Η ταχυκαρδία είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο
Συνήθως, στην ταχυκαρδία, ICD-10 I47-I49, R00.0, κάποιος νιώθει ένα ‘φτερούγισμα’ στην καρδιά του ή ότι ‘χάνει’ έναν παλμό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα αυτά είναι αθώα, τουλάχιστον στους νεότερους.
Μερικές φορές, όμως, συνοδεύονται από ξαφνική δύσπνοια ή ζάλη και προκαλούν ανησυχία. Τότε μόνο χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, γιατί δεν είναι όλες οι ταχυκαρδίες ίδιες.
Η ταχυκαρδία είναι ένας γενικός όρος που αφορά όλες τις περιπτώσεις όπου οι καρδιακοί παλμοί υπερβαίνουν τους 100 ανά λεπτό.
Φυσιολογικά οι καρδιακοί παλμοί ενός ανθρώπου σε κατάσταση ηρεμίας κυμαίνονται μεταξύ 60 και 100 το λεπτό, με τους επαγγελματίες αθλητές να έχουν χαμηλότερες τιμές και τα βρέφη υψηλότερες.
Κάθε καρδιά λειτουργεί με τους δικούς της σταθερούς ρυθμούς χάρη σε ένα αξιόλογο ηλεκτρικό σύστημα, βάσει του οποίου το αρχικό ηλεκτρικό ερέθισμα παράγεται από το φλεβόκομβο και άγεται αρχικά στους κόλπους και στη συνέχεια περνά στις κοιλίες διαμέσου μιας ενδιάμεσης ‘γέφυρας’ του κολποκοιλιακού κόμβου. Αυτή η αλληλουχία παραγωγής και μετάδοσης του ηλεκτρικού ερεθίσματος επαναλαμβάνεται περίπου 100.000 φορές την ημέρα και έχει ως αποτέλεσμα ισάριθμες συστολές της καρδιάς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η απόδοσή της ως αντλία να είναι βέλτιστη.
Ο καρδιακός ρυθμός βεβαίως δεν είναι σταθερός, αλλά προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες του οργανισμού. Έτσι, αν τρέξουμε, αν κάτι μας τρομάξει ή αν έχουμε πυρετό είναι εύλογο να εμφανιστεί ταχυκαρδία (φλεβοκομβική ταχυκαρδία) η οποία είναι απολύτως φυσιολογική.
Μια ταχυκαρδία χαρακτηρίζεται ως αρρυθμία η οποία χρήζει διερεύνησης όταν εμφανίζεται αδικαιολόγητα ενώ κάποιος/α είναι σε κατάσταση ηρεμίας. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση ενδεχομένως να πρόκειται για σχετικά καλοήθεις καταστάσεις που δεν απαιτούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση, αλλά, η αναζήτηση ιατρικής συμβουλής είναι απαραίτητη καθότι ορισμένες αρρυθμίες είναι δυνητικά θανατηφόρες.
Γενικά, οι ταχυκαρδίες διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες ανάλογα με την προέλευση του αρρυθμιογόνου ερεθίσματος.
-Οι υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες ξεκινούν από τους κόλπους της καρδιάς με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους την παροξυσμική κολπική ταχυκαρδία, τον κολπικό πτερυγισμό, την πολυεστιακή κολπική ταχυκαρδία, την κολπική μαρμαρυγή και το σύνδρομο Wolf-Parkinson-White. Η πλειονότητά τους δεν απειλεί τη ζωή του πάσχοντα και δεν προκαλούν μόνιμες καρδιακές βλάβες. Ορισμένες όμως μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως καρδιακή ανεπάρκεια αν παραμεληθούν. Η δε κολπική μαρμαρυγή που συχνά χρονίζει αποτελεί αρκετά συχνό αίτιο εγκεφαλικού επεισοδίου.
–Οι κοιλιακές ταχυκαρδίες ξεκινούν από τις κοιλίες και χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης καθότι είναι δυνατόν να εξελιχθούν σε κοιλιακή μαρμαρυγή και να οδηγήσουν στο θάνατο. Απαντώνται, συχνά, ως επιπλοκή ενός εμφράγματος.
