H διαπλακουντιακή λοίμωξη από ερυθρά
Διαπλακουντιακή λοίμωξη του εμβρύου από ερυθρά, συνήθως, στο 1ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, λόγω μητρικής νόσου, που οδηγεί σε πολλές διαταραχές της ανάπτυξης στο νεογέννητο, οι οποίες περιλαμβάνουν καρδιακές και οφθαλμικές αλλοιώσεις, μικροκεφαλία, κώφωση, διανοητική καθυστέρηση.
Επιδημιολογία της μητέρας
Μη εμβολιασμένη οροαρνητική μητέρα.
Πυρετός, εξάνθημα
Συχνότητα βλαβών σε περίπτωση λοίμωξης
-Νόσος πριν την 8η εβδομάδα της κύησης 85%
-Νόσος κατά την 9η -12η εβδομάδα 50%
-Νόσος κατά την 13η – 20η εβδομάδα 16%
Ο ιός μπορεί να παραμείνει στο φάρυγγα του νεογνού επί 1 έτος
Η πρόληψη γίνεται με εμβόλιο στη συμβατική ιατρική.
Ευρήματα στο νεογνό
Ενδομήτρια καθυστέρηση της αύξησης
Μικροκεφαλία
Μικροφθαλμία
Καταρράκτης
Γλαύκωμα
Στικτή χοριοαμβιβληστροειδίτιδα
Ίκτερος
Παραμονή του αρτηριακού πόρου
Κώφωση
Εξάνθημα
Αναιμία
Θρομβοπενία
Λευκοπενία
Διαυγάσεις των μεταφύσεων
Έλλειψη Β και Τ κυττάρων
Το νεογνό μπορεί να είναι ασυμπτωματικό κατά τη γέννηση
Συνήθης πορεία – παροδική, χρόνια, προϊούσα.
Το σύνδρομο συγγενούς ερυθράς (CRS) μπορεί να εμφανιστεί σε ένα αναπτυσσόμενο έμβρυο μιας εγκύου γυναίκας που νοσεί από ερυθρά, συνήθως, στο πρώτο τρίμηνο.
Εάν η μόλυνση εμφανιστεί 0-28 ημέρες πριν τη σύλληψη, το βρέφος έχει 43% κίνδυνο να επηρεαστεί.
Εάν η μόλυνση εμφανιστεί 0-12 εβδομάδες μετά τη σύλληψη, ο κίνδυνος αυξάνεται στο 51%.
Εάν η μόλυνση εμφανιστεί 13-26 εβδομάδες μετά τη σύλληψη, ο κίνδυνος είναι 23% για το βρέφος που επηρεάζεται από τη νόσο.
Τα βρέφη δεν επηρεάζονται, γενικά, εάν η ερυθρά συμβεί κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου ή 26-40 εβδομάδες μετά τη σύλληψη.
Προβλήματα, σπανίως, συμβαίνουν όταν η ερυθρά εμφανίζεται μετά από 20 εβδομάδες κύησης και συνεχίζει να διαδίδεται ο ιός μετά τη γέννηση.
Η κλασική τριάδα για το συγγενές σύνδρομο της ερυθράς είναι:
Αισθητική κώφωση (58% των ασθενών)
Οι ανωμαλίες των οφθαλμών – ιδιαίτερα η αμφιβληστροειδοπάθεια, ο καταρράκτης και η μικροφθαλμία (43% των ασθενών)
Συγγενείς καρδιακές παθήσεις, ιδίως η στένωση της πνευμονικής αρτηρίας και ο αρτηριακός πόρος (50% των ασθενών)
Άλλες εκδηλώσεις του συνδρόμου συγγενούς ερυθράς:
Προβλήματα στο σπέρμα, στο ήπαρ ή στο μυελό των οστών (μερικά από τα οποία μπορεί να εξαφανιστούν λίγο μετά τη γέννηση)
Πνευματική αναπηρία
Μικρό μέγεθος κεφαλής (μικροκεφαλία)
Βλάβες των ματιών
Χαμηλό βάρος γέννησης
Θρομβοκυτοπενική πορφύρα
Εξωμυελική αιμοποίηση (παρουσιάζεται ως χαρακτηριστικό εξάνθημα ”muffin βατόμουρου”)
Ηπατομεγαλία
Τα παιδιά που έχουν εκτεθεί στην ερυθρά στη μήτρα πρέπει επίσης να παρακολουθούνται στενά καθώς γερνούν για οποιαδήποτε ένδειξη:
Αναπτυξιακή καθυστέρηση
Αυτισμός
Σχιζοφρένεια
Επιβράδυνση της ανάπτυξης
Μαθησιακές δυσκολίες
Σακχαρώδης διαβήτης
Γλαυκώμα
Πρόληψη
Ο εμβολιασμός θεωρείται αποτελεσματικός στην πρόληψη του συγγενούς συνδρόμου της ερυθράς.
ΑΙΤΙΑ
Πρωτοπαθής μητρική λοίμωξη ερυθράς
Σπάνια, επαναλοίμωξη στις 0-20 εβδομάδες της κύησης
RNA ιός
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΕΡΥΘΡΑΣ
Απόλυτη απομόνωση των άρρωστων βρεφών
Φροντίδα από εργαζομένους με ανοσία κατά της ερυθράς. Μπορεί να γίνει με την ομοιοπαθητική ιατρική.
