Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΙατρικά ΝέαΙός του δυτικού Νείλου

Ιός του δυτικού Νείλου

Τι μπορείτε να πάθετε από τα κουνούπια

Ο ιός του Δυτικού Νείλου, ICD-10 A92.3, είναι ένας φλαβονοϊός από τις εύκρατες και τροπικές περιοχές του κόσμου. Περιγράφηκε για πρώτη φορά στην περιοχή του Δυτικού Νείλου στην Ανατολικής Αφρικής. Ένα ξέσπασμα στην Αλγερία το 1994, με εγκεφαλίτιδα, και η πρώτη μεγάλη επιδημία στη Ρουμανία το 1996, με υψηλό αριθμό περιπτώσεων με νευρολογική νόσο και η επέκταση του ιού στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στη Λατινική Αμερική και η πιθανότητα εξάπλωσης στην Ευρώπη, πέρα από τη λεκάνη της Μεσογείου, έχουν θέσει σε επαγρύπνηση τις αρμόδιες αρχές.

Ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού του ΔΝ είναι μέσω των διαφόρων ειδών κουνουπιών, που είναι ο κύριος φορέας, με τα πουλιά να είναι τα πιο συχνά μολυσμένα ζώα. Επίσης, ο ιός έχει βρεθεί σε διάφορα είδη κροτώνων. Ο ιός του Νείλου μπορεί να μολύνει, επίσης, διάφορα είδη θηλαστικών, όπως τα άλογα, αλλά και τον άνθρωπο. 

Το κουνούπι Τίγρης (Aedes albopictus) ξεκίνησε από τα βάθη της Ασίας και βρέθηκε σε όλο τον πλανήτη μαζί με τα μεταχειρισμένα λάστιχα αυτοκινήτων. Γεννά στα μικρά δοχεία από νερό στα μπαμπού.

Περίπου το 80% των λοιμώξεων από τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους είναι υποκλινικές, και  δεν προκαλούν συμπτώματα.

Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν συμπτώματα, η νόσος ονομάζεται πυρετός του Δυτικού Νείλου σε περιπτώσεις χωρίς νευρολογική ασθένεια.

Ο χρόνος επώασης, από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι 2 και 15 ημέρες. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκεφάλους, κόπωση, πόνους στους μυς, αίσθημα κακουχίας, ναυτία, ανορεξία, έμετος, μυαλγίες και εξάνθημα. Λιγότερο από το 1% των περιπτώσεων είναι σοβαρές και μπορεί να οδηγήσουν σε νευρολογική ασθένεια, όταν το κεντρικό νευρικό σύστημα επηρεάζεται.

Οι άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας, οι πολύ νέοι, ή τα άτομα σε ανοσοκαταστολή (ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή λοίμωξη από HIV), είναι πιο ευαίσθητοι.

Οι νευρολογικές επιπλοκές είναι η εγκεφαλίτιδα του Δυτικού Νείλου, η οποία προκαλεί φλεγμονή του εγκεφάλου, η μηνιγγίτιδα του Δυτικού Νείλου, η οποία προκαλεί φλεγμονή των μηνίγγων, που είναι οι προστατευτικές μεμβράνες που καλύπτουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα του Δυτικού Νείλου, η οποία προκαλεί φλεγμονή του εγκεφάλου και των μηνίγγων και η πολιομυελίτιδα του Δυτικού Νείλου με φλεγμονή του νωτιαίου μυελού, η οποία οδηγεί σε ένα σύνδρομο παρόμοιο με την πολιομυελίτιδα, που μπορεί να προκαλέσει οξεία χαλαρή παράλυση.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει εμβόλιο κατά της μόλυνσης με τον ιό του Δυτικού Νείλου.

Η καλύτερη μέθοδος για τη μείωση των ποσοστών μόλυνσης είναι ο έλεγχος των κουνουπιών από την πλευρά των δήμων, των επιχειρήσεων και των πολιτών, με μείωση της αναπαραγωγής των κουνουπιών, όπως η αποφυγή των στάσιμων νερών (δεξαμενές νερού, πισίνες, κλπ).

