Θεραπεία καρκίνου με χηλικές ενώσεις

Χορήγηση χηλικών ενώσεων για τη θεραπεία του καρκίνου

Γράφει η 

Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά 

Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD

Η θεραπεία χηλίωσης είναι μια ιατρική διαδικασία που περιλαμβάνει τη χορήγηση χηλικών παραγόντων για την αφαίρεση βαρέων μετάλλων από το σώμα.

Η χηλική θεραπεία έχει μακρά ιστορία χρήσης στην κλινική τοξικολογία και παραμένει σε χρήση για ορισμένες πολύ συγκεκριμένες ιατρικές θεραπείες, αν και χορηγείται υπό πολύ προσεκτική ιατρική παρακολούθηση, λόγω διαφόρων εγγενών κινδύνων.

Η θεραπεία χηλίωσης πρέπει να χορηγείται με προσοχή, καθώς, έχει πολλές πιθανές παρενέργειες.

Η θεραπεία χηλίωσης είναι η προτιμώμενη ιατρική θεραπεία για τη δηλητηρίαση από μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του οξικού υδραργύρου, του σιδήρου (σε θαλασσαιμία), του αρσενικού, του μολύβδου, του ουρανίου, του πλουτωνίου και άλλων μορφών τοξικής δηλητηρίασης από μέταλλα.

Ο χηλικός παράγοντας μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλέβια, ενδομυϊκά ή από το στόμα, ανάλογα με τον παράγοντα και τον τύπο της δηλητηρίασης. 

Οποιοσδήποτε έλεγχος των ούρων για μέταλλα πρέπει να γίνει πριν και όχι μετά από τη χορήγηση οποιασδήποτε θεραπείας χηλίωσης.

Οι χηλικοί παράγοντες 

Υπάρχει μια ποικιλία χηλικών παραγόντων με διαφορετικές συγγένειες για διαφορετικά μέταλλα, φυσικά χαρακτηριστικά και βιολογικό μηχανισμό δράσης.

Για τις πιο συνήθεις μορφές δηλητηρίασης από βαρέα μέταλλα, από μόλυβδο, αρσενικό ή υδράργυρο, υπάρχει διαθέσιμος αριθμός χηλικών παραγόντων.

Το διμερκαπτοηλεκτρικό οξύ (DMSA-dimercaptosuccinic acid) συνιστάται για τη θεραπεία δηλητηρίασης με μόλυβδο στα παιδιά. Άλλοι χηλικοί παράγοντες, όπως το 2,3-διμερκαπτοπροπανοσουλφονικό οξύ (DMPS-2,3-Dimercapto-1-propanesulfonic acid) και το άλφα λιποϊκό οξύ (ALA-Alpha Lipoic Acid ), χρησιμοποιούνται στη συμβατική και την εναλλακτική ιατρική. Μερικοί, συνήθεις, χηλικοί παράγοντες είναι το αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) και το τετραϋδροφουρφουρυλο δισουλφίδιο  thiamine tetrahydrofurfuryl disulfide (TTFD). Το EDTA και το DMSA είναι εγκεκριμένα για την αφαίρεση μολύβδου από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων. Αυτά τα φάρμακα συνδέονται με τα βαρέα μέταλλα στο σώμα και εμποδίζουν τη δέσμευσή τους σε άλλους παράγοντες. Στη συνέχεια εκκρίνονται από το σώμα. Η διαδικασία χηλικοποίησης αφαιρεί, επίσης, τα ζωτικά θρεπτικά συστατικά, όπως οι βιταμίνες C και E, γι ‘αυτό πρέπει να δοθούν συμπληρώματα διατροφής. 

Οι χηλικοί παράγοντες είναι:

-Dimercaprol (BAL)

Οξεία δηλητηρίαση με αρσενικό

Οξεία δηλητηρίαση με υδράργυρο

Οξεία δηλητηρίαση από μόλυβδο 

-Dimercaptosuccinic acid (DMSA)

Δηλητηρίαση από μόλυβδο

Δηλητηρίαση από αρσενικό

Δηλητηρίαση από υδράργυρο

-Dimercapto-propane sulfonate (DMPS)

Σοβαρή οξεία δηλητηρίαση από αρσενικό

Σοβαρή οξεία δηλητηρίαση από τον υδράργυρο

-Penicillamine:

Τοξικότητα από χαλκό

Περιστασιακά συμπληρωματική θεραπεία σε:

Τοξικότητα από χρυσό

Δηλητηρίαση από αρσενικό

Δηλητηρίαση από μόλυβδο

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

-Ethylenediamine tetraacetic acid (calcium disodium versenate) (CaNa2-EDTA)

Δηλητηρίαση από μόλυβδο

-Deferoxamine, Deferasirox

Οξεία δηλητηρίαση σιδήρου

Υπερφόρτωση σιδήρου

-Maltol, thiomaltol

Τοξικότητα από μόλυβδο  

Παρενέργειες από τη θεραπεία χηλίωσης

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας χηλίωσης περιλαμβάνουν την αφυδάτωση, το χαμηλό ασβέστιο στο αίμα, τη βλάβη στα νεφρά, τα αυξημένα ένζυμα, όπως ανιχνεύονται στις δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας, τις αλλεργικές αντιδράσεις και τα μειωμένα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων. Όταν χορηγείται ακατάλληλα, η θεραπεία χηλίωσης υπάρχει κίνδυνος για νευροαναπτυξιακές διαταραχές.

Η θεραπεία χηλίωσης

Έχει χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση στις συχνές φλεβοτομές, για τη θεραπεία της υπερβολικής αποθήκευσης σιδήρου σε άτομα με αιμοχρωμάτωση.  Και άλλοι χηλικοί παράγοντες έχουν ανακαλυφθεί. Όλοι λειτουργούν κάνοντας αρκετούς χημικούς δεσμούς με τα μεταλλικά ιόντα, καθιστώντας τα πολύ λιγότερο χημικά αντιδραστικά. Το προκύπτον σύμπλεγμα είναι υδατοδιαλυτό, επιτρέποντάς του να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος και να εκκρίνεται ακίνδυνα.

Η θεραπεία χηλίωσης μπορεί να θεραπεύει μια ποικιλία παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων και του αυτισμού.

Η θεραπεία χηλίωσης αναφέρεται στην έγχυση ή την κατανάλωση χηλικών παραγόντων με σκοπό την εξάλειψη από το σώμα ανεπιθύμητων ουσιών, όπως βαρέα μέταλλα, χημικές τοξίνες, αποθέσεις μετάλλων και τις λιπαρές πλάκες. Για παράδειγμα, στις αρτηρίες, ο παράγοντας χηλοποίησης δεσμεύεται με το ασβέστιο στις πλάκες.

Οι αιμοστατικοί παράγοντες είναι ουσίες που μπορούν να συνδεθούν χημικά με μέταλλα ή χημικές τοξίνες μέσα στο σώμα. 