Ταχυκαρδία αναλόγως ηλικίας
- 1-2 ημερών: > (μεγαλύτερη από) 159 παλμούς ανά λεπτό
- 3-6 ημερών: > 166 bpm
- 1-3 εβδομάδων: > 182 bpm
- 1-2 μηνών: > 179 bpm
- 3-5 μηνών: > 186 bpm
- 6-11 μηνών: > 169 bpm
- 1-2 ετών: > 151 bpm
- 3-4 ετών: > 137 bpm
- 5-7 ετών: > 133 bpm
- 8-11 ετών: > 130 bpm
- 12-15 ετών: > 119 bpm
- > 15 χρονών και ενήλικοι: > 100 bpm
Όταν η καρδιά χτυπά γρήγορα, οι αντλία της καρδιάς είναι λιγότερο αποτελεσματική και παρέχει λιγότερη ροή του αίματος στο υπόλοιπο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της καρδιάς. Η αύξηση του καρδιακού ρυθμού οδηγεί, επίσης, σε αυξημένη ζήτηση οξυγόνου από την καρδιά, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμία.
Αιτίες ταχυκαρδίας
Η παθολογική ταχυκαρδία οφείλεται κατά κανόνα σε διαταραχή της ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς η οποία μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αυξημένη.
- Στην πιο απλή και αθώα περίπτωση η ταχυκαρδία είναι αποτέλεσμα της λήψης διαφόρων διεγερτικών ουσιών, όπως είναι η καφεΐνη και άλλες συγγενείς ουσίες που απαντώνται στο καφέ, το τσάι και τις σοκολάτες. Ορισμένοι οργανισμοί είναι πιο ευάλωτοι στην επίδρασή τους. Αντίστοιχες συνέπειες μπορεί να έχει το αλκοόλ και το κάπνισμα.
- Πολλές χημικές ουσίες του περιβάλλοντος έχουν, επίσης, παρόμοια δράση στη καρδιά. Πρόκειται συνήθως για πτητικές ουσίες που εισπνέονται όπως διάφοροι διαλύτες που περιέχονται σε χρώματα, κόλλες, βερνίκια, προωθητικά αέρια, βενζίνη κλπ. Μεγαλύτερο κίνδυνο σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι που έρχονται σε διαρκή επαφή με αυτά τα προϊόντα, ενώ δεν είναι αμελητέα η εισπνοή τους με σκοπό την πρόκληση ευφορίας από εξαρτημένα άτομα.
- Εξάλλου, ταχυκαρδία προκαλούν πολλά ναρκωτικά με προεξάρχοντα την κοκαΐνη και τις αμφεταμίνες. Ορισμένοι θάνατοι μάλιστα αποδίδονται και στην αρρυθμιογόνο δράση τους.
- Πέρα όμως από τα ναρκωτικά, η πρόκληση αρρυθμιών είναι δυνητική παρενέργεια διαφόρων φαρμάκων.
- Ευνόητο είναι ότι πολλές καρδιαγγειακές παθήσεις μπορούν να εμφανίσουν ταχυκαρδία, όπως η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή ανεπάρκεια, οι βαλβιδοπάθειες και η υπέρταση.
- Συχνά το πρόβλημα οφείλεται στην ύπαρξη εκ γενετής διαφόρων ‘βραχυκυκλωμάτων’ στο ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς όπως πχ συμβαίνει στο σχετικά συχνό σύνδρομο Wolf-Parkinson-White.
- Άλλες οργανικές παθήσεις που ενοχοποιούνται είναι ο υπερθυρεοειδισμός, η αναιμία, διάφορες ηλεκτρολυτικές διαταραχές κ.ά.
Συμπτώματα και σημεία ταχυκαρδίας
Η ταχυκαρδία έχει ως αποτέλεσμα η καρδιά να συστέλλεται τόσο γρήγορα, ώστε να μην προλαβαίνουν οι καρδιακές κοιλότητες να γεμίζουν αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην προωθούνται επαρκείς ποσότητες αίματος στην περιφέρεια και να εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Αίσθημα απώλειας ενός σφυγμού
- Αίσθημα παλμών
- Δύσπνοια
- Αίσθημα ζάλης
- Απώλεια αισθήσεων
- Θωρακικό άλγος
- Θάνατος
Διάγνωση ταχυκαρδίας
Ο ιατρός θα υποψιαστεί το πρόβλημα με βάση τα συμπτώματα που θα του περιγράψει ο ασθενής. Οι ανωμαλίες στην ηλεκτρική λειτουργία της καρδιάς θα αποτυπωθούν στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ).
