Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Τελευταία άρθρα από τον/την Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
Σχετικά Άρθρα
-
Σπιρονολακτόνη
σε Φάρμακα
Χρήσιμες πληροφορίες για τη σπιρονολακτόνη
Η σπιρονολακτόνη (Aldactone) είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται, κυρίως, για τη θεραπεία της κατακράτησης υγρών λόγω καρδιακής ανεπάρκειας, κίρρωσης του ήπατος ή νεφρικής νόσου. Χρησιμοποιείται, επίσης, στη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του χαμηλού καλίου στο αίμα που δεν βελτιώνεται με τα συμπληρώματα, στην πρώιμη εφηβεία στα αγόρια, στην ακμή και στην υπερβολική τριχοφυΐα στις γυναίκες και ως μέρος της γυναικείας ορμονοθεραπείας σε γυναίκες τρανσέξουαλ.
Η σπιρονολακτόνη λαμβάνεται από το στόμα.
Οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν διαταραχές ηλεκτρολυτών, κυρίως, υπερκαλιαιμία, ναυτία, έμετο, κεφαλαλγία, εξάνθημα και μειωμένη επιθυμία για σεξ. Σε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα με το ήπαρ ή τα νεφρά, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. Η σπιρονολακτόνη δεν έχει μελετηθεί καλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης της εγκυμοσύνης. Είναι ένα στερεοειδές που εμποδίζει τις επιδράσεις των ορμονών αλδοστερόνη και τεστοστερόνη και έχει κάποια οιστρογονικά αποτελέσματα. Η σπιρονολακτόνη ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων που είναι γνωστά ως καλιοσυντηρητικά διουρητικά.
Ιατρικές χρήσεις σπιρονολακτόνης
Η σπιρονολακτόνη χρησιμοποιείται, κυρίως, για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, του οιδήματος, όπως, στο νεφρωσικό σύνδρομο ή σε ασκίτη σε άτομα με ηπατική νόσο, ιδιοπαθή υπέρταση, σε χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα, σε δευτεροπαθή υπεραλδοστερονισμό (όπως συμβαίνει σε κίρρωση του ήπατος) και σε σύνδρομο Conn (πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός).
Η πιο συνηθισμένη χρήση της σπιρονολακτόνης είναι στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας. Από μόνη της, η σπιρονολακτόνη είναι μόνο ένα αδύναμο διουρητικό, επειδή στοχεύει πρωτίστως τον άπω νεφρό (συλλεκτικά σωληνάρια), όπου επαναπορροφώνται μόνο μικρές ποσότητες νατρίου, αλλά μπορεί να συνδυαστεί με άλλα διουρητικά για να αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους.
Η σπιρονολακτόνη χρησιμοποιείται, επίσης, για τη θεραπεία του συνδρόμου Bartter λόγω της ικανότητάς του να αυξάνει τα επίπεδα καλίου. Το σύνδρομο Bartter είναι μια σπάνια κληρονομική νόσος που χαρακτηρίζεται από ελαττώματα στο παχύ ανερχόμενο σκέλος της αγκύλης του Henle, που έχει ως αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα καλίου (υποκαλιαιμία), αυξημένο pH αίματος (αλκάλωση) και φυσιολογική έως χαμηλή αρτηριακή πίεση. Υπάρχουν δύο τύποι συνδρόμου Bartter: νεογνικός και κλασικός. Μια στενά συνδεδεμένη διαταραχή, το σύνδρομο Gitelman, είναι ηπιότερη από τους δύο υποτύπους του συνδρόμου Bartter.
Η σπιρονολακτόνη έχει αντιανδρογονική δράση. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία μιας ποικιλίας δερματολογικών καταστάσεων στις οποίες τα ανδρογόνα παίζουν κάποιο ρόλο, όπως η ακμή, η σμηγματόρροια, η υπερτρίχωση και η τριχόπτωση στις γυναίκες.
Οι υψηλές δόσεις σπιρονολακτόνης, οι οποίες είναι απαραίτητες για τα σημαντικά αντιανδρογόνα αποτελέσματα, δεν συνιστώνται για τους άνδρες λόγω του υψηλού κινδύνου εμφάνισης γυναικείων χαρακτηριστικών και άλλων παρενεργειών. Η σπιρονολακτόνη χρησιμοποιείται, επίσης, για τη θεραπεία συμπτωμάτων υπερανδρογονισμού, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, σε γυναίκες.
Η σπιρονολακτόνη είναι κατάλληλη για τη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Επίσης, έχει όφελος και συνιστάται σε ασθενείς που με καρδιακή προσβολή που έχουν κλάσμα εξώθησης μικρότερο από 40%, οι οποίοι αναπτύσσουν συμπτώματα συμβατά με καρδιακή ανεπάρκεια ή έχουν ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη. Η σπιρονολακτόνη είναι κατάλληλη, ιδιαίτερα σε εκείνους τους ασθενείς που "δεν" έχουν ακόμη βελτιστοποιηθεί στους αναστολείς του ACE και β-αναστολείς.
Συνιστάται να λαμβάνονται υπόψη εναλλακτικές λύσεις, αντί της σπιρονολακτόνης αν η κρεατινίνη του ορού είναι μεγαλύτερη από 2,5 mg / dL σε άνδρες ή μεγαλύτερη από 2 mg / dL σε γυναίκες ή εάν ο ρυθμός σπειραματικής διήθησης είναι μικρότερος από 30 ml / λεπτό ή με ένα κάλιο ορού μεγαλύτερο από 5,0 mEq / L.
Λόγω των αντιανδρογονικών ιδιοτήτων της, η σπιρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει αποτελέσματα που σχετίζονται με χαμηλά επίπεδα ανδρογόνων και υπογοναδισμό σε άνδρες. Ένα νεότερο φάρμακο, η επλερενόνη στερείται των αντιανδρογόνων επιδράσεων της σπιρονολακτόνης. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιο κατάλληλο για τους άνδρες για τους οποίους είναι μακροπρόθεσμη η φαρμακευτική αγωγή.
Τα κλινικά οφέλη της σπιρονολακτόνης ως διουρητικού παρατηρούνται συνήθως 2 έως 3 ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας. Η μέγιστη αντιυπερτασική δράση μπορεί να μην παρατηρηθεί για 2 έως 3 εβδομάδες.
Περίπου 1 στα 100 άτομα με υπέρταση έχουν αυξημένα επίπεδα αλδοστερόνης.
Τα ανδρογόνα, όπως, η τεστοστερόνη και η DHT διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην παθογένεση ορισμένων δερματολογικών παθήσεων όπως η ακμή, η σμηγματόρροια, η υπερτρίχωση, δηλαδή, η υπερβολική ανάπτυξη τριχών του προσώπου και σώματος στις γυναίκες και η τριχόπτωση των ανδρών (ανδρογενετική αλωπεκία). Οι γυναίκες με σύνδρομο ανδρογονικής ανευαισθησίας (CAIS) δεν παράγουν σμήγμα και δεν αναπτύσσουν ακμή και έχουν ελάχιστη ή και καθόλου σωματική, ηβική ή μασχαλιαία τριχοφυϊα. Επιπλέον, οι άνδρες με συγγενή ανεπάρκεια της 5α-αναγωγάσης τύπου II, η 5α-αναγωγάση που είναι ένα ένζυμο που ενισχύει σε μεγάλο βαθμό τα ανδρογόνα αποτελέσματα της τεστοστερόνης στο δέρμα, έχουν ελάχιστη έως μηδενική ακμή, περιορισμένες τρίχες προσώπου, μειωμένες τρίχες σώματος και απώλεια τριχών μαλλιών. Αντίθετα, ο υπερανδρογονισμός στις γυναίκες, για παράδειγμα λόγω του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών ή της συγγενούς υπερπλασίας των επινεφριδίων, συνδέεται με την ακμή και τον υπερτρίχωση.