Η θεραπεία χηλίωσης είναι μια εγκεκριμένη θεραπεία  για την αποτελεσματική και ασφαλή απομάκρυνση τοξικών βαρέων μετάλλων από το σώμα. Περιλαμβάνει ενδοφλέβιες ενέσεις χηλικού παράγοντα, EDTA (αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ) που είναι συνθετικό αμινοξύ. Το EDTA είναι ένας αρτηριακός παράγοντας καθαρισμού με την ικανότητα να απομακρύνει αποτελεσματικά τις πλάκες, τη χοληστερόλη και τα τοξικά βαρέα μέταλλα που περιορίζουν και εμποδίζουν τη ροή του αίματος και το οξυγόνο σε όλα τα  αιμοφόρα αγγεία του σώματος. Ένα άλλο όφελος και ίσως το πιο σημαντικό για τους ασθενείς με καρκίνο είναι ότι το EDTA δεσμεύεται και απομακρύνει από το σώμα τις  ελεύθερες ρίζες που είναι υπαίτιες για την ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου. Οι ελεύθερες ρίζες είναι οι εξαιρετικά ασταθείς χημικές ουσίες που προσβάλλουν, διεισδύουν και βλάπτουν τις ζωτικές κυτταρικές δομές. Οι πιο σταθερές χημικές ενώσεις στο σώμα διαθέτουν ένα ζεύγος ηλεκτρονίων. Μερικές φορές, ένα μέλος του ζεύγους ηλεκτρονίων αφαιρείται. Η προκύπτουσα ένωση ονομάζεται ελεύθερη ρίζα. Όταν δημιουργείται μια ελεύθερη ρίζα, ταξιδεύει μέσα από το σώμα αναζητώντας μια άλλη ένωση για να κλέψει ένα ηλεκτρόνιο. Όταν βρει ένα ηλεκτρόνιο για να κλέψει, διαλύει τη σταθερή ένωση και καταλήγει στην απελευθέρωση μιας άλλης ελεύθερης ρίζας και ούτω καθεξής. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά στο λεπτό μηχανισμό των κυττάρων. Οι ελεύθερες ρίζες οδηγούν σε διατροφικές ανισορροπίες, γήρανση, έλλειψη βιταμινών και έλλειψη οξυγόνου. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, μία από τις υποκείμενες αιτίες του καρκίνου είναι η υπερβολική βλάβη των ελεύθερων ριζών στα κύτταρα που βλάπτει το DNA  και έχει ως αποτέλεσμα κάποια κύτταρα να μεταλλάσσονται σε καρκινικά κύτταρα. Η θεραπεία με χηλικές ενώσεις έχει την ικανότητα να συνδέεται με τις ελεύθερες ρίζες και να τις εκκρίνει μέσω της διαδικασίας της ούρησης. Αφαιρεί, επίσης, μεταβατικά στοιχεία, όπως το σίδηρο, τα οποία επιταχύνουν την παθολογία των ελεύθερων ριζών και προκαλούν καρκίνο. Εξαλείφοντας τις υπερβολικές ελεύθερες ρίζες και τον πολλαπλασιασμό τους, αποκαθίστανται τα φυσικά επίπεδα βιταμινών και ανόργανων συστατικών του σώματος, επιτρέποντας έτσι στα κύτταρα του σώματος να επισκευαστούν και βοηθούν το σώμα στην επούλωση.

Βαριά μέταλλα και καρκίνος

Τα βαρέα μέταλλα ορίζονται ως μεταλλικά στοιχεία που έχουν σχετικά υψηλή πυκνότητα συγκριτικά με το νερό. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έκθεση του ανθρώπου έχει αυξηθεί δραματικά ως αποτέλεσμα μιας εκθετικής αύξησης της χρήσης τους σε διάφορες βιομηχανικές, γεωργικές, οικιακές και τεχνολογικές εφαρμογές. Οι αναφερόμενες πηγές βαρέων μετάλλων στο περιβάλλον περιλαμβάνουν βιομηχανικά, γεωργικά, φαρμακευτικά, οικιακά απόβλητα και ατμοσφαιρικούς ρύπους.

Τα βαρέα μέταλλα αρχίζουν να συσωρρεύονται στον οργανισμό μας πριν από τη γέννηση. Το αναπτυσσόμενο έμβρυο παραλαμβάνει περίπου το 70% των βαρέων μετάλλων της μητέρας που απελευθερώνονται στο αίμα της. Στη συνέχεια, το παιδί κάνει εμβόλια που περιέχουν τοξικά μέταλλα, τρώει επεξεργασμένα τρόφιμα, εισπνέει τοξικά αέρια και πίνει τοξικό νερό, χρησιμοποιεί μεταλλικά αρώματα και αλοιφές, και εκτίθεται στα φυσικά οδοντικά αμαλγάματα και άλλα ιατρικά εμφυτεύματα.

Τα βαρέα μέταλλα που είναι ανοσοκατασταλτικά και μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν καρκίνο είναι: ο υδράργυρος, ο μόλυβδος, το κάδμιο, το αρσενικό και το ουράνιο. Κατατάσσονται ως ανθρώπινα καρκινογόνα (γνωστά ή πιθανά). Αυτοί οι θανατηφόροι και σιωπηλοί εισβολείς προκαλούν καταστολή και / ή απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε δεκαπλάσια αύξηση της θνησιμότητας από τον καρκίνο. 

