Το Glycobloc θεραπεύει τον καρκίνο φυσικά

26 Ιανουαρίου 2016

Ένα φθηνό φυσικό φάρμακο που θεραπεύει τον καρκίνο με μια έγχυση

Τι είναι το Βρωμοπυροσταφυλικό οξύ;

Το 3-BrPA 3-βρωμοπυροσταφυλικό οξύ ή η αλκαλική μορφή του, το 3-βρωμοπυρουβικό, είναι συνθετικά παράγωγα βρωμιωμένα του πυροσταφυλικού οξέος. Είναι ιδιαίτερα δραστικός παράγοντας αλκυλιώσεως και είναι εγγενώς ασταθής και είναι ένα μεταβολικό δηλητήριο.

Ένα σύστημα μεταφορέας του πυρουβικού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παραδώσει το 3-βρωμοπυρουβικό μέσα στα κύτταρα, όπου πρωταρχικός στόχος είναι η αφυδρογονάση της 3–φωσφορικής γλυκεραλδεϋδης, η οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στο 3-βρωμοπυροσταφυλικό οξύ.

Η ενδοαρτηριακή χορήγηση βρωμοπυροσταφυλικού οξέος άμεσα στη θέση των όγκων προκαλεί καταστροφή των όγκων, χωρίς τοξικές παρενέργειες.

Το 3-βρωμοπυροσταφυλικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σκοτώνει επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τα φυσιολογικά κύτταρα ανέπαφα.

Σε πολλά καρκινικά κύτταρα, είναι γνωστό ότι το μονοπάτι που απελευθερώνει ενέργεια με τη διάσπαση μορίων γλυκόζης είναι υπερδραστήριο, και αυτά τα κύτταρα έχουν υψηλές συγκεντρώσεις μονοκαρβοξυλικού μεταφορέα 1 (MCT1) στην επιφάνειά τους. Ο MCT1 δρα ως μεταφορέας του 3-βρωμοπυροσταφυλικού (3-BrPA), που είναι ένα φάρμακο κατά του καρκίνου.

Ο MCT1 μεταφέρει το 3-BrPA, το οποία είναι ένα τοξικό μόριο που οδηγεί τελικά στο θάνατο του καρκινικού κυττάρου.

Σε φυσιολογικά κύτταρα που δεν έχουν υψηλή συγκέντρωση MCT1, το 3-BrPA δεν μπαίνει εντός του κυττάρου και αυτά τα κύτταρα παραμένουν υγιή.

Δεν είναι μόνο η παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων MCT1 ενδεικτική της ευαισθησίας ενός καρκινικού κυττάρου. Άλλα μόρια μεταφορείς, επίσης, υπερεκφράζονται σε ορισμένα καρκινικά κύτταρα.

Ποια είδη καρκίνου θεραπεύονται με το Glycobloc
95% όλων των ανθρώπινων όγκων είναι ανιχνεύσιμοι με σάρωση με ΡΕΤ/CT SCAN. Οι όγκοι αυτοί μπορεί να θεραπευθούν με 3-βρωμοπυροσταφυλικό οξύ.

Ο καρκίνος του ήπατος, ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του στόματος και άλλοι καρκίνοι της κεφαλής και του τραχήλου, ο καρκίνος στομάχου, οι γυναικολογικοί καρκίνοι και ο καρκίνος του προστάτη μπορούν να εξαφανιστούν με απλές πλύσεις με το φάρμακο ή ενέσεις στη θέση του όγκου.

Καρκίνοι που δεν έχουν προχωρήσει και δεν έχουν δώσει μεταστάσεις δεν θα κάνουν ποτέ υποτροπή. Η χορήγηση 3-βρωμοπυροσταφυλικού, θα προκαλέσει το Σύνδρομο Λύσης Όγκου σε ελάχιστες επιπτώσεις, όταν το φορτίο των καρκινικών κυττάρων είναι μεγάλο.

Το Glucobloc δεν επηρεάζει τα υγιή κύτταρα

Το φάρμακο είναι εξαιρετικά επιλεκτικό. Προσβάλλει μόνο το μεταβολικό μηχανισμό του καρκινικού κυττάρου. Το 3-βρωμοπυρουβικό οξύ προσβάλλει τα μιτοχόνδρια του καρκινικού κυττάρου, σταματά την παραγωγή ενέργειας στο καρκινικό κύτταρο και όλες τις βιοχημικές λειτουργίες του (και την κυτταρική διαίρεση). Μόλις τα μιτοχόνδρια του καρκινικού κυττάρου προσβληθούν απ΄το φάρμακο το κύτταρο δεν θα ξεφύγει από την απόπτωση ή τη νέκρωση.
Το 3-βρωμοπυρουβικό οξύ είναι ένα φάρμακο που είναι ασταθές μέσα στο ανθρώπινο σώμα και ο οργανισμός προσπαθεί να αποτοξινωθεί από αυτό, επομένως η άμεση χορήγηση στην τοποθεσία του όγκου είναι απαραίτητη για πολλούς όγκους. Οι καρκίνοι του αίματος θεραπεύονται με μια ένεση και οι όγκοι στους πνεύμονες με αεροζόλ. Υπάρχουν στοχοθετημένα συστήματα νανοαπελευθέρωσης (νανοσωματίδια) με τα οποία μπορεί να χορηγηθεί το φάρμακο.

