Κακοσμία του στόματος

31 Ιανουαρίου 2015

Γιατί μυρίζει το στόμα μας

Η δυσοσμία του στόματος ή χαλίτωση, ICD-10 R19.6 ή κακή αναπνοή, είναι ένα σύμπτωμα στο οποίο μια αισθητά δυσάρεστη οσμή είναι παρούσα κατά την εκπονή. Παρατηρείται συχνά σε τερηδόνα και ουλίτιδα και περίπου το 20% του γενικού πληθυσμού πάσχει από αυτήν σε κάποιο βαθμό.

Η κακοσμία του στόματος, συχνά προκαλείται από βακτήρια που υπάρχουν κάτω από την γραμμή των ούλων και στο πίσω μέρος της γλώσσας. Το υπόλοιπο 10% εξηγείται από πολλές διαφορετικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών στη ρινική κοιλότητα, στα ιγμόρεια, στο λαιμό, στους πνεύμονες, στον οισοφάγο, στο στομάχι ή αλλού.

Πολύ σπάνια, η δυσοσμία του στόματος μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα μιας σοβαρής υποκείμενης ιατρικής κατάστασης, όπως η ηπατική ανεπάρκεια.

Η κακοσμία του στόματος μειώνεται με την καλή στοματική υγιεινή, το βούρτσισμα, την ήπια απόξεση το πίσω μέρος της γλώσσας και τη βελτίωση της υγείας των ούλων με τη χρήση οδοντικού νήματος. Περιστασιακά, εντούτοις, ειδικά εάν η προέλευση της οσμής δεν είναι στο στόμα, η δυσοσμία του στόματος μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Η πραγματική δυσοσμία του στόματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει κοινωνικό άγχος και κατάθλιψη.

Ταξινόμηση της κακοσμίας του στόματος

-Γνήσια δυσοσμία του στόματος

Α Φυσιολογική δυσοσμία του στόματος

Β Παθολογική δυσοσμία του στόματος

(i) Από του στόματος

(ii) Εκτός από το στόμα

-Ψευδοχαλίτωση

-Χαλιτοφοβία

Άλλη ταξινόμηση της κακοσμίας του στόματος

Ενδοστοματική δυσοσμία του στόματος

Eξωστοματική δυσοσμία του στόματος

Ασθένειες που επιβαρύνουν τη δυσοσμία του στόματος μέσω του αίματος

(i) Συστηματικά νοσήματα

(ii) Μεταβολικά νοσήματα

(iii) Τρόφιμα

(iv) Φάρμακα

B. Ασθένειες που επιβαρύνουν δυσοσμία του στόματος όχι μέσω του αίματος

(i) του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος

(ii) του κατώτερου αναπνευστικού

Ταξινόμηση της κακοσμίας του στόματος βάση της οσμής:

“Θειούχος ή κοπρανώδης» που προκαλείται από πτητικές ενώσεις θείου (VSC), κυρίως μεθυλομερκαπτάνη, υδρόθειο και διμεθυλοσουλφίδιο.
‘‘Φρουτώδης” που προκαλείται από ακετόνη, όπως σε διαβήτη.
“Αμμωνίας ή ούρων” που προκαλείται από την αμμωνία, το διμεθυλαμινοξείδιο και την τριμεθυλαμίνη (ΤΜΑ), που υπάρχει στην τριμεθυλαμινουρία και την ουραιμία.

Αιτιολογική ταξινόμηση της κακοσμίας του στόματος

Τύπος 0 (φυσιολογική)

Τύπος 1 (από του στόματος)

Τύπος 2 (αεραγωγών)

Τύπος 3 (γαστροοισοφαγική)

Τύπος 4 (από το αίμα)

Τύπος 5 (υποκειμενική)

Κάθε δυσοσμία του στόματος είναι δυνητικά το άθροισμα αυτών των τύπων σε οποιοδήποτε συνδυασμό.

