Το αλουμίνιο είναι ένα μέταλλο για πολλές χρήσεις, αλλά μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να γίνει τοξικό κι επικίνδυνο
Αλουμίνιο ή Αργίλιο
Το Αλουμίνιο έχει χημικό σύμβολο Al και ατομικό αριθμό 13. Είναι το τρίτο σε αφθονία στοιχείο του φλοιού της γης (μετά το οξυγόνο και το πυρίτιο), απαντώμενο στο επίπεδο των 8,8 γρ. ανά 100γρ. Εμφανίζεται, κυρίως, σε συνδυασμό με σίλικα ή διοξείδιο του πυριτίου ή silicon dioxide ή silica ή silicic acid anydride ή ανυδρίτης πυριτικού οξέος (πυριτικά άλατα αργιλίου) και σαν οξείδιο του αργιλίου. Το οξείδιό του είναι ευρύτερα γνωστό ως αλουμίνα (alumina) και σπανιότερα ως αργιλία.
Έχει χρώμα ασημί γκρι μεταλλικό. Πρόκειται για ένα λευκό-ασημένιο, μαλακό, όλκιμο μέταλλο. Το κύριο κράμα του αλουμινίου είναι ο βωξίτης. Το αλουμίνιο έχει χαμηλή πυκνότητα μετάλλου και ικανότητα να ανθίσταται στη διάβρωση. Δομικά στοιχεία κατασκευασμένα από αλουμίνιο είναι ζωτικής σημασίας για την αεροδιαστημική βιομηχανία και είναι σημαντικά και σε άλλους τομείς των μεταφορών και των δομικών υλικών.
Η διεισδυτικότητα του αλουμινίου είναι καλά ανεκτή από τα φυτά και τα ζώα.
Υπάρχει σε ποσοστά ιχνοστοιχείου σε φυτά, ζώα και στον άνθρωπο, αλλά δεν εμφανίζεται να δρα σα βασικό στοιχείο. Η αποθήκευσή του στο σώμα γίνεται στους πνεύμονες, στο συκώτι, στον θυρεοειδή και στον εγκέφαλο. Αργότερα, το μεγαλύτερο μέρος του αργιλίου, που παίρνουμε από τις τροφές αποβάλλεται.
Κατά τη διατροφή, μπορεί να τροφοδοτούμαστε με αργίλιο από τα μαγειρικά σκεύη αλουμινίου, όταν παρασκευάζονται τροφές ή υγρά, που περιέχουν οξέα από κάποιες σκόνες μπέικιν πάουντερ ή baking powder και από τα πρόσθετα τροφίμων.
Παρασκευάσματα που περιέχουν αργίλιο κυκλοφορούν ευρέως σαν αντιόξινα και αποτελούν άλλη μια πηγή αργιλίου.
Το νερό, που χρησιμοποιείται στα διαλύματα αιμοδιάλυσης ή αιμοδιήθησης ή αιμοκάθαρσης για όσους υποβάλλονται σε τεχνητό νεφρό μπορεί, επίσης, να συνεισφέρει αργίλιο.
Οι λειτουργίες του αργιλίου στο σώμα δεν είναι γνωστές, αλλά αυτό χρησιμοποιείται στην ιατρική ως:
Ως αντιόξινο, για την ανακούφιση πόνων από έλκη του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου και σε αναρροφητικές οισοφαγίτιδες (καούρες), για να εξουδετερώνει το υδροχλωρικό οξύ στις γαστρικές εκκρίσεις.
Τα άλατα αργιλίου, που χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό είναι τα εξής:
-Γλυκινικό αργίλιο.
-Υδροξείδιο του αργιλίου.
-Φωσφορικό αργίλιο.
-Πυριτικό αργιλιονάτριο.
Ως στυπτικό, για να σχηματίσουμε ένα επιφανειακό προστατευτικό στρώμα πάνω από μια προσβεβλημένη επιδερμίδα ή βλεννογόνο.
Τέτοια παρασκευάσματα είναι:
- Θειϊκό κάλιο-αργίλιο.
- Οξικοταρταρικό αργίλιο.
- Χλωριούχο αργίλιο.
- Χλωροϋδρικό αργίλιο.
- Μυρμηκικό αργίλιο.
- Υποξικό αργίλιο-θειϊκό αργίλιο.
- Αμμωνιούχο alum ή Aluminium potassium ή Alum Powder.
Οι στυπτικές ιδιότητες των αλάτων αργιλίου χρησιμοποιούνται, επίσης, σε καλλυντικά παρασκευάσματα και αποσμητικά.
