Ακράτεια ούρων. Η ακράτεια ούρων ορίζεται ως η ακούσια και ενοχλητική απώλεια ούρων που έχει αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η ακράτεια ούρων, ICD-10 N39.3 – N39.4, R32, μπορεί να δημιουργεί προβλήματα κοινωνικής ή υγιεινής αποδοχής και μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η ακράτεια ούρων, σχεδόν πάντα, είναι μια θεραπεύσιμη ιατρική κατάσταση.
Η ενούρηση, συχνά, χρησιμοποιείται για να δηλώσει την ακράτεια ούρων κατά κύριο λόγο στα παιδιά, όπως και η νυκτερινή ή νυχτερινή ενούρηση (στο κρεβάτι).
Στην χώρα μας, το ποσοστό των ατόμων της τρίτης ηλικίας με ακράτεια ανέρχεται στο 25% για τους άντρες και στο 45% για τις γυναίκες.
Αιτίες ακράτειας ούρων
Γυναίκες
Οι πιο συχνοί τύποι ακράτειας ούρων στις γυναίκες είναι η ακράτεια ούρων από προσπάθεια και η έπειξη προς ούρηση.
Η ακράτεια ούρων από προσπάθεια προκαλείται από την απώλεια της στήριξης της ουρήθρας, η οποία, συνήθως, είναι συνέπεια της βλάβης των δομών στήριξης της πυέλου, ως αποτέλεσμα των τοκετών. Χαρακτηρίζεται από διαρροή μικρών ποσοτήτων ούρων με δραστηριότητες που αυξάνουν την κοιλιακή πίεση, όπως ο βήχας, το φτέρνισμα και η ανύψωση αντικειμένων.
Η έπειξη προς ούρηση προκαλείται από ξαφνικές συστολές του εξωστήρα μυ. Χαρακτηρίζεται από διαρροή μεγάλων ποσοτήτων ούρων σε συνδυασμό με ανεπαρκή αντίληψη για να φτάσει η γυναίκα στο μπάνιο, εγκαίρως.
Η πολυουρία (υπερβολική παραγωγή ούρων) και η πολυδιψία (υπερβολική κατανάλωση υγρών), μπορεί να οφείλεται σε αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη, κεντρικού τύπου άποιο διαβήτη και νεφρογενή άποιο διαβήτη. Η πολυουρία, γενικά, προκαλεί επιτακτική ούρηση και αυξημένη συχνότητα ούρησης, αλλά δεν οδηγεί αναγκαστικά σε ακράτεια.
Η καφεΐνη ή η κόκα κόλα ή η μπύρα μπορεί να οδηγήσουν σε ακράτεια ούρων.
Άνδρες
Ο διογκωμένος προστάτης είναι η πιο κοινή αιτία ακράτειας στους άνδρες μετά την ηλικία των 40.
Μερικές φορές ο καρκίνος του προστάτη μπορεί, επίσης, να σχετίζεται με ακράτεια ούρων. Φάρμακα ή η ακτινοβολία για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη μπορούν, επίσης, να προκαλέσουν ακράτεια.
Διαταραχές, όπως, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η δισχιδής ράχη, η νόσος του Πάρκινσον, τα εγκεφαλικά επεισόδια και η βλάβη του νωτιαίου μυελού μπορεί να προσβάλλουν τα νεύρα της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης.
Παθοφυσιολογία ακράτειας ούρων
Η εγκράτεια και η ούρηση διατηρούν μια ισορροπία μέσω της σύγκλεισης και της δραστηριότητας του εξωστήρα μυ. Η ουρηθρική πίεση, συνήθως, υπερβαίνει την πίεση της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα τα ούρα να παραμένουν στην κύστη. Η εγγύς ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη είναι αμφότερα εντός της πυέλου. Οι αυξήσεις της ενδοκοιλιακής πίεσης (από το βήχα και το φτάρνισμα) μεταδίδεται τόσο στην ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη εξίσου, αφήνοντας την διαφορική πίεση αμετάβλητη, με αποτέλεσμα την εγκράτεια. Η φυσιολογική ούρηση είναι το αποτέλεσμα των αλλαγών σε δύο από αυτούς τους παράγοντες πίεσης: πτώση πίεσης της ουρήθρας και άνοδο της πίεσης της ουροδόχου κύστης.