Η διαφορική διάγνωση της κακοσμίας του στόματος

Στόμα

Σε περίπου 90% των περιπτώσεων με γνήσια δυσοσμία του στόματος, η προέλευση της μυρωδιάς προέρχεται από το ίδιο το στόμα. Αυτή είναι γνωστή ως ενδοστοματική δυσοσμία του στόματος, κακοσμία του στόματος ή στοματική δυσοσμία.

Υπάρχει μια εκτεταμένη λίστα των πιθανών αιτιών της δυσοσμίας του στόματος.

Το βιοφίλμ δημιουργείται στην οπίσθια ραχιαία γλώσσα και μέσα στις ρωγμές των ούλων και στους περιοδοντικούς θυλάκους (βακτήρια που ζουν στο πίσω μέρος της γλώσσας και στη γραμμή των ούλων, καθώς και στις θήκες που δημιουργούνται από μια ασθένεια των ούλων ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα) και είναι η κύρια αιτία της πρωτεολυτικής σήψης. Τα βακτήρια «τρέφονται» με πρωτεΐνες, αμινοξέα και άλλες ουσίες που βρίσκονται στη στοματική κοιλότητα και ανάμεσα στα δόντια προκειμένου να παράγουν τις πτητικές θειούχες ενώσεις και είναι, κυρίως, αναερόβια και Gram αρνητικά. Υπάρχουν πάνω από 600 είδη βακτηρίων που βρίσκονται στο στόμα. Μερικά από αυτά μπορούν να παράγουν υψηλά επίπεδα δυσάρεστων οσμών όταν επωάζονται στο εργαστήριο. Οι οσμές παράγονται, κυρίως, λόγω της διάσπασης των πρωτεϊνών σε μεμονωμένα αμινοξέα, που ακολουθείται από την περαιτέρω διάσπαση ορισμένων αμινοξέων και παράγονται αέρια. Για παράδειγμα, η διάσπαση της κυστεΐνης και μεθειονίνης παράγει υδρόθειο και μεθυλική μερκαπτάνη, αντίστοιχα. Οι πτητικές ενώσεις του θείου έχουν δειχθεί να σχετίζονται με τα επίπεδα κακοσμίας του στόματος, και συνήθως μειώνονται μετά από επιτυχή θεραπεία. Άλλα μέρη του στόματος εκτός από το πίσω μέρος της γλώσσας που μπορεί, επίσης, να συνεισφέρουν στη συνολική οσμή: τα μεσοδόντια διαστήματα και οι υποουλικές κόγχες, από ελαττωματικές οδοντιατρικές εργασίες, τα αποστήματα, και οι οδοντοστοιχίες. Τέλος, οι ιογενείς λοιμώξεις όπως ο απλός έρπης και ο HPV μπορεί να δημιουργήσουν κακοσμία του στόματος.

Η ένταση της κακοσμίας της αναπνοής μπορεί να διαφέρει κατά τη διάρκεια της ημέρας, λόγω κατανάλωσης ορισμένων τροφίμων (όπως σκόρδο, κρεμμύδια, κρέας, ψάρι και τυρί), το κάπνισμα, και η κατανάλωση αλκοόλ. Δεδομένου ότι το στόμα είναι εκτεθειμένο σε λιγότερο οξυγόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, η οσμή είναι συνήθως χειρότερη κατά το ξύπνημα. Η κακή αναπνοή μπορεί να είναι παροδική, συνήθως εξαφανίζεται μετά από το φαγητό, το ποτό, το βούρτσισμα των δοντιών, τη χρήση οδοντικού νήματος, ή το ξέπλυμα με εξειδικευμένο στοματικό διάλυμα. Η κακή αναπνοή μπορεί, επίσης, να είναι επίμονη (χρόνια κακοσμία στόματος), η οποία επηρεάζει περίπου το 25% του πληθυσμού σε διάφορους βαθμούς.

