Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με κουκιά
Η κουκιά ή βίκια η φάβα ή Vicia faba, τα γνωστά κουκιά, ή κύαμος ή φάβα, ανήκει στην οικογένεια των λεγκουμιδών ή Χεδρωπών.
Είναι μονοετές φυτό, ετήσιο, μέχρι 80 εκατοστά, λείο ή και χνουδωτό, με ρωμαλέους, τετράγωνους βλαστούς, κούφιους, συνήθως, χωρίς διακλαδώσεις που μπορεί να φτάσουν μέχρι το ένα μέτρο. Έχει φύλλα σύνθετα, γλαυκά, με 4-6 ζεύγη μεγάλα, ωοειδή-προμήκη φυλλάρια. Τα άνθη του είναι μεγάλα άσπρα με σκούρα κηλίδα στο κάτω χείλος και βρίσκονται στη βάση των άνω φύλλων συνήθως ανά 2-6 μαζί. Στεφάνη με λευκό πέτασο και μαύρες πτέρυγες. Ο καρπός του είναι στενόμακρος, μεγάλος χέδρωπας, 80-200 χιλιοστά με βρώσιμους χοντρούς σπόρους, τα κουκιά. Ανθίζει από το Φλεβάρη μέχρι το Μάη και καλλιεργείται πλατιά σαν λαχανικό και όσπριο, αλλά το βρίσκουμε και αυτοφυές από σπόρους που έχουν μείνει στα στελέχη κατά την απόρριψή τους. Καλλιεργείται. Μόνο περιστασιακά αυτοφύεται.
Χρήσιμα μέρη βίκιας
Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι τα άνθη του και τα σπέρματά του, χλωρά ή ξηρά.
Περιέχουν υδατάνθρακες, αζωτούχες ουσίες, βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β3 και C, φώσφορο, σίδηρο, ασβέστιο και άλλα συστατικά.
Όταν έχουν ωριμάσει τα άνθη, όλο το φυτό δίνει περισσότερες τανίνες.
Ιδιότητες και χρήσεις βίκιας
Μελιτογόνο, γνωστό από τους προΪστορικούς χρόνους, ως φυτό διατροφής. Οι φρέσκοι χέδρωπες συνοδευόμενοι με αγκινάρες, παρασκευάζονται, όπως, τα φρέσκα φασολάκια. Οι νεαροί βλαστοί τρώγονται ωμοί σε σαλάτα, με προσθήκη λαδόξυδου. Οι σπόροι των κουκιών θεωρούνται διεγερτικοί και αφροδισιακοί, τρώγονται ωμοί, όταν τα κουκιά είναι φρέσκα ή ξεροί μετά από επιμελημένη βράση και με προσθήκη λαδολέμονου.
Η κυαμίνη που περιέχουν τα κουκιά σε συνδυασμό με το γάλα, μπορεί να είναι επικίνδυνη.
Χρήσιμες ιατρικές με κουκιά
Φρέσκα κουκιά
Τα φρέσκα κουκιά είναι ευκοίλια και συστήνονται σε όσους έχουν προβλήματα δυσκοιλιότητας. Συστήνονται για διατροφή στους διαβητικούς, όχι μόνο γιατί τα φρέσκα θεωρούνται λαχανικό, αλλά γιατί πραγματικά βοηθούν τους διαβητικούς να ρίξουν το σάκχαρο τους στο αίμα. Για το σκοπό αυτό συστήνεται μια κούρα που περιλαμβάνει 5-8 κιλά φρέσκα κουκιά την εβδομάδα, μαγειρεμένα σαν λαχανικό.
