Σχετικά Άρθρα

• Χρήσιμες πληροφορίες για την τετρακυκλίνη
  σε Φάρμακα
  Από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
  

  Η τετρακυκλίνη είναι ένα αντιβιοτικό

  Η τετρακυκλίνη είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων λοιμώξεων, όπως ακμή, χολέρα, βρουκέλλωση, πανούκλα, ελονοσία και σύφιλη. Λαμβάνεται από το στόμα. 

  Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ο έμετος, η διάρροια, το εξάνθημα και η απώλεια όρεξης. Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες η κακή ανάπτυξη δοντιών εάν χρησιμοποιούνται από παιδιά ηλικίας κάτω των οκτώ ετών, προβλήματα στα νεφρά και εύκολα εγκαύματα. Η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να βλάψει το μωρό. Η τετρακυκλίνη ανήκει στην οικογένεια των τετρακυκλινών φαρμάκων. Λειτουργεί αναστέλλοντας τη σύνθεση πρωτεϊνών στα βακτήρια.

  Η τετρακυκλίνη κατασκευάστηκε αρχικά από βακτήρια τύπου Streptomyces. 

  Οι τετρακυκλίνες έχουν ένα ευρύ φάσμα αντιβιοτικής δράσης. Διαθέτουν κάποιο επίπεδο βακτηριοστατικής δραστηριότητας έναντι σχεδόν όλων των ιατρικά σχετικών αερόβιων και αναερόβιων βακτηριακών γενών, τόσο θετικών κατά Gram όσο και αρνητικών κατά Gram, με μερικές εξαιρέσεις, όπως η Pseudomonas aeruginosa και ο Proteus spp., τα οποία εμφανίζουν εγγενή αντίσταση. Ωστόσο, η επίκτητη (σε αντίθεση με την εγγενή) αντίσταση έχει πολλαπλασιαστεί σε πολλούς παθογόνους οργανισμούς. Η αντίσταση στον Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Neisseria gonorrhoeae, anaerobes, μελών του Enterobacteriaceae, και πολλών άλλων προηγουμένως ευαίσθητων οργανισμών είναι πλέον αρκετά συχνή. Οι τετρακυκλίνες παραμένουν ιδιαίτερα χρήσιμες στη διαχείριση λοιμώξεων από ορισμένα υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά βακτηριακά παθογόνα, όπως τα Χλαμύδια, το Μυκόπλασμα και η Ρικκέτσια. Είναι επίσης χρήσιμες σε σπειροχαιτικές λοιμώξεις, όπως η σύφιλη, η λεπτοσπείρωση και η νόσος του Lyme. Ορισμένες σπάνιες ή τροπικές λοιμώξεις, όπως ο άνθρακας, η πανούκλα και η βρουκέλλωση, είναι επίσης ευαίσθητα σε τετρακυκλίνες. Τα δισκία τετρακυκλίνης χρησιμοποιήθηκαν στο ξέσπασμα της πανώλης στην Ινδία το 1994. Η τετρακυκλίνη είναι θεραπεία πρώτης γραμμής για τον πυρετό Βραχωδών Ορέων (Rickettsia), τη νόσο του Lyme (B. burgdorferi), τον πυρετό Q (Coxiella), την ψιττακωση, το Mycoplasma pneumoniae και τη ρινική μεταφορά των μηνιγγίτιδων.

  Χρησιμοποιείται σε οδοντιατρικές εφαρμογές.

  Είναι επίσης μία από τις ομάδες αντιβιοτικών που μαζί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία πεπτικών ελκών που προκαλούνται από βακτηριακές λοιμώξεις. Ο μηχανισμός δράσης για την αντιβακτηριακή δράση των τετρακυκλινών βασίζεται στη διακοπή της μετάφρασης πρωτεϊνών σε βακτήρια, καταστρέφοντας έτσι την ικανότητα των μικροβίων να αναπτυχθούν και να επισκευαστούν. Ωστόσο, η μετάφραση πρωτεϊνών διακόπτεται, επίσης, στα ευκαρυωτικά μιτοχόνδρια.

  Η ακόλουθη λίστα παρουσιάζει δεδομένα ευαισθησίας MIC για ορισμένους ιατρικά σημαντικούς μικροοργανισμούς:

  Escherichia coli: 1 μg / mL έως> 128 μg / mL
  Shigella spp.: 1 μg / mL έως 128 μg / mL [7]

  Οι τετρακυκλίνες έχουν, επίσης, δράση εναντίον ορισμένων ευκαρυωτικών παρασίτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι υπεύθυνα για ασθένειες όπως η δυσεντερία που προκαλείται από Naegleria fowleri ή αμόμπα που τρώει τον εγκέφαλο, ελονοσία (ένα πλασμώδιο) και balantidiasis.

  

  Χρησιμοποιείται ως βιοδείκτης

  Η υδροχλωρική τετρακυκλίνη διατίθεται ως κίτρινη κρυσταλλική σκόνη.

  Δεδομένου ότι η τετρακυκλίνη απορροφάται στα οστά, χρησιμοποιείται ως δείκτης ανάπτυξης οστού. Η επισήμανση τετρακυκλίνης χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ποσότητας ανάπτυξης των οστών κατά βάρος, εντός μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, συνήθως μιας περιόδου περίπου 21 ημερών. Η τετρακυκλίνη ενσωματώνεται στο οστό και μπορεί να ανιχνευθεί από τον φθορισμό του. Στην "επισήμανση διπλής τετρακυκλίνης", δίνεται μια δεύτερη δόση 11-14 ημέρες μετά την πρώτη δόση και η ποσότητα του οστού που σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος μπορεί να υπολογιστεί μετρώντας την απόσταση μεταξύ των δύο τεστ φθορισμού.

  Η τετρακυκλίνη χρησιμοποιείται επίσης ως βιοδείκτης στην άγρια ​​φύση για την ανίχνευση της κατανάλωσης δολωμάτων που περιέχουν φάρμακα ή εμβόλια. 

  Παρενέργειες τετρακυκλίνης

  Η χρήση αντιβιοτικών τετρακυκλίνης μπορεί:

  Αποχρωματίζει τα μόνιμα δόντια (κίτρινο-γκρι-καφέ), από την προγεννητική περίοδο έως την παιδική ηλικία και την ενηλικίωση. Τα παιδιά που λαμβάνουν μακροχρόνια ή βραχυπρόθεσμη θεραπεία με τετρακυκλίνη  μπορεί να αναπτύξουν μόνιμο καφέ αποχρωματισμό των δοντιών.

  Απενεργοποιείται από τα ιόντα ασβεστίου, οπότε δεν πρέπει να λαμβάνονται με γάλα, γιαούρτι και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα

  Απενεργοποιούνται από τα ιόντα αλουμινίου, σιδήρου και ψευδαργύρου, και δεν πρέπει να λαμβάνονται ταυτόχρονα με τη θεραπεία της δυσπεψίας (ορισμένα κοινά αντιόξινα και φάρμακα για την καούρα)

  Προκαλεί φωτοευαισθησία του δέρματος, επομένως δενσυνιστάται η έκθεση στον ήλιο ή έντονο φως

  Προκαλεί λύκο που προκαλείται από φάρμακα και ηπατίτιδα

  Προκαλεί λιπώδη διήθηση ήπατος

  Προκαλεί εμβοές 

  Παρεμβαίνει στη μεθοτρεξάτη μετατοπίζοντας τη από τις διάφορες θέσεις δέσμευσης πρωτεϊνών

  Προκαλούν αναπνευστικές επιπλοκές, καθώς και αναφυλακτικό σοκ, σε ορισμένα άτομα

  Επηρεάζει την οστική ανάπτυξη του εμβρύου, οπότε θα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

  Σύνδρομο Fanconi μπορεί να προκύψει από την κατάποση τετρακυκλινών που έχουν λήξει.

  Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά το θηλασμό.

  Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), έχουν αναφερθεί περιπτώσεις συνδρόμου Stevens-Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση και πολύμορφο ερυθήμα.

  Το αντιβιοτικό τετρακυκλίνη παρεμποδίζει το σχηματισμό βιταμίνης Κ από τα εντερικά βακτηρίδια.

  Μηχανισμός δράσης τετρακυκλίνης

  Η τετρακυκλίνη αναστέλλει τη σύνθεση πρωτεϊνών αναστέλλοντας τη σύνδεση του φορτισμένου αμινοακυλ-tRNA στη θέση Α του ριβοσώματος. Η τετρακυκλίνη αποκλείει την τοποθεσία Α έτσι ώστε να μην μπορούν να εισέλθουν αμινοακυλ-tRNAs. Η τετρακυκλίνη συνδέεται με την υπομονάδα 30S και 50S μικροβιακών ριβοσωμάτων. [1] Έτσι, εμποδίζει την εισαγωγή νέων αμινοξέων στην νεοεμφανιζόμενη πεπτιδική αλυσίδα.  Η δράση είναι συνήθως ανασταλτική και αναστρέψιμη κατά την απόσυρση του φαρμάκου. Τα κύτταρα των θηλαστικών είναι λιγότερο ευάλωτα στην επίδραση των τετρακυκλινών, παρά το γεγονός ότι η τετρακυκλίνη συνδέεται με τη μικρή ριβοσωμική υπομονάδα τόσο των προκαρυωτικών όσο και των ευκαρυωτικών (30S και 40S, αντίστοιχα). Αυτό συμβαίνει επειδή τα βακτήρια αντλούν ενεργά την τετρακυκλίνη στο κυτταρόπλασμά τους, ακόμη και ενάντια σε μια βαθμίδα συγκέντρωσης, ενώ τα κύτταρα θηλαστικών απλά δεν επηρεάζονται από τους μηχανισμούς της τετρακυκλίνης εντός του κυτοπλάσματος. Αυτό εξηγεί τη σχετικά μικρή επίδραση εκτός της περιοχής της τετρακυκλίνης στα ανθρώπινα κύτταρα. 

  Μηχανισμοί αντίστασης στην τετρακυλίνη

  Τα βακτήρια, συνήθως, αποκτούν αντίσταση στην τετρακυκλίνη από την οριζόντια μεταφορά ενός γονιδίου που είτε κωδικοποιεί μια αντλία εκροής είτε μια ριβοσωμική πρωτεΐνη προστασίας. Οι αντλίες εκροής εκτοξεύουν ενεργά την τετρακυκλίνη από το κύτταρο, εμποδίζοντας τη συσσώρευση ανασταλτικής συγκέντρωσης τετρακυκλίνης στο κυτταρόπλασμα. Οι ριβοσωμικές πρωτεΐνες προστασίας αλληλεπιδρούν με το ριβόσωμα και απομακρύνουν την τετρακυκλίνη από το ριβόσωμα, επιτρέποντας τη συνέχιση της μετάφρασης.

  Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις

  Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τις λοιμώξεις 

  

  Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

  Διαβάστε, επίσης,

  Χρήσιμες πληροφορίες για την ψευδοθυλακίτιδα του γενείου

  Χλαμύδια της πνευμονίας

  Σύνδρομο κατάρρευσης μετά από βιασμό

  Χρήσιμες πληροφορίες για τη βαλανίτιδα

  Αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα

  Λοιμώδης, κοκκιωματώδης αρθρίτιδα

  Χρήσιμες πληροφορίες για τις γονοκοκκικές λοιμώξεις

  Λοιμώδης βακτηριακή αρθρίτιδα

  Εντερικά παράσιτα

  Χρήσιμες πληροφορίες για την ελονοσία

  Χρήσιμες πληροφορίες για τις βρογχεκτασίες

  Χρήσιμες πληροφορίες για τη Δυσφαγία

  Επιδιδυμίτιδα

  Το σύνδρομο Fanconi

  Σκληρυντικοί παράγοντες για πλευροδεσία

  Επιπεφυκίτιδα

  Τροπικό sprue

  Πυώδης ιδρωταδενίτιδα

  Τροπικό θήλωμα

  Κηλιδώδης πυρετός των βραχωδών ορέων

  Οξεία ηπατική ανεπάρκεια

  Χρήσιμες πληροφορίες για την κοινή ακμή

  Αντιμετώπιση οξείας διάρροιας

  Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τα βακτήρια

  Παρασίτωση από Blastocystis hominis

  Πεπτικό έλκος

  Αφρικανικός τύφος από κρότωνα

  Άτυπη πνευμονία

  Ψευδοόγκος εγκεφάλου

  Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου

  Τραχηλίτιδα

  Σε περίπτωση σεξουαλικής επίθεσης

  Ψευδοθυλακίτιδα του γενείου

  Τράχωμα

  Ακμή

  Νόσος Lyme

  Νόσος του Whipple

  Βρουκέλλωση

  www.emedi.gr

   
• Χρήσιμες πληροφορίες για την ωτοσκλήρυνση
  σε Ωτορινολαρυγγολογία
  Από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
  

  Ωτοσκλήρυνση

  Ωτοσκλήρυνση είναι μία πρωτοπαθής δυσκρασία των οστών, που προσβάλλει εμπλέκει την οστέινη λαβυρινθική κάψα.

  Είναι η κυρίαρχη αιτία βαρηκοΐας αγωγιμότητας σε ενήλικες 

  • Ιστολογική ωτοσκλήρυνση: Ασυμπτωματική μορφή στην οποία το μη φυσιολογικό οστό αφήνει άθικτες τις ζωτικές δομές του αυτιού 
  • Κλινική ωτοσκλήρυνση: μη φυσιολογικό σπογγώδες οστό προσβάλλει την αλυσίδα των ακουστικών οσταρίων ή άλλες δομές οδηγώντας σε διαταραγμένη φυσιολογία

  Επηρεαζόμενα συστήματα: Νευρικό

  Γενετική: 

  • 60% αυτών που προσβάλλονται έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό
  • Φαίνεται πως μεταδίδεται με αυτοσωμικό επικρατές γονίδιο ποικίλης διεισδυτικότητας 

  Επικρατέστερη ηλικία: Κλινική έναρξη συνήθως στην ηλικία των 20 χρόνων. Μέγιστη συχνότητα στην τέταρτη με πέμπτη δεκαετία  

  Επικρατέστερο φύλο: Γυναίκες > Άνδρες (2:1)

  ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΩΤΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ

  • Προοδευτική βαρηκοΐα αγωγιμότητας συνήθης με καλά διατηρημένη διάκριση της ομιλίας. Μπορεί να υπάρχει νευροαισθητηριακή βαρηκοΐα με συμμετοχή του κοχλία
  • Εντομή του Carhart: μία πτώση της οδού της αγωγής δια των οστών στα 2.000 Hz στην ακοομετρική δοκιμασία
  • Σημείο Schwartze: ερυθρά κηλίδα στη λαβή της σφύρας στην ωτοσκοπική εξέταση 
  • Οι ασθενείς συνήθως μιλούν μαλακά και γνωρίζουν ότι δείχνουν να ακούν καλύτερα σε θορυβώδες περιβάλλον 

  ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΩΤΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ

  ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

  • Χρόνια πυώδης μέση ωτίτιδα
  • Ορώδης μέση ωτίτιδα 
  • Απόφραξη ακουστικού πόρου
  • Διακοπή της αλυσίδας των ακουστικών οσταρίων 
  • Κληρονομική καθήλωση του αναβολέα 
  • Πρεσβυακουσία

  ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

  • Μακροσκοπικά: Σχηματισμός λευκωπού έως κοκκινωπού οστού, συχνότερα εντοπισμένου μπροστά από την ωοειδή θυρίδα και εκτείνεται ώστε να προσβάλλει τη βάση του αναβολέα. Μερικές φορές καλύπτει ολόκληρη την ωοειδή θυρίδα (αποφρακτική). Μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε στην οστέινη λαβυρινθική κάψα. Αμφοτερόπλευρη στο 75% των περιπτώσεων 
  • Μικροσκοπικά: Οστό που εμφανίζεται σπογγώδες με αυξημένα αγγειακά διαστήματα. Οι οστεοβλάστες είναι άφθονοι 

  ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

  Δοκιμασία με τονοδότη και ακοομετρική δοκιμασία για αγώγιμη και/ή νευροαισθητηριακή βαρηκοΐα. Θα εντοπίσετε το περισσότερο ελαττωματικό αυτί με τη δοκιμασία του Weber

  ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

  Συναξονική ή υπολογιστική τομογραφία, μερικές φορές βοηθάει

  ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΩΤΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ

  ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΗ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ

  Ενδονοσοκομειακός ασθενής για χειρουργική θεραπεία. Εξωνοσοκομειακός, αν η χειρουργική θεραπεία δεν είναι εφικτή 

  

  ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

  • Ακουστικά βοηθήματα 
  • Χειρουργική διόρθωση (αναβολεκτομή): συνήθως περιλαμβάνει κινητοποίηση ή αφαίρεση της βάσης του αναβολέα με τοποθέτηση μίας πρόθεσης.
  • Πρόσφατες διαδικαστικές καινοτομίες συμπεριλαμβάνουν τη χρήση laser
  • Σχετικές ενδείξεις για χειρουργείο περιλαμβάνουν: αρνητική δοκιμασία Rinne (διαφορά ακουστότητας των ήχων μεταξύ της οστικής και της αέρινης οδού τουλάχιστον 20 dB), αμφοτερόπλευρη συμμετοχή

  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

  • Επειδή η διάκριση της ομιλίας συνήθως διατηρείται, οι ασθενείς πρέπει να συμβουλεύονται σχετικά με το πιθανό όφελος από τα ακουστικά βοηθήματα (σαν μία εναλλακτική ή συνδυαστική πρακτική με το χειρουργείο)

  ΦΑΡΜΑΚΑ 

  ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΛΟΓΗΣ

  Δεν υπάρχει ειδική φαρμακευτική αγωγή, αλλά το φθοριούχο νάτριο, η βιταμίνη D και το γλυκονικό ασβέστιο έχουν δοκιμαστεί ειδικά σε περιπτώσεις κύρια νευροαισθητηριακής βαρηκοΐας

  ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

  Ακοομετρικός έλεγχος σε μεσοδιαστήματα 

  ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

  Οι χειρουργικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν τραυματισμό της χορδής του τυμπάνου, διάτρηση της τυμπανικής μεμβράνης, διακοπή της αλυσίδας των ακουστικών οσταρίων, μέση και εξωτερική ωτίτιδα, λαβυρινθίτιδα, σχηματισμό κοκκιώματος, περιλεμφικό συρίγγιο και ολική κώφωση ("νεκρό αυτί")

  ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ 

  Προοδευτική απώλεια ακοής αν παραμείνει χωρίς θεραπεία. Η χειρουργική θεραπεία βελτιώνει την ακοή κατά τουλάχιστον 15 dB στο 90% των περιπτώσεων 

  ΔΙΑΦΟΡΑ

  ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

  • Σύνδρομο Van der Hoeve (σπάνια τριάδα ατελούς οστεογένεσης, κυανού σκληρού και ωτοσπογγίωση) 
  • Εμβοή 
  • Ίλιγγος

  ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

  Γηριατρικό: Σημαντική διαφορική διάγνωση για πρεσβυακουσία

  ΚΥΗΣΗ

  Η εξέλιξη μπορεί να επιταχυνθεί κατά τη διάρκεια της κύησης. Κάποιες γυναίκες πρωτοαντιλαμβάνονται τη βαρηκοΐα σε αυτή την περίοδο

  Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τα αυτιά

  Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την ακοή

  

  Διαβάστε, επίσης,

  Απώλεια ακοής

  Πώς μπορείτε να κουφαθείτε

  Τα καλύτερα ακουστικά βαρυκοϊας

  Η λαβυρινθίτιδα

  Χρήσιμες πληροφορίες για την ακοή

  Προστατέψτε την ακοή σας

  Επείγοντα προβλήματα αυτιών

  Νευροαισθητήριος βαρυκοΐα

  Μέση ωτίτιδα

  Ωτοσκλήρυνση

  www.emedi.gr

   
• Χρήσιμες πληροφορίες για την ψευδοθυλακίτιδα του γενείου
  σε Δερματολογία
  Από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
  

  Ψευδοθυλακίτιδα του γενείου

  Ψευδοθυλακίτιδα του γενείου είναι φλεγμονώδης αντίδραση ξένου σώματος, περιβάλλουσα μία τρίχα, που μεγαλώνει προς τα έσω (συνήθως, στην περιοχή του γενείου, ειδικά στην υπογνάθιο περιοχή, αλλά μπορεί να συμβεί στο κρανίο, τη μασχάλη ή την ηβική χώρα αν αυτές οι θέσεις ξυρίζονται ή μαδιούνται).

  Χαρακτηρίζεται από μία κόκκινη βλατίδα/φλύκταινα, στο σημείο της εισόδου.

  Πρόκειται για μηχανικό πρόβλημα.

  Επηρεαζόμενα συστήματα: Δέρμα/Εξωκρινείς αδένες

  Γενετική: Άνθρωποι με σγουρά μαλλιά, ειδικά Νέγροι

  Επικρατέστερη ηλικία: Μετεφηβική, μέση ηλικία 

  Επικρατέστερο φύλο: Άνδρες > Γυναίκες

  ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ
  

  • Ευαίσθητες, εξιδρωματικές, ερυθηματώδεις, θυλακιώδεις βλατίδες ή φλύκταινες στην περιοχή του γενείου (λιγότερο συχνά στο κρανίο, μασχάλη, ηβική χώρα)
  • Εύρος από 2-4 mm σε μέγεθος
  • Επώδυνη στο ξύρισμα
  • Αλωπεκία
  • Θαμπά, ταλαιπωρημένα, εύθραυστα μαλλιά 

  

  ΑΙΤΙΑ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ

  • Είσφρυση σπειροειδώς αναπτυσσόμενης τρίχας (φαβορίτας, μουστακιού ή γενείου) με μυτερό άκρο ή ανάπτυξη μυτερής στο άκρο τρίχας, εφ'όσον έχει ξυριστεί πολύ κοντά στο δέρμα
  • Το ξερίζωμα των μαλλιών μπορεί να προκαλέσει μη φυσιολογική ανάπτυξη μαλλιών, σε τραυματισμένους θυλάκους

  ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ

  • Σγουρά μαλλιά
  • Ξύρισμα πολύ κοντά με ξυράφι πολλαπλών κεφαλών 
  • Ξερίζωμα μαλλιών 
  • Μαύρη φυλή

  ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ

  ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

  Βακτηριακή/σταφυλοκοκκική θυλακίτιδα

  ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

  Κλινική παθολογία - θυλακιώδεις βλατίδες και φλύκταινες.