Γλώσσα

Η πιο συχνή θέση στόματος που σχετίζεται με τη δυσοσμία του στόματος είναι η γλώσσα. Στη γλώσσα τα βακτήρια παράγουν δύσοσμες ενώσεις και λιπαρά οξέα, και αντιπροσωπεύουν το 80 έως 90% όλων των περιπτώσεων κακής αναπνοής. Μεγάλες ποσότητες από βακτήρια βρίσκονται συχνά στην οπίσθια ράχη της γλώσσας. Αυτό το μέρος της γλώσσας είναι σχετικά ξηρό και δεν καθαρίζεται καλά, και η περίπλοκη δομή αποτελεί ιδανικό βιότοπο για τα αναερόβια βακτήρια, τα οποία τρέφονται από την επίστρωση γλώσσας από τα υπολείμματα τροφών, τα νεκρά επιθηλιακά κύτταρα, τη βλέννα και τα βακτήρια, ζωντανά και νεκρά. Η αναερόβια αναπνοή αυτών των βακτηρίων μπορεί να έχει τη μυρωδιά του ινδολίου, της σκατόλης, των πολυαμινών, ή του «σάπιου αυγού”, τη μυρωδιά των πτητικών ενώσεων θείου (VSCs) όπως υδρόθειο, μεθυλομερκαπτάνη, μεθυλσουλφιδίου και διμεθυλοσουλφιδίου. Η δυσοσμία του στόματος που παράγουν βακτήρια στο πίσω μέρος της γλώσσας δεν θα πρέπει να συγχέεται με το επίχρισμα της γλώσσας. Τα βακτήρια είναι αόρατα με γυμνό μάτι. Ένα ορατό λευκό επίχρισμα της γλώσσας δεν σημαίνει ότι αυτό φταίει για τη δυσοσμία του στόματος, ωστόσο μια “λευκή γλώσσα” θεωρείται ότι είναι ένα σημείο της δυσοσμίας του στόματος. Ασθενείς με περιοδοντική νόσο έχουν εξαπλάσιο κίνδυνο για κακοσμία του στόματος σε σύγκριση με φυσιολογικά άτομα. Ασθενείς με δυσοσμία του στόματος, επίσης, έχουν σημαντικά υψηλότερα βακτηριακά φορτία σε αυτήν την περιοχή σε σύγκριση με άτομα χωρίς δυσοσμία του στόματος.

Η γλώσσα αποτελείται από τρία μέρη, τη ρίζα, το σώμα και την κορυφή. Η κορυφή και το σώμα βρίσκονται στην ιδίως στοματική κοιλότητα ενώ η ρίζα προσφύεται κυρίως στο έδαφος του στόματος. Το άνω τμήμα της γλώσσας που ονομάζεται ράχη χωρίζεται από την τελική αύλακα σε πρόσθιο στοματικό και οπίσθιο φαρυγγικό μέρος. Η κορυφή της γωνίας της τελικής αύλακας βρίσκεται προς τα πίσω ενώ οι δύο πλευρές της αποκλίνουν προς τα εμπρός. Το στοματικό μέρος αποτελεί τα δύο τρίτα ενώ το φαρυγγικό το υπόλοιπο ένα τρίτο. Στην κορυφή της γωνίας της τελικής αύλακας βρίσκεται ένα μικρό εντύπωμα, το τυφλό τρήμα της γλώσσας το οποίο αποτελεί υπόλειμμα του εμβρυϊκού θυρεογλωσσικού πόρου.

Στοματικό μέρος

Εμφανίζει μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Προσφύεται χαλαρά στο έδαφος του στόματος με το χαλινό της γλώσσας. Σε κάθε πλευρά του χαλινού βρίσκεται η εν τω βάθει γλωσσική φλέβα, ορατή στην πορεία της από την κορυφή της γλώσσας προς τα πίσω. Στη ράχη του στοματικού μέρους βρίσκεται η μέση γλωσσική αύλακα, η οποία δε φαίνεται σε ορισμένα άτομα και παριστά τη θέση συνένωσης των πλάγιων γλωσσικών φυμάτων κατά την εμβρυική ανάπτυξη.

