HIV λοίμωξη και AIDS

31 Αυγούστου 2020

Το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας

HIV λοίμωξη και AIDS είναι η μόλυνση από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας και το σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (HIV/AIDS) είναι ένα φάσμα καταστάσεων που προκαλούνται από μόλυνση από τον ιό ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).

Μετά την αρχική λοίμωξη, ένα άτομο μπορεί να μην παρατηρήσει συμπτώματα ή να εμφανίσει μια σύντομη περίοδο ασθένειας που μοιάζει με γρίπη.

Συνήθως, ακολουθείται από παρατεταμένη περίοδο χωρίς συμπτώματα.

Εάν η λοίμωξη εξελίσσεται, παρεμβαίνει περισσότερο στο ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης κοινών λοιμώξεων, όπως η φυματίωση, καθώς και άλλες ευκαιριακές λοιμώξεις και όγκους που κατά τα άλλα είναι σπάνιοι σε άτομα που έχουν φυσιολογική ανοσοποιητική λειτουργία. Αυτά τα καθυστερημένα συμπτώματα μόλυνσης αναφέρονται ως σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS). Αυτό το στάδιο συνδέεται, επίσης, συχνά, με την ακούσια απώλεια βάρους.

Ο ιός HIV εξαπλώνεται, κυρίως, από το σεξ χωρίς προστασία (συμπεριλαμβανομένου και του πρωκτικού και του στοματικού σεξ), από μολυσμένες μεταγγίσεις αίματος, από υποδερμικές, ενδοδερμικές, υποδόριες κι ενδοφλέβιες βελόνες και από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού ή του θηλασμού. Μερικά σωματικά υγρά, όπως το σάλιο, ο ιδρώτας και τα δάκρυα, δεν πιστεύεται ότι μεταδίδουν τον ιό. Ο HIV είναι μέλος της ομάδας ιών γνωστών ως ρετροϊών.

Οι μέθοδοι πρόληψης περιλαμβάνουν: ασφαλές σεξ, χρήση καθαρών βελόνων, θεραπεία εκείνων που έχουν μολυνθεί και προφύλαξη πριν και μετά την έκθεση. Η ασθένεια σε ένα μωρό μπορεί συχνά να αποφευχθεί με τη χορήγηση αντιρετροϊκής φαρμακευτικής αγωγής τόσο στη μητέρα όσο και στο παιδί. Δεν υπάρχει θεραπεία ή εμβόλιο. Ωστόσο, η αντιρετροϊκή θεραπεία μπορεί να επιβραδύνει την πορεία της νόσου και μπορεί να οδηγήσει σε σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.

Συνιστάται θεραπεία αμέσως μόλις γίνει η διάγνωση. Χωρίς θεραπεία, ο μέσος χρόνος επιβίωσης μετά τη μόλυνση είναι 11 χρόνια.

Το 2018, περίπου 37,9 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με HIV και είχε ως αποτέλεσμα 770.000 θανάτους. Υπολογίζεται ότι 20,6 εκατομμύρια από αυτά ζουν στην Ανατολική και Νότια Αφρική. Μεταξύ του χρόνου που εντοπίστηκε το AIDS (στις αρχές της δεκαετίας του 1980) και του 2018, η ασθένεια προκάλεσε περίπου 32 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως.

Το HIV / AIDS θεωρείται πανδημία -δηλαδή ασθένεια που υπάρχει σε μια μεγάλη περιοχή και εξαπλώνεται ενεργά. Ο HIV μεταθόθηκε από πιθήκους, σε ανθρώπους στη δυτική-κεντρική Αφρική στις αρχές έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Το AIDS αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CDC) το 1981 και η αιτία του – η λοίμωξη από τον HIV – εντοπίστηκε στις αρχές της δεκαετίας.