Σε ατομική βάση, η χρήση μέτρων προστασίας για να αποφευχθεί το τσίμπημα από ένα μολυσμένο κουνούπι, μέσω της χρήσης εντομοαπωθητικών και σητών, αποφεύγοντας περιοχές όπου υπάρχουν κουνούπια, όπως κοντά σε έλη, περιοχές με πυκνή βλάστηση, κλπ. και η μεγαλύτερη προσοχή από το σούρουπο έως την αυγή όταν τα κουνούπια είναι πιο δραστήρια προσφέρουν την καλύτερη άμυνα.

Σε περίπτωση που κάποιος τσιμπήθηκε από ένα μολυσμένο κουνούπι, η αναγνώριση  των συμπτωμάτων της νόσου από τον ιό του Δυτικού Νείλου  παρέχει την καλύτερη μέθοδο για  έγκαιρη ιατρική θεραπεία, η οποία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπλοκών.


Σημεία και συμπτώματα της νόσου από τον ιό του Δυτικού Νείλου

Η περίοδος επώασης είναι τυπικά μεταξύ 2 και 15 ημέρες.

Η κεφαλαλγία μπορεί να είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα, όπως και ο πυρετός, η μηνιγγίτιδα, η εγκεφαλίτιδα, η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, και το σύνδρομο πολυομυελίτιδας.

Ο πυρετός του Δυτικού Νείλου (WNF), εμφανίζεται στο 20 τοις εκατό των περιπτώσεων και είναι ένα εμπύρετο σύνδρομο που προκαλεί συμπτώματα γρίπης. Είναι ένα ήπιο, σύνδρομο οξύ που διαρκεί 3-6 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Εκτός από υψηλό πυρετό, κεφαλαλγία, ρίγη, υπερβολική εφίδρωση, αδυναμία, κόπωση, διόγκωση των λεμφαδένων, υπνηλία, πόνο στις αρθρώσεις και συμπτώματα τύπου γρίπης και γαστρεντερικά συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν, όπως ναυτία, έμετος, απώλεια όρεξης, και διάρροια. Λιγότεροι από το ένα τρίτο των ασθενών θα αναπτύξουν κάποιο εξάνθημα.

Η νευροεπεκτατική νόσος του Δυτικού Νείλου (WNND) οποία λαμβάνει χώρα σε λιγότερο από 1 τοις εκατό των περιπτώσεων, συμβαίνει  όταν ο ιός μολύνει το κεντρικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, μηνιγγοεγκεφαλίτιδα ή ένα σύνδρομο που μοιάζει με την πολιομυελίτιδα.  Πολλοί ασθενείς με WNND έχουν φυσιολογικές απεικονιστικές μελέτες, αν και ανωμαλίες μπορεί να υπάρχουν σε διάφορες εγκεφαλικές περιοχές, όπως τα βασικά γάγγλια, ο θάλαμος, η παρεγκεφαλίδα και το εγκεφαλικό στέλεχος.

Η εγκεφαλίτιδα του Δυτικού Νείλου είναι η πιο συχνή εκδήλωση της νευροεπεκτατικής WNND. Παρουσιάζει παρόμοια συμπτώματα με άλλες ιογενείς εγκεφαλίτιδες με πυρετό, πονοκεφάλους, και αλλαγή της νοητικής κατάστασης. Ένα σημαντικό εύρημα είναι η μυϊκή αδυναμία (30 έως 50 τοις εκατό των ασθενών με εγκεφαλίτιδα), συχνά με συμπτώματα του κατώτερου κινητικού νευρώνα, χαλαρή παράλυση, και ελάττωση αντανακλαστικών χωρίς αισθητηριακές διαταραχές. Η εγκεφαλίτιδα είναι πλέον η πιο συχνή αιτία της επιδημίας ιογενούς εγκεφαλίτιδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η μηνιγγίτιδα, συνήθως, περιλαμβάνει πυρετό, κεφαλαλγία και αυχενική δυσκαμψία. Αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, παρατηρειται, επίσης. Αλλαγές στη συνείδηση δεν παρατηρούνται και συνήθως, είναι ήπιες και όταν υπάρχουν.