Φαρυγγικό μέρος

Βρίσκεται πίσω από την τελική αύλακα. Η επισκόπησή του δεν είναι εύκολη χωρίς τη βοήθεια ειδικούκαθρέπτη. Ο βλεννογόνος στην περιοχή αυτή δεν έχει θηλές, εντούτοις τα υποκείμενα λεμφοζίδια δίνουν στην επιφάνεια της γλώσσας εμφάνιση σαν πλακόστρωτο. Τα λεμφοζίδια αυτά αποτελούν στο σύνολό τους τη γλωσσική αμυγδαλή.

Η περιοχή αυτή η φαρυγγική της γλώσσας (25 cm²⁾ φέρει τα βαρύτερα βακτηριακά φορτία στη στοματική κοιλότητα. Η οπίσθια ράχη της γλώσσας είναι η περιοχή με τη μεγαλύτερη παραγωγή βιοφίλμ. Η ακανόνιστη επιφάνεια σχηματίζει συνήθως μία επικάλυψη η οποία μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα. Αυτή η επίστρωση αποτελείται από απολεπισμένα επιθήλια, υπολείμματα τροφών, και νεκρά βακτήρια. Ουσιαστικά, ένα στρώμα έμβιων και μη συστατικών είναι το βιοφίλμ. Δύο συνθήκες που μπορεί να προδιαθέσουν περαιτέρω στο σχηματισμό βιοφίλμ στη ραχιαία γλώσσα και είναι οι σχισμές της γλώσσας μια συχνή πάθηση όπου υπάρχουν πολλά αυλάκια ή σχισμές στη γλώσσα και η τριχωτή με προβολές του βλεννογόνου του στόματος.

Ούλα

Οι ρωγμές των ούλων είναι τα μικρά αυλάκια ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα, και μπορεί να γίνει φλεγμονή όταν υπάρχει ουλίτιδα. Η διαφορά μεταξύ της ρωγμής και της περιοδοντικής θήκης είναι ότι η ρωγμή είναι <3 mm βάθος και η θήκη είναι> 3 χιλιοστά. Οι περιοδοντιοί θύλακες, συνήθως, συνοδεύουν την περιοδοντική νόσο. Η προχωρημένη περιοδοντική νόσος είναι συχνή αιτία της σοβαρής δυσοσμίας του στόματος. Τα προϊόντα από τα αναερόβια βακτήρια που αναπτύσσονται κάτω από την παρυφή των ούλων έχουν μια αποκρουστική μυρωδιά και παράγουν μια πολύ έντονη κακοσμία του στόματος. Η απομάκρυνση της πέτρας ή της πλάκας έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την οσμή του στόματος σημαντικά. Τα βακτήρια που προκαλούν ουλίτιδα και περιοδοντική ασθένεια είναι πάντοτε αρνητικά κατά gram και ικανό να παράγει θειούχες ενώσεις. Η μεθυλμερκαπτάνη είναι γνωστό ότι συμβάλλει στην κακοσμία του στόματος η οποία προκαλείται από την περιοδοντική νόσο και την ουλίτιδα. Το επίπεδο των θειούχων ενώσεων στην αναπνοή συσχετίζεται θετικά με το βάθος των περιοδοντικών θυλάκων, τον αριθμό των θυλάκων, και εάν οι θύλακες αιμορραγούν. Ωστόσο, δεν έχουν όλοι οι ασθενείς με περιοδοντική νόσο δυσοσμία του στόματος, και όλοι οι ασθενείς με δυσοσμία του στόματος δεν έχουν περιοδοντική νόσο. Αν και οι ασθενείς με περιοδοντική νόσο είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από δυσοσμία του στόματος από τον γενικό πληθυσμό, η δυσοσμία του στόματος συνδέεται περισσότερο με το βαθμό επικάλυψης γλώσσας με βιοφίλμ παρά με τη σοβαρότητα της περιοδοντικής νόσου. Άλλο σύμπτωμα της περιοδοντικής νόσου είναι η δυσγευσία.

