Κάντε μια καινούρια αρχή
Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει…
Συχνά όμως λυπόμαστε τόσο για την πόρτα που έκλεισε, που δεν μπορούμε να δούμε τη νέα πόρτα που ανοίγει για εμάς…
Μετά από ένα σοβαρό γεγονός ή μια απώλεια υπάρχει τρόπος να ορθοποδήσουμε και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, το οποίο μπορεί τελικά να μας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία.
Βέβαια κάθε αρχή είναι και δύσκολη, ιδιαίτερα αν πρόκειται για νέα αρχή μετά από ένα σοβαρό γεγονός, όπως ο χωρισμός ή η απόλυση.
Όμως, η ζωή είναι μικρή και φεύγει…
Και ότι φεύγει από τη ζωή μας, μας αφήνει χώρο για κάτι νέο, το οποίο μπορεί να συμπληρώσει το κενό που δημιουργήθηκε.
Και το καινούριο που θα έρθει στη ζωή μας μπορεί να μας αλλάξει και τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και ερμηνεύουμε τη ζωή μας.
Η απώλεια της δουλειάς, του συντρόφου, του σπιτιού ή της υγείας μετά από μια ασθένεια, δεν πρέπει να μας στερήσει την ευκαιρία που δικαιούμαστε στην ευτυχία, γιατί η ζωή είναι μικρή.
Η απώλεια…
Η ίδια η ύπαρξή μας εμπεριέχει αποχωρισμούς, απώλειες και αλλαγές. Κάθε αλλαγή σημαίνει ότι αφήνουμε πίσω μας αυτό που ήδη γνωρίζουμε και μετακινούμαστε προς κάτι καινούργιο, που μας καλεί να υιοθετήσουμε νέες συμπεριφορές και ιδέες, αλλά και διαφορετικό τρόπο σκέψης. Ένας χωρισμός, η απόλυση, μια μετακόμιση, αλλά και ένα πρόβλημα υγείας, αποτελούν σοβαρές απώλειες, όπως του συντρόφου, της δουλειάς, του σπιτιού ή της υγείας στις οποίες καλούμαστε να προσαρμοστούμε.
Τα 5 στάδια της απώλειας…
-Η άρνηση
Το άτομο αρνείται να αναγνωρίσει το γεγονός της απώλειας. Πρόκειται για έναν μηχανισμό άμυνας που το προστατεύει από το έντονο άγχος και τα δυνατά συναισθήματα εξαιτίας της απώλειας.
-Ο θυμός
Ο θυμός προς τον εαυτό μας, τους άλλους, την τύχη και τον Θεό, όταν έρθει η συνειδητοποίηση της απώλειας. Είναι η στιγμή που αναζητάμε κάποιον να αναλάβει την ευθύνη για ό,τι εμείς χάσαμε.
-Η διαπραγμάτευση
Στο στάδιο αυτό το άτομο προσπαθεί να διαπραγματευτεί τρόπους, ώστε να βρει μια λύση για την απώλεια, δηλαδή να μη χάσει αυτό που ουσιαστικά έχει ήδη χάσει και δεν υπάρχει πια. Σε αυτό το στάδιο μπορεί να γεννηθούν και οι ενοχές, όπου το άτομο σκέφτεται τι θα μπορούσε να είχε κάνει για να αποφύγει αυτή την εξέλιξη.
-Το στάδιο της θλίψης
Στη φάση αυτή ερχόμαστε για πρώτη φορά σε επαφή με τα συναισθήματα που γεννά η απώλεια, όπως η θλίψη και ο πόνος ψυχικός και σωματικός. Στο στάδιο αυτό υπάρχει κίνδυνος για κατάθλιψη.
-Η αποδοχή
Συνειδητοποιούμε την απώλεια και το γεγονός ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάσταση και σταδιακά συμβιβαζόμαστε. Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να δούμε τι θετικό έχουμε αποκομίσει και τι μάθημα πήραμε από αυτή την εμπειρία. Επίσης, είμαστε πλέον έτοιμοι να προσανατολιστούμε προς μια καινούργια αρχή, αφήνοντας πίσω μας το παρελθόν.