Λόγω της αντιανδρογονικής δράσης της σπιρονολακτόνης, αυτή είναι αρκετά αποτελεσματική στη θεραπεία της ακμής σε γυναίκες και επίσης μειώνει το σμήγμα που παράγεται φυσικά στο δέρμα.
Τα αντιανδρογόνα, όπως η σπιρονολακτόνη, είναι τερατογόνα.
Η σπιρονολακτόνη, ο αναστολέας της 5α-αναγωγάσης finasteride και το μη στεροειδές αντιανδρογόνο φλουταμίδη, όπως και η βικαλουταμίδη έχουν παρόμοια δράση.
Η σπιρονολακτόνη χρησιμοποιείται, συνήθως, σε χαμηλή δοσολογία από 25 έως 50 mg / ημέρα για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, ενώ χρησιμοποιείται σε χαμηλές έως υψηλές δόσεις των 25 έως 200 mg / ημέρα στη θεραπεία της ιδιοπαθούς υπέρτασης και σε υψηλές δόσεις από 100 έως 400 mg / ημέρα για τον υπεραλδοστερονισμό και τον ασκίτη λόγω κίρρωσης. Το φάρμακο χρησιμοποιείται, συνήθως, σε υψηλές δόσεις από 100 έως 200 mg / ημέρα για τη θεραπεία των ασθενειών του δέρματος και των μαλλιών στις γυναίκες και σε υψηλές δόσεις των 100 έως 400 mg / ημέρα στη θεραπεία ορμονοθεραπείας για γυναίκες τρανσέξουαλ.
Αντενδείξεις σπιρονολακτόνης
Οι αντενδείξεις της σπιρονολακτόνης περιλαμβάνουν την υπερκαλιαιμία (υψηλά επίπεδα καλίου).
Οι αντενδείξεις της σπιρονολακτόνης περιλαμβάνουν την υπερκαλιαιμία (υψηλά επίπεδα καλίου), τη σοβαρή νεφρική νόσο και το τελικό στάδιο νεφρικής νόσου (λόγω του υψηλού κινδύνου υπερκαλιαιμίας, εκτός από άτομα που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση), τη νόσου του Addison (επινεφριδιακή ανεπάρκεια και χαμηλά επίπεδα αλδοστερόνης) και ηην ταυτόχρονη χρήση επλερενόνης. Θα πρέπει, επίσης, να χρησιμοποιείται με προσοχή σε άτομα με ορισμένες νευρολογικές διαταραχές, σε μη παραγωγή ούρων, σε οξεία νεφρική βλάβη ή σε σημαντική υποβάθμιση της λειτουργίας των νεφρών όπου υπάρχει κίνδυνος υπερκαλιαιμίας.
Παρενέργειες σπιρονολακτόνης
Η συνηθέστερη παρενέργεια της σπιρονολακτόνης είναι η έντονη διούρηση. Άλλες γενικές παρενέργειες είναι η αφυδάτωση, η υπονατριαιμία (χαμηλά επίπεδα νατρίου), η ήπια υπόταση (χαμηλή αρτηριακή πίεση), η αταξία, η υπνηλία, η ζάλη, το ξηρό δέρμα και τα εξανθήματα. Λόγω της αντιανδρογονικής δραστηριότητάς της, η σπιρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει στους άνδρες ευαισθησία στο στήθος, γυναικομαστία,καθώς και σεξουαλική δυσλειτουργία, όπως απώλεια λίμπιντο και στυτική δυσλειτουργία, Σε πολύ υψηλές δόσεις (400 mg / ημέρα), η σπιρονολακτόνη προκαλεί ατροφία των όρχεων και αναστρέψιμη μείωση της γονιμότητας, με ανωμαλίες του σπέρματος όπως είναι ο μειωμένος αριθμός σπερματοζωαρίων και η μειωμένη κινητικότητά τους στους άνδρες. Ωστόσο, τέτοιες δόσεις σπιρονολακτόνης σπάνια χρησιμοποιούνται κλινικά. Στις γυναίκες, η σπιρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει εμμηνορρυσιακές ανωμαλίες, ευαισθησία στο στήθος και διόγκωση των μαστών.
Η σημαντικότερη πιθανή παρενέργεια της σπιρονολακτόνης είναι η υπερκαλιαιμία (υψηλά επίπεδα καλίου), η οποία, σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Η υπερκαλιαιμία σε αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να παρουσιαστεί ως μεταβολική οξέωση χωρίς ανιόντα. Η σπιρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικά προβλήματα, όπως ναυτία, έμετο, διάρροια, κράμπες και γαστρίτιδα. Επιπλέον, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίας στο στομάχι και στο δωδεκαδάκτυλο. Επίσης, η σπιρονολακτόνη είναι ανοσοκατασταλτική.
Η σπιρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει υπερκαλιαιμία. Σε άτομα με καρδιακή νόσο που λαμβάνουν τυπικές δόσεις σπιρονολακτόνης, το 10 έως 15% εμφανίζει κάποιο βαθμό υπερκαλιαιμίας και το 6% εμφανίζει σοβαρή υπερκαλιαιμία. Σε υψηλότερη δοσολογία, παρατηρείται ποσοστό υπερκαλιαιμίας 24%. Ο κίνδυνος υπερκαλιαιμίας με σπιρονολακτόνη είναι μεγαλύτερος στους ηλικιωμένους, σε άτομα με νεφρική δυσλειτουργία (π.χ. λόγω χρόνιας νεφρικής νόσου ή διαβητικής νεφροπάθειας), σε άτομα που λαμβάνουν ορισμένα άλλα φάρμακα (συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων του ΜΕΑ, των αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ, των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών και των συμπληρωμάτων καλίου) και σε υψηλότερες δόσεις σπιρονολακτόνης. Η υπερκαλιαιμίας προκαλεί ναυτία, κόπωση και ιδιαίτερα μυϊκή αδυναμία.
Η σπιρονολακτόνη, συχνά, προκαλεί πόνο στο στήθος και διόγκωση των μαστών στις γυναίκες, λόγω των οιστρογονικών επιδράσεων. Σε υψηλές δόσεις, η ευαισθησία των μαστών εμφανίζεται σε ποσοστό έως 40% των γυναικών, ενώ η διόγκωση των μαστών μπορεί να εμφανιστεί στο 26% των γυναικών.
Η σπιρονολακτόνη, επίσης, συχνά προκαλεί γυναικομαστία (ανάπτυξη του μαστού) ως παρενέργεια στους άνδρες. Σε χαμηλές δόσεις, το ποσοστό είναι μόνο 5 έως 10%, αλλά σε υψηλές δόσεις, μέχρι και 50% των ανδρών μπορεί να αναπτύξουν γυναικομαστία Το 9.1% των ανδρών που λαμβάνουν 25 mg / ημέρα σπιρονολακτόνη αναπτύσσουν γυναικομαστία, σε σύγκριση με το 1,3% των μαρτύρων. Ο χρόνος εμφάνισης της γυναικομαστίας που προκαλείται από τη σπειρονολακτόνη είναι 27 ± 20 μήνες σε χαμηλές δόσεις και 9 ± 12 μήνες σε υψηλές δόσεις. Η γυναικομαστία που επάγεται από την σπιρονολακτόνη, συνήθως, υποχωρεί μετά από μερικές εβδομάδες μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής. Εντούτοις, μετά από επαρκή διάρκεια γυναικομαστίας (π.χ. ενός έτους), εμφανίζεται υαλίνωση και ίνωση του ιστού και η γυναικομαστία που προκαλείται από τα φάρμακα μπορεί να καταστεί μη αναστρέψιμη.