  Ιστοπαθολογία - λόγω της καμπυλότητας του, το αναπτυσσόμενο μυτερό στην άκρη ελεύθερο άκρο της τρίχας, προκαλεί μια εγκόλπωση της επιδερμίδας καθώς πλησιάζει το δέρμα. Αυτό συνοδεύεται από φλεγμονή και συχνά ένα ενδοεπιδερμικό απόστημα. Καθώς, η τρίχα εισέρχεται στο χόριο, εμφανίζεται σοβαρότερη φλεγμονή με κατάδυση της επιδερμίδας σε μια προσπάθεια να σχηματίσει έλυτρο γύρω από την τρίχα. Σχηματίζονται ένα απόστημα μέσα στον ψευδοθύλακο και μία αντίδραση ξένου σώματος στην άκρη της εισβάλλουσας τρίχας.

  ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

  Καλλιέργεια φλυκταινών - συνήθως, στείρων. Μπορεί να δείξει κοαγκουλάση - αρνητικό μικρόκοκκο (φυσιολογική χλωρίδα δέρματος)

  ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

  Κλινική διάγνωση 

  ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ

  ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΗ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ

  Εξωνοσοκομειακός ασθενής 

  ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

  Οξεία θεραπεία:

  • Βγάλτε τα ενσφηνωμένα μαλλιά με αποστειρωμένη βελόνα 
  • Διακόψτε το ξύρισμα μέχρι να λυθούν οι κόκκινες βλατίδες (ελάχιστο 3-4 εβδομάδες)
  • Κάνετε μασάζ στην περιοχή του γενείου με γάζες, τραχύ σφουγγάρι ή βούρτσα, αρκετές φορές την ημέρα
  • Αν εμφανισθούν δευτεροπαθείς λοιμώξεις, αντιβιοτικά συστηματικά

  

  ΦΑΡΜΑΚΑ ΨΕΥΔΟΘΥΚΑΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΙΟΥ

  ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΛΟΓΗΣ

  Σε δευτεροπαθή λοίμωξη, αντιβιοτικά τοπικά ή συστηματικά:

  • Εφαρμογή διαλύματος κλινδαμυκίνης 2 φορές την ημέρα
  • Μικρές δόσεις ερυθρομυκίνης ή τερακυκλίνης (250 mg 2 φορές την ημέρα)
  • Χορήγηση μέχρι τη λύση των βλατίδων (φλυκταινών)

  Ήπιες περιπτώσεις:

  • 5% υπεροξείδιο του βενζολίου - εφαρμογή μετά το ξύρισμα
  • 1% κρέμα υδροκορτιζόνης - εφαρμογή πριν τον ύπνο το βράδυ 

  Μέτρια νόσος - Χημικά αποτριχωτικά:

  • Διακόπτουν τη διασταυρούμενη σύνδεση των δισουλφιδικών δεσμών των μαλλιών, προκαλώντας έτσι αμβλύ άκρο στην τρίχα
  • Εφαρμόστε όχι συχνότερα από κάθε 3η μέρα - 2% σουλφίδιο του βαρίου ή θειογλυκολικό ασβέστιο 

  Μέτρια νόσος - Συνδυαστική θεραπεία:

  Υγρή/κρέμα τρετινοΐνη, εφαρμοζόμενη καθημερινά ή κάθε 2η ημέρα 

  Αντενδείξεις:

  • Κλινδαμυκίνη - ιστορικό τοπικής εντερίτιδας ή ελκωτικής κολίτιδας, ιστορικό κολίτιδας σχετιζόμενης με αντιβιοτικά 
  • Ερυθρομυκίνη, τετρακυκλίνη, τρετινοΐνη - μόνο υπερευαισθησία

  Προφυλάξεις:

  • Κλινδαμυκίνη - κολίτιδα, καύσος και ερεθισμός του ματιού, ξηροδερμία, κύηση κατηγορίας Β 
  • Ερυθρομυκίνη - προσεκτική χρήση σε ασθενείς με ανεπαρκή ηπατική λειτουργία, παρενέργειες από το γαστρεντερικό, ειδικά κοιλιακές κράμπες, κύηση κατηγορίας Β
  • Τετρακυκλίνη - σοβαρός ερεθισμός δέρματος, κύηση κατηγορίας Γ 
  • Υπεροξείδιο του βενζολίου - ερεθισμός και ξηρότητα δέρματος, αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής 
  • Κρέμα υδροκορτιζόνης - τοπικός ερεθισμός δέρματος, ατροφία δέρματος σε παρατεταμένη χρήση

  Σημαντικές πιθανές αλληλεπιδράσεις:

  • Ερυθρομυκίνη - αυξάνει τα επίπεδα θεοφυλλίνης και καρβαμαζεπίνης, μειώνει την κάθαρση της βαρφαρίνης 

  ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

  Όπως χρειάζεται. Συμβουλέψτε τον ασθενή για τη θεραπευτική και προληπτική φροντίδα

  ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ

  Ήπιες περιπτώσεις:

  • Χρησιμοποιείστε πολύ μικρό πλαστικό άγκιστρο, για να απομακρύνετε τις τρίχες που έχουν μεγαλώσει προς τα έσω, πριν το ξύρισμα
  • Ξυριστείτε είτε με απλό προσαρμοζόμενο ξυράφι στις πιο τραχειές θέσεις (αποφεύγει το πολύ κοντά στο δέρμα ξύρισμα) ξυράφι διπλής λεπίδας, ξυράφι προστατευμένο με έλασμα ή ηλεκτρική ξυριστική μηχανή με τριπλού "Ο" κεφαλή 
  • Ξυρίστε τα γένια προς τη φορά ανάπτυξης των τριχών 
  • Μη τεντώνετε το δέρμα κατά το ξύρισμα 
  • Χρησιμοποιείστε τη σωστή κρέμα/ζελέ ξυρίσματος 
  • Επαλείψατε το δέρμα με 5% υπεροξείδιο του βενζολίου μετά το ξύρισμα και σκεφτείτε εφαρμογή κρέμας υδροκορτιζόνης 1% πριν τον ύπνο 

  Μέτριες περιπτώσεις:

  • Χημικά αποτριχωτικά 
  • Σκεφτείτε διάλυμα ή κρέμα τρετινοΐνης 0,05%

  Σοβαρές περιπτώσεις:

  • Αποφυγή του "τέλειου" ξυρίσματος 
  • Ηλεκτρόλυση για την καταστροφή των θυλάκων των τριχών που παρέμειναν  
  • Laser 

  ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

  • Ουλές (μερικές φορές χηλοειδή)
  • Σχηματισμός κοκκιώματος από ξένο σώμα
  • Παραμορφωτική μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση 
  • Σχηματισμός μολυσματικού κηρίου στο φλεγμαίνον δέρμα

  ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ 

  • Η πορεία είναι επαναλαμβανόμενη, αν δεν ακολουθούνται τα προληπτικά μέτρα
  • Αν υπάρχουν εξελισσόμενες ουλές και σχηματισμός κοκκιώματος από ξένο σώμα, η πρόγνωση είναι φτωχή

  ΔΙΑΦΟΡΑ

  ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

  Χηλοειδής θυλακίτιδα 

  ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

  ΚΥΗΣΗ 

  Μη χρησιμοποιείτε τρετινοΐνη, τετρακυκλίνη, υπεροξείδιο του βενζολίου 

  Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια

  Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια

  

  Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

  Διαβάστε, επίσης,

  Χηλοειδή

  Πυώδης ιδρωταδενίτιδα

  Θυλακίτιδα

  Τι είναι οι φλύκταινες

  Θεραπεία για τις ουλές

  Λίγα γένια είναι της μόδας

  Ψευδοθυλακίτιδα του γενείου

  www.emedi.gr

   

   

   
• Η κυδωνιά
  σε Βότανα
  Από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
  

  Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κυδωνιά

  Η γνωστή μας κυδωνιά ή Cydonia vulgaris ή κυδώνια η κοινή ανήκει στην οικογένεια των Ροδίδων. 

  Είναι δέντρο φυλλοβόλο, οπωροφόρο και καλλιεργείται στα ορεινά. Έχει φύλλα ωοειδή, οξύκορφα, έμμισχα, χνουδωτά. Τα άνθη της είναι ρόδινα και βρίσκονται σε μικρές ομάδες στη βάση των ακραίων φύλλων της. Ο καρπός της είναι μεγάλος, σαρκώδης και αρωματικός με λεπτό χνούδι. Ανθίζει την άνοιξη και τη συναντάμε στα ορεινά μας χωριά.

  Πατρίδα της θεωρείται η Περσία, έχει όμως εξαπλωθεί και καλλιεργείται σε πάρα πολλές χώρες από τα παλιά χρόνια. Σε άγρια κατάσταση συναντιέται περιορισμένη κλίμακα. 

  Οι αρχαίοι Έλληνες τη θεωρούσαν σαν το δέντρο της ευτυχίας και το είχαν αφιερώσει στην Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα και της ομορφιάς.

  Στις βόρειες χώρες, όπου η καλλιέργεια της κυδωνιάς είναι εκτεταμένη, οι λαοί έχουν συνδέσει τις προβλέψεις τους για τον καιρό του χειμώνα με την καρποφορία της κυδωνιάς. Εάν η καρποφορία είναι πλούσια, τότε περιμένουν βαρυχειμωνιά και αντίθετα αν η καρποφορία είναι πενιχρή, ήπιο χειμώνα.

  Η κυδωνιά ήταν συνδεδεμένη με τα μυστικά ορισμένων επαγγελμάτων, όπως των μπαρμπέρηδων που έφτιαχναν από τα κουκούτσια της μια μπριγιαντίνη για το γυάλισμα και στερέωμα των μαλλιών, των ψαλτάδων, τραγουδιστών και ρητόρων που με το νερό των κουκουτσιών της έκαναν γαργάρες για να προφυλάξουν και να διατηρήσουν τη φωνή τους. 

  Στην πατρίδα μας η κυδωνιά είναι δέντρο που ευδοκιμεί και καλλιεργείται, κυρίως, στα ορεινά, όμως στην εποχή τους βρίσκουμε τον καρπό τους σε όλες σχεδόν τις φρουταρίες.

  Χρήσιμα μέρη κυδωνιάς

  Χρήσιμα μέρη της σαν βότανα είναι οι καρποί, τα άνθη και τα φύλλα της.

  Εάν θέλουμε μπορούμε να φυλάξουμε για το χειμώνα κυδώνια φτάνει να διαλέξουμε φρούτα γερά με το κοτσάνι τους και όχι τελείως ώριμα, θα κερώσουμε το κοτσάνι τους και θα τα κρεμάσουμε σε δροσερό σκιερό τόπο. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για φύλαξη είναι η ξήρανση. Καθαρίζουμε τα κυδώνια από το χνούδι που τα περιβάλλει και το φυλάμε, γιατί όπως θα δούμε έχει και αυτό τη χρήση του σαν βότανο, τα κόβουμε φέτες λεπτές, τα ξηραίνουμε και τα φυλάμε. Το ίδιο και τα κουκούτσια τους, τα άνθη και τα φύλλα της κυδωνιάς. 

  Εάν θα κάνουμε γλυκό κυδωνιού, τότε μπορούμε να μαζέψουμε το χνούδι, τη φλούδα του καρπού και τα κουκούτσια, να τα ξηράνουμε και να τα φυλάξουμε.

  Τα κυδώνια είναι μυρωδάτος καρπός αλλά με στυφή και λίγο υπόξινη γεύση, η οποία χάνεται όταν ψηθούν.

  Περιέχουν σάκχαρο, υδατάνθρακες, μηλικό οξύ, ρητίνη, πηκτίνη, τανίνη, αζωτούχες ουσίες και ανόργανα άλατα.

  Οι σπόροι τους περιέχουν άφθονες βλεννώδεις ουσίες που εντοπίζονται στο φλοιό τους, ενώ τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη. Γι' αυτό οι σπόροι πρέπει να αφήνονται σε κρύο νερό ολόκληροι, χωρίς να τους σπάσουμε, όταν θέλουμε να πάρουμε τις βλεννώδεις ουσίες τους. 

  Οι κυριότερες ιδιότητες των κυδωνιών είναι στυπτικές και μαλακτικές και οφείλονται στα δραστικά τους συστατικά και στον τρόπο προετοιμασίας τους.

  Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κυδωνιά

  Άνθη, φύλλα κυδωνιάς

  Ένα ζεστό ρόφημα από τα άνθη και τα φύλλα της κυδωνιάς, που το ετοιμάζουμε βράζοντας 4 κουταλιές της σούπας βότανο για 5 λεπτά σε δύο ποτήρια νερό, βοηθά σε:

  • Αϋπνίες, παίρνουμε ένα ποτήρι ζεστό ρόφημα πριν πάμε για ύπνο
  • Περιπτώσεις νευρασθένειας και νευρικής ταχυκαρδίας 
  • Βήχας και εμπύρετες καταστάσεις 

  Εξωτερικά το αφέψημα αυτό χρησιμοποιείται με κομπρέσες σε πόνους ματιών και σαν κολλύριο για παθήσεις των ματιών, όπως φλεγμονές, κοκκίνισμα και κουρασμένα μάτια.

  Βάμμα κυδωνιάς

  Αφήνουμε 150 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα κυδωνιάς σε μισό λίτρο καθαρό οινόπνευμα για 10 ημέρες, σουρώνουμε και φυλάμε.

  Από το βάμμα αυτό παίρνουμε 20 σταγόνες, διαλυμένες σε λίγο νερό, τρεις φορές την ημέρα, σε περιπτώσεις ψηλής πίεσης.

  

  Κυδώνια

  Το χνούδι τους είναι αιμοστατικό και με αυτό μπορούμε να σταματήσουμε  μικρές αιμορραγίες, απλώνοντάς το πάνω στην πληγή. Γι' αυτό, όταν θα χρησιμοποιήσουμε κυδώνια φροντίζουμε να αφαιρέσουμε το χνούδι τους, πριν τα πλύνουμε και να το φυλάμε για κάθε ενδεχόμενο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή ξηρά τα κυδώνια, για τις διάφορες προετοιμασίες και ιδιότητες τους. Τα κυδώνια έχουν στυφή και υπόξινη γεύση, έστω και παραγινομένα, γι' αυτό σπάνια θα βρεθούν άτομα με ιδιαίτερη προτίμηση για το φρούτο αυτό ωμό. Με το ψήσιμο όμως η στυφάδα τους χάνεται, όχι όμως και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες.

  Τα κυδώνια είναι στυπτικά και χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό από τα πανάρχαια χρόνια. Αφέψημα τους χρησιμοποιείται σε δυσεντερίες με εμετούς και ευκοιλιότητες, καθώς και σε περιπτώσεις αιμόπτυσης.

  Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και το σιρόπι των ψητών κυδωνιών χωρίς πρόσθετη ζάχαρη. Τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο να μαλακώσουν, τα στίβουμε και παίρνουμε το χυμό τους. Από το χυμό αυτό συστήνεται να παίρνουμε δύο κουταλιές της σούπας, 2 φορές την ημέρα. Η δοσολογία αυτή είναι για παιδιά, αλλά μπορούμε να την τριπλασιάσουμε για μεγάλους.

  Το λικέρ των κυδωνιών είναι τονωτικό και συστήνεται σε υπερήλικες και σε άτομα που βρίσκονται στο στάδιο ανάρρωσης μετά από σοβαρή αρρώστια. Είναι ευστόμαχο και συστήνεται σε περιπτώσεις δυσπεψίας και ξινίλων στο στομάχι, σε ιλίγγους και σε εμετούς.

  Το κυδωνόκρασο είναι ένα άλλο τονωτικό παρασκεύασμα από τα κυδώνια. Χρησιμοποιείται με κομπρέσες για τη θεραπεία πληγών, με γαργάρες για πληγές στα ούλα και για ερεθισμένα λαιμά, με κολπικές πλύσεις για τη χαλάρωση του κόλπου, ενώ με κομπρέσες καταπολεμεί τη χαλαρότητα του στήθους.

  Το ίδιο αποτέλεσμα για το στήθος έχουν και τα καταπλάσματα με λειωμένα φρέσκα κυδώνια.

  Τα κυδώνια θεωρούνται αφροδισιακά για τις γυναίκες.

  Οι φρέσκες φλούδες των κυδωνιών συστήνονται να τρώγονται από όσους υποφέρουν από το συκώτι τους, από όσους έχουν ενοχλήσεις του λεπτού εντέρου και από όσους υποφέρουν από διάρροιες.

  Τα ψητά κυδώνια όμως με τη φλούδα τους είναι ήπια καθαρτικά, γιατί η φλούδα τους ενεργοποιεί τα έντερα.

  Κουκούτσια κυδωνιών

  Τα κουκούτσια ή σπόροι ή σπέρματα των κυδωνιών ήταν το μυστικό όπλο των ρητόρων, των ψαλτάδων και των μπαρμπέρηδων και αυτό χάριν στη μεγάλη ποσότητα βλέννας που περιέχουν. Περιέχουν 20% βλεννώδεις ουσίες, όπως η κυδωνίνη, αραβινόζη και ξυλόζη, πρωτεΐνες, μηλικό οξύ, αμυγδαλίνη, λιπαρές ουσίες, τανίνη, φωσφορικό οξύ κ.α.

  Η αμυγδαλίνη για την επίδραση του νερού, μετατρέπεται σε κυανούχα ένωση που είναι δηλητηριώδης για τον άνθρωπο. Γι' αυτό και το επαναλαμβάνουμε δεν πρέπει να σπάζονται οι σπόροι, που χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικά παρασκευάσματα, ούτε και να τους τρώμε.

  Το κρύο έμβρεγμα των σπόρων των κυδωνιών παίρνεται αφού αφήσουμε 1 κουταλιά της σούπας σπόρους σε ένα ποτήρι κρύο νερό από μια μέχρι τρεις ώρες. Πετάμε τους σπόρους και κρατάμε την παχύρευστη ουσία που μένει. Γλυκαίνουμε με μέλι και παίρνουμε ένα φλιτζανάκι του καφέ τέσσερις φορές την ημέρα.

  Βοηθά σε βρογχίτη, έντονο βήχα και φλέγματα, γιατί ενεργεί μαλακτικά και αποχρεπτικά, σε γαστρεντερικά προβλήματα, όπως εμετούς και διάρροιες, σε βράχνιασμα και φλεγμονές των αναπνευστικών οδών, σε αιμοπτύσεις και μητρορραγίες καθώς και πονοκεφάλους.

  Το ίδιο, αραιωμένο με ίση ποσότητα ροδόσταγμα, βοηθά με γαργάρες, σε προβλήματα του αναπνευστικού.

  Εξωτερικά χρησιμοποιείται και βοηθά σε εγκαύματα, σκασίματα της επιδερμίδας, όπως χιονίστρες, ραγάδες και αιμορροΐδες. Επίσης για σκασίματα στα χείλη και στις ρόγες των μαστών. Ακόμη σε έκζεμα, πρήξιμο, σπυριά και αιματώματα ή μώλωπες.

  Αραιωμένο με ίση ποσότητα ροδόσταγμα βοηθά με κομπρέσες σε ερεθισμένα ματόκλαδα.

  Οι μπαρμπέρηδες έκαναν τη δική τους μπριγιαντίνη από τη βλέννα αυτή των κοκυκουτσιών, που τη χρησιμοποιούσαν για να στερεώσουν και να γυαλίσουν τα μαλλιά των πελατών τους, μουσχοπουλώντας την συνάμα.

  Από τη βλέννα αυτή μπορούμε να κάνουμε το δικό μας κολλύριο για τα μάτια, ενώ μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε συνάμα και σαν μαλακτικό δέρματος:

  • Καλύπτουμε τα κουκούτσια κυδωνιών με απεσταγμένο νερό και τα ανακατεύουμε μέχρι οι βλεννώδεις ουσίες τους περάσουν στο υγρό. Πετάμε τα κουκούτσια και φυλάμε το υγρό σε καθαρό μπουκαλάκι.

  

  Θεραπευτικά παρασκευάσματα από τα κυδώνια

  Αφέψημα

  Βράζουμε 50 γραμμάρια φύλλα σε τρία ποτήρια νερό για λίγα λεπτά, σουρώνουμε και παίρνουμε τρία ποτήρια την ημέρα. Το αφέψημα αυτό συστήνεται για νευρασθένειες. Για την ευκοιλιότητα, βράζουμε φύλλα ή φλούδα κυδωνιών.

  Κυδωνόκρασο

  Βάζουμε σε μια μπουκάλα με άσπρο αγνό κρασί 3-4 κυδώνια ψιλοκομμένα και τα αφήνουμε για 7-10 μέρες, ανακατεύοντάς τα συχνά. Σουρώνουμε, πετάμε τα κυδώνια και φυλάμε το κρασί, που το χρησιμοποιούμε με μέτρο σαν τονωτικό.

  Λικέρ

  Βάζουμε ίσα μέρη ψιλοκομμένο κυδώνι, ζάχαρη και καθαρό οινόπνευμα σε μια μπουκάλα. Τα κλείνουμε καλά και τα αφήνουμε μέχρι και ένα μήνα, ανακατώνοντάς τα συχνά. Σουρώνουμε και φυλάμε το λικέρ που το χρησιμοποιούμε σε περιπτώσεις δυσπεψίας και ξινίλων στο στομάχι.

  Κυδωνόπαστο

  Πλένουμε και ψήνουμε στο φούρνο μέχρι να μαλακώσουν ενάμιση κιλό κυδώνια. Παίρνουμε τη μαλακή τους σάρκα, προσθέτουμε ένα κιλό ζάχαρη και το βράζουμε σε κατσαρόλα μέχρι να αρχίσουν οι άκρες να ξεκολλούν από τα τοιχώματα της κατσαρόλας. Αφαιρούμε από τη φωτιά, προσθέτουμε θκιούλι για μυρωδιά και ψιλοκομμένα και καθαρισμένα αμύγδαλα, ανακατώνουμε καλά και το απλώνουμε στον πάτο ενός ρηχού ταψιού και το πιέζουμε να πάρει τη φόρμα του. Αφήνουμε να στεγνώσει για 2-3 μέρες, το κόβουμε σε ρόμβους, το πασπαλίζουμε με ζάχαρη και το φυλάμε.

  Τα κατάλληλα βότανα για την Υγεία σας

  Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα βότανα για την υγεία σας

  

  www.emedi.gr

   

   

   
• Κολοκυθάκια
  σε Βότανα
  Από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
  

  Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κολοκυθάκια

  Τα κολοκυθάκια ή κολοκύθα ή κολοκύθια ή κρεατοκόλοκο ή Cucubita pepo ή Cucubita maxima ή Cucubita longa ανήκουν στην οικογένεια των Κουκουρβιτίδων.

  Είναι φυτά μονοετή, με βλαστούς που απλώνονται στη γη ή αναρριχούνται. Έχουν φύλλα μεγάλα, παλαμόλοβα, τραχιά και με μακρύ μίσχο. Τα άνθη τους είναι μεγάλα κίτρινα ή άσπρα και βρίσκονται στη βάση των φύλλων, χωρίζονται δε στα αρσενικά που είναι άγονα και στα γόνιμα θηλυκά. Ο καρπός τους είναι μικρά πράσινα σε διάφορους τόνους κολοκυθάκια και μεγάλες μακρόστενες κολοκύθες ή κολότζια που τρυφερά πράσινα τρώγονται βραστά. Όταν ωριμάσουν παίρνουν ένα πορτοκαλί χρώμα και οι κολοκύθες τρώγονται ψητές, με πουργούρι και σταφίδες ή γίνονται γλυκό. Το κρεατοκόλοκο ή μαρταγγούρα είναι μακρόστενο κολοκύθι με δερματώδη φλοιό που αφαιρείται πριν το μαγείρευμα. Συνήθως, μαγειρεύεται παραγεμιστό. Είναι το μόνο φυτό από αυτή την ομάδα που τα άνθη του είναι άσπρα. Ανθίζουν από νωρίς την άνοιξη μέχρια αργά το καλοκαίρι σε φυσικές καλλιέργειες και τα κολοκυθάκια ολόχρονα σε καλλιέργειες στα θερμοκήπια.

  Τα κολοκυθάκια είναι ιθαγενές φυτό των Ινδιών που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.

  

  Χρήσιμα μέρη κολοκυθιών

  Χρήσιμα μέρη είναι τα κολοκυθάκια, οι κολοκύθες και τα κρεατοκόλακα ή μαρταγγούρες, τα άνθη τους και οι σπόροι τους.

  Δραστικές ουσίες κολοκυθιών

  Τα κολοκυθάκια περιέχουν χλωροφύλλη, βιταμίνη Α, Β1, Β2, Β3 και C, κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, νάτριο και σίδηρο.

  Οι ώριμες κολοκύθες περιέχουν σάκχαρα, βιταμίνη Α, Β1, Β2, C, Ε, οργανικά οξέα, πηκτίνη και προβιταμίνη Α.

  Οι σπόροι τους περιέχουν βιταμίνες του συμπλέγματος Β κι ελάχιστη ποσότητα βιταμίνης Α, ασβέστιο, πρωτεϊνες, μαγνήσιο, λιπαρό λάδι, άμυλο, αιθέριο λάδι, ρητίνη, πεπορεγίνη με ταινιοκτόνες ιδιότητες, κουκουρβιτόλη με κυτταροστατικές ιδιότητες που συστήνεται και για τη διόγκωση του προστάτη.

  Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κολοκυθάκια και κολοκύθες

  Τα φρέσκα τρυφερά κολοκυθάκια και οι κολοκύθες είναι διαιτητική τροφή, γιατί τα 100 γραμμάρια περιέχουν, μόλις 15 θερμίδες. Αυτό ισχύει όταν τρώγονται βραστά και ψητά. Με το τηγάνισμα οι θερμίδες τους αυξάνονται.

  Τα κολοκυθάκια και οι κολοκύθες είναι ευστόμαχα, διουρητικά, ευκοίλια και αποτοξινωτικά και συστήνονται βραστά ή ψητά σε δίαιτες αδυνατίσματος, σε κολίτιδα, στομαχικές διαταραχές, νεφρική ανεπάρκεια, οιδήματα, αρτηριοσκλήρωση και υπερχοληστερολαιμία. Η πηκτίνη βοηθά στη διάσπαση του λίπους.

  

  Φρέσκος χυμός κολοκυθιών

  Βοηθά σε πόνους αυτιών. Ζεσταίνετε ελαφρά το χυμό και στάζετε 2 σταγόνες σε κάθε αυτί. Ο χυμός αυτός βοηθά και στις αϋπνίες (μισό ποτήρι χυμού πριν τον ύπνο). Το χυμό αυτό μπορείτε να τον γλυκάνετε κατά βούληση με μέλι.

  Η σάρκα τους βρασμένη σε χλιαρό κατάπλασμα βοηθά σε εγκαύματα πρώτου βαθμού, σε σκασίματα της επιδερμίδας και σε πληγές.

  Η μαρμελάδα που γίνεται από τις ώριμες κολοκύθες είναι καθαρτική και δεν αφήνει κατάλοιπα στο πεπτικό σύστημα, γιατί περιέχει γλυσχριματώδεις ουσίες που καθαρίζουν τα έντερα. Η μαρμελάδα αυτή συστήνεται αντί οποιουδήποτε άλλου καθαρτικού παρασκευάσματος. Γίνεται με τον παρακάτω τρόπο:

  • Παίρνετε 200 γραμμάρια μήλα και 800 γραμμάρια κολοκύθα καθαρισμένη και ψιλοκομμένη. Τα βράζετε με λίγο νερό όσο να τα σκεπάσει. Αφού ψηθούν, τα λιώνετε, προσθέτετε κανέλα και λεμόνι και τα δένετε σε μαρμελάδα. Δε βάζετε ζάχαρη.

  Η ομοιοπαθητική τα χρησιμοποιεί σαν πηγή αλάτων για τον οργανισμό και σαν αντιεμετικό σε ναυτίες.