Η νέα αρχή…
Είναι απαραίτητο να μην απομονωθούμε όταν βιώνουμε μια αλλαγή στη ζωή μας. Και να μη φοβηθούμε να βιώσουμε τα συναισθήματα που συνοδεύουν αυτή την αλλαγή. Ακόμη και η θλίψη είναι απαραίτητη. Αν δεν αφήσουμε τον εαυτό μας να βιώσει αυτά τα συναισθήματα, μπορεί να μείνουμε παγιδευμένοι στο στάδιο της άρνησης. Παραμένοντας προσκολλημένοι στο στάδιο της άρνησης, δεν καταφέρνουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην εμφάνιση ψυχοσωματικών προβλημάτων. Στο στάδιο της αποδοχής, μπορούμε να δούμε τι καινούργιο μας φέρνει η απώλεια που βιώνουμε. Άλλωστε, οτιδήποτε φεύγει αφήνει πίσω του ένα κενό που έρχεται να καλυφθεί με κάτι νέο. Βασικοί παράγοντες για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα είναι να βασιστούμε στο υποστηρικτικό δίκτυο των φίλων και συγγενών και να αποφύγουμε την απομόνωση.
Μετά από έναν χωρισμό…
Είναι σημαντικό να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώσει τη λύπη, τον θυμό και τη σύγχυση που συνοδεύει τον χωρισμό. Να αποδεχθούμε ότι έχουμε πληγωθεί, αλλά παράλληλα να καταλάβουμε ότι έχουμε και εμείς μερίδιο της ευθύνης γι’ αυτή την εξέλιξη, χωρίς να κατακρίνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Εκμεταλλευόμαστε το δίκτυο υποστήριξής μας και επιδιώκουμε να μιλήσουμε για τους φόβους και τις ανησυχίες μας σε ένα κοντινό μας πρόσωπο. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να επιλέξουμε με υπευθυνότητα το πρόσωπο στο οποίο θα ανοιχτούμε. Κρατάμε αποστάσεις από τον τέως σύντροφο. Όταν ο χωρισμός είναι πρόσφατος, το να βλέπουμε τον τέως σύντροφό μας δεν μας βοηθά να τον ξεπεράσουμε. Φροντίζουμε τον εαυτό μας, όπως ακριβώς θα φροντίζαμε κάποιον φίλο εάν δεν ήταν καλά, περνούσε μια δύσκολη κατάσταση και ήθελε στήριξη. Ακόμη, αποφεύγουμε την αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ, που είναι σύνηθες φαινόμενο, τρώμε και κοιμόμαστε καλά και κάνουμε δραστηριότητες που μας ευχαριστούν. Αποφεύγουμε τις νέες γνωριμίες, επειδή ακόμη δεν είμαστε συναισθηματικά έτοιμοι και σε αυτή τη φάση ασυνείδητα προσπαθούμε να βρούμε τον αντικαταστάτη του προηγούμενου συντρόφου. Χρειάζεται χρόνος, ώστε να αφήσουμε πίσω μας τα συναισθήματα, τις συνήθειες και τις αναμνήσεις της προηγούμενης σχέσης μας. Ακόμη και αν η απόφαση του χωρισμού ήταν δική μας, και πάλι βιώνουμε την απώλεια, επειδή για να έχουμε φτάσει στην απόφαση του χωρισμού αυτό σημαίνει ότι έχει ήδη συμβεί μια απώλεια. Πρόκειται για την απώλεια της επιθυμίας να είμαστε με αυτό τον άνθρωπο, την απώλεια των κοινών σημείων που κάποτε μας ένωναν. Αυτή η απόφαση, ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις, δεν είναι εύκολη, γιατί εμπεριέχει την απώλεια του υπάρχοντος τρόπου ζωής μας, αλλά και τον φόβο του τι θα συμβεί στο μέλλον. Αξιοποιούμε καταλλήλως τον ελεύθερο χρόνο μας, ώστε να ανακαλύψουμε και πάλι ό,τι μας αρέσει. Είναι μια περίοδος που μπορεί να λειτουργήσει ως μια ευκαιρία για καλύτερη επαφή με τον εαυτό μας, με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να κρατήσουμε ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης για όσα καλά ζήσαμε με τον τέως σύντροφό μας, γιατί ό,τι και αν έχει τελικά συμβεί, κάποτε ο ένας είχε επιλέξει τον άλλον και μοιραστήκαμε μαζί όμορφες στιγμές και αυτό δεν χάνεται…
Μετά από μια απόλυση…
