Επιλόχειος λοίμωξη

Επιλόχειος λοίμωξη μετά τον τοκετό

Τα σημεία και τα συμπτώματα, συνήθως, περιλαμβάνουν πυρετό μεγαλύτερο από 38,0 ° C, ρίγη, πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα και πιθανώς, δύσοσμες κολπικές εκκρίσεις.

Συνήθως, εμφανίζεται μετά τις πρώτες 24 ώρες και εντός των πρώτων δέκα ημερών μετά τον τοκετό.

Η πιο συχνή λοίμωξη είναι αυτή της μήτρας και των περιβαλλόντων ιστών (ενδομητρίτιδα).

Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την καισαρική τομή, την παρουσία ορισμένων βακτηρίων, όπως ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Β στον κόλπο, την πρόωρη ρήξη των μεμβρανών, τις πολλαπλές κολπικές εξετάσεις και τη χειροκίνητη αφαίρεση του πλακούντα. Οι περισσότερες λοιμώξεις περιλαμβάνουν έναν αριθμό τύπων βακτηρίων.

Η διάγνωση γίνεται με καλλιέργεια των κολπικών εκκρίσεων ή του αίματος. Επίσης, απαιτείται ιατρική απεικόνιση, όπως μαγνητική τομογραφία κοιλίας.

Άλλες αιτίες πυρετού μετά τον τοκετό περιλαμβάνουν: διόγκωση των μαστών, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, λοιμώξεις της κοιλιακής τομής ή της αιδοιοτομίας και ατελεκτασία πνεύμονα, από πνευμονία.

Λόγω των κινδύνων που ακολουθούν μετά την καισαρική τομή, συνιστάται σε όλες τις γυναίκες να λαμβάνουν προληπτική δόση αντιβιοτικών, όπως, η αμπικιλλίνη κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

Η θεραπεία των συγκεκριμένων λοιμώξεων γίνεται με αντιβιοτικά, με τα περισσότερα άτομα να βελτιώνονται σε δύο έως τρεις ημέρες. Σε άτομα με ήπια νόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά από το στόμα. Διαφορετικά, συνιστώνται ενδοφλέβια αντιβιοτικά. Τα συνηθισμένα αντιβιοτικά περιλαμβάνουν συνδυασμό αμπικιλλίνης και γενταμυκίνης μετά τον κολπικό τοκετό ή κλινδαμυκίνης και γενταμυκίνης σε εκείνους που είχαν υποβληθεί σε τομή καισαρική τομή. Σε εκείνες τις γυναίκες που δεν βελτιώνονται με την κατάλληλη θεραπεία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη άλλες επιπλοκές, όπως ένα απόστημα.

Στον ανεπτυγμένο κόσμο περίπου ένα έως δύο τοις εκατό αναπτύσσουν λοιμώξεις της μήτρας μετά τον κολπικό τοκετό. Αυτό αυξάνεται σε πέντε έως δεκατρία τοις εκατό μεταξύ εκείνων που έχουν πιο δύσκολες τομές και 50 τοις εκατό με καισαρικές τομές, πριν από τη χρήση προληπτικών αντιβιοτικών. Είναι η αιτία περίπου του 10% των θανάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Οι πρώτες γνωστές περιγραφές της κατάστασης ανάγονται τουλάχιστον στον 5ο αιώνα π.Χ. στα γραπτά του Ιπποκράτη.

Η επιλόχειος λοίμωξη είναι βακτηριδιακή λοίμωξη του γεννητικού σωλήνα, η οποία αναπτύσσεται μετά από τοκετό.

Στην οντότητα αυτή συμπεριλαμβάνονται: η κυτταρίτιδα του περινέου, οι λοιμώξεις του κόλπου και του τραχήλου, η νεκρωτική φλεγμονή της περιτονίας, η ενδομητρίτιδα, η κυτταρίτιδα της πυέλου, η σηπτική θρομβοφλεβίτιδα της πυέλου και η φλεγμονή των παραμητρίων.

