Εξαγωγή δοντιού

25 Απριλίου 2015

Μάθετε τα πάντα για τις εξαγωγές δοντιών

Εξαγωγή δοντιού είναι η απομάκρυνση ενός ή περισσοτέρων δοντιών από το φατνιακό οστό.

Συνήθως, η εξαγωγή δοντιού γίνεται σε χαλασμένα δόντια από την τερηδόνα, σε περιοδοντική ασθένεια, σε τραύμα δοντιού, ιδίως όταν συνυπάρχει και πονόδοντος, σε μη σωστή ανάπτυξη δοντιών, σε επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις των ούλων (περιστεφανίτιδα) και στην ορθοδοντική (συχνά προγόμφιοι) για να δημιουργηθεί χώρος, ώστε τα υπόλοιπα δόντια να ισιώσουν.

Η εξαγωγή δοντιού είναι, συνήθως, σχετικά απλή διαδικασία και γίνεται με χρήση τοπικών αναισθητικών ενέσεων. Μερικά δόντια είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθούν για διάφορους λόγους, όπως η θέση του δοντιού, το σχήμα των ριζών των δοντιών και η ακεραιότητα του δοντιού.

Η οδοντιατρική φοβία που έχουν ορισμένα άτομα κατά την εξαγωγή δοντιού είναι μεγαλύτερη από ό, τι σε άλλες οδοντιατρικές θεραπείες, όπως στα σφραγίσματα. Εάν ένα δόντι είναι θαμμένο στο οστό, μπορεί να απαιτείται χειρουργική φατνιακή επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την κοπή και αφαίρεση του οστού που συγκρατεί το δόντι με ένα χειρουργικό τρυπάνι. Αφού το δόντι έχει αφαιρεθεί, ράμματα χρησιμοποιούνται.

Αιτίες εξαγωγής δοντιών:

Ο πιο συνηθισμένος λόγος για την εξαγωγή είναι η βλάβη των δοντιών που οφείλεται σε σπάσιμο ή φθορά.
Σοβαρή τερηδόνα ή λοίμωξη (οξύ ή χρόνιο φατνιακό απόστημα). Παρά τη μείωση των περιστατικών με οδοντική τερηδόνα, εξακολουθεί να είναι η πιο συχνή αιτία για την εξαγωγή δοντιών (έως και δύο τρίτα των εξαγωγών).
Υπεράριθμα δόντια που εμποδίζουν άλλα δόντια να ανατείλουν.
Σοβαρή ασθένεια των ούλων που μπορεί να επηρεάσει τις δομές των οστών των δοντιών.
Προετοιμασία για ορθοδοντική θεραπεία (σιδεράκια).
Δόντια τα οποία δεν μπορούν να αποκατασταθούν ενδοοδοντικά.
Κάταγμα δοντιού.
Δυσπλασία των δοντιών
Δόντια που προκαλούν πρόβλημα στην εφαρμογή ή την εμφάνιση των οδοντοστοιχιών.
Θεραπεία σε έγκλειστα δόντια με λοίμωξη, φλεγμονή, οστική απορρόφηση.
Προληπτική αφαίρεση ασυμπτωματικών έγκλειστων δοντιών σοφία. Προσοχή! Οι περιττές εξαγωγές δοντιών προκαλούν τραυματισμούς.
Δόντια με κακή εμφάνιση.
Σε ακτινοθεραπεία στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου μπορεί να απαιτηθεί εξαγωγή των δοντιών στο πεδίο της ακτινοβολίας.
Σωματικό βασανιστήρια και σε ψυχιατρικούς ασθενείς που δαγκώνουν.

Τύποι εξαγωγής δοντιών

-Απλές εξαγωγές δοντιών

-Χειρουργικές εξαγωγές δοντιών

Οι απλές εξαγωγές στα δόντια που είναι ορατά στο στόμα, γίνεται, συνήθως με τοπική αναισθησία και απαιτεί μόνο κάποια εργαλεία. Συνήθως, όταν τα δόντια απομακρύνονται με λαβίδες, αργή, σταθερή πίεση εφαρμόζεται με ελεγχόμενη δύναμη.