Υπάρχει μεγάλο πλήγμα για την οικονομική μας κατάσταση και την αυτοεκτίμησή μας. Για τους περισσότερους ισοδυναμεί με απόρριψη, που μπορεί να γεννήσει συναισθήματα απογοήτευσης, θυμού και ενοχών. Αυτά τα συναισθήματα αναξιότητας και αυξάνεται το άγχος και η ανασφάλεια για την εύρεση νέας εργασίας. Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πενθήσει, να βιώσει τον πόνο, τη θλίψη και την απογοήτευση για την απώλεια της εργασίας μας. Ωστόσο, την ίδια στιγμή είναι σημαντικό να μη γίνουμε παθητικοί δέκτες της κατάστασης. Αποφεύγουμε την απομόνωση και αναζητούμε πρόσωπα εμπιστοσύνης για να μιλήσουμε για όσα νιώθουμε. Αναζητούμε ομάδες υποστήριξης για ανέργους. Την αναζήτηση εργασίας, για όσο καιρό αυτή διαρκέσει, πρέπει να τη δούμε σαν τη νέα μας εργασία. Ενεργοποιούμε τις επαφές μας, ανανεώνουμε το βιογραφικό μας, καθώς και την επιστολή που το συνοδεύει, ώστε να είναι ελκυστικά. Παράλληλα, αναζητάμε ευκαιρίες μετεκπαίδευσης που θα προσφέρουν προσόντα στο βιογραφικό μας. Ορίζουμε ένα ωράριο στα πλαίσια του οποίου ασχολούμαστε καθημερινά με την εύρεση εργασίας, ώστε να έχουμε περισσότερο έλεγχο της κατάστασης. Επίσης, καλό είναι να επεκτείνουμε το εύρος του αντικειμένου εργασίας μας. Με αυτό τον τρόπο αυξάνουμε τις πιθανότητες να βρούμε δουλειά. Δεν σταματάμε τις συνήθειες της καθημερινής μας ρουτίνας. Προετοιμαζόμαστε, ώστε να αντισταθούμε στις αυτόματες αρνητικές σκέψεις που κάνουμε για την κατάστασή μας. Προσπαθούμε να δούμε τα πράγματα από μια απόσταση, χωρίς να βουλιάζουμε στην απαισιοδοξία. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να βιώσουν την απόλυση απελευθερωτικά, επειδή βρίσκονταν σε μια δουλειά με καλή αμοιβή, αλλά με πολλές ώρες εργασίας, στρες και ελάχιστη ευχαρίστηση. Μέσα από την απόλυση, λοιπόν, αναγκάζονται να ιεραρχήσουν ξανά τις αξίες, τις προτεραιότητες και τις ανάγκες τους, γεγονός που τους οδηγεί σε ένα άλλο αντικείμενο εργασίας, που τελικά τους ικανοποιεί περισσότερο.
Μετά από μια ασθένεια…
Η απώλεια της υγείας συμβαδίζει με την απώλεια της ψευδαίσθησης ότι ο θάνατος δεν μας αγγίζει και μας φέρνει σε επαφή με την πραγματικότητα του θανάτου, πιθανώς και με την απώλεια μέρους της λειτουργικότητάς μας. Η σοβαρή αρρώστια είναι μια κατάσταση που μας κλονίζει και συχνά καθιστά αναγκαία την ψυχολογική υποστήριξη από έναν ειδικό, δεδομένου ότι ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων δεν ξεπερνούν το στάδιο της άρνησης και της συνειδητοποίησης ότι πρέπει να αλλάξουν δεδομένα στον τρόπο ζωής τους, ώστε να προστατεύσουν την υγεία τους. Το πρώτο βήμα όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με τη διάγνωση είναι να κρατήσει την ψυχραιμία του και να επιδιώξει να ενημερωθεί όσο πληρέστερα γίνεται για τη νόσο και τις επιλογές θεραπείας. Σε περιπτώσεις πολύ σοβαρής ασθένειας, είναι χρήσιμες οι ομάδες υποστήριξης και αλληλοβοήθειας με μέλη ανθρώπους που έχουν την ίδια ασθένεια. Το οικογενειακό και το φιλικό δίκτυο υποστήριξης είναι πολύ σημαντικά. Είναι λανθασμένο να μη μιλάμε με τους φίλους και τους συγγενείς με τον φόβο ότι θα τους στενοχωρήσουμε. Η στενοχώρια υπάρχει ούτως ή άλλως, οπότε δεν έχει νόημα να μη μιλάμε γι’ αυτό. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση και να προχωρήσουμε με τα νέα δεδομένα. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν σε αυτή την κατάσταση, μετά από μια σοβαρή ασθένεια το άτομο αποκτά μια νέα συνειδητοποίηση της ζωής. Αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τη ζωή, το παρόν, τον χρόνο, τα συναισθήματά του, αλλά και τις σχέσεις του. Γίνεται πιο ευγνώμον γι’ αυτό που έχει στο παρόν. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η νέα αρχή μπορεί να το φέρει πιο κοντά στην ευτυχία και την υγεία.