Χηλική Θεραπεία και Οξυγόνο

Ένα άλλο βασικό πλεονέκτημα της θεραπείας χηλίωσης είναι η επακόλουθη αύξηση της οξυγόνωσης στα κύτταρα. Τα υγιή κύτταρα είναι αερόβια, πράγμα που σημαίνει ότι λειτουργούν σωστά με την παρουσία επαρκούς οξυγόνου. Τα υγιή κύτταρα μεταβολίζουν το οξυγόνο και τη γλυκόζη (σάκχαρο αίματος) για να παράγουν τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP), το οποίο είναι το ενεργειακό “νόμισμα” των κυττάρων. Από την άλλη πλευρά, τα καρκινικά κύτταρα είναι αναερόβια και λειτουργούν χωρίς οξυγόνο. Απουσία οξυγόνου, το κύτταρο επανέρχεται σε ένα πρωτόγονο πρόγραμμα διατροφής για να διατηρηθεί, μετατρέποντας τη γλυκόζη, με ζύμωση. Το γαλακτικό οξύ που παράγεται με ζύμωση μειώνει το pH του κυττάρου (όξινο / αλκαλικό ισοζύγιο) και καταστρέφει την ικανότητα του DNA και του RNA να ελέγχουν την κυτταρική διαίρεση και τα καρκινικά κύτταρα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.

Η θεραπεία με χηλικές ενώσεις αποτοξινώνει τον οργανισμό και από πολλά χημειοθεραπευτικά…

Προστατευτικά που χρησιμοποιούνται σε ασθενείς για προφύλαξη και θεραπεία από την τοξικότητα των χημειοθεραπευτικών

Amifostine-τριυδρική αμιφωστίνη (αιθανεθειολ-αμινο-προπυλ-αμινο-διυδρο-φωσφόρος): Αναστέλλει εκλεκτικά στα υγιή κύτταρα την κυτταροτοξικότητα των αλκυλίων και των παραγώγων της πλατίνης, ενώ σέβεται τη δράση στα κύτταρα του όγκου. Επίσης, μειώνει τον κίνδυνο που σχετίζεται με την ουδετεροπενία και προστατεύει από τις παρενέργειες της ακτινοθεραπείας. Η δοσολογία είναι 910 mg/m² σε έγχυση 15 λεπτών, μισή ώρα πριν τη χημειοθεραπεία. Διατηρείται 6 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου και 24 ώρες στο ψυγείο. Προκαλεί υπόταση και αλλεργίες (αμινοθειόλες, μαννιτόλη), έξαψη, υπασβεστιαιμία, πυρετό και σπασμούς.

Dextrazoxane: Είναι δισπιπεραζινεδιόνη που είναι κυκλικό παράγωγο του EDTA. Υφίσταται ενδοκυττάρια υδρόλυση από κυκλικό σε ανοικτού δακτυλίου παράγωγο. Δημιουργεί χηλικές ενώσεις με μετακίνηση του Fe⁺⁺ και του Cu⁺⁺ από τα συμπλέγματα δοξορουμπικίνης και μείωση της δημιουργίας ελευθέρων ριζών οξυγόνου. Προκαλεί μείωση της καρδιοτοξικότητας της δοξορουβικίνης. Χορηγείται με ενδοφλέβια ένεση 30 λεπτά πριν τη χορήγηση δοξορουβικίνης. Αναλογία 10:1, δηλαδή 500 mg/m²: 50 mg/m². Προκαλεί αύξηση της μυελοτοξικότητας από τη χημειοθεραπεία.

MESNA-Sodium mercaptoethane sulphonate: Προστατεύει τους βλεννογόνους του ουροποιητικού από τη δράση αλκυλιούντων παραγόντων μέσω της δέσμευσης σουλφυδρυλικών ριζών με την ακρολεϊνη. Χορηγείται ενδοφλέβια 15 λεπτά πριν το φάρμακο σε ποσότητα 20% του κυτταροστατικού. Προκαλεί ναυτία, έμετο και ψευδώς θετική οξόνη στα ούρα.

Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.

Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.

Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.

Μάθετε όλες τις πληροφορίες από τους συνεργάτες μας για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου, πατώντας εδώ.

Γράφει η
Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD, PhD

Διαβάστε περισσότερα για την Σάββη Μάλλιου Κριαρά