Όμως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις κυάμωσης, από την κατανάλωση φρέσκων κουκιών, γι’ αυτό θα πρέπει οι διαβητικοί να είναι προσεκτικοί και να μη δημιουργήσουν άλλο πρόβλημα στην προσπάθεια τους να χαμηλώσουν το σάκχαρό τους. Έχει διαπιστωθεί, μετά από έρευνες ότι σε άτομα, που κληρονομικά έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD-6 φωσφορική δευδρογονάση της γλυκόζης, η κατανάλωση φρέσκων κουκιών μπορεί να τους προκαλέσει κυάμωση. Το ένζυμο αυτό βοηθά στη διάσπαση και αφομοίωση από τον οργανισμό των συστατικών των φρέσκων κουκιών, σε αντίθετη περίπτωση τα συστατικά αυτά προκαλούν την αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων του οργανισμού, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν πτώση της αιμοσφαιρίνης με αναιμία, αιματουρία, ίκτερο, εμετούς, διάρροιες και αδυναμία. Εάν δεν διαπιστωθεί έγκαιρα και δε ληφθούν μέτρα, μπορεί να προκαλέσει και το θάνατο. Για το λόγο αυτό προφυλακτικά συστήνεται να αποφεύγονται τα κουκιά από τα παιδιά, τις εγκύους, τα ηλικιωμένα άτομα και τα άτομα που βρίσκονται σε ανάρρωση.
Το αφέψημα των φρέσκων κουκιών συστήνεται για λευκωματουρίες.
Ξηρά κουκιά
Τα ξηρά κουκιά συγκαταλέγονται στους ξηρούς καρπούς, τα όσπρια που μαγειρεύονται. Είναι θρεπτικά και τονωτικά, όμως η φλούδα τους είναι δύσπεπτη. Τα κουκιά θεωρούνται αφροδισιακά, γιατί είναι διεργετικά για τον οργανισμό.
Το αφέψημα των ξηρών κουκιών είναι ωφέλιμο με ποδόλουτρα και χειρόλουτρα σε χιονίστρες.
Το αλεύρι των ξηρών και ψητών στο φούρνο κουκιών ωφελεί σε ψαμμιάσεις. Για το σκοπό αυτό διαλύουμε 1-2 γραμμάρια από το αλεύρι αυτό σε ένα ποτήρι νερό και το πίνουμε νηστικοί.
Με το αλεύρι αυτό πασπαλίζουμε το ανεμοπύρωμα.
Ζυμωμένο με κρασί και λάδι το αλεύρι των ψητών κουκιών, σαν κατάπλασμα ωφελεί σε φουσκώματα, σε ερεθισμένους και συμφορημένους όρχεις, σε εξογκώματα στο στήθος ή όγκους μαστών και είναι ευεργετικό σε μάτια που δακρύζουν.
Οι ρίζες του εμπλουτίζουν το έδαφος με άζωτο, κάτι πολύτιμο για τους αγρούς.
Άνθη κουκιών
Τα άνθη των κουκιών είναι διουρητικά και αφέψημα τους συστήνεται σε ρευματισμούς και αρθριτικά, σε πέτρες στα νεφρά και τη χολή, σε ημικρανίες, σε ισχιαλγίες και σε φλογώσεις του ουροποιητικού συστήματος.
Αφέψημα κουκιών
Αφήνουμε 30 γραμμάρια άνθη σε ένα λίτρο κρύο νερό να φουσκώσουν για λίγη ώρα, βάζουμε στη φωτιά και αφήνουμε να βράσουν για λίγα λεπτά. Αφαιρούμε από τη φωτιά, αφήνουμε καλυμμένα για πέντε με δέκα λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε από το αφέψημα αυτό τρία ποτήρια την ημέρα.
Τα κουκιά είναι γνωστά από την αρχαιότητα. Έχουν βρεθεί απολιθωμένα κουκιά που ανήκουν στη νεολιθική περίοδο.
Από καταγραφές βλέπουμε ότι οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τα χρησιμοποιούσαν για τροφή.
Μάλιστα ο Πυθαγόρας απαγόρευε στους μαθητές του να τα τρώνε, πιθανότατα λόγω των αφροδισιακών τους ιδιοτήτων, για να μην αφαιρούνται στα μαθήματα τους.
Ο Ιπποκράτης τα σύστηνε σαν ένα καλό αποχρεπτικό μέσο, μέσα από την πάρα κάτω συνταγή: Παίρνουμε 8 γραμμάρια κουκιά καθαρισμένα, τα κοπανάμε με δώδεκα κλωνάρια ριζάρι και τα βράζουμε με λίπος.
Τα καλύτερα βότανα για την υγεία σας
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα βότανα για την υγεία σας.
Διαβάστε, επίσης,
Η διατροφική αξία που έχουν τα όσπρια
Τι πρέπει να αποφεύγουν όσοι έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD
