Κακώσεις πυέλου. Οι κακώσεις πυέλου μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή και συμβαίνουν, συχνά, μετά από τροχαία ατυχήματα.
Οι κακώσεις της πυέλου εμφανίζονται, συχνά, μετά από τροχαία ατυχήματα. Στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των κακώσεων της πυέλου τηρούνται συγκεκριμένοι κανόνες και εκτελούνται οι ενδεδειγμένες ενέργειες στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα, ώστε να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι τραυματισμοί της πυέλου προκαλούνται, συνήθως, από σοβαρό τραύμα, όπως τροχαία σύγκρουση, πτώσεις από ύψος ή τραυματισμό συντριβής. Λόγω της θέσης της λεκάνης, μπορεί να εμφανιστούν τραυματισμοί σε άλλες δομές, όπως τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία, η ουροδόχος κύστη ή το έντερο.
Μετά τη λήψη ενός σύντομου ιστορικού του τραυματισμού, σημαντική είναι η κλινική εξέταση του ασθενούς, η οποία περιλαμβάνει πλήρη ορθοπεδική και τραυματολογική εξέταση του μυοσκελετικού συστήματος, έλεγχο αγγείων και αδρή νευρολογική εκτίμηση.
Κατόπιν διενεργείται απεικονιστικός έλεγχος, ο οποίος περιλαμβάνει ακτινολογικό έλεγχο, υπερηχογραφικό έλεγχο, αξονική τομογραφία και ενδεχομένως μαγνητική τομογραφία των τραυματισμένων περιοχών.
Η αντιμετώπιση στα επείγοντα είναι άμεση, σύμφωνα πάντα με τους κανόνες του ABC (Airway – Breathing – Circulation), χορηγείται αντιβίωση, επαρκής αναλγησία και γίνεται ενυδάτωση και αν απαιτείται και μετάγγιση του ασθενούς, ενώ λαμβάνονται καλλιέργειες τραύματος και χορηγείται αντιτετανικός ορός σε περιπτώσεις ανοικτών τραυμάτων. Το κύριο μέλημα του ιατρού των επειγόντων είναι η ταχεία προώθηση του ασθενούς στο χειρουργείο.
Πάντως, η αντιμετώπιση των καταγμάτων της πυέλου εξαρτάται ανάλογα με το αν υπάρχει ανοιχτό τραύμα και εξωτερική αιμορραγία. Αν υπάρχει εξωτερικό τραύμα και αιμορραγία, απαιτείται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση για αιμόσταση και σταθεροποίηση του πυελικού δακτυλίου.
Οι συχνότερες επιπλοκές των κακώσεων της πυέλου είναι οι εξής:
1. Αιμορραγία: Προέρχεται, κυρίως, διάχυτα από τα οστά και σε πολλές περιπτώσεις συμμετέχουν το φλεβικό δίκτυο της πυέλου και η έσω λαγόνια αρτηρία με τους κλάδους της (10% – 20%).
2. Κακώσεις ουροποιητικού συστήματος: Παρατηρούνται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20% σε κατάγματα τύπου C (πάνω από το επίπεδο της συνδέσμωσης) και σε λιγότερο από 20% σε κατάγματα ηβικών κλάδων ή διάσταση ηβικής σύμφυσης. Επί υποψίας κακώσεως του ουροποιητικού συστήματος δεν τοποθετείται καθετήρας, αλλά καλείται ο εφημερεύων ουρολόγος για περαιτέρω διερεύνηση και θεραπεία των κακώσεων.
3. Κακώσεις ορθού: Πρόκειται για πολύ σπάνιες επιπλοκές, με συχνότητα λιγότερο από 1%, που χρήζουν, όμως, άμεσης αντιμετώπισης από γενικό χειρουργό.
Οι κακώσεις των νεύρων, η θρομβοεμβολή και η λιπώδης εμβολή είναι περαιτέρω επιπλοκές των καταγμάτων της λεκάνης.
Βιβλιογραφία
Ιατρικά Ανάλεκτα, Τόμος Γ’, Τεύχος 10/2011
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το μυοσκελετικό σύστημα
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το μυοσκελετικό σύστημα
Διαβάστε, επίσης,
Οι επικίνδυνες κακώσεις μετά από τραυματισμό
Οι επικίνδυνες κακώσεις μετά από τραυματισμό
Κάταγμα αυχένος κεφαλής μηριαίου οστού
Μυοσκελετικός πόνος: Πώς να τον αντιμετωπίζετε
Βλάβες της Σπονδυλικής Στήλης και Κάνναβη
Τι να κάνετε για έναν τραυματία