Η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα του Δυτικού Νείλου είναι η φλεγμονή τόσο του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα) όσο και των μηνίγγων (μηνιγγίτιδα).

Η πολιομυελίτιδα του Δυτικού Νείλου είναι ένα σύνδρομο οξείας χαλαρής παράλυσης και είναι λιγότερο συχνή. Αυτό το σύνδρομο χαρακτηρίζεται γενικά από την οξεία έναρξη ασύμμετρης αδυναμίας των άκρων ή παράλυση με απουσία απώλειας αισθήσεων. Ο πόνος προηγείται μερικές φορές πριν από την παράλυση. Η παράλυση μπορεί να συμβεί απουσία πυρετού, πονοκεφάλου, ή άλλων συμπτωμάτων. Η συμμετοχή των αναπνευστικών μυών, οδηγεί σε οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια, μερικές φορές.

Αναστρέψιμη παράλυση του Δυτικού Νείλου. Όπως και στην πολιομυελίτιδα του Δυτικού Νείλου, η αδυναμία ή η παράλυση είναι ασύμμετρες. Αρχικά διατηρούνται τα εν τω βάθει τενόντια αντανακλαστικά. Η μυελίτιδα ή η τοξικότητα γλουταμικού έχουν προταθεί ως μηχανισμοί.  Η πρόγνωση για ανάρρωση είναι εξαιρετική.

Άλλες επιπλοκές της λοίμωξης που σπάνια μπορεί να εμφανιστούν περιλαμβάνουν την κεραυνοβόλο ηπατίτιδα, την παγκρεατίτιδα, την μυοκαρδίτιδα, την ραβδομυόλυση, την ορχίτιδα,την  νεφρίτιδα, την οπτική νευρίτιδα και τις καρδιακές αρρυθμίες και τον αιμορραγικό πυρετό με διαταραχή της πήξης, όπως και την χοριοαμφιβληστροειδίτιδα.

Δερματικές εκδηλώσεις, όπως  ειδικά εξανθήματα, δεν είναι ασυνήθιστα  τα οποία είναι στικτά και ερυθηματώδη, με αραιή επιφανειακή περιαγγειακή λεμφοκυτταρική διήθηση, όπως σε ιικά εξανθήματα.


Ιός του Δυτικού Νείλου

Ομάδα IV ((+) ssRNA)

Flaviviridae

Ο κύκλος ζωής του ιού του Δυτικού Νείλου.

Μετά τη δέσμευση και την πρόσληψη, ακολουθείται απελευθέρωση του γονιδιώματος RNA στο κυτταρόπλασμα. Το ιικό γονιδίωμα χρησιμεύει ως αγγελιοφόρο RNA (mRNA) για την μετάφραση όλων των ιικών πρωτεϊνών και ως εκμαγείο κατά τη διάρκεια της αντιγραφής του RNA. Τα αντίγραφα στη συνέχεια συσκευάζονται εντός νέων σωματιδίων ιού που μεταφέρονται σε κυστίδια στην κυτταρική μεμβράνη.

Μετάδοση

Ο ιός του Δυτικού Νείλου διατηρείται στη φύση και μεταδίδεται με τα κουνούπια σε ορισμένα είδη πτηνών. Ένα κουνούπι (ο φορέας) δαγκώνει ένα μη μολυσμένο πτηνό (ο ξενιστής), ο ιός ενισχύεται μέσα στο πτηνό, ένα μη μολυσμένο κουνούπι τσιμπάει το μολυσμένο πτηνό και με τη σειρά του μολύνεται. Οι άνθρωποι παθαίνουν τυχαίες λοιμώξεις.

Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται μέσω των θηλυκών κουνουπιών, που είναι οι κύριοι φορείς του ιού. Η προβοσκίδα ενός θηλυκού κουνουπιού διατρυπά την επιδερμίδα και το χόριο για να μπορέσει να τραφεί με ανθρώπινο αίμα από έναν τριχοειδές.

Η απευθείας μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο πιστεύεται ότι προκαλείται μόνο από έκθεση σε μολυσμένο αίμα (μετάγγιση αίματος, μεταμόσχευση οργάνων, ενδομήτρια έκθεση, και  θηλασμός).


Οι παράγοντες κινδύνου για νόσηση

Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και μεταμόσχευση οργάνων του ασθενούς. Για τη νευροεπεκτατική νόσο, οι επιπλέον παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τη μεγάλη ηλικία (> 50 +), το άρρεν φύλο, την υπέρταση και το διαβήτη.

Ένας γενετικός παράγοντας φαίνεται επίσης να αυξάνει την ευαισθησία στην ασθένεια του Δυτικού Νείλου. Μια μετάλλαξη του γονιδίου CCR5 δίνει κάποια προστασία έναντι του HIV, αλλά οδηγεί σε πιο σοβαρές επιπλοκές από τη μόλυνση με νόσο του Δυτικού Νείλου με νευροεπεκτατική νόσο.


Διάγνωση της νόσου του ιού του Δυτικού Νείλου

Οριστική διάγνωση επιτυγχάνεται μέσω ανίχνευσης του ιού με ειδικά IgM αντισώματα.

Η ιατρική εξέταση συχνά βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα και στις ημερομηνίες του ταξιδιού (αν ο ασθενής είναι από μη ενδημική χώρα ή από ενδημική), τις δραστηριότητες, και την επιδημιολογική ιστορία του τόπου όπου συνέβη η μόλυνση του ασθενούς. Ένα πρόσφατο ιστορικό με τσιμπήματα των κουνουπιών και μια οξεία εμπύρετη νόσο που σχετίζεται με νευρολογικά σημεία και συμπτώματα θα πρέπει να θέτουν την κλινική υποψία της νόσου

Η διάγνωση των μολύνσεων του Δυτικού Νείλου επιτυγχάνεται γενικά με ορολογική δοκιμή στον ορό του αίματος ή στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που λαμβάνεται μέσω μιας οσφυϊκής παρακέντησης (λεμφοκυττάρρωση, αυξημένα επίπεδα πρωτεΐνης, γλυκόζης  και επίπεδα γαλακτικού οξέος, και όχι ερυθροκύτταρα.

Οριστική διάγνωση επιτυγχάνεται μέσω ανίχνευση του ιού με ειδικά IgM αντισώματα. Τα δείγματα που συλλέγονται μέσα σε 8 ημέρες μετά την εμφάνιση της ασθένειας δεν μπορεί να είναι θετικά για IgM, και το τεστ πρέπει να επαναληφθεί. Μια θετική δοκιμή IgG απουσία  IgM είναι ενδεικτική μιας προηγούμενης μόλυνσης με flavavirus και δεν είναι από μόνη της απόδειξη μιας οξείας λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Σε 2-3 εβδομάδες επαναλαμβάνεται η εξέταση.

Διασταυρούμενες αντιδράσεις συμβαίνουν μεταξύ των φλαβοϊών, όπως δάγκειος ιός και ιός της εγκεφαλίτιδος από κρότωνες και αυτό απαιτεί προσοχή κατά την αξιολόγηση αποτελεσμάτων των ορολογικών φλαβινοϊικών λοιμώξεων.

 


Η διαφορική διάγνωση

Διάφορες ασθένειες μπορεί να παρουσιαστούν με συμπτώματα παρόμοια με την κλινική λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου (μόλυνση με εντεροϊό, βακτηριακή μηνιγγίτιδα). Η PCR και η ιική καλλιέργεια του ΕΝΥ θα προσδιορίσει το συγκεκριμένο παθογόνο παράγοντα που προκαλεί τα συμπτώματα.