Το HIV / AIDS είχε μεγάλο αντίκτυπο στην κοινωνία, τόσο ως ασθένεια όσο και ως πηγή διακρίσεων. Η ασθένεια έχει, επίσης, μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις. Υπάρχουν πολλές παρερμηνείες σχετικά με το HIV / AIDS, όπως η πεποίθηση ότι μπορεί να μεταδοθεί μέσω περιστασιακής μη σεξουαλικής επαφής. Η ασθένεια έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών αντιπαραθέσεων που αφορούν τη θρησκεία, συμπεριλαμβανομένης της θέσης της Καθολικής Εκκλησίας να μην υποστηρίζει τη χρήση προφυλακτικών ως πρόληψη. Έχει προσελκύσει τη διεθνή ιατρική και πολιτική προσοχή, καθώς και έγινε χρηματοδότηση μεγάλης κλίμακας από τότε που εντοπίστηκε στη δεκαετία του 1980.

Ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας είναι ένας ρετροϊός που προσβάλλει τα κύτταρα με υποδοχείς CD4 και κυρίως, τα CD4 λεμφοκύτταρα, που ονομάζονται, επίσης, Τ4 ή Τ-βοηθητικά κύτταρα).

Η μόλυνση προκαλεί τον κυτταρικό θάνατο των λεμφοκυττάρων αυτών και την εξασθένηση, του ανοσολογικού συστήματος, που έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση ευκαιριακών λοιμώξεων, κακοηθειών και νευρολογικών διαταραχών. Οι ευκαιριακές αυτές λοιμώξεις χαρακτηρίζουν το σύνδρομο της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS).

Από τις 1/1/93 όλα τα άτομα με μόλυνση από HIV και CD4 < 200 έχουν ταξινομηθεί ως AIDS.

Ο HIV φαίνεται, να δρα απευθείας στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το γαστρεντερικό σωλήνα και άλλα συστήματα.

Αυτοάνοσα φαινόμενα φαίνεται, επίσης, να συμβάλλουν στο κλινικό φάσμα της νόσου.

ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Παιδιατρικό: Εξελίσσεται πιο γρήγορα στα βρέφη

Γηριατρικό: Εξελίσσεται πιο γρήγορα σε άτομα πάνω από 50

ΚΥΗΣΗ: Δεν υπάρχει ακόμη διαμορφωμένο πλαίσιο φροντίδας. Φαίνεται να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μικροβιακής πνευμονίας στην κύηση και μερικές φορές πρόωρου τοκετού σε γυναίκες με HIV

Γενετική: Δεν υπάρχει σχέση.

Επίπτωση/Επιπολασμός στις ΗΠΑ: Πάνω από 250.000 μολυσμένα άτομα (δηλ. > 0,1%)

Επικρατέστερη ηλικία: Νεαροί ενήλικες 25-44 ετών

Επικρατέστερο φύλλο: Άνδρες > Γυναίκες

Ταξινομήσεις HIV/AIDS

Δύο κύρια κλινικά συστήματα σταδιοποίησης χρησιμοποιούνται για την ταξινόμηση της νόσου που σχετίζεται με τον ιό HIV:

Το σύστημα του ΠΟΥ για τη μόλυνση από τον ιό HIV και τη νόσο και το σύστημα ταξινόμησης CDC για τη μόλυνση από τον ιό HIV.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πρότεινε για πρώτη φορά έναν ορισμό για το AIDS το 1986. Έκτοτε, η ταξινόμηση του ΠΟΥ έχει ενημερωθεί και επεκταθεί αρκετές φορές, με την πιο πρόσφατη έκδοση να δημοσιεύεται το 2007.