Επηρεαζόμενα συστήματα: Γεννητικό

Επίπτωση/Επιπολασμός 

• Φυσιολογικοί τοκετοί – 2%
• Καισαρικές τομές – >13%

Επικρατέστερη ηλικία: Οι γυναίκες στην εφηβική ηλικία έχουν υψηλότερο κίνδυνο

Επικρατέστερο φύλο: Μόνο γυναίκες

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

Συνήθως, εμφανίζονται μετά τις πρώτες 24 ώρες και εντός των πρώτων δέκα ημερών μετά τον τοκετό

• Πυρετός > 38 ^ΟC
• Εντοπισμένος πόνος και οίδημα
• Ρίγη
• Κοιλιακό άλγος
• Δύσοσμα λόχεια
• Ευαισθησία της μήτρας κατά την ψηλάφηση
• Περιτονίτιδα με οξύ άλγος, ειλεός
• Σηπτική καταπληξία

ΑΙΤΙΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Οι επιλόχειες λοιμώξεις, συνήθως, αρχίζουν σαν μετατραυματικές λοιμώξεις που επιπλέκουν ρήξη του περινέου, του κόλπου, του τραχήλου ή της τομής στο κοιλιακό τοίχωμα μετά από καισαρική. Μπορεί να αφορούν, επίσης, το ενδομήτριο, ιδιαίτερα το σημείο πρόσφυσης του πλακούντα.
• Λοιμώξεις για τις οποίες ευθύνονται πολλά μικρόβια: το αρχικό παθογόνο συχνά δεν αναγνωρίζεται.

Στα βακτηρίδια που απομονώνονται, συνήθως, συμπεριλαμβάνονται:

• Αερόβια/τα δυνητικώς αερόβια – Στρεπτόκοκκοι της ομάδας Α, Β και D. Ο εντερόκοκκος, Gram (-) βακτηρίδια (Ε. Coli, Klebsiella και Proteus sp.) ο σταφυλόκοκκος aureus, ο σταφυλόκοκκος epidermis, η Gardnerella vaginalis και ο Hemophilus infuenza
• Αναερόβια – Peptococcus sp., peptostreptococcus sp., Fusobacterium sp.
• Άλλα – Mycoplasma hominis, Clamydia trachomatis, Urea urealyticum

Μετά τον τοκετό, το γεννητικό σύστημα μιας γυναίκας είναι επιρρεπές σε μόλυνση. Η μόλυνση μπορεί να περιορίζεται στην κοιλότητα και το τοίχωμα της μήτρας της ή μπορεί να εξαπλωθεί πέρα ​​από να προκαλέσει σηψαιμία ή άλλες ασθένειες, ειδικά όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εξασθενημένο ή μετά από σοβαρή αιμορραγία. Η φλεγμονώδης λοίμωξη είναι συχνή στην  επιφάνεια του εσωτερικού της μήτρας μετά τον διαχωρισμό του πλακούντα (μετά τον τοκετό). Αλλά οι παθογόνοι οργανισμοί μπορούν, επίσης, να επηρεάσουν τις ρήξεις οποιουδήποτε μέρους του γεννητικού συστήματος της γυναίκας. Από οποιαδήποτε πύλη, μπορούν να εισβάλουν στην κυκλοφορία του αίματος και στο λεμφικό σύστημα να προκαλέσουν σήψη, κυτταρίτιδα (φλεγμονή του συνδετικού ιστού) και πυελική ή γενικευμένη περιτονίτιδα. Η σοβαρότητα της ασθένειας εξαρτάται από την μολυσματικότητα του μολυσματικού οργανισμού, την αντίσταση των ιστών που προσβάλλονται και τη γενική υγεία της γυναίκας. Οι οργανισμοί που, συνήθως, παράγουν αυτή τη μόλυνση είναι ο Streptococcus pyogenes. σταφυλόκοκκοι (κάτοικοι του δέρματος και των σπυριών). Οι αναερόβιοι στρεπτόκοκκοι, οι οποίοι ευδοκιμούν σε αποκεντρωμένους ιστούς, μπορεί να υπάρχουν μετά δύσκολο τοκετό και μη τήρηση της αντισηψίας. Το Escherichia coli και το Clostridium perfringens (κάτοικοι του εντέρου) και το Clostridium tetani, μπορεί, επίσης, να προκαλέσουν λοίμωξη.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Μικροβιακή μόλυνση (κατά την εξέταση του τραχήλου, τους χειρισμούς παρακολούθησης των λειτουργιών του εμβρύου ή τους χειρουργικούς χειρισμούς)
• Απώλεια αίματος
• Καισαρική τομή – ο κίνδυνος αυξάνεται σε περιπτώσεις πρόπτωσης του ομφάλιου λώρου ή άκρου του εμβρύου
• Διαβήτης
• Εθισμός σε φάρμακα
• Ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νόσων
• Ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος
• Οικονομική ανέχεια
• Μικροβιακή κολπίτιδα
• Ουρολοίμωξη
• Κακή διατροφή
• Παχυσαρκία
• Προϋπάρχουσα χοριοαμνιοΐτιδα
• Πρόωρος τοκετός
• Πρώιμη ρήξη μεμβρανών
• Παρατεταμένος τοκετός
• Τραύμα
• Στρεπτόκκοκκος της ομάδας Β

