Λοίμωξη από λεπτόσπειρους μικροργανισμούς
Η λεπτοσπείρωση, ICD-10 A27, μεταδίδεται στον άνθρωπο από σκύλους, χοίρους, τρωκτικά, βοοειδή ή από επαφή με μολυσμένο νερό. Σε μεγαλύτερο κίνδυνο είναι όσοι έρχονται συχνά σε επαφή με πηγές γλυκού νερού, όπως τα ποτάμια και οι λίμνες. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι εξαιρετικά σπάνια.
Χαρακτηρίζεται από λεμφοκυτταρική μηνιγγίτιδα, ηπατίτιδα και νεφρίτιδα.
Το σύνδρομο weil είναι βαριά λεπτοσπείρωση με ίκτερο, αιμορραγίες και νεφρική ανεπάρκεια.
Η πορεία μπορεί να είναι οξεία, απότομη διφασική και υποτροπιάζουσα.
Προκαλείται από τη λεπτόσπειρα interrogans που είναι σπειροχαίτη από επαφή με ιστούς μολυσμένων ζώων και με απεκκρίσεις μολυσμένων ζώων.
Η λεπτοσπείρωση ονομάζεται και φθινοπωρινός πυρετός ή πυρετός Fort Bragg ή πυρετός λάσπης ή νόσος του συλλέκτη μπιζελιών ή πυρετός των ευρωπαϊκών ελιών ή πυρετός των επτά ημερών ή πυρετός wycon ή πυρετός του Bushy Greek ή πυρετός των καλαμών ή ,.
Στο 90% των περιπτώσεων, η λεπτοσπείρωση προκαλεί μόνο ήπια συμπτώματα γρίπης, όπως ρίγη πονοκέφαλος και πόνος στους μυς.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοίμωξη είναι πιο σοβαρή και μπορεί να προκαλέσει απειλητικά για τη ζωή προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της ανεπάρκειας των οργάνων και εσωτερική αιμορραγία. Στην πιο σοβαρή μορφή της, η λεπτοσπείρωση είναι επίσης γνωστή ως νόσος του Weil.
Εκτιμάται ότι 7 – 10.000.000 άνθρωποι μολύνονται από λεπτοσπείρωση ένα έτος.
Συμπτώματα και σημεία λεπτοσπείρωσης
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια, όπως πονοκέφαλος, μυϊκοί πόνοι και πυρετός έως σοβαρά με αιμορραγία από τους πνεύμονες ή μηνιγγίτιδα. Μπορεί να προκαλέσει ίκτερο, νεφρική ανεπάρκεια και αιμορραγία (νόσος του Weil). Μπορεί να προκαλέσει και σοβαρή πνευμονική αιμορραγία.
Υπάρχουν δέκα διαφορετικοί τύποι λεπτόσπειρας που προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο.
Η λεπτοσπείρωση είναι μία διφασική νόσος που ξεκινά με γριπώδη συμπτώματα (πυρετός, ρίγη, μυαλγίες, έντονη κεφαλαλγία). Η πρώτη φάση (ήπια λεπτοσπείρωση) και ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός μέχρι να ξεκινήσει η δεύτερη φάση (σοβαρή λεπτοσπείρωση). 90 τοις εκατό των περιπτώσεων των ασθενών έχουν ήπια λεπτοσπείρωση και δεν απαιτούν ειδική θεραπεία και τα υπόλοιπα αναπτύσσουν σοβαρή λεπτοσπείρωση. Αυτή χαρακτηρίζεται από βλάβη του ήπατος (ίκτερος), νεφρική ανεπάρκεια, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και πνευμονική αιμορραγία.
Τα σημεία και συμπτώματα της λεπτοσπείρωσης περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, έντονο πονοκέφαλο, ρίγη, μυαλγίες, και έμετο, με ίκτερο, κόκκινα μάτια, κοιλιακό άλγος, διάρροια και εξάνθημα. Η αρχική εμφάνιση μπορεί να μοιάζει με πνευμονία. Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε ανθρώπους μετά από μια περίοδο επώασης 4-14 ημερών. Πιο σοβαρές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν την μηνιγγίτιδα, την υπερβολική κόπωση, την απώλεια ακοής, την αναπνευστική δυσχέρεια, την αζωθαιμία, και τη διάμεση νεφρική σωληναριακή νέκρωση, η οποία οδηγεί σε νεφρική ανεπάρκεια και περιστασιακά ηπατική ανεπάρκεια. Τα καρδιαγγειακά προβλήματα είναι, επίσης, πιθανά.
Ο χρόνος επώασης σε ζώα είναι από 2 έως 20 ημέρες. Σε σκύλους, η λεπτοσπείρωση συχνότερα βλάπτει το ήπαρ και τα νεφρά και τους πνεύμονες με αιμορραγία. Αγγειίτιδα μπορεί να συμβεί, προκαλώντας οίδημα και δυνητικά διάχυτη ενδαγγειακή πήξη (DIC). Η μυοκαρδίτιδα, η περικαρδίτιδα, η μηνιγγίτιδα, και η ραγοειδίτιδα είναι, επίσης, πιθανές επιπλοκές.