Διάγνωση ακράτειας ούρων
Οι ασθενείς με ακράτεια πρέπει να παραπεμφθούν σε ιατρό που ειδικεύεται σε αυτόν τον τομέα. Οι ουρολόγοι ειδικεύονται στο ουροποιητικό σύστημα και κάποιοι ουρολόγοι εξειδικεύονται περαιτέρω στο γυναικείο ουροποιητικό σύστημα. Οι οικογενειακοί ιατροί παθολόγοι είναι, επίσης, καλά εκπαιδευμένοι για τη διάγνωση και τη θεραπεία αυτού του συχνού προβλήματος.
Η προσεκτική λήψη ιστορικού είναι απαραίτητη για να καθοριστεί ο τύπος της ακράτειας. Άλλα σημαντικά σημεία περιλαμβάνουν την καταπόνηση και δυσφορία, τη χρήση φαρμάκων, μια πρόσφατη χειρουργική επέμβαση και τις συνοδές ασθένειες.
Η φυσική εξέταση θα εστιαστεί για σημεία που μπλοκάρουν το ουροποιητικό σύστημα, για δυσκοιλιότητα, για μείωση των αντανακλαστικών ή της αισθητικότητας.
Μια δοκιμασία που εκτελείται συχνά είναι η μέτρηση της χωρητικότητας της ουροδόχου κύστης και των υπολειπόμενων ούρων για την απόδειξη της κακής λειτουργίας των μυών της ουροδόχου κύστης.
Άλλες δοκιμασίες περιλαμβάνουν:
- Τεστ κόπωσης ουροδόχου κύστης – ο ασθενής χαλαρώνει και μετά βήχει έντονα και ελέγχεται η τυχόν απώλεια ούρων.
- Ανάλυση ούρων – για μόλυνση, νεφρολιθίαση ή άλλες αιτίες.
- Εξετάσεις αίματος – για ουσίες που σχετίζονται με τις αιτίες της ακράτειας.
- Υπέρηχοι – τα ηχητικά κύματα χρησιμοποιούνται για να απεικονίσουν τα νεφρά, τους ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα.
- Κυστεοσκόπηση – Ένας λεπτός σωλήνας με μια μικροσκοπική κάμερα εισάγεται στην ουρήθρα και χρησιμοποιείται για να γίνει επισκόπηση στο εσωτερικό της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης.
- Ουροδυναμικός έλεγχος – Διάφορες τεχνικές μέτρησης της πίεσης στην κύστη και μέτρησης της ροής των ούρων.
Τύποι ακράτειας ούρων
- Ακράτεια προσπάθειας – οφείλεται, κυρίως, σε ανεπαρκή αντοχή των μυών του πυελικού εδάφους να εμποδίζει τη διέλευση των ούρων, ειδικά κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, όπως ο βήχας, το φτέρνισμα ή η ανύψωση βάρους.
- Επιτακτική ακράτεια – είναι η ακούσια απώλεια ούρων που συμβαίνει χωρίς εμφανή λόγο.
- Ακράτεια από υπερπλήρωση – ακράτεια από υπερχείλιση ούρων.
- Μικτή ακράτεια – δεν είναι ασυνήθιστη, ιδίως, στους ηλικιωμένους.
- Ακράτεια από ανατομικά προβλήματα – σπάνια, τα ανατομικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν ακράτεια ούρων, που, συνήθως, διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία (για παράδειγμα, έκτοπος ουρητήρας). Ακόμη, συρίγγια προκαλούνται από μαιευτικά και γυναικολογικά τραύματα (μαιευτικά συρίγγια) και μπορεί να οδηγήσουν σε ακράτεια (κυστοκολπικά συρίγγια και σπανιότερα ουρητηροκολπικά συρίγγια). Ένα κολπογράφημα με σκιαγραφικό θα αναδείξει τις βλάβες.
- Λειτουργική ακράτεια – εμφανίζεται όταν ένα άτομο έχει μεγάλη απώλεια ούρων από σύγχυση, άνοια, κακή όραση, μειωμένη κινητικότητα ή επιδεξιότητα, απροθυμία λόγω κατάθλιψης ή άγχος ή μέθη από αλκοόλ ή λόγω κακής πρόσβασης στην τουαλέτα.
- Νυχτερινή ενούρηση – συμβαίνει στον ύπνο. Είναι φυσιολογική σε μικρά παιδιά.
