Χρήσιμες πληροφορίες για τη νόσο του Meniere
Νόσος του Meniere είναι νόσος του έσω ωτός (λαβυρίνθου), κατά την οποία υπάρχει μία αύξηση του όγκου και της πιέσεως του υγρού του έσω ωτός (ενδολέμφος), που οδηγεί σε επανειλημμένες κρίσεις απώλειας ακοής, εμβοές, ίλιγγο και αίσθημα πληρώσεως.
- Συνήθως μονόπλευρη, αλλά σε 10-50% μπορεί αργότερα να προσβάλλει και το άλλο αυτί
- Η βαρύτητα και η συχνότητα προσβολών μπορεί να ελαττωθεί με τα χρόνια, αλλά με συνακόλουθη αύξηση της απώλειας ακοής. Δεν είναι συνώνυμο της “ζάλης”
Επηρεαζόμενα συστήματα: Νευρικό
Επικρατέστερη ηλικία: Συνήθης ηλικία ενάρξεως 20-60 χρόνια
Επικρατέστερο φύλο: Άνδρες = Γυναίκες
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΝΟΣΟΥ MENIERE
- Απώλεια ακοής – χαμηλής συχνότητας – αυξομειούμενη
- Ίλιγγος – αυτόματες κρίσεις, διάρκειας 20 λεπτών ως αρκετών ωρών
- Αίσθημα πληρώσεως του ωτός
- Εμφανίζεται με μορφή ώσεων με διαλείμματα ηρεμίας
Κατά τη διάρκεια σοβαρών κρίσεων:
- Ωχρότητα
- Εφίδρωση
- Ναυτία, έμετος
- Εξάντληση
- Ατονία
- Επιδείνωση όλων των συμπτωμάτων με την κίνηση
- Μεταξύ των κρίσεων μπορεί να παρουσιάζεται αστάθεια στην κίνηση, αλλά όχι ίλιγγος
ΑΙΤΙΑ ΝΟΣΟΥ MENIERE
- Άγνωστες. Η πληρέστερη θεωρία είναι απόκριση του έσω ωτός σε ποικίλες βλάβες (ελάττωση πιέσεως μέσου ωτός, αλλεργία, ενδοκρινική νόσος, υπερλιπιδαιμικές καταστάσεις, αγγειακές, ιογενείς αιτίες και σύφιλη)
- Η πιο πρόσφατη θεωρία υποστηρίζει την ενδοκρανιακή συμπίεση του οργάνου ισορροπίας από αιμοφόρο αγγείο
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΝΟΣΟΥ MENIERE
- Καυκάσια φυλή
- Υπερένταση
- Αλλεργία
- Αυξημένη πρόσληψη άλατος
- Θόρυβος
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΝΟΣΟΥ MENIERE
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
- Ακουστικός όγκος
- Σύφιλη
- Περιλεμφικό συρίγγιο
- Πολλαπλή σκλήρυνση
- Ιογενής λαβυρινθίτιδα
- Νόσος σπονδυλοβασικής περιοχής
- Άλλες λαβυρινθικές νόσοι προκαλούν τα ίδια συμπτώματα (σύνδρομο Cogan, ήπιος ίλιγγος θέσεως, τραύμα κροταφικού οστού)
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
- Εργαστηριακές δοκιμασίες γίνονται για να αποκλεισθούν άλλες καταστάσεις
- Ορολογικές δοκιμασίες για τρεπόνημα το ωχρό-μικροαιμοσυγκόλληση, φθορίζον αντιτρεπονηματικό αντίσωμα, δοκιμασία ακινητοποιήσεως τρεπονήματος
- Μελέτες θυρεοειδικής λειτουργίας
- Έλεγχος λιπιδίων ορού
Φάρμακα που μπορεί να μεταβάλλουν τα ευρήματα: Κάθε φάρμακο που προκαλεί μεγάλο βαθμό ηρεμίας/υπνηλίας είναι πιθανό να επηρεάσει τον έλεγχο των ευσταχιανών σαλπίγγων και να τον κάνει αναξιόπιστο