Οι παράγοντες κινδύνου με σειρά φθίνουσας συχνότητας περιλαμβάνουν: ενδομητρίτιδα, λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, πνευμονία/ατελεκτασία, λοίμωξη τραύματος και σηπτική πυελική θρομβοφλεβίτιδα.

Οι σηπτικοί παράγοντες κινδύνου για κάθε πάθηση παρατίθενται κατά σειρά μετά τον τοκετό (PPD) κατά την οποία εμφανίζεται γενικά η κατάσταση.

PPD 0: Οι παράγοντες κινδύνου ατελεκτασίας περιλαμβάνουν γενική αναισθησία, κάπνισμα τσιγάρων και αποφρακτική πνευμονοπάθεια.
PPD 1–2: Οι παράγοντες κινδύνου των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος περιλαμβάνουν πολλαπλό καθετηριασμό, πολλαπλές κολπικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια της εργασίας και βακτηριουρία που δεν έχει υποβληθεί σε θεραπεία.
PPD 2–3: Οι παράγοντες κινδύνου της ενδομητρίτιδας (η πιο συχνή αιτία) περιλαμβάνουν καισαρική τομή έκτακτης ανάγκης, παρατεταμένη ρήξη της μεμβράνης, και πολλαπλές κολπικές εξετάσεις.
PPD 4-5: Οι παράγοντες κινδύνου λοίμωξης τραύματος περιλαμβάνουν καισαρική τομή έκτακτης ανάγκης, παρατεταμένη ρήξη μεμβράνης, παρατεταμένη εργασία και πολλαπλή κολπική εξέταση κατά τη διάρκεια της εργασίας.
PPD 5–6: Οι παράγοντες κινδύνου της σηπτικής πυελικής θρομβοφλεβίτιδας περιλαμβάνουν καισαρική τομή έκτακτης ανάγκης, παρατεταμένη ρήξη μεμβράνης, παρατεταμένη εργασία και  δύσκολη γέννηση από τον κόλπο.
PPD 7-21: Οι παράγοντες κινδύνου μαστίτιδας περιλαμβάνουν το τραύμα της θηλής από το θηλασμό.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Πυρετός άλλης αιτιολογίας:

1. Ουρολοίμωξη
2. Λοίμωξη αναπνευστικού
3. Μαστίτιδα ή διάταση του μαστού
4. Θρομβοφλεβίτιδα
5. Επιμόλυνση τραύματος

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Απόλυτος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων
• Καλλιέργειες υλικού από το γεννητικό σύστημα
• Έλεγχος επιχρίσματος αμνιακού υγρού για ύπαρξη λευκών αιμοσφαιρίων και βακτηριδίων
• Καλλιέργειες αίματος

Φάρμακα που μπορεί να μεταβάλλουν τα ευρήματα:

Προηγηθείσα λήψη αντιβιοτικών μπορεί να τροποποιήσει τα αποτελέσματα των καλλιεργειών

ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

• Στις ιστολογικές τομές φαίνεται μία επιφανειακή στιβάδα μολυσμένου νεκρωτικού υλικού
• Περιτονίτιδα (μέσω λεμφαγγειακής διασποράς)
• Μπορεί να δημιουργηθεί φλεγμονή στα άκρα του πλατέος συνδέσμου, συνήθως, μετά από καισαρική τομή. Σπάνια εξελίσσεται σε απόστημα
• Μπορεί να αναπτυχθεί θρόμβωση σε οποιαδήποτε από τις φλέβες της πυέλου, συμπεριλαμβανομένης και της κάτω κοίλης φλέβας

