Η χολερυθρίνη αίματος δείχνει την ποσότητα αιμοσφαιρίνης, η οποία έχει διασπαστεί στον οργανισμό, ανάλογα με τις εκάστοτε παθήσεις.
Χολερυθρίνη αίματος
Η χολερυθρίνη παράγεται από τον καταβολισμό της αιμοσφαιρίνης.
Είναι αδιάλυτη στο νερό και γι’ αυτό, στο αίμα μόνο συνδεδεμένη με λευκωματίνη μπορεί να βρεθεί (έμμεση χολερυθρίνη).
Στο ήπαρ συνδέεται με γλυκουρονικό οξύ και γίνεται υδατοδιαλυτή (άμεση χολερυθρίνη).
Φυσιολογικές ανώτερες τιμές = 1 mg/dL για την ολική και 0,35 mg/dL για την άμεση.
Αύξηση της χολερυθρίνης προκαλείται από αυξημένη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (αιμολυτικός ίκτερος), από ανεπαρκή μεταβολισμό της χολερυθρίνης στο ήπαρ (ηπατοκυτταρικός ίκτερος) και από παρεμπόδιση εκροής της χολερυθρίνης στα χοληφόρα (αποφρακτικός ίκτερος). Η συχνότερη αιτία αυξημένης “χολής” είναι οι “πέτρες”.
Ηπατοκυτταρικές αιτίες αύξησης της χολερυθρίνης
- Ηπατίτιδα.
- Κίρρωση.
- Τοξικές βλάβες.
- Σοβαρές λοιμώξεις.
- Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια.
- Χολόσταση.
- Λιπώδες ήπαρ.
- Ηπατικό απόστημα.
- Νεοπλάσματα ήπατος.
- Εγκυμοσύνη.
- Ιδιοπαθής.
- Αποφρακτικός ίκτερος.
Φαρμακευτική αύξηση της χολερυθρίνης
- Ινδομεθακίνη.
- Μεθυλντόπα.
- Τετρακυκλίνη.
- Φαινοθειαζίνη.
- Οιστρογόνα.
- Αναβολικά στερεοειδή.
- Κυτταροστατικά.
- Αντιφυματικά.
Σημαντικό: Ο ίκτερος είναι ορατός, εάν η ολική χολερυθρίνη είναι > από 2mg/dl
Χολερυθρίνη στα ούρα (είναι συνδεδεμένη, δηλαδή, άμεση, διότι η ελεύθερη χολερυθρίνη δε διηθείται στους νεφρούς)
Είναι απόδειξη παθολογικής κατάστασης με αυξημένη τη συνδεδεμένη χολερυθρίνη στον ορό: βλάβες ηπατικού παρεγχύματος, ηπατίτιδα, κίρρωση, χολόσταση (αποφρακτικός ίκτερος). Σε πλήρη απόφραξη των χοληφόρων οδών δεν ανιχνεύεται ουροχολινογόνο.
Αύξηση έμμεσης χολερυθρίνης (μη συνδεδεμένη)=ολική χολερυθρίνη-άμεση χολερυθρίνη
Αυξάνει σε αιμολυτικές αιτίες
- Αιμολυτική αναιμία.
- Αποδόμηση αίματος (απορρόφηση αιματώματος, πνευμονικό έμφρακτο, αιμορραγία γαστρεντερικού).
- Αληθής πολυκυτταραιμία.
- Shunt-υπερχολερυθριναιμία (Αυτή η σπάνια, οικογενής, καλοήθης πάθηση χαρακτηρίζεται από υπερπαραγωγή χολερυθρίνης που προέρχεται από αναποτελεσματική ερυθροποίηση και μη αιμοσφαιρινική αίμη παρά από φυσιολογική ανακύκλωση ερυθρών αιμοσφαιρίων).
- Σύνδρομο Gilbert (Το σύνδρομο Gilbert χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του ήπατος να επεξεργαστεί την κιτρινωπoκαφέ χρωστική ουσία στη χολή, δηλαδή τη χολερυθρίνη). Η υπερβολική χολερυθρίνη μπορεί να προκαλέσει κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος). Το σύνδρομο Gilbert θεωρείται αβλαβές και συνήθως, δε χρειάζεται ιατρική θεραπεία).
Αύξηση άμεσης χολερυθρίνης (συζευγμένη)=ολική χολερυθρίνη-έμμεση χολερυθρίνη
Το επίπεδο συζευγμένης (άμεσης) χολερυθρίνης συχνά αυξάνεται από:
Αλκοόλ
Λοιμώδη ηπατίτιδα
Φαρμακευτικές αντιδράσεις
Αυτοάνοσες διαταραχές
Οι μετα-ηπατικές διαταραχές μπορούν, επίσης, να προκαλέσουν συζευγμένη υπερχολερυθριναιμία.
Αύξηση της άμεσης χολερυθρίνης παρατηρείται σε ηπατική δυσλειτουργία ή απόφραξη, ενώ της έμμεσης, πιο συχνά, σχετίζεται με αυξημένη καταστροφή των ερυθροκυττάρων.
Υψηλής ποιότητας συμπλήρωμα διατροφής για την υπερχολερυθριναιμία
Τα καλύτερα προϊόντα για την πρόληψη παθήσεων του ήπατος
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα προϊόντα για τις παθήσεις του ήπατος
Διαβάστε, επίσης,
Οι εξετάσεις αίματος για την τριχόπτωση
Πλήρης βιοχημικός έλεγχος αίματος