Σε περίπτωση, όμως, που το αποτέλεσμα είναι αρνητικό και εξακολουθούν να υπάρχουν υπόνοιες, μπορεί να εφαρμοστεί φορητό σύστημα καταγραφής ΗΚΓ επί 24ώρου βάσης (Holter).
Τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται ηλεκτροφυσιολογική μελέτη της καρδιάς που πραγματοποιείται σε ορισμένα εξειδικευμένα εργαστήρια.
Αφού λοιπόν διαπιστωθεί η ταχυκαρδία, μένει να αποκαλυφτούν τα αίτια της. Προς αυτή τη κατεύθυνση και ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να ζητηθούν διάφορες αιματολογικές και ακτινολογικές εξετάσεις, τεστ κοπώσεως, υπερηχογράφημα και στεφανιογραφία.
Οι ταχυκαρδίες μπορούν να ταξινομηθούν σε ταχυκαρδίες με μικρό πλάτος συμπλέγματος QRS στο ΗΚΓ (υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες) ή σε ταχυκαρδίες με ευρύ σύμπλεγμα QRS στο ΗΚΓ σύμπλεγμα ταχυκαρδίες. Οι στενού συμπλέγματος ταχυκαρδίες προέρχονται από τους κόλπους, ενώ οι ευρείες από τις κοιλίες.
- Ταχυκαρδία με στενό QRS στο ΗΚΓ
Φλεβοκομβική ταχυκαρδία, η οποία προέρχεται από τον φλεβόκομβο κοντά στη βάση της άνω κοίλης φλέβας
Κολπική μαρμαρυγή
Κολπικός πτερυγισμός
Κολποκοιλιακή κομβική ταχυκαρδία επανεισόδου
Ενδιάμεση ταχυκαρδία
Κολπική ταχυκαρδία
Πολυεστιακή κολπική ταχυκαρδία
Κομβική ταχυκαρδία
- Ταχυκαρδία με ευρύ QRS στο ΗΚΓ
Κοιλιακή ταχυκαρδία που προέρχεται από τις κοιλίες
Κάθε στενού συμπλέγματος ταχυκαρδία σε συνδυασμό με ένα πρόβλημα με το σύστημα αγωγιμότητα της καρδιάς (υπερκοιλιακή ταχυκαρδία με εκτροπή)
Υπερκοιλιακή ταχυκαρδία με προδιέγερση ” (π.χ. Wolff – Parkinson)
Ταχυκαρδία από βηματοδότη
Το σώμα έχει πολλές μηχανισμούς ανάδρασης για να διατηρήσει επαρκή τη ροή αίματος και την αρτηριακή πίεση. Εάν η αρτηριακή πίεση μειώνεται, η καρδιά χτυπά πιο γρήγορα, σε μια προσπάθεια να την ανεβάσει. Αυτό ονομάζεται αντανακλαστική ταχυκαρδία. Αυτό μπορεί να συμβεί σε απόκριση προς μία μείωση του όγκου του αίματος (αφυδάτωση ή αιμορραγία), ή απρόσμενη αλλαγή στην ροή του αίματος (ορθοστατική υπόταση). Ο πυρετός, ο υπεραερισμός, η διάρροια και οι σοβαρές λοιμώξεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν ταχυκαρδία, κυρίως λόγω της αύξησης του μεταβολισμού.
Μία αύξηση στην διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος αυξάνει την καρδιακή συχνότητα από την άμεση δράση των συμπαθητικών νευρικών ινών στην καρδιά, προκαλώντας το ενδοκρινικό σύστημα να απελευθερώσει ορμόνες, όπως η επινεφρίνη (αδρεναλίνη), οι οποίες έχουν παρόμοια επίδραση. Η αυξημένη συμπαθητική διέγερση συμβαίνει, λόγω σωματικού ή ψυχολογικού στρες. Τέτοια διέγερση μπορεί, επίσης, να επαχθεί με διεγερτικά, όπως η εφεδρίνη, οι αμφεταμίνες ή η κοκαΐνη. Ορισμένες ενδοκρινείς διαταραχές, όπως το φαιοχρωμοκύτωμα μπορεί, επίσης, να προκαλέσουν την απελευθέρωση επινεφρίνης και μπορεί να οδηγήσουν σε ταχυκαρδία. Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί, επίσης, να προκαλέσει ταχυκαρδία.