Πρόληψη

Μπορούν να ληφθούν μέτρα προστασίας για να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος για νόσηση από το τσίμπημα από ένα μολυσμένο κουνούπι:

  • Εντομοαπωθητικά (DEET (N, N-diethylmetatoluamide) και picaridin (KBR 3023)). Συγκεντρώσεις DEET από 30% έως 50% είναι αποτελεσματικές για αρκετές ώρες. Το Picaridin, είναι διαθέσιμο σε 7% και 15% και χρειάζεται συχνότερη εφαρμογή. DEET 50% συνιστάται για ενήλικες και παιδιά άνω των 2 μηνών. Προστατέψτε τα βρέφη κάτω των 2 μηνών με κουνουπιέρες.
  • Φοράτε ρούχα με μακριά μανίκια, μακριά παντελόνια και καπέλα για να καλύψετε το εκτεθειμένο δέρμα.
  • Η εφαρμογή permethrin ή άλλων εντομοαπωθητικών στα ρούχα, τα παπούτσια, τις τέντες, τις κουνουπιέρες παρέχει μεγαλύτερη προστασία. Το permethrin στα ρούχα είναι αποτελεσματικό για έως και 5 πλύσεις.
  • Τα περισσότερα κουνούπια που μεταδίδουν τη νόσο είναι πιο δραστήρια την αυγή, το σούρουπο ή το βράδυ, αλλά μπορεί να συμβεί και την ημέρα.
  • Ο κλιματιζόμενος χώρος  και η κουνουπιέρα προστατεύουν.
  • Ο έλεγχος της νόσου του Δυτικού Νείλου επιτυγχάνεται μέσω της καταπολέμησης των κουνουπιών, με την εξάλειψη των τόπων αναπαραγωγής κουνουπιών, όπως οι εγκαταλελειμμένες πισίνες και ο αεροψεκασμός με φυτοφάρμακα. Οι περιβαλλοντολόγοι έχουν καταδικάσει τις προσπάθειες για τον έλεγχο των κουνουπιών με ψεκασμό φυτοφαρμάκων, λέγοντας ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ψεκασμού υπερτερούν των σχετικά λίγων ζωών που μπορούν να σωθούν, αφού πιο φιλικοί προς το περιβάλλον τρόποι για τον έλεγχο των κουνουπιών είναι διαθέσιμοι. Αμφισβητούν, επίσης, την αποτελεσματικότητα των ψεκασμών με εντομοκτόνα, καθώς πιστεύουν ότι τα κουνούπια που αναπαύονται ή που πετούν πάνω από το επίπεδο του ψεκασμού δεν θα θανατωθούν.
  • Υπάρχουν και παγίδες φωτός για τα κουνούπια.
  • Κρατήστε τα κουνούπια μακριά από το σπίτι σας: Αλλάζετε το νερό από τα ανθοδοχεία, τα πιατάκια από τις γλάστρες, τα σιντριβάνια και της διακοσμητικές κατασκευές τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα. Ξεφράξτε τις σχάρες φρεατίων, τα λούκια και τις υδρορροές για να μην παρεμποδίζεται η ροή του νερού προς το δίκτυο αποχέτευσης. Κλείστε τις λακκούβες και άλλες τεχνητές λιμνούλες που συγγρατούν νερό με χώμα. Κλείστε τις βρύσες και το αυτόματο πότισμα και άλλες υδραυλικές εγκαταστάσεις που στάζουν. Βάλτε σήτες στα παράθυρά σας. Αδειάστε τις πισίνες σας όταν δεν τις χρησιμοποιείτε. Μην αφήνετε γεμάτες παιδικές πισίνες και κουβαδάκια γεμάτα με νερό στο μπαλκόνι.


Θεραπεία

Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία.

Σε σοβαρές περιπτώσεις γίνεται υποστηρικτική φροντίδα που συχνά περιλαμβάνει νοσηλεία, ενδοφλέβια χορήγηση υγρών, υποστήριξη αναπνευστικού συστήματος, καθώς και την πρόληψη δευτερογενών λοιμώξεων.

Πρόγνωση

Ενώ η γενική πρόγνωση είναι ευνοϊκή, οι τρέχουσες μελέτες δείχνουν ότι ο πυρετός του Δυτικού Νείλου μπορεί συχνά να είναι πιο σοβαρή.

