Κλασική Ιατρική Ακτινοθεραπεία Γυναικολογία Ογκολογία Παθολογία Χειρουργική Ιατρικά θέματα

Καρκίνος του μαστού: Κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπεία

26 Νοεμβρίου 2013

Καρκίνος του μαστού. Θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού. Κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού.

Γράφει η

Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά

Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD

Μια γρήγορη ματιά στον καρκίνο του μαστού σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες ή τα πρωτόκολλα της συμβατικής ιατρικής θεραπείας

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος καρκίνος και η δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες.

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί το συχνότερο αίτιο θανάτου σε γυναίκες ηλικίας 45‐55 ετών.

Κάθε χρόνο 1.000.000 γυναίκες νοσούν από καρκίνο του μαστού παγκοσμίως, ενώ 1 στις 9 γυναίκες του Δυτικού Ημισφαιρίου θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού στη διάρκεια της ζωής της.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, η σταδιακή κατανόηση των οποίων οδηγεί στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου.

Για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού συνεργάζονται πολλές ιατρικές ειδικότητες (ακτινολόγοι, χειρουργοί, παθολογοανατόμοι, κλινικοί ογκολόγοι, μοριακοί ογκολόγοι και ακτινοθεραπευτές), που είναι προτιμότερο να συνεργάζονται από την αρχή της νόσου και να συναποφασίζουν για τη στρατηγική.

Τα νέα δεδομένα της μοριακής βιολογίας εισέρχονται όλο και περισσότερο στην κλινική πράξη και βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση της πορείας της νόσου, όπως και στις θεραπευτικές αποφάσεις. Η αρμονική συνεργασία αυτών των ειδικοτήτων, μαζί με τη βοήθεια των ερευνητών μετατρέπει σταδιακά ένα ανίατο νόσημα σε μία χρόνια νόσο. Τέλος, η ενεργή συμμετοχή της ασθενούς στις αποφάσεις για θεραπεία θεωρείται σημαντικό στοιχείο στην αντιμετώπιση μιας νόσου όπου συχνά ο γιατρός μαζί με την ασθενή θα φτάσουν σε σταυροδρόμια κρίσιμων αποφάσεων (θεραπεία καρκίνου του μαστού ανάλογα με το μοριακό προφίλ του όγκου-εξατομικευμένη θεραπεία).

ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ

Α. ΜΗ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ (ΣΤΑΔΙΑ Ι‐ΙΙΙ)

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ (ADJUVANT) ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

A1. Ασθενείς με αρνητικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες

i) Χαμηλής επικινδυνότητας (πρέπει να ισχύουν όλα τα παρακάτω)

pT<1cm

ΕR (+)

HER2 (‐)

Grade I

Ηλικία > 35 έτη

Επιπλέον, βοηθητικά και εφόσον έγινε μοριακό test:

Recurrence score < 18 (Oncotype DX) για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ή χαμηλής επικινδυνότητας (Low‐risk) στη μοριακή υπογραφή του Amsterdam (mammaprint).

Οι γυναίκες χαμηλής επικινδυνότητας αντιμετωπίζονται μόνο με ορμονοθεραπεία (βλ.παρακάτω).

Σημείωση 1: Οι ασθενείς με recurrence score 18‐30 (Oncotype DX) θεωρούνται ενδιάμεσης επικινδυνότητας. Αν και οι αρχικές μελέτες δεν έδειξαν όφελος της χημειοθεραπείας σε αυτή την ομάδα, το διάστημα εμπιστοσύνης είναι μεγάλο και αναμένονται περισσότερες αναλύσεις στο μέλλον. Μέχρι τότε, για την απόφαση της adjuvant χημειοθεραπείας στις γυναίκες με RS 18‐30 πρέπει να συνεκτιμούνται και άλλοι παράγοντες.

Σημείωση 2: Η απόφαση για συμπληρωματική χημειοθεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει και τη γνώμη της ασθενούς, αφού της παρατεθούν με σαφήνεια τα δεδομένα και η ισορροπία πιθανού οφέλους‐κινδύνου.

ii) Ενδιάμεσης και αυξημένης επικινδυνότητας (ισχύει τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω)

pT>1 cm

ΕR (‐)

PgR (‐)

p53 (+) ή Ki67 + >10%

HER2 (+) [Ενίσχυση του γονιδίου με FISH ή έκφραση 3+ με ανοσοϊστοχημεία]

Grade ΙΙ‐ΙΙΙ

Ηλικία < 35 έτη

Επιπλέον, βοηθητικά και εφόσον έγινε μοριακό test.

Recurrence score >30 (Oncotype DX) ή αυξημένης επικινδυνότητας (High‐risk) στη μοριακή υπογραφή του Amsterdam (mammaprint).

Προεμμηνοπαυσιακές:

Χημειοθεραπεία με FEC-5 fluorouracil ή 5FU, epirubicin, cyclophosphamide ή EC-epirubicin, cyclophosphamide ή ΑC-Adriamycin, cyclophosphamide (4 κύκλοι) ακολουθούμενο από Ταξάνη (docetaxel ή paclitaxel) (4 κύκλοι) και στη συνέχεια ορμονοθεραπεία, ανάλογα με τους ορμονικούς υποδοχείς

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη 5 fluorouracil και τις παρενέργειές της

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την epirubicin και τις παρενέργειές της

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την cyclophosphamide και τις παρενέργειές της

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την Adriamycin ή Doxorubicin και τις παρενέργειές της

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη docetaxel και τις παρενέργειές τους

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την paclitaxel και τις παρενέργειές της

Μεταεμμηνοπαυσιακές:

FEC-5 fluorouracil ή 5FU, epirubicin, cyclophosphamidetaxot ή TC-Taxotere, cyclophosphamide (4‐6 κύκλοι) ή EC-epirubicin, cyclophosphamide ή AC-Adriamycin, cyclophosphamide (4 κύκλοι), κλασικό CMF (cyclophosphamide από του στόματος)-Cyclophosphamide (PO)-Fluorouracil-Methotrexate ή

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Methotrexate και τις παρενέργειές της

CMF ενδοφλεβίως Cyclophosphamide 600 mg/m2 d1+8, methotrexate 40 mg/m2 d1+8, 5‐FU 600 mg/m2 d1+8, κάθε 4 εβδομάδες και στη συνέχεια ορμονοθεραπεία, ανάλογα με τους ορμονικούς υποδοχείς

A2. Ασθενείς με θετικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες

Προεμμηνοπαυσιακές:

EC ή AC ή FEC (4 κύκλοι) + Ταξάνη (docetaxel ή paclitaxel) (4 κύκλοι)

Επί θετικών υποδοχέων: ορμονοθεραπεία

Μετεμμηνοπαυσιακές:

Ίδια χημειοθεραπευτικά σχήματα. Επί μεγάλης ηλικίας ή αντενδείξεων χρήσης ταξανών, FEC ή εναλλακτικά CMF