Άλλες πιθανές αιτίες κακοσμίας στόματος

–Τερηδόνα, από τα τρόφιμα και την ανάπτυξη μικροβίων.

-Εξαγωγή δοντιού και το κενό γεμίζει με θρόμβο αίματος, που αποτελεί έναν ιδανικό βιότοπο για πολλαπλασιασμό των βακτηρίων.

–Υπολείμματα τροφών στα μεσοδόντια διαστήματα, από δόντια που λείπουν, ή περίεργη κλίση, πυκνά δόντια κ.ά. Τα υπολείμματα τροφών παγιδεύονται, υπόκειται σε αργή βακτηριακή σήψη και απελευθερώνονται δύσοσμα πτητικά αέρια. Στο σημείο αυτό μπορεί να αναπτυχθεί μια τοπική περιοδοντική αντίδραση, η οποία χαρακτηρίζεται από οδοντικό πόνο που ανακουφίζεται από τον καθαρισμό της περιοχής με μεσοδόντια βούρτσα ή νήμα.

-Οι ακρυλικές οδοντοστοιχίες όταν δεν τηρούνται καλές πρακτικές υγιεινής, όπως παράληψη καθαρισμού και μη αφαίρεσής της τη νύχτα, μπορεί να προκαλέσουν μια δυσάρεστη οσμή από το ίδιο το πλαστικό ή από το στόμα από την αλλαγή της μικροχλωρίδας. Το πλαστικό είναι στην πραγματικότητα πορώδες και η επιφάνεια τοποθέτησης είναι συνήθως ακανόνιστη. Αυτοί οι παράγοντες προδιαθέτουν σε ανάπτυξη βακτηρίων και ζυμομυκήτων και τυπική οσμή.

–Λοιμώξεις του στόματος

–Εξέλκωση του στόματος

-Νηστεία

-Στρες/άγχος

–Έμμηνος ρύση γιατί στο μέσο του κύκλου και κατά την έμμηνο ρύση, υπάρχουν αυξημένες θειούχες ενώσεις στις γυναίκες, στο στόμα.

–Το κάπνισμα συνδέεται με περιοδοντική νόσο, η οποία είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία της στοματικής κακοσμίας. Το κάπνισμα έχει, επίσης, πολλές άλλες αρνητικές επιπτώσεις στο στόμα, με αυξημένα ποσοστά οδοντικής τερηδόνας, προκαρκινωματώδεις βλάβες και ακόμη και καρκίνο του στόματος.

–Αλκοόλ.

–Τρόφιμα π.χ. κρεμμύδι, το σκόρδο, το λάχανο, το κουνουπίδι και τα ραπανάκια. Ορισμένα τρόφιμα μπορεί να αφήσουν δυσοσμία στο στόμα, που οφείλεται σε βακτηριακή σήψη και απελευθέρωση θειούχων ενώσεων. Ωστόσο, τα τρόφιμα μπορεί επίσης να προκαλέσουν δυσοσμία μέσω του αίματος.

–Φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν ξηροστομία και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αυξημένη μικροβιακή ανάπτυξη στο στόμα.

–Μύτη και τα ιγμόρεια. Η δεύτερη σημαντική πηγή κακής αναπνοής είναι η μύτη. Ο αέρας που εξέρχεται από τα ρουθούνια έχει μια έντονη οσμή η οποία διαφέρει από τη στοματική οσμή. Η ρινική δυσοσμία μπορεί να οφείλεται σε μολύνσεις κόλπων ή ξένα σώματα. Η δυσοσμία του στόματος, συχνά, αναφέρεται ως σύμπτωμα της χρόνιας ρινοκολπίτιδας.