Ένα εμβόλιο για  άλογα και πτηνά υπάρχει. Η ριμπαβιρίνη, η ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη, η άλφα ιντερφερόνη και η παρεμπόδιση της αγγειοτενσίνης II μπορεί να θεραπεύσει την «καταιγίδα κυτοκινών» από τον ιό του Δυτικού Νείλου, αλλά και από άλλους ιούς.

Ένα εμβόλιο που ονομάζεται ChimeriVax-WNV είναι σε μελέτες.


Συμπερασματικά

Οι κύριοι ξενιστές του ιού του δυτικού Νείλου στη φύση είναι τα άγρια πτηνά και τα κουνούπια.

Ο άνθρωπος μολύνεται κατά κύριο λόγο μέσω του δήγματος, κυρίως, από το κοινό κουνούπι (Culex spp.).

Τα κουνούπια μολύνονται με τον ιό του δυτικού Νείλου όταν τρέφονται από μολυσμένα πτηνά.

Η λοίμωξη των ανθρώπων, των αλόγων και άλλων θηλαστικών με τον ιό του δυτικού Νείλου δεν είναι συχνή και τα είδη αυτά δεν αναπτύσσουν υψηλά επίπεδα ιαιμίας και ο ιός δεν μεταδίδεται περαιτέρω από αυτά.

Εκτός από την περίπτωση του τσιμπήματος από το κοινό κουνούπι, δεν έχει αναφερθεί μετάδοση του ιού του δυτικού Νείλου από μολυσμένο ζώο στον άνθρωπο.

Έχουν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις μετάδοσης της λοίμωξης μέσω της μετάγγισης αίματος, μέσω μεταμοσχευθέντων οργάνων, αλλά και κάθετα μέσω του πλακούντα.


Συμπτώματα της μόλυνσης από τον ιό του δυτικού Νείλου

Η μόλυνση με τον ιό του δυτικού Νείλου είναι συνήθως ασυμπτωματική και η νόσος εκδηλώνεται συνήθως κλινικά 2-14 ημέρες μετά το δήγμα μολυσμένου κουνουπιού, με συμπτώματα τα οποία ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενή:

Παιδιά: ήπιος πυρετός και κακουχία

Νεαροί ενήλικες: μέτριας σοβαρότητας ασθένεια με υψηλό πυρετό, επιπεφυκίτιδα, κεφαλαλγία και μυαλγίες

Ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών/ανοσοκατεσταλμένοι: μηνιγγίτιδα/εγκεφαλίτιδα με υψηλό πυρετό, διαταραχή του επιπέδου συνείδησης, σπασμούς, πολυοργανική ανεπάρκεια κλπ

Το 80% των μολυνθέντων με τον ιό του δυτικού Νείλου παραμένουν ασυμπτωματικοί, μόλις το 20% εμφανίζουν συνήθως ήπια νόσο, ενώ <1% των ασθενών εμφανίζουν σοβαρή νόσο με εμπλοκή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), με θνητότητα σε αυτή την περίπτωση να ανέρχεται περίπου στο 10%.

Οι εκδηλώσεις της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου δεν διαφέρουν από αυτές που προκαλούνται από πολλούς άλλους ιούς.

Έτσι, η διάγνωση είναι αποκλειστικά και μόνο εργαστηριακή.


Η πρόληψη για τον ιό του δυτικού Νείλου στοχεύει κυρίως

α) στην ενημέρωση του πληθυσμού σε κίνδυνο, για την λήψη προσωπικών μέτρων προστασίας από τα κουνούπια και

β) στη μείωση της έκθεσης των ατόμων στα κουνούπια.

Σχετικά με την Νοσοκομειακή Νοσηλεία των ασθενών με λοίμωξη του Δυτικού Νείλου πρέπει να τονιστούν τα εξής:

1. Η νόσος δεν μεταδίδεται από ασθενή σε ασθενή, ούτε από ασθενή στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Η νόσος δεν μεταδίδεται αερογενώς με σταγονίδια. Ακόμα και στην περίπτωση επαγγελματικού ατυχήματος (π.χ. τρύπημα από βελόνα) δεν υφίσταται πιθανότητα μετάδοσης. Συνεπώς δεν απαιτείται η απομόνωση των ασθενών (υπόπτων ή επιβεβαιωμένων) με λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου, ούτε συνιστώνται ειδικά μέτρα επαφής πέραν αυτών που συνιστώνται για όλους τους νοσηλευόμενους ασθενείς.