Διαταραχές που μπορεί να μεταβάλλουν τα ευρήματα: Πολλές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν ακουστικά και λαβυρινθικά ευρήματα πανομοιότυπα με αυτά που εμφανίζονται στη νόσο του Meniere καθιστώντας τη διάγνωση εξ αποκλεισμού. Μία απώλεια ακοής, για χαμηλές συχνότητες, αισθητικού τύπου (δηλαδή βαρυκοΐα τύπου αντιλήψεως και όχι αγωγιμότητας) φαίνεται στο ακοόγραμμα και μία ελαττωμένη θερμική αντίδραση, είναι συνήθης στη δοκιμασία θερμότητας
ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Μόνο αυτοψία. Δείχνει διάταση της ενδολέμφου
ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ
Ωτοσκόπηση με πίεση αέρος επί της τυμπανικής μεμβράνης
Ακουστικές:
- Έλεγχος ακοής (ακοομετρία χρησιμοποιώντας καθαρούς τόνους και ομιλία) για έλεγχο βαρηκοΐας τύπου αντιλήψεως στους ήχους χαμηλής συχνότητας και ελάττωση της ικανότητας διακρίσεως της ομιλίας
- Δοκιμασία διαπασών (Weber και Rinne) για επιβεβαίωση της ακοομετρίας
- Ακοομετρία ακουστικής απόκρισης στελέχους για να αποκλεισθεί το ακουστικό νευρίνωμα
Λαβυρινθικές:
- Αυτόματος νυσταγμός (ταχεία ρυθμική κίνηση οφθαλμών) φαίνεται οπτικά. Πρέπει να αποκλεισθεί εστιασμός του οφθαλμού σε κάποιο σημείο και αυτό επιτυγχάνεται όταν ο ασθενής φορέσει γυαλιά με εστιακή απόσταση 40 διοπτριών (κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας (γυαλιά του Fresnel)
- Θερμός ερεθισμός (θερμός διακλυσμός) – ηλεκτρονυσταγμογραφία (ΗΝΓ) μπορεί να δείξει ελάττωση αποκρίσεως στο θερμό ερέθισμα. Μπορείτε να επιτύχετε λογικά συγκρίσιμη πληροφορία με χρήση 0,8 cc παγωμένου νερού ενσταλλαζόμενου στον ακουστικό πόρο και ακολούθως σημειώνοντας διάρκεια και συχνότητα του επακολουθούντος νυσταγμού με φακούς 40 διοπτριών για τον ασθενή. Ελαττωμένη ενεργότητα προς κάποια πλευρά υποδηλώνει Meniere αλλά δεν είναι απολύτως διαγνωστική
ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ
Μαγνητική τομογραφία για αποκλεισμό ακουστικού όγκου, ο οποίος μπορεί να παράγει πανομοιότυπα συμπτώματα και ευρήματα
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΝΟΣΟΥ MENIERE
ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΗ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ
Μπορεί συνήθως να ελεγχθεί ο ασθενής σε εξωνοσοκομειακή βάση. Εισαγωγή για χειρουργική αντιμετώπιση
ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
- Φάρμακα δίνονται κυρίως για συμπτωματική ανακούφιση από τον ίλιγγο και τη ναυτία. Δεν υπάρχει φάρμακο διαθέσιμο για έλεγχο της πορείας της νόσου
- Για κρίσεις, κατάκλιση με κλειστά μάτια και προστασία από πτώση. Οι κρίσεις σπάνια κρατούν πάνω από 4 ώρες
- Θεραπεία με στρεπτομυκίνη για αμφοτερόπλευρη νόσο του Meniere, όταν η συμβατική θεραπεία αποτύχει. Η στρεπτομυκίνη μπορεί να δίνεται για μερικές ημέρες ή εβδομάδες εντατικά για να καταστρέψει το νευροεπιθήλιο των κέντρων της ισορροπίας και να ελαττώσει τη λειτουργία τους. Πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά η ακοή, κατά το διάστημα αυτό, ώστε η θεραπεία να μη φτάσει στο σημείο της προσβολής των δομών που εξυπηρετούν την ακοή. Αυτός ο τύπος θεραπείας πρέπει να δίδεται πάντα από ΩΡΛ ιατρό και μετά προσεκτική εκπαίδευση του ασθενούς
Χειρουργική:
- Με καλή ακοή: χειρουργική επέμβαση στον ενδολεμφικό σάκο, είτε αποσυμπίεση, ή παροχέτεση ενδολέμφου στο μαστοειδικό ή στον υπαραχνοειδή χώρο. Εναλλακτική προσέγγιση είναι η τομή του αιθουσαίου νεύρου (ενδοκρανιακή προσπέλαση)
- Ακοή φτωχή, αλλά χρησιμοποιήσιμη: μπορεί να γίνει χειρισμός επί του σάκου ή επί του νεύρου και αυτό εξαρτάται από την ποιότητα της ακοής. Για φτωχή ακοή, μπορεί να γίνει αποσυμπίεση του κοχλία (κοχλιοκέντηση) ή διήθηση του κοχλία με στρεπτομυκίνη
- Η ακοή είναι τόσο φτωχή που είναι άχρηστη: καταστροφή του έσω ωτός (λαβυρινθεκτομή)
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
- Περιορίστε τη δραστηριότητα κατά τις κρίσεις
- Μεταξύ των κρίσεων ο ασθενής μπορεί να είναι πλήρως δραστήριος, αλλά η δραστηριότητα ίσως περιορίζεται από φόβο επακολουθούσης κρίσεως, αστάθεια που ακολουθεί της κρίσεως, αίσθημα πληρώσεως του ωτός ή εμβοές, ή απώλεια ακοής από το ένα ους που μπορεί να περιορίζει σημαντικά τις δραστηριότητες του ατόμου στην εργασία του ή στην κοινωνική του ζωή
ΔΙΑΙΤΑ
Περιορισμός φαγητού κατά τη διάρκεια των κρίσεων, λόγω ναυτίας. Κατά τα άλλα η δίαιτα δεν είναι ένας παράγων επιδεινώσεως της νόσου, εκτός και αν κρίσεις επέρχονται από συγκεκριμένα τρόφιμα. Μία δίαιτα με περιορισμό του άλατος ίσως είναι χρήσιμη
ΦΑΡΜΑΚΑ ΝΟΣΟΥ MENIERE
ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΛΟΓΗΣ
Οξύ επεισόδιο. Για βαριά μορφή ενός τέτοιου επεισοδίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα από τα παρακάτω.
Δόσεις ενηλίκων:
- Ατροπίνη 0,2-0,4 mg ΕΦ
- Διαζεπάμη 5-10 mg ΕΦ αργά
- Διαδερμικά σκοπολαμίνη 1 αυτοκόλλητο δισκίο, ή και ένα μικρότερο τμήμα του, που εφαρμόζεται στην επιφάνεια του δέρματος και δεν πρέπει να απομακρύνεται ενωρίτερα από 3 ημέρες
Συντήρηση. Δόσεις ενηλίκων (συχνά όμως πρέπει να ελαττώνονται για να αποφεύγουν επιπτώσεις όπως υπνηλία):
- Μεκλιζίνη 25-100 mg από το στόμα προ του ύπνου ή σε διαιρεμένες δόσεις
- Ballergal Space tabs, μία ανά 12 ώρες
- Διαζεπάμη 2 mg (ή λιγότερο) τρεις φορές την ημέρα
Αντενδείξεις:
- Ατροπίνη – καρδιακή νόσος, ειδικά υπερκοιλιακή ταχυκαρδία και άλλες αρρυθμίες
- Σκοπολαμίνη – παιδιά και γέροι
Προφυλάξεις:
- Φάρμακα που προκαλούν υπνηλία πρέπει να χορηγούνται με προσοχή, κυρίως σε γέρους. Η ανάγκη ελαττώσεως της δόσης είναι συχνή. Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται να μην οδηγούν όσο διάστημα διαρκεί η υπνηλία τους
- Η ατροπίνη, η σκοπολαμίνη και το Bellergal πρέπει να χορηγούνται με εξαιρετική προσοχή.