Επί θετικών υποδοχέων: ορμονοθεραπεία

Σχήματα Adjuvant χημειοθεραπείας

1. CMF (από του στόματος)

Cyclophosphamide 100mg/m2, μέρες 1‐14, ΡΟ

Methotrexate 40 mg/m2, μέρες 1, 8, IV

5‐FU 600 mg/m2, μέρες 1, 8, IV

Κάθε 28 ημέρες για 6 κύκλους

2. CMF (ενδοφλεβίως)

Cyclophosphamide 600mg/m2, d1+8

Methotrexate 40 mg/m2 , d1+8

5‐FU 600 mg/m2, d1+8

Κάθε 28 ημέρες για 6 κύκλους

3. FEC

5‐FU 600 mg/m2, IV

Epirubicin 60‐90 mg/m2, IV

Cyclophosphamide 600 mg/m2, IV

Κάθε 21 ημέρες για 6 κύκλους

4. FEC‐100

5‐FU 500 mg/m2, IV

Epirubicin 100 mg/m2, IV

Cyclophosphamide 500 mg/m2, IV

Κάθε 21 ημέρες για 6 κύκλους

5. EC + Ταξάνη

Epirubicin 90 mg/m2, IV

Cyclophosphamide 600 mg/m2, IV

Κάθε 21 ημέρες για 4 κύκλους

Και ακολούθως:

Paclitaxel 80 mg/m2 IV, κάθε εβδομάδα για 12 κύκλους, ή

Docetaxel 75‐100mg/m2 IV, κάθε 21 ημέρες για 4 κύκλους

6. TC

Docetaxel 75 mg/m2, IV

Cyclophosphamide 600 mg/m2, IV

Κάθε 21 ημέρες για 6 κύκλους

7. TAC

Docetaxel 75 mg/m2, IV

Adriamycin 50 mg/m2, IV

Cyclophosphamide 500 mg/m2, IV

Κάθε 21 ημέρες για 6 κύκλους με G‐CSF

8. TCH

Docetaxel 75 mg/m2, IV

Carboplatin AUC/Area Under the Curve 6, IV (Περιοχή κάτω από την καμπύλη). Ένα μέτρο του πόσο φάρμακο φθάνει στην κυκλοφορία του αίματος ενός ατόμου σε μια δεδομένη χρονική περίοδο μετά τη χορήγηση μιας δόσης. Οι πληροφορίες είναι χρήσιμες για τον προσδιορισμό της δοσολογίας και για τον εντοπισμό πιθανών αλληλεπιδράσεων φαρμάκων.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την Carboplatin και τις παρενέργειές της

Trastuzumab 6 mg/kg, IV (μετά από τη δόση φόρτισης 8 mg/kg)

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Trastuzumab και τις παρενέργειές της

Κάθε 21 ημέρες για 6 κύκλους, συνέχιση του trastuzumab ως τη συμπλήρωση 1 έτους

Σημείωση 1 : Σε όλες τις γυναίκες σε περίπτωση HER2 θετικής νόσου προστίθεται Trastuzumab (6 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες μετά από τη δόση φόρτισης 8 mg/kg) είτε μαζί με την ταξάνη ή στο τέλος της adjuvant χημειοθεραπείας. Η συνολική διάρκεια χορήγησης του trastuzumab είναι προς το παρόν ένα έτος.

Σημείωση 2: Σε γυναίκες με αρνητικούς ορμονικούς υποδοχείς και μη‐υπερέκφραση του HER2 (triple‐negative ή basal type στην μοριακή υπογραφή) η adjuvant θεραπεία πρέπει ενδεχομένως να περιέχει αλκυλιούντα παράγοντα (cyclophosphamide), ή πλατινούχους συνδυασμούς με cisplatin ή carboplatin.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Cisplatin και τις παρενέργειές της

Σημείωση 3: Το σχήμα EC + Ταξάνη προτιμάται σε γυναίκες κάτω των 35 ετών.

Σημείωση 4: Σε επιλεγμένα περιστατικά μετεμμηνοπαυσιακών ασθενών με μέγεθος όγκου μεταξύ 1‐2 cm και καλά προγνωστικά στοιχεία μπορεί να χορηγηθεί μόνο ορμονοθεραπεία.

Σημείωση 5: Το σχήμα CMF έχει φανεί κατώτερο από τα σχήματα με βάση την ανθρακυκλίνη.

Σημείωση 6: Οι γυναίκες που έχουν ένδειξη για adjuvant ακτινοθεραπεία πρέπει πρώτα να τελειώσουν την adjuvant χημειοθεραπεία. Έχει αποδειχθεί η ασφάλεια της καθυστέρησης στη χορήγηση ακτινοθεραπείας μέχρι 6 μήνες από την επέμβαση.

Σημείωση 7: Σύμφωνα με τα κριτήρια του NCCN/National Comprehensive Cancer Network/Εθνικό Ολοκληρωμένο Δίκτυο για τον Καρκίνο, η εντατικοποιημένη διαδοχική Χ/Θ συνιστάται ως θεραπεία εκλογής σε όλες τις ασθενείς που θα υποβληθούν σε συμπληρωματική Χ/Θ με χορήγηση προφυλακτικά αυξητικού παράγοντα (G‐CSF/granulocyte-colony stimulating factor/παράγοντας διέγερσης αποικιών κοκκιοκυττάρων).

Σημείωση 8: Είναι πιθανό η χορήγηση Docetaxel ανά 3 εβδομάδες και η εβδομαδιαία χορήγηση Paclitaxel να είναι αποτελεσματικότερες της ανά 3 εβδομάδες χορήγησης Paclitaxel και της εβδομαδιαίας χορήγησης Docetaxel.

Σημείωση 9: Η προσθήκη αλάτων της πλατίνας σε ασθενείς με τριπλά‐αρνητική νόσο χρησιμοποιείται από αρκετά εξειδικευμένα κέντρα.

ADJUVANT ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

1. Οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες αντιμετωπίζονται με GnRH/Gonadotropin-releasing hormone/Ορμόνη απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης ανάλογο (για 3 έτη) και tamoxifen για 5 έτη.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη tamoxifen και τις παρενέργειές της

Σημείωση 1: Πρόσφατα στοιχεία από τη μελέτη ABCG‐12 έδειξαν ότι σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι δυνατή η χορήγηση GnRH αναλόγων σε συνδυασμό με anastrozole που έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με την tamoxifen. Οι αναστολείς αρωματάσης πρέπει να χορηγούνται σε γυναίκες με δυσανοχή στην tamoxifen και πάντα σε συνδυασμό με ένα LHRH/luteinising hormone-releasing hormone/ορμόνη απελευθέρωσης της ωχρινοτρόπου ορμόνης ανάλογο.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την αναστραζόλη και τις παρενέργειές της

Σημείωση 2: Η ίδια μελέτη έδειξε όφελος όταν στη συμπληρωματική θεραπεία προστέθηκε zoledronate. Η standard χορήγηση ωστόσο διφωσφονικών στη συμπληρωματική θεραπεία δεν υιοθετήθηκε ακόμα από τα διεθνή guidelines. Πρόσφατα δεδομένα (μελέτη AZURE) έδειξαν όφελος στις μετεμμηνοπαυσιακές αλλά όχι στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη zoleledronate και τις παρενέργειές της

Σημείωση 3: Σε περίπτωση υψηλού κινδύνου για καρκίνο των ωοθηκών ή επιθυμίας της γυναίκας η ωοθηκεκτομή μπορεί να αντικαταστήσει το ανάλογο GnRH/Gonadotropin hormone-releasing hormone/Ορμόνη απελευθέρωσης ορμόνης γοναδοτροπίνης.

Σημείωση 4: Η στείρωση δε συνιστάται πλέον.

2. Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες αντιμετωπίζονται με μια από τις παρακάτω επιλογές:

i. Αναστολέας αρωματάσης (τακτική εξ αρχής χορήγησης) (anastrozole, letrozole, exemestane)

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη letrozole και τις παρενέργειές της

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την exemestane και τις παρενέργειές της

ii. Tamoxifen για 5 έτη (μόνον σε γυναίκες χαμηλού κινδύνου)

iii. Tamoxifen για 2‐3 έτη και στη συνέχεια αναστολέα αρωματάσης (τακτική διαδοχικής χορήγησης)

iv. Tamoxifen για 5 έτη και στη συνέχεια 2‐5 χρόνια αναστολέα αρωματάσης (τακτική παρατεταμένης adjuvant χορήγησης)

Σημείωση 1: Από αυτές τις τακτικές η εξ αρχής χορήγηση είναι η μόνη που ως τώρα έχει συγκριθεί με την tamoxifen και έχει δείξει υπεροχή σε δύο μεγάλες κλινικές μελέτες (ATAC και BIG 1‐98). Οι μελέτες που έδειξαν το όφελος από τις τακτικές διαδοχικής και παρατεταμένης adjuvant χορήγησης τυχαιοποίησαν τις ασθενείς μετά από κάποια χρόνια χορήγησης tamoxifen. Έτσι, δεν υπολογίσθηκε το όφελος που θα είχαν αν έπαιρναν αναστολείς αρωματάσης από την αρχή. Τα πρώτα αποτελέσματα της BIG 1‐98 μιλούν για υπεροχή της εξ αρχής τακτικής έναντι της διαδοχικής τακτικής, ιδίως, για τις γυναίκες με θετικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες. Πάντως, οι γυναίκες μέτριου ή υψηλού κινδύνου ή με θετικούς λεμφαδένες που ξεκίνησαν αγωγή με tamoxifen, πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσουν με αναστολέα αρωματάσης, στο τέλος της πενταετίας ή καλύτερα μετά από 2‐3 χρόνια tamoxifen.

Οι αναστολείς αρωματάσης που έδειξαν υπεροχή στην εξ αρχής χορήγηση είναι η anastrozole (μελέτη ATAC) και η letrozole (μελέτη BIG 1‐98). Η exemestane απέτυχε να αποδείξει την υπεροχή της έναντι της tamoxifen στη μελέτη ΤΕΑΜ, αλλά έχει αποδείξει την αξία της σε γυναίκες που ξεκίνησαν με tamoxifen (μελέτη IES στη διαδοχική τακτική).

Σημείωση 2: Η συνολική διάρκεια της ορμονοθεραπείας στις γυναίκες ενδιάμεσης ή αυξημένης επικινδυνότητας προς το παρόν είναι 5 έτη, αλλά φαίνεται ότι πιθανότατα οι τάσεις είναι να υιοθετηθεί πλέον μακρόχρονη θεραπεία (7 έτη).

Σημείωση 3: Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HER2‐θετική νόσο προτιμάται να αντιμετωπίζονται με αναστολέα αρωματάσης.

Σημείωση 4:

Μετεμμηνοπαυσιακές είναι οι γυναίκες:

1. Πάνω από 60 ετών.

2. Πάνω από 55 ετών που δεν είχαν έμμηνο ρύση για τουλάχιστον ένα χρόνο χωρίς να έχουν πάρει χημειοθεραπεία ή ορμονοθεραπεία.

3. Όσες έχουν κάνει ολική υστερεκτομή.

Για όλες τις άλλες περιπτώσεις χρειάζεται βιοχημική απόδειξη του ορμονικού status (FSH/follicle-stimulating hormone/ωοθυλακιοτρόπος ορμόνης, LH/luteinizing hormone/ωχρινοτρόπος ορμόνη και β2‐οιστραδιόλη ορού). Σε αυτές τις γυναίκες που το μετεμμηνοπαυσιακό status έχει καθοριστεί με βάση το ορμονικό προφίλ η θεραπεία με αναστολείς αρωματάσης πρέπει να συνοδεύεται με τακτική βιοχημική επιβεβαίωσή του.

Σημείωση 5: Πρόσφατα εγκρίθηκε για τις γυναίκες που λαμβάνουν αναστολέα αρωματάσης και είναι αυξημένης επικινδυνότητας για οστεοπόρωση η ανά εξάμηνο χορήγηση denosumab 120 mg μαζί με συμπληρώματα ασβεστίου 1000 mg/d και vitamin D 400 IU/d.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη denosumab και τις παρενέργειές της

Β. ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ ΝΟΣΟΣ (Φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού και τοπικά προχωρημένος καρκίνος)

Β1. Συμπληρωματική (adjuvant) χημειοθεραπεία

Ασθενείς με τοπικά προχωρημένη νόσο πρέπει να αντιμετωπίζονται με neoadjuvant χημειοθεραπεία. Ωστόσο, αν έχουν χειρουργηθεί πρέπει να ακολουθηθεί συμπληρωματική θεραπεία, όπως στις γυναίκες αυξημένης επικινδυνότητας.

Β2. Προεγχειρητική (neoadjuvant) χημειοθεραπεία

Σε HER 2‐αρνητική νόσο:

1. FEC ( 8 κύκλοι) και επανεκτίμηση

2. FEC (4 κύκλοι) και Ταξάνη (4 κύκλοι) και επανεκτίμηση

3. Capecitabine 1000mg/m2, δις ημερησίως (μέρες 1‐14), PO + Docetaxel 80 mg/m2, μέρα 1, IV

Σε HER2‐θετική νόσο:

Α) Paclitaxel 225 mg/m2 σε 24ωρη έγχυση ή Paclitaxel 80 mg/m2/week ή 175 mg/m2 ή Docetaxel 75mg/m2

Trastuzumab 8 mg/kg δόση φόρτισης και στη συνέχεια 6 mg/kg

Κάθε 21 μέρες για 4 κύκλους, και στη συνέχεια…

Β) FEC κάθε 21 μέρες για 4 κύκλους

Τrastuzumab (ίδια δοσολογία)

Γ) Capecitabine+Docotaxel (όπως παραπάνω) + Trastuzumab

Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί (Μελέτη NOAH):

 Trastuzumab 8 mg/kg δόση φόρτισης και στη συνέχεια 6 mg/kg σε συνδυασμό με:

 Doxorubicin 60 mg/m2 & Paclitaxel 150 mg/m2 για 3 κύκλους

 Paclitaxel 175 mg/m2 για 4 κύκλους CMF για 3 κύκλους

Σημείωση 1: Εκτίμηση για χειρουργική επέμβαση ή/και ακτινοθεραπεία.

Σημείωση 2: Συνέχιση με Trastuzumab 6 mg/Kg ανά 3 εβδομάδες μέχρι τη συμπλήρωση 52 εβδομάδων θεραπείας.

Σημείωση 3. Σε μη‐απάντηση στην πρώτη γραμμή neoadjuvant χημειοθεραπείας μπορεί να δοκιμαστεί χημειοθεραπεία δεύτερης γραμμής με διαφορετικό σχήμα.

Σημείωση 4. Σε περίπτωση μη καλής ανταπόκρισης στην πρώτη γραμμή neoadjuvant που ακολουθείται από επέμβαση η επιλογή της adjuvant θεραπείας να είναι διαφορετικό σχήμα.

Σημείωση 5: Είναι προτιμότερο οι ασθενείς που ξεκινούν neoadjuvant χημειοθεραπεία να λαμβάνουν όλη τη σχεδιασμένη χημειοθεραπεία πριν το χειρουργείο και μετεγχειρητικά να συνεχίζουν με την υπόλοιπη αγωγή (ακτινοθεραπεία ή ορμονοθεραπεία αν ενδείκνυται).

Σημείωση 6: Το σχήμα TCH (δες επικουρική θεραπεία) χρησιμοποιείται από πολλούς και στη neoadjuvant όταν θέλουν να αποφύγουν τη χρήση ανθρακυκλινών σε ασθενείς με HER2+ όγκους.

Σημείωση 7: Οι ασθενείς με αρνητικούς ορμονικούς υποδοχείς έχουν μεγάλη πιθανότητα για πλήρη παθολογοανατομική ύφεση (σχεδόν 50%), σε σχέση με τις ασθενείς με θετικούς υποδοχείς ή/και λοβιακά καρκινώματα. Στις πρώτες η neoadjuvant προσέγγιση θα πρέπει να αποφασίζεται με μεγαλύτερη ευκολία, καθώς, η πλήρης παθολογοανατομική ύφεση σχετίζεται με εξαιρετικά καλή πρόγνωση.

Γ. ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ

Στη μεταστατική νόσο η χημειοθεραπεία έχει σκοπό την παράταση της επιβίωσης, την ανακούφιση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της ασθενούς;;; Η επιλογή της θεραπείας αποτελεί και την «τέχνη» της θεραπευτικής αντιμετώπισης στη μεταστατική νόσο και γίνεται με βάση

 τον κίνδυνο για τη ζωή της ασθενούς

 την προηγούμενη θεραπεία (αν έχει πάρει ή όχι ανθρακυκλίνες ως adjuvant),

 τους ορμονικούς υποδοχείς

 την υπερέκφραση ή μη του HER2 (c‐erbB‐2)

 τις επιθυμίες της ασθενούς

Γενικά, σε ασθενείς που έχουν υψηλή έκφραση ορμονικών υποδοχέων και αρνητικό HER2 χωρίς να απειλείται άμεσα η ζωή τους η επιλογή ορμονοθεραπείας είναι δόκιμη. Τα σχήματα με συνδυασμό δύο χημειοθεραπευτικών φαρμάκων έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στην ποιότητα ζωής και συνήθως, προτιμώνται όταν η νόσος απειλεί τη ζωή (και απαιτείται γρήγορη απάντηση).

Γ1. Χημειοθεραπεία

i) Μονοθεραπείες:

1. Docetaxel 100 mg/m2, IV Κάθε 21 ημέρες

2. Paclitaxel 175 mg/m2, IV κάθε 21 ημέρες ή 80‐90 mg/m2, IV σε εβδομαδιαία χορήγηση

3. Epiriubicin 75‐100 mg/m2, IV, κάθε 21 ημέρες

4. Capecitabine 1000‐1250 mg/m2 πρωί‐βράδυ για 14 ημέρες, PO, κάθε 21 ημέρες

5. Vinorelbine 25‐30 mg/m2, IV ή 60‐80 mg/m2, PO, μέρες 1, 8, κάθε 21 ημέρες

6. Πεγκυλιωμένη λιποσωμιακή doxorubicin (Caelyx) 50 mg/m2, IV Κάθε 28 ημέρες σε ασθενείς με αντένδειξη λήψης ανθρακυκλινών

7. Λιποσωμιακή doxorubicin (Myocet) 60‐75 mg/m2, IV Κάθε 21 ημέρες σε ασθενείς με αντένδειξη λήψης ανθρακυκλινών

ii) Μονοθεραπεία σε συνδυασμό με στοχευμένη θεραπεία:

Ασθενείς με HER2‐θετική νόσο

1. Trastuzumab 6 mg/kg, IV, κάθε 3 εβδομάδες ή 2 mg/kg εβδομαδιαίως

2. Trastuzumab 6 mg/kg, IV, κάθε 3 εβδομάδες ή 2 mg/kg εβδομαδιαίως + Αναστολέας της Αρωματάσης (anastrozole, letrozole)

3. Lapatinib 1,250 mg ημερησίως, ΡΟ + Capecitabine 1,000 mg/m2 πρωί‐βράδυ για 14 ημέρες, ΡΟ

4. Lapatinib 1500 mg ημερησίως, ΡΟ + letrozole

5. Lapatinib 1500 mg ημερησίως, ΡΟ+paclitaxel IV

6. Trastuzumab + Lapatinib

7. Trastuzumab 6 mg/kg, IV, κάθε 3 εβδομάδες ή 2 mg/kg εβδομαδιαίως + Vinorelbine 25‐30mg/m² IV ή 60 mg/m² P.O. D1,D8 κάθε 3 εβδομάδες ή εβδομαδιαίως

8. Docetaxel (100mg/m2) ή paclitaxel (ανά 3 εβδομάδες ή εβδομαδιαία σε ανάλογη δοσολογία) + Trastuzumab 6 mg/kg, IV, κάθε 3 εβδομάδες ή 2 mg/kg εβδομαδιαίως

Διαβάστε, πατώντας, εδώ, για τη lapatinib και τις παρενέργειές της

Ασθενείς με HER2‐αρνητική νόσο

1. Bevacizumab 10 mg/Kg κάθε 15 ημέρες, IV + Paclitaxel 90 mg/m2 εβδομαδιαία, IV

2. Bevacizumab 15 mg/Kg κάθε 21 ημέρες, IV + Docetaxel 100 mg/m2 κάθε 21 ημέρες, IV

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Bevacizumab και τις παρενέργειες της

Σημείωση 1: Η θεραπεία με Trastuzumab μπορεί να συνδυαστεί με τις standard δόσεις ταξανών (paclitaxel) ή capecitabine ή vinorelbine ή πλατινούχων σε ασθενείς με υπερέκφραση του HER2. Υπάρχουν, επίσης, δεδομένα ασφάλειας για τη συγχορήγηση με Caelyx. Η Trastuzumab συνεχίζεται και μετά το τέλος της χημειοθεραπείας στην ίδια δόση. Η Trastuzumab μπορεί να συνεχίζεται και στην υποτροπή (μπορεί να προστεθεί άλλο σχήμα χημειοθεραπείας ή ορμονοθεραπείας). Πρόσφατα δεδομένα απέδειξαν την αξία χορήγησης Trastuzumab μαζί με χημειοθεραπεία στη 2η γραμμή.

Σημείωση 2: Η θεραπεία με lapatinib και capecitabine έχει εγκριθεί ως 2ης γραμμής θεραπεία σε HER2‐θετικές ασθενείς μετά τη χορήγηση Trastuzumab στην 1η γραμμή. Ωστόσο, δεν υπάρχουν δεδομένα για τη «lapatinib μετά την υποτροπή». Σε δεύτερη υποτροπή μπορεί να χορηγηθεί χημειοθεραπεία με συγχορήγηση trastuzumab.

Σημείωση 3: Η θεραπεία με Bevacizumab σε συνδυασμό με Paclitaxel έχει εγκριθεί ως 1ης γραμμής θεραπεία στο μεταστατικό HER2‐αρνητικό καρκίνο του μαστού με βάση μία κλινική μελέτη, την E2100. Στο σχεδιασμό αυτής της μελέτης χορηγούνται πακλιταξέλη 90 mg/m2 (ημέρες 1, 8, 15 κάθε 4 εβδομάδες) και bevacizumab 10 mg/kg (κάθε 2 εβδομάδες). Η θεραπεία συνεχίζεται ανά 15 ή 21 ημέρες με bevacizumab μέχρι την υποτροπή.

Σημείωση 4: Ο συνδυασμός Trastuzumab με lapatinib έδειξε σημαντικό όφελος ακόμα και σε βαριά προθεραπευμένες ασθενείς που υπερεκφράζουν το c‐erb2 και είχαν πρόοδο νόσου στο trastuzumab (SABCS, 2009/ GCO, 2010).

iii) Συνδυασμένη χημειοθεραπεία

1. Εpirubicin 60‐80 mg/m2 ή doxorubicin 60‐70 mg/m2 IV + Paclitaxel 175 mg/m2, IV ή Docetaxel 75 mg/m2, IV, κάθε 21 ημέρες

2. Docetaxel 75 mg/m2, IV + Capecitabine 1000‐1250 mg/m2 πρωί‐βράδυ για 14 ημέρες, PO, κάθε 21 ημέρες

3. Paclitaxel 175 mg/m2, IV + Gemcitabine 1000 ‐1200 mg/m2 1, 8 ημέρα, IV, κάθε 21 ημέρες

4. Vinorelbine 30 mg/m2 IV ή Vinorelbine 60 mg/m2 PO 1η και 8η ημέρα + Gemcitabine 1200 mg/m2, 1η και 8η ημέρα, κάθε 21 ημέρες

5. Συνδυασμοί διαφόρων εγκεκριμένων φαρμάκων (Caelyx, Myocet, Cyclophosphamide, Taxanes, vinorelbine, gemcitabine, capecitabine) που έχουν τεκμηριωμένη δραστικότητα

Σημείωση 1: Σε ασθενείς με θετικό HER2 προστίθεται Trastuzumab.

Σημείωση 2: Σε ασθενείς που λαμβάνουν Trastuzumab + Ταξάνη είναι δυνατό να προστεθεί και Cisplatin ή Carboplatin (σχήμα TCH).

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Gemcitabine και τις παρενέργειές της

iv) Μετρονομική Χημειοθεραπεία

Η μετρονομική χημειοθεραπεία είναι ένας νέος τρόπος τακτικής χορήγησης χαμηλών δόσεων χημικοθεραπευτικών που στοχεύουν πρωτίστως την αγγείωση των όγκων. Αν και ακόμη βρίσκεται υπό εξέλιξη, αρκετές ασθενείς μπορούν να ωφεληθούν από μια τέτοια προσέγγιση.

1. Bevacizumab 10 mg/Kg κάθε 14 ημέρες, IV

2. Capecitabine 500 mg, τρεις φορές ημερησίως, ΡΟ

3. Cyclophosphamide 50 mg, ημερησίως, ΡΟ

4. Vinorelbine 30‐50mg, παρ’ημέρα (3 φορές/εβδομάδα) PO

5. Συνδυασμός των ανωτέρω

Γ2. Ορμονοθεραπεία

1. Αναστολέας αρωματάσης (anastrozole, letrozole, exemestane)

2. Tamoxifen

3. Fulvestrant, IM-intramuscular-ενδομυϊκά

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη Fulvestrant και τις παρενέργειές της

4. Megestrol acetate

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την Megestrol acetate και τις παρενέργειές της

Σημείωση 1: Η ορμονοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί και ως θεραπεία συντήρησης μετά την ύφεση.

Σημείωση 2: Δεν είναι δόκιμο να συγχορηγείται ορμονοθεραπεία και χημειοθεραπεία.

Σημείωση 3: Ασθενείς με οστικές μόνο μεταστάσεις δεν ωφελούνται από τη χημειοθεραπεία, αλλά ασθενείς με λυτικές εστίες νόσο πρέπει να είναι σε αγωγή με διφωσφονικά.

Σημείωση 4: H Fulvestrant έχει ένδειξη σε δοσολογία 500 mg μηνιαία. Σε τέτοια επιλογή, χρειάζεται φόρτιση με δύο δόσεις 500 mg ανά 15 μέρες και στη συνέχεια μηνιαία χορήγηση 500 mg.

Σημείωση 5: Η lapatinib πρόσφατα πήρε ένδειξη για 1ης γραμμής θεραπεία σε συνδυσμό με αναστολείς αρωματάσης.

Τελευταίες εξελίξεις στον καρκίνο μαστού

1. Άλατα της Πλατίνας (cisplatin/carboplatin): Όμως, η χρήση τους είτε σε γυναίκες με ΗΕR 2 (+) ή με τριπλά αρνητικό καρκίνο μαστού υποστηρίζεται από πολλές μελέτες το κόστος είναι πολύ χαμηλό και ως εκ τούτου η χορήγησή τους επιβεβλημένη.

2. Anastrozole: σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που αντενδείκνυται η χορήγηση της ταμοξιφένης.

3. Zoledronic acid: σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

4. Trastuzumab + Lapatinib: υποστηρίζεται από μελέτη φάσης ΙΙΙ.

5. Lapatinib + Paclitaxel: υποστηρίζεται από μελέτη φάσης ΙΙΙ.

6. Αναστολείς της PARP-poly-ADP/Adenosine diphosphate ribose polymerase ή πολυμεράση ριβόζης/Διφωσφορική αδενοσίνη, πολυ-ADP/Adenosine diphosphate/Διφωσφορική αδενοσίνη: Έχουν δείξει σημαντική δραστικότητα σε ασθενείς με τριπλά αρνητικούς όγκους ή σε ασθενείς με μεταλλάξεις του γονιδίου BRCA1/BReast CAncer gene 1/Γονίδιο καρκίνου του μαστού 1.