Το σύστημα ΠΟΥ χρησιμοποιεί τις ακόλουθες κατηγορίες:

Πρωτογενής λοίμωξη από τον ιό HIV: Μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να σχετίζεται με οξύ ρετροϊικό σύνδρομο
Στάδιο Ι: Η μόλυνση από τον ιό HIV είναι ασυμπτωματική με αριθμό CD4 + T κυττάρων μεγαλύτερο από 500 ανά μικρολίτρο (μl ή κυβικά mm) αίματος. Μπορεί να υπάρχει γενικευμένη διόγκωση των λεμφαδένων.
Στάδιο II: Ήπια συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν μικρές εκδηλώσεις από τους βλεννογόνους και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Αριθμός CD4 μικρότερος από 500 / μl
Στάδιο III: Προχωρημένα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν ανεξήγητη χρόνια διάρροια για περισσότερο από ένα μήνα, σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης του πνεύμονα και αριθμός CD4 μικρότερος από 350 / μl [25]
Στάδιο IV ή AIDS: Σοβαρά συμπτώματα, που περιλαμβάνουν τοξοπλάσμωση του εγκεφάλου, καντιντίαση του οισοφάγου, τραχείας, βρόγχων ή πνευμόνων και σάρκωμα Kaposi. Αριθμός CD4 μικρότερο από 200 / μl

Το σύστημα CDC χρησιμοποιεί τις ακόλουθες κατηγορίες CDC = Centers for Disease control = Κέντρα ελέγχου νόσων (στις ΗΠΑ):

Στάδιο 0: ο χρόνος μεταξύ ενός αρνητικού ή απροσδιόριστου τεστ HIV που σε λιγότερο από 180 ημέρες γίνεται θετικό τεστ.
Στάδιο 1: Αριθμός CD4 είναι 500 κύτταρα / μl και χωρίς συνθήκες που ορίζουν το AIDS.
Στάδιο 2: Ο αριθμός CD4 είναι 200 έως 500 κύτταρα / μl και δεν υπάρχουν συνθήκες που ορίζουν το AIDS.
Στάδιο 3: Αριθμός CD4 ≤ 200 κύτταρα / μl ή συνθήκες που ορίζουν το AIDS.
Άγνωστο: Εάν δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για οποιαδήποτε από τις παραπάνω ταξινομήσεις.

Για σκοπούς επιτήρησης, η διάγνωση του AIDS παραμένει ακόμη και αν, μετά τη θεραπεία, ο αριθμός των κυττάρων CD4 + T αυξάνεται σε πάνω από 200 ανά μL αίματος ή άλλες ασθένειες που ορίζουν το AIDS.

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ HIV/AIDS

CDC Σύστημα ταξινόμησης:

Οξεία λοίμωξη: σύνδρομο που μοιάζει με μονοπυρήνωση με πυρετό, εξάνθημα, μυαλγίες και κακουχία (πρόκειται για ένα αυτοπεριοριζόμενο σύνδρομο που εμφανίζεται 6-8 περίπου εβδομάδες μετά τη μόλυνση και σχετίζεται με την ανάπτυξη αντισωμάτων κατά του HIV).
Ασυμπτωματική λοίμωξη – παρατηρείται μετά την αρχική λοίμωξη – ποικίλη διάρκεια.
Επίμονη γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια: χαρακτηριστικά – διόγκωση λεμφαδένα 1 cm ή περισσότερο σε δύο ή τρεις εξωβουβωνικές εντοπίσεις. Η αδενοπάθεια επιμένει για πάνω από 3 μήνες, Δεν μπορεί να εξηγηθεί με την παρουσία άλλης πάθησης.
Άλλες παθήσεις:

(Α) Γενικά: Πυρετός που διαρκεί πάνω από ένα μήνα, ακούσια απώλεια βάρους πάνω από 10% του βασικού σωματικού βάρους, επίμονη διάρροια, δερματικό εξάνθημα, βαριά χρόνια αδυναμία

(Β) Νευρολογικές παθήσεις: Άνοια, μυελοπάθεια ή περιφερική νευροπάθεια που δεν εξηγείται απο άλλη πάθηση

(Γ) Δευτεροπαθείς λοιμώξεις:

