Χολολιθίαση και πολύποδες της χοληδόχου κύστεως

Όλες οι μέθοδοι θεραπείας των προβλημάτων της χοληδόχου κύστεως

Χολή ονομάζεται το πράσινο υγρό που παράγεται από το ήπαρ (συκώτι) και χρησιμεύει για να χωνεύουμε τις λιπαρές τροφές. Η χολή χύνεται από το ήπαρ προς το έντερο μέσα από ένα σωλήνα που λέγεται χοληδόχος πόρος. Στο πλάι του ο χοληδόχος πόρος συγκοινωνεί δια μέσου ενός άλλου σωλήνα, του κυστικού πόρου, με την χοληδόχο κύστη, όπου και αποθηκεύεται η χολή. Η χοληδόχος κύστη είναι απλά κολλημένη στο ήπαρ αλλά δεν συγκοινωνεί με αυτό απευθείας.

Όταν τρώμε η χοληδόχος κύστη συσπάται και αδειάζει τη χολή στον κυστικό πόρο κι από κει στο χοληδόχο πόρο και στο έντερο. Όταν αφαιρείται η χοληδόχος κύστη, κόβεται μόνο ο κυστικός πόρος και έτσι δεν επηρεάζεται η ροή της χολής και η λειτουργία της πέψης. Το ήπαρ συνεχίζει να παράγει και να προωθεί κανονικά τη χολή προς το έντερο, μόνο που δεν την αποθηκεύει πια στη χοληδόχο κύστη.

Συνεπώς, μπορεί θεωρητικά κανείς να ζει κανονικά και χωρίς χοληδόχο κύστη.

Οι λίθοι (πέτρες) στη χοληδόχο κύστη εμφανίζονται στο 30% των ανθρώπων, σε κάθε ηλικία και φύλο. Είναι, όμως, συχνότερες σε γυναίκες, παχύσαρκες, πολύτοκους, ηλικίας γύρω στα 50.

Η καλύτερη μέθοδος εξέτασης για χολολιθίαση, ICD-10 K80 είναι το υπερηχογράφημα.

Συνήθως, οι λίθοι δεν προκαλούν πόνο, γι’ αυτό και συχνά βρίσκονται τυχαία σε εξέταση που γίνεται για κάποιον άλλο λόγο.

Οι περισσότεροι,  σήμερα, όταν διαπιστώσουν χολολιθίαση χειρουργούνται. Η επέμβαση είναι σήμερα εύκολη χάρη στη λαπαροσκοπική μέθοδο που έχει διαδοθεί ευρέως και αποτελεί μεγάλη πρόοδο της χειρουργικής. Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή γίνεται με 4 μικρές τρυπούλες στο κοιλιακό τοίχωμα, μέσα από τις οποίες εισάγονται 3 ειδικά εργαλεία και μια λεπτή κάμερα που τα χειρίζονται δύο χειρουργοί. Αφαιρούν τη χοληδόχο κύστη βλέποντας τις κινήσεις τους σε μια τηλεόραση.

Επιπλοκές χολολιθίασης

• Αν η χολολιθίαση αφεθεί χωρίς θεραπεία, κάποτε, μπορεί να οδηγήσει σε οξεία χολοκυστίτιδα. Τότε οι πέτρες προκαλούν φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη, ο ασθενής εμφανίζει πόνο ψηλά στην κοιλιά, στο κέντρο ή προς τα δεξιά κάτω από τα πλευρά (επιγάστριο ή δεξιό υποχόνδριο). Ο πόνος μπορεί να αντανακλά και στην πλάτη δεξιά. Προοδευτικά παρουσιάζεται ναυτία, έμετο και πυρετό. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται κάλυψη του ασθενούς με αντιβιοτικά.
  
• Άλλη συχνή επιπλοκή της χολολιθιάσεως είναι ο αποφρακτικός ίκτερος. Συμβαίνει όταν μικρές πέτρες από τη χοληδόχο κύστη κατεβούν μέσα από το χοληδόχο πόρο, το σωληνάκι που φυσιολογικά φέρνει τη χολή στο έντερο (δωδεκαδάκτυλο) και το φράξουν. Τότε η χολή αντί να χυθεί στο έντερο γυρίζει προς το ήπαρ και μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος καθιστώντας το χρώμα του δέρματος κίτρινο. Τα κόπρανα γίνονται σχεδόν άσπρα, γιατί η χολή, που τους δίνει χρώμα, δεν χύνεται στο έντερο. Χρειάζεται να γίνει πρώτα πριν τη χολοκυστεκτομή, μια ειδική ενδοσκόπηση που λέγεται λέγεται ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολάγγειο-Παγκρεατογραφία). Μοιάζει σαν γαστροσκόπηση με τη διαφορά ότι διευρύνεται η οπή στην άκρη του χοληδόχου πόρου (ενδοσκοπική σφιγκτηροτομή) και αφαιρείται η σφηνωμένη πέτρα. Αν η μέθοδος αυτή αποτύχει επιβάλλεται να γίνει κανονική εγχείρηση για την αφαίρεση της πέτρας και αμέσως μετά η χολοκυστεκτομή.
• Άλλη συχνή επιπλοκή της χολολιθίασης είναι η οξεία παγκρεατίτιδα. Από την πολυετή παραμονή λίθων στη χοληδόχο κύστη μπορεί, επίσης, να προκληθεί καρκίνος της χοληδόχου κύστεως. Πρόκειται για μια από τις χειρότερες μορφές καρκίνου του πεπτικού συστήματος, πολύ επιθετική και με κακή κατάληξη.