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

• Αξονική τομογραφία ή καλύτερα Μαγνητική τομογραφία για έλεγχο θρομβοφλεβίτιδας
• Υπερηχογράφημα (ευαίσθητη μέθοδος για τον έλεγχο αποστήματος)

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Καλλιέργεια υλικού που έχει ληφθεί με παρακέντηση του Δουγλάσσειου

Ο πυρετός διαγιγνώσκεται όταν:

Η αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από 38 ° C διατηρείται για 24 ώρες ή επαναλαμβάνεται κατά την περίοδο από το τέλος της πρώτης έως το τέλος της 10ης ημέρας μετά τον τοκετό ή την άμβλωση.
Από του στόματος θερμοκρασία 38 ° C  ή περισσότερο σε δύο από τις πρώτες δέκα ημέρες μετά τον τοκετό.

Λοιμώξειςς: ενδομητρίτιδα (φλεγμονή της εσωτερικής επένδυσης της μήτρας), μητροφλεβίτιδα (φλεγμονή των φλεβών της μήτρας) και περιτονίτιδα (φλεγμονή της μεμβράνης της επένδυσης της κοιλιάς)
Σοβαρότητα της λοίμωξης: λιγότερο σοβαρή λοίμωξη (πολλαπλασιασμός μικροβίων) ή πιθανώς απειλητική για τη ζωή σήψη (ανεξέλεγκτος και ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός μικροβίων σε όλη τη ροή του αίματος).
Η ενδομητρίτιδα είναι μια μικροβιακή μόλυνση. Περιλαμβάνει συχνά οργανισμούς όπως Ureaplasma, Streptococcus, Mycoplasma και Bacteroides, και μπορεί, επίσης, να περιλαμβάνει οργανισμούς όπως Gardnerella, Chlamydia, Lactobacillus, Escherichia και Staphylococcus.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

• Χορήγηση αντιβιοτικών ενδοφλεβίως και στενή παρακολούθηση
• Τα επιμολυσμένα τραύματα θα πρέπει να διανοιχθούν, ώστε να είναι εφικτή η παροχέτευση
• Οι περιπτώσεις νεκρώσεως της περιτονίας απαιτούν ευρύ χειρουργικό καθαρισμό
• Σε περιτονίτιδα θα πρέπει να γίνει απεικονιστικός έλεγχος για να εντοπισθεί το αίτιο
• Χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να είναι απαραίτητη για την παροχέτευση ή την αποσυμφόρηση του εντέρου
• Η χειρουργική παροχέτευση του φλέγμονα δεν ενδείκνυται, εκτός και αν υπάρχει διαπύηση
• Διατήρηση ισοζυγίου υγρών

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

• Αποφυγή των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων
• Ενημέρωση πριν τον τοκετό για το ενδεχόμενο πρώιμης ρήξης των υμένων ή πρόωρου τοκετού

ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΛΟΓΗΣ

Προτιμώνται:

1. Αμπικιλλίνη 1-2 gr ΕΦ/6ωρο μαζί με
2. Μετρονιδαζόλη 7,5 mg/Kg/6ωρο μαζί με
3. Γενταμυκίνη 2 mg/Kg/ημέρα σε εφ’ άπαξ δόση

Άλλα που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά:

1. Μονοθεραπεία με αντιβιοτικό της ομάδας της β-λακτάμης (αμπικιλλίνη, κεφοξιτίνη, άλλα)
2. Κλινδαμυκίνη 1.200-2.700 mg/ημέρα σε διαιρεμένες δόσεις σε συνδυασμό με γενταμυκίνη
3. Μετρονιδαζόλη μαζί με γενταμυκίνη
4. Χλωραμφενικόλη σε συνδυασμό με β-λακτάμη για βαριά πυελική φλεγμονή-σήψη

Αντιβιοτικά από του στόματος:

1. Αμοξυκιλλίνη 500 mg 3 φορές την ημέρα χορηγείται αφού η ασθενής έχει παραμείνει απύρετη επί 24ωρο. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θεωρείται απαραίτητη

Αντενδείξεις:

• Αλλεργία στο φάρμακο
• Νεφρική ανεπάρκεια (αμινογλυκοσίδες)
• Η χλωραμφενικόλη, η σουλφαμεθοξαζόλη, οι τετρακυκλίνες, οι φλουοροκινολόνες πρέπει να αποφεύγονται πριν τον τοκετό, καθώς και κατά τη διάρκεια του θηλασμού