Οι χειρουργικές εξαγωγές περιλαμβάνουν την αφαίρεση των δοντιών που δεν είναι εύκολα προσβάσιμα, είτε επειδή έχουν σπάσει κάτω από την γραμμή των ούλων ή επειδή δεν έχουν ανατείλει πλήρως. Οι χειρουργικές εξαγωγές απαιτούν σχεδόν πάντοτε μια τομή, για να ανυψωθούν οι μαλακοί ιστοί που καλύπτουν το δόντι και μπορεί να απαιτηθεί να αφαιρεθεί κι ένα κομμάτι οστού με ένα τρυπάνι ή οστεοτόμο. Συχνά, το δόντι μπορεί να χρειαστεί να κοπεί σε πολλά κομμάτια για να διευκολυνθεί η αφαίρεσή του. Οι χειρουργικές εξαγωγές συνήθως εκτελούνται, συνήθως, με γενική αναισθησία.

Εξαγωγή δοντιού σε αντιπηκτική θεραπεία
Οι ασθενείς που παίρνουν μακροπρόθεσμες θεραπείες με αντιπηκτικά, όπως η βαρφαρίνη ή το σαλικυλικό οξύ πρέπει να τα διακόψουν πριν την εξαγωγή και η εξαγωγή δοντιού θα πρέπει να εκτελείται χρησιμοποιώντας τις λιγότερο τραυματικές διαδικασίες (συνήθως, 7 ημέρες πριν διακόπτονται τα φάρμακα).

Χρήση αντιβιοτικών σε εξαγωγή δοντιών
Τα αντιβιοτικά μπορούν να συνταγογραφούνται για τη μείωση του κίνδυνου για επιπλοκές μετά την εξαγωγή. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση αντιβιοτικών πριν και/ή μετά την εξαγωγή δοντιού μειώνει τον κίνδυνο μολύνσεων κατά 70% και μειώνει την συχνότητα εμφάνισης φατνιακής οστεΐτιδας κατά ένα τρίτο. Η χρήση των αντιβιοτικών δεν φαίνεται να έχει άμεση επίδραση στην εκδήλωση του πυρετού, στο οίδημα ή στον τρισμό.

Επούλωση μετά εξαγωγή δοντιού

Αμέσως μετά την αφαίρεση του δοντιού μπορεί να υπάρχει αιμορραγία.

Πίεση εφαρμόζεται με δάγκωμα μιας γάζας και ένας θρόμβος αίματος σχηματίζεται (απαιτούνται 30 λεπτά συνεχούς πίεσης). Οι διαταραχές της πήξης (π.χ. αιμορροφιλία) και η αποκόλληση του θρόμβου προκαλεί μεγαλύτερη αιμορραγία ή φατνιακή οστεΐτιδα. Αιμορραγία είναι απίθανο να συμβεί μετά από 24 ώρες. Ο θρόμβος αίματος καλύπτεται από επιθηλιακά κύτταρα τα οποία πολλαπλασιάζονται από τον βλεννογόνο των ούλων και απαιτούνται περίπου 10 ημέρες για να καλυφθεί πλήρως η πληγή. Κατά το σχηματισμό του θρόμβου τα ουδετερόφιλα και τα μακροφάγα εμπλέκονται στην φλεγμονώδη απόκριση. Μετά αρχίζει και ο πολλαπλασιασμός των οστεογόνων κυττάρων από το γειτονικό μυελό των οστών στο φατνιακό οστό. Ο σχηματισμός οστού ξεκινά μετά από περίπου 10 ημέρες από την εξαγωγή. Μετά από 10-12 εβδομάδες, δεν υπάρχει εμφανές έλλειμμα στην ακτινογραφία.