- Παροδική ακράτεια – μπορεί να προκληθεί από φάρμακα, επινεφριδιακή ανεπάρκεια, νοητική έκπτωση, περιορισμένη κινητικότητα και σοβαρή δυσκοιλιότητα.
- Ακράτεια ούρων από το γέλιο – είναι συχνή στα παιδιά.
- Ακράτεια ούρων και ακράτεια κοπράνων – μπορεί να συνυπάρχουν λόγω της συμμετοχής της ίδιας ομάδας μυών (ανελκτήρας) στην κύστη και την εγκράτεια του εντέρου.
- Ακράτεια λόγω ατελούς αδειάσματος των ούρων – μπορεί να συμβεί όταν τα ούρα παραμένουν στην ουρήθρα μετά την κένωση της κύστης και διαρρέουν σιγά-σιγά μετά την ούρηση.
Ακράτεια ούρων στις γυναίκες
Τα προβλήματα της ουροδόχου κύστης είναι πιο συχνά στις ηλικιωμένες γυναίκες. Έως και 35% του συνολικού πληθυσμού ηλικίας άνω των 60 ετών υπολογίζεται ότι έχει απώλεια ούρων, με τις γυναίκες να έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να έχουν ακράτεια. Μία στις τρεις γυναίκες πάνω από την ηλικία των 60 ετών εκτιμάται ότι έχει προβλήματα ελέγχου της ουροδόχου κύστης.
Τα προβλήματα ελέγχου της κύστης έχουν βρεθεί να σχετίζονται με υψηλότερη συχνότητα και σε πολλά άλλα προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης. Επίσης, η ακράτεια ούρων μπορεί να προέλθει ή να οδηγήσει σε κατάθλιψη.
Η ακράτεια κατά τη συνουσία είναι η ακράτεια που συμβαίνει κατά τη διάρκεια είτε της διείσδυσης ή κατά τον οργασμό και μπορεί να συμβεί με ένα σεξουαλικό σύντροφο ή με αυνανισμό. Συμβαίνει σε 10% έως 24% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών με διαταραχές των μυών του πυελικού εδάφους.
Ακράτεια ούρων στους άνδρες
Οι άνδρες τείνουν να εμφανίσουν ακράτεια λιγότερο συχνά από τις γυναίκες και η δομή του ανδρικού ουροποιητικού συστήματος ευθύνεται για αυτή τη διαφορά. Είναι συχνή στην θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη.
Ενώ, η ακράτεια ούρων επηρεάζει ηλικιωμένους άνδρες πιο συχνά από τους νεότερους άνδρες, η έναρξη της ακράτειας μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η ακράτεια στους άνδρες, συνήθως, συμβαίνει λόγω προβλημάτων με τους μυς που βοηθούν στην συγκράτηση ή την απελευθέρωση των ούρων. Το σώμα αποθηκεύει τα ούρα και απομακρύνονται από τους νεφρούς – στην ουροδόχο κύστη. Η κύστη συνδέεται με την ουρήθρα από όπου βγαίνουν τα ούρα. Κατά την ούρηση ο εξωστήρας μυς αναγκάζει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη να μεταφερθούν στην ουρήθρα. Ταυτόχρονα, ο σφιγκτήρας μυς γύρω από την ουρήθρα χαλαρώνει, αφήνοντας τα ούρα να ρέουν.
Ακράτεια ούρων και στους άνδρες και στις γυναίκες
Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες μπορούν να έχουν ακράτεια από νευρολογική βλάβη, συγγενείς ανωμαλίες, εγκεφαλικά επεισόδια, σκλήρυνση κατά πλάκας και σωματικά προβλήματα που σχετίζονται με τη γήρανση.
Η ακράτεια είναι θεραπεύσιμη και συχνά ιάσιμη σε όλες τις ηλικίες.
Θεραπεία ακράτειας ούρων
Οι επιλογές θεραπείας είναι η συντηρητική θεραπεία, η διαχείριση της συμπεριφοράς, η επανεκπαίδευση της ουροδόχου κύστης, η θεραπεία των μυών του πυελικού εδάφους, τα φάρμακα και χειρουργική επέμβαση.
Ασκήσεις για τη θεραπεία της ακράτειας ούρων
Μία από τις πιο συχνές θεραπείες είναι η άσκηση των μυών της πυέλου.