Στις γυναίκες, οι διαταραχές της εμμήνου ρύσεως είναι συνήθεις κατά τη διάρκεια της θεραπείας με σπειρονολακτόνη, με το 10 έως 50% των γυναικών να τις βιώνουν σε μέτριες δόσεις και σχεδόν όλες να τις αντιμετωπίζουν σε υψηλές δόσεις. Οι περισσότερες γυναίκες που λαμβάνουν μέτριες δόσεις σπιρονολακτόνης αναπτύσσουν αμηνόρροια και η φυσιολογική εμμηνόρροια, συνήθως, επιστρέφει εντός δύο μηνών από τη διακοπή. Η σπιρονολακτόνη προάγει ένα ακανόνιστο, ανώμαλο πρότυπο εμμηνορροϊκών κύκλων. Συνδέεται, επίσης, με τη μητρορραγία και την εμμηνόορραγία σε μεγάλο ποσοστό γυναικών.
Η σπιρονολακτόνη αυξάνει τον κίνδυνο κατάθλιψης.
Εκτός από την υπερκαλιαιμία, η σπιρονολακτόνη μπορεί σπάνια να προκαλέσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως αναφυλαξία, νεφρική ανεπάρκεια, ηπατίτιδα, ακοκκιοκυτταραιμία, σύνδρομο DRESS, σύνδρομο Stevens-Johnson ή τοξική επιδερμική νεκρόλυση και καρκίνο του μαστού.
Η μακροχρόνια χορήγηση σπιρονολακτόνης παράγει το ιστολογικό χαρακτηριστικό των "σωμάτων σπιρονολακτόνης" στο φλοιό των επινεφριδίων. Τα σώματα σπιρονολακτόνης είναι ηωσινοφιλικά, στρογγυλά, συγκεντρωτικά ελασματοποιημένα κυτταροπλασματικά έγκλειστα που περιβάλλονται από διαυγή άλω σε παρασκευάσματα χρωματισμένα με αιματοξυλίνη και ηωσίνη.
Η σπιρονολακτόνη δεν είναι σαφές εάν είναι ασφαλής για χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι σε θέση να διασχίσει τον πλακούντα και το μητρικό γάλα και θα μπορούσε να προκαλέσει ανωμαλίες στο αναπαραγωγικό σύστημα των κυημάτων.
Τα συμπτώματα μετά από οξεία υπερδοσολογία της σπιρονολακτόνης είναι υπνηλία, σύγχυση, εξάνθημα, ναυτία, έμετος, ζάλη και διάρροια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί υπονατριαιμία, υπερκαλιαιμία ή ηπατικό κώμα σε άτομα με σοβαρή ηπατική νόσο. Ωστόσο, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι απίθανο σε περίπτωση οξείας υπερδοσολογίας. Η υπερκαλιαιμία μπορεί να εμφανιστεί μετά από υπερδοσολογία σπιρονολακτόνης, ιδιαίτερα σε άτομα με μειωμένη νεφρική λειτουργία. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο αντίδοτο για την υπερδοσολογία της σπιρονολακτόνης. Η θεραπεία μπορεί συνίσταται στην πρόκληση εμετού ή εκκένωσης στομάχου με έκπλυση. Η θεραπεία της υπερδοσολογίας της σπιρονολακτόνης είναι υποστηρικτική, με σκοπό τη διατήρηση της ενυδάτωσης, της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών και των ζωτικών λειτουργιών. Η σπιρονολακτόνη θα πρέπει να διακόπτεται σε άτομα με μειωμένη νεφρική λειτουργία ή υπερκαλιαιμία.
Αλληλεπιδράσεις σπιρονολακτόνης
Η σπιρονολακτόνη συχνά αυξάνει τα επίπεδα του καλίου στον ορό και μπορεί να προκαλέσει υπερκαλιαιμία. Επομένως, συνιστάται στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν αυτό το φάρμακο να αποφεύγουν τα συμπληρώματα καλίου και τα υποκατάστατα αλάτων που περιέχουν κάλιο. Οι γιατροί πρέπει να είναι προσεκτικοί για την παρακολούθηση των επιπέδων καλίου τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες που λαμβάνουν σπιρονολακτόνη ως διουρητικό, ειδικά κατά τους πρώτους δώδεκα μήνες χρήσης και όποτε αυξάνεται η δοσολογία. Επίσης, οι ασθενείς πρέπει να περιορίσουν τη διατροφική κατανάλωση τροφών πλούσιων σε κάλιο. Ωστόσο, πρόσφατα δεδομένα υποδηλώνουν ότι τόσο η παρακολούθηση του καλίου όσο και ο περιορισμός της πρόσληψης καλίου από τη διατροφή δεν είναι απαραίτητες σε υγιείς νεαρές γυναίκες που παίρνουν σπιρονολακτόνη για ακμή. Η σπιρονολακτόνη μαζί με τριμεθοπρίμη / σουλφαμεθοξαζόλη αυξάνουν την πιθανότητα υπερκαλιαιμίας, ειδικά στους ηλικιωμένους. Το τμήμα της τριμεθοπρίμης αποτρέπει την απέκκριση του καλίου στο περιφερικό σωληνάριο του νεφρώνα.
Η σπιρονολακτόνη επάγει τα ένζυμα CYP3A4 και ορισμένες UDP-γλυκουρονοζυλτρανσφεράσες (UGTs), οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε αλληλεπιδράσεις με διάφορα φάρμακα. οι μεταβολίτες της σπιρονολακτόνης αναστέλλουν μη αναστρέψιμα το CYP3A4. Σε κάθε περίπτωση, έχει βρεθεί ότι η σπιρονολακτόνη μειώνει τη βιοδιαθεσιμότητα της στοματικής οιστραδιόλης, η οποία οφείλεται στην επαγωγή του μεταβολισμού της οιστραδιόλης μέσω του CYP3A4. Η σπιρονολακτόνη έχει, επίσης, βρεθεί ότι αναστέλλει την UGT2B7. Η σπιρονολακτόνη έχει πολλές άλλες αλληλεπιδράσεις, συνηθέστερα με άλλα φάρμακα καρδιολογικά και αντιθπερτασικά, για παράδειγμα τη διγοξίνη.
Η γλυκόριζα, η οποία έχει έμμεση μεταλλοκορτικοειδή δραστικότητα αναστέλλει τον μεταβολισμό των αλατοκορτικοειδών και μειώνει τις παρενέργειες σε γυναίκες που λαμβάνουν θεραπεία με σπιρονολακτόνη ως αντιανδρογόνο. Η σπιρονολακτόνη είναι χρήσιμη στην αναστροφή της προκαλούμενης από γλυκόριζα υποκαλιαιμίας. Η ασπιρίνη και άλλα μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs) έχουν βρεθεί ότι εξασθενίζουν τη διούρηση και τη νατριουρία που προκαλείται από την σπιρονολακτόνη, αλλά δεν επηρεάζουν την αντιυπερτασική δράση της.