Μετά από μετακόμιση…
Είτε είναι επιθυμητή ή όχι, η απώλεια αφορά το γεγονός ότι στερούμαστε τον οικείο μας χώρο, το καταφύγιό μας, ενώ παράλληλα χάνουμε και το γνωστό μας περιβάλλον. Γι’ αυτό και η μετακόμιση συγκαταλέγεται στα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής. Ακόμη και η προετοιμασία για μια μετακόμιση μας φέρνει σε επαφή με αναμνήσεις και έντονα συναισθήματα. Για να πιεστούμε όσο το δυνατόν λιγότερο, η καλύτερη συμβουλή είναι η καλή οργάνωση πριν από την ημέρα της μετακόμισης. Στο καινούργιο μας σπίτι είναι σημαντικό να εξοικειωθούμε με το περιβάλλον. Να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να νιώσουμε τον νέο χώρο δικό μας. Να τον νιώσουμε σπίτι μας, όπως εμείς το εννοούμε. Παράλληλα, πρέπει να επιδιώξουμε να εξερευνήσουμε τη νέα μας γειτονιά και να γνωρίσουμε τους ανθρώπους. Να συνδεθούμε με πρόσωπα και πράγματα στο καινούργιο μας περιβάλλον, να βρούμε καινούργια στέκια και νέες παρέες.
Απώλεια οποιουδήποτε τύπου είναι ένα διαζύγιο, η απώλεια εργασίας, το τέλος μιας φιλίας ή ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου που μπορεί να μας στείλει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Η απώλεια είναι πολύ οδυνηρή και ακόμη και η σκέψη για αυτό μπορεί να προκαλέσει έναν κόμπο στο στομάχι μας και αισθανόμαστε ένα βάρος στο στήθος μας.
Όλοι επιθυμούμε να μετατοπίσουμε την ενέργεια, το μυαλό και την καρδιά μας προς μια διαφορετική κατεύθυνση.
Όλα όσα μπορούμε να κάνετε για να ξαναδημιουργήσετε τη ζωή που θέλετε μετά την απώλεια
-Βάλτε στόχους. Η ρύθμιση του στόχου είναι σημαντική επειδή η αυτοεκτίμησή μας έχει πέσει. Σε κάποιο επίπεδο, νομίζουμε ότι είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τα πράγματα και στη συνέχεια να διαπιστώνουμε ότι δεν μπορούμε. Ο καθορισμός στόχου και η επίτευξη αυτού του στόχου θα μας βοηθήσει να δούμε ότι εξακολουθούμε να έχουμε τον έλεγχο ορισμένων πράξεων. Η επίτευξη του στόχου θα βοηθήσει να κερδίσουμε κάποια από την παλιά εμπιστοσύνη μας. Αυτός ο στόχος δεν πρέπει να σχετίζεται με την εργασία. Ο στόχος πρέπει να είναι αρκετά μικρός ώστε να μπορεί να επιτευχθεί εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Για παράδειγμα, αν δεν κάνατε άσκηση, το περπάτημα δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα είναι ένας καλός και εύκολος στόχος.
-Ζητήστε βοήθεια από έναν πνευματικό. Ψάξτε για κάποιον πνευματικό που θα σας βοηθήσει να βρείτε τον εαυτό σας.
–Να είστε ξεκάθαροι με αυτό που επιθυμείτε. Σε μια απώλεια, μπορείτε να αισθανθείτε ότι χρειάζεστε άμεση ανακούφιση, η οποία μπορεί να σας αναγκάσει να δράσετε παρορμητικά. Μην περιμένετε να μάθετε ακριβώς τι θέλετε μέσα σε λίγες μέρες ή ακόμα και εβδομάδες μετά την απώλειά σας.
-Παρατηρήστε τις σκέψεις σας. Μην κρίνετε τις σκέψεις σας, απλώς παρατηρήστε τις. Έχετε εμμονή με την απώλεια; Μιλάτε συνέχεια γι’ αυτήν; Οι σκέψεις μας επηρεάζουν τις πράξεις μας. Και πολλές φορές, δεν γνωρίζουμε τι σκεφτόμαστε μέχρι να αρχίσουμε να παρατηρούμε τις σκέψεις μας. Μπορεί να έχετε τη συνήθεια της αρνητικής ομιλίας και δεν συνειδητοποιείτε καν ότι συμμετέχετε σε αυτή τη συμπεριφορά αρκετές φορές την ημέρα. Δεν μπορείτε να αλλάξετε κάτι που δεν γνωρίζετε, έτσι είναι σημαντικό να έχετε μια ακριβή εικόνα των σκέψεών σας.