2. Δεν απαιτείται για την αντιμετώπιση της νόσου από τον ιό του Δυτικού Νείλου νοσηλεία σε εξειδικευμένα νοσοκομεία. Επαρκεί η νοσηλεία σε Κλινικές Γενικού Νοσοκομείου.

3. Η νοσηλεία σε ΜΕΘ συνιστάται στην περίπτωση που η κλινική εικόνα του ασθενούς το επιβάλει. Η νοσηλεία σε ΜΕΘ επίσης δεν απαιτεί εξειδικευμένο Νοσοκομείο ή ειδικά μέτρα μόνωσης και προστασίας του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού.


Θεραπεία των ασθενών με λοίμωξη του Δυτικού Νείλου

Η θεραπεία για τον ιό του δυτικού Νείλου είναι υποστηρικτική και δεν υπάρχουν ειδικά αντιιικά φάρμακα, ούτε διαθέσιμο εμβόλιο.

Η ιντερφερόνη άλφα 2β έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των νευρολογικών επιπτώσεων της νόσου, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.

Ιδιαίτερη προσοχή συνιστάται σε ασθενείς με νοσήματα κολλαγόνου που λαμβάνουν θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα (INFLIXIMAB) για τυχόν επιδείνωση των νευρολογικών εκδηλώσεων του πυρετού από τον ιό του Δυτικού Νείλου.


Συνθήκες που ευνοούν την εμφάνιση λοίμωξης του Δυτικού Νείλου

Πιθανώς λόγω των υδρο-μετεωρολογικών συνθηκών. Οι υψηλές θερμοκρασίες και η υψηλή υγρασία είναι παράγοντες που ευνοούν την αύξηση του πληθυσμού των κουνουπιών. Αυξημένης συχνότητα της νόσου παρατηρείται κυρίως από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Εκτιμάται λοιπόν ότι και στη χώρα μας θα συνεχίσουν πιθανώς να εμφανίζονται περιστατικά λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου έως και τον Σεπτέμβριο.

Συμβουλές για την αποφυγή των τσιμπημάτων κουνουπιών

• Συχνά λουτρά καθαριότητας για την απομάκρυνση του ιδρώτα.

• Χρήση εντομοαπωθητικών στο ακάλυπτο δέρμα και πάνω από τα ρούχα. Ως εντομοαπωθητικά χρησιμοποιούνται δραστικές ουσίες, μεταξύ των οποίων: DEET, ικαριδίνη ή πικαριδίνη, IR 3535 και φυσικές ουσίες, όπως αιθέρια έλαια ευκαλύπτου. Ο χρόνος δράσης των εντομοαπωθητικών ουσιών κυμαίνεται από 1 έως 4-5 ώρες. Για τα εντομοαπωθητικά που περιέχουν DEET προτιμώνται τα σκευάσματα, με συγκέντρωση 30%-50% για τους ενήλικες και 10%-30% για τα παιδιά. Οι ενήλικες μπορούν να εφαρμόζουν εντομοαπωθητικό επί του δέρματος έως 3 φορές την ημέρα και παιδιά άνω των 30 μηνών 2 φορές την ημέρα. Το DEET συστήνεται σε παιδιά άνω των 2 ετών. Οι έγκυες συστήνεται να χρησιμοποιούν IR3535. Στα βρέφη μέχρι την ηλικία των 3 μηνών δεν επιτρέπεται η επάλειψη με εντομοαπωθητικό.

Τα εντομοαπωθητικά πρέπει να επαλείφονται μετά τα αντηλιακά και δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το στόμα, τα μάτια, το βλεννογόνο της μύτης, καθώς επίσης και με τραύματα ή αμυχές (κοψίματα). Σε όλες τις περιπτώσεις, θα πρέπει να ακολουθούνται οι οδηγίες του κατασκευαστή.