Η σπειρονολακτόνη είναι ένας ανταγωνιστής του υποδοχέα αλατοκορτικοειδών (MR), ο βιολογικός στόχος των μεταλλοκορτικοειδών όπως η αλδοστερόνη και η 11-δεοξυκορτικοστερόνη. Με την παρεμπόδιση του MR, η σπιρονολακτόνη αναστέλλει τις επιδράσεις των μεταλλοκορτικοειδών στο σώμα.
Η σπιρονολακτόνη είναι ένα μέτριο αντιανδρογόνο. Δηλαδή, είναι ένας ανταγωνιστής του υποδοχέα ανδρογόνων (AR), ο βιολογικός στόχος των ανδρογόνων, όπως η τεστοστερόνη και η διυδροτεστοστερόνη (DHT). Με την παρεμπόδιση του AR, η σπιρονολακτόνη αναστέλλει τις επιδράσεις των ανδρογόνων στο σώμα. Η αντιανδρογόνος δραστικότητα της σπιρονολακτόνης είναι κυρίως υπεύθυνη για τη θεραπευτική αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία ασθενειών εξαρτώμενων από τα ανδρογόνα, όπως η ακμή, η σμηγματόρροια, η τριχόπτωση και ο υπερανδρογονισμός των γυναικών, η πρόωρη εφηβεία σε αγόρια κ.ά Είναι, επίσης, υπεύθυνη για ορισμένες από τις παρενέργειες της, όπως η ευαισθησία των μαστών, η γυναικομαστία κ. ά. Ο αποκλεισμός της σηματοδότησης ανδρογόνων στο μαστό αποικοδομεί τις δράσεις των οιστρογόνων σε αυτόν τον ιστό.
Η σπιρονολακτόνη είναι ένας ασθενής αναστολέας στερεοειδογέννεσης, δηλαδή, αναστέλλει τα στερεοειδογόνα ένζυμα ή τα ένζυμα που εμπλέκονται στην παραγωγή στεροειδών ορμονών. Η σπειρονολακτόνη και / ή οι μεταβολίτες της αναστέλλουν ασθενώς μια ευρεία σειρά στεροειδογόνων ενζύμων, όπως το ένζυμο διάσπασης της πλευρικής αλυσίδας χοληστερόλης, την 17α-υδροξυλάση, 17,20-λυάση, 5α-ρεδουκτάση, αφυδρογονάση 3β-υδροξυστεροειδούς, 11β-υδροξυλάση , 21-υδροξυλάση και συνθάση αλδοστερόνης (18-υδροξυλάση).
Η σπιρονολακτόνη αυξάνει τα επιπέδα οιστραδιόλης, ενός οιστρογόνου. Ο μηχανισμός του τρόπου με τον οποίο η σπιρονολακτόνη αυξάνει τα επίπεδα οιστραδιόλης είναι η αναστολή της αδρανοποίησης της οιστραδιόλης στην οιστρόνη και η ενίσχυση της περιφερικής μετατροπής της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη. Είναι αξιοσημείωτο ότι η σπιρονολακτόνη δρα ως ένας ασθενής αναστολέας της 17β-υδροξυστεροειδούς δεϋδρογενάσης 2, ενός ενζύμου που εμπλέκεται στη μετατροπή της οιστραδιόλης σε οιστρόνη.
Το σώμα σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την ομοιόσταση αυξάνει την παραγωγή αλδοστερόνης στον φλοιό των επινεφριδίων και τα επίπεδα κορτιζόλης.
Άλλες δραστηριότητες της σπιρονολακτόνης είναι ασθενείς αλληλεπιδράσεις με τους υποδοχείς οιστρογόνου και προγεστερόνης και ο αγωνισμός του υποδοχέα πρεγνάνης X, που συμβάλλουν στις ανωμαλίες της εμμηνόρροιας και στις παρενέργειες της σπιρονολακτόνης και στις αλληλεπιδράσεις της με το φάρμακο αντίστοιχα.
Η βιοδιαθεσιμότητα της σπιρονολακτόνης όταν λαμβάνεται από το στόμα είναι 60 έως 90%. Η βιοδιαθεσιμότητα της σπιρονολακτόνης και των μεταβολιτών της αυξάνεται σημαντικά (+ 22-95% αύξηση των επιπέδων) όταν η σπιρονολακτόνη λαμβάνεται με τροφή. Η αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας πιστεύεται ότι οφείλεται στην προώθηση της γαστρικής διάλυσης και της απορρόφησης της σπιρονολακτόνης, καθώς και λόγω της μείωσης του μεταβολισμού πρώτης διέλευσης. Οι συγκεντρώσεις της σπιρονολακτόνης σε σταθερή κατάσταση επιτυγχάνονται εντός 8 έως 10 ημερών από την έναρξη της θεραπείας. Η σπιρονολακτόνη και η μεταβολίτης της κανρενόνη είναι εξαιρετικά συνδεδεμένες με πρωτεΐνες πλάσματος, σε ποσοστά 88,0% και 99,2%, αντίστοιχα. Η σπιρονολακτόνη δεσμεύεται ισοδύναμα με τη λευκωματίνη και την α1-όξινη γλυκοπρωτεϊνη, ενώ η κανρενόνη δεσμεύεται μόνο με αλβουμίνη. Η σπιρονολακτόνη και ο μεταβολίτης της 7α-θειοσπειρολακτόνη δείχνουν πολύ χαμηλή ή αμελητέα συγγένεια για τη σφαιρίνη που δεσμεύει την ορμόνη φύλου (SHBG).
Η σπιρονολακτόνη μειώνει την προσιτότητα της βιταμίνης Α.
Η σπιρονολακτόνη φαίνεται να διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.
Η σπιρονολακτόνη μεταβολίζεται ταχέως και εκτεταμένα στο ήπαρ κατά την από του στόματος χορήγηση και έχει πολύ σύντομο τελικό χρόνο ημιζωής 1,4 ώρες. Οι κύριοι μεταβολίτες της σπιρονολακτόνης είναι η 7α-θειομεθυλοσπειρο-νολακτόνη (7α-ΤΜ5), η 6β-υδροξυ-7α-θειομεθυλοσπειροναλακτόνη (6β-ΟΗ- 7α-ΤΜ5) και η κανρενόνη [7α-αποθειοακετυλο-δ6- σπειρονολακτόνη]. Αυτοί οι μεταβολίτες έχουν πολύ μεγαλύτερους χρόνους ημιζωής κατά την απομάκρυνση από τη σπιρονολακτόνη 13,8 ώρες, 15,0 ώρες και 16,5 ώρες, αντίστοιχα, και είναι υπεύθυνοι για τις θεραπευτικές επιδράσεις του φαρμάκου.
Η πλειοψηφία της σπιρονολακτόνης αποβάλλεται από τους νεφρούς, ενώ ελάχιστες ποσότητες αποβάλλονται με χολική απέκκριση.
Η σπιρονολακτόνη χορηγείται σε υψηλή δοσολογία στη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, αλλά δε δρα μετά από έξι μήνες θεραπείας. Επίσης, χορηγείται για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη. Η σπιρονολακτόνη εμποδίζει την παραγωγή του ιού Epstein-Barr (EBV) και άλλων ανθρώπινων ερπητοϊών, αναστέλλοντας τη λειτουργία μιας πρωτεΐνης ΕΜΒ SM, η οποία είναι απαραίτητη για την παραγωγή μολυσματικών ιών.