Προφυλάξεις:

• Η χλωραμφενικόλη προκαλεί μυελική απλασία
• Η κλινδαμυκίνη και άλλα αντιβιοτικά, μερικές φορές προκαλούν ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

• Πιπερακιλλίνη, Μεζλοσιλλίνη, Κεφοπεραζόνη, Αμπικιλλίνη/σουλμπακτάμη, Κεφοτετάνη, Κεφοταξίμη, άλλα
• Η αγωγή θα πρέπει να βασίζεται στις καλλιέργειες, τις δοκιμασίες ευαισθησίας και την κλινική ανταπόκριση

Τα αντιβιοτικά έχουν χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη και τη θεραπεία αυτών των λοιμώξεων, ωστόσο η κατάχρηση αντιβιοτικών είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για την παγκόσμια υγεία.

Ατελεκτασία: ήπιος έως μέτριος πυρετός, καμία αλλαγή ή ήπιος ρυθμός στην ακρόαση στο στήθος. Διαχείριση: πνευμονικές ασκήσεις, διέγερση (βαθιές αναπνοές και περπάτημα)

Λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος: υψηλός πυρετός, αδιαθεσία, κόπωση της σπονδυλικής στήλης. Αντιμετώπιση: αντιβιοτικά σύμφωνα με την ευαισθησία της καλλιέργειας (κεφαλοσπορίνη).

Ενδομητρίτιδα: μέτριος πυρετός, εξαιρετική ευαισθησία της μήτρας, ελάχιστα κοιλιακά ευρήματα. Αντιμετώπιση: αντιβιοτικά ευρέως φάσματος για την κάλυψη πολυμικροβιακών οργανισμών: κλινδαμυκίνη, γενταμυκίνη, προσθήκη αμπικιλλίνης εάν δεν υπάρχει ανταπόκριση, δεν απαιτούνται καλλιέργειες.

Λοίμωξη τραύματος: επίμονος πυρετός κατά την εξάπλωση παρά αντιβιοτικά, ερύθημα τραύματος ή διακύμανση, αποστράγγιση πληγών. Αντιμετώπιση: αντιβιοτικά για κυτταρίτιδα, άνοιγμα και αποστράγγιση πληγής, εμπότιση με αλατούχο διάλυμα δύο φορές την ημέρα, δευτερογενές κλείσιμο.

Σηπτική πυελική θρομβοφλεβίτιδα: παρατεταμένος πυρετός, παρά τα αντιβιοτικά, συνήθως, φυσιολογικές κοιλιακές ή πυελικές εξετάσεις. Αντιμετώπιση: Ηπαρίνη ενδοφλέβια για 7–10 ημέρες σε ρυθμούς επαρκείς για να παρατείνει το PTT για να διπλασιάσει τις τιμές αναφοράς.

Μαστίτιδα: μονομερές, εντοπισμένο ερύθημα, οίδημα, ευαισθησία. Αντιμετώπιση: αντιβιοτικά για κυτταρίτιδα, ανοιχτό και αποστράγγιση αποστήματος, εάν υπάρχει.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Εξατομικεύεται ανάλογα με τη βαρύτητα

ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ

• Τακτική ιατρική παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• Εκπαίδευση της ασθενούς σχετικά με την πρώιμη ρήξην των υμένων και τον πρόωρο τοκετό
• Ελαχιστοποιείστε τα ιατρογενή – εξέταση του τραχήλου, παρακολούθηση λειτουργιών του εμβρύου
• Προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών σε περιπτώσεις καισαρικής υψηλού κινδύνου

ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Στείρωση (ασυνήθης)
• Ανάγκη χειρουργικής επεμβάσεως
• Καταπληξία
• Θάνατος

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

• Εξαρτάται από την εντόπιση και τη βαρύτητα
• Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει θεαματική ανταπόκριση στη θεραπεία. Σε αντίθετη περίπτωση σκεφτείτε το ενδεχόμενο
• Οι εγκυμοσύνες στην εφηβική ηλικία θεωρούνται υψηλότερου κινδύνου

ΚΥΗΣΗ

Η νόσος είναι μια επιπλοκή της εγκυμοσύνης

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την επιλόχεια κύηση

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την επιλόχεια λοίμωξη

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

Διαβάστε, επίσης,

Σύνδρομο Sheehan

www.emedi.gr