Αμέσως μετά την εξαγωγή δοντιού εφαρμόζεται πίεση στην υποδοχή του δοντιού για να σταματήσει την αιμορραγία.

Μετά από μια εξαγωγή δοντιού, οι οδοντίατροι, συνήθως, δίνουν συμβουλές:

Ο θρόμβος αίματος στην περιοχή αφαίρεσης δεν πρέπει να αφαιρείται, γι΄αυτό ο ασθενής δεν πρέπει να αγγίζει την περιοχή με το δάχτυλο ή τη γλώσσα, ή να κάνει έντονες πλύσεις στόματος και έντονη δραστηριότητα.
Το ρούφηγμα με καλαμάκια θα πρέπει να αποφεύγεται. Αν ο θρόμβος αίματος μετατοπιστεί μπορεί να προκύψει αιμορραγία ή φατνιακή οστεΐτιδα η οποία μπορεί να είναι πολύ επώδυνη και να οδηγήσει σε καθυστέρηση της επούλωσης.
Το κάπνισμα αποφεύγεται για τουλάχιστον 24 ώρες καθώς εξασθενεί την επούλωση του τραύματος και αυξάνει τον κίνδυνο για οστεϊτιδα.
Οι στοματοπλύσεις με χλιαρό αλατόνερο πρέπει να ξεκινήσουν 24 ώρες μετά την εξαγωγή δοντιού.
Τα δόντια πρέπει να βουρτσιστούν μετά από 24 ώρες. Βουρτσίζετε τα δόντια και τη γλώσσα σας απαλά. Μην χρησιμοποιείτε την οδοντόβουρτσα εκεί που βγάλατε το δόντι σας/ Αντ ‘αυτού, με μια καθαρή γάζα σκουπίστε την περιοχή προσεκτικά για να αποφευχθεί η μετακίνηση του θρόμβου. Ακολουθήστε αυτή τη διαδικασία για τις επόμενες 3-4 ημέρες.
Η χρήση στοματικού διαλύματος μετά την εξαγωγή δοντιού επιβάλλεαι. Μην χρησιμοποιείτε το νήμα κοντά στην περιοχή εξαγωγής. Χρησιμοποιήστε ένα αντισηπτικό στοματικό διάλυμα για να σκοτώσει τα βακτήρια και να αποφευχθεί οποιαδήποτε μόλυνση.
Χρησιμοποιήστε μια παγοκύστη. Τοποθετήστε πάγο στο πρόσωπό σας έξω από την περιοχή της εξαγωγής. Η παγοκύστη μειώνει την αιμορραγία και το οίδημα. Χρησιμοποιήστε παγοκύστη κάθε 15-20 λεπτά για τις επόμενες 1-2 ημέρες μετά την εξαγωγή δοντιού.
Χρησιμοποιήστε φακελάκια τσαγιού. Το τσάι περιέχει ταννικό οξύ που βοηθά το σχηματισμό θρόμβων στο αίμα στα αιμοφόρα αγγεία, και αυτό ελέγχει την αιμορραγία. Αν παρατηρήσετε μικρή αιμορραγία μια ώρα μετά την εξαγωγή, τοποθετήστε ένα υγρό φακελάκι τσαγιού στο χώρο εξαγωγής και δαγκώστε σφιχτά για να ασκήσετε πίεση στην περιοχή. Κάντε το για 20-30 λεπτά. Επίσης, μπορείτε να πίνετε και παγωμένο τσάι.
Αν μετά από μια πρόσφατη εξαγωγή δοντιού η πληγή αιμορραγήσει βάλτε ένα κομμάτι βαμβάκι ή γάζα εμποτισμένα με λίγες σταγόνες οξυζενέ, πάνω στην πληγή και δαγκώστε, ώστε να πιέζετε το σημείο εξαγωγής και να σταματήσετε το αίμα. Πιέζετε για μισή ώρα και αν δεν σταματήσει πάτε εκτάκτως στον οδοντίατρό σας.