  Η λειωμένη σάρκα των κολοκυθιών, κρύα σαν κατάπλασμα, καταπραΰνει τους πόνους από εγκαύματα πρώτου βαθμού, πονοκεφάλους και φλεγμονές ματιών.

  • Παίρνετε ένα ώριμο κολοκύθι, το κόβετε στη μέση, καθαρίζετε από τους σπόρους του, προσθέτετε ακατέργαστη ζάχαρη, το κλείνετε και το αφήνετε σε δροσερό μέρος, για τα σημερινά δεδομένα στο ψυγείο, για 7 ημέρες. Θα παρατηρήσετε την έβδομη ημέρα ότι έχετε ένα γλυκό χυμό. Από το χυμό αυτό παίρνετε ένα φλιτζανάκι του καφέ, τρεις φορές την ημέρα. Ο χυμός αυτός είναι ηπατικός, στομαχικός και τονωτικός. Συστήνεται ειδικά σε ανάρρωση μετά από σοβαρή αρρώστια ή μεγάλη εγχείρηση.

  Τα βρασμένα κολοκυθάκια και το νερό, μέσα στο οποίο έχουν βράσει, συστήνονται σε νεφρικές ανωμαλίες, σε υπερτροφία του προστάτη, σε κατακράτηση ούρων, ακόμη και σε βρογχικά προβλήματα.

  

  Άνθη κολοκυθιών

  Τα άνθη της κολοκυθιάς περιέχουν περισσότερο σίδηρο από ότι τα κολοκυθάκια.

  Τα άνθη τους ξηραμένα και κοπανισμένα να γίνουν σκόνη, βοηθούν με εισπνοές σε πολύποδα της μύτης.

  Αφέψημά τους χρησιμοποιείται με πλύσεις για επούλωση των πληγών.

  Τα άγονα άνθη των κολοκυθιών μαγειρεύονται είτε τηγανισμένα με αυγά είτε παραγεμισμένα.

  Σπόροι κολοκυθιών

  Συνταγή για τα παράσιτα

  Οι σπόροι τους έχουν ανθελμινθικές ιδιότητες και συστήνονται για σκουλήκια στα έντερα.

  Μπορείτε να τους χρησιμοποιείτε με διάφορους τρόπους για το σκοπό αυτό. 

  Καθαρίστε 300 γραμμάρια σπόρους για τους ενήλικες και μέχρι 100 γραμμάρια για τα παιδιά. Τους τρώτε πρωί, κατανήστικοι και μετά μισή ώρα παίρνετε καθαρτικό, για να αποβληθούν τα νεκρά σκουλήκια. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται για 3 συνεχείς ημέρες.

  • Κοπανίζετε τους καθαρισμένους σπόρους στο γουδί με νερό, μέχρι να γίνουν μια πάστα. Προσθέτετε μέλι και τα δουλεύετε καλά. Το μείγμα αυτό το παίρνετε πρωί κατανήστικοι και μετά από μισή ώρα καθάρσιο. Οι αναλογίες οι ίδιες, ενώ η θεραπεία διαρκεί για δύο μέρες. Για τους ενήλικες μόνο: κοπανίζετε καθαρισμένους κολοκυθόσπορους με φύλλα αψιθιάς και τους τρώνε κατανήστικοι.

  Πέραν των ταινιοκτόνων ιδιοτήτων τους, σπόροι των κολοκυθιών είναι ευκοίλιοι και τονωτικοί για τον οργανισμό, αλλά συστήνονται να τρώγονται ωμοί και όχι αλατισμένοι.

  Συστήνονται επίσης σε άτομα με διόγκωση του προστάτη, γιατί βοηθούν να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Μπορείτε να τους τρώτε το βράδυ, όταν κάθεστε στην τηλεόραση και ζητάτε κάτι να μασουλάτε ή να τους προσθέτετε στις σαλάτες, πιλάφια και άλλα φαγητά.

  Οι σπόροι τους σε σκόνη και διαλυμένοι σε νερό, μπορούν να αντικαταστήσουν το γάλα, για άτομα που πρέπει να αποφεύγουν για διάφορους λόγους.

  

  Έμπλαστρα για τα οιδήματα

  Βράστε με νερό, λίγα κολοκυθάκια, κολοκάσι κοπανισμένο, λάδι και αλεύρι από κριθάρι και βάλτε το πάνω στα οιδήματα με καταπλάσματα.

  Συνταγή για τη πλευρίτιδα

  Χρησιμοποιείστε 2,5 κιλά κολοκύθια μακριά. Κόψτε τα σε φέτες και βάλτε στην κατσαρόλα 1 λίτρο λάδι και τηγανίστε τα μέχρι να ξεραθούν μετά βγάλτε τα και όταν κρυώσει το λάδι πάλι βάλτε τα και ψήστε τα έως 7 φορές. Μετά λιώστε με μπλέντερ. Φυλάξτε το σε γυάλινο βάζο και όταν χρειαστεί γεμίζετε ένα φλυτζάνι, το ζεσταίνετε τόσο όσο χρειάζεται για να το δεχτεί το σώμα. Αλείφετε τον πάσχοντα και τον δένετε με ζεστά πανιά, φοράει τα ρούχα του και τον ποτίζετε ένα τσάι από χαμομήλι ή από ζαμπούκο ή άνθη κουφοξυλιάς. Πλαγιάστε τον και σκεπάστε τον να ιδρώσει και κατευθείαν να αλλάξει. Αυτό να το κάνει τρεις φορές. 

  Για τον πονοκέφαλο

  Κοπανίστε αμάραντο και κολοκύθι ωμό μέχρι να βγάλουν το ζωμό τους. Έπειτα βάλτε ροδόσταγμα και ροδέλαιο, δηλαδή τριανταφυλλόλαδο και ενώστε τα με τον ζωμό. Αλείψτε το κεφάλι σας και θα γίνετε καλά.

  Αποστήματα 

  Βράστε καλά αψιθιά με κολότζια μαύρα ή κόκκινα, προσθέστε λίγο λάδι και με το μείγμα αυτό κάντε κατάπλασμα για την διάνοιξή τους.

  Πολύποδες της μύτης

  Ξεράνετε και κοπανήστε σε σκόνη άνθη κολοκυθιάς. Βάλτε τα σε ένα κουτάκι και προσθέστε τέσσερις σταγόνες ελαιόλαδο. Το μείγμα αυτό το ρουφάμε από τη μύτη όπως τον καπνό.

  Τα κατάλληλα βότανα για την Υγεία σας

  Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα βότανα για την υγεία σας

  

  Διαβάστε, επίσης,

  Υγιεινά κολοκυθάκια στο φούρνο

  Υγιεινά κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι

  Τροφές για όσους έχουν καρκίνο

  Κολοκύθια γεμιστά

  Σούπα με λαχανικά για όσους είναι άρρωστοι

  Κολοκυθοσαλάτα

  Πλήρης οδηγός για την αλκαλική δίαιτα

  Σνακ για να τρώτε όταν κάνετε δίαιτα

  Μεσημεριανό φαγητό χωρίς κρέας

  Οι καλύτερες σαλάτες στην υγιεινή διατροφή

  Γλυκοκολοκυθιά

  Δίαιτα με σούπες

  Ποιες είναι οι αλκαλικές και ποιες οι όξινες τροφές

  Τα οφέλη από τις βραστές σαλάτες

  www.emedi.gr