Μην κάνετε προεγχειρητική χημειοθεραπεία για τις ηπατικές μεταστάσεις

13 Φεβρουαρίου 2016

Οι νέες μέθοδοι αντιμετώπισης των μεταστάσεων στο συκώτι παρατείνουν την επιβίωση

Οι νέες επιστημονικές μέθοδοι σε συνδυασμό με νέες θεραπείες αυξάνουν την βιωσιμότητα ασθενών με καρκίνο στο ήπαρ και στο πεπτικό σύστημα.

Οι εξελίξεις είναι θεαματικές…

Στον μεταστατικό καρκίνο του ήπατος υπάρχουν νέα δεδομένα τα οποία σχετίζονται με το ρόλο της προ-εγχειρητικής χημειοθεραπείας και της υποσταδιοποίησης σε συνδυασμό με τη διενέργεια ηπατεκτομής.

Η προεγχειρητική χημειοθεραπεία, δεν πρέπει να εφαρμόζεται, ειδικά όταν οι εστίες είναι εξαιρέσιμες!!!

Στην περίπτωση δε αυτή είναι προτιμότερο να υποβληθεί ο ασθενής πρώτα σε χειρουργείο στο ήπαρ και στη συνέχεια σε εξατομικευμένη ανάλογα με το μοριακό προφίλ του όγκου χημειοθεραπεία ή βιολογική θεραπεία.

Οι χημειοθεραπείες προκαλούν ηπατοτοξικότητα!!!

Ακόμη και στην περίπτωση εξέλιξης της μεταστατικής νόσου στο ήπαρ δεν είναι αντένδειξη η εφαρμογή ηπατεκτομής.

Σε σύγχρονες ταυτόχρονα εμφανιζόμενες με τον πρωτοπαθή όγκο ηπατικές μεταστάσεις με τον καρκίνο παχέος εντέρου θεωρείται απαραίτητη η διενέργεια συνδυασμένης εντερεκτομής και ηπατεκτομής σε εξειδικευμένα Κέντρα. Σε ειδικές περιπτώσεις προηγείται το χειρουργείο στο ήπαρ και ακολούθως στο παχύ έντερο μιας και ο επιβαρυντικός παράγοντας για την επιβίωση του ασθενούς είναι οι ηπατικές μεταστάσεις.

Ο ρόλος της διεγχειρητικής χρήσης, κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, μικροκυμάτων έχει εφαρμοστεί σε ειδικές περιπτώσεις με την εφαρμογή πάντοτε διεγχειρητικού υπερηχογραφήματος ειδικά σε περιπτώσεις υποτροπής στον καρκίνο του ήπατος.

Το διεγχειρητικό υπερηχογράφημα-δηλαδή υπερηχογράφημα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου-συμβάλλει σημαντικά στην καλύτερη σταδιοποίηση της νόσου ειδικά όταν οι καρκινικοί δείκτες αυξάνουν και συνδυάζονται με αρνητική αξονική τομογραφία.

Όσον αφορά τον καρκίνο του παχέος εντέρου, υπάρχουν ειδικοί προγνωστικοί δείκτες με τη χρήση ειδικών γονιδιακών συνδυασμών OncotypeX, όπως προκύπτει από το μοριακό προφίλ του όγκου.

Παράλληλα δεν κρίνεται απαραίτητη η χρήση προεγχειρητικής χημειοακτινοθεραπείας στον καρκίνο του ορθού μετά από ριζική επέμβαση σε εξειδικευμένα Κέντρα σε όγκους περιορισμένους στο εντερικό τοίχωμα, χωρίς να απειλείται το περιμετρικό χειρουργικό όριο.

Αυτό προϋποθέτει καλή προεγχειρητική σταδιοποίηση και γνώση των αρχών χειρουργικής του ορθού και παχέος εντέρου από εξειδικευμένους επιστήμονες.

Στους νευροενδοκρινείς, επίσης, όγκους οι εκτομές και εκπυρηνήσεις όγκων (τοπικές εκτομές) από το ήπαρ, προσφέρουν άριστο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Σε μεταστατική νόσο από νευροενδοκρινείς όγκους προτείνονται φαρμακευτικές αγωγές, όπως το everolimus, το avastin και η σωματοστατίνη, ανάλογα με το μοριακό προφίλ του όγκου. Η επιθετική αντιμετώπιση στις περιπτώσεις αυτές καρκίνου από νευροενδοκρινείς όγκους παρατείνει την επιβίωση.

