Η φαινυντοϊνη είναι ένα αντισπασμωδικό φάρμακο
Η φαινυτοΐνη είναι ένα φάρμακο κατά της επιληψίας. Είναι χρήσιμο για την πρόληψη των τονικοκλονικών επιληπτικών κρίσεων (Grand Mal) και των εστιακών κρίσεων, αλλά όχι των επιληπτικών κρίσεων αφαίρεσης. Η ενδοφλέβια μορφή, η φωσφενυτοΐνη, χρησιμοποιείται για την επιληπτική κατάσταση που δεν βελτιώνεται με τις βενζοδιαζεπίνες. Μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί για ορισμένες καρδιακές αρρυθμίες ή για το νευροπαθητικό πόνο. Μπορεί να ληφθεί ενδοφλεβίως ή από το στόμα. Η ενδοφλέβια μορφή αρχίζει γενικά να λειτουργεί εντός 30 λεπτών και είναι αποτελεσματική για 24 ώρες. Τα επίπεδα στο αίμα μπορούν να μετρηθούν για να προσδιοριστεί η σωστή δόση.
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες φαινυτοΐνης: ναυτία, πόνος στο στομάχι, απώλεια όρεξης, κακός συντονισμός κινήσεων, αυξημένη ανάπτυξη μαλλιών και διόγκωση των ούλων.
Δυνητικά σοβαρές παρενέργειες φαινυτοΐνης: υπνηλία, αυτοτραυματισμός, ηπατικά προβλήματα, καταστολή μυελού των οστών, χαμηλή αρτηριακή πίεση και τοξική επιδερμική νεκρόλυση.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγεί σε ανωμαλίες στο μωρό. Φαίνεται να είναι ασφαλές στη χρήση κατά το θηλασμό. Το αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τις επιδράσεις του φαρμάκου.
Ιατρικές χρήσεις φαινυτοΐνης
Επιληπτικές κρίσεις
Τονικοκλονικές κρίσεις: Προφυλακτική αντιμετώπιση των τονικοκλονικών κρίσεων με πολύπλοκη συμπτωματολογία (ψυχοκινητικές κρίσεις). Ενδέχεται να απαιτείται περίοδος δοσολογίας 5-10 ημερών για την επίτευξη των αντισπασμωδικών επιδράσεων.
Εστιακές κρίσεις: Χρησιμοποιείται, κυρίως, για την προστασία από την ανάπτυξη εστιακών επιληπτικών κρίσεων με πολύπλοκη συμπτωματολογία (ψυχοκινητικές και κροταφικές κρίσεις λοβού). Επίσης, είναι αποτελεσματικό στον έλεγχο εστιακών κρίσεων με αυτόνομα συμπτώματα.
Επιληπτικές κρίσεις απουσίας ή αφαίρεσης: Δε χρησιμοποιείται στη θεραπεία επιληπτικών κρίσεων απουσίας λόγω κινδύνου αύξησης της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων. Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλα αντισπασμωδικά κατά τη διάρκεια συνδυασμένης απουσίας και τονικοκλονικών κρίσεων.
Επιληπτικές κρίσεις κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης: Η πρώιμη αντιεπιληπτική θεραπεία είτε με φαινυτοΐνη είτε με φαινοβαρβιτάλη μειώνει τον κίνδυνο επιληπτικής κρίσης την πρώτη εβδομάδα μετά τη νευροχειρουργική επέμβαση σε όγκους του εγκεφάλου.
Κατάσταση epilepticus: Χορηγείται μετά από αποτυχημένη θεραπεία με βενζοδιαζεπίνες λόγω αργής έναρξης δράσης.
Άλλες ιατρικές χρήσεις φαινυτοΐνης
Μη φυσιολογικοί καρδιακοί ρυθμοί: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της κοιλιακής ταχυκαρδίας και ξαφνικά επεισόδια κολπικής ταχυκαρδίας μετά από αποτυχία άλλων αντιαρρυθμικών φαρμάκων ή καρδιοανάταξης. Είναι μια κατηγορία αντιαρρυθμικής κατηγορίας 1b.
Τοξικότητα διγοξίνης: Το ενδοφλέβιο σκεύασμα είναι φάρμακο επιλογής για αρρυθμίες που προκαλούνται από τοξικότητα της καρδιακής γλυκοσίδης.
Νευραλγία τριδύμου: Φάρμακο δεύτερης επιλογής μετά την καρβαμαζεπίνη.
Η φαινυτοΐνη έχει στενό θεραπευτικό δείκτη. Το θεραπευτικό της εύρος για ένα αντισπασμωδικό αποτέλεσμα είναι 10-20 μg / mL και για ένα αντιαρρυθμικό αποτέλεσμα 10-20 μg / mL.
Αποφύγετε τη χορήγηση ενδομυϊκής σύνθεσης εκτός εάν είναι απαραίτητο λόγω θανάτου των κυττάρων του δέρματος και της τοπικής καταστροφής των ιστών.
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν γρήγορα σημεία τοξικότητας.