Πότε πρέπει να γίνεται χολοκυστεκτομή

1. Όταν έχετε πέτρες στη χοληδόχο κύστη. Η χολολιθίαση είναι η πιο συχνή αιτία αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης. Οι πέτρες στη χολή προκαλούν πολλές και συχνές επιπλοκές, που μπορεί να είναι από απλές (πόνος στην κοιλιά, πυρετός) έως πολύ σοβαρές (π.χ., παγκρεατίτιδα, ίκτερος). Στην περίπτωση, λοιπόν, που οι πέτρες στη χολή προκαλούν οποιαδήποτε ενόχληση, η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση.

2. Στην περίπτωση που έχετε πολύποδες στη χοληδόχο κύστη. Πρόκειται για μορφώματα, καλοήθη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, που συνήθως εμφανίζονται σε όσους έχουν κληρονομική προδιάθεση για την ανάπτυξή τους. Συχνά οι ασθενείς αναρωτιούνται γιατί δεν αφαιρούνται μόνον οι πολύποδες, αλλά απαιτείται η αφαίρεση όλης της κύστης. H απάντηση είναι ότι, αν αφαιρεθούν μόνον οι πολύποδες, σταδιακά θα ξαναδημιουργηθούν, ακριβώς επειδή υπάρχει η προδιάθεση για την ανάπτυξή τους. Μην καθυστερείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα, π.χ. περισσότερο από 1-2 χρόνια, την απόφαση για την αφαίρεση της χολής. H διαρκής έκθεση του πολύποδα στη χολή (δηλαδή στο ερεθιστικό υγρό που εκκρίνεται από το συκώτι και «αποθηκεύεται» στην κύστη) έχει ως αποτέλεσμα το διαρκή ερεθισμό του, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες αλλοίωσής του.

3. Όταν υπάρχει φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που απαιτεί νοσοκομειακή περίθαλψη. Τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι ο πόνος στο δεξί μέρος της κοιλιάς, ο υψηλός πυρετός και τα συχνά ρίγη. Στην περίπτωση της φλεγμονής με ή χωρίς την ύπαρξη λίθων (χολολιθίαση), θα πρέπει να αφαιρείται η χοληδόχος κύστη -είτε κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της φλεγμονής είτε μετά από λίγες εβδομάδες, αφού προηγηθεί θεραπεία με αντιβιοτικά, ανάλογα με την κρίση του γιατρού και την κλινική κατάσταση του ασθενούς.

4. Όταν υπάρχει κακοήθης όγκος.

Πότε δεν αφαιρείται η χοληδόχος κύστη

● Όταν σε έναν τυχαίο έλεγχο βρεθούν πέτρες στη χοληδόχο κύστη οι οποίες όμως δεν προκαλούν καμία ενόχληση στον ασθενή. Στην περίπτωση αυτή η απόφαση για το αν θα αφαιρεθεί ή όχι η χολή λαμβάνεται μετά από τη μελέτη πολλών παραμέτρων (ηλικία του ασθενούς, ύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας, μέγεθος πέτρας) και τη διεξοδική ενημέρωση του ασθενούς από το χειρουργό.

● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχει δημιουργηθεί «λάσπη», που μπορεί να σημαίνει ότι στη χοληδόχο κύστη έχουν αναπτυχθεί πολύ ψιλές πέτρες σαν άμμος ή ότι η σύσταση της χολής (του υγρού) είναι ιδιαίτερα πυκνή. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λόγος επέμβασης, αλλά συνιστάται η τακτική παρακολούθηση του ασθενούς με υπερηχογραφήματα περίπου κάθε έξι μήνες.

● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχουν αναπτυχθεί οι λεγόμενοι χοληστερινικοί πολύποδες. Tα μορφώματα αυτά δημιουργούνται από τις διαρκείς εναποθέσεις λιπωδών ουσιών στη χοληδόχο κύστη. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός θα σας συστήσει να ακολουθήσετε την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και θα σας παρακολουθεί, ζητώντας σας να κάνετε τακτικά υπερηχογραφήματα. O απώτερος στόχος της θεραπείας είναι η διάλυση του χοληστερινικού πολύποδα και η αποφυγή της χειρουργικής αφαίρεσής του.

● Όταν το πρόβλημα που έχει η χοληδόχος κύστη είναι σε οξεία φάση. Mε άλλα λόγια, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να αφαιρείται η χολή όταν το πρόβλημα είναι «εν ψυχρώ» και όχι «εν θερμώ». Όταν, λόγου χάρη, εντοπίζουν μέσω του υπερηχογραφήματος πέτρες στη χολή, συμβουλεύουν τον πάσχοντα να προγραμματίσει τη χειρουργική επέμβαση όσο οι πέτρες δεν του προκαλούν οξείες ενοχλήσεις, διαφορετικά μπορεί να οδηγηθεί εσπευσμένα στο χειρουργείο.