Επιπλοκές εξαγωγής δοντιού

Μόλυνση: Συνταγογραφούνται αντιβιοτικά πριν και/ή μετά την επέμβαση.
Παρατεταμένη αιμορραγία: Συνήθως, η αιμορραγία θα σταματήσει σχεδόν πλήρως σε οκτώ ώρες από τη χειρουργική επέμβαση. Η πίεση με γάζα θα μειώσει σημαντικά την αιμορραγία σε μια περίοδο λίγων ωρών.
Πρήξιμο: Εξαρτάται, από το είδος των χειρισμών κατά την εξαγωγή δοντιού και είναι μεγαλύτερο όσο πιο περίπλοκη είναι η εξαγωγή δοντιού. Εφαρμόστε υγρή θερμότητα. Αυτό βοηθά στην αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, η οποία προάγει την επούλωση και μειώνει το πρήξιμο και την δυσφορία. 36 ώρες μετά την εξαγωγή, πάρτε μια υγρό ζεστή πετσέτα και τοποθετήστε τη στην πλευρά του προσώπου έξω από την περιοχή εξαγωγής. Απλώστε την πετσέτα κάθε 15 λεπτά και συνεχίστε αυτή τη διαδικασία μέχρι να νιώσετε άνετα.
Μώλωπες: Οι μώλωπες είναι πιο συχνοί στους ηλικιωμένους ή σε άτομα που παίρνουν ασπιρίνη ή κάνουν θεραπεία με στεροειδή. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για να εξαφανιστούν οι μώλωπες εντελώς.
Επικοινωνία με το ιγμόρειο άντρο: Αυτό μπορεί να συμβεί όταν εξάγονται οι άνω γομφίοι (και σε μερικούς ασθενείς και οι άνω προγόμφιοι). Το ιγμόρειο βρίσκεται ακριβώς πάνω από τις ρίζες των άνω γομφίων και προγόμφιων. Υπάρχει η οστεώδης οροφή του κόλπου. Αυτό το οστό μπορεί να είναι παχύ ή λεπτό. Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό το οστό μπορεί να αφαιρεθεί με το δόντι, ή μπορεί να διατρηθεί κατά τη διάρκεια της εξαγωγής. Αποφυγή του κινδύνου γίνεται με σωστή αξιολόγηση των ακτινογραφιών που δείχνει τη σχέση του δοντιού με τον κόλπο. Η κοιλότητα αυτή είναι επενδεδυμένη με μια μεμβράνη που ονομάζεται μεμβράνη Sniderian, η οποία μπορεί να είναι ή να μην είναι διάτρητη. Εάν αυτή η μεμβράνη είναι εκτεθειμένη μετά την εξαγωγή, αλλά παραμένει άθικτη δεν υπάρχει πρόβλημα. Εάν η μεμβράνη είναι διάτρητη, ωστόσο, υπάρχει επικοινωνία κόλπων. Σε περίπτωση επικοινωνίας κόλπων, ο οδοντίατρος μπορεί να αποφασίσει να το αφήσει να επουλωθεί ή μπορεί να χρειαστεί να γίνει χειρουργικό κλείσιμο ανάλογα με το μέγεθος της έκθεσης και την πιθανότητα επούλωσης. “Gelfoam” τοποθετείται στην θέση εξαγωγής για την προαγωγή της πήξης και να χρησιμεύσει ως πλαίσιο για κοκκοποίηση του ιστού και χορηγούνται αντιβιοτικά που καλύπτουν τη βακτηριακή χλωρίδα της περιοχής και αποσυμφορητικά.
Βλάβη των νεύρων: Συμβαίνει, συνήθως, κατά την εξαγωγή των τρίτων γομφίων, αλλά μπορεί να συμβεί με την εξαγωγή οποιουδήποτε δοντιού.