1) ευκαιριακές λοιμώξεις που χαρακτηρίζουν το AIDS: πνευμονία από pneumocystis carinii, χρόνια κρυπτοσποριδιακή διάρροια, τοξοπλάσμωση του εγκεφάλου, εξωεντερική στρογγυλίαση, ισοσπορίαση, οισοφαγική, βρογχική ή πνευμονική καντιντίαση, κρυπτοκοκκίαση, ιστοπλάσμωση, κοκκιδιοειδομύκωση, γενικευμένη λοίμωξη από μυκοβακτηρίδια, λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό, χρόνια βλεννογονοδερματική ή γενικευμένη ερπητική λοίμωξη, προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια, τοξοπλάσμωση

2) Άλλες ειδικές λοιμώξεις: τριχωτή λευκοπλακία του στόματος, έρπητας ζωστήρας με πολλαπλές εντοπίσεις, νοκαρδίωση, φυματίωση (πνευμονική), υποτροπιάζουσα βακτηριαιμία με σαλμονέλλα, στοματική καντιντίαση

Δ) Δευτεροπαθείς καρκίνοι: Σάρκωμα Kaposi, λέμφωμα μη Hodgkin και λέμφωμα του εγκεφάλου. Αυξημένος κίνδυνος τραχηλικού καρκίνου σε γυναίκες με HIV. Επίχρισμα κατά Παπανικολάου κάθε 6 μήνες ή πιο συχνά

Άλλες καταστάσεις: αντιπροσωπεύουν κλινικές εκδηλώσεις ή παθήσεις που δεν αναφέρονται παραπάνω αλλά μπορούν να αποδοθούν σε λοίμωξη απο HIV.

Περιλαμβάνονται: ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα, σμηγματοροϊκή δερματίτιδα, χρόνια λεμφοειδής διάμεση πνευμονίτιδα, αλωπεκία και νεφροπάθεια.

ΑΙΤΙΑ HIV/AIDS

Λοίμωξη από τον ανθρώπινο ιό της ανοσοανεπάρκειας (HIV)

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ HIV/AIDS

Σεξουαλική δραστηριότητα: οι ομοφυλόφιλοι άνδρες έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Όλα όμως τα σεξουαλικά δραστήρια άτομα έχουν κάποιο κίνδυνο ο οποίος εξαρτάται από τους παράγοντες κινδύνου και τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων τους.
Ενδοφλέβια χρήση ουσιών (κοινή χρήση μολυσμένων συριγγών)
Μεταγγίσεις αίματος ή προϊόντων αίματος. Μεγαλύτερος κίνδυνος υπήρχε από το 1975 μέχρι το Μάρτιο του 1985 οπότε καθιερώθηκε η εξέταση του αίματος για HIV. H μετάδοση πριν και μετά τη χρονική αυτή περίοδο αν και αποκλείεται είναι λιγότερη πιθανή.
Οι αιμορροφιλικοί στους οποίους έχουν χορηγηθεί κατεψυγμένα προϊόντα πλάσματος έχουν μεγάλο κίνδυνο, όπως και η ανοσοσφαιρίνη και το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β.
Παιδιά μητέρων με λοίμωξη του HIV: περίπου 30% των παιδιών αυτών θα μολυνθούν κατά τη διάρκεια της κύησης. Ο θηλασμός αποτελεί μια πιθανή οδό μετάδοσης και γι’ αυτό δεν συνιστάται σε προσβεβλημένες μητέρες.
Προσωπικό υγείας: ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από ακούσιο τρύπημα με βελόνα (ο κίνδυνος υπολογίζεται σε 1 ανά 250).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ HIV/AIDS

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ HIV/AIDS

Πολλές παθήσεις μιμούνται τη λοίμωξη από HIV.

Ελέγξτε κάθε ασθενή για HIV όταν υπάρχει παρατεταμένη νόσηση, χωρίς, προφανή εξήγηση.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ HIV/AIDS

ELISA

Χαρακτηρίζεται ως αντιδρώσα ή μη αντιδρώσα. Οι αντιδρώσες δοκιμασίες πρέπει να επαναλαμβάνονται. Εξετάστε τις επαναλαμβανόμενες αντιδρώσες δοκιμασίες με ένα άλλο είδος δοκιμασίας (συνήθως, με WESTERN BLOT).
Η ευαισθησία και ειδικότητα της δοκιμασίας ELISA είναι μεγαλύτερη από 98% και μπορει να προσεγγίζει το 100%.

