Κλασική Ιατρική Ορθοπαιδική Παθολογία Φυσική Ιατρική και αποκατάσταση

Τενοντίτιδα

24 Αυγούστου 2021

Χρήσιμες πληροφορίες για την τενοντίτιδα

Τενοντίτιδα είναι η φλεγμονή του τένοντα που συμβαίνει, συνήθως, στην κατάφυσή του στο οστό ή στην έκφυσή του από τον μυ.

Η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί στον παρακείμενο θύλακο.

Επηρεαζόμενα συστήματα: Μυοσκελετικό

Επικρατέστερη ηλικία: Όλες οι ηλικίες

Επικρατέστερο φύλο: Άνδρες > Γυναίκες (ελαφρώς)

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

Πόνος στο σημείο της φλεγμονής. Συνήθως, επιδεινώνεται με την κίνηση, αλλά μπορεί να είναι παρών και στην ηρεμία
Ευαισθησία πάνω από τον προσβεβλημένο τένοντα
Ήπιο ερύθημα και αυξημένη θερμοκρασία του υπερκείμενου δέρματος, ιδιαίτερα αν ο τένοντας είναι επιπολής, όπως στην περίπτωση του Αχίλλειου τένοντα

ΑΙΤΙΑ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

Συνήθως σχετίζεται με επανειλημμένη δραστηριότητα ή τραύμα, μπορεί όμως και να μην έχει προφανή αιτιολογία

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

Επαγγελματίες αθλητές και άνθρωποι με χειρωνακτική εργασία είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε τενοντίτιδα, λόγω επανειλημμένης χρήσης του τένοντα

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Αποκόλληση του τένοντα – μπορεί να εμφανισθεί με απώλεια της λειτουργικότητας του προσβεβλημένου μυός. Οι ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν ένα κομμάτι οστού που αποσπάσθηκε μαζί με τον τένοντα αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα
Θυλακίτιδα – μπορεί η διαφοροδιάγνωση νε είναι αδύνατη, ιδιαίτερα καθώς αυτές οι δυο καταστάσεις μπορεί να συνυπάρχουν
Μολυσματική τενοντοθηκίτιδα – συμβαίνει κυρίως στο χέρι. Η ευαισθησία και το οίδημα εντοπίζονται κατά μήκος των κεντρικών ορίων του ορογόνου και όχι στην κατάφυση. Ο πόνος είναι πιο έντονος, όπως και το οίδημα και το ερύθημα. Η ταχύτητα καθίζησης και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων είναι συνήθως ανεβασμένος
Αρθρίτιδα – η άρθρωση μπορεί να είναι διογκωμένη. Η ευαισθησία και ο πόνος θα παρατηρούνται στην κυρίως άρθρωση, σε αντίθεση με την τενοντίτιδα όπου εντοπίζονται στην πλευρά της άρθρωσης όπου γίνεται η κατάφυση του τένοντα

ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Η τενοντίτιδα συνήθως σχετίζεται με εκφυλιστικές αλλαγές στον τένοντα που παρατηρούνται στο μικροσκόπιο και έχουν να κάνουν με την παρουσία ινώδους, βλεννώδους ή υάλινης εκφύλισης του συνδετικού ιστού

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

Υπερηχογράφημα – μπορεί να είναι ακριβής εξέταση με την κατάλληλη συσκευή. Δυναμικά του τένοντα στη διάρκεια της σύσπασης μπορούν να εξετασθούν. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται ώστε η υπερηχητική ακτίνα να μη διασχίσει τον τένοντα πλάγια

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία έχουν αντικαταστήσει ακόμη και την αρθρογραφία του ώμου στις περισσότερες περιπτώσεις. Σε αμφίβολες διαγνώσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά την ακεραιότητα του τένοντα, η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται και συνήθως αποκαλύπτει ρήξεις, μερικές ρήξεις, φλεγμονή ή όγκους. Παρ’ όλα αυτά η μαγνητική τομογραφία δε μπορεί να αποκαλύψει βλάβες του ελύτρου του τένοντα και συνεπώς δεν είναι διαγνωστική για στενωτική τενοντοθηκίτιδα ή ελάσσονα τενοντοθηκίτιδα, παρά μόνο αν υπάρχει συλλογή υγρού