Δύο νεύρα, συνήθως, τραυματίζονται:

1. το κάτω φατνιακό νεύρο, το οποίο εισέρχεται στην κάτω γνάθο, από το κάτω γναθικό τρήμα και εξέρχεται από την κάτω γνάθο στις πλευρές του πηγουνιού από το τρήμα. Αυτό το νεύρο παρέχει αισθητικότητα στα κάτω δόντια στο δεξιό ή αριστερό μισό του οδοντικού τόξου, καθώς και την αίσθηση της αφής προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά στο ήμισυ του πηγουνιού και το κάτω χείλος.

2. Το γλωσσικό νεύρο (δεξί και αριστερό), το οποίο διακλαδίζεται στην κάτω γνάθο από κλάδους του τριδύμου νεύρου και εισέρχεται στην γλώσσα και παρέχει αίσθηση της αφής και της γεύσης για το δεξί και αριστερό μισό των πρόσθιων 2/3 της γλώσσας, καθώς και στα γλωσσικά ούλα (δηλαδή τα ούλα στην εσωτερική επιφάνεια του οδοντικού τόξου).

Πιο συχνά προκαλούνται οι τραυματισμοί αυτοί από χειρουργικό τρυπάνι. Τέτοιοι τραυματισμοί είναι σπάνιοι και είναι συνήθως παροδικοί, αλλά ανάλογα με το είδος της βλάβης μπορεί να είναι και μόνιμοι ( Seddon κατάταξη: νευροαπραξία, αξονότμηση, & νευρότμηση).