Χολοκυστεκτομή

Συνήθως η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης γίνεται με λαπαροσκοπική επέμβαση. H εγχείρηση γίνεται με ολική αναισθησία και αφήνει τρία μικρά σημάδια στην κοιλιά 5-10mm. Περίπου δύο μέρες μετά την επέμβαση θα είστε σε θέση να επιστρέψετε στην εργασία σας.

H κλασική μέθοδος αφαίρεσης της χολής (με ανοιχτό χειρουργείο) δεν προτιμάται πλέον, επειδή είναι πιο επεμβατική, αφήνει ευδιάκριτα σημάδια στην κοιλιά και απαιτεί περισσότερες μέρες νοσηλείας μετά την επέμβαση (περίπου 4-5 μέρες).

Τι χάνετε τελικά από την αφαίρεσή της; Αν και συνηθίζουμε να μιλάμε για την αφαίρεση της χολής, θα πρέπει να πούμε ότι ουσιαστικά το όργανο που αφαιρείται είναι η χοληδόχος κύστη. Πρόκειται για την αποθήκη της χολής, δηλαδή του ερεθιστικού υγρού που εκκρίνει το συκώτι και το οποίο βοηθά στη χημική διάσπαση των τροφών. Όταν η χοληδόχος κύστη αφαιρείται, το υγρό του ήπατος (η χολή) καταλήγει απευθείας στο δωδεκαδάκτυλο. Αν αυτό το υγρό παλινδρομήσει στο στομάχι, ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα γαστρίτιδας, το οποίο γίνεται πιο αισθητό με την πάροδο του χρόνου.

Τι πρέπει να προσέξετε μετά τη χολοκυστεκτομή:

● Nα αποφεύγετε την αυξημένη κατανάλωση καφέ και αναψυκτικών.

● Nα περιορίσετε τα πολλά καρυκεύματα και τα τηγανητά.

● Nα μασάτε καλά την τροφή σας.

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστεως

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστεως, ICD-10 K82.4, συνήθως,  είναι καλοήθεις και οφείλονται σε υψηλές τιμές χοληστερίνης. Υπάρχουν όμως και προκαρκινικές μορφές πολυπόδων που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο της χοληδόχου κύστεως. Δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει ένα υπερηχογράφημα τους μεν από τους δε. Η λάσπη στη χολή μπορεί να διαγνωστεί ως πολύποδας της χοληδόχου κύστεως. Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης δεν χρειάζονται αντιμετώπιση αν το μέγεθος της αλλοίωσης δεν ξεπερνά το 1 cm και δεν μεταβάλλεται με το χρόνο. Αν υπάρχουν συμπτώματα (πχ. κολικός χοληφόρων), χολολιθίαση, πάχυνση του τοιχώματος της χοληδόχου ( >1cm) στο υπερηχογράφημα ή αύξηση του πάχους με το χρόνο, τότε μπορεί να γίνει χολοκυστεκτομή.

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης είναι συνήθως πολύποδες χοληστερίνης. Δεν είναι νεοπλάσματα. Συμπτώματα υπάρχουν μόνο αν συνυπάρχουν χολόλιθοι. Δεν είναι κάτι ανησυχητικό και συνήθως ανακαλύπτεται ως τυχαίο εύρημα. Όταν έχετε άγχος, χωρίς αμφιβολία θα έχετε αισθανθεί μια έντονη ενόχληση σαν σφίξιμο στην κοιλιά σας. Eίναι βέβαιο, επίσης ότι, μετά από ένα πλούσιο γεύμα, θα νιώθετε το στομάχι σας βαρύ.

Eάν νιώθετε πόνο στο δεξί μέρος της κοιλιάς σας, ο οποίος γίνεται εντονότερος μετά το φαγητό ή κατά τη διάρκεια της νύχτας, καλό είναι να επισκεφτείτε το γιατρό για έναν έλεγχο της κατάστασής σας. Oι γαστρεντερολόγοι τονίζουν ότι κάθε πόνος ή ενόχληση στο δεξί μέρος της κοιλιάς, στο σημείο κάτω από τα τελευταία πλευρά του θώρακα, δεν πρέπει να αγνοείται. Yπάρχει επίσης το ενδεχόμενο ο πόνος να εντοπίζεται στο δεξί μέρος της κοιλιάς και να «αντανακλάται» στην πλάτη ή στο στήθος. Φυσικά, κάθε ενόχληση στα σημεία αυτά δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά σε πρόβλημα της χοληδόχου κύστης. Για τη σωστή διάγνωση, εκτός από την κλινική εξέταση, είναι απαραίτητο να κάνετε και ένα υπερηχογράφημα άνω κοιλίας, με το οποίο ελέγχονται η χοληδόχος κύστη, τα νεφρά, το συκώτι, o σπλήνας και το πάγκρεας. Eίναι η πιο απλή, ανώδυνη, αναίμακτη και ακριβής εξέταση για τον έλεγχο αυτής της περιοχής της κοιλιάς.

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστεως είναι πραγματικά σε πολλές περιπτώσεις ένα τυχαίο εύρημα κατά την διάρκεια υπερηχογραφικού ελέγχου της άνω κοιλίας.