Το ανώτερο όριο του κανονικού συντελεστή για φλεβοκομβική ταχυκαρδία πιστεύεται ότι είναι 220 bpm μείον την ηλικία.
Είδη παθολογικής ταχυκαρδίας
- Κοιλιακή ταχυκαρδία
Κοιλιακή ταχυκαρδία είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή καρδιακή αρρυθμία που προέρχεται από τις κοιλίες. Είναι συνήθως μια ταχυκαρδία με 120-250 παλμούς ανά λεπτό. Διαρκεί για μόνο για λίγα δευτερόλεπτα έως λεπτά (παροξυσμική ταχυκαρδία), αλλά επιμένει είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και συχνά οδηγεί σε κοιλιακή μαρμαρυγή.
- Υπερκοιλιακή ταχυκαρδία
Αυτό είναι ένα είδος ταχυκαρδίας που προέρχεται πάνω από τις κοιλίες. Είναι γνωστή ως παροξυσμική κολπική ταχυκαρδία.
- Κολπική μαρμαρυγή
Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες καρδιακών αρρυθμιών. Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί παρουσιάζεται με 50 έως 250 παλμούς ανά λεπτό, συνήθως, όμως με 100 και 150 παλμούς ανά λεπτό.
- Κολποκοιλιακή κομβική ταχυκαρδία επανεισόδου
Είναι η πιο συχνή ταχυκαρδία επανεισόδου. Είναι μια σύνθετη ταχυκαρδία που, συνήθως, ανταποκρίνεται καλά στο χειρισμό Valsalva ή την αδενοσίνη. Εντούτοις, οι ασταθείς ασθενείς μερικές φορές απαιτούν συγχρονισμένη ανάταξη.
- Κολποκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου
Τα περισσότερα αντιαρρυθμικά αντενδείκνυται στην επείγουσα AVRT, διότι μπορούν παραδόξως να αυξήσουν την αγωγιμότητα
- Κομβική ταχυκαρδία
Η κομβική ταχυκαρδία είναι μια αυτόματη ταχυκαρδία που προέρχεται από τον κολποκοιλιακό κόμβο. Μπορεί να είναι ένα σημείο τοξικότητα από δακτυλίτιδα.
Θεραπεία ταχυκαρδίας
-Κάθε αρρυθμία αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Σε πολλές περιπτώσεις υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας ο καρδιακός ρυθμός μειώνεται επιτυχώς με τον χειρισμό Valsava: προσπαθούμε να εκπνεύσουμε χωρίς όμως να βγαίνει αέρας από το στόμα ή τη μύτη, ώστε να αυξηθεί η ενδοκοιλιακή πίεση και να λειτουργήσει ένα αντανακλαστικό του νευρικού συστήματος.
-Πολύ αποτελεσματική είναι η απινίδωση (ηλεκτροσόκ) που χρησιμοποιείται, κυρίως, στην κολπική μαρμαρυγή ενώ υπάρχουν διάφορα φάρμακα για τη θεραπεία και την πρόληψη υποτροπών.
-Η κοιλιακή ταχυκαρδία, όπως προαναφέρθηκε απαιτεί άμεση αντιμετώπιση με απινίδωση και ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων. Και εδώ μπορούν να χορηγηθούν φάρμακα για την πρόληψη ενός επόμενου επεισοδίου αλλά συχνά απαιτείται και η τοποθέτηση βηματοδότη-απινιδωτή που μπορεί να ανιχνεύσει μια απειλητική κοιλιακή ταχυκαρδία και αυτομάτως να κάνει απινίδωση.
-Τέλος, μια νεότερη τεχνική συνίσταται στον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο της καρδιάς ώστε να εντοπιστεί το υπεύθυνο κέντρο που προκαλεί την αρρυθμία και στη συνέχεια να καταστραφεί με τη βοήθεια ραδιοκυμάτων για να επανακτήσει η καρδιά τους φυσιολογικούς ρυθμούς της.
