Τα συμπτώματα και η αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια χρόνια υποτροπιάζουσα, αγνώστου αιτιολογίας διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη πλακών απομυελίνωσης σε διάφορες περιοχές του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, αλλά όχι στα περιφερικά νεύρα. Πιθανολογείται ότι για κάποιο λόγο δημιουργείται μια αυτοάνοση αντίδραση που έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της μυελίνης.
Η πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί αρχικά να εμφανιστεί με ένα μόνο σύμπτωμα, όπως είναι η απώλεια της όρασης στον ένα οφθαλμό στα πλαίσια οπτικής νευρίτιδας (πόνος κατά τις κινήσεις του ματιού και μείωση της κεντρικής όρασης), μουδιάσματα και μυρμηγκιάσματα ή μυϊκή αδυναμία ενός ή περισσότερων άκρων, διαταραχή της ισορροπίας ή διπλωπία (ο ασθενής βλέπει σε συγκεκριμένες θέσεις του ματιού το αντικείμενο διπλό).
Σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει έντονη μυϊκή αδυναμία έως παράλυση των μυών, δυσκοιλιότητα, ακράτεια ούρων, σεξουαλική ανικανότητα, διαταραχές κατάποσης, ίλιγγος, ελάττωση της μνήμης, άνοια, κατάθλιψη και σπανιότατα ευφορία.
Τα συμπτώματα είναι δυνατόν να χειροτερεύουν μετά από παραμονή στον ήλιο, μετά από ένα ζεστό μπάνιο ή μετά από σωματική άσκηση.
Αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης
Δεν υπάρχει θεραπεία ίασης για την πολλαπλή σκλήρυνση. Στην ουσία η θεραπεία διαχωρίζεται σε θεραπεία αντιμετώπισης των εξάρσεων, δηλαδή των ώσεων και σε ανοσοτροποποιητική θεραπεία, που μειώνει την συχνότητα και σοβαρότητα των υποτροπών ή της εξέλιξης και σε λίγους ασθενείς την αναστέλλει.
Στην πρώτη περίπτωση χορηγείται μεθυλπρεδνιζολόνη ενδοφλέβια, ενώ στη δεύτερη χορηγούνται β-ιντερφερόνες ή φάρμακα της κατηγορίας των ανοσοκατασταλτικών, με κύριο εκπρόσωπο την αζαθειοπρίνη. Η χορήγηση β-ιντερφερόνης μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των υποτροπών έως και στο 1/3, όχι όμως σε όλους τους ασθενείς.
Εκτός από τη θεραπεία που αφορά τη νόσο, στην πολλαπλή σκλήρυνση χορηγούνται συμπτωματικά φάρμακα που αντιμετωπίζουν τις ορθοκυστικές διαταραχές, τη σπαστικότητα, τις ψυχιατρικές διαταραχές, την εύκολη κόπωση, τις αιμωδίες κ.α.
Από την άποψη της διατροφής, γενικά χρειάζεται μεγάλη πρόσληψη πρωτεϊνών και αντιφλεγμονωδών ελαίων. Τα δεύτερα περιέχονται σε ξηρούς καρπούς, όσπρια, ψάρια του ωκεανού και λαχανικά.
Δυνητικά αλλεργιογόνα, όπως τα γαλακτοκομικά, τα αυγά, η σόγια, οι ντομάτες, η σοκολάτα, το καλαμπόκι και τα σιτηρά θα πρέπει να δοκιμαστούν τουλάχιστον για μια φορά ως προς την επίδρασή τους στη νόσο. Αποκλείοντάς τα διαδοχικά από τη δίαιτα, παρακολουθεί κανείς την πορεία των συμπτωμάτων και εφόσον διαπιστώσει όφελος, μπορεί να τα καταργήσει οριστικά. Καλό είναι να αποφεύγονται τρόφιμα που περιέχουν συντηρητικά και πρόσθετα.
Οι νατουραλιστικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι πιο αποτελεσματικές στα αρχικά στάδια
Συμπληρώματα διατροφής που προτείνονται για τη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι:
- Τα ω-3 λιπαρά οξέα.
- Ο ψευδάργυρος που φαίνεται ότι τροποποιεί τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ιδίως, η Β12, σε πρόσληψη 1.000 mcg ημερησίως.
- Από τα βότανα, το Ginkgo biloba σε δόση 120 mg 2 φορές ημερησίως μπορεί να βοηθήσει με τα προβλήματα συγκέντρωσης.
- Τέλος, η κόπωση και οι επώδυνοι σπασμοί μπορεί να βοηθηθούν από την ομοιοπαθητική.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Υπάρχει θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας;
Το χάπι για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Νέα φάρμακα για τις αυτοάνοσες παθήσεις
www.emedi.gr