20 έως 100 φορές περισσότερο 3-βρωμοπυρουβικό οξύ απαιτείται για να είναι τοξικό για τα φυσιολογικά κύτταρα.

Ορισμένα μόρια που υπάρχουν σε υψηλές συγκεντρώσεις στις επιφάνειες πολλών καρκινικών κυττάρων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να διοχετεύσουν θανατηφόρα τοξικά μόρια στα κακοήθη κύτταρα. Σε μια τέτοια προσέγγιση, η υπερέκφραση ειδικών μεταφορέων μπορούν να αξιοποιηθούν για να παραδώσουν τοξικές ουσίες σε καρκινικά κύτταρα. Τα τοξικά μόρια θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα.

Το 3-BrPA θεωρείται ότι δρα αναστέλλοντας την γλυκόλυση, μια κυτταρική διαδικασία που απελευθερώνει ενέργεια από τη διάσπαση των μορίων γλυκόζης. Επειδή, πολλά καρκινικά κύτταρα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προς τα πάνω ρύθμιση της γλυκόλυσης, τα φάρμακα που διακόπτουν αυτή την οδό είναι αποτελεσματικά ως προς τη στόχευση αυτών των γλυκολυτικών καρκινικών κυττάρων.

Το γονίδιο που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη μεταφορέα μονοκαρβοξυλικού 1 (MCT1), είναι αναγκαίο να είναι και επαρκές για τη μεταφορά του 3-BrPA στα κύτταρα, όπου το τοξικό μόριο θα τα θανατώσει. Στην πραγματικότητα, τα επίπεδο του MCT1 στην επιφάνεια των γλυκολυτικών καρκινικών κυττάρων είναι ένας προγνωστικός δείκτης για την ευαισθησία αυτών των κυττάρων στο 3-BrPA. Όσο υψηλότερη είναι η έκφραση των κυττάρων, τόσο πιο ευαίσθητα είναι στο 3-BrPA, in vitro και in νίνο σε πολλαπλές σειρές ανθρώπινων καρκινικών κυττάρων. Η συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης και της ευαισθησίας MCT1-3-BrPA μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντιμετωπισθούν εξατομικευμένα οι διάφοροι καρκίνοι. Άρα ο MCT1 είναι ένας βιοδείκτης για τη δράση του 3-BrPA. Αν ο όγκος δεν εκφράζει τον MCT1 δεν θα ανταποκριθεί στη θεραπεία με 3-BrPA.

Η προσεκτική ανάλυση δείχνει ότι υπάρχουν τρεις τρόποι για να σταματήσει ή να επιβραδύνει η χρήση της ζάχαρης από τα καρκινικά κύτταρα για την ανάπτυξη.

Περιορίστε την ποσότητα της ραφιναρισμένης ζάχαρης στη διατροφή,
Χρησιμοποιήστε 3-BrPA για αναστολή της εξοκινάσης, που είναι το ένζυμο κλειδί που προωθεί τη χρήση ζάχαρης για την ενέργεια στα κύτταρα του καρκίνου
Αναστείλετε το αρχικό σήμα που σηματοδοτεί τα ζωντανά κύτταρα να χρησιμοποιούν τη ζάχαρη αντί για το οξυγόνο για ενέργεια. Το αρχικό σήμα παράγεται από ένα γονίδιο που ονομάζεται παράγοντας επαγωγής της υποξίας -1. Η υποξία είναι μια κατάσταση στέρησης οξυγόνου.

Ένα καρκινικό κύτταρο είναι ένα κύτταρο που δεν μπορεί να μεταβολίσει την ενέργεια σωστά και το φάρμακο αυτό μπορεί να σκοτώσει αποτελεσματικά 95% όλων των καρκίνων (η ανακάλυψη έγινε από το Johns Hopkins και μάλιστα στην έρευνα συμμετείχε και η Ελληνίδα Βιολόγος Δρ Αθανασίου). Ο μηχανισμός δράσης του φαρμάκου αυτού έχει επιβεβαιωθεί από πολλές ανεξάρτητες μελέτες.

Τα καρκινικά κύτταρα χάνουν την ικανότητά τους να σχηματίζουν όγκους όταν η εξοκινάση-II (ένας από τους στόχους του 3-βρωμοπυροσταφυλικού) είναι γενετικά αδρανής. Η ικανότητα των καρκινικών κυττάρων να σχηματίζουν όγκους απολύτως εξαρτάται από την λειτουργία της εξοκινάσης-II. Αν η πρωτεΐνη επανεισαχθεί στα κύτταρα στα οποία είναι αδρανής, τα κύτταρα και πάλι θα γίνουν καρκινικά.