Πότε η ταχυκαρδία είναι φυσιολογική
• Γενικά να θυμάστε ότι είναι φυσιολογικό οι σφυγμοί να ανεβαίνουν ύστερα από σωματική δραστηριότητα ή και μετά το φαγητό.
• Η αυξημένη κατανάλωση καφεΐνης (καφές, τσάι κ.λπ.) μπορεί να αυξήσει τους παλμούς. Το ίδιο ισχύει και για την αυξημένη πρόσληψη αλκοόλ και νικοτίνης.
• Κάποια φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ταχυκαρδίες, όπως τα βρογχοδιασταλτικά, που χορηγούνται για τη θεραπεία αναπνευστικών παθήσεων ή άσθματος.
• Ταχυπαλμία μπορεί να προκαλέσουν ακόμα καταστάσεις έντονου στρες ή συγκίνησης ή μια κρίση πανικού.
• Η εμμηνόπαυση προκαλεί κρίσεις εξάψεων και ταχυκαρδίας σε ευαίσθητες γυναίκες.
Παθολογικά αίτια ταχυκαρδίας
Παθολογικά προβλήματα που μπορεί να έχουν ως σύμπτωμα την ταχυκαρδία είναι:
• Προβλήματα οργάνων που εκκρίνουν ορμόνες (π.χ. υπερθυρεοειδισμός).
• Παθήσεις του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και τοξικές νευροπάθειες που επεμβαίνουν στην ομαλή λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος (π.χ. ορισμένα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια).
• Καρδιακά νοσήματα, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και η μαρμαρυγή.
• Παθήσεις του αναπνευστικού.
• Νοσήματα που προκαλούν μεταβολικές διαταραχές ή διαταραχές σε επίπεδα ορισμένων ιχνοστοιχείων και βιταμινών (π.χ. ουραιμία, υπογλυκαιμία κ.λπ.).
• Σύνδρομα και νοσήματα που διαταράσσουν τη λειτουργία ή την κινητικότητα του γαστρεντερικού.
• Καταστάσεις, όπως ο πυρετός ή ο πόνος αλλά και παθολογικές καταστάσεις με αφυδάτωση, απώλεια αίματος και υγρών (π.χ. θερμοπληξία, διάρροια, αιμορραγία, αρρύθμιστος διαβήτης).
• Η αναιμία, επίσης, μπορεί να προκαλέσει ταχυκαρδία, η οποία συνήθως συνοδεύεται από αίσθημα κόπωσης και εξάντλησης.
Ζητήστε βοήθεια
Μια ταχυκαρδία είναι ανησυχητική αν έρχεται και φεύγει ξαφνικά, εμφανίζεται τη νύχτα ή εκδηλώνεται σε καθημερινή βάση, αν οι σφυγμοί ανεβαίνουν χωρίς να υπάρχει λογική συσχέτιση, π.χ. κατανάλωση καφέ, αν συνυπάρχουν και άλλα συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος, ζάλη, δύσπνοια, τάση για λιποθυμία ή λιποθυμικό επεισόδιο ή αν είναι υπερβολική.
Διαχείριση της ταχυκαρδίας με ανταρρυθμικά φάρμακα
Η διαχείριση της ταχυκαρδίας εξαρτάται από τον τύπο της, αν είναι σταθερή ή ασταθής, και αν η αστάθεια οφείλεται στην ταχυκαρδία. Ασταθής σημαίνει ότι είτε οι σημαντικές λειτουργίες των οργάνων επηρεάζονται ή τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του ασθενούς.
Σε εκείνους με σταθερή ταχυκαρδία, η θεραπεία καθορίζεται από το ηλεκτροκαρδιογράφημα (στενό ή ευρύ σύμπλεγμα QRS, τον καρδιακό ρυθμό, και αν το QRS είναι μονομορφικό ή πολυμορφικό.
Σε εκείνους με ασταθή ταχυκαρδία, με στενό QRS, ενδοφλέβια αδενοσίνη μπορεί να επιχειρηθεί. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις άμεση καρδιομετατροπή συνιστάται.
Αντιαρρυθμικά φάρμακα
–Προκαϊναμίδη – ομάδα ΙΑ
Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση υπερκοιλιακών και κοιλιακών αρρυθμιών.
Αναστέλλει άμεσα το συμπαθητικό και προκαλεί με αυτόν τον τρόπο αγγειοδιαστολή. Ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι 3,5 ώρες και τα θεραπευτικά της επίπεδα 4-10μg/ml. Μεταβολίζεται στο πλάσμα σε ΝΑΡΑ και έχει ταχεία νεφρική απέκκριση.
Δοσολογία
Per os: Δόση εφόδου 1g ακολουθούμενη με 500mg ανά 3ωρο.
Ενδοφλέβια: 1) Bolus για VT: 10mg/Kg ΣΒ με ρυθμό 100mg/min
2) 100mg σε 2min και μετά 25mg/min με μέγιστη δόση 1g την πρώτη ώρα και μετά 2-6mg/min
Για την αντιμετώπιση της κοιλιακής ταχυκαρδίας είναι αποτελεσματικότερη από την λιδοκαϊνη στην εμμένουσα μορφή της αρρυθμίας. Επίσης, χρησιμοποιείαται σε υπερκοιλιακή ταχυκαρδία επί συνδρόμου WPW και για την ανάταξη προσφάτου ενάρξεως κολπικής μαρμαρυγής, όπου όμως η ιβουτιλίδη είναι αποτελεσματικότερη.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
- πρώιμα εξάνθημα και πυρετός
- όψιμα εξάνθημα και αρθραλγίες
- στο 1/3 των ασθενών μετά 6 μήνες θεραπείας εμφανίζεται λυκοειδές σύνδρομο
- ακοκκιοκυτταραιμία
- σε ενδοφλέβια χορήγηση υπόταση και επιμήκυνση των QRS και QT
-Λιδοκαϊνη – ομάδα ΙΒ
Δρά εκλεκτικά στο παθολογικό και ισχαιμικό μυοκάρδιο επιβραδύνοντας την αγωγή και διακόπτοντας τα κυκλώματα επανεισόδου. Η αποτελεσματικότητά της βελτιώνεται σε υψηλές συγκεντρώσεις καλίου, γι’ αυτό και τυχόν ελλείψεις του ιόντος πρέπει να διορθώνονται. Λόγω της ταχείας κατανομής της μετά την αρχική δόση εφόδου, χρειάζονται επαναληπτικές δόσεις για να διατηρηθούν τα θεραπευτικά της επίπεδα.
Δοσολογία
Αρχικά χορηγείται δόση εφόδου 75-100mg ενδοφλέβια, ακολουθούμενη 30min αργότερα από 75-100mg ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά
Δόση συντήρησης 2-4mg/min για 24ώρες
Χορηγείται σε κοιλιακές αρρυθμίες (συχνές έκτακτες κοιλιακές συστολές, κοιλιακή ταχυκαρδία με αιμοδυναμική επιβάρυνση του ασθενούς με ΟΕΜ). Έχει ουδέτερο αιμοδυναμικό προφίλ, ενώ σπάνια μόνο προκαλεί διαταραχές της αγωγής.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
- παρενέργειές από το ΚΝΣ (υπνηλία, ζάλη, διαταραχές του λόγου) και είναι συχνότερες σε ασθενείς άνω των 60 ετών
- η συγχορήγηση σιμετιδίνης, β-αποκλειστών και του πτητικού αναισθητικού αλοθάνιου μειώνουν τον ηπατικό της μεταβολισμό και γι’ αυτό η δόση της πρέπει να μειώνεται.
