Χρήσιμες πληροφορίες για την εχινοκοκκίαση
Η εχινοκοκκίαση είναι μια παρασιτική νόσος των ταινιών τύπου Echinococcus. Οι δύο κύριοι τύποι της νόσου είναι η κυστική εχινοκοκκίαση και η κυψελιδική εχινοκοκκίαση. Λιγότερο συχνές μορφές περιλαμβάνουν την πολυκυστική εχινοκοκκίαση και τη μονοκυστική εχινοκοκκίαση.
Η ασθένεια συχνά ξεκινά χωρίς συμπτώματα και αυτό μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Τα συμπτώματα και τα σημεία που εμφανίζονται εξαρτώνται από τη θέση και το μέγεθος της κύστης. Η κυστική νόσος ξεκινά συνήθως στο ήπαρ, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όπως οι πνεύμονες ή ο εγκέφαλος.
Όταν επηρεάζεται το ήπαρ, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, μαζί με κίτρινο αποχρωματισμό του δέρματος από αναπτυγμένο ίκτερο.
Η πνευμονική νόσος μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, δύσπνοια και βήχα.
Η μόλυνση μεταδίδεται όταν καταποθεί τροφή ή νερό που περιέχει τα αυγά του παρασίτου ή με στενή επαφή με ένα μολυσμένο ζώο. Τα αυγά απελευθερώνονται στα κόπρανα των κρεατοφάγων ζώων που έχουν μολυνθεί από το παράσιτο. Τα συνήθως μολυσμένα ζώα περιλαμβάνουν σκύλους, αλεπούδες και λύκους. Για να μολυνθούν αυτά τα ζώα πρέπει να τρώνε τα όργανα ενός ζώου που περιέχει κύστεις όπως πρόβατα ή τρωκτικά.
Ο τύπος της νόσου που εμφανίζεται σε ανθρώπους ασθενείς εξαρτάται από τον τύπο του εχινόκοκκου που προκαλεί τη μόλυνση.
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με υπερηχογράφημα, αν και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί τομογραφία υπολογιστή (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI).
Οι εξετάσεις αίματος που αναζητούν αντισώματα κατά του παρασίτου μπορεί να είναι χρήσιμες όπως και η βιοψία (καλύτερα να μη γίνεται).
Η πρόληψη της κυστικής νόσου γίνεται με τη θεραπεία σκύλων που μπορεί να είναι φορείς της νόσου και τον εμβολιασμό των προβάτων.
Η θεραπεία είναι συχνά δύσκολη. Η κυστική νόσος μπορεί να παροχετευτεί μέσω του δέρματος, ακολουθούμενη από φαρμακευτική αγωγή. Μερικές φορές αυτού του είδους η ασθένεια απλώς παρακολουθείται. Η κυψελιδική μορφή απαιτεί συχνά χειρουργική επέμβαση, ακολουθούμενη από φάρμακα. Το φάρμακο που χρησιμοποιείται είναι η αλβενδαζόλη, η οποία μπορεί να χρειάζεται για χρόνια. Η κυστική νόσος μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Η ασθένεια εμφανίζεται στις περισσότερες περιοχές του κόσμου και επί του παρόντος επηρεάζει περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Σε ορισμένες περιοχές της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας, επηρεάζεται έως και το 10% των συγκεκριμένων πληθυσμών. Ταξινομείται ως παραμελημένη τροπική ασθένεια και ανήκει στην ομάδα των ασθενειών που είναι γνωστές ως ελμινθιάσεις, λοιμώξεις από σκουλήκια. Μπορεί να επηρεάσει άλλα ζώα όπως χοίρους, αγελάδες και άλογα.
Η ορολογία που χρησιμοποιείται σε αυτόν τον τομέα είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η εχινοκοκκίαση απαιτεί τη συμμετοχή ειδικών από όλους σχεδόν τους κλάδους.
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Στην ανθρώπινη εκδήλωση της νόσου, τα E. granulosus, E. multilocularis, E. oligarthrus και E. vogeli εντοπίζονται στο ήπαρ (75%), στους πνεύμονες (5–15%) και σε άλλα όργανα στο σώμα όπως ο σπλήνας, ο εγκέφαλος, η καρδιά και τα νεφρά (10-20%).
