Εναλλακτικές Θεραπείες Antistress Θεραπείες Συμπληρώματα Διατροφής Κλασική Ιατρική Παθολογία Παιδιατρική Φυσική Ιατρική και αποκατάσταση Ωτορινολαρυγγολογία

Νόσος του Meniere

Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά

31 Ιανουαρίου 2014

Νόσος του Meniere είναι μια διαταραχή που προκαλείται από συσσώρευση υγρού στους θαλάμους στο εσωτερικό αυτί και προκαλεί απώλεια ακοής.

Νόσος του Meniere

Η νόσος του Meniere ή νόσος Ménière ή Ménière’s disease, ICD-10 H81.0, είναι μια διαταραχή του έσω αυτιού, που μπορεί να επηρεάσει την ακοή και την ισορροπία, σε διαφορετικό βαθμό. Στη νόσο του Meniere παρατηρούνται διαταραχές στο υγρό του λαβυρίνθου, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σημαντικές βλάβες στην ακοή και την ισορροπία. Η πορεία της νόσου είναι μακροχρόνια, με υφέσεις και εξάρσεις.

Αιτιολογία της νόσου Meniere

Αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου Meniere είναι: διάφορες φλεγμονές, όπως, σε ιώσεις και στη σύφιλη, αγγειοκινητικές διαταραχές της αγγειώδους ταινίας (αγγειοσύσπαση, αγγειοδιαστολή), αλλεργικές καταστάσεις, ενδοκρινικές καταστάσεις, όπως το μυξοίδημα, οι αβιταμινώσεις, οι ψυχοσωματικές διαταραχές κ.ά. και το τραύμα στο κεφάλι, μάλιστα, ακόμη και 15 χρόνια μετά.

Παθοφυσιολογία της νόσου Meniere

Αποδίδεται σε διάταση του υμενώδους λαβυρίνθου λόγω αυξημένης ποσότητας ενδολέμφου, που μπορεί να προκαλέσει ρήξη της διαχωριστικής μεμβράνης του Reissner, με αποτέλεσμα την ανάμειξη της ενδολέμφου και της περιλέμφου.

Η αύξηση της ενδολέμφου, κατά άλλους, οφείλεται σε υπερπαραγωγή ή ελαττωματική παροχέτευση από τον ενδολεμφικό πόρο και σάκκο.

Παρατηρείται, πιο συχνά, σε άνδρες ηλικίας 40-50 ετών και πολύ σπάνια στα παιδιά και η εντόπιση είναι μονόπλευρη.

Κλινική εικόνα της νόσου Meniere

Χαρακτηριστικό στοιχείο για τη διάγνωση είναι η ύπαρξη της τριάδας συμπτωμάτων: βαρηκοΐα, εμβοές και ίλιγγος.

Ο ασθενής πολλές φορές αισθάνεται, ότι θα συμβεί κρίση της νόσου (το φαινόμενο αυτό το ονομάζουμε αύρα).

Ίλιγγος: Είναι, συνήθως, περιστροφικός. Αρχίζει ξαφνικά και μπορεί να συμβεί και όταν ο άρρωστος κοιμάται. Διαρκεί από λίγα λεπτά μέχρι λίγες ώρες, σπάνια, ένα 24ωρο και συχνά ακολουθείται από μία περίοδο ύπνου. Μεταξύ των επεισοδίων του ιλίγγου μεσολαβούν διαστήματα ηρεμίας και μπορεί να υπάρχει και αστάθεια.

Βαρηκοΐα: Είναι νευροαισθητήριος και ενώ, αρχικά η βαρηκοΐα αφορά τις χαμηλές συχνότητες, αργότερα επεκτείνεται και στις υψηλές. Υπάρχει το αίσθημα, ότι το αυτί βουλώνει και ο ασθενής ακούει τον ήχο με διαφορετική χροιά από το κάθε αυτί (διπλακουσία). Το χαρακτηριστικό της βαρηκοΐας είναι ότι παρουσιάζει διακυμάνσεις. Βαθμιαία, εγκαθίσταται μόνιμη βαρηκοΐα, που αφορά, όλες τις συχνότητες.

Εμβοές: Είναι συνεχείς ή διαλείπουσες και αυξάνουν τα επεισόδια του ιλίγγου.