–Οι αμυγδαλές είναι η πιο σημαντική αιτία της δυσοσμία του στόματος μετά το ίδιο το στόμα. 3% των περιπτώσεων δυσοσμίας του στόματος έχει σχέση με τις αμυγδαλές. Η χρόνια τυροειδής αμυγδαλίτιδα, οι πέτρες αμυγδαλών, και λιγότερο συχνά το περιαμυγδαλικό απόστημα, η ακτινομύκωση, οι κακοήθειες, κ.ά είναι αιτίες κακής αναπνοής.

-Ο οισοφάγος. Ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας, που είναι η βαλβίδα μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου, δεν μπορεί να κλείσει σωστά λόγω διαφραγματοκήλης ή ΓΟΠ, επιτρέποντας στα οξέα να εισέλθουν στον οισοφάγο και αέρια να διαφύγουν προς το στόμα. Τα εκκολπώματα Zenker μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε δυσοσμία του στόματος λόγω της αλλοίωσης των τροφίμων που διατηρούνται στον οισοφάγο.

-Το στομάχι. Το στομάχι θεωρείται υπεύθυνο σε ερυγές και ρεψίματα. Ο οισοφάγος είναι ένας κλειστός σωλήνας με συνεχή ροή ουσιών, αερίων. Η παλινδρόμηση του περιεχομένου του στομάχου ή ένα συρίγγιο μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου δίνουν στο στόμα δυσάρεστη οσμή.

–Συστηματικά νοσήματα. Υπάρχουν μερικά συστηματικά νοσήματα που μπορούν να προκαλέσουν άσχημη οσμή αναπνοής:

Απόπνοια ηπατοπαθούς: Κακή αναπνοή που προκαλείται από χρόνια ηπατική ανεπάρκεια.
Λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού (βρογχικές μολύνσεις και μολύνσεις των πνευμόνων).
Νεφρικές λοιμώξεις και νεφρική ανεπάρκεια.
Καρκίνωμα.
Τριμεθυλαμινουρία-«σύνδρομο οσμής ψαριού».
Σακχαρώδης διαβήτης.
Μεταβολικές συνθήκες, π.χ. αυξημένα διμεθυλοσουλφίδια αίματος.

–Ο οργασμός είναι υπεύθυνος για την κακή αναπνοή σε γυναίκες για περίπου μία ώρα μετά την κορύφωση.

Χαλιτοφοβία ή παραληρητική δυσοσμία του στόματος

Ένα τέταρτο των ασθενών πάσχουν από μια εξαιρετικά υπερβολική ανησυχία για το αν έχουν κακή αναπνοή. Παρατηρείται σε 0,5-1,0% του ενήλικου πληθυσμού.

Διάγνωση κακοσμίας στόματος

Δύσκολα καταλαβαίνει κάποιος αν μυρίζει το στόμα του γιατί συνηθίζει στην οσμή, γι΄αυτό ζητήστε την βοήθεια ενός φίλου σας.

Αν θέλετε μπορείτε να εκπνεύσετε πάνω στο χέρι σας αφού το τοποθετήσετε μπροστά από τη μύτη και το στόμα σας και ταυτόχρονα να μυρίζετε την αναπνοή σας.

Μια δημοφιλής μέθοδος είναι να γλείψετε το πίσω μέρος του καρπού σας, να αφήστε να στεγνώσει το σάλιο για ένα λεπτό ή δύο, και να το μυρίσετε.

Ένας καλύτερος τρόπος είναι να ξύσετε ελαφρά την οπίσθια πίσω μέρος της γλώσσας με ένα κουτάλι και να μυρίσετε το υπόλειμμα. Υπάρχουν και ειδικές ταινίες που ελέγχουν για την παρουσία των πολυαμινών και των ενώσεων θείου.