Στην χοληδόχο κύστη ανευρίσκονται 5 τύποι πολυπόδων και οι 3 εξ αυτών (που αποτελούν το 95% των περιπτώσεων) είναι καλοήθεις μη νεοπλασματικές ιστορίες. Οι χοληστερινικοί πολύποδες (60%), οι αδενομυοματώδεις πολύποδες (25%) και οι φλεγμονώδεις πολύποδες (10%) είναι συνήθως μικρότεροι από 10 mm και πρέπει να παρακολουθούνται με υπερηχογραφήματα ανά 6μηνο, εκτός περιπτώσεων όπου υπάρχει συμπτωματολογία. Τα αδενώματα (4%) και σπάνιες νεοπλασματικές μορφές (1%) αποτελούν τους σπανιότερους πολύποδες.

Για όλες τις μορφές των πολυπόδων ισχύει ο κανόνας να αφαιρούνται – ακόμα και αν είναι συμπτωματικοί- όταν είναι μεγαλύτεροι από 12 mm, διότι έχει αποδειχθεί πως σχεδόν όλα τα αδενώματα που περιέχουν καρκινικά κύτταρα είναι μεγαλύτερα των 12 mm.

Οι πολύποδες χοληδόχου κύστεως, τις περισσότερες φορές αποτελούν τυχαίο εύρημα σ’ έναν απλό υπέρηχο κοιλίας που γίνεται για κάποιον άλλο λόγο (πχ. άτυπα κοιλιακά άλγη κτλ.). Τότε γεννιέται το ερώτημα, αν θα πρέπει η χοληδόχος κύστη μαζί με τον πολύποδα να αφαιρεθούν χειρουργικά, ή αν θα πρέπει ο ασθενής να παρακολουθείται με υπερήχους κατά διαστήματα.

Ο βασικός κανόνας είναι ότι, αν ο πολύποδας είναι μικρότερος του ενός εκατοστού και αν τα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά συνηγορούν υπέρ καλοήθους απλού πολύποδα ή χοληστερινικού πολύποδα της χοληδόχου κύστεως, ο ασθενής μπορεί να παρακολουθείται με υπερήχους, κάθε 6 μήνες για ένα χρόνο και μετά κάθε 3 χρόνια και αν δεν αλλάξει κάτι στις διαστάσεις ή την μορφολογία του, ο ασθενής δεν χρειάζεται χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως.

Ο ενδοσκοπικός υπέρηχος εδώ, μπορεί να προσφέρει πολλά και να κάνει τη διαφορά μεταξύ χειρουργείου και παρακολούθησης, γιατί “βλέπει” πολύ πιο καλά τη χοληδόχο κύστη και το περιεχόμενο της από τον απλό υπέρηχο κοιλίας, καθώς γίνεται μέσα από το στομάχι παρακάμπτοντας όλα τα φυσικά εμπόδια που αντιμετωπίζει ο απλός υπέρηχος κοιλιάς (αέρας εντός του στομάχου κτλ.).

Γενικές διαιτητικές οδηγίες για όσους πάσχουν από χολολιθίαση

1. Μείωση των θερμίδων του καθημερινού μενού.

2. Απαραίτητη ελάττωση της πρόσληψης ραφιναρισμένων υδατανθράκων. Η ποσότητα πρόσληψης υδατανθράκων στο καθημερινό μενού πρέπει να μην ξεπερνάει το 65% των θερμίδων.

3. Μείωση των λιπών. Η ποσότητα πρόσληψης λιπών στο καθημερινό μενού δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 50g/ημέρα. Η σύνθεσή τους είναι προτιμότερο να έχει σχέση 1:1:1 ανάμεσα σε κορεσμένα, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη.

4. Αύξηση πρόσληψης φυτικών ινών.

5. Αύξηση ποσότητας πρωτεϊνών, ανάλογα με τα ποσοστά των υπόλοιπων θρεπτικών στοιχείων (υδατανθράκων, λιπών).

Τροφές που επιτρέπονται στην χολολιθίαση

Αποβουτυρωμένο γάλα, αφρόγαλα χωρίς λίπος, γιαούρτι και τυρί άπαχα, σούπες χωρίς λίπος, αναψυκτικά, καφές, τσάι, κρέατα άπαχα, ψητά ή βρασμένα, πουλερικά ψητά, ψάρια άπαχα, ψητά ή βρασμένα, το λευκό του αυγού, ελεύθερα, ολόκληρο το αυγό βραστό, πατάτες ψητές ή βραστές χωρίς λίπος, όσπρια μαγειρεμένα ελαφρά χωρίς λίπος, μακαρόνια χωρίς λιπαρές σάλτσες, ψωμί χωρίς λίπος όλων των ειδών, όλα τα λαχανικά φρέσκα ή ωμά ή μαγειρεμένα ελαφρά, όλοι οι χυμοί φρούτων και λαχανικών, φρούτα κυρίως τα εσπεριδοειδή, γλυκά και κέικ με αποβουτυρωμένο γάλα και με το λευκό του αυγού, ζελέ φρούτων, κρέμα από αποβουτυρωμένο γάλα, κράκερς, ρύζι, μέλι, μαρμελάδες, αλάτι, μουστάρδα, αρωματικά βότανα.