Western Blot (WB)

Τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι θετικά, αρνητικά ή ακαθόριστα (τα τελευταία οφείλονται σε μη ειδικές αντιδράσεις του αρνητικού HIV ορού με κάποιες πρωτεϊνες του HIV)
Η CDC συνιστά, πλέον, την αντίδραση σε δύο από τις ακόλουθες τρεις ζώνες κριτήρια θετικότητας: P24,gp41 και gp120/160. Αν τα αποτελέσματα της μεθόδου WB είναι ασαφή πρέπει να γίνεται επανεξέταση σε 3 και 6 μήνες.

Δοκιμασίες για HIV αντίγονα (HIV P24 αντίγονο) ή HIV πυρηνικά οξέα (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης):

Γίνονται αλλά είναι ακριβά και περιορισμένης αξίας για την ώρα.

Τα περισσότερα άτομα που έχουν μολυνθεί με HIV αναπτύσσουν συγκεκριμένα αντισώματα εντός τριών έως δώδεκα εβδομάδων μετά την αρχική λοίμωξη. Η διάγνωση του πρωτογενούς HIV πριν από την ορομετατροπή γίνεται με μέτρηση του HIV-RNA ή του αντιγόνου p24. Τα θετικά αποτελέσματα που λαμβάνονται με έλεγχο αντισωμάτων ή PCR επιβεβαιώνονται είτε με διαφορετικό αντίσωμα είτε με PCR.

Οι εξετάσεις αντισωμάτων σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 μηνών είναι, συνήθως, ανακριβείς, λόγω της συνεχιζόμενης παρουσίας μητρικών αντισωμάτων. Έτσι, η μόλυνση από HIV μπορεί να διαγνωστεί μόνο με δοκιμή PCR για HIV RNA ή DNA, ή μέσω δοκιμής για το αντιγόνο ρ24. Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου στερείται πρόσβασης σε αξιόπιστες δοκιμές PCR και οι άνθρωποι σε πολλά μέρη περιμένουν απλώς μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα ή το παιδί να είναι αρκετά μεγάλο για ακριβή εξέταση αντισωμάτων.

Φάρμακα που μπορεί να μεταβάλλουν τα ευρήματα: Κανένα

Διαταραχές που μπορεί να μεταβάλλουν τα ευρήματα: Καμία

ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ –

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ Αυτές που ενδείκνυνται σε υποψία ευκαιριακής λοίμωξης και καταστάσεων που σχετίζονται με HIV.

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ Αυτές που ενδείκνυνται σε υποψία ευκαιριακής λοίμωξης και καταστάσεων που σχετίζονται με HIV.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ-

ΘΕΡΑΠΕΙΑ HIV/AIDS

ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΗ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Ατομικό αναμνηστικό όπου περιλαμβάνονται οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες παθήσεις και η φυματίωση με ημερομηνίες και θεραπείες.

Ανασκόπηση των συστημάτων για πυρετό, ρίγη, διάρροια, απώλεια βάρους, αδυναμία, αδενοπάθεια, βήχα, δύσπνοια προσπάθειας, οπτικές διαταραχές, κεφαλαλγία, νευρολογικές διαταραχές, δερματικό εξάνθημα, στοματικό άλγος, παραρρινοκολπίτιδα, οδυνοφαγία

Κοινωνικό ιστορικό

Πλήρης φυσική εξέταση και επίχρισμα κατά Παπανικολάου

Ανασκόπηση εμβολιασμών (το αντιπνευμονιοκοκκικό, το αντιγριππικό και το αντιτετανικό εμβόλιο, συνιστώνται MONO σε ενήλικες). Το πολυδύναμο εμβόλιο της πολυομελίτιδας (OPV) αντενδείκνυται στα παιδιά (χορηγείστε το αδρανοποιημένο εμβόλιο IPV)].