Σε άτομα που έχουν μολυνθεί από E. granulosus και ως εκ τούτου έχουν κυστική εχινοκοκκίαση, η νόσος αναπτύσσεται ως αργά αναπτυσσόμενη μάζα στο σώμα. Αυτές οι αργά αναπτυσσόμενες μάζες, που συχνά ονομάζονται κύστεις, βρίσκονται επίσης σε άτομα που έχουν μολυνθεί από κυψελιδική και πολυκυστική εχινοκοκκίαση. Οι κύστεις που βρίσκονται σε άτομα με κυστική εχινοκοκκίαση είναι συνήθως γεμάτες με ένα διαυγές υγρό που ονομάζεται υγρό υδάτινο, είναι σφαιρικές και τυπικά αποτελούνται από ένα διαμέρισμα και συνήθως βρίσκονται μόνο σε μία περιοχή του σώματος. Ενώ οι κύστεις που βρίσκονται σε άτομα με κυψελιδική και πολυκυστική εχινοκοκκίαση είναι παρόμοιες με εκείνες με κυστική εχινοκκίαση, οι κυψελιδικές και πολυκυστικές κύστεις εχινοκοκκίασης έχουν συνήθως πολλαπλά διαμερίσματα και έχουν διηθητική σε αντίθεση με την επεκτατική ανάπτυξη. Ανάλογα με τη θέση της κύστης στο σώμα, το άτομο μπορεί να είναι ασυμπτωματικό, παρόλο που οι κύστεις έχουν μεγαλώσει πολύ, ή να είναι συμπτωματικοί ακόμα κι αν οι κύστεις είναι απολύτως μικροσκοπικές. Εάν το άτομο είναι συμπτωματικό, τα συμπτώματα θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το πού βρίσκονται οι κύστεις. Για παράδειγμα, εάν το άτομο έχει κύστεις στους πνεύμονες και είναι συμπτωματικό, θα έχει βήχα, δύσπνοια και/ή πόνο στο στήθος. Από την άλλη, εάν το άτομο έχει κύστεις στο ήπαρ και είναι συμπτωματικό, θα υποφέρει από κοιλιακό άλγος, ανώμαλη κοιλιακή ευαισθησία, ηπατομεγαλία με κοιλιακή μάζα, ίκτερο, πυρετό ή/και αναφυλακτική αντίδραση. Επιπλέον, εάν οι κύστεις σπάσουν ενώ βρίσκονταν στο σώμα, είτε κατά τη διάρκεια χειρουργικής εξαγωγής των κύστεων είτε λόγω τραύματος στο σώμα, το άτομο πιθανότατα θα υποφέρει σε αναφυλακτικό σοκ και θα υποφέρει από υψηλό πυρετό, κνησμό, οίδημα των χειλιών και των βλεφάρων, δύσπνοια και ρινόρροια. Σε αντίθεση με τους ενδιάμεσους ξενιστές, οι οριστικοί ξενιστές συνήθως δε βλάπτονται πολύ από τη μόλυνση. Μερικές φορές, η έλλειψη ορισμένων βιταμινών και μετάλλων μπορεί να προκληθεί στον ξενιστή από την πολύ υψηλή ζήτηση του παρασίτου. Η περίοδος επώασης για όλα τα είδη Echinococcus μπορεί να είναι μήνες έως χρόνια ή και δεκαετίες. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση της κύστης στο σώμα και από το πόσο γρήγορα αναπτύσσεται η κύστη.
ΑΙΤΙΑ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Επίσης, όπως πολλές άλλες παρασιτικές λοιμώξεις, η πορεία της μόλυνσης από εχινόκοκκο είναι πολύπλοκη. Το σκουλήκι έχει έναν κύκλο ζωής που απαιτεί οριστικούς ξενιστές και ενδιάμεσους ξενιστές. Οι οριστικοί ξενιστές είναι συνήθως σαρκοφάγα, όπως οι σκύλοι, ενώ οι ενδιάμεσοι ξενιστές είναι συνήθως φυτοφάγα, όπως τα πρόβατα και τα βοοειδή. Οι άνθρωποι λειτουργούν ως τυχαίοι ξενιστές, επειδή συνήθως αποτελούν αδιέξοδο για τον κύκλο της παρασιτικής μόλυνσης.
Ένα ενήλικο σκουλήκι κατοικεί στο λεπτό έντερο ενός οριστικού ξενιστή. Μια απλή προγλωττίδα της γέννησης απελευθερώνει ωάρια που διοχετεύονται στα κόπρανα του οριστικού ξενιστή. Στη συνέχεια, το αυγό προσλαμβάνεται από έναν ενδιάμεσο ξενιστή. Στη συνέχεια, το αυγό εκκολάπτεται στο λεπτό έντερο του ενδιάμεσου ξενιστή και απελευθερώνει μια ογκόσφαιρα που διεισδύει στο εντερικό τοίχωμα και μετακινείται μέσω του κυκλοφορικού συστήματος σε διάφορα όργανα, ιδιαίτερα στο ήπαρ και τους πνεύμονες. Μόλις εισβάλει σε αυτά τα όργανα, η ογκόσφαιρα εξελίσσεται σε κύστη. Η κύστη στη συνέχεια μεγεθύνεται αργά, δημιουργώντας θυγατρικές κύστεις μέσα στην κύστη. Ο οριστικός ξενιστής στη συνέχεια μολύνεται μετά την κατάποση των οργάνων του μολυσμένου ενδιάμεσου ξενιστή που περιέχουν κύστη. Μετά την κατάποση, οι πρωτοσκώληκες προσκολλώνται στο έντερο. Στη συνέχεια εξελίσσονται σε ενήλικα σκουλήκια και ο κύκλος ξεκινά από την αρχή.
Τα αυγά Echinococcus περιέχουν ένα έμβρυο που ονομάζεται ογκόσφαιρα ή εξάκανθος. Το όνομα αυτού του εμβρύου προέρχεται από το γεγονός ότι αυτά τα έμβρυα έχουν έξι αγκίστρια. Τα αυγά διέρχονται μέσω των περιττωμάτων του οριστικού ξενιστή και η κατάποση αυτών των αυγών είναι που οδηγεί σε μόλυνση στον ενδιάμεσο ξενιστή. Από το έμβρυο που απελευθερώνεται από ένα ωάριο αναπτύσσεται μια υδάτινη κύστη, η οποία αυξάνεται σε περίπου 5-10 cm μέσα στον πρώτο χρόνο και είναι σε θέση να επιβιώσει εντός των οργάνων για χρόνια. Μερικές φορές οι κύστεις γίνονται τόσο μεγάλες που στο τέλος αρκετών ετών ή και δεκαετιών, μπορεί να περιέχουν αρκετά λίτρα υγρού. Μόλις μια κύστη φτάσει σε διάμετρο 1 cm, το τοίχωμά της διαφοροποιείται σε μια παχιά εξωτερική, μη κυτταρική μεμβράνη, η οποία καλύπτει το λεπτό βλαστικό επιθήλιο. Από αυτό το επιθήλιο, τα κύτταρα αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα στην κύστη. Αυτά τα κύτταρα στη συνέχεια γίνονται κενοτόπια και είναι γνωστά ως κάψουλες γόνου, τα οποία είναι τα μέρη του παρασίτου από τα οποία εκβλάστησαν οι πρωτοσκώληκες. Συχνά, θυγατρικές κύστεις σχηματίζονται επίσης μέσα στις κύστεις. Τα ενήλικα σκουλήκια Echinococcus αναπτύσσονται από πρωτοσκώληκες και έχουν τυπικά μήκος 6 mm ή λιγότερο και έχουν λαιμό και τυπικά τρεις προγλωττίδες, εκ των οποίων το ένα είναι ανώριμο, το άλλο εκ των οποίων είναι ώριμο και το τρίτο εκ των οποίωνπεριέχει ωάρια.
Η κύρια μορφολογική διαφορά μεταξύ των διαφορετικών ειδών Echinococcus είναι το μήκος της ταινίας. Το E. granulosus είναι περίπου 2 έως 7 mm, ενώ το E. multilocularis είναι συχνά μικρότερο και είναι 4 mm ή λιγότερο. Από την άλλη πλευρά, το E. vogeli έχει μήκος έως 5,6 mm και το E. oligarthrus έχει μήκος έως 2,9 mm. Εκτός από τη διαφορά στο μήκος, υπάρχουν και διαφορές στις υδάτινες κύστεις των διαφόρων ειδών. Για παράδειγμα, στο E. multilocularis, οι κύστεις έχουν μια εξαιρετικά λεπτή περιοριστική μεμβράνη και το βλαστικό επιθήλιο μπορεί να εκβλαστήσει εξωτερικά. Επιπλέον, οι κύστεις E. granulosus είναι μονόπλευρες και γεμάτες υγρό, ενώ οι κύστεις E. multilocularis περιέχουν λίγο υγρό και είναι πολύτοπες. Για το E. vogeli, οι υδάτινες κύστεις του είναι μεγάλες και είναι στην πραγματικότητα πολυκυστικές, καθώς η βλαστική μεμβράνη της υδάτινης κύστης πολλαπλασιάζεται στην πραγματικότητα τόσο προς τα μέσα, για να δημιουργήσει διαφράγματα που χωρίζουν την υδάτινη κύστη σε τμήματα και προς τα έξω για να δημιουργήσει νέες κύστεις. Όπως οι κύστεις E. granulosus, οι κύστεις E. vogeli είναι γεμάτες με υγρό.
ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Όλα τα είδη Echinococcus που προκαλούν ασθένειες μεταδίδονται σε ενδιάμεσους ξενιστές μέσω της κατάποσης αυγών και μεταδίδονται σε οριστικούς ξενιστές μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων οργάνων που περιέχουν κύστη. Οι άνθρωποι είναι τυχαία ενδιάμεσοι ξενιστές που μολύνονται με το χειρισμό χώματος, βρωμιάς ή τρίχας ζώων που περιέχουν αυγά. Ενώ δεν υπάρχουν βιολογικοί ή μηχανικοί φορείς για την ενήλικη ή προνυμφική μορφή οποιουδήποτε είδους Echinococcus, οι κοπροφαγικές μύγες, τα πτώματα και τα αρθρόποδα μπορούν να λειτουργήσουν ως μηχανικοί φορείς για τα αυγά. Υπάρχουν μερικές παρεκκλίνουσες περιπτώσεις στις οποίες τα σαρκοφάγα ζώα παίζουν το ρόλο των ενδιάμεσων ξενιστών. Παραδείγματα είναι οι οικόσιτες γάτες με υδάτινες κύστεις του E. granulosus.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Η πιο κοινή μορφή που εντοπίζεται στους ανθρώπους είναι η κυστική εχινοκοκκίαση, η οποία προκαλείται από τον Echinococcus granulosus sensu lato. Η δεύτερη πιο συχνή μορφή είναι η κυψελιδική εχινοκοκκίαση, η οποία προκαλείται από Echinococcus multilocularis και η τρίτη είναι πολυκυστική, η οποία προκαλείται από τον Echinococcus vogeli και πολύ σπάνια τον Echinococcus oligarthrus. Η κυψελιδική και η πολυκυστική εχινοκοκκίαση σπάνια διαγιγνώσκονται στον άνθρωπο και δεν είναι τόσο διαδεδομένες όσο η κυστική εχινοκοκκίαση, αλλά η πολυκυστική εχινοκοκκίαση είναι σχετικά νέα στην ιατρική σκηνή και συχνά αγνοείται από συζητήσεις που αφορούν την εχινόκοκκο, και η κυψελιδική εχινοκοκκίαση δεν είναι μόνο μια σοβαρή ασθένεια ένα σημαντικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, αλλά η πιθανότητα να γίνει μια αναδυόμενη ασθένεια σε πολλές χώρες.
Μια επίσημη διάγνωση οποιουδήποτε τύπου εχινοκόκκωσης απαιτεί συνδυασμό εργαλείων που περιλαμβάνουν τεχνικές απεικόνισης, ιστοπαθολογία ή ανίχνευση νουκλεϊκού οξέος και ορολογία. Για τη διάγνωση της κυστικής εχινοκοκκίασης, η απεικόνιση είναι η κύρια μέθοδος, ενώ οι ορολογικές εξετάσεις, όπως η έμμεση αιμοσυγκόλληση, η ELISA, ενζυμική ανοσοπροσροφητική δοκιμασία, οι ανοσοκηλίδες ή η συγκόλληση λάτεξ που χρησιμοποιούν αντιγόνα ειδικά για το E. granulosus επαληθεύουν τα αποτελέσματα της απεικόνισης. Η απεικονιστική τεχνική εκλογής για την κυστική εχινόκοκκωση είναι το υπερηχογράφημα, αφού όχι μόνο μπορεί να απεικονίσει τις κύστεις στα όργανα του σώματος, αλλά είναι επίσης φθηνή, μη επεμβατική και δίνει άμεσα αποτελέσματα. Εκτός από το υπερηχογράφημα, τόσο η μαγνητική τομογραφία όσο και η αξονική τομογραφία μπορούν και χρησιμοποιούνται συχνά, αν και η μαγνητική τομογραφία συχνά προτιμάται από τις αξονικές τομογραφίες κατά τη διάγνωση της κυστικής εχινοκοκκίασης, καθώς παρέχει καλύτερη απεικόνιση των υγρών περιοχών εντός του ιστού.
Όπως και με την κυστική εχινοκοκκίαση, το υπερηχογράφημα είναι η απεικονιστική τεχνική εκλογής για την κυψελιδική εχινοκοκκίαση και συνήθως συμπληρώνεται με αξονική τομογραφία, καθώς οι αξονικές τομογραφίες μπορούν να ανιχνεύσουν τον μεγαλύτερο αριθμό βλαβών και ασβεστώσεων που είναι χαρακτηριστικές της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης. Οι μαγνητικές τομογραφίες χρησιμοποιούνται επίσης σε συνδυασμό με υπερηχογράφημα, αν και προτιμώνται οι αξονικές τομογραφίες. Όπως και η κυστική εχινοκοκκίαση, η απεικόνιση είναι η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης, ενώ οι ίδιοι τύποι ορολογικών εξετάσεων χρησιμοποιούνται για την επαλήθευση των απεικονιστικών αποτελεσμάτων. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ορολογικές εξετάσεις είναι πιο πολύτιμες για τη διάγνωση της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης από ό,τι για την κυστική εχινοκοκκίαση, καθώς τείνουν να είναι πιο αξιόπιστες για την κυψελιδική εχινόκοκκωση, καθώς είναι διαθέσιμα περισσότερα αντιγόνα ειδικά για το E. multilocularis. Εκτός από την απεικόνιση και την ορολογία, η ταυτοποίηση της λοίμωξης από E. multilocularis μέσω PCR ή η ιστολογική εξέταση βιοψίας ιστού από το άτομο είναι ένας άλλος τρόπος για τη διάγνωση της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης.
Παρόμοια με τη διάγνωση της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης και της κυστικής εχινοκοκκίασης, η διάγνωση της πολυκυστικής εχινοκοκκίασης χρησιμοποιεί απεικονιστικές τεχνικές, ιδίως υπερηχογράφημα και αξονικές τομογραφίες, για την ανίχνευση πολυκυστικών δομών στο σώμα του ατόμου. Ωστόσο, η απεικόνιση δεν είναι η προτιμώμενη μέθοδος διάγνωσης, καθώς η μέθοδος που σήμερα θεωρείται η τυπική είναι η απομόνωση των πρωτοσκόλων κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης ή μετά το θάνατο του ατόμου και η αναγνώριση οριστικών χαρακτηριστικών του E. oligarthrus και του E. vogeli σε αυτά τα απομονωμένα πρωτόκολλα. Αυτός είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο διαγιγνώσκεται η εχινοκοκκίαση, αλλά ορισμένες τρέχουσες μελέτες δείχνουν ότι η PCR μπορεί να εντοπίσει το E. oligarthrus και το E. vogeli στους ιστούς των ανθρώπων. Το μόνο μειονέκτημα της χρήσης PCR για τη διάγνωση της πολυκυστικής εχινόκοκκωσης είναι ότι δεν υπάρχουν πολλές γενετικές αλληλουχίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την PCR που είναι ειδικές μόνο για το E. oligarthrus ή το E. vogeli.