Εργαστηριακές μέθοδοι για τη διάγνωση της κακής αναπνοής:

Αλίμετρο: μια φορητή οθόνη σουλφιδίου που χρησιμοποιείται για την μέτρηση των επίπεδων εκπομπών θείου (υδρόθειο) στον αέρα από το στόμα. Όταν χρησιμοποιείται σωστά, η συσκευή αυτή μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική. Προσοχή! Τα σκόρδα και τα κρεμμύδια παράγουν θείο στην αναπνοή για 48 ώρες και μπορεί να δώσουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Το αλίμετρο είναι, επίσης, πολύ ευαίσθητο στο αλκοόλ, έτσι θα πρέπει να αποφευχθεί η κατανάλωση αλκοόλ ή η χρήση στοματικών διαλυμάτων που περιέχουν αλκοόλη για τουλάχιστον 12 ώρες πριν από την δοκιμή.

Αέρια χρωματογραφία: Φορητές μηχανές για τη μέτρηση ψηφιακά των μοριακών επίπεδων των τριών κύριων θειούχων ενώσεων σε ένα δείγμα αέρα μέσα από στόμιο (υδρόθειο, μεθυλομερκαπτάνη και διμεθυλοσουλφίδιο). Είναι ακριβής για τη μέτρηση των συστατικών του θείου της αναπνοής και παράγει οπτικά αποτελέσματα σε γραφική μορφή μέσω υπολογιστή.

Υπάρχουν και άλλες ενζυματικές δοκιμασίες.

Θεραπεία της κακοσμίας του στόματος

Ο καθαρισμός της επιφάνειας της γλώσσας δύο φορές την ημέρα είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μην έχετε δυσάρεστη αναπνοή. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την οδοντόβουρτσά σας ή μια ειδική οδοντόβουρτσα ξύστρα για να καθαρίσετε το βακτηριακό βιοφίλμ. Ένα ανεστραμμένο κουταλάκι του γλυκού μπορεί, επίσης, να κάνει καλή δουλειά. Θα πρέπει να αποφεύγεται η έντονη απόξεση. Η τοποθέτηση ειδικής αντιβακτηριακής γέλης πάνω στη γλώσσα θα αναστείλει την περαιτέρω βακτηριακή ανάπτυξη.
Ένα υγιεινό πρωινό με ακατέργαστα τρόφιμα βοηθά να καθαρίσει το πίσω μέρος της γλώσσας.
Τσίχλες: Δεδομένου ότι το ξηρό στόμα μπορεί να αυξήσει τη βακτηριακή συσσώρευση και να προκαλέσει ή να επιδεινώσει την κακή αναπνοή, οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη μπορούν να βοηθήσουν στην παραγωγή σάλιου, και με αυτόν τον τρόπο να βοηθήσουν στην κακή αναπνοή. Το μάσημα μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα όταν το στόμα είναι ξηρό, ή όταν δεν μπορεί κανείς να πλύνει το στόμα του μετά τα γεύματα (ειδικά εκείνα που είναι πλούσια σε πρωτεΐνες). Αυτό βοηθά στην έκκριση σάλιου, που ξεπλένει τα βακτήρια του στόματος, έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες και προάγει την μηχανική δραστηριότητα και αυτό βοηθά να καθαρίσει το στόμα. Μερικές τσίχλες περιέχουν ειδικά συστατικά για την καταπολέμηση των δυσάρεστων οσμών.
Μασώντας σπόρους μάραθου, άνηθο, κανέλα, μαστίχα, ή φρέσκο μαϊντανό διώχνετε γρήγορα τις δυσάρεστες οσμές.
Οι γαργάρες ακριβώς πριν τον ύπνο με ένα αποτελεσματικό στοματικό διάλυμα βοηθά.
Η διατήρηση της σωστής στοματικής υγιεινής, με καθημερινό καθάρισμα της γλώσσας, βούρτσισμα των δοντιών, χρήση οδοντικού νήματος ή οδοντικής βούρτσας για την απομάκρυνση των υπολειμμάτων τροφών και της βακτηριακής πλάκας ανάμεσα από τα δόντια, ιδιαίτερα στην γραμμή των ούλων βοηθά. Οι οδοντοστοιχίες πρέπει να καθαρίζονται σωστά και να εμποτίζονται σε αντιβακτηριακό διάλυμα τη νύχτα.
Τα προβιοτικά ειδικά ο Streptococcus salivarius Κ12 καταστέλλει την ανάπτυξη βακτηρίων.
Ο καθαρισμός της γλώσσας γίνεται με μέντες, σπρέι από το στόμα, στοματικά διαλύματα ή τσίχλες και μπορεί μόνο να καλύψουν προσωρινά τις οσμές που δημιουργούνται από τα βακτήρια στη γλώσσα, αλλά δεν μπορεί να θεραπεύσει την κακή αναπνοή, διότι δεν αναιρούν την πηγή της κακής αναπνοής. Προκειμένου να αποτραπεί η παραγωγή των ενώσεων που περιέχουν θείο, τα βακτήρια στη γλώσσα πρέπει να αφαιρεθούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι που καθαρίζουν τη γλώσσα τους, χρησιμοποιούν έναν καθαριστή γλώσσας (γλωσσική ξύστρα) ή μια οδοντόβουρτσα.
Τα στοματικά διαλύματα περιέχουν αντιβακτηριακούς παράγοντες, όπως χλωριούχο κετυλοπυριδίνιο, χλωρεξιδίνη, γλυκονικό ψευδάργυρο, αιθέρια έλαια, υπεροξείδιο του υδρογόνου, και διοξείδιο του χλωρίου. Το χλωριούχο κετυλοπυριδίνιο και η χλωρεξιδίνη μπορεί να λεκιάσει προσωρινά τα δόντια. Ο ψευδάργυρος και η χλωρεξιδίνη έχουν ισχυρή συνεργική δράση. Μπορούν, επίσης, να περιέχουν αλκοόλ, που είναι ένας παράγοντας αποξήρανσης. Μπορείτε να φτιάχνετε και μόνοι σας στοματικά διαλύματα.
Άλλη λύση είναι η εξουδετέρωση οσμών με οξειδωτικά ή χρήση στοματικών διαλυμάτων που περιέχουν έλαιο και νερό. Τα αιθέρια έλαια είναι αποτελεσματικά στη μείωση της δυσοσμίας του στόματος, και χρησιμοποιούνται σε διάφορα στοματικά διαλύματα.

Γιατί το στόμα μυρίζει περισσότερο το πρωί;

Η ξηροστομία και η αναπνοή από το στόμα είναι δύο βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην κακοσμία του στόματος (χαλίτωση), ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες της ημέρας. Το ροχαλητό και η αναπνοή από το στόμα αντί για τη μύτη έχουν σαν αποτέλεσμα να ξηραίνεται περισσότερο η στοματική κοιλότητα κι έτσι η αναπνοή μυρίζει πιο άσχημα το πρωί. Δεδομένου ότι το στόμα είναι εκτεθειμένο σε λιγότερο οξυγόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, η οσμή είναι συνήθως χειρότερη κατά το ξύπνημα.
Η κακοσμία του στόματος το πρωί μπορεί, επίσης, να συνδέεται με οδοντιατρικά προβλήματα. Βασική αιτία της χαλίτωσης είναι περιοδοντικές παθήσεις όπως η ουλίτιδα. Οι περιοδοντικές παθήσεις, με τη σειρά τους, αποτελούν παράγοντα κινδύνου για καρδιοπάθεια, καθώς οι τοξίνες από τα βακτήρια του στόματος εισέρχονται στη ροή του αίματος και μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην καρδιά (ενδοκαρδίτιδα).