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ

Εξετάσεις: Γενική αίματος, τύπος και αιμοπετάλια, όλα τα βιοχημικά, απόλυτος αριθμός CD4 και % λεμφοκύτταρα CD4, ηπατίτιδας B, ηπατίτιδας C και άλλες ηπατίτιδες ακτινογραφία θώρακα, Quantiferon, CMV και άλλες μικροβιολογικές εξετάσεις (EBV, TOXOTEST κ.ά)

Ασθενείς με CD4 κύτταρα κάτω από 500 φαίνεται ότι βοηθούνται από την αντιρετροϊκή αγωγή με ζιδοβουδίνη και άλλους πιθανώς αντιρετροϊκούς παράγοντες.

Σε ασθενείς με CD4 κύτταρα κάτω από 200, στοματική καντιντίαση ή άλλα σημεία σοβαρής ανοσοκαταστολής πρέπει να χορηγείται προφύλαξη για pneumonokystis carinii.

Σε ασθενείς με CD4 κάτω από 100 πρέπει να χορηγείται προφύλαξη για Mycobacterium avium.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Παροτρύνετε τους ασθενείς να ασκούνται τακτικά.

Πολλές κοινότητες με HIV ασθενείς οργανώνουν ομαδικές δραστηριότητες.

ΔΙΑΙΤΑ

Συνιστάται καλή διατροφή
Αποφυγή ωμών αυγών μη παστεριωμένου γάλακτος και άλλων δυνητικά μολυσμένων τροφών
Πολλοί ασθενείς έχουν ανάγκη από υποκατάσταση βιταμινών (βιταμίνη Α, ψευδάργυρος, σίδηρος, πολυβιταμίνες
Η χρήση κάνναβης και πολλά συμπληρώματα διατροφής και εναλλακτικές θεραπείες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία HIV/AIDS

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Άμεση, πλήρης και αντικειμενική ενημέρωση για τους τρόπους μετάδοσης (κυρίως σεξουαλικά και με την κοινή χρήση συριγγών).
Διδάξτε όσους έχουν μολυνθεί πως να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο για τους άλλους.

ΦΑΡΜΑΚΑ HIV/AIDS

Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία, ούτε αποτελεσματικό εμβόλιο για τον ιό HIV.

Η θεραπεία αποτελείται από την αντιρετροϊκή θεραπεία (HAART) που επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.

Η θεραπεία περιλαμβάνει, επίσης, την προληπτική την και ενεργή θεραπεία των ευκαιριακών λοιμώξεων.

Αντιιική θεραπεία

Αρχικά, η θεραπεία είναι, συνήθως, ένας μη-νουκλεοσιδικός αναστολέας της αντίστροφης μεταγραφάσης (NNRTI) συν δύο αναστολείς της ανάστροφης μεταγραφάσης ανάλογου νουκλεοσιδίου (NRTIs).

Τα τυπικά NRTI περιλαμβάνουν: ζιδοβουδίνη (AZT) ή τενοφοβίρη (TDF) και λαμιβουδίνη (3TC) ή emtricitabine (FTC).

Από το 2019, τα dolutegravir / lamivudine / tenofovir αναφέρεονται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ενήλικες, με εναλλακτική την tenofovir / lamivudine / efavirenz.

Συνδυασμοί παραγόντων που περιλαμβάνουν αναστολείς πρωτεάσης (PI) χρησιμοποιούνται εάν το παραπάνω σχήμα χάνει την αποτελεσματικότητά του.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνιστούν αντιρετροϊκά άτομα σε όλες τις ηλικίες (συμπεριλαμβανομένων των εγκύων γυναικών) μόλις γίνει η διάγνωση, ανεξάρτητα από τον αριθμό των CD4.

Μόλις ξεκινήσει η θεραπεία, συνιστάται να συνεχιστεί χωρίς διαλείμματα ή “διακοπές”. Πολλοί άνθρωποι διαγιγνώσκονται μόνο αφού ιδανικά θα έπρεπε να είχε αρχίσει η θεραπεία.