Άλλα συνοδά συμπτώματα της κλασσικής τριάδας είναι η ναυτία, ο έμετος, οι εφιδρώσεις, η ωχρότητα, το κοιλιακό άλγος, η διάρροια και η πτώση της αρτηριακής πίεσης, που οφείλονται σε ερεθισμό του πνευμονογαστρικού νεύρου. Το πνευμονογαστρικό νεύρο είναι το δέκατο κρανιακό νεύρο ή νεύρο X και σχετίζεται με τον παρασυμπαθητικό έλεγχο της καρδιάς, των πνευμόνων και του πεπτικού σωλήνα και είναι το μακρύτερο νεύρο του αυτόνομου νευρικού συστήματος στο ανθρώπινο σώμα και περιλαμβάνει αισθητήριες και κινητικές ίνες.

Στη νόσο Meniere, τα συμπτώματα εκδηλώνονται ξαφνικά και μεταξύ των επεισοδίων παρεμβάλλονται διαστήματα λίγων ημερών ή αρκετών ετών, μερικές φορές. Η βαρηκοΐα μπορεί να είναι σταθερή, να επιδεινώνεται βραδέως ή ξαφνικά και τελικά, σταθεροποιείται στα 75db, οπότε, οι κρίσεις του ιλίγγου ελαττώνονται ή εξαφανίζονται.

Διάγνωση της νόσου Meniere

Tα συμπτώματα θα κατευθύνουν το γιατρό προς τη διάγνωση της νόσου του Meniere.

Ακοόγραμμα: Έχει χαρακτηριστική μορφή. Σε αρχικά στάδια, παρατηρείται πτώση της ακοής στις χαμηλές συχνότητες. Εφόσον, οι κρίσεις συνεχίζονται, υπάρχει πτώση της ακοής και στις υψηλές συχνότητες. Επίσης, παρατηρείται μικρή μείωση της ικανότητας διάκρισης της ομιλίας στην ακοομετρία κατά Békésy, τύπου II (δυσλειτουργία στις χαμηλές συχνότητες).

Ηλεκτρονυσταγμογραφία. Σε αυτήν, γίνεται έκπλυση του αυτιού με δροσερό ή ζεστό νερό ή αέρα. Αυτό προκαλεί αυτόματες κινήσεις των οφθαλμών από τη μία άκρη στην άλλη-νυσταγμός. Οι κινήσεις στο ερέθισμα κάθε αυτιού καταγράφονται και συγκρίνονται μεταξύ τους και με τις φυσιολογικές αντιδράσεις, για να εξακριβωθεί αν το σύστημα ισορροπίας λειτουργεί σωστά.

Θεραπεία της νόσου Μeniere

Η θεραπεία της Νόσου Μeniere είναι κατά κανόνα συντηρητική.

Η θεραπεία αποσκοπεί

Στην ελάττωση της ενδολέμφου, με δίαιτα πτωχή σε αλάτι, περιορισμό της λήψης υγρών, κορτικοστερεοειδή και χορήγηση διουρητικών.

Στη βελτίωση της κατάστασης του λαβύρινθου, με χορήγηση αγγειοδιασταλτικών, όπως, το νικοτινικό οξύ ή η νιασίνη, 100 mg τρεις φορές την ημέρα.
Στη συμπτωματική θεραπεία του ιλίγγου, με κατασταλτικά του λαβυρίνθου, με Διμενυδρινάτη (Dimenhydrinate).
Στην περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν ανακουφίσει τον ασθενή, επιχειρείται η κατάργηση της αιθουσαίας λειτουργίας, με ενδοτυμπανική έγχυση γενταμυκίνης.
Χειρουργικές επεμβάσεις του έσω ωτός, όπως η αποσυμπίεση του ενδολεμφικού σάκου, η αιθουσαία νευρεκτομή και η καταστροφή του λαβυρίνθου με Χημική Λαβυρινθεκτομή, με ένεση στρεπτομυκίνης, με υπερήχους ή οινόπνευμα, όταν με την εξέταση του οπίσθιου λαβύρινθου διαπιστωθεί, ότι έπαψε να λειτουργεί. Η εξέταση του οπισθίου λαβυρίνθου διενεργείται με ηλεκτρονυσταγμογραφία μετά από ερεθισμό του λαβυρίνθου άμφω.

-Τα αντιισταμινικά, όπως, μεκλοζίνη ή διμενυδρινάτη, trimethobenzamide ή τριμεθοβενζαμίδη και άλλα αντιεμετικά, βηταϊστίνη, διαζεπάμη ή ρίζα τζίντζερ χρησιμοποιούνται για την πρόληψη συμπτωμάτων, που οφείλονται σε αγγειοδιαστολή στο εσωτερικό αυτί.

-Το φάρμακο κατά του του ιού του έρπη ασυκλοβίρη (Aciclovir) έχει χρησιμοποιηθεί με κάποια επιτυχία για τη θεραπεία της νόσου του Meniere. Η πιθανότητα της αποτελεσματικότητας της θεραπείας βρέθηκε να μειώνεται με την αύξηση της διάρκειας της νόσου, πιθανώς, επειδή η καταστολή του ιού δεν αντιστρέφει τη βλάβη. Η μακροχρόνια θεραπεία με acyclovir (μεγαλύτερη από έξι μήνες) έχει σημαντική επίδραση στα συμπτώματα.

Διαβάστε, πατώντας, εδώ, για την ακυκλοβίρη και τις παρενέργειές της

-Οι πάσχοντες τείνουν να έχουν υψηλή πίεση και άγχος, που οφείλεται στην απρόβλεπτη φύση της νόσου. Υγιείς τρόποι για την καταπολέμηση του στρες είναι η αρωματοθεραπεία, η γιόγκα, το Τάι Τσι και ο διαλογισμός.

Χειρουργική στη νόσο Μeniere

Εάν τα συμπτώματα δε βελτιώνονται με την τυπική θεραπεία, γίνεται χειρουργική επέμβαση, αλλά δεν εγγυάται την απώλεια ακοής.

Στόχος είναι η βελτίωση της λειτουργίας του αυτιού.

Οι ενδολεμφικές στεροειδείς θεραπείες περιλαμβάνουν την έγχυση στεροειδών (δεξαμεθαζόνη, συνήθως) στο μέσο αυτί, για να μειώσουν τη φλεγμονή και να αλλάξουν την κυκλοφορία στο εσωτερικό αυτί (καλύτερα να μη γίνονται).

Η χειρουργική επέμβαση για να αποσυμπιέσει την ενδολέμφο έχει αποδειχθεί, ότι είναι αποτελεσματική για την προσωρινή ανακούφιση από τα συμπτώματα. Οι περισσότεροι ασθενείς βλέπουν μια μείωση της εμφάνισης ιλίγγου, ενώ η ακοή τους μπορεί να μην επηρεαστεί. Η θεραπεία αυτή, ωστόσο, δεν επιδρά στη μακροχρόνια πορεία του ιλίγγου στη νόσο του Meniere.

Το εσωτερικό αυτί μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά μέσω λαβυρινθεκτομής και η ακοή χάνεται στο προσβεβλημένο αυτί.

Εναλλακτικά, γίνεται χημική λαβυρινθεκτομή, στην οποία ένα φάρμακο (όπως γενταμικίνη) καταστρέφει την αιθουσαία συσκευή και μπορεί να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα, διατηρώντας την ακοή.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί ο χειρουργός να κόψει το νεύρο ισορροπίας του έσω ωτός με αιθουσαία νευρεκτομή. Η ακοή, συχνά, διατηρείται ως επί το πλείστον, ωστόσο, η χειρουργική αυτή επέμβαση απαιτεί κρανιοτομία και η παραμονή στο νοσοκομείο, για λίγες ημέρες, για παρακολούθηση, απαιτείται.

Φυσιοθεραπεία για τη νόσο Μeniere

Κατά την αιθουσαία αποκατάσταση, οι φυσιοθεραπευτές χρησιμοποιούν παρεμβάσεις, με στόχο τη σταθεροποίηση του βλέμματος, μειώνοντας τη ζάλη και διορθώνοντας την ισορροπία στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.

Πρόγνωση νόσου Μeniere

Η νόσος του Meniere ξεκινά, συνήθως, από το ένα αυτί, αλλά επεκτείνεται και στα δύο αυτιά με την πάροδο του χρόνου. Ο αριθμός των ασθενών, που καταλήγουν με αμφοτερόπλευρη νόσο του Meniere, κυμαίνεται από 17%-75%.

Η απώλεια της ακοής θεραπεύεται με τα βοηθήματα ακοής και τα κοχλιακά εμφυτεύματα.

Μελέτες, που έχουν γίνει, δείχνουν ότι οι ασθενείς με βλάβη στο δεξί αυτί έχουν χειρότερη απόδοση στις γνωστικές λειτουργίες.

Η Μέριλιν Μονρόε, ο Κάρολος Δαρβίνος, ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, λέγεται ότι έπασχαν από τη νόσο Meniere.

Υψηλής Ποιότητας Ιατρική Κάνναβη για τη νόσο Meniere

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε την Υψηλής Ποιότητας Ιατρική Κάνναβη για τη νόσο Meniere