Στην παχυσαρκία, το ιδανικό σωματικό βάρος πρέπει να χρησιμοποιείται για τους υπολογισμούς της δοσολογίας.
Εγκυμοσύνη: Απαγορεύεται στην εγκυμοσύνη λόγω κινδύνου συνδρόμου εμβρυϊκής υδαντοΐνης και αιμορραγίας του εμβρύου. Ωστόσο, ο βέλτιστος έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων είναι πολύ σημαντικός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε το φάρμακο μπορεί να συνεχιστεί εάν τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων. Λόγω των μειωμένων συγκεντρώσεων φαρμάκου ως αποτέλεσμα της επέκτασης του όγκου στο πλάσμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η δόση της φαινυτοΐνης μπορεί να χρειαστεί να αυξηθεί εάν είναι η μόνη επιλογή για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων.
Θηλασμός: Δε συνιστάται στο θηλασμό, καθώς χαμηλές συγκεντρώσεις φαινυτοΐνης απεκκρίνονται στο μητρικό γάλα.
Ηπατική νόσος: Μη χρησιμοποιείτε δόση φόρτισης από το στόμα. Σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε μειωμένη δόση συντήρησης.
Νεφρική νόσος: Μη χρησιμοποιείτε δόση φόρτισης από το στόμα. Μπορεί να ξεκινήσει με την τυπική δόση συντήρησης και να προσαρμοστεί ανάλογα
Η ενδοφλέβια χρήση αντενδείκνυται σε ασθενείς με φλεβοκομβική βραδυκαρδία, φλεβοκομβικό μπλοκ, κολποκοιλιακό μπλοκ δεύτερου ή τρίτου βαθμού, σύνδρομο Stokes-Adams ή υπερευαισθησία στη φαινυτοΐνη, σε άλλες υδαντοΐνες ή σε οποιοδήποτε συστατικό του αντίστοιχου σκευάσματος.
Παρενέργειες φαινυτοΐνης
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες: ναυτία, πόνος στο στομάχι, απώλεια όρεξης, κακός συντονισμός κινήσεων, αυξημένη ανάπτυξη μαλλιών και διόγκωση των ούλων.
Δυνητικά σοβαρές παρενέργειες: υπνηλία, αυτοτραυματισμός, ηπατικά προβλήματα, καταστολή μυελού των οστών, χαμηλή αρτηριακή πίεση και τοξική επιδερμική νεκρόλυση.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγεί σε ανωμαλίες στο μωρό. Η χρήση του φαίνεται να είναι ασφαλής κατά τη διάρκεια του θηλασμού, αλλά καλύτερα να μην λαμβάνεται. Το αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τις επιδράσεις του φαρμάκου.
Καρδιά και αιμοφόρα αγγεία: σοβαρή χαμηλή αρτηριακή πίεση και μη φυσιολογικοί καρδιακοί ρυθμοί μπορούν να παρατηρηθούν με ταχεία έγχυση φαινυτοΐνης IV. Η έγχυση IV δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 mg / min σε ενήλικες ή 1-3 mg / kg / min (ή 50 mg / min, όποιο από τα δύο είναι πιο αργό) στα παιδιά. Η παρακολούθηση της καρδιάς πρέπει να πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια και μετά την έγχυση IV. Λόγω αυτών των κινδύνων, η στοματική φαινυτοΐνη πρέπει να χρησιμοποιείται εάν είναι δυνατόν.
Νευρολογικές: σε θεραπευτικές δόσεις, η φαινυτοΐνη μπορεί να παράγει νυσταγμό στο πλευρικό βλέμμα. Σε τοξικές δόσεις, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν κάθετο νυσταγμό, διπλή όραση, καταστολή, δυσκολία στην ομιλία, παρεγκεφαλιδική αταξία και τρόμο. Εάν η φαινυτοΐνη σταματήσει απότομα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη συχνότητα επιληπτικών κρίσεων, συμπεριλαμβανομένου του status epilepticus. Η φαινυτοΐνη μπορεί να συσσωρευτεί στον εγκεφαλικό φλοιό για μεγάλα χρονικά διαστήματα και μπορεί να προκαλέσει ατροφία της παρεγκεφαλίδας. Ο βαθμός ατροφίας σχετίζεται με τη διάρκεια της θεραπείας με φαινυτοΐνη και δε σχετίζεται με τη δοσολογία του φαρμάκου. Η φαινυτοΐνη είναι γνωστό ότι είναι ένας αιτιολογικός παράγοντας στην ανάπτυξη της περιφερικής νευροπάθειας.
Αιματολογικές: Το φυλλικό οξύ υπάρχει στην τροφή σε μορφή πολυγλουταμικού, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε μονογλουταμινικά από εντερική συζεύξη για να απορροφηθεί από τη νήστιδα. Η φαινυτοΐνη δρα αναστέλλοντας αυτό το ένζυμο, προκαλώντας έτσι ανεπάρκεια φυλλικού οξέος και, κατά συνέπεια, μεγαλοβλαστική αναιμία. Άλλες παρενέργειες: ακοκκιοκυτταραιμία, απλαστική αναιμία, μειωμένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, και χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων. Ελαττώνει και τα επίπεδα της 25 υδροξυ βιταμίνης D.