Οι τοξικές επιδράσεις του αλουμινίου στο δέρμα περιλαμβάνουν δερματίτιδες εξ επαφής και ερεθισμούς σε ευαίσθητα άτομα.
Εσωτερικά αυτό το μέταλλο μπορεί να προκαλέσει απογύμνωση από φωσφορικά άλατα και απομεταλλοποίηση του σκελετού, η οποία μοιάζει με οστεομαλάκυνση, σε όσα άτομα κάνουν νεφρική κάθαρση ή και εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Μπορεί να προκαλέσει και εκφυλιστικές παθήσεις, όπως γεροντική άνοια, καθυστέρηση μάθησης στους νέους, επιληπτικές κρίσεις και επιδείνωση οστεοπόρωσης.
Επίπεδα 12μγρ αργιλίου ανά γραμμάριο εγκεφαλικού ιστού προκαλούν εκφυλισμό εγκεφάλου, όπως στη νόσο Αλτσχάιμερ ή τη γεροντική άνοια. Άρα, το αργίλιο μπορεί να είναι ένας παράγοντας, γι’ αυτές τις ασθένειες.
Το αργίλιο, παρόλο που είναι κοινή μεταλλική ουσία και υπάρχει σε πολλές τροφές, απορροφάται λίγο από τη γαστρεντερική οδό. Το μεγαλύτερο μέρος περνάει κατευθείαν στον οργανισμό μας, χωρίς, να μετατρέπεται και όσο απορροφάται αποβάλλεται γρήγορα από τα νεφρά. Στα νήπια, που η γαστρεντερική οδός και τα νεφρά βρίσκονται σε ανάπτυξη το μέταλλο απορροφάται πιο εύκολα και αποβάλλεται πιο δύσκολα, γι’ αυτό δεν πρέπει να περιέχεται σε παιδικές τροφές. Οι συστάσεις της Κοινής Επιτροπής Ειδικών επί των πρόσθετων τροφών είναι 7 χλγρ κατά κιλό βάρους σώματος.
Επιπλέον, το αλουμίνιο αυξάνει τα οιστρογόνα και σχηματίζονται μεταλλοοιστρογόνα. Οι επιδράσεις του αλουμινίου, που χρησιμοποιείται σε αντιιδρωτικά (αποσμητικά μασχάλης και σπρέι) έχει εξεταστεί. Φαίνεται να προκαλεί ερεθισμό του δέρματος. Μερικοί ερευνητές έχουν εκφράσει ανησυχίες, ότι το αλουμίνιο στα αποσμητικά σώματος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού και να προκαλέσει τη νόσο του Alzheimer.
Το αλουμίνιο στα τρόφιμα μπορεί να απορροφηθεί περισσότερο από το αλουμίνιο από το νερό.
Σε περίπτωση υποψίας πρόσληψης μεγάλης ποσότητας αλουμινίου, η μεσυλική δεφεροξαμίνη μπορεί να δοθεί για να βοηθήσει στην απομετάλλωση.
Το αλουμίνιο αν και είναι γενικά αβλαβές για την ανάπτυξη των φυτών σε εδάφη που έχουν pΗ ουδέτερο, όμως η αυξημένη συγκέντρωση σε όξινα εδάφη τοξικών Al3 + κατιόντων διαταράσσει την ανάπτυξη της ρίζας των φυτών και την ανάπτυξή τους.
Η ανάκτηση του μετάλλου μέσω της ανακύκλωσης είναι σημαντική στη βιομηχανία αλουμινίου. Η ανακύκλωση περιλαμβάνει την τήξη του παλαιού αλουμινίου, μια διαδικασία που απαιτεί μόνο το 5% της ενέργειας, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή αλουμινίου από το μετάλλευμα, αν και ένα σημαντικό μέρος (μέχρι 15% του υλικού εισόδου) χάνεται ως τέφρα. Οι χρήσεις του αλουμινίου είναι πολλές…
Οι μύκητες Candidum Geotrichum έχει βρεθεί να διαβρώνουν το αλουμίνιο. Τα βακτήρια Pseudomonas aeruginosa και οι μύκητες Cladosporium resinae, συνήθως, ανιχνεύονται σε κινητήρες αεροσκαφών και μπορεί να διαβρώσουν το αλουμίνιο.
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα Διατροφής για αποτοξίνωση από το αλουμίνιο
Τα καλύτερα βιολογικά καλλυντικά
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα βιολογικά καλλυντικά
Διαβάστε, επίσης, παρόμοια άρθρα που μπορεί να σας ενδιαφέρουν
Υπάρχει κίνδυνος από το αλουμίνιο;