Νέες εγκρίσεις στον καρκίνο μαστού

Μελέτη Φάσης III καταδεικνύει ότι το everolimus (Afinitor^®) σε συνδυασμό με την εξεμεστάνη, υπερδιπλασιάζει το χρόνο χωρίς εξέλιξη της νόσου (progression-free survival, PFS), ενώ μειώνει τον κίνδυνο επιδείνωσης κατά 57% έναντι της μονοθεραπείας με εξεμεστάνη σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου.

Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για το everolimus και τις παρενέργειές του

Σε κάθε περίπτωση η ασθενής έχει δικαίωμα να κάνει θεραπεία ανάλογα με το μοριακό προφίλ του όγκου, γιατί η εξατομικευμένη θεραπεία εξασφαλίζει την καλύτερη θεραπεία της νόσου, αφού χρησιμοποιούνται φάρμακα που αποδεδειγμένα στοχεύουν τον όγκο και δεν επιβαρύνεται ο οργανισμός από τις ανεπιθύμητες ενέργειες των περιττών φαρμάκων και συγχρόνως το οικονομικό κόστος και η επιβάρυνση του ασφαλιστικού ταμείου είναι κατά πολύ πιο μικρότερα, σύμφωνα, με τις χρηματοοικονομικές μελέτες υγείας για τον καρκίνο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Alba, E, Martin, M, Ramos, M, et al. Multicenter phase III randomized trial comparing sequential versus concomitant administration of doxorubicin and docetaxel as first‐line treatment of metastatic breast cancer (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2003; 22:8a.

2. Albain, KS, Nag, S, Calderillio‐Ruiz, G, et al. Global phase III study of gemcitabine plus paclitaxel versus paclitaxel as frontline therapy for metastatic breast cancer: first report of overall survival (abstract). Proc AM Soc Clin Oncol 2004; 22:5a

3. Bast, RC, Jr, Ravdin, P, Hayes, DF, et al. Update of recommendations for the use of tumor markers in breast and colorectal cancer: Clinical practice guidelines of the American Society of Clinical Oncology. J Clin Oncol 2001; 19:1865.

4. Boccardo, F, Rubagotti, A, Puntoni, M, et al. Switching to anastrozole versus continued tamoxifen treatment of early breast cancer: preliminary results of the Italian Tamoxifen Anastrozole Trial. J Clin Oncol 2005; 23: 5138.

5. Buzdar, AU, Singletary, SE, Valero, V, et al. Evaluation of paclitaxel in adjuvant chemotherapy for patients with operable breast cancer: preliminary data of a prospective randomized trial. Clin Cancer Res 2002; 8: 1073.

6. Citron, ML, Berry, DA, Cirrincione, C, et al. Randomized trial of dose‐versus conventionally scheduled and sequential versus concurrent combination chemotherapy as postoperative adjuvant treatment of nodepositive primary breast cancer: first report of Intergroup Trial C9741/Cancer and Leukemia Group B Trial 9741. J Clin Oncol 2003; 21:1431.

7. Conte, PF, Guarneri, V, Bruzzi, P et al. Concomitant versus sequential administration of epirubicin and paclitaxel as first‐line therapy in metastatic breast carcinoma: results for the Gruppo Oncologico Nord Ovest randomized trial. Cancer 2004; 101:704.

8. Conte, PF, Guarneri, V, Bruzzi, P, et al. Concomitant versus sequential administration of epirubicin and paclitaxel as first‐line therapy in metastatic breast cancer carcinoma : results for the Gruppo Oncologico Nord Ovest randomized trial. Cancer 2004; 101:704.

9. Coombes, RC, Bliss, JM, Wils, et al. Adjuvant cyclophosphamide, methotrexate, and, fluorouracil versus fluorouracil, epirubicin, and cyclophosphamide chemotherapy in premonopausal women with axillary nodepositive operable breast cancer : results of a randomized trial. The International Collaborative Cancer Group. J Clin. Oncol 1996; 13:35.

10. Coombes, RC, Hall, E, Gibson, LJ, et al. A randomized trial of exemestane after two to three years of tamoxifen therapy in postmenopausal women with primary breast cancer. N Engl J Med 2004; 350: 1081.

11. Coudert BP, Largillier R, Arnould L, et al. Multicenter phase II trial of neoadjuvant therapy with trastuzumab, docetaxel, and carboplatin for human epidermal growth factor receptor‐2‐overexpressing stage II or III breast cancer: results of the GETN(A)‐1 trial. J Clin Oncol. 2007; 25: 2678.

12. Dellapasqua S, Bertolini F, Bagnardi V, et al. Metronomic cyclophosphamide and capecitabine combined with bevacizumab in advanced breast cancer. J Clin Oncol. 2008; 26: 4899.

13. Di Leo A, Gomez HL, Aziz Z, et al. Phase III, double‐blind, randomized study comparing lapatinib plus paclitaxel with placebo plus paclitaxel as first‐line treatment for metastatic breast cancer. J Clin Oncol. 2008; 26: 5544.

14. Eifel, P, Axelson, JA, Costa, J, et al. National Institutes of Health Consensus Development Conference Statement: adjuvant therapy for breast cancer, November 1‐3, 2000. J Natl Cancer Inst 2001; 93:979.

15. Fisher, B, Anderson, S, Tan‐Chiu, E, et al. Tamoxifen and chemotherapy for axillary node‐negative, estrogen receptor‐negative breast cancer: findings from National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project B‐23. J Clin Oncol 2001; 19:931.19

16. Fisher, B, Brown, AM, Dimitrov, NV, et al. Two months of doxorubicin‐cyclophosphamide with and without interval reinduction therapy compared with 6 months of cyclophosphamide, methotrexate, and fluorouracil in positive‐node breast cancer patients with tamoxifen‐nonresponsive tumors: results from the National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project B‐15 J Oncol 1990; 8:1483.

17. Fumoleu, P, Largillier, R, Clippe, C, et al. Multicenter, phase II study of capecitabine monotherapy in patients with anthracycline‐and taxane‐pretreated metastatic breast cancer. Eur J Cancer 2004; 40: 536.

18. Gnant M, Mlineritsch Β, Schippinger W, et al. Endocrine therapy plus zoledronic acid in premenopausal breast cancer. N Engl J Med. 2009; 360: 679.

19. Goldhirsch, A, Glick, JH, Gelber, RD, et al. Meeting highlights: International Consensus Panel on the Treatment of Primary Breast Cancer. Seventh International Conference on Adjuvant Therapy of Primary Breast Cancer. J Clin Oncol 2001; 19:3817.

20. Golghirsch, A, Wood, WC, Gelber, RD, et al. Meeting highlights: updated international expert consensus on the primary therapy early breast cancer. J Clin Oncol 2003; 21:3357.

21. Goss, PE, Ingle, JN, Martino, S, et al. A randomized trial of letrozole in postmenopausal women after five years of tamoxifen therapy for early‐stage breast cancer. N Engl J Med 2003; 349:1793.

22. Gradishar WJ, Tjulandin S, Davidson N, et al. Phase III trial of nanoparticle albumin‐bound paclitaxel compared with polyethylated castor oil‐based paclitaxel in women with breast cancer. J Clin Oncol. 2005; 23: 7794.