Εγκυμοσύνη: Η φαινυτοΐνη είναι γνωστό τερατογόνο, δεδομένου ότι τα παιδιά που εκτίθενται σε φαινυτοΐνη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών από τα παιδιά που γεννιούνται από γυναίκες χωρίς επιληψία και σε γυναίκες με επιληψία χωρίς θεραπεία. Τα γενετικά ελαττώματα, τα οποία εμφανίζονται στο περίπου 6% των εκτεθειμένων παιδιών, περιλαμβάνουν ελαττώματα του νευρικού σωλήνα, καρδιακά ελαττώματα και κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες. Το σύνδρομο αποτελείται από κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες (ευρεία ρινική γέφυρα, σχιστόλιθο και ουρανίσκο, μικρότερη από την κανονική κεφαλή). Η επίδραση στο IQ δεν μπορεί να προσδιοριστεί, ωστόσο οι φτωχότερες γλωσσικές ικανότητες και η καθυστερημένη κινητική ανάπτυξη συσχετίζονται με τη χρήση φαινυτοΐνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό το σύνδρομο μοιάζει με το καλά περιγραφέν αλκοολικό εμβρυϊκό σύνδρομο και ονομάζεται «σύνδρομο εμβρυϊκής υδαντοΐνης». Μερικοί προτείνουν την αποφυγή της πολυθεραπείας και τη διατήρηση της ελάχιστης δυνατής δόσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά αναγνωρίζουν ότι τα τρέχοντα δεδομένα δεν καταδεικνύουν τη δοσολογική επίδραση στον κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών.
Καρκίνος: Η φαινυτοΐνη είναι καρκινογόνος για τον άνθρωπο.
Στοματικές διαταραχές: η φαινυτοΐνη έχει συσχετιστεί με τη διόγκωση των ούλων που προκαλείται από φάρμακα (υπερανάπτυξη των ούλων), πιθανώς λόγω της προαναφερθείσας ανεπάρκειας φυλλικού οξέος. Η χορήγηση συμπληρωμάτων φυλλικού οξέος μπορεί να αποτρέψει τη διόγκωση των ούλων σε παιδιά που λαμβάνουν φαινυτοΐνη. Οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα που απαιτούνται για την πρόκληση αλλοιώσεων των ούλων δεν έχουν καθοριστεί με σαφήνεια. Η διόγκωση ούλων εμφανίζεται με αιμορραγία, αυξημένο εξίδρωμα των ούλων, έντονη φλεγμονώδης απόκριση στα ούλα στα επίπεδα πλάκας, που συνδέεται σε ορισμένες περιπτώσεις με απώλεια οστού, αλλά χωρίς αποκόλληση των δοντιών.
Δερματικές διαταραχές: Υπερτρίχωση, σύνδρομο Stevens-Johnson, σύνδρομο Raynand, εξάνθημα, αποφολιδωτική δερματίτιδα, κνησμός και τραχύτητα των χαρακτηριστικών του προσώπου παρατηρούνται σε εκείνους που λαμβάνουν φαινυτοΐνη. Η θεραπεία με φαινυτοΐνη έχει συνδεθεί με απειλητικές για τη ζωή δερματικές αντιδράσεις σύνδρομο Stevens-Johnson (SJS) και τοξική επιδερμική νεκρόλυση (TEN). Αυτές οι καταστάσεις είναι πολύ πιο συχνές σε ασθενείς με συγκεκριμένο αλληλόμορφο HLA-B, HLA-B * 1502. Αυτό το αλληλόμορφο εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε ασθενείς με καταγωγή σε ευρείες περιοχές της Ασίας, συμπεριλαμβανομένων των Ινδιών της Νότιας Ασίας.
Η φαινυτοΐνη μεταβολίζεται, κυρίως, στην ανενεργή της μορφή από το ένζυμο CYP2C9. Παραλλαγές στο γονίδιο CYP2C9 που έχουν ως αποτέλεσμα μειωμένη ενζυματική δραστηριότητα έχουν συσχετιστεί με αυξημένες συγκεντρώσεις φαινυτοΐνης, καθώς και αναφορές τοξικότητας.
Η τοπική φαινυτοΐνη είναι χρήσιμη στην επούλωση τραυμάτων σε άτομα με χρόνιες δερματικές πληγές. Επίσης, χρησιμοποιείται στα έλκη.
Η φαινυτοΐνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νευροπροστατευτικό σε σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την επιληψία
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την επιληψία
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Τα φάρμακα προκαλούν ανεπάρκεια βιταμινών
Θέλει προσοχή η χορήγηση φυλλικού οξέος στην επιληψία
Πόσο οι βιταμίνες απορροφούνται από τον οργανισμό μας
Ποια φάρμακα απαγορεύονται στην μυασθένεια;