-Οι ασκήσεις Kegel μπορεί να ενισχύσουν τους μυς της πυέλου. Το πυελικό έδαφος είναι στην πραγματικότητα μια ομάδα μυών και συνδετικών ιστών, σαν αιώρα. Οι ασκήσεις Kegel ενισχύουν τους μυς του πυελικού εδάφους και τους μυς του σφιγκτήρα της ουρήθρας και μπορεί να μειώσουν την ακράτεια. Οι ασθενείς ηλικίας κάτω των 60 ετών έχουν περισσότερο όφελος περισσότερο. Ο ασθενής πρέπει να κάνει τουλάχιστον 24 ημερήσιες συσπάσεις για τουλάχιστον 6 εβδομάδες. Όλο και περισσότερες αποδείξεις υπάρχουν για την αποτελεσματικότητα των ασκήσεων των πυελικών μυών για τη βελτίωση του ελέγχου της κύστης. Για παράδειγμα, η ακράτεια ούρων μετά τον τοκετό μπορεί να βελτιωθεί με την εκτέλεση αυτών των ασκήσεων των μυών του πυελικού εδάφους.
-Μια πιο πρόσφατα αναπτυχθείσα τεχνική άσκηση κατάλληλη μόνο για τις γυναίκες περιλαμβάνει τη χρήση πέντε μικρών κολπικών κώνων με αυξανόμενο βάρος. Για την άσκηση αυτή, η ασθενής τοποθετεί απλά το μικρό πλαστικό κώνο μέσα στον κόλπο, και αυτός συγκρατείται σε μια ήπια σύσπαση των μυών. Επειδή, είναι μια συστολή αντανακλαστική, απαιτείται λίγη προσπάθεια εκ μέρους του ασθενούς. Αυτή η άσκηση γίνεται δύο φορές την ημέρα για δεκαπέντε με είκοσι λεπτά, ενώ η γυναίκα στέκεται ή όταν κάνει καθημερινές δουλειές του σπιτιού ή απλά όταν περπατάει στο σπίτι για να βελτιωθεί η άσκηση των μυών της πυέλου. Καθώς, οι μύες του πυελικού εδάφους γίνονται ισχυρότεροι, πιο βαρύς κώνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των μυών σταδιακά. Το πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι οι σωστοί μυς ασκούνται αυτόματα και γίνονται πιο ισχυροί μέσα σε δύο έως τρεις εβδομάδες, και η ακράτεια μπορεί να σταματήσει μετά από οκτώ έως δώδεκα εβδομάδες χρήσης.
-Η βιοανάδραση χρησιμοποιεί συσκευές για να βοηθήσει τον ασθενή να συνειδητοποιήσει τη λειτουργία του σώματος. Με τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών ο ασθενής μπορεί να αποκτήσει τον έλεγχο των μυών αυτών. Η βιοανάδραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασκήσεις των μυών της πυέλου και να γίνει ηλεκτρική διέγερση για την ανακούφιση από την ακράτεια προσπάθειας και την επιτακτική ακράτεια. Η εκπαίδευση της ώρας της ούρησης μπορεί να γίνει με βιοανάδραση και είναι αποτελεσματική στην έπειξη προς ούρηση και στην λειτουργική ακράτεια.
Φάρμακα για την ακράτεια ούρων
Μια σειρά από φάρμακα υπάρχουν για την αντιμετώπιση της ακράτειας: Η φεσοτεροδίνη, η τολτεροδίνη και η οξυβουτυνίνη, αλλά ο κίνδυνος παρενεργειών είναι μεγάλος και η αποτελεσματικότητα μικρή.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη φεσοτεροδίνη και τις παρενέργειές της
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την τολτεροδίνη και τις παρενέργειές της
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την οξυβουτυνίνη και τις παρενέργειές της
Ενέσεις ουρήθρας για την ακράτεια ούρων
Παλαιότερα, γίνονταν εγχύσεις κολλαγόνου και άλλων αδρανών υλικών γύρω από την ουρήθρα.
Πρόσφατα οι εγχύσεις αυτές αντικαταστήθηκαν με ενέσεις Botox στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης εσωτερικά.
Χειρουργική ακράτειας ούρων
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει την ακράτεια, μόνο αφού έχουν άλλες θεραπείες δοκιμαστεί. Πολλές χειρουργικές επιλογές έχουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Οι ουροδυναμικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η χειρουργική αποκατάσταση της πρόπτωσης μήτρας μπορεί να θεραπεύσει την ακράτεια.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Διακολπικές
– Πρόσθια κολπορραφία (Κelly)
Οπισθοηβικές
– Υπερηβική κυστεοουρηθρική ανάρτηση (Μarshall-Marchetti-Krantz)
– Κολποανάρτηση στο λαγονοκτενίτη σύνδεσμο (Βurch)
Συνδυασμός διακολπικών και οπισθοηβικών τομών
– Ταινίες
– Συνδυασμένη ουροθροκυστική ανάρτηση και κολποουρηθροπλαστική (Raz-Pereyra)
– Ενδοσκοπική ανάρτηση του κυστικού αυχένα (Stamey)
Άλλες
– Περιουρηθρική έγχυση teflon
– Τεχνητός σφικτήρας (ΑS 800)
– Νεοουρήθρα (Τanagho)
Πρόσθια κολποραφή (Κelly)
Χειρουργική επέμβαση από τις παλαιότερες, για τη διόρθωση της ακράτειας και της κυστεοκήλης. Η καλή χωρητικότητα και κινητικότητα του κόλπου θα συμβάλουν στην επιτυχία της. Επίσης, η εκλογή του ράμματος πρέπει να είναι μεταξύ Dexon, Vίcryl ή Μersilene.
Μια μέση τομή γίνεται στο πρόσθιο κολπικό τοίχωμα από την ουρήθρα μέχρι σχεδόν τον τράχηλο, ώστε να εκτεθεί πλήρως η βάση της ουροδόχου κύστης και ο αυχένας. Γίνεται διαχωρισμός του δέρματος του κόλπου από την πυελική περιτονία και επέκταση του διαχωρισμού προς τα πλάγια της κύστεως. Μία ή δύο ραφές Κelly μπαίνουν στο παραουρηθρικό ιστό και δένονται, ώστε τελικά ο αυχένας της ουροδόχου κύστης να ανασηκωθεί υποβασταζόμενος από την πυελική περιτονία διατηρώντας ταυτόχρονα την κινητικότητά του.
Η κυριότερη επιπλοκή είναι η υποτροπή της ακράτειας και η ουλοποίηση του αυχένα.
Η εγχείρηση Marshall-Marchetti-Krantz.
Πρωτοπεριγράφηκε το 1949. Ευρέως διαδεδομένη εγχείρηση και στην Ελλάδα. Δε διορθώνει τη συνυπάρχουσα κυστεοκήλη. Στην αρχική περιγραφή της, τρία chrome catgut Νο 1 τοποθετούνται στους παρουρηθρικούς ιστούς και στο περιόστεο της ηβικής σύμφυσης. Μετά δένεται η ουρήθρα και ο αυχένας της ουροδόχου κύστης έρχεται απέναντι στην οπίσθια επιφάνεια της ηβικής σύμφυσης και πιάνονται οι παραουρηθρικοί ιστοί με ένα 2-0 νάιλον ράμμα και καθηλώνονται στο περιόστεο της ηβικής σύμφυσης.
Επιποκές είναι η υποτροπή της ακράτειας, η ηβική οστεΐτιδα.
Η Βurch κολποανάρτηση
Πρωτοπεριγράφηκε το 1961. Μοντέρνα εγχείρηση, ευρέως διαδεδομένη, έχει ως αρχή το να ραφτεί η παρακολπική περιτονία στο σύστοιχο λαγονοκτενίτη σύνδεσμο. Διορθώνει μεσαίες και μεγάλες κυστοεκήλες.
Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές. Η Stanton (1986) κατά την οποία γίνεται τομή Ρfannenstiel (τομή καισαρικής) και παρασκευάζεται με το δάχτυλο ο χώρος μεταξύ της ηβικής συμφυσης και της πρόσθιας επιφάνειας της ουροδόχου κύστεως και της ουρήθρας. Ένα δάχτυλο στα πλάγια κέρατα του κόλπου με πίεση προς τα επάνω βοηθά στην παρασκευή του χώρου του Retzns. Τρία ζεύγη ραμμάτων από Vicryl ή Dexon Νο 1 βυθίζονται από τη μία στην πυελική περιτονία και από την άλλη στο κοντινότερο σημείο του κτενίτη συνδέσμου. Όταν τα ράμματα δένονται, οι παρακολπικοί ιστοί πλησιάζουν στον κτενίτη σύνδεσμο και ανασηκώνουν τον αυχένα και τη βάση της ουροδόχου κύστεως έχοντας διορθώσει ταυτόχρονα κάθε μεγέθους ουρηθροκυστεοκήλη. Ο χώρος του Retzius παροχετεύεται και στην ουροδόχο κύστη τοποθετείται κυστεοστομία, που θα αφαιρεθεί, όταν το υπόλειμμα ούρων θα είναι λιγότερο από 100ml.
Επιπλοκές της εγχείρησης είναι το τραύμα της ουροδόχου κύστης και του ουρητήρα και η αιμορραγία από τα φλεβικά πλέγματα, μετεγχειρητικές επιπλοκές, η δυσκολία ούρησης και αστάθεια του εξωστήρα.
Εγχείρηση ακράτειας ούρων με ταινίες
Είναι λιγότερο απλές εγχειρήσεις απ’ όσες περιγράφηκαν μέχρι τώρα και έχουν ιδιαίτερη ένδειξη στην υποτροπιάζουσα ακράτεια. Ο αυχένας σηκώνεται από μια ταινία που θα περάσει από κάτω του και η οποία θα καθηλωθεί σε υψηλότερο σημείο στην πύελο. Το υλικό των ταινιών μπορεί να είναι οργανικό ή ανόργανο, όπως οι πυραμιδοειδείς μυς (Goebell 1910) που είναι ταινίες από τη περιτονία του ορθού, (Μillin, Michon, 1948, Αldrige 1942) νάιλον ή μερσιλέν. Το μειονέκτημα για μεν τις ταινίες από οργανικό υλικό είναι η έλλειψη σταθερότητας και η δυσκολία παρασκευής τους και για τις ταινίες από ανόργανο υλικό είναι η ίνωση της ουρήθρας και του αυχένα που κάνει δύσκολη κάθε προσπάθεια αφαίρεσης ή αντικατάστασής τους, όταν αποτύχει η αρχική εγχείρηση. Ακόμα δεν υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για το πόσο σφικτά θα αναρτήσουν οι ταινίες τον αυχένα της ουροδόχου κύστης.
Συνδυασμένη ουροθροκυστική ανάρτηση και κολποουρηθροπλαστική (Raz-Pereyra)
Ανήκει στις νεότερες εγχειρήσεις. Με την ασθενή σε θέση λιθοτομής γίνεται ανεστραμμένη τομή σχήματος U στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου, μέχρι να αποκαλυφθεί η πυελική περιτονία παρασκευάζεται πλάγια προς το ηβικό οστό και ανοίγεται οξέως ή αμβλέως, ώστε το δάχτυλο να μπει στον οπισθοηβικό χώρο. Μια ελικοειδής ραφή από Ρrolene Νο Ι περνιέται στην πυελική περιτονία και στον κόλπο σε όλο του το πάχος, χωρίς, όμως, το βλεννογόνο. Ο δείκτης εισάγεται στον οπισθοηβικό χώρο και ειδική βελόνη περνιέται, με τον έλεγχο του δακτύλου, από την υπερηβική στην κολπική περιοχή προστατεύοντας την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα από ανεπιθύμητη κάκωση, που δεν αποφεύγεται, συνήθως, στην εγχείρηση SΤΑΜΕΥ. Οι άκρες του Ρrolene περνιούνται από τις τρύπες της βελόνας. Η βελόνα τραβιέται προς τα επάνω φέροντας τα ράμματα από τον κόλπο στην υπερηβική περιοχή. Η ίδια διαδικασία γίνεται και από την άλλη πλευρά του κόλπου. Αφού, γίνει κυστεοσκόπηση, τα ράμματα δένονται μεταξύ τους στην υπερηβική περιοχή ανασηκώνοντας το πρόσθιο κολπικό τοίχωμα, τον αυχένα και την ουρήθρα. Ο Raz στην πρώτη περιγραφή της μεθόδου αναφέρει μηδενικές επιπλοκές και 4% αποτυχία.
Ενδοσκοπική ανάρτηση του αυχένα της ουροδόχου κύστεως κατά SΤΑΜΕΥ
Είναι εγχείρηση παγκόσμια αποδεκτή, απλή στην εκτέλεση, ακριβείας και με μικρό χρόνο νοσηλείας. Η ασθενής τοποθετείται σε ειδική γυναικολογική θέση, ώστε να είναι προσπελάσιμος ο κόλπος και η υπερηβική περιοχή. Τα χειρουργικά πανιά τοποθετούνται ανάλογα. Ένας καθετήρας Foley προσδιορίζει τη θέση του κυστικού αυχένα. Με δύο μικρές τομές οριζόντιες ανοίγεται το πρόσθιο κολπικό τοίχωμα, τo οποίο ξεχωρίζεται από την περιοχή του αυχένα και αποκαλύπτεται η πυελική περιτονία που υποβαστάζει τον αυχένα της ουροδόχου κύστεως.
Στη συνέχεια, από δύο μικρές υπερηβικές τομές, ένθεν και ένθεν της μέσης γραμμής, διαπερνάται στην κολπική τομή και στα πλάγια του αυχένα η ειδική βελόνη Stamey Νο 15 ή 30 σε παχύσαρκες και επαναφέρεται στην υπερηβική τομή ράμμα νάιλον Νο 1 ή 2. Επαναλαμβάνεται το ίδιο 1 cm προς τα έξω από την προηγουμένη είσοδο και έτσι δημιουργείται μια αγκύλη του ράμματος στο οποίο έχει διαπεραστεί ένα κομμάτι αρτηριακού μοσχεύματος τύπου dacron 1cm και διαμέτρου 5mm. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και από την άλλη πλευρά. Μετά από κάθε βασική κίνηση γίνεται έκπλυση της ουροδόχου κύστεως με σύριγγα Τοοmey επί αιματηρού περιεχομένου γίνεται ενδοσκοπικός έλεγχος και συνήθως, διαπιστώνεται τρώση της κύστεως. Σε τρώση της ουροδόχου κύστης αφαιρείται το ράμμα και επαναλαμβάνεται η διαδικασία τοποθέτησης της αγκύλης. Στη συνέχεια γίνονται τα τεστ επιτυχίας της εγχείρησης με διακοπή του ρεύματος της γεμάτης με φυσιολογικό ορό κύστης με το σήκωμα των αγκυλών. Αυτό το τεστ ρυθμίζει και την κλίση με την οποία θα δεθούν οι αγκύλες.
Οι αποτυχίες της εγχείρησης συμβαίνουν σε πολυχειρουργημένα περιστατικά όπου η ίνωση των ιστών εμποδίζει την ικανοποιητική ανύψωση του αυχένα. Επίσης, η πυελική περιτονία μπορεί να υποστεί κάκωση κατά την εγχείρηση ή μετεγχειρητικά. Το ποσοστό της επιτυχίας είναι 85%.
Επιπλοκές της εγχείρησης είναι η εμφάνιση επείγουσας αναγκαστικής ούρησης που ελέγχεται με οξυβουτινίνη, η δυσχέρεια ούρησης και η επιμόλυνση αγκυλών.
Ο μέσος μετεγχειρητικός χρόνος νοσηλείας είναι 3 ημέρες. Στις παραλλαγές της Stamey αναφέρουμε την εγχείρηση Εikenberg με χρήση διπλής βελόνης που περνιέται από κάτω προς τα πάνω χωρίς να γίνει τομή ούτε στον κόλπο ούτε στην υπερηβική περιοχή.
Περιουρηθρική έγχυση Τeflon
Η τεχνική της περιουθρικής έγχυσης Τeflon βασίζεται στην αύξηση της ενδουρηθρικής αντίστασης για την αντιμετώπιση της ακράτειας από προσπάθεια.
Αποτελεί θεραπευτική μέθοδο μεταξύ συντηρητικής και χειρουργικής αγωγής. Εκτελείται υπό καλή όραση και συνίσταται στην ένεση Τeflon στον υποβλεννογόνιο. Είναι εύκολη μέθοδος, χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερες αλλοιώσεις στην ουρήθρα, και μπορεί να επαναληφθεί.
Τεχνητός σφικτήρας
Ο τεχνητός σφικτήρας καθιερώθηκε διεθνώς σαν μέθοδος ελέγχου της ακράτειας με μηχανική πίεση του αυχένα της ουροδόχου κύστεως για γυναίκες με ακράτεια. Ένδειξη για τοποθέτησή του είναι η ομάδα γυναικών με υποτροπιάζουσα ακράτεια ύστερα από χειρουργικές επεμβάσεις για τη διόρθωση της ανατομικής θέσης του αυχένα της ουροδόχου κύστης, ενώ υπάρχει σφιγκτηριακή ανεπάρκεια. Η ιδανική ασθενής για τοποθέτηση σφικτήρα έχει ακράτεια ούρων με φυσιολογική ανατομική θέση του αυχένα και σφιγκτηριακό μηχανισμό που δε λειτουργεί.
Ο τεχνητός σφικτήρας ΑS800 που χρησιμοποιείται σήμερα είναι από ανοξείδωτο ατσάλι και σιλικόνη και απαρτίζεται από 1) την περιχειρίδα (cuff) που δέχεται υγρό και φουσκώνει, εμφυτεύεται δε χειρουργικά σαν ζώνη γύρω από τον αυχένα της κύστης. 2) Από τον ασκό ρυθμίζεται η πίεση (pressure regulating balloon) που ασκείται στο cuff και τοποθετείται προκυστικά 3) από την αντλία ελέγχου (control ρump) που ξεφουσκώνεει το cuff και τοποθετείται στα μεγάλα χείλη του αιδοίου.
Υπάρχουν αυστηρές προϋποθέσεις για την επιλογή εμφύτευσης του ΑS 800, όπως π.χ. η ικανοποιητική πνευματική κατάσταση και επιδεξιότητα χεριών της ασθενούς και λεπτομερής ουρολογικός και ουροδυναμικός έλεγχος.
Νέα ουρήθρα
Επανακατασκευή της ουρήθρας σχεδιάσθηκε από τον Τanagho σε συγγενή έλλειψη ουρήθρας ή με διαταραχή στην ουρηθρική λειτουργία λόγω της ίνωσης και από επανειλημμένες επεμβάσεις στον αυχένα. Η ουρήθρα διατέμνεται στην ουρηθροκυστική γωνία και μια ταινία από το πρόσθιο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης σωληνοποιείται. Αυτό συνδέεται με την ουρήθρα, για να σχηματίσει μια καινούργια ουρήθρα. Είναι μεγάλη εγχείρηση και επιφυλάσσεται σε μικρό αριθμό αρρώστων που δεν έχουν λειτουργική αντίσταση στην ουρήθρα λόγω επανειλημμένων επεμβάσεων.
Ιατρικά είδη για την ακράτεια ούρων
Απορροφητικά μαξιλάρια και διάφορα είδη ουροκαθετήρων μπορεί να βοηθήσουν τα άτομα που συνεχίζουν να παρουσιάζουν ακράτεια. Ειδικά εσώρουχα με χιτώνια έχουν αναπτυχθεί. Άλλα απορροφητικά προϊόντα περιλαμβάνουν σλιπ, πάνες κ.ά. Τα απορροφητικά προϊόντα σχετίζονται με διαρροές ούρων, δυσοσμία, δερματίτιδες και ουρολοίμωξη.
Οι άνδρες, επίσης, μπορούν να χρησιμοποιούν μια εξωτερική συσκευή συλλογής ούρων που φοριέται γύρω από το πέος.
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι.
Ο παραδοσιακός τύπος που είναι σαν προφυλακτικό και δεν είναι κατάλληλος για τους άνδρες με περιτομή και έχει διάφορα μεγέθη. Επιπλοκές είναι οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και δερματίτιδες.
Μια πρόσφατη καινοτομία είναι ένα ειδικό δοχείο που συνδέεται μόνο με την άκρη του πέους με κόλλα υδροκολλοειδούς και κάνει για όλα τα μεγέθη πέους. Δεν κάνει ουρολοιμώξεις και δερματίτιδες.
Στα νοσοκομεία, συχνά, χρησιμοποιούν απορροφητικά φύλλα που τοποθετούνται κάτω από τον ασθενή και είναι καλύτερο να μη φοριέται πάνα.
Άλλη μορφή διαχείρισης της ακράτειας στα νοσοκομεία είναι οι μόνιμοι καθετήρες Foley. Οι καθετήρες αυτοί μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση και άλλες συναφείς δευτερογενείς επιπλοκές.
Τα αποτελέσματα των ανωτέρω θεραπειών, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό είναι ενθαρρυντικά.
Βιβλιογραφία
www.incontinence.gr
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα διατροφής για την ακράτεια ούρων
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε το Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα διατροφής για την ακράτεια ούρων
Διαβάστε, επίσης,
Για όσους έχουν ακράτεια ούρων
Μύθοι και αλήθειες για την ακράτεια ούρων
Οι καλύτερες θεραπείες για την ακράτεια ούρων στους άνδρες
Γυναικεία ακράτεια ούρων από προσπάθεια