Η αφαίρεση των πρωτοπαθών όγκων στο πάγκρεας και το έντερο κρίνεται απαραίτητη ακόμα και σε μεταστατική νόσο, όπως και οι κυτταρομοιωτικές χειρουργικές επεμβάσεις (αφαίρεση του μεγαλύτερου μέρους του όγκου). Θεραπευτικοί αλγόριθμοι εφαρμόζονται ανάλογα με την παρουσία ειδικών μεταλλάξεων στα γονίδια 11, 9, 13, 14, 16, 17 και PDGFR των στρωματικών όγκων του πεπτικού (GIST). Η μεταστασεκτομή, δηλαδή η ηπατεκτομή των μεταστάσεων κρίνεται απαραίτητη όταν η νόσος παραμένει σταθερή ή υποτροπιάζει σε μια μόνο θέση (στρωματικοι όγκοι του πεπτικού-GIST)).

Η εφαρμογή διεγχειρητικού (IOUS-Intraoperative US) του ήπατος έχει την υψηλότερη ευαισθησία για την ανίχνευση των εστιακών ανωμαλιών του ήπατος, με ακρίβεια 96%. Αντίθετα, η ακρίβεια του διακοιλιακού υπερήχου είναι 84%. Το Doppler-Duplex and color-flow παρέχει πρόσθετες ενισχύσεις για τον εντοπισμό των βλαβών, για τη διαφοροποίηση μεταξύ των αγωγών και των αιμοφόρων αγγείων, για την τεκμηρίωση της αγγειακών διήθησης, την απόφραξη, ή και τα δύο και την εκτίμηση της παρουσίας της παράπλευρης κυκλοφορίας και του βαθμού της αγγείωσης των μεταστάσεων ήπατος.

Με τη μέθοδο IOUS-Intraoperative US γίνεται ταυτοποίηση των μεταστάσεων και εξερεύνηση ολόκληρου του παρεγχύματος. Το IOUs υψηλής ανάλυσης μπορεί να ανιχνεύσει πολύ μικρές ηπατικές βλάβες (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται στα όρια εκτομής). Η χρήση του αυξάνει τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης με όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά.

Αρκετές μελέτες έδειξαν την αποτελεσματικότητα της μεθόδου αυτής στην ανίχνευση μικρών ηπατικών βλαβών. Σε σύγκριση με την αξονική και μαγνητική τομογραφία, το IOUS-Intraoperative US παίζει πρωταρχικό ρόλο στην σταδιοποίηση του όγκου, ακόμη σε ασθενείς που υποβάλλονται σε λαπαροτομία για κοιλιακό όγκους. Σε σχέση με τη διεγχειρητική εξέταση και την ψηλάφηση το IOUS έχει υψηλότερη διαγνωστική ακρίβεια στην ανίχνευση ηπατικών βλαβών που δεν είχαν εντοπιστεί προεγχειρητικά. Επιπλέον, με την μέθοδο IOUS-Intraoperative US παρέχονται στον χειρουργό σημαντικές πληροφορίες για την αγγειακή κατάσταση και τα χαρακτηριστικά των βλαβών.

Το IOUS-Intraoperative US μπορεί να συνδυαστεί με θεραπευτικές διαδικασίες, όπως θερμοκαυτηριασμός, μικροκύματα, κρυοθεραπεία, ή ενέσεις αλκοόλ.

Τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος του IOUS-Intraoperative US είχε υποβαθμιστεί, ως αποτέλεσμα της βελτίωσης των τεχνικών που χρησιμοποιούνται για την προεγχειρητική απεικόνιση.

Η χρήση παραγόντων αντίθεσης, δηλαδή σκιαγραφικών, κατά τη διάρκεια του IOUS-Intraoperative US αυξάνει τη διαγνωστική ακρίβεια της και βελτιώνει την ικανότητά ανίχνευσης και τον χαρακτηρισμό των εστιακών ηπατικών αλλοιώσεων.

Εν κατακλείδι, αν και η προεγχειρητική απεικόνιση έχει μειώσει σημαντικά την ανάγκη για IOUS-Intraoperative US η προσέγγιση αυτή εξακολουθεί να προσφέρει εξαιρετική ακρίβεια και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανίχνευση και την ταυτόχρονη θεραπεία των κρυμμένων εστιακών ηπατικών βλαβών.