Μοξοθεραπεία

26 Μαΐου 2016

Η μοξοθεραπεία είναι η εφαρμογή θερμότητας σε ειδικά σημεία και περιοχές του σώματος

Η θερμότητα παράγεται από βότανα που καίγονται…

Η συνηθέστερη μορφή που έχουν τα βότανα είναι η ράβδος μόξας.

Το βασικό βότανο που χρησιμοποιείται είναι η αψιθιά (Artemisia Vulgaris) το οποίο αναμειγνύεται πολλές φορές με διάφορα άλλα βότανα.

Μορφές μοξοθεραπείας:

Η μοξοθεραπεία χωρίζεται σε άμεση και έμμεση.

Κατά την άμεση μοξοθεραπεία γίνεται χρήση μόξα σε σχήμα κώνου ο οποίος τοποθετείται επάνω σε σημείο βελονισμού όπου και καίγεται. Αυτού του είδους η μοξοθεραπεία χωρίζεται περεταίρω σε ουλοποιητική και μη ουλοποιητική.

Στην ουλοποιητική μοξοθεραπεία η μόξα αφήνεται να καεί έως το δέρμα με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ουλής.

Στην μη ουλοποιητική θεραπεία η μόξα αφαιρείται πριν από την πλήρη καύση της έτσι ώστε ο ασθενής να μην πονέσει.

Στην δύση η άμεση ουλοποιητική μοξοθεραπεία δεν χρησιμοποιείται.

Η έμμεση μοξοθεραπεία είναι η πιο διαδεδομένη και ειδικά αυτή κατά την οποία γίνεται χρήση μόξα σε σχήμα ράβδου.

Η μόξα σε σχήμα ράβδου, αφού ξεκινήσει να καίγεται στο ένα άκρο της τοποθετείται κοντά στο δέρμα για μερικά λεπτά, συνήθως μέχρι η κοντινή περιοχή να παρουσιάσει ερυθρότητα. Η ράβδος μπορεί να περιστρέφεται σε κύκλους, να παραμένει ακίνητη ή να κινείται με τον ίδιο τρόπο που κινείται το ράμφος του δρυοκολάπτη.

Άλλη μια μέθοδος έμμεσης μοξοθεραπείας είναι αυτή της θερμής βελόνας με μόξα. Κατά την μέθοδο αυτή, η μόξα σε μορφή βαμβακιού τοποθετείται στην κεφαλή της βελόνας όπου και καίγεται, με αποτέλεσμα την μετάδοση θερμότητας μέσω της βελόνας στο σημείο βελονισμού.

Η μοξοθεραπεία με πιπερόριζα είναι άλλη μια έμμεση μέθοδος που χρησιμοποιείται, κυρίως, για την θεραπεία της διάρροιας και του κοιλιακού πόνου. Ένα λεπτό κομμάτι πιπερόριζας κόβεται και τοποθετείται στον αφαλό. Έπειτα μία κωνική μόξα αφήνεται επάνω στην πιπερόριζα μέχρι να καεί.

Ενδείξεις Μοξοθεραπείας

• Πρόληψη και διατήρηση υγείας
• Προώθηση της κίνησης του τσι και του αίματος
• Θέρμανση των μεσημβρινών
• Αποβολή του κρύου
• Ενδυνάμωση του γιανγκ
• Εξισορρόπηση του ανοσοποιητικού συστήματος
• Ομαλοποίηση της θέσης του εμβρύου

Προφυλάξεις Μοξοθεραπείας

• Δεν συνίσταται η μοξοθεραπεία στην κοιλιακή και οσφυοϊερή χώρα κυοφορούντων γυναικών
• Δεν συνίσταται η μοξοθεραπεία σε σύνδρομο υπερβολής και σύνδρομο ζέστης
• Δεν συνίσταται η μοξοθεραπεία σε σημεία κοντά σε επιφανειακά αγγεία

Ασθένειες στις οποίες η μοξοθεραπεία είναι αποτελεσματική

-Η θεραπεία της επιληψίας στην Αρχαία Ιαπωνία ήταν άμεση με μοξοθεραπεία

Στο αρχαιότερο Ιαπωνικό σύγγραμμα Ishinho, το οποίο εκδόθηκε από τον Tanba Yasuyori περιλαμβάνεται η κλινική περιγραφή και η θεραπεία της ”πνευματικής νόσου”. δηλαδή της επιληψίας στην αρχαία Ιαπωνία. Η νόσος αυτή πίστευε πως δεν ήταν αιτία κατάρας, αλλά φυσικού παράγοντα ή πνεύματος και αδυναμίας των εσωτερικών οργάνων. Η καλύτερη μέθοδος για την θεραπεία της επιληψίας είναι η διέγερση σημείων βελονισμού κατά μήκος ορισμένων μεσημβρινών με την καύση επί αυτών μιας ερεθιστικής ουσίας της moxa-moxibustion, η οποία αποκαθιστά έμμεσα τη νευρική διαταραχή.

