Όλα όσα πρέπει να προσέξετε σε περίπτωση πνιγμού σε γλυκό ή θαλασσινό νερό
Κύρια αιτία θανάτου κατά τον πνιγμό είναι η ασφυξία που οδηγεί σε υποξαιμία και οξέωση.
Κατά τον πνιγμό σε γλυκό νερό, η αρχική εισρόφηση υγρού προκαλεί λαρυγγόσπασμο, αντανακλαστική αναστολή της καρδιακής λειτουργίας, αρρυθμίες και θάνατο. Η υπονατριαιμία μπορεί να είναι ασήμαντη κατά τον πνιγμό σε γλυκό νερό, όμως η αιμόλυση μπορεί να είναι μεγάλη και προκαλεί αιμοσφαιρινουρία και οξεία νεφρικά ανεπάρκεια. Προσοχή, γιατί εξαιτίας της αιμοσυμπύκνωσης, η αναιμία μπορεί να μην είναι αντιληπτή αρχικά.
Κατά τον πνιγμό σε θάλασσα προκαλείται υπερνατριαιμία, αλλά το νάτριο στον ορό ξεπερνά τα 180 mEq/L.
Οι συχνότερες επιπλοκές, σε περιπτώσεις που το άτομο κόνταψε να πνιγεί, είναι η αναπνευστική ανεπάρκεια και το κυκλοφορικό collapse, που είναι δυνατό να συμβούν ξαφνικά, γι’ αυτό ο άρρωστος πρέπει να παρακολουθείται στενά μέσα σε νοσοκομείο για 24 τουλάχιστον ώρες μετά από ατύχημά του.
Η εισρόφηση γλυκού ή θαλασσινού νερού και των περιεχομένων του προκαλεί οξεία χημική πνευμονίτιδα, που μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια. Αν το νερό ήταν μολυσμένο πρέπει να δοθούν αμέσως αντιβιοτικά, στις άλλες όμως περιπτώσεις πρέπει να χρησιμοποιηθούν μόνο σε λοίμωξη. Τα κορτικοστερεοειδή (μεθυλπρεδνιζολόνη 5mg/kg/24ώρες, χορηγούμενη ενδοφλεβίως σε 6 διαιρεμένες δόσεις, μπορούν να βελτιώσουν την επιβίωση. Κατά την πνευμονίτιδα αυτού του τύπου εξιδρώνονται μέσα στις κυψελίδες μεγάλες ποσότητες υγρού πλούσιο σε λεύκωμα. Η υπογκαιμία και η υποπρωτεϊναιμία μπορεί να είναι βαριές και πρέπει να γίνουν εγχύσεις πλάσματος. Σε μεγάλη αναιμία γίνονται και μεταγγίσεις αίματος.
Άλλα μέτρα είναι η χορήγηση βρογχοδιασταλτικών και δακτυλίτιδας και η πρόκληση διουρήσεως, σύμφωνα με τις ενδείξεις.
Διαβάστε, επίσης,
Πώς μπορείτε να σώσετε τη ζωή ενός ανθρώπου
www.emedi.gr