• Χρήση κατάλληλων ενδυμάτων, που καλύπτουν όσο γίνεται το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια). Πιο αποτελεσματικά, είναι τα ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα.

• Προσοχή, κατά τις σημαντικότερες ώρες έκθεσης στα τσιμπήματα. Τα περισσότερα είδη κουνουπιών, που μεταφέρουν τον ιό τσιμπούν από το σούρουπο μέχρι το χάραμα.

• Αντικουνουπικά πλέγματα (σήτες που εμποδίζουν τη δίοδο κουνουπιών) στα ανοίγματα του σπιτιού (π.χ παράθυρα, φεγγίτες, αεραγωγοί τζακιού) και περιοδικός έλεγχος και συντήρησή τους.

• Χρήση εντομοκτόνων στον αέρα. Περιέχουν ουσίες που προσβάλουν το νευρικό σύστημα των εντόμων και τα αποπροσανατολίζουν. Κυκλοφορούν στο εμπόριο στις εξής μορφές: αερόλυμα (αεροζόλ), ταμπλέτες, εξατμιζόμενο διάλυμα, σπιράλ (φιδάκια) κλπ. Πρέπει να τηρούνται οι οδηγίες του κατασκευαστή και δεν πρέπει να εφαρμόζονται στο δέρμα.

• Χρήση κουνουπιέρας σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα κουνουπιών ή σε περιπτώσεις, που αντενδείκνυται η χρήση άλλων προστατευτικών μέσων (όπως χρήση εντομοαπωθητικών στα βρέφη <2 μηνών).

• Απομάκρυνση του στάσιμου νερού από λεκάνες, βάζα, γλάστρες, παλιά λάστιχα, υδρορροές και άλλα μέρη του κήπου, ώστε να μην έχουν πρόσβαση τα κουνούπια σε λιμνάζοντα νερά, που αποτελούν σημεία εναπόθεσης των αυγών τους. Σημειώνεται ότι ακόμα και το έδαφος, που παραμένει για μεγάλα διαστήματα υγρό, μπορεί να αποτελέσει σημείο εναπόθεσης αυγών.

• Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών. Ο δροσερός αέρας μειώνει τη δραστηριότητα των κουνουπιών, αλλά δεν τα σκοτώνει. Η χρήση ανεμιστήρων (ιδίως οροφής) δυσχεραίνει τη προσέγγιση των εντόμων.

• Κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών (σημείο που βρίσκουν καταφύγιο ενήλικα κουνούπια).

• Χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια).

Μην κουνάτε τα χέρια σας. Η κίνηση χεριών προκαλεί αύξηση της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα και γαλακτικού οξέος που ερεθίζει τις κεραίες των κουνουπιών και σας τσιμπούν.

Τα καλύτερα για τα κουνούπια

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα προϊόντα για να προστατεύεστε από τα κουνούπια

ios neiloy 2

Διαβάστε, επίσης,

Όταν ταξιδεύετε σε προορισμούς υψηλού κινδύνου

Ένα σπρέι για όλα τα τσιμπήματα

Μονοκυττάρωση

Bupleurum kakiskalae

Καλά-Αζάρ

Είναι θαυματουργό το συμπλήρωμα MMS για τον καρκίνο;

Φραγκόσυκα

Kεχριμπαροθεραπεία

Ελονοσία

Η αλλαγή του κλίματος και η επίπτωση στην υγεία μας

Ελιά και θεραπευτικές ιδιότητες

Λεμονόχορτο

Οικολογικά εντομοκτόνα

Μελισσόχορτο

www.emedi.gr

 

Print Friendly, PDF & Email
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19. Οι κυριότερες είναι οι καρδιoαγγειακές επιπλοκές, οι θρομβώσεις και η θρομβοπενία. Επιμέλεια παρουσίασης  Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά  Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD,...

ΔΗΜΟΦΙΛΗ