Γονιδιακή θεραπεία για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας

25 Ιουλίου 2017

Γονιδιακή θεραπεία προστατεύει από την απώλεια της όρασης

Η ηλικιακή εκφύλιση ωχράς κηλίδας υγρού τύπου αποτελεί την κύρια αιτία τύφλωσης.

Οι ασθενείς που λαμβάνουν μηνιαίες οφθαλμικές ενέσεις για την υγρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας περιμένουν με αγωνία τη νέα θεραπεία, η οποία υπόσχεται θεραπεία, ακόμη και για ξηρή μορφή.

Υπάρχουν αποδείξεις ότι η γονιδιακή θεραπεία για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας είναι αποτελεσματική;

Η γονιδιακή θεραπεία για μια κληρονομική αμφιβληστροειδική νόσος που ονομάζεται συγγενής αμαύρωση του Leber και είναι ασφαλής και αποτελεσματική. Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας υγρού τύπου προκαλείται από την ανάπτυξη αφύσικων αιμοφόρων αγγείων που διαρρέουν υγρό στην κεντρική περιοχή του αμφιβληστροειδούς, με αποτέλεσμα τη σταδιακή απώλεια της κεντρικής όρασης.

Η γονιδιακή θεραπεία φέρει ένα γονίδιο στο μάτι μέσω μιας έγχυσης στο υαλοειδές σώμα, που είναι η σαφής ζελατινώδης ουσία που γεμίζει το μάτι από τον φακό στο πίσω μέρος του ματιού. Πρόκειται για ενδοϋαλώδη ένεση και είναι παρόμοια με τις ενέσεις που χορηγούνται επί του παρόντος για την υγρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Εναλλακτικά, οι ενέσεις μπορούν να γίνουν κάτω από τον αμφιβληστροειδή, με χειρουργική επέμβαση στο χειρουργείο. Το γονίδιο χορηγείται τυπικά χρησιμοποιώντας έναν ιό, ο οποίος τροποποιείται έτσι ώστε να μην προκαλεί βλάβη στα κύτταρα και συνεχή λοίμωξη. Το γονίδιο αυτό μετατρέπει τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς σε εργοστάσια παραγωγής της θεραπευτικής πρωτεϊνης sFLT01.

Οι γιατροί κάνουν στους ασθενείς περιοδικές εγχύσεις πρωτεϊνης, γιατί αυτή διαρρέει έξω από το μάτι σε ένα μήνα. Οι ασθενείς κάθε 6-8 εβδομάδες λαμβάνουν εκ νέου τη θεραπευτική πρωτεϊνη και αν δεν είναι συνεπείς χάνουν την όρασή τους. Με τη γονιδιακή θεραπεία το ίδιο το μάτι παράγει πλέον την προστατευτική πρωτεϊνη. Σε όσους η θεραπεία δεν πετυχαίνει υπαίτιο είναι το ανοσοποιητικό σύστημα.

Το γονίδιο συνεχίζει να παράγει πρωτεΐνες αντιαγγειογενετικές, που ονομάζονται αγγειοστατίνη και ενδοστατίνη για τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την ένεση. Αυτές οι πρωτεΐνες μετρούνται σε δείγματα υγρού που λαμβάνονται από το εσωτερικό του οφθαλμού. Το υπονατριαιμικό Retinostat μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη επιβλαβών αιμοφόρων αγγείων σε ασθενείς με υγρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

Μια άλλη προσέγγιση γονιδιακής θεραπείας στην υγρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η “AAV-sFLT” που φέρει το γονίδιο sFLT, έναν αναστολέα του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF). Ο VEGF είναι, επίσης, ο στόχος των επί του παρόντος εγκεκριμένων φαρμάκων για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας Lucentis, Eylea και Avastin.