Σημαντικές πιθανές αλληλεπιδράσεις:
- Bellergal – από του στόματος αντιπηκτικά, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, φαινοθειαζίνες, ναρκωτικά, β-αναστολείς, οιστρογόνα και άλλα
- Διαδερμική σκοπολαμίνη – αντιχολινεργικά, παράγωγα της bella dona, αντιϊσταμινικά, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και άλλα
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ
Οξεία κρίση:
- Δροπεριδόλη 1,5-2,5 mg ΕΦ αργά (σε νοσοκομεία)
- Προμεθαζίνη 12,5 – 25 mg ΕΦ αργά
- Διφαινυδραμίνη υδροχλωρική 50 mg ΕΦ αργά
- Διοξείδιο του άνθρακος 5% και οξυγόνο 95% σε μείγμα χορηγούμενο με μάσκα
Συντήρηση:
- Διφαινυδραμίνη (δραμαμίνη) 50 mg ανά 4-6 ώρες από του στόματος
- Προμεθαζίνη 12,5-25 mg ανά 4-6 ώρες από του στόματος
- Διφαινυδόλη 25-50 mg τρεις φορές την ημέρα από του στόματος
- Διφαινυδραμίνη υδροχλωρική 25-50 mg ανά 6-8 ώρες από του στόματος. Μέγιστη δόση 100 mg στο 24ωρο
- Χλωροθειαζίδη 500 mg την ημέρα από του στόματος με συγχορήγηση καλίου
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ
Το πιο συχνό παράπονο των ασθενών με νόσο του Meniere που έχουν ήδη υποβληθεί σε μία θεραπεία είναι ότι ο προηγούμενος γιατρός δεν θεώρησε τόσο σοβαρή την κατάσταση και δεν ενδιαφέρθηκε όσο έπρεπε για χορήγηση μίας μόνιμης και αποδοτικής θεραπείας και φροντίδας. Εξαιτίας και μόνο του συναισθηματικού φόρτου
ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ
- Μείωση της υπερέντασης
- Μείωση της πρόσληψης άλατος
- Διακοπή καπνίσματος
- Αποφυγή χρήσης ωτοτοξικών φαρμάκων (ασπιρίνη, κινίνη, καναμυκίνη και πολλά άλλα)
ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
- Αποτυχία διαγνώσεως ακουστικού νευρινώματος
- Απώλεια ακοής
- Ατύχημα κατά τη διάρκεια των κρίσεων
- Ανικανότητα προς εργασία
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ
- Εναλλαγές οξειών κρίσεων και υφέσεων
- Με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα ισορροπίας τείνει να διορθώνεται αλλά η ακοή να χειροτερεύει
- Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ασθενών μπορεί να αντιμετωπίζεται επιτυχώς με φάρμακα. Σχεδόν το 5-10% των ασθενών χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση για ίλιγγο που προκαλεί πρακτικώς αναπηρία
- Πολύ σημαντικό να μην παραβλέπουμε όγκου του ακουστικού νεύρου που προκαλεί πανομοιότυπη κλινική εικόνα
ΔΙΑΦΟΡΑ
ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
- Ύδρωπας του κοχλία (μόνο προβλήματα ακοής)
- Ύδρωπας σαλπίγγων (μόνο προβλήματα ισορροπίας)
- Πτώσεις στο έδαφος
ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Παιδιατρικό: Ασυνήθης αλλά σποραδικά εμφανίζεται. Πάντως ζάλη στα παιδιά συνήθως σημαίνει σοβαρή νόσο του κεντρικού νευρικού συστήματος
Γηριατρικό: Λιγότερο συχνή εμφάνιση στην 3η ηλικία. Ασθενείς που εκτίθενται σε υψηλής εντάσεως θορύβους για πολλά χρόνια είναι αυτοί που νοσούν συνήθως
Άλλα: Συνήθης ηλικία έναρξης 20-60 ετών
ΚΥΗΣΗ
Όχι συχνό πρόβλημα, αλλά δύσκολο να θεραπευθεί εξ αιτίας των κινδύνων για ανωμαλίες εμβρύου λόγω φαρμάκων
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τα αυτιά
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την ακοή
Διαβάστε, επίσης,