23. Gradishar, WJ, Meza, LA, Amin, B, et al. Capecitabine plus paclitaxel as front‐line combination therapy for metastatic breast cancer: a multicenter phase II study. J Clin Oncol 2004; 22:2321.

24. Henderson, IC, Berry, DA, Demetri, GD, et al. Improved outcomes from adding sequential Paclitaxel but not from escalating Doxorubicin dose in an adjuvant chemotherapy regimen for patients with node‐positive primary breast cancer. J. Clin Oncol 2003; 21:976

25. Howell A, Cuzick J, Baum M, et al. Results of the ATAC (Arimidex, Tamoxifen, Alone or in Combination) trial after completion of 5 years’ adjuvant treatment for breast cancer. Lancet 2005; 365: 60.

26. Hutchins, L, Green, S, Ravdin, P, et al. CMF versus CAF + tamoxifen in high‐risk node‐negative breast cancer patients and a natural history of follow‐up study in low‐risk node‐negative patients: Update of tamoxifen results (abstract). Breast Cancer Res Treat 1999; 57:25a.

27. Hutchins, L, Green, S, Ravdin, P, et al. CMF versus CAF with and without tamoxifen in high‐risk nodenegative breast cancer patients and a natural history follow‐up study in low‐risk node‐negative patients: First results of Intergroup Trial INT 0102 (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 1998; 17:1a.

28. Jahanzeb, M, Mortimer, JE, Yunus, F, et al. Phase II trial of weekly vinorelbine and trastuzumab as first‐line therapy in patients with HER2(+) metastatic breast cancer. Oncologist 2002; 7:410.

29. Jones SE, Erban J, Overmoyer B, et al. Randomized phase III study of docetaxel compared with paclitaxel in metastatic breast cancer. J Clin Oncol. 2005; 23: 5542.

30. Levine, MN, Bramwell, VH, Pritchard, KI, et al. Randomized trial of intensive cyclophosphamide, epirubicin, and fluorouracil chemotherapy compared with cyclophosphamide, methotrexate, and fluorouracil in premenopausal women with node‐positive breast cancer. National Cancer Institute Canada Clinical Trials Group. J Oncol 1998; 16: 2651.

31. Liedtke C, Mazouni C, Hess KR, et al. Response to neoadjuvant therapy and long‐term survival in patients with triple‐negative breast cancer. J Clin Oncol 2008; 26: 1275. 20

32. Mamounas, EP, Bryant, J, Lembersky, BC, et al. Paclitaxel following doxorubicin/cyclophosphamide as adjuvant chemotherapy for node‐positive breast cancer: results from NSABP B‐28 (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2003; 22:4a.

33. Martin, et al. Data presented at the 2003 meeting of the San Antonio Breast Cancer Symposium. San Antonio, TX. (abstract 180)

34. Miles D, von Minckwitz G, Seidman AD. Combination versus sequential single‐agent therapy in metastatic breast cancer. Oncologist. 2002; 7 Suppl 6: 13.

35. Montemurro, F, Choa, G, Faggiuolo, R, et al. Safety and activity of docetaxel and trastuzumab in HER2 overexpressing metastatic breast cancer: a pilot phase II study. Am J Clin Oncol 2003; 26; 95

36. Multi‐agent chemotherapy for early breast cancer (Cochrane Review). Cochrane Database Syst Rev 2002; CD000487.

37. Muridsen, HT, Andersen, J, Andersson, M, et al. Adjuvant anthracycline in breast cancer: improved outcome in premenopausal patients following substitution of methotrexate in the CMF combination with epirubicin (abstract). Proc Am Soc Oncol 1999; 18:68a.

38. Nabholtz, JA, Mackey, JR, Smylie, M et al. Phase II study of docetaxel, doxorubicin, and cyclophosphamide as first‐line chemotherapy for metastatic breast cancer. J Clin. Oncol 2001; 19:314.

39. Nabholtz, JA, Paterson, A, Dirix, L, et al. A phase III randomized trial comparing docetaxel (T), doxorubicin (A), and cyclophosphamide (C) (TAC) to FAC as first line chemotherapy for patients with metastatic breast cancer (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2001; 20:22a.

40. Nabholtz, JM, Pienkowski, T, Mackey, J et al. Phase III trial comparing TAC (docetaxel,doxorubicin, cyclophosphasmide) with FAC (fluorouracil, doxorubicin, cyclophosphamide) in the adjuvant treatment of node‐positive breast cancer patients: interim analysis of the BCIRG 001 study (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2002; 21:36a.

41. National Comprehensive Cancer Network (NCCN) guidelines available online at http://www.nccn.org/professionals/physician_gls/PDF/breast.pdf

42. O’Shaughnessy, J, Miles, D, Dukelja, S, et al. Superior survival with capecitabine plus docetaxel combination therapy in anthracycline‐pretreated patients with advanced breast cancer: Phase III trial results. J Clin Oncol 2002; 20:2812.

43. O’Shaughnessy, J, Nag, S, Carderillo‐Ruiz, G, et al. Gemcitabine plus paclitaxel versus paclitaxel as first‐line treatment for anthracycline‐pretreated metastatic breast cancer: interim results of a global phase III study (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2003; 22:7a.

44. Pegram, MD, Konecny, GE, O’ Callaghan, C, et al. Rational combinations of trastuzumab with chemotherapeutic drugs used in the treatment of breast cancer. J Natl Cancer Inst 2004; 96:739.

45. Pegram, MD, Pienkowski, T, Nortfelt, DW, et al. Results of two open‐label, multicenter phase II studies of docetaxel, platinum salts, and trastuzumab in HER2‐positive advanced breast cancer. J Natl Cancer Inst 2004; 96:759.

46. Perez EA, Suman VJ, Rowland KM, et al. Two concurrent phase II trials of paclitaxel/carboplatin/trastuzumab (weekly or every‐3‐week schedule) as first‐line therapy in women with HER2‐overexpressing metastatic breast cancer: NCCTG study 983252. Clin Breast Cancer. 2005 Dec;6(5):425‐32.

47. Piccart, MJ, Di Leo, A, Beauduin, M et. al. Phase III trial comparing two dose levels of epirubicin combined with cyclophosphamide with cyclophosphamide, methotrexate, and fluorouracil in node‐positive breast cancer. J Clin Oncol 2001; 19:3103.21

48. Piccart‐Gebhart MJ, Procter M, Leyland‐Jones B, et al. Herceptin Adjuvant (HERA) Trial Study Team. Trastuzumab after adjuvant chemotherapy in HER2‐positive breast cancer. N Engl J Med. 2005 Oct 20;353(16):1659‐72.

49. Polychemotherapy for early breast cancer: an overview of the randomized trials. Early Breast Cancer Trialists’ Collaborative Group. Lancet 1998; 352:930.

50. Poole, CJ, Earl, HM, Dunn, JA, et al. NEAT (National Epirubicin Adjuvant Trial) and SCTBG BR9601 (Scottish Trials Breast Cancer Group) phase III adjuvant breast trials show a significant relapsed‐free and overall survival advantage for sequent ECMF (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2003; 22:4a.

51. Ravdin, P, Erban, J, Overmoyer, B, et al. Phase III comparison of docetaxel and paclitaxel in patients with metastatic breast cancer (abstract). Eur J Cancer 2003; 1 (suppl 5): S201.

52. Robertson JF. Fulvestrant (Faslodex) ‐ how to make a good drug better. Oncologist 2007; 12: 774.

53. Romond EH, Perez EA, Bryant J, et al. Trastuzumab plus adjuvant chemotherapy for operable HER2‐positive breast cancer.N Engl J Med. 2005; 353:1673.

54. Seidman, AD, Berry, D, Cirrincione, C, et al. CALGB 9840: Phase III study of weekly paclitaxel via 1‐hour infusion versus standard 3h infusion every third week in the treatment of metastatic breast cancer (MBC), with trastuzumab (T) for HER2 positive MBC and randomized for T in HER2 normal MBC (abstract). Proc Am Soc Clin Oncol 2004; 23:6s.

55. Seidman, AD, Fornier, MN, Esteva, FJ, et al. Weekly trastuzumab and paclitaxel therapy for metastatic breast cancer with analysis of efficacy by HER2 immunophenotype and geneamplification. J Clin Oncol 2001; 19:2587.

56. Slamon D, Eiermann W, Robert N, et al. Phase III randomized trial comparing doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel (AC‐T) with doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel and trastuzumab (AC‐TH) with docetaxel, carboplatin and trastuzumab (TCH) in HER2 positive early breast cancer patients: BCIRG 006 study. SAN ANTONIO BREAST CANCER SYMPOSIUM DECEMBER 8‐11 2005

57. Sledge, GW, Neuberg, D, Bernardo, P, et al. Phase III Trial of Doxorubicin, Paclitaxel, and the Combination of Doxorubicin and Paclitaxel as Front‐Line Chemotherapy for Metastatic Breast Cancer: An Intergroup Trial (E1193). J Clin Oncol 2003; 21:588.

58. Tedesco, KL, Thor, AD, Johnson, DH, et al. Docetaxel Combined With Trastuzumab Is a Active Regimen in HER‐2 3+ Overexpressing and Fluorescent In Situ Hybridization‐Positive Metastatic Breast Cancer: A Multi‐Institutional Phase II Trial. J Clin Oncol 2004; 22:1071.

59. Thurlimann B, Keshaviah A, Coates AS, et al. Breast International Group (BIG) 1‐98 Collaborative Group. A comparison of letrozole and tamoxifen in postmenopausal women with early breast cancer. N Engl J Med. 2005; 353: 2747.

60. von Minckwitz G, du Bois A, Schmidt M, et al. Trastuzumab beyond progression in human epidermal growth factor receptor 2‐positive advanced breast cancer: a German breast group 26/breast international group 03‐05 study. J Clin Oncol 2009; 27: 1999

61. KL Blackwell, HJ Burstein,GW Sledge, S Stein, C Ellis, M Casey, J Baselga, J,O’Shaughnessy. Updated survival analysis of a randomized study of lapatinib alone or in combination with trastuzumab in women with HER‐2 positive metastatic breast cancer progressing on trastuzumab. Abstract 61 San Antonio Breast Cancer Conference 2009

62. Jonston S, Pippen J Jr, Pivot X, et al. Lapatinib combined with letrozole versus letrozole and placebo as firstline therapy for postmenopausal hormone receptor‐positive metastatic breast cancer. J Clin Oncol 2009 Nov 20; 27 (33):5538‐46

63. JO’Shaughnessy, A.Brufsky. RIBBON 1 and RIBBON2: Phase III trials of bevacizumab with standard chemotherapy for metastatic breasr cancer. Clinical Breast Cancer Vol8, No4,370‐3,2008

64. Pal SK, Childs BH, Pegram M. Emergence of nonanthracycline regimens in the adjuvant treatment of breast cancer. Breast Cancer Res Treat. 2010 Jan;119(1):25‐32.

65. Slamon D, Eiermann W, Robert N, et al. (2006) BCIRG 006: 2nd interim analysis phase III randomized trial comparing doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel (ACT) with doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel and trastuzumab (ACTH) with docetaxel, carboplatin and trastuzumab (TCH) in HER2neu positive early breast cancer patients. San Antonio Breast Cancer Symposium (abstr 52).

66. Slamon D, Eiermann W, Robert N, et al. (2009) Phase III randomized trial comparing doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel (AC‐T) with doxorubicin and cyclophosphamide followed by docetaxel and trastuzumab (AC‐TH) with docetaxel, carboplatin and trastuzumab (TCH) in HER2neu‐positive early breast cancer patients: BCIRG 006 study. San Antonio Breast Cancer Symposium (abstr 62).

67. Tomasz Byrski, Jacek Gronwald, Tomasz Huzarski. Pathologic Complete Response Rates in Young Women With BRCA1‐Positive Breast Cancers After Neoadjuvant Chemotherapy. JCO Jan 20, 2010:375‐379;

68. Isakoff SJ. Triple‐negative breast cancer: role of specific chemotherapy agents. Cancer J. 2010 Jan‐Feb;16(1):53‐61.

69. Sirohi B, Arnedos M, Popat S,Platinum‐based chemotherapy in triple‐negative breast cancer.Ann Oncol. 2008 Nov;19(11):1847‐52. Epub 2008 Jun 20

70. Angelo Di Leo, Henry L. Gomez, Zeba Aziz. Phase III, Double‐Blind, Randomized Study Comparing Lapatinib Plus Paclitaxel With Placebo Plus Paclitaxel As First‐Line Treatment for Metastatic Breast Cancer J Clin Oncol 26:5544‐5552,2008

71. Kimberly L. Blackwell, Harold J. Burstein, Anna Maria Storniolo Randomized Study of Lapatinib Alone or in Combination With Trastuzumab in Women With ErbB2‐Positive, Trastuzumab‐Refractory Metastatic Breast Cancer. J Clin Oncol 28:1124‐1130,2010

72. Kaufman B, Mackey JR, Clemens MR Trastuzumab plus anastrozole versus anastrozole alone for the treatment of postmenopausal women with human epidermal growth factor receptor 2‐positive, hormone receptorpositive metastatic breast cancer: results from the randomized phase III TAnDEM study. J Clin Oncol. 2009 Nov 20;27(33):5529‐37. Epub 2009 Sep 28

73. Coleman RE, Thorpe HC, Cameron D, et al Adjuvant treatment with Zoledronic Acid in stage II/III breast cancer. The AZURE trial (BIG 01/04). SABCS 2010 S4‐5.

Πρέπει να αλλάξει η θεραπεία του καρκίνου του μαστού

Να προτιμάτε τις φυσικές θεραπείες για τον καρκίνο μαστού, σύμφωνα με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου

Η ζωή είναι πολύτιμη.

Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!

Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.

Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.

Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.

Μάθετε όλες τις πληροφορίες από τους συνεργάτες μας για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου, πατώντας εδώ.