Το επιθυμητό αποτέλεσμα της θεραπείας είναι ένας μακροχρόνιος αριθμός HIV-RNA στο πλάσμα κάτω από 50 αντίγραφα / mL.

Τα επίπεδα για να προσδιοριστεί εάν η θεραπεία είναι αποτελεσματική συνιστώνται αρχικά μετά από τέσσερις εβδομάδες και όταν τα επίπεδα πέσουν κάτω από 50 αντίγραφα / mL, οι έλεγχοι κάθε τρεις έως έξι μήνες είναι συνήθως επαρκείς.

Ο ανεπαρκής έλεγχος θεωρείται μεγαλύτερος από 400 αντίγραφα / mL. [28] Βάσει αυτών των κριτηρίων, η θεραπεία είναι αποτελεσματική σε περισσότερο από 95% των ανθρώπων κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους.

Τα οφέλη της θεραπείας περιλαμβάνουν μειωμένο κίνδυνο εξέλιξης στο AIDS και μειωμένο κίνδυνο θανάτου.

Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η θεραπεία βελτιώνει, επίσης, τη σωματική και ψυχική υγεία. Με τη θεραπεία, υπάρχει 70% μειωμένος κίνδυνος εμφάνισης φυματίωσης.

Τα πρόσθετα οφέλη περιλαμβάνουν μειωμένο κίνδυνο μετάδοσης της νόσου σε σεξουαλικούς συντρόφους και μείωση της μετάδοσης από τη μητέρα σε παιδί.

Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συμμόρφωση.

Οι λόγοι για τη μη τήρηση της θεραπείας περιλαμβάνουν την κακή πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη, ανεπαρκή κοινωνική υποστήριξη, ψυχική ασθένεια και κατάχρηση ναρκωτικών.

Η πολυπλοκότητα των θεραπειών (λόγω του αριθμού των χαπιών και της συχνότητας δοσολογίας) και οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να μειώσουν τη συμμόρφωση.

Συγκεκριμένες ανεπιθύμητες ενέργειες σχετίζονται με τον αντιρετροϊκό παράγοντα που λαμβάνεται.

Ορισμένες σχετικά συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν: σύνδρομο λιποδυστροφίας, δυσλιπιδαιμία και σακχαρώδης διαβήτης, ειδικά με τους αναστολείς πρωτεάσης. Άλλα συχνά συμπτώματα είναι η διάρροια και ο αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου. Οι νεότερες προτεινόμενες θεραπείες σχετίζονται με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Ορισμένα φάρμακα μπορεί να σχετίζονται με γενετικές ανωμαλίες και ως εκ τούτου μπορεί να είναι ακατάλληλα για γυναίκες που ελπίζουν να κάνουν παιδιά, ακοκκιοκυτταραιμία και αναιμία (δοσοεξαρτώμενη τοξικότητα), κεφαλαλγία, ναυτία και εμετοί, μυϊκή αδυναμία, αποχρωματισμός των νυχιών και αδυναμία, τοξικότητα από το αιμοποιητικό.

Οι συστάσεις θεραπείας για παιδιά είναι, κάπως, διαφορετικές από αυτές για ενήλικες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη θεραπεία όλων των παιδιών κάτω των 5 ετών. Παιδιά άνω των 5 ετών αντιμετωπίζονται σαν ενήλικες. Οι κατευθυντήριες γραμμές των Ηνωμένων Πολιτειών συνιστούν τη θεραπεία όλων των παιδιών ηλικίας κάτω των 12 μηνών και σε όλα τα άτομα με HIV RNA έχουν περισσότερα από 100.000 αντίγραφα / mL μεταξύ ενός έτους και πέντε ετών.