Τροφές που απαγορεύονται στην χολολιθίαση

Πλήρες και σοκολατούχο γάλα, γιαούρτι και τυρί από πλήρες γάλα, όλα τα οινοπνευματώδη, ρόφημα κακάο-σοκολάτας, λιπαρές σούπες, χοιρινό, λουκάνικα, σολομός, μπέικον, σαλάμι, παστουρμάς, σάντουιτς, τοστ, χάμπουργκερ, όλες οι κονσέρβες ψαριών με λίπος, πατάτες τηγανητές, πατατάκια, γαριδάκια, ζυμαρικά με λιπαρές σάλτσες, ψωμιά με λίπος, σουφλέ λαχανικών και άλλα, σοκολάτα, ξηροί καρποί, πιπέρι, όσπρια κονσερβοποιημένα με λίπος, καρύδα, ελιές, περισσότερα από 1 αυγό την ημέρα τηγανητό.

Πώς να διαλύσετε τις πέτρες στην χολή σας, χωρίς χειρουργείο

Οι χολόλιθοι είναι ένα συχνό πρόβλημα του πεπτικού συστήματος και σχηματίζονται πέτρες στη χοληδόχο κύστη (ένα μικρό όργανο στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς που αποθηκεύει χολή).

Υπάρχουν 2 τύποι των χολόλιθων: χολόλιθοι χοληστερόλης (οι πιο συχνοί) και οι χολόλιθοι από χρωστική ουσία. Και τα δύο είδη μπορεί να οδηγήσουν σε πόνο και σοβαρή μόλυνση. Αν και η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο συχνή θεραπεία για πέτρες στη χολή, μπορεί να θέλετε να τους διαλύσετε μόνοι σας.

Αν έχετε αυτή τη στιγμή χολόλιθους, αλλά χωρίς συμπτώματα, μπορείτε να θέλετε να πάρετε μέτρα για να μειώσετε το μέγεθος χολολίθων και να προλάβετε μελλοντικές επιπλοκές .

Πώς διαλύονται οι χολόλιθοι

Επειδή κάποιες  περιπτώσεις  μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις και άλλες επείγουσες ιατρικές καταστάσεις, ορισμένα συμπτώματα σηματοδοτούν ότι θα πρέπει να ζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια. Εάν οι πέτρες στη χολή σας κάνουν να υποφέρετε ή έχετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα, επικοινωνήστε με έναν γιατρό αμέσως:

• Ξαφνικός και έντονος πόνος στο πάνω δεξιό μέρος ή στο κέντρο της κοιλιάς
  
• Υψηλός  πυρετός και / ή ρίγη
• Αύξηση της εφίδρωσης και ταχυκαρδία λόγω του πόνου
  
• Ίκτερος ή κίτρινος αποχρωματισμός του δέρματος (φλεγμονή των χοληφόρων  και του παγκρέατος)

Διάγνωση χολόλιθων

Κάντε μια εξέταση για να αποδειχθεί η παρουσία χολολίθων. Μην επιχειρήσετε τη διάλυση χολολίθων, αν δεν είστε σίγουροι για το αν έχετε. Μπορεί να υπάρχει μια διαφορετική πάθηση που χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση. Ζητήστε από τον γιατρό σας αξονική τομογραφία, υπέρηχους στην κοιλιακή χώρα, MRI, και ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειογραφία. Οι εξετάσεις αίματος είναι απαραίτητες, επίσης.

Φάρμακα για να διαλύσετε τους χολόλιθους

Πάρτε φάρμακα για να διαλύσετε τις μικρές πέτρες στη χολή σας που είναι μικρότερες από 1 cm σε διάμετρο. Ορισμένα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν να διαλυθούν οι μικρότεροι χολόλιθοι, χωρίς την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση ή άλλες επεμβατικές θεραπείες. Τα φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα για τη διάλυση χολολίθων είναι κατάλληλα για το 30 τοις εκατό των ατόμων με χολολιθίαση.

Αυτά τα φάρμακα, που ονομάζονται χηνοδεοξυχολικό οξύ και ουρσοδεοξυχολικό οξύ και είναι χολικά οξέα.

Οι άνθρωποι με μικρούς χολόλιθους χοληστερόλης έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας για  θεραπείας με διάλυση. Είναι απίθανο να ωφεληθούν οι άνθρωποι με μεγάλες πέτρες χοληστερόλης, πέτρες  από χρωστικές που αποτελούνται από χολερυθρίνη και οι παχύσαρκοι ασθενείς. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει αρκετό καιρό  και οι  χολόλιθοι μπορεί να επαναεμφανιστούν.

• Ουρσοδεοξυχολικό οξύ

Το Ursodeoxycholic διαλύει έως και 80 τοις εκατό των πολύ μικρών χολολίθων εντός έξι μηνών. Η θεραπεία με αυτό το φάρμακο είναι λιγότερο επιτυχής, όταν οι πέτρες είναι μεγάλες. Ακόμη και αν η θεραπεία είναι επιτυχής, το 50 τοις εκατό των ασθενών βιώνουν επαναλαμβανόμενη χολολιθίαση. Το Ουρσοδεοξυχολικό οξύ δεν είναι η κατάλληλη θεραπευτική επιλογή για τα άτομα με ασβεστοποιημένη χοληστερόλη ή χολόλιθους από χρωστική ουσία.

Συνήθως χορηγούνται 500-750 mg Ursodeoxycholic acid (8-10 mg/kg) την ημέρα.