-Αμιοδαρόνη
Δοσολογία
- συνήθης ενδοφλέβια δόση είναι 5mg/Kg εντός 20min, μετά 500-1000mg για 24ώρες και στη συνέχεια 0,5mg/min για το δεύτερο 24ωρο
- αντιμετώπιση και την πρόληψη υποτροπών κοιλιακής μαρμαρυγής
- υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική κοιλιακή ταχυκαρδία
- ανάταξη και πρόληψη υποτροπών κολπικής μαρμαρυγής και κολπικού πτερυγισμού
- πολύμορφη κοιλιακή ταχυκαρδία τύπου torsade de pointes ιδιαίτερα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, υποκαλιαιμία και τοξικά επίπεδα δακτυλίτιδας
- πνευμονίτιδα που μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρο πνευμονική ίνωση
- αναστέλλει την περιφερική μετατροπή της Τ4 σε Τ3, αυξάνοντας αντίστοιχα τα επίπεδα της Τ4 και μειώνοντας αυτά της Τ3
- εγγύς μυική αδυναμία, περιφερική νευροπάθεια, διαταραχές μνήμης και ύπνου
- αυξημένα επίπεδα γοναδοτροπίνης
- μικροεναποθέσεις στον κερατοειδή και εκφύλιση ωχράς
- φωτοευαίσθητος γκριζογάλανος αποχρωματισμός του δέρματος
- συνεργική δράση με τα περισσότερα άλλα αντιαρρυθμικά φάρμακα
- παράταση του χρόνου προθρομβίνης
-Αδενοσίνη
- ανοίγει τους διαύλους καλίου που ελέγχουν το αντίστοιχο προς τα έσω επανορθωτικό ρεύμα, καταστέλλοντας έτσι τον φλεβόκομβο και τον κολποκοιλιακό κόμβο
- επιβραδύνει το φλεβόκομβο μειώνοντας τη συχνότητά του και προκαλεί 3ου βαθμού κολποκοιλιακό αποκλεισμό στο επίπεδο του κολποκοιλιακού κόμβου
- επιβραδύνει την αγωγή στον κολποκοιλιακό κόμβο αφού αναστέλλει το ρεύμα ασβεστίου
- αντιμετώπιση παροξυσμικής υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας με στενά QRS
- ιδιοπαθής κοιλιακή ταχυκαρδία του χώρου εξόδου της δεξιάς κοιλίας
- ταχέως ενδοφλέβια bolus σε δόση 6mg ακολουθούμενη από ώση με αλατούχο νερό
- επί αποτυχίας μετά 2min χορηγείται δόση 12mg bolus
- αποτέλεσμα εμφανίζεται εντός 30 sec
- η δόση μειώνεται κατά 50% στους λαμβάνοντες βεραπαμίλη, διλτιαζέμη, β-αποκλειστές και διπυριδαμόλη
- ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι 10-30sec
- κεφαλαλγία, flushing, καταστολή φλεβοκόμβου και κολποκοιλιακού κόμβου, καθώς και βρογχόσπασμος
-Ιβουτιλίδη – ομάδα ΙΙΙ
- ανάταξη κολπικής μαρμαρυγής και πτερυγισμού
- 1mg ενδοφλέβια εντός 10min
- επί αποτυχίας η δόση επαναλαμβάνεται 10min μετά το πέρας της πρώτης χορήγησης
- συνεχής ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση για 4 ώρες μετά τη χορήγησή της
-Νεώτερα αντιαρρυθμικά
Δρονεδαρόνη
- παρόμοιο με την αμιοδαρόνη χωρίς τις εξωκαρδιακές δράσεις της τελευταίας
- δόση 800mg/24h
Ιβαμπραδίνη
- αναστολέας του ρεύματος και των διαύλων f (funny) του φλεβοκόμβου
- σε φλεβοκομβική ταχυκαρδία κυρίως όταν υπάρχει αντένδειξη ή έλλειψη αποτελεσματικότητας άλλων φαρμάκων, όπως οι β-αναστολείς
Γενικά, να θυμάστε ότι μια ταχυκαρδία είναι ανησυχητική αν έρχεται και φεύγει ξαφνικά, εμφανίζεται τη νύχτα ή εκδηλώνεται σε καθημερινή βάση, αν οι σφυγμοί ανεβαίνουν χωρίς να υπάρχει λογική συσχέτιση, π.χ. κατανάλωση καφέ, αν συνυπάρχουν και άλλα συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος, ζάλη, δύσπνοια, τάση για λιποθυμία ή λιποθυμικό επεισόδιο ή αν είναι υπερβολική.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τα καρδιοαγγειακά νοσήματα
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τα καρδιοαγγειακά νοσήματα
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια της δεξιάς κοιλίας
Πρώτες βοήθειες σε Παροξυσμική Υπερκοιλιακή Ταχυκαρδία
Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη καρδιάς
Έχετε καταναλώσει πολύ καφέ και τσιγάρα;
Οδηγίες για τον εμφυτεύσιμο απινιδωτή
Μήπως είσαστε αγχωμένοι και κουρασμένοι;
Προειδοποιητικά σημάδια του εμφράγματος
www.emedi.gr