Παρακολούθηση

Γενική αίματος και βιοχημικά σε δύο και τέσσερις εβδομάδες, στη συνέχεια μια φορά το μήνα για τρεις μήνες, και τέλος κάθε τρεις μήνες.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ HIV/AIDS

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Η συχνότητα καθορίζεται κυρίως από την φυσική και ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς και από την ανάγκη παρακολούθησης της τοξικότητας των φαρμάκων και της ανοσολογικής λειτουργίας
Εξέταση των κυττάρων CD4 κάθε τρεις μήνες
Πλήρης, προσεκτική φυσική κατάσταση
Διεξοδική ανασκόπηση συστημάτων εστιάζοντας κατά κύριο λόγο σε συμπτώματα από το νευρικό (λοίμωξη ΚΝΣ, κακοήθεια ή άνοια), οπτικές διαταραχές (αμφιβληστροειδοπάθεια από CMV), διάρροια, πυρετό, νυχτερινούς ιδρώτες, δύσπνοια, δύσπνοια προσπαθείας (πνευμονία από pneumonokystis cariniii σε αρχικά στάδια) και οδυνοφαγία (οισοφαγική καντιντίαση)

ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ HIV/AIDS

Αν είναι δυνατόν: αποφύγετε προϊόντα αίματος που δεν έχουν ελεγχθεί, αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη, χρησιμοποιήστε προφυλακτικά, αποφύγετε την ενδοφλέβια χρήση ουσιών, αποφύγετε τα σωματικά υγρά των φορέων HIV

ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ HIV/AIDS

Ανοσοανεπάρκεια
Ευκαιριακές λοιμώξεις
Σάρκωμα Kaposi
Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα σε AIDS
Νευροψυχιατρικά συμπτώματα
Θρομβοπενία

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ HIV/AIDS

Όταν η λοίμωξη από HIV εξελιχθεί σε AIDS, το προσδόκιμο επιβίωσης είναι 2 εώς 3 χρόνια.

Οι ευκαιριακές λοιμώξεις που χαρακτηρίζουν το AIDS δεν εμφανίζονται συνήθως πριν τα CD4 μειωθούν κάτω από 200.

Στη λοίμωξη από HIV ο αριθμός των CD4 μειώνεται με ένα ρυθμό 50 με 80 κάθε χρόνο, ενώ μειώνονται με ταχύτερο ρυθμό όταν πέσουν κάτω από 200.

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ HIV/AIDS

Σύμπλεγμα που σχετίζεται με AIDS, αλιθιασική χολοκυστίτιδα, ιός Epstein-Barr, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα μη-Α, μη-Β και όσες αναφέρονται στα σημεία και συμπτώματα ως ευκαιριακές λοιμώξεις που χαρακτηρίζουν το AIDS
Σύφιλη: είναι πολύ πιο επιθετική σε ασθενείς με HIV. Η οριστική θεραπεία της σύφιλης σε άτομα με HIV αποτελεί ακόμη αντικείμενο διαμάχης: συμβουλευθείτε έναν ειδικό στις σεξουαλικά μεταδιδόμενες παθήσεις
Φυματίωση: Η ΤΒ έχει γίνει επιδημική σε άτομα με HIV. Σε λοίμωξη με HIV αλλάζει η αντιμετώπιση της ΤΒ και αν και όλα τα άτομα με ΤΒ πρέπει να ελέγχονται για HIV, αν δεν ελέγχονται, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τρία φάρμακα, όπως και στη μόλυνση από HIV

ΠΟΛΛΟΙ, ΠΛΕΟΝ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΑΝΟΣΟΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

Διαβάστε, επίσης,

Αντιεμβολιαστιακό κίνημα

Ιστοπλάσμωση

Κάνναβη και HIV/AIDS

Η αντιεμετική δράση της κάνναβης

Κάνναβη και αναλγησία

Θεραπεία με δηλητήριο της μέλισσας

Μπισκοτάκια πρόπολης

Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με καστορέλαιο

Ιατρική κάνναβη και λεμφώματα

Σάρκωμα Kaposi και κάνναβη

Γιατί η κάνναβη θεραπεύει κάθε ασθένεια