Βήχιο

16 Ιουνίου 2021

Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με βήχιο

Tussilago farfara

Το βήχιο το σιτόφυγο ή Tussilago farfara ή χαμολεύκη ή χαμόλευκα ή βηκιό ή βήχανη ή γλυκομάννα, ανήκει στην οικογένεια των Συνθετών.

Είναι μικρό φυτό με πολυετές ρίζωμα. Έχει φύλλα καρδιόσχημα, πλατιά, ακανόνιστα οδοντωτά, χνουδωτά στην κάτω επιφάνειά τους, με μακρύ μίσχο και εμφανίζονται μετά την άνθηση. Τα άνθη τους είναι κίτρινα κεφάλια σε μικρό μίσχο. Ο καρπός του είναι αχαίνιο με πάππο. Ανθίζει από το Μάρτη μέχρι τον Απρίλη και το συναντούμε στα ημιορεινά και ορεινά μέρη, σε υγρές συνήθως τοποθεσίες, σε δροσερά και υγρά αργιλοασβεστώδη εδάφη. Πολυετές φυτό με χοντρό ρίζωμα, από το οποίο ξεπετάγονται την άνοιξη ανθικοί, βλαστοί τριχωτοί, λεπιδοειδείς, με ένα μόνο κεφάλι, με κίτρινα γλωσσοειδή ανθίδια, αρσενικά στο κέντρο και θηλυκά στις άκρες. Τα φύλλα παρουσιάζονται μετά την άνθιση, γεγονός που εξηγεί τη λατινική ονομασία filius ante patrem (ο γιος πριν τον πατέρα) και είναι βαμβακώδη στο κάτω μέρος. Ο καρπός έχει μορφή λευκού λοφίου και μοιάζει αμυδρά με ίχνος ποδιού γαϊδάρου.

Είναι φυτό που κατά τόπους έχει διαφορετικές ονομασίες ανάλογα με την έννοια που του αποδίδουν.

Η λατινική του ονομασία προέρχεται από τις λέξεις “tussis” που σημαίνει βήχω και “agere” που σημαίνει αποδιώχνω, λόγω της θεραπευτικής του ιδιότητας για το βήχα. Το όνομα “φαρφάρα” προσδιορίζει το χνούδι των φύλλων του, που δίνει την αίσθηση ότι είναι πασπαλισμένα με αλεύρι.

Οι Έλληνες το ονομάζουν “βήχιο” λόγω της αντιβηχικής του ιδιότητας.

Κατά το Μεσαίωνα το αποκαλούσαν “Filius ante patrem”, ονομασία που αναφέρεται στο χαρακτηριστικό του να φυτρώνουν τα φύλλα του μετά που θα μαρανθούν τα άνθη του. Οι Γάλλοι το αποκαλούν “Pas-d’ane”, πόδι του γαϊδάρου, γιατί το σχήμα των φύλλων του, τους δίνει αυτή την αίσθηση.

Γνωστό από την αρχαιότητα σαν βότανο είναι η χαμολεύκη του Διοσκουρίδη.

Χρήσιμα μέρη του για θεραπευτικούς σκοπούς

Τα φύλλα και τα άνθη του.

Συστατικά βήχιου

Περιέχουν βλέννα που με υδρόλυση μετατρέπεται σε γαλακτόζη, γλυκόζη, αραβινόζη, ξυλόζη, ραμνόζη και ριβόζη. Περιέχουν ακόμη ένα πικρό γλυκοσίδιο την τουσιλαγίνη στην οποία ωφείλεται η αντιβηχική του ιδιότητα, σαπωνίνες, ταννίνη, ινουλίνη, δεξτρίνη, γαλλικό, μηλικό και ασκορβικό οξύ, ασβέστιο, κάλιο και θείο.

Τα άνθη του περιέχουν φυτοστερόλες, φλαβονοειδή γλυκοσίδια, όπως η ρουτίνη και η υπερίνη.

Ιδιότητες και ενδείξεις βήχιου

Είναι από παλιά γνωστές οι ιδιότητές του να καταλαγιάζει το βήχα και να ανακουφίζει από τη δύσπνοια.

Έχει ακόμη μαλακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αποχρεμπτικές ιδιότητες και καταπραΰνει τις φλεγμονές του βλεννογόνου του αναπνευστικού και γαστρεντερικού συστήματος.

Συστήνεται για τις παθήσεις του αναπνευστικού, όπως τραχειΐτιδα, φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, γρίπη και κρυολόγημα, βήχα οποιασδήποτε αιτιολογίας, όπως βήχα ασθματικών, καπνιστών, φθισικών κ.α.

Συστήνεται για φλεγμονές του βλεννογόνου του στομαχιού και των εντέρων, είναι ορεκτικό και βοηθά στη διαδικασία της πέψης.

Μαζί με άλλα διουρητικά βότανα συστήνεται για φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος.

Τα άνθη του συστήνονται σε ακανόνιστα έμμηνα, γιατί τα στεροειδή που περιέχουν βοηθούν τον οργανισμό να ξεπεράσει το πρόβλημα.

Εξωτερικά συστήνονται σε περιπτώσεις φλεβίτιδας, ειδικά για τη διάρρηξη των τριχοειδών αγγείων στο πρόσωπο, σε πληγές, έλκη, κάλους, εγκαύματα και λειχήνες.

vixio 2

Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με βήχιο

Αφέψημα

Αφήνετε δύο κουταλιές της σούπας ξηρά φύλλα και άνθη, ψιλοκομμένα, σε μισό λίτρο νερό να φουσκώσουν για λίγα λεπτά, τα βάζετε στη φωτιά και μόλις φθάσουν στο σημείο βρασμού τα απομακρύνετε, τα αφήνετε σκεπασμένα για άλλα δέκα λεπτά, σουρώνετε και πίνετε 3-5 φλυτζάνια την ημέρα. Τα μέρη του φυτού ζεστά τα χρησιμοποιούμε με κομπρέσες στο πρόσωπο, σε πληγές και εγκαύματα. Είναι καλό για καθαρισμό των πυωδών τραυμάτων. Για τη φυματίωση μια βουλγάρικη συνταγή συστήνει ένα δυνατό αφέψημα φύλλων. Βράζετε μέχρι το νερό να μείνει μισό και το πίνετε σε μια ημέρα και τα βρασμένα φύλλα τα βάζετε κατάπλασμα στο στήθος.

Φρέσκα φύλλα

Τα φρέσκα φύλλα του, λιωμένα και ζυμωμένα με λίγο μέλι, τα χρησιμοποιούμε σαν κατάπλασμα για τις εξωτερικές του χρήσεις. Για τα εγκαύματα δίνει καλύτερα αποτελέσματα το κατάπλασμα από λιωμένα φύλλα σε γάλα. Τα τρυφερά φύλλα τρώγονται ωμά, σε σαλάτα, με συνοδεία άλλων χόρτων ή βραστά. Φύλλα και άνθη βρασμένα χρησιμοποιούνται ως κατάπλασμα για τους καλογήρους, τα σπυριά και τα αποστήματα.

Χυμός

Ο χυμός των λιωμένων φύλλων του σε δοσολογία 6 κουταλάκια του γλυκού την ημέρα βοηθά σε προβλήματα φυματίωσης. Μπορεί να αναμειγνύεται με μέλι για αν το παίρνουν πιο εύκολα.

Ξηρά φύλλα

Τα ξηρά του φύλλα τυλιγμένα σε τσιγάρο, συστήνεται να το καπνίζουν για ανακούφιση οι ασθματικοί και όσοι έχουν πρόβλημα πνευμόνων. Η μεγάλη περιεκτικότητα των φύλλων σε ψευδάργυρο εξηγεί τη δυνατότητα επούλωσης που έχουν.

Σκόνη

Σε σκόνη χρησιμοποιείται για τα δερματικά έλκη.

Βάμμα

Σε βάμμα χρησιμοποιείται για τους πονόδοντους και τους ρευματικούς και αρθριτικούς πόνους.

Τα κατάλληλα βότανα για την Υγεία σας

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα βότανα για την υγεία σας