Πιθανές παρενέργειες του Ουρσοδεοξυχολικού οξέος είναι η  διάρροια, η δυσκοιλιότητα, οι στομαχικές διαταραχές, η δυσπεψία, η ζάλη, ο έμετος, ο βήχας, η καταρροή, ο πονόλαιμος, ο πόνος στην πλάτη  και στις αρθρώσεις, οι μυϊκοί πόνοι, η απώλεια μαλλιών και η συχνή ή επώδυνη ούρηση.

• Χηνοδεοξυχολικό οξύ

Το χηνοδεοξυχολικό οξύ δεν πρέπει να χορηγείται σε έγκυες γυναίκες ή άτομα με ηπατική νόσο, απόφραξη χοληδόχου κύστης, επιπλοκές χολόλιθων ή μεγάλες  πέτρες στη χολή μη χοληστερινικούς.

H έναρξη θεραπείας γίνεται με 50 mg την ημέρα και προοδευτική αύξηση, μετά πάροδο 1-2 εβδομάδων, μέχρι 15 mg/kg ημερησίως.

Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν τη διάρροια, την  φλεγμονή του ήπατος, αίσθημα καύσου, μειωμένη όρεξη, ναυτία, αυξημένη χοληστερόλη του αίματος και μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων.

Το χηνοδεοξυχολικό οξύ δεν πρέπει να χορηγείται σε έγκυες γυναίκες ή άτομα με ηπατική νόσο, απόφραξη χοληδόχου κύστης, επιπλοκές χολόλιθων ή μεγάλες  πέτρες στη χολή μη χοληστερινικούς. Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν τη διάρροια, την  φλεγμονή του ήπατος, αίσθημα καύσου, μειωμένη όρεξη, ναυτία, αυξημένη χοληστερόλη του αίματος και μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων.

Σημειώστε, ότι αυτά τα φάρμακα δεν είναι η κατάλληλη θεραπευτική επιλογή για τους ανθρώπους που πάσχουν από μόλυνση της χοληδόχου κύστης, έχουν μεγάλες πέτρες στη χολή, ή έχουν χολόλιθους που βρίσκονται στα χοληφόρα.

Άλλες επιλογές θεραπείας για τις πέτρες στη χολή 

Εάν οι χολόλιθοί σας δεν μπορούν να διαλυθούν με φάρμακα ή έχετε αναπτύξει επιπλοκές από πέτρες στη χολή, μπορεί να χρειαστεί να υποβληθείτε σε μια πιο επεμβατική θεραπευτική επιλογή. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις επιλογές σας όταν πρόκειται για εναλλακτικές διαδικασίες για τη διάλυση χολολίθων. Μαζί με το γιατρό σας, μπορείτε να επιλέξετε την καλύτερη θεραπεία για εσάς.

Μερικές συχνές θεραπείες

• Έγχυση ενός χημικού διαλύτη απευθείας στην χοληδόχο κύστη. Ο χειρουργός εισάγει ένα λεπτό σωλήνα στην χοληδόχο κύστη και συνδέει μια αντλία που παραδίδει μικρές ποσότητες διαλύτη κατευθείαν στο όργανο σε μία περίοδο ωρών ή ημερών. Η διαδικασία μπορεί να μειώσει τις πέτρες χοληστερόλης  γρήγορα, αλλά ο κίνδυνος των επιπλοκών είναι υψηλός λόγω της τοξικής φύσης των χημικών διαλυτών.Ένας εκπαιδευμένος ακτινολόγος εγχέει την χημική ένωση μεθυλο-τριτ-βουτυλαιθέρα (ΜΤΒΕ) εντός της χοληδόχου κύστης για τη διάλυση χολολίθων.

• Λιθοτριψία με κρουστικά κύματα (ESWL). Αυτή είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει τοποθέτηση του ασθενούς σε μια λεκάνη με νερό, ενώ κύματα υπερήχων κατευθύνονται για να σπάσουν τις πέτρες.

• Χολοκυστεκτομή. Αυτή είναι χειρουργική διαδικασία και συνήθως, είναι η οριστική αντιμετώπιση των επίμονων συμπτωμάτων της χολολιθίασης. Σε αυτή τη θεραπεία, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται εντελώς μέσω της χειρουργικής επέμβασης.

Πρόληψη δημιουργίας χολόλιθων

Γνωρίστε τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη των χολολίθων 

Οι γυναίκες, τα άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, και ορισμένες εθνικότητες έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χολολιθίασης. Άλλοι παράγοντες, όπως η εγκυμοσύνη, η παχυσαρκία, το οικογενειακό ιστορικό χολολιθίασης, και η διατροφή μπορεί, επίσης, να συμβάλλουν στην εμφάνιση χολόλιθων.

Τα μέτρα αυτά μπορούν να εμποδίσουν τις υπάρχουσες πέτρες στη χολή από το να μεγαλώσουν και να βοηθήσουν στην πρόληψη του σχηματισμού χολόλιθων στο  μέλλον με τη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.

• Αποκτήστε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Αποφύγετε την κατανάλωση ανθυγιεινών σακχάρων, κορεσμένων λιπών και χοληστερόλης.
• Επίσης, φροντίστε να κάνετε άσκηση. Οι άνθρωποι που είναι σωματικά δραστήριοι είναι λιγότερο πιθανό να πάσχουν από πέτρες στη χολή.
• Μια διατροφή που είναι χαμηλή σε λιπαρά και χοληστερόλη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της χολολιθίασης. Προσπαθήστε να τρώτε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, χαμηλές σε λιπαρά, όπως τα σμέουρα, η φάβα, το ψωμί ολικής αλέσεως και η βρώμη. Οι φυτικές ίνες βοηθούν το πεπτικό σύστημα να λειτουργήσει σωστά, ενώ μια διατροφή χαμηλή σε λιπαρά εμποδίζει την συσσώρευση χοληστερόλης στη χοληδόχο κύστη.
• Η παχυσαρκία συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο σχηματισμού χολόλιθων. Ωστόσο, αν είστε παχύσαρκοι και θέλετε να χάσετε βάρος, μην χάνετε πάνω από 1 έως 2 κιλά την εβδομάδα, γιατί αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο χολολιθίασης.
• Αυξήστε την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε βιταμίνη Ε. Ορισμένα τρόφιμα, όπως το φύτρο σιταριού, οι ηλιόσποροι και ορισμένοι ξηροί καρποί, περιέχουν βιταμίνη Ε, που ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της χολολιθίασης. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι άνθρωποι που δεν παίρνουν αρκετές βιταμίνες Ε και C ή ασβέστιο μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο για πέτρες στη χολή.

Το πρωτόκολλο για την αποτοξίνωση  της χολής και του ήπατος

Ο  καθαρισμός και η αποτοξίνωση του σώματος ξεκινά από τον καθαρισμό του  συκωτιού, της χοληδόχου κύστης και του εντέρου.

-Προπαρασκευαστική Περίοδος: 1-4 εβδομάδες πριν από τον καθαρισμό.

Περίπου ένας μήνας.

Αυτό γίνεται για να διαλύσουμε τις πέτρες.

Χρειαζόμαστε Βιολογικό Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο (υψηλής ποιότητας – ψυχρής έκθλιψης), χυμό μήλου, χυμό λεμονιού ή  χυμό γκρέιπφρουτ και  άλατα Epsom.

Καθημερινά:

• Πίνουμε μια κουταλιά της σούπας λαδολέμονο, 10 λεπτά πριν από τα 2 κυρίως γεύματα. (Κάθε φορά το ανακατεύουμε έως ότου γίνει γαλακτώδες).
• Το λαδολέμονο γίνεται με ίση ποσότητα χυμό λεμονιού και Βιολογικό Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο (υψηλής ποιότητας – ψυχρής έκθλιψης). Πίνοντας το 10 λεπτά πριν  τα γεύματα διεγείρουμε το ήπαρ να εκκρίνει περισσότερη χολή.
• Ταυτόχρονα πίνουμε 2 κούπες από ένα μείγμα βοτάνων, κάθε μέρα, πρωί και απόγευμα, που να περιέχει, γεντιανή, δυόσμο, δενδρολίβανο και γαιδουράγκαθο για να μαλακώσουν οι πέτρες της χοληδόχου κύστης και του ήπατος.
  
• Επίσης, πίνουμε κάθε ημέρα  χυμό μήλου, περίπου 1  λίτρο την ημέρα (ο καλύτερος είναι φρεσκοστυμμένος χυμός από βιολογικά μήλα). Το μηλικό οξύ στον χυμό μήλου μαλακώνει το ήπαρ και τις πέτρες στη χολή.
• Βοηθητικά μπορούμε να βάζουμε κομπρέσες με καστορέλαιο 2-3 φορές την εβδομάδα πάνω από την περιοχή του ήπατος  της χοληδόχου κύστης και των νεφρών.
• Οι υποκλυσμοί  1-3  κλύσματα  την εβδομάδα βοηθάνε και αυτοί αρκετά και  είναι σημαντικοί, για να καθαρίσει το έντερο γιατί αλλιώς οι πέτρες δεν θα μπορέσουν να περάσουν, όταν  κάνουμε τον τελικό καθαρισμό.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου καλό είναι αποφεύγουμε  την κατανάλωση πρωτεϊνών και τροφών πλούσιες σε πρωτεϊνες (κυρίως τα ζωικά προϊόντα και τα λίπη, τη ζάχαρη, το αλκοόλ και τα αναψυκτικά).

–Κυρίως καθαρισμός:

• Το πρωί, ξεκινάμε  με τον χυμό μήλου  και  ένα πολύ ελαφρύ πρωινό,  αποφεύγοντας όλα τα λίπη αυτή την ημέρα. Αυτό σημαίνει όχι βούτυρο, έλαια, ζωικά ή γαλακτοκομικά προϊόντα, κλπ. Μην καταναλώνετε τρόφιμα ή άλλα ποτά μετά το πρωινό, εκτός από  οργανικά  μήλα και  νερό. Μπορούμε να τρώμε  όσα μήλα, και νερό, θέλουμε.

• Περίπου στις 4 μ.μ.: Σταματάμε  να τρώμε μήλα συνεχίζουμε μόνο με  το να πίνουμε νερό.            

