Κλασική Ιατρική Ορθοπαιδική Φυσική Ιατρική και αποκατάσταση

Εξάρθρωση

21 Δεκεμβρίου 2021

Χρήσιμες πληροφορίες για την εξάρθρωση

Ένα εξάρθρημα είναι ένας τραυματισμός σε μια άρθρωση, ένα μέρος όπου δύο ή περισσότερα οστά ενώνονται, στο οποίο τα άκρα των οστών εξαναγκάζονται να κινητοποιηθούν από τη φυσιολογική τους θέση. Αυτός ο επώδυνος τραυματισμός παραμορφώνει προσωρινά και ακινητοποιεί την άρθρωση.

Το εξάρθρημα είναι πιο συχνό στους ώμους και τα δάχτυλα. Άλλες τοποθεσίες περιλαμβάνουν τους αγκώνες, τα γόνατα και τους γοφούς. Εάν υποψιάζεστε εξάρθρωση, αναζητήστε άμεση ιατρική βοήθεια για να επαναφέρετε τα οστά στη σωστή θέση τους. Όταν αντιμετωπιστούν σωστά, τα περισσότερα εξαρθρήματα επιστρέφουν στη φυσιολογική τους λειτουργία μετά από αρκετές εβδομάδες ανάπαυσης και αποκατάστασης. Ωστόσο, ορισμένες αρθρώσεις, όπως του ώμου μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο επαναλαμβανόμενου εξαρθρήματος.

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Μια εξαρθρωμένη άρθρωση μπορεί να είναι:

Εμφανώς παραμορφωμένη ή εκτός θέσης
Πρησμένη ή αποχρωματισμένη
Έντονα επώδυνη
Ακίνητη

Μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχωρίσετε ένα σπασμένο οστό από ένα εξαρθρωμένο οστό. Για κάθε τύπο τραυματισμού, ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια. Εάν είναι δυνατόν, παγώστε την άρθρωση και κρατήστε την ακίνητη όσο περιμένετε να σας δουν.

ΑΙΤΙΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Εξαρθρήματα μπορεί να εμφανιστούν σε αθλήματα επαφής, όπως το ποδόσφαιρο και το χόκεϊ, και σε αθλήματα στα οποία οι πτώσεις είναι συχνές, όπως το σκι, η γυμναστική και το βόλεϊ. Οι μπασκετμπολίστες και οι ποδοσφαιριστές συνήθως εξαρθρώνουν τις αρθρώσεις στα δάχτυλα και τα χέρια τους χτυπώντας κατά λάθος την μπάλα, το έδαφος ή άλλον παίκτη. Ένα δυνατό χτύπημα σε μια άρθρωση κατά τη διάρκεια ενός τροχαίου ατυχήματος και η προσγείωση σε ένα τεντωμένο χέρι κατά τη διάρκεια μιας πτώσης είναι άλλες συχνές αιτίες.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Οι παράγοντες κινδύνου για εξάρθρωση της άρθρωσης περιλαμβάνουν:

Ευαισθησία σε πτώσεις. Η πτώση αυξάνει τις πιθανότητές σας για εξάρθρωση της άρθρωσης εάν χρησιμοποιείτε τα χέρια σας για να στηρίξετε για πρόσκρουση ή εάν προσγειωθείτε με δύναμη σε ένα μέρος του σώματος, όπως το ισχίο ή τον ώμο σας.
Κληρονομικότητα. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με συνδέσμους που είναι πιο χαλαροί και πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς από αυτούς άλλων ανθρώπων.
Αθλητική συμμετοχή. Πολλά εξαρθρήματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αθλημάτων υψηλής πρόσκρουσης ή επαφής, όπως η γυμναστική, η πάλη, το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο.
Μηχανοκίνητα ατυχήματα. Αυτές είναι οι πιο συχνές αιτίες εξαρθρώσεων του ισχίου, ειδικά για άτομα που δε φορούν ζώνη ασφαλείας.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Οι επιπλοκές ενός εξαρθρήματος της άρθρωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:

Σχισίματα των μυών, των συνδέσμων και των τενόντων που ενισχύουν την τραυματισμένη άρθρωση
Βλάβη νεύρων ή αιμοφόρων αγγείων μέσα ή γύρω από την άρθρωση
Ευαισθησία σε επανατραυματισμό εάν έχετε σοβαρό εξάρθρημα ή επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα
Ανάπτυξη αρθρίτιδας στην προσβεβλημένη άρθρωση καθώς μεγαλώνετε
Η διάταση ή η ρήξη συνδέσμων ή τενόντων που υποστηρίζουν την τραυματισμένη άρθρωση ή βλάβη στα νεύρα ή στα αιμοφόρα αγγεία που περιβάλλουν την άρθρωση μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση αυτών των ιστών.

ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Για να αποτρέψετε την εξάρθρωση:

Λάβετε προφυλάξεις για να αποφύγετε τις πτώσεις. Να ελέγχετε τα μάτια σας τακτικά. Ρωτήστε τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας εάν κάποιο από τα φάρμακα που παίρνετε μπορεί να σας προκαλέσει ζάλη. Βεβαιωθείτε ότι το σπίτι σας είναι καλά φωτισμένο και ότι απομακρύνετε τυχόν πιθανούς κινδύνους παραπατήσετε στις περιοχές όπου περπατάτε.
Παίξτε με ασφάλεια. Φοράτε τον προτεινόμενο προστατευτικό εξοπλισμό όταν παίζετε αθλήματα επαφής.
Αποφύγετε την υποτροπή. Μόλις εξαρθρωθεί μια άρθρωση, μπορεί να είστε πιο επιρρεπείς σε μελλοντικές εξαρθρώσεις. Για να αποφύγετε την υποτροπή, κάντε ασκήσεις ενδυνάμωσης και σταθερότητας όπως συνιστάται από τον γιατρό ή τον φυσιοθεραπευτή σας για να βελτιώσετε την υποστήριξη των αρθρώσεων.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Εκτός από την εξέταση του τραυματισμού σας, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει τα ακόλουθα:

Ακτινογραφία. Μια ακτινογραφία της άρθρωσής σας χρησιμοποιείται για να επιβεβαιώσει το εξάρθρημα και μπορεί να αποκαλύψει σπασμένα οστά ή άλλη βλάβη στην άρθρωση σας.
MRI. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό σας να εκτιμήσει τη βλάβη στις δομές των μαλακών ιστών γύρω από μια εξαρθρωμένη άρθρωση.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗΣ

Η θεραπεία του εξαρθρήματος εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού σας.

Μπορεί να περιλαμβάνει:

Ανάταξη εξαρθρήματος. Ο γιατρός σας μπορεί να δοκιμάσει ήπιους ελιγμούς για να βοηθήσει τα οστά να επανέλθουν στη θέση τους. Ανάλογα με την ποσότητα του πόνου και του οιδήματος, μπορεί να χρειαστείτε ένα τοπικό αναισθητικό ή ακόμα και ένα γενικό αναισθητικό πριν από τον χειρισμό των οστών.
Ακινητοποίηση. Αφού τα οστά σας επανέλθουν στη θέση τους, ο γιατρός σας μπορεί να ακινητοποιήσει την άρθρωση με νάρθηκα για αρκετές εβδομάδες. Το πόσο καιρό φοράτε τον νάρθηκα ή τη σφεντόνα εξαρτάται από την εμπλεκόμενη άρθρωση και την έκταση της βλάβης στα νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία και τους ιστούς υποστήριξης.
Χειρουργική επέμβαση. Μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση εάν ο γιατρός σας δε μπορεί να ανατάξει τα εξαρθρωμένα οστά στη σωστή τους θέση ή εάν τα κοντινά αιμοφόρα αγγεία, τα νεύρα ή οι σύνδεσμοι έχουν υποστεί βλάβη. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη εάν είχατε επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα, ειδικά του ώμου.
Αποκατάσταση. Αφού αφαιρεθεί ο νάρθηκας θα ξεκινήσετε ένα πρόγραμμα σταδιακής αποκατάστασης που έχει σχεδιαστεί για να αποκαθιστά το εύρος κίνησης και τη δύναμη της άρθρωσης.

Τρόπος ζωής και σπιτικές θεραπείες

Δοκιμάστε αυτά τα βήματα για να ανακουφίσετε την ενόχληση και να ενθαρρύνετε την επούλωση μετά από θεραπεία για τραυματισμό από εξάρθρωση:

Ξεκουράστε την εξαρθρωμένη σας άρθρωση. Μην επαναλάβετε την ενέργεια που προκάλεσε τον τραυματισμό σας και προσπαθήστε να αποφύγετε τις επώδυνες κινήσεις.
Εφαρμόστε πάγο και θερμότητα. Η τοποθέτηση πάγου στην τραυματισμένη άρθρωση βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Χρησιμοποιήστε μια παγοκύστη για 15 έως 20 λεπτά τη φορά. Για την πρώτη ή δύο μέρες, προσπαθήστε να το κάνετε αυτό κάθε δύο ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μετά από δύο ή τρεις ημέρες, όταν ο πόνος και η φλεγμονή έχουν βελτιωθεί, τα ζεστά επιθέματα ή θερμοφόρες μπορεί να βοηθήσουν στη χαλάρωση των σφιγμένων και πονεμένων μυών. Περιορίστε τις εφαρμογές θερμότητας στα 20 λεπτά τη φορά.
Πάρτε ένα αναλγητικό. Η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη ή η ακεταμινοφαίνη, μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου. Διατηρήστε το εύρος κίνησης στην άρθρωση σας. Μετά από μία ή δύο ημέρες, κάντε μερικές ήπιες ασκήσεις σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού ή του φυσιοθεραπευτή σας για να βοηθήσετε στη διατήρηση του εύρους κίνησης στην τραυματισμένη άρθρωση. Η ολική αδράνεια μπορεί να προκαλέσει δύσκαμπτες αρθρώσεις.

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τα εξαρθρήματα

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τα εξαρθρήματα