Η σπιρονολακτόνη χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ροδόχρου ακμής σε άντρες και γυναίκες, στην ινομυαλγία στις γυναίκες και στη νευρική βουλιμία σε γυναίκες.
Τα κατάλληλα φυσικά διουρητικά για την υγεία σας
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα φυσικά διουρητικά για την υγεία σας
Διαβάστε, επίσης,
Χρήσιμες πληροφορίες για την κοινή ακμή
Πότε πρέπει να κάνετε εξέταση αίματος για ρενίνη
-
Χρήσιμες πληροφορίες για την τριχόπτωση
σε Δερματολογία
Πολλοί άνθρωποι τρομοκρατούνται με τα πρώτα σημεία τριχόπτωσης ή φαλάκρας
Τα υγιή και λαμπερά μαλλιά είναι σύμβολο νεότητας και ομορφιάς.
Το να χάνει κάποιος 50 έως 100 τρίχες την ημέρα θεωρείται φυσιολογικό, γιατί όπως τα νύχια και το δέρμα, έτσι και τα μαλλιά έχουν έναν κύκλο ανάπτυξης και φθοράς.
Η σταδιακή τριχόπτωση είναι τμήμα της φυσιολογικής διαδικασίας γήρανσης.
Η φαλάκρα είναι η απώλεια κατά 99% των μαλλιών στους άντρες και στις γυναίκες και είναι κληρονομική.
Η αντρική φαλάκρα εμφανίζεται με λέπτυνση της τρίχας κι εμφανίζεται πρώτα στη χωρίστρα ή στην κορυφή του κεφαλιού.
Οι γυναίκες σπάνια αναπτύσσουν φαλάκρα. Ταμαλλιά τους λεπταίνουν σε όλο το κεφάλι.
Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για τη φαλάκρα είναι η μεγάλη ηλικία, η κληρονομικότητα και οι ορμόνες.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η δίαιτα, τα φάρμακα, η εγκυμοσύνη, η κακή φροντίδα των μαλλιών, η κακή διατροφή και οι ασθένειες που σταματούν την λειτουργία πολλών αδένων συγχρόνως προκαλούν φαλάκρα και λέπτυνση των μαλλιών.
Η ξαφνική τριχόπτωση ονομάζεται αλωπεκία και δημιουργούνται λεία, κυκλικά και φαλακρά σημεία μέχρι και 7,5 εκατοστά, που επικαλύπτουν το ένα το άλλο. Το άγχος και η κληρονομικότητα παίζουν ρόλο στην αλωπεκία. Στο 90% των περιπτώσεων τα μαλλιά ξαναβγαίνουν 6-24 μήνες.
Συμβουλές για να διατηρήσετε τα μαλλιά σας υγιή:
Να ακολουθείτε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή.
Να μην ταλαιπωρείτε τα μαλλιά σας με βίαιες κινήσεις και να τ΄αφήνετε να στεγνώνουν φυσικά. Μην τα τρίβετε, μην τα τραβάτε και μην τα στρίβετε. Μην τα πιάνετε σε αλογοουρές, κότσους και κοτσίδες.
Υπάρχουν περούκες και τεχνικές στάιλινγκ που κρύβουν τη φαλάκρα.
Η μινοξιδίλη χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη μαλλιών.
Αφού γίνει τριχοσκόπηση υπάρχουν διάφορες ιατρικές θεραπείες και γίνεται και προσθετική μαλλιών.
Η εξέταση αίματος για τυχόν έλλειψη βιταμινών θεωρείται απαραίτητη.
Αν το παιδί έχει σπασμένα μαλλιά στο κρανίο ή στα φρύδια μπορεί να τα τρίβει ή να τα τραβά και αυτό είναι διαταραχή συμπεριφοράς που ονομάζεται τριχοτιλλομανία.
Τα καλύτερα προϊόντα για την τριχόπτωση
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για την τριχόπτωση
Διαβάστε, επίσης,
Οι εξετάσεις αίματος για την τριχόπτωση
Με το άγχος πέφτουν τα μαλλιά;
Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κολλιτσίδα
Να βάζετε δεντρολίβανο στα φαγητά σας
Για υγιή μαλλιά, όμορφο δέρμα και δυνατά νύχια
Χρήσιμες ιατρικές συνταγές για το δεντρολίβανο
Τα εξτένσιονς δημιουργούν προβλήματα
Πότε πρέπει να ανησυχήσετε αν σας πέφτουν τα μαλλιά
Υπάρχει ανάγκη για θεραπείες που δεν ρίχνουν τα μαλλιά στον καρκίνο
Διάγνωση μιας νόσου από το τριχωτό της κεφαλής
H λοσιόν του EMEDI για την τριχόπτωση
Κόλπα για να έχετε πυκνά μαλλιά
Λοσιόν για την ανδρική τριχόπτωση
Λύθηκε το μυστήριο της φαλάκρας
Τι να κάνετε αν έχετε λεπτά μαλλιά
-
Απόστημα μαστού
σε Γυναικολογία
Το μαζικό απόστημα ή περιφερικό απόστημα μαστού ή απόστημα κάτω από τη θηλαία άλω ή επιλόχειο απόστημα
Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD
Το απόστημα μαστού μπορεί να είναι οξύ ή χρόνιο και μη επιλόχειο ή επιλόχειο μετά τον τοκετό.
Το απόστημα μαστού είναι συλλογή πύου, συνήθως, εντοπισμένη. Περισσότερο σχετίζεται με το θηλασμό μετά τον τοκετό ή με συριγγώδεις πόρους ή είναι δευτεροπαθές σε νεόπλασμα πλακώδους επιθηλίου ή προέρχεται από απόφραξη των πόρων.
Επηρεάζεται το δέρμα και οι εξωκρινείς αδένες.
Το απόστημα κάτω από τη θηλαία άλω παρουσιάζεται μετά την εμμηνόπαυση, ενώ το επιλόχειο απόστημα παρουσιάζεται πριν την εμμηνόπαυση.
Το απόστημα μαστού παρουσιάζεται, συνήθως, σε γυναίκες.
Σημεία και συμπτώματα αποστήματος μαστού
Μικροζίδιο μαστού, με ευαισθησία στην πίεση που κλυδάζει, συνήθως, μονόπλευρα
Ερύθημα
Παροχετευόμενο πύον
Εντοπισμένο οίδημα
Συστηματική κακουχία
Πυρετός
Εισολκή της θηλής του μαστού και του δέρματος
Εγγύς λεμφαδενοπάθεια
Αίτια αποστήματος μαστού
Επιλόχεια αποστήματα από αποφραγμένο γαλακτικό πόρο
Απόστημα κάτω από τη θηλαία άλω, από νεόπλασμα πλακώδους επιθηλίου, με βύσματα κερατίνης ή επέκταση φλεγμονής μέσω του πόρου
Περιφερικό απόστημα από στάση υγρού μέσα στον πόρο
Παράγοντες κινδύνου για απόστημα μαστού
Η επιλόχεια μαστίτιδα σε ποσοστά 5-11% οδηγεί σε αποστήματα
Διαβήτης
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Στερεοειδή
Εμφυτεύματα ή προθέματα σιλικόνης ή παραφίνης
Ακτινοβολία μαστού
Κάπνισμα
Εισολκή θηλής
Διαφοροδιάγνωση αποστήματος μαστού
Καρκίνωμα μαστού και φλεγμoνώδης καρκίνος μαστού
Φυματίωση
Ακτινομύκωση
Τυφοειδής πυρετός
Σαρκωματώδης νόσος
Σύφιλη
Υδατίδα κύστη
Σμηγματογόνος κύστη
Διάγνωση αποστήματος μαστού
Λευκοκυττάρωση
Αυξημένη ταχύτητα καθίζησης ερυθρών
Καλλιέργεια και τεστ ευαισθησίας του παροχετευόμενου υγρού για αναγνώριση του παθογόνου μικροργανισμού, συνήθως, σταφυλόκοκκος ή στρεπτόκοκκος
\Γίνεται υπέρηχος μαστών
Παθολογοανατομικά ευρήματα αποστήματος μαστού
Πλακώδης μεταπλασία των πόρων
Ενδοπορική υπερπλασία
Επιθηλίωση
Λιπώδης νέκρωση
Πορεκτασία
Θεραπεία αποστήματος μαστού
Αναρρόφηση
Ψυχρά επιθέματα
Έκθλιψη γάλακτος
Εντομή και παροχέτευση με απομάκρυνση των διαφραγμάτων
Διάνοιξη όλων των συριγγωδών πόρων
Φροντίδα του τραύματος
Προφυλάξεις για θηλασμό
Χορηγούνται μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη
Ερυθρομυκίνη 250-500 mg 4 φορές την ημέρα
Από το στόμα κεφαλοσπορίνη 1ης γενιάς, όπως κεφαλεξίνη 500 mg 2 φορές την ημέρα ή κεφακλόρη 250 mg 3 φορές την ημέρα ή αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό άλας 625 mg 3 φορές την ημέρα ή κλινδαμυκίνη 300 mg 3 φορές την ημέρα σε αναερόβια μικρόβια. Τα αντιβιοτικά έχουν πολλές παρενέργειες.
Επιπλοκές αποστήματος μαστού
Συρίγγιο
Αν το απόστημα διανοιχθεί και παροχετευθεί ίαση παρατηρείται σε 10 ημέρες.
Διαβάστε περισσότερα για την Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Τα κατάλληλα προϊόντα για τους μαστούς
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τους μαστούς
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Διαφορική διάγνωση έκκρισης θηλής
-
Πυώδης ιδρωταδενίτιδα
σε Δερματολογία
Η ιδρωταδενίτιδα
Η πυώδης ιδρωταδενίτιδα ή ιδρωταδενίτιδα, ή ανάστροφη ακμή ή οζαιοκυστική ακμή ή νόσος Velpeau ή ακμή αποκρινών αδένων, ICD - 10 : L73.2, είναι οξέα, ευαίσθητα, κυστόμορφα αποστήματα των εξωκρινών αδένων που βρίσκονται στις τριχωτές επιφάνειες του δέρματος (μασχάλες, πρωκτογεννητική περιοχή, κάτω από τα στήθη, εφήβαιο, θηλαία άλω) και των εξωκρινών αδένων που βρίσκονται διασκορπισμένοι γύρω από τον ομφαλό, στο τριχωτό της κεφαλής, τον κορμό και το πρόσωπο.
Στις χρόνιες περιπτώσεις σχηματίζονται ινώδεις, συριγγώδεις πόροι με διαλείπουσα παροχέτευση και οξεία, κατά περιόδους, αποστηματοποίηση.
Επηρεάζεται το δέρμα και οι εξωκρινείς αδένες.
Είναι συχνότερη κατά την όψιμη ήβη μέχρι την ηλικία των 40 ετών.
Στις γυναίκες εμφανίζεται συχνότερα περιπρωκτικά και στους άνδρες μασχαλιαία.
Υπολογίζεται ότι μεταξύ 1% και 4% των ανθρώπων προσβάλλονται από πυώδη ιρωταδενίτιδα. Οι γυναίκες προσβάλλονται τρεις φορές συχνότερα από τους άνδρες.
Η έναρξη της νόσου συμβαίνει σε νεαρή ηλικία και ενδέχεται να είναι λιγότερο συχνή μετά την ηλικία των 50 ετών.
Σύστημα ταξινόμησης της ιδρωταδενίτιδας του Hurley
Στάδιο Χαρακτηριστικά I Ένα ή πολλαπλά μαζί αποστήματα χωρίς ουλές ή ίνωση, με σπάνια φλεγμονή και μπορεί να συγχέονται με την ακμή ΙΙ Επαναλαμβανόμενα αποστήματα, μεμονωμένες ή πολλαπλές μακρινές βλάβες με σχηματισμό θόλου. Υπάρχει φλεγμονή και μπορεί να απαιτεί μικρό χειρουργείο, όπως τομή και παροχέτευση) III Διάχυτη ή ευρεία συμμετοχή σε μια περιφερειακή περιοχή με πολλαπλές ουλές και αποστήματα. Υπάρχει φλεγμονή έχουν το μέγεθος της μπάλας του γκολφ ή μεγαλύτερο, υπάρχει ανάπτυξη ουλών, και υποδόρια λοίμωξη, συρίγγια και οι ασθενείς σε αυτό το στάδιο ενδέχεται να αδυνατούν να λειτουργήσουν Σύστημα σταδιοποίησης Sartorius
Ανατομικές περιοχές που εμπλέκονται (μασχάλη, βουβωνική κοιλότητα, ή άλλη περιοχή αριστερά ή δεξιά)
Αριθμός και τύποι σχετικών βλαβών (αποστήματα, οζίδια, συρίγγια, ουλές, σημεία τραυματισμού από όλες τις εμπλεκόμενες περιοχές)
Η απόσταση μεταξύ των βλαβών, ειδικότερα η μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ δύο σχετικών βλαβών (π.χ. οζίδια και συρίγγια σε κάθε περιοχή ή μέγεθος εάν υπάρχει μόνο μία βλάβη)
Η παρουσία φυσιολογικού δέρματος μεταξύ των βλαβών (δηλαδή, όλες οι βλάβες που διαχωρίζονται σαφώς από το φυσιολογικό δέρμα)
Οι βαθμοί συλλέγονται σε κάθε μία από τις παραπάνω κατηγορίες και προστίθενται για να δώσουν ένα σκορ. Επιπλέον, γίνεται προσθήκη μιας αναλογικής κλίμακας για τον πόνο ή την ποιότητα ζωής.Σημεία και συμπτώματα πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Βλατίδες σε σχήμα θόλου μεγέθους 1-3 εκατοστά
Οζίδια σε σχήμα θόλου μεγέθους 1-3 εκατοστά
Οι μεγαλύτερες αλλοιώσεις παρουσιάζουν κλυδασμό
Κατανομή αποκρινείς αδένες με πιο συχνή εντόπιση στις μασχάλες και τους βουβώνες
Πολλαπλές υποτροπές στην ίδια πλευρά
Οι περιοχές επούλωσης συνοδεύονται από ουλοποίηση και συραγγοποίηση
Μπορεί να υπάρχουν φαγέσωρες
Αίτια πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Απόφραξη των τριχοσμηγματογόνων μονάδων με τις οποίες επικοινωνούν οι αποκρινείς αδένες
Η απόφραξη των θυλάκων των εξωκρινών αδένων μπορεί να οφείλεται σε εμβρυολογική δυσπλασία των εξωκρινών πόρων, σε πίεση των πόρων από κατακράτηση ιδρώτα ή βακτηριακή λοίμωξη
Μπορεί να αποτελεί μέρος της τριάδας της θυλακίτιδας: συρρέουσα ακμή, διαχωριστική κυτταρίτιδα του τριχωτού της κεφαλής, πυώδης ιδρωταδενίτιδα
Η κατάσταση είναι, πιθανώς, αποτέλεσμα ενός συνδυασμού γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Δυσλειτουργία ανδρογόνων.
Παράγοντες κινδύνου πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Παχυσαρκία που προκαλεί μηχανικό ερεθισμό, απόφραξη και διαβροχή
Μαύρη φυλή
Γυναίκες
Ακμή
Σακχαρώδης διαβήτης
Υπερχοληστερολαιμία
Χαμηλός βασικός ρυθμός μεταβολισμού
Κατάθλιψη
Στενά ρούχα κατασκευασμένα από βαριά και συνθετικά υλικά
Αποσμητικά, προϊόντα αποτρίχωσης, ξύρισμα της πληγείσας περιοχής
Φάρμακα, ιδιαίτερα από του στόματος αντισυλληπτικά (δηλαδή από του στόματος ορμονική αντισύλληψη, "χάπι") και το λίθιο
Ζεστά κα ιδιαίτερα υγρά κλίματα (το ξηρό κλίμα συχνά προκαλεί ύφεση)
Γενετικοί παράγοντες: έχει προταθεί ένας αυτοσωμικός κυρίαρχος τύπος κληρονομικότητας
Ενδοκρινικοί παράγοντες: πιστεύεται ότι εμπλέκονται οι σεξουαλικές ορμόνες, ιδιαίτερα η περίσσεια ανδρογόνων, αν και οι αποκριτικοί αδένες δεν είναι ευαίσθητοι σε αυτές τις ορμόνες. Οι γυναίκες έχουν, συχνά, εστίες πριν από την εμμηνόρροια και μετά την εγκυμοσύνη. Η σοβαρότητα, συνήθως, αυξάνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά την εμμηνόπαυση.
Κάποιες περιπτώσεις έχει βρεθεί ότι οφείλονται σε μεταλλάξεις στα γονίδια NCSTN , PSEN1 ή PSENEN. Τα γονίδια παράγουν πρωτεΐνες που είναι όλα συστατικά ενός συμπλέγματος που ονομάζεται γάμμα (γ) εκκριτάση. Αυτό το σύμπλοκο διαχωρίζει πολλές διαφορετικές πρωτεΐνες, το οποίο είναι ένα σημαντικό βήμα σε διαφορετικά μονοπάτια χημικής σηματοδότησης . Μία από αυτές τις οδούς, γνωστή ως μονοπάτι Notch, είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική ωρίμανση και διαίρεση των κυττάρων των θυλάκων της τρίχας και άλλων μορφών δερματικών κυττάρων. Το μονοπάτι Notch εμπλέκεται, επίσης, στο φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα. Μελέτες υποδηλώνουν ότι οι μεταλλάξεις στα γονίδια NCSTN, PSEN1 ή PSENEN βλάπτουν τη σηματοδότηση Notch στα θυλάκια τρίχας. Η μη φυσιολογική σηματοδότηση Notch προάγει την ανάπτυξη οζιδίων και οδηγεί σε φλεγμονή στο δέρμα.
Διαφορική διάγνωση πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Δοθιήνωση. Η διαφοροδιάγνωση γίνεται με ειδικές καλλιέργειες
Καρκίνος
Διάγνωση πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Καλλιέργεια του εξιδρώματος των βλαβών: σταφυλόκοκκος, στρεπτόκοκκος, κολοβακτηρίδιο, πρωτέας και ορθοκυτταρική αναιμία σε χρόνιες περιπτώσεις
Τα παθολογοανατομικά ευρήματα δείχνουν οξεία και χρόνια φλεγμονή, πολλαπλές φαγέσωρες και συριγγώδεις πόρους σε υποτροπές
Γίνεται διάνοιξη και παροχέτευση των βλαβών και βιοψία
Θεραπεία πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Τα ζεστά λουτρά μπορούν να δοκιμαστούν σε άτομα με ήπια ασθένεια.
Ενώ χρησιμοποιούνται, συχνά, αντιβιοτικά δεν έχουν αποτελέσματα.
Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα δοκιμάζουν κάποιοι, χωρίς καλά αποτελέσματα.
Σε ασθενείς με πιο σοβαρή ασθένεια, μπορεί να γίνει θεραπεία με λέιζερ ή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του προσβεβλημένου δέρματος.
Γίνεται χειρουργική αφαίρεση συριγγίων, εξαίρεση με απόξεση και ηλεκροκαυτηρίαση και σε σοβαρές και δύσκολες περιπτώσεις γίνεται εκτομή και τοποθετείται δερματικό μόσχευμα.
Απαιτείται τοπικός καθαρισμός με αντισηπτικό σαπούνι.
Αποφυγή έκθεσης σε θερμότητα και εφίδρωσης.
Απώλεια βάρους αν ο ασθενής είναι υπέρβαρος.
Διακοπή καπνίσματος.
Αποφεύγονται τα στενά ρούχα για να μη δημιουργηθούν τραύματα από τριβή. Να φοράτε πάντα χαλαρά και άνετα βαμβακερά ρούχα.
Αποφεύγονται τα αποσμητικά μασχάλης.
Λαμβάνονται φυσικά αντιβιοτικά.
Φροντίστε να καθαρίσετε την πληγείσα περιοχή καθαρίζοντάς την απαλά με ένα φυσικό αντιβακτηριδιακό σαπούνι, μετά στεγνώνεται κι εφαρμόζεται ένα φυσικό αντιβιοτικό.
Η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων βοηθά στην ανακούφιση του πόνου και του πρηξίματος.
Εάν είστε υπέρβαροι, η απώλεια βάρους θα βοηθήσει, καθώς το υπερβολικό βάρος προκαλεί, ανάμεσα στους μηρούς, τις πτυχώσεις του δέρματος κ.α αυξημένη τριβή, εφίδρωση και βακτηριακή ανάπτυξη.Πολλοί κάνουν έγχυση στις βλάβες στερεοειδών, τύπου βραδείας αποδέσμευσης, όπως τριαμσινολόνης.
Γίνεται διάνοιξη και παροχέτευση των βλαβών.
Γίνεται χειρουργική εκτομή.
Χορηγούνται ρετινοειδή από το στόμα και μερικοί χορηγούν κορτικοστερεοειδή για μικρό χρονικό διάστημα.
Το λέιζερ μήκους κύματος 1064 νανομέτρων για αποτρίχωση Nd: YAG μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία.
Τα φάρμακα που χορηγούνται στην πυώδη ιδρωταδενίτιδα
Ένας συνδυασμός ριφαμπικίνης και κλινδαμυκίνης χορηγείται ταυτόχρονα για 2-3 μήνες.
Άλλα αντιβιοτικά είναι η τετρακυκλίνη, η μινοκυκλίνη και η κλινδαμυκίνη.
Η τοπική κλινδαμυκίνη χρησιμοποιείται, επίσης.
Τετρακυκλίνη 250 mg 4 φορές την ημέρα ή 500 mg 3 φορές την ημέρα για 2 ή περισσότερους μήνες
Μινοκυκλίνη 100 mg 2 φορές την ημέρα από το στόμα
Κλινδαμυκίνη 2% λοσιόν ή νεομυκίνη κρέμα, τοπικά για τον έλεγχο της οσμής
Ερυθρομυκίνη 1-1,5 gr 4 φορές την ημέρα από το στόμα
Δοξυκυκλίνη 100 mg 2 φορές την ημέρα για 7-14 ημέρες
Άλλα αντιβιοτικά ανάλογα με τις καλλιέργειες
Τα αντιβιοτικά έχουν πολλές παρενέργειες
Ισοτρετινοϊνη 40-80 mg ανά ημέρα από το στόμα για 4 μήνες, η οποία έχει πολλές παρενέργειες και δεν είναι αποτελεσματική
Μερικοί δίνουν αντισυλληπτικά χάπια που έχουν πολλές παρενέργειες και δεν είναι αποτελεσματικά
Θεραπεία με αντιανδρογόνα: Η ορμονική θεραπεία με οξική κυπροτερόνη και αιθινυλική οιστραδιόλη με υψηλές δόσεις
Οι αναστολείς παράγοντα νέκρωσης όγκου TNF-α / όγκου περιλαμβάνουν φάρμακα, όπως το adalimumab και το infliximab, τα οποία βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά κάνουν τον ασθενή πιο ευάλωτο σε λοίμωξη, καρδιακή ανεπάρκεια και κάποιους καρκίνους.
Απαιτείται αντιφλεγμονώδης διατροφή στην πυώδη ιδρωταδενίτιδα
Ο ψευδάργυρος μπορεί να βοηθήσει. Οι ασθενείς που παίρνουν γλυκονικό ψευδάργυρο, 90mg / ημέρα, μαζί με τοπικό φυσικό αντιβιοτικό, παρουσιάζουν σημαντικές μειώσεις στην εμφάνιση της νόσου 3 μήνες μετά την έναρξη θεραπείας.
Απαιτείται διατροφή που είναι πλούσια σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά.
Καταναλώνετε λιπαρά ψάρια τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Να λαμβάνετε πολλά ακόρεστα λίπη στη διατροφή όπως το ελαιόλαδο, το αβοκάντο, τα καρύδια και τους σπόρους.
Να πίνετε άφθονους πράσινους χυμούς.
Να καταναλώνετε, κυρίως, βιολογικά κρέατα, προϊόντα και άλλα βιολογικά τρόφιμα
Τρόφιμα που πρέπει να αποφύγετε στην πυώδη ιδρωταδενίτιδα
Αποφύγετε τη ζάχαρη. Ο περιορισμός των τροφίμων με πρόσθετα σάκχαρα και σιρόπια, όπως δημητριακά, σόδες, καραμέλες κ.λπ., μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ινσουλίνης και επίσης, να ελαφρύνει τα συμπτώματα της νόσου.
Αποφύγετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γάλα, το τυρί κλπ. που αυξάνουν τα επίπεδα ινσουλίνης, γεγονός που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε υπερπαραγωγή ανδρογόνων ορμονών που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πυώδη ιδρωταδενίτιδα. Η εξάλειψη των γαλακτοκομικών προϊόντων από τη διατροφή μειώνει τον αριθμό των νέων αλλοιώσεων που αναπτύσσονται και τα συμπτώματα.
Αποφύγετε τα ραφιναρισμένα ή επεξεργασμένα τρόφιμα.Χρειάζεται παρακολούθηση.
Πιθανές επιπλοκές πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Λεμφοίδημα
Ρικνώσεις στη θέση των αλλοιώσεων
Σε ανώδυνους συριγγώδεις πόρους μπορεί να αναπτυχθεί επιδερμοειδές καρκίνωμα
Διάσπαρτη λοίμωξη. Παρουσιάζονται τοπικές και συστηματικές λοιμώξεις (μηνιγγίτιδα, βρογχίτιδα, πνευμονία, κλπ.), οι οποίες μπορεί να εξελιχθούν, ακόμη και σε σηψαιμία
Περιορισμός της κινητικότητας των άκρων άνω και κάτω από το λεμφοίδημα, ως συνέπεια της ίνωσης και των ουλών
Ουρηθρικό ή ορθρικό ή πρωκτικό συρίγγιο
Αναιμία νορμοχρωμική ή υποχρωμική αναιμία
Αρθρίτιδα
Αμυλοείδωση
Νεφρική ανεπάρκεια
Διάμεση κερατίτιδα
Καρκίνος δέρματος
Καρκίνος πνεύμονα
Καρκίνος στόματος
Καρκίνος ήπατος
Πρόγνωση πυώδους ιδρωταδενίτιδας
Οι μεμονωμένες βλάβες επουλώνονται σε 10-30 ημέρες
Οι υποτροπές διαρκούν χρόνια
Μπορεί να συνυπάρχει ακμή, περιθυλακίτιδα της κεφαλής ή διαχωριστική θυλακίτιδα του τριχωτού της κεφαλής ή παχυσαρκία που σχετίζεται με σακχαρώδη διαβήτη, ατοπία και μελανίζουσα ακάνθωση
Μερικοί ασθενείς εμφανίζουν 1 ή 2 βλατίδες το χρόνο
Τα καλύτερα προϊόντα για τις δερματικές παθήσεις
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τις δερματικές παθήσεις
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Πώς αποβάλλονται οι τοξίνες από το ανθρώπινο σώμα
Μην παίρνετε φάρμακα για την ακμή
Οι πολύτιμες λειτουργίες του δέρματος
Τα αποσμητικά μασχάλης προκαλούν καρκίνο μαστού
Καταπολεμήστε την έντονη εφίδρωση
Απαραίτητο συστατικό για τα αποσμητικά μασχάλης
Οδηγίες για την ενυδάτωση στην άσκηση
Κόλπο για την αποτελεσματική θεραπεία των δοθιήνων
Πώς τα ακατάλληλα ρούχα και αξεσουάρ μπορούν να σας αρρωστήσουν
-
Ποτό για την κόπωση
σε Διατροφή
Συνταγή που καταπολεμά την κόπωση
Είναι ένα ποτό που καταπολεμά την αίσθηση της κόπωσης, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, δημιουργεί αίσθηση ευεξίας, βελτιώνει τη διάθεση, είναι θρεπτικό και υγιεινό, ενυδατώνει τον οργανισμό και είναι αφροδισιακό.
Ποτό με σμέουρα και μύρτιλλα
Υλικά για 4 άτομα
1 κεσεδάκι πλυμένα σμέουρα
1 κεσεδάκι πλυμένα μύρτιλα
λίγο σιρόπι τριαντάφυλλο
1/2 κουταλάκι γλυκού σπόροι κακουλέ κοπανισμένοι
4 κουταλιές σούπας ξεφλουδισμένα φιστίκια
500 ml γάλα ινδικής καρύδας
Εκτέλεση
Βάζετε όλα τα υλικά σε μίξερ και χτυπάτε μέχρι να αποκτήσουν ομοιογενή υφή.
Σερβίρετε σε ψηλά ποτήρια.
Να το καταναλώσετε αμέσως.
By Savvi Diet
Τα καλύτερα υγιεινά τρόφιμα για την υγεία σας
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα τρόφιμα για την υγεία σας
Διαβάστε, επίσης,
Επιδόρπιο με καρύδια, μπανάνα και μέλι
Smoothie με καρύδα, γάλα κάνναβης και κεράσια
Οι ιατρικές χρήσεις της πρόπολης
Επιδόρπιο με μπανάνα και ροδάκινο
Βιολογικό γάλα με νιφάδες και χουρμάδες