• Στην συνέχεια στις 5 μ.μ.: Φτιάχνουμε τα  Άλατα Epsom: Ανακατεύουμε  4 κουταλιές της σούπας αλάτι Epsom σε 3 ποτήρια  νερό, και το χωρίζουμε  σε 4 ίσα μέρη. Προσθέτουμε 1 με 2 κουταλάκια του γλυκού φρεσκοστυμένο χυμό λεμονιού (για την εξουδετέρωση της  κάπως πικρής γεύσης των αλάτων).

• Στις 6 μ.μ.: Πίνουμε το ένα μέρος  του μείγματος και στις 8 μ.μ.. ακόμη ένα μέρος.

Ο σκοπός των αλάτων  Epsom είναι να βοηθήσουν να χαλαρώσει το έντερο και να καθαρίσει η εντερική οδός. Ξεπλένουν το έντερο από τα στάσιμα απόβλητα εύκολα, διαστέλλουν την χοληφόρο πόρο  και μας προετοιμάζουν για το μείγμα του ελαιόλαδου και του χυμού του λεμονιού ή του γκρέιπφρουτ. Μετά τη λήψη των αλάτων Epsom, ενδέχεται να  αρχίσει το έντερο να αδειάζει, αν και για πολλούς ανθρώπους, τα άλατα δρουν περισσότερο ως τονωτικό του εντέρου αντί να προκαλούν διάρροια αμέσως.

• Στις 10 μ.μ.: Αναμειγνύουμε σε ένα ποτήρι  ίσα μέρη ελαιόλαδο μαζί με χυμό λεμονιού ή γκρέιπφρουτ. Στη συνέχεια,  πίνουμε το μείγμα, εφαρμόζοντας μια κομπρέσα καστορέλαιο  πάνω από την περιοχή του ήπατος/χοληδόχου κύστης και ξαπλώνουμε αμέσως στο κρεβάτι μας  στο δεξί πλευρό, μαζεύοντας τα πόδια μας προς το στέρνο για 20 λεπτά. Μπορεί να αρχίσουμε να αισθανόμαστε τις πέτρες να μετακινούνται. Μετά τα 20 λεπτά μπορούμε να κοιμηθούμε. Μπορεί να αισθανθούμε λίγο ναυτία, στον ύπνο μας. Αυτό συμβαίνει γιατί  το σώμα σας απελευθερώνει τοξίνες που έχουν αποθηκευθεί τόσο στην χοληδόχο κύστη όσο και  στο ήπαρ. Μην ανησυχείτε, αυτό είναι φυσιολογικό και σηματοδοτεί ότι η διαδικασία λειτουργεί. Εάν μας έρχεται εμετός κάνουμε, δεδομένου ότι αυτό είναι μια φυσιολογική απελευθέρωση των τοξινών. Για εκείνους που δεν αισθάνονται ναυτία, μην ανησυχείτε, απλά μπορεί να μην έχετε πολλές αποθηκευμένες τοξίνες. Μπορεί να ξυπνήσουμε  κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά πρέπει να βάλουμε το ξυπνητήρι μας  στις  6 π.μ. το πρωί, σε περίπτωση που δεν ξυπνήσoυμε και να πιούμε το άλλο μέρος από το μίγμα με τα άλατα EPSOM και το τελευταίο ποτήρι 2 ώρες αργότερα στις 8 π.μ.).

• Η πρώτη κένωση θα είναι το γεύμα που φάγαμε  από την προηγούμενη ημέρα. Στη συνέχεια οι κενώσεις θα περιέχουν, ως επί το πλείστον υγρά, μαζί με πολλούς χολόλιθους. Έχουμε καθαρίσει το  ήπαρ και την χοληδόχο κύστης μας από πέτρες και τοξίνες. Μπορείτε επίσης να δείτε επιπλέον πέτρες και στις  επόμενες  κενώσεις  του εντέρου. Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε  με ένα άλλο κλύσμα για να εξασφαλίσουμε ότι δεν παρέμειναν πέτρες στο σύστημά μας.

Συνεχίζουμε να πίνουμε τα βότανα για την χοληδόχο κύστη για μια εβδομάδα ακόμα και προσθέτουμε βότανα αποτοξινωτικά και καθαριστικά των νεφρών, γιατί με τον καθαρισμό, επιβαρύνονται και τα νεφρά.

Ο καθαρισμός πρέπει να επαναλαμβάνεται 3-4 φορές κάθε 4-6 εβδομάδες, και αυτό μπορεί να γίνει έως και δώδεκα φορές.

Καλή επιτυχία!

Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη χολολιθίαση και τους πολύποδες της χοληδόχου κύστεως

Πατήστε, εδώ, για τα παραγγείλετε, τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη χολολιθίαση και τους πολύποδες της χοληδόχου κύστεως

Διαβάστε, επίσης,

Το απόλυτο συμπλήρωμα για αποτοξίνωση

Διατροφή για την πρόληψη χολολιθίασης

Καρκίνος χοληδόχου κύστεως

Εργαστηριακή διαφορική διάγνωση των ικτέρων

Τα πιο συχνά βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες

Δίαιτα χολαγγειίτιδας

Διαβάστε τις αρρώστιες του σώματος στο δέρμα

Μύθοι και αλήθειες για την λαπαροσκοπική χειρουργική

Αιμολυτική αναιμία

www.emedi.gr