Χάσμα ανιότων

6 Ιουλίου 2015

Τι είναι το χάσμα ανιόντων;

Τι δείχνει το χάσμα ανιόντων

Στο πλάσμα παρατηρείται απόλυτη ισορροπία θετικών και αρνητικών ιόντων.

Στα κύρια κατιόντα του πλάσματος ανήκουν το νάτριο, κάλλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο και οι ανοσοσφαιρίνες.

Tα κύρια ανιόντα είναι τα χλωριούχα, τα διττανθρακικά, ο φώσφορος, τα θειϊκά αμινοξέα και οι περισσότερες πρωτεΐνες του πλάσματος.

Το χάσμα ανιόντων αποτελεί μέτρηση της διαφοράς της συγκεντρώσεως Na από το άθροισμα των συγκεντρώσεων χλωριούχων και διττανθρακικών Na+ – [Cl- + HCO- -3].

Το χάσμα αυτό σε φυσιολογικά άτομα ανέρχεται περίπου σε 8 – 16 mmol/L

Το χάσμα ανιόντων αντανακλά τις συγκεντρώσεις ανιόντων που βρίσκονται στο πλάσμα, αλλά δεν μετρώνται, όπως φωσφορικά, θειικά, κετονικά σώματα, γαλακτικό οξύ, πρωτεΐνες.

Η αύξηση του χάσματος ανιόντων αποτελεί την πρώτη εκδήλωση μεταβολικής οξέωσης.

Μικρή ψευδή αύξηση του χάσματος ανιόντων μπορεί να παρατηρηθεί απουσία οξεώσεως από πολύ χαμηλό ασβέστιο, μαγνήσιο ή κάλιο.

Αντίστροφα το χάσμα μπορεί να μικρύνει τεχνητά σε υποαλβουμιναιμία, υπεργαμασφαιριναιμία και υπερμαγνησιαιμία.

Οξέωση με φυσιολογικό χάσμα ανιόντων παρατηρείται σε απώλεια υγρών από το γαστρεντερικό, όπως διάρροια, παγκρεατίτιδα, εντερικό συρίγγιο και νεφρική σωληναριακή οξέωση.

Αυξημένο χάσμα ανιόντων παρατηρείται σε περιπτώσεις αντικαταστάσεως των διττανθρακικών από ανιόντα οργανικών οξέων.

Η ποσότητα του χάσματος ανιόντων αποτελεί έμμεση μέτρηση της συγκέντρωσης του οξέος που προστίθεται στο σύστημα.

Βοηθά επομένως στην ταξινόμηση των οξεώσεων

Μέθοδος: Ορός ή πλάσμα (ηπαρίνη)

Κλινική χρησιμότητα του χάσματος ανιόντων

• Διάγνωση διαταραχών οξεοβασικής ισορροπίας

Αύξηση χάσματος ανιόντων

• Κετοξέωση

• Σακχαρώδης διαβήτης

• Αλκοολισμός

• Ασιτία

• Γαλακτική οξέωση