Μετατόπιση του δοντιού ή μέρος του δοντιού στο ιγμόρειο άντρο (επάνω δόντια μόνο): Σε τέτοιες περιπτώσεις, το δόντι ή κομμάτι από το δόντι μπαίνει μέσα στο ιγμόρειο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ρινική κοιλότητα πλένεται με φυσιολογικό ορό και το τμήμα του δοντιού μπορεί να επανέλθει στη θέση του ανοίγματος μέσα από το οποίο εισήλθε στους κόλπους. Σε άλλες περιπτώσεις, ένα παράθυρο πρέπει να γίνει μέσα στο κόλπο “Caldwell-Luc”.
Φατνιακή οστεΐτιδα: Είναι επώδυνη φαινόμενο και συμβαίνει λίγες ημέρες μετά την εξαγωγή δοντιού από την κάτω γνάθο. Αυτό, συνήθως, συμβαίνει όταν ο θρόμβος αίματος διαταράσσεται. Η φατνιακή οστεΐτιδα είναι επώδυνη φλεγμονή μέσα στην άδεια θέση του δοντιού, λόγω της σχετικά κακής παροχής αίματος σε αυτή την περιοχή της κάτω γνάθου (γεγονός που εξηγεί γιατί, συνήθως, δεν γίνεται σε άλλα μέρη της γνάθου). Η φλεγμονή φατνιακού οστού, μετά από εξαγωγή δοντιού, εκδηλώνεται με μια απότομη και μεγάλη αύξηση στον πόνο που αρχίζει 2-5 ημέρες μετά από την εξαγωγή ενός κάτω γομφίου και ο πόνος, συχνά ακτινοβολεί στο κεφάλι και το λαιμό. Η κατάσταση αυτή δεν είναι μια μόλυνση, και δεν κάνει πρήξιμο, διότι αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου εντός του οστού – είναι ένα φαινόμενο φλεγμονής εντός της οστεώδης επένδυσης στην κοιλότητα που υπήρχε το δόντι. Επειδή δεν είναι μια μόλυνση, η χρήση αντιβιοτικών δεν έχει καμία επίδραση. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η έκπλυση με χλωρεξιδίνη πριν ή μετά την εξαγωγή ή η τοποθέτηση τζελ χλωρεξιδίνης στις υποδοχές των εξαχθέντων δοντιών παρέχει όφελος στην πρόληψη. Η φατνιακή οστεΐτιδα μπορεί να αυξηθεί με το κάπνιασμα μετά από μια εξαγωγή. Τα από του στόματος αντισυλληπτικά περιέχουν οιστρογόνα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν ασθένειες των ούλων και να επηρεάσουν την πήξη του αίματος. Μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη διαδικασία επούλωσης και να προκαλέσουν φατνιακή οστεΐτιδα. Ο οδοντίατρός σας θα προγραμματίσει την εξαγωγή δοντιού κατά την 23η έως 28η ημέρα του κύκλου, όταν δεν λαμβάνονται τα χάπια και όταν τα επίπεδα οιστρογόνων σας είναι στο ναδίρ.
Κάταγμα οστών: Ιδιαίτερα σε εξαγωγή των γομφίων δεν είναι ασυνήθιστο για τα οστά που υποστήριζαν στο παρελθόν το δόντι να αλλάξουν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να φανούν μέσα από τα ούλα, με προεξέχοντα αιχμηρά άκρα που μπορεί να ερεθίσουν τη γλώσσα και να προκαλέσουν δυσφορία.
Τρισμός: Ο τρισμός, επηρεάζει τις λειτουργίες της στοματικής κοιλότητας, περιορίζοντας το άνοιγμα του στόματος. Οι ασθενείς που λαμβάνουν κορτικοστεροειδή IV έχουν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο για τρισμός σε σύγκριση με ασθενείς που λαμβάνουν ΜΣΑΦ IV ή δεν κάνουν αγωγή.
Απώλεια ενός δοντιού: Μπορεί κατά λάθος να καταποθεί ή να εισπνευστεί το βγαλμένο δόντι. Ο ασθενής μπορεί να έχει βήχα, γεγονός που υποδηλώνει την εισπνοή του δοντιού. Ο ασθενής πρέπει να παραπεμφθεί για ακτινογραφία αν δεν μπορεί να βρεθεί ένα δόντι. Αν έχει καταποθεί θα απομακρυνθεί από τον πεπτικό σωλήνα. Αν έχει εισπνευστεί, απαιτείται επείγουσα επέμβαση πριν προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως πνευμονία ή απόστημα του πνεύμονα.
Εξάρθρωση γειτονικού δοντιού: Η εφαρμογή δύναμης κατά τη διαδικασία εξαγωγής πρέπει αυστηρά να περιορίζεται στο δόντι αυτό. Ανάλογα με κατεύθυνση και τη θέση της δύναμης που εφαρμόζεται, μπορεί να οδηγήσει σε εξάρθρωση και εξασθένιση των γειτονικών δοντιών.
Εσφαλμένη εξαγωγή δοντιού: Αυτό γίνεται σε εσφαλμένη διάγνωση, αλλοιωμένη μορφολογία των δοντιών, κακή κλινική εξέταση, κακό ιστορικό του ασθενούς ή στην κακιά στιγμή.
Οστεονέκρωση της γνάθου: Η οστεονέκρωση της γνάθου είναι η αργή καταστροφή των οστών στον τόπο εξαγωγής του δοντιού. Αυτό είναι συχνό σε λήψη διφωσφονικών. Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τα διφωσφονικά για περισσότερο από δύο χρόνια είναι δέκα φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν οστεονέκρωση της γνάθου, ενώ οι γυναίκες που λαμβάνουν διφωσφονικά για λιγότερο από δύο χρόνια έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πάθουν οστεονέκρωση της γνάθου σε σύγκριση με τις γυναίκες οι οποίες δεν παίρνουν διφωσφονικά. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφέρετε όλα τα φάρμακα που παίρνετε πριν την εξαγωγή δοντιού στον οδοντίατρό σας.

Η αντιμετώπιση του πόνου κατά την εξαγωγή δοντιού
Μη-στεροειδή αντι-φλεγμονώδη, ακεταμινοφένη και οπιοειδή. Ο συνδυασμός ιβουπροφαίνης και ακετανινοφένης έχει τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην ανακούφιση από τον πόνο και τη μείωση της φλεγμονής σε συνδυασμό με τις λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις.