Μια ασθένεια που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί ικανοποιητικά με βελονισμό μπορεί να αντιμετωπιστεί με μοξοθεραπεία.

Έχουν, σήμερα, κατασκευαστεί συσκευές για μοξοθεραπεία για να διευκολύνουν το χειρισμό.

Η μοξοθεραπεία είναι αποτελεσματική στην απλή και βρεφική διάρροια, τη χρόνια γαστρεντερίτιδα, το πεπτικό έλκος, το βρογχικό άσθμα, τους ρευματισμούς των μυών και των αρθρώσεων, τη νευρασθένεια, την επιληψία, την υπέρταση, τις διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, την χρόνια πυελική φλεγμονή, και την εμμηνόπαυση. Χρησιμοποιείται, όμως και στη θεραπεία της πνευμονικής φυματίωσης, και της αποφρακτικής θρομβαγγεϊτιδας. Οι ουλές μοξοθεραπείας μπορεί σημαντικά να μειώσουν την αρτηριακή πίεση, μειώνουν το ιξώδες του αίματος, και διαστέλλονται διάφορα αγγεία.

Κατά τη μοξοθεραπεία στις πληγές πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως μετά μια πάστα, προκειμένου να προστατεύσει το τραυματισμένο δέρμα και να μην γίνει βακτηριακή διαπύηση. Σε ένα μήνα, το πύον θα εξαφανιστεί και η νέα σάρκα θα αυξηθεί, το τραυματισμένο δέρμα θα επουλωθεί και θα αφήσει μια μικρή ουλή, μόνο. Ο ασθενής πρέπει να αναπαύεται μετά την μοξοθεραπεία και να αποφεύγεται η βαριά εργασία και τα συναισθήματα της θλίψης και της οργής. Ο ασθενής θα πρέπει, επίσης, να λαμβάνει την κατάλληλη τροφή, να περιορίσει τη σεξουαλική του ζωή, και να μην εκτίθεται σε ζέστη ή κρύο. Περισσότερα θρεπτικά τρόφιμα θα πρέπει να ληφθούν, όπως φρέσκο κρέας, φασόλια, και φρέσκα λαχανικά, για να βοηθήσουν στην επούλωση των πληγών και την πρόληψη της λοίμωξης. Έτσι θεραπεύονται η φυματίωση, το βρογχικό άσθμα, η αρθρίτιδα, ο λόξιγκας, η παράλυση του προσωπικού νεύρου, και η φυματιώδης αδενίτιδα.

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και η νευραλγία του φάρυγγα θεραπεύονται με μοξοθεραπεία συν βελονισμό.

Επίσης, η μοξοθεραπεία χρησιμοποιείται για τη στεφανιαία νόσο. Με τη μοξοθεραπεία στη στεφανιαία νόσο παρατηρείται ανακούφιση των συμπτωμάτων, βελτίωση του ΗΚΓ, και μείωση της αρτηριακής πίεσης και των λιπιδίων του αίματος. Η έμμεση μοξοθεραπεία προτιμάται από τους ασθενείς, λόγω της έλλειψης πόνου και δυσφορίας.

Η εντατική μοξοθεραπεία χρησιμοποιείται για την απόκτηση του Qi.

Ακόμη, χρησιμοποιείται για την θεραπεία της θυρεοειδίτιδας του Hashimoto με μείωση των συμπτωμάτων και ευρημάτων στις εξετάσεις αίματος σε σχέση με τις ορμόνες του θυρεοειδούς και τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα.

Η μοξοθεραπεία με φρέσκια φέτα τζίντζερ θεραπεύει την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

Η οξεία λεμφαγειϊτιδα μπορεί, επίσης, να θεραπευθεί, με μοξοθεραπεία.