Τι πρέπει να κάνετε αν έχετε γάγγλιο
Οι γαγγλιακές κύστεις ή γάγγλια, ICD-10 M67.4 είναι ψηλαφητές μάζες (διογκώσεις) που εμφανίζονται μερικές φορές στο χέρι, στον καρπό ή στο πόδι .Τα γάγγλια γενικώς εμφανίζονται είτε στη ράχη του καρπού είτε στη παλάμη και μερικές φορές στη βάση ή στην άκρη του δακτύλου. Τα γάγγλια, συνήθως, προέρχονται από κοντινές αρθρώσεις ή το κάλυμμα των τενόντων.
Αυτές οι κύστεις είναι πιο συχνές σε γυναίκες, και το 70 % συμβαίνουν σε άτομα ηλικιών 20-40 ετών.
Το γάγγλιο προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη γάγγλιον που είναι ένας «κόμπος» ή «πρήξιμο κάτω από το δέρμα».
Το γάγγλιο συχνά παρατηρείται κοντά στις αρθρώσεις και τους τένοντες του σκελετού, σε ποσοστό 88% σε επικοινωνία με τις πολλαπλές μικρές αρθρώσεις του χεριού και του καρπού και σε ποσοστό 11% με αυτά του ποδιού και του αστραγάλου.
Πιο συχνά τα γάγγλια εμφανίζονται γύρω από την άρθρωση του καρπού.
Γάγγλιο μπορεί, επίσης, να εμφανιστεί στο γόνατο, συνήθως, κοντά στους χιαστούς συνδέσμους, με προέλευση από το γαστροκνήμιο τένοντα και προσθίως στο υπεπιγονατιδικό παχύ μαξιλάρι του Hoffa.
Αιτία των γαγγλιακών κύστεων
Δεν έχουν ειδική αιτιολογία.
Η πλέον κοινά αποδεκτή αιτία των κύστεων γαγγλίου είναι η “υπόθεση της κήλης”, ως διάταση ενός εξασθενημένου τμήματος του τένοντα. Αυτό βασίζεται στις παρατηρήσεις ότι οι κύστεις εμφανίζονται κοντά σε τένοντες και συνδέσμους και η μικροσκοπική ανατομία της κύστης μοιάζει με αυτήν του τένοντα και το υγρό είναι παρόμοιο σε σύνθεση με το αρθρικό υγρό, και η χρωστική ουσία που εγχέεται μέσα σε σύνδεσμο συχνά καταλήγει σττην κύστη, η οποία μπορεί να έχει διευρυνθεί μετά από έντονη δραστηριότητα. Ωστόσο, η χρωστική ουσία που εγχέεται στην κύστη εισέρχεται σπάνια στην άρθρωση και αυτό έχει αποδοθεί στο σχηματισμό μιας αποτελεσματικής “βαλβίδας αντεπιστροφής” επιτρέποντας την μονόπλευρη κίνηση. Αρθρικές κύστεις, μετατραυματικός εκφυλισμός του συνδετικού ιστού και φλεγμονή έχουν θεωρηθεί ως τα αίτια. Άλλοι πιθανοί μηχανισμοί για την ανάπτυξη των κύστεων γαγγλίου περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες μηχανικές καταπονήσεις, αρθροπάθεια, μυξοειδής εκφυλισμός των περιαρθρικών ινωδών ιστών και υγροποίηση με χρόνιες βλάβες, αυξημένη παραγωγή υαλουρονικού οξέος από τους ινοβλάστες και τον πολλαπλασιασμό των μεσεγχυματικών κυττάρων.
Μακροσκοπικά η κύστη γάγγλιο του χεριού έχει πολλαπλούς θαλάμους που περιέχουν κυστικό γυαλιστερό υλικό. Το τοίχωμα αποτελείται από ινώδη ιστό χωρίς εξειδικευμένη επένδυση και περιέχουν βλεννώδες υγρό.
Το μέσο μέγεθος αυτών των κύστεων είναι 2,0 cm, αλλά έχουν αναφερθεί και κύστεις άνω των 5 εκατοστών. Το μέγεθος της κύστης μπορεί να ποικίλει με το χρόνο, και μπορεί να αυξηθεί μετά την δραστηριότητα.
Συμπτώματα και σημεία γαγγλιακών κύστεων
Τα γάγγλια μπορεί να είναι ανώδυνα ή επώδυνα και είναι κυρίως επώδυνα όταν πρωτοεμφανίζονται ή με τη συνεχή και έντονη χρήση του χεριού. Τα γάγγλια συχνά αλλάζουν σε μέγεθος και μπορούν να εξαφανιστούν και πλήρως, από μόνα τους.
Τα γάγγλια δεν είναι καρκίνος, δεν εμφανίζουν ποτέ κακοήθεια.
Το γάγγλιο μπορεί να διαγνωστεί εύκολα, καθώς είναι ορατό και εύκαμπτο στην αφή.
Ακτινογραφία (F+P) λαμβάνεται για να αποκλειστεί οποιαδήποτε πιο σοβαρή υποκείμενη παθολογία. Το υπερηχογράφημα αποδεικνύει την κύστη.
Ποια είναι η θεραπεία των γαγγλιακών κύστεων
Στις περισσότερες περιπτώσεις η γαγγλιακή κύστη δεν εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες και δεν απαιτεί θεραπεία. Αν είναι επώδυνη, μπορεί ο γιατρός να πραγματοποιήσει παρακέντηση με βελόνα ή αν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση…
Μια μικρή βελόνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποστράγγιση του υγρού από την κύστη (αναρρόφηση) και ένα κορτικοστεροειδές εγχέεται αφού αδειάσει η κύστη.
Επιπλοκές της χειρουργικής θεραπείας περιλαμβάνουν δυσκαμψία στο χέρι και σχηματισμό ουλής.
Υποτροπή συμβαίνει σε 5-15% των περιπτώσεων, συνήθως, επειδή η κύστη δεν έχει αφαιρεθεί εντελώς.
Τα γάγγλια υποχωρούν αυτόματα
Αν η κύστη δεν είναι επώδυνη, το μόνο πρόβλημα με το γάγγλιο είναι το αισθητικό. 38-58 % των γαγγλιακών κύστεων φεύγουν από μόνες τους.
Κόλπα για να φύγει το γάγγλιο
- Παλιά το γάγγλιο θεραπευόταν με χτύπημα με ένα βαρύ βιβλίο που προκαλεί ρήξη της κύστης και διαρροή του υγρού στους περιβάλλοντες ιστούς. Πολλοί το κάνουν και σήμερα.
- Φορέστε ένα νάρθηκα για να περιορίσετε την κίνηση της περιοχής με το γάγγλιο. Πιστεύεται ότι οι κύστεις προκαλούνται από τραύμα και το υγρό εγκλωβίζεται στο σημείο εκείνο. Ο περιορισμός κίνησης μπορεί να μειώσει την ποσότητα του υγρού που μαζεύεται στην κύστη.
- Τρίψτε την κύστη για να φύγει το υγρό από την κύστη. Η ήπια πίεση για αρκετά λεπτά, θα μειώσει προσωρινά το οίδημα. Χρησιμοποιήστε ένα νόμισμα (2 ευρώ) με συνεχή πίεση η κύστη θα μικρύνει και μπορεί να ραγεί και να υποχωρήσει.
Διαβάστε, επίσης,