Διατήρηση του οδοντικού φατνίου

Είναι μια διαδικασία για τη μείωση της οστικής απώλειας μετά από εξαγωγή δοντιού με διατήρηση του οδοντικού φατνίου (υποδοχή δοντιών) στο φατνιακό οστό. Κατά τη στιγμή της εξαγωγής μία πλούσια σε αιμοπετάλια ινώδης μεμβράνη που ενισχύει την ανάπτυξη των οστών στην πληγή ή ένα μόσχευμα ή ένα ικρίωμα τοποθετείται στην υποδοχή του εξαγόμενου δοντιού. Η υποδοχή στη συνέχεια κλείνει απευθείας με ράμματα ή καλύπτεται με ένα μια απορροφήσιμη μεμβράνη και ράβεται.

Επιλογές αντικατάστασης για τα βγαλμένα δόντια

Μετά από την εξαγωγή του δοντιού, ένα κενό μένει.

Οι επιλογές για να καλυφθεί αυτό το κενό:

Γέφυρα: Δαπανηρή και πολύπλοκη θεραπεία, δεν ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις.

Εμφύτευμα: Διατηρεί το φατνιακό οστό, έχει διάρκεια ζωής, είναι δαπανηρό και περίπλοκο, μπορεί να απαιτήσει μεταμόσχευση οστού και αντενδείκνυται σε καπνιστές.

Τίποτα (δηλαδή δεν αντικαθιστάται το δόντι): Δεν απαιτούνται όλα τα δόντια για να φάτε άνετα. Μόνο οι κοπτήρες και προγόμφιοι χρειάζεται να διατηρηθούν για την κανονική μάσηση. Το φατνιακό οστό θα απορροφηθεί αργά με το χρόνο μόλις χαθεί το δόντι. Υπάρχει μόνο ανησυχία για αισθητικούς λόγους, μήπως δημιουργηθεί κενό με την πάροδο του χρόνου, ανα έχετε αραιά δόντια.

Οδοντοστοιχία: Η οδοντοστοιχία επιδεινώνει την περιοδοντική νόσο, εκτός αν υπάρχει καλό επίπεδο στοματικής υγιεινής, και μπορεί να προκαλέσει βλάβη των μαλακών ιστών και ξηροστομία, κ.λπ.

Διατροφή για την εξαγωγή δοντιών

Πίνετε παγωμένο νερό το ταχύτερο δυνατό μετά την εξαγωγή. Φροντίστε να πίνετε 6-8 ποτήρια νερό την ημέρα της εξαγωγής.

-Τρώτε τακτικά και να μην παραλείπετε γεύματα.

-Τρώτε μαλακά και ήπια κρύα φαγητό όπως παγωτά, smoothies, πουτίγκες, ζελέδες, γιαούρτια, και σούπες. Βεβαιωθείτε ότι αυτό που τρώτε δεν είναι πάρα πολύ κρύο ή σκληρό, και να μην μασάτε στην περιοχή της εξαγωγής. Τα σκληρά τρόφιμα (π.χ. δημητριακά, ξηροί καρποί, ποπ κορν, κλπ) μπορεί να είναι επίπονα και δύσκολα για να τα φάει, και μπορεί να τραυματίσουν την πληγή. Σταδιακά αλλάξετε το φαγητό σας από υγρά σε ημιστερεά και τέλος στερεά, καθώς οι μέρες περνούν.

-Αποφύγετε τα καλαμάκια και το ρούφηγμα. Πίνοντας με ένα καλαμάκι δημιουργείτε πίεση αναρρόφησης μέσα στο στόμα, που μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία.

-Αποφύγετε τα πικάντικα τρόφιμα, τα κολλώδη τρόφιμα, τα ζεστά ροφήματα, το αλκοόλ και τα ανθρακούχα ποτά.

-Αποφύγετε τον καπνό και το αλκοόλ για τουλάχιστον 24 ώρες μετά την εξαγωγή δοντιού.