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Η αγωγή στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου, την ελάττωση της φλεγμονής και την ξεκούραση της άρθρωσης

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Στις οξείες φάσεις, ο ενεχόμενος μυς και τένοντας πρέπει να αναπαύονται. Για τα άνω άκρα χρησιμοποιούνται αναρτήσεις και νάρθηκες. Για τα κάτω άκρα χρησιμοποιούνται βακτηρίες, μπαστούνια ή δεκανίκια
Φυσιοθεραπεία, όταν λείψει ο πόνος

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Ανάλυση του προβλήματος
Οδηγίες για χρήση υποστηρικτικών μέσων (αναρτήσεις, δεκανίκια)

ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑΣ

ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΛΟΓΗΣ

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα:

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα: όλα έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα και χρησιμοποιείται συνήθως το πιο οικείο στον συνταγογραφούντα ιατρό, π.χ. πιροξικάμη 10 mg την ημέρα ή ινδομεθακίνη 25 ή 50 mg 3 φορές την ημέρα μετά το γεύμα
Κορτικοστεροειδή – ενέσιμα, 40 mg Depo-Medrol που συνοδεύονται από 4-6 ml ξυλοκαΐνης 1% ή 2% και που συχνά προκαλούν δραματική ανακούφιση (καλύτερα να μη γίνονται). Ποτέ δεν ενίουμε στον τένοντα, αλλά στο έλυτρο του τένοντα ή στον παρακείμενο θύλακο (προσεκτικός καθαρισμός του δέρματος με Betadine ή παρόμοιο αντισηπτικό είναι επιτακτικός για να αποφευχθεί η επιμόλυνση)

Αντενδείξεις: Ποτέ δεν πρέπει να γίνεται στον τένοντα ένεση τοπικού αναισθητικού και/ή κορτιζόνης για να επιτραπεί η συμμετοχή σε ένα αθλητικό γεγονός. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ολική ρήξη του τένοντα

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μετά από λίγες ημέρες θεραπείας

ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ

Μετά από κατάλληλη ανάπαυση και αγωγή, σημαντική είναι η πρόληψη των υποτροπών. Νάρθηκες μπορεί να είναι χρήσιμοι, όπως κυκλικοί επίδεσμοι για την τενοντίτιδα των εκτεινόντων του αντιβραχίου ή για την τενοτίντιδα της επιγονατίδας

ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Ρήξη τένοντα ή αποσπαστικά κατάγματα μπορεί να συμβούν
Υποτροπιάζουσες παροξύνσεις του πόνου. Είναι η πιο συχνή ένδειξη μαγνητικής τομογραφίας για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να καθοριστεί η έκταση της τενόντιας λέπτυνσης

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Η πλειοψηφία αναρρώνει χωρίς επιπλοκές

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Θυλακίτιδα, αρθρίτιδα-οστεόφυτα, μπορεί να αποτελούν παράγοντα τραυματισμού του τένοντα, αν εντοπίζονται γειτονικά σ’ αυτόν

ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Παιδιατρικό: Μια κυρίαρχη μορφή τενοντίτιδας είναι η τενοντίτιδα της επιγονατίδας που σχετίζεται με φλεγμονή της κνημιαίας απόφυσης. Γνωστή ως νόσος του Osgood-Schlatter εμφανίζεται στους εφήβους, ιδιαίτερα στα άλματα της ωρίμανσης. Ναρθηκοποίηση με επιγονατιδικό επίδεσμο και περιορισμένη δραστηριότητα ανακουφίζουν συνήθως τα συμπτώματα. Παρ’ όλα αυτά ορισμένες περιπτώσεις επανασβεστοποιούνται και μπορεί να απαιτήσουν ενέσεις κορτικοστεροειδών ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση με διάσχιση του επιγονατιδικού τένοντα

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την τενοντίτιδα

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την τενοντίτιδα