ΠΡΟΛΗΨΗ /ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές στρατηγικές που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος για την πρόληψη και τον έλεγχο της κυστικής εχινοκοκκίασης. Οι περισσότερες από αυτές τις διάφορες μεθόδους προσπαθούν να αποτρέψουν και να ελέγξουν την κυστική εχινοκοκκίαση στοχεύοντας τους κύριους παράγοντες κινδύνου για τη νόσο και τον τρόπο μετάδοσής της. Για παράδειγμα, τα προγράμματα αγωγής υγείας που επικεντρώθηκαν στην κυστική εχινοκοκκίασς και τους παράγοντες της και η βελτιωμένη αποχέτευση του νερού προσπαθούν να στοχεύσουν την κακή εκπαίδευση και τις φτωχές πηγές πόσιμου νερού, που είναι και οι δύο παράγοντες κινδύνου για προσβολή από εχινόκοκκο. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι άνθρωποι έρχονται συχνά σε επαφή με αυγά Echinococcus αγγίζοντας μολυσμένο έδαφος, περιττώματα ζώων και τρίχες ζώων, μια άλλη στρατηγική πρόληψης είναι η βελτίωση της υγιεινής. Εκτός από τη στόχευση παραγόντων κινδύνου και μετάδοσης, οι στρατηγικές ελέγχου και πρόληψης της κυστικής εχινοκοκκίασης στοχεύουν επίσης στην παρέμβαση σε ορισμένα σημεία του κύκλου ζωής του παρασίτου, ιδίως στη μόλυνση ξενιστών, ιδιαίτερα σκύλων που κατοικούν με ή κοντά στον άνθρωπο. Για παράδειγμα, πολλές χώρες που είναι ενδημικές στην εχινόκοκκο έχουν εφαρμόσει προγράμματα για την αποπαρασίτωση σκύλων και τον εμβολιασμό σκύλων και άλλων ζώων, όπως τα πρόβατα, που λειτουργούν επίσης ως ξενιστές για τον E. granulosus. Η σωστή απόρριψη σφαγίων και παραπροϊόντων μετά τη σφαγή στο σπίτι είναι δύσκολη σε φτωχές και απομακρυσμένες κοινότητες και επομένως οι σκύλοι έχουν εύκολα πρόσβαση στα παραπροϊόντα των ζώων, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο παρασίτων του Echinococcus granulosus και θέτοντας τις κοινότητες σε κίνδυνο κυστικής εχινόκοκκωσης. Το βράσιμο συκωτιών και πνευμόνων που περιέχουν υδατίδες κύστεις για 30 λεπτά έχει προταθεί ως ένας απλός, αποτελεσματικός και εξοικονόμησης ενέργειας και χρόνου τρόπος για τη θανάτωση των μολυσματικών προνυμφών.
Μια σειρά από στρατηγικές προσανατολίζονται στην πρόληψη και τον έλεγχο της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης, οι περισσότερες από τις οποίες είναι παρόμοιες με εκείνες για την κυστική εχινοκοκκίαση. Για παράδειγμα, τα προγράμματα αγωγής υγείας, η βελτιωμένη υγιεινή του νερού, η βελτιωμένη υγιεινή και η αποπαρασίτωση των ξενιστών, ιδιαίτερα των κόκκινων αλεπούδων είναι όλα αποτελεσματικά για την πρόληψη και τον έλεγχο της εξάπλωσης της κυψελιδικής εχινοκοκκίασης. Σε αντίθεση με την κυστική εχινοκοκκίαση, ωστόσο, όπου υπάρχει εμβόλιο κατά του E. granulosus, δεν υπάρχει επί του παρόντος εμβόλιο κυνηγών ή ζώων κατά του E. multilocularis.
Ενώ μια σειρά από στρατηγικές ελέγχου και πρόληψης ασχολούνται με την κυστική και κυψελιδική εχινοκοκκίαση, υπάρχουν λίγες μέθοδοι για τον έλεγχο και την πρόληψη της πολυκυστικής εχινοκοκκίασης. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο γεγονός ότι η πολυκυστική εχινοκοκκίαση περιορίζεται στην Κεντρική και Νότια Αμερική και ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι γίνονται κατά λάθος ξενιστές του E. oligarthrus και του E. vogeli δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητός.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗΣ
Για απλές περιπτώσεις κυστικής εχινοκοκκίασης, η πιο κοινή μορφή θεραπείας είναι η ανοιχτή χειρουργική αφαίρεση των κύστεων σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με χρήση αλβενδαζόλης και/ή μεβενδαζόλης πριν και μετά την επέμβαση. Ωστόσο, εάν υπάρχουν κύστεις σε πολλά όργανα ή ιστούς ή εάν οι κύστεις βρίσκονται σε επικίνδυνες θέσεις, η χειρουργική επέμβαση καθίσταται αδύνατη. Για μη εγχειρήσιμες περιπτώσεις όπως αυτές, η χημειοθεραπεία και/ή το PAIR γίνονται εναλλακτικές επιλογές θεραπείας. Στην περίπτωση εναλλακτικής θεραπείας με χρήση μόνο χημειοθεραπείας, η αλβενδαζόλη προτιμάται δύο φορές την ημέρα για 1-5 μήνες. Μια εναλλακτική λύση για την αλβενδαζόλη είναι η μεβενδαζόλη για τουλάχιστον 3 έως 6 μήνες. Η άλλη εναλλακτική της χειρουργικής επέμβασης είναι το PAIR με τη χημειοθεραπεία. Το PAIR είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που περιλαμβάνει τρία στάδια: παρακέντηση και αναρρόφηση με βελόνα της κύστης, έγχυση σκοπικοκτόνου διαλύματος για 20–30 λεπτά και επανααναρρόφηση κύστης και τελική άρδευση. Τα άτομα που υποβάλλονται σε PAIR-percutaneous aspiration συνήθως λαμβάνουν αλβενδαζόλη ή μεβενδαζόλη από 7 ημέρες πριν από τη διαδικασία έως 28 ημέρες μετά τη διαδικασία. Ενώ η ανοιχτή χειρουργική εξακολουθεί να παραμένει ως το πρότυπο για τη θεραπεία της κυστικής εχινοκοκκίασης, έχει υπάρξει ένας αριθμός μελετών που υποδηλώνουν ότι το PAIR με τη χημειοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματικό από τη χειρουργική επέμβαση όσον αφορά την υποτροπή της νόσου και τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Εκτός από τις τρεις προαναφερθείσες θεραπείες, υπάρχουν επί του παρόντος έρευνες και μελέτες που εξετάζουν νέα θεραπεία που περιλαμβάνει διαδερμική θερμική αφαίρεση (PTA) της βλαστικής στιβάδας στην κύστη μέσω μιας συσκευής αφαίρεσης ραδιοσυχνοτήτων. Αυτή η μορφή θεραπείας είναι ακόμα σχετικά νέα και απαιτεί πολύ περισσότερες δοκιμές πριν χρησιμοποιηθεί ευρέως. Μια εναλλακτική στην ανοιχτή χειρουργική επέμβαση είναι η λαπαροσκοπική χειρουργική, η οποία παρέχει εξαιρετικά ποσοστά ίασης με ελάχιστη νοσηρότητα και θνησιμότητα.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τις λοιμώξεις
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Εργαστηριακή διαφορική διάγνωση των ικτέρων