-Σταματήστε μια κακή συμπεριφορά. Για παράδειγμα αντί να τρώτε πολύ κι επεξεργασμένο φαγητό ξεκινήστε την άσκηση. Ο τερματισμός μιας συμπεριφοράς θα επιτρέψει να αποκτήσετε μια νέα που θα έχετε τον έλεγχο.
-Να συμμετέχετε σε νέες συνομιλίες. Η εμπλοκή σε συνομιλίες που δεν κάνατε πριν δεν σημαίνει πάντα ότι αναζητάτε μια πλήρη στροφή στη ζωή σας. Αν αγαπάτε τη σύγχρονη τέχνη, αλλά δεν έχετε καμία πρόθεση να γίνετε καλλιτέχνης, τότε αρχίστε να ασχολείστε με σύγχρονα έργα τέχνης.
–Διώξτε τους γνωστούς που σας προσφέρουν αρνητική ενέργεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι φίλοι σας δεν είναι υγιείς για εσάς. Μερικές συνομιλίες δεν είναι κατάλληλες για σας μετά την απώλεια. Να μιλάτε μόνο με όσους σας προσφέρουν θετική ενέργεια.
-Να νιώθετε ευγνωμοσύνη. Όταν βλέπουμε τον κόσμο μέσα από το φακό της ευγνωμοσύνης, ο κόσμος μας είναι πλουσιότερος. Είναι δύσκολο να μπει κάτι νέο όταν δεν μπορείτε να δείτε αυτό που υπάρχει ήδη στη ζωή σας.
-Να είστε ανοιχτοί. Μερικοί άνθρωποι κλείνονται κυριολεκτικά στον εαυτό τους και αρνούνται να ακούσουν τους άλλους. Άλλοι δεν είναι έτοιμοι να ακούσουν διαφορετικές απόψεις. Όταν έχετε μια περιορισμένη άποψη, είναι σαν να αναπνέετε με έναν πνεύμονα, και δεν μπορείτε να αναπνέετε σωστά. Είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε μια νέα διαδρομή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε τη δουλειά σας. Μόλις αφήσετε τον εαυτό σας να είναι ανοικτός, χωρίς να αναζητήσετε μια άμεση απάντηση, θα μπορείτε να δείτε τα πράγματα με διαφορετικό φως.
-Αποδεχτείτε ότι η απώλεια είναι τελεσίδικη. Αυτό είναι πολύ οδυνηρό, γιατί η απώλειά σας, σας άφησε ακρωτηριασμένο και ίσως να μην γνωρίζετε ποτέ γιατί συνέβη. Θέλει τεράστιο θάρρος. Αν αναζητάτε, συνεχώς, την αιτία σας για την απώλειά σας, θα νιώθετε βαθιά απογοήτευση. Για ορισμένες απώλειες δεν θα έχετε ποτέ απαντήσεις. Η αναζήτηση της αιτίας για την απώλειά σας μπορεί να οδηγήσει σε αμέτρητα δάκρυα και περισσότερες απώλειες.
-Ρωτήστε τον εαυτό σας: Θέλετε να πάτε παρακάτω και να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας ή να την περιορίσετε και να την εγκλωβίσετε στην απώλεια; Η ανάπτυξη μετά τη μερική απώλεια είναι πολύ δυνατή, αν την καλλιεργήσετε σωστά. Η απώλεια προωθεί την ανάπτυξη όταν μπορέσετε να την ξεπεράσετε.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα για να μπορέσετε να ξεπεράσετε μια απώλεια
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για να ξεπεράσετε μια απώλεια
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
To παρατεταμένο χρόνιο στρες προκαλεί καρκίνο
Τα 8 στάδια που θα περάσετε μετά από έναν χωρισμό
Τι να κάνετε αν ο άντρας σας σας απατήσει
Ότι σιχαίνονται οι γυναίκες στους άντρες
Να παίρνετε θεραπεία σε περίπτωση χωρισμού
Διακοπές μαζί ή καλύτερα χώρια;
Γιατί μια γυναίκα θέλει να χωρίσει τον άντρα από την γυναίκα και τα παιδιά του