Διάγνωση λεπτοσπείρωσης
Η διάγνωση γίνεται με ανάπτυξη των βακτηρίων από ένα δείγμα αίματος, η εύρεση του DNA στο αίμα με αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR) ή ενζυμο-συνδεδεμένη ανοσορροφητική δοκιμασία (ELISA) ή MAT (μικροσκοπική δοκιμή συγκόλλησης), μια ορολογική δοκιμή που θεωρείται το χρυσό πρότυπο για τη διάγνωση της λεπτοσπείρωσης με ανεύρεση αντισωμάτων κατά της λεπτόσπειρας.
Μετά την μόλυνση μολύνσεως, ο μικροοργανισμός μπορεί να βρεθεί στο αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) τις πρώτες 7 έως 10 ημέρες και στη συνέχεια κινείται προς τα νεφρά. Μετά από 7 έως 10 ημέρες ο μικροοργανισμός μπορεί να βρεθεί στα ούρα. Ως εκ τούτου, οι έγκαιρες διαγνωστικές προσπάθειες περιλαμβάνουν εξέταση ενός δείγματος ορού ή αίματος ορολογικά.
Διαφορική διάγνωση λεπτοσπείρωσης
Δάγκειος πυρετός και άλλοι αιμορραγικοί πυρετοί, ηπατίτιδα από διάφορες αιτιολογίες, ιογενής μηνιγγίτιδα, ελονοσία και ο τυφοειδής πυρετός, γρίπη και άλλες σχετικές ιογενείς ασθένειες.
Πρόληψη λεπτοσπείρωσης
Ο κίνδυνος της λεπτοσπείρωσης είναι τόσο χαμηλός που δεν θα χρειαστεί να λάβετε δραστικά μέτρα για να αποφευχθεί η κατάσταση.
- Τα κατάλληλα προστατευτικά ρούχα και ο καθαρισμός των πληγών βοηθούν. Αυτή η συμβουλή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη εάν ταξιδεύετε σε μια περιοχή όπου η λεπτοσπείρωση είναι πιο συχνή.
- Το αντιβιοτικό δοξυκυκλίνη, χρησιμοποιείται σε μια προσπάθεια να προληφθεί η μόλυνση μεταξύ των ταξιδιωτών. Η δοξυκυκλίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προφύλαξη μία φορά την εβδομάδα, για την πρόληψη της μόλυνσης σε περιοχές υψηλού κινδύνου.
- Η αποτελεσματική καταπολέμηση αρουραίων και η αποφυγή των μολυσμένων πηγών νερού είναι απαραίτητα προληπτικά μέτρα.
- Είναι σαφές το όφελος από τα εμβόλια για ορισμένους τύπους λεπτόσπειρας που μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο της εξάπλωσης στον άνθρωπο, ενώ σε μόλυνση γίνεται θεραπεία με αντιβιοτικά, όπως δοξυκυκλίνη, πενικιλίνη, ή κεφτριαξόνη. Εμβόλια για ανθρώπους είναι διαθέσιμα σε μερικές χώρες, όπως η Κούβα και η Κίνα. Τα εμβόλια σκυλιών είναι αποτελεσματικά για τουλάχιστον ένα έτος.
Αντιμετώπιση λεπτοσπείρωσης
Η λεπτοσπείρωση αντιμετωπίζεται με χρήση αντιβιοτικών. Για ήπιες μορφές λεπτοσπείρωσης, τα αντιβιοτικά δισκία χρησιμοποιούνται, συνήθως, για περίπου μια εβδομάδα.
Τα αποτελεσματικά αντιβιοτικά περιλαμβάνουν την πενικιλλίνη G, την αμπικιλλίνη, την αμοξικιλλίνη και τη δοξυκυκλίνη. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις η κεφοταξίμη ή κεφτριαξόνη πρέπει να προτιμώνται.
Διαλύματα γλυκόζης και άλατος μπορεί να χορηγηθούν. Αιμοκάθαρση γίνεται σε σοβαρές περιπτώσεις. Οι αυξήσεις του καλίου στον ορό είναι συχνές και πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα. Τα επίπεδα φωσφόρου στον ορό μπορεί, επίσης, να αυξηθούν σε νεφρική ανεπάρκεια.
Η θεραπεία της υπερφωσφαταιμίας συνίσταται στη θεραπεία της υποκείμενης νόσου, χορήγηση ανθρακικού ασβεστίου από το στόμα, με έλεγχο των επιπέδων ασβεστίου ορού.
Τα κορτικοστεροειδή π.χ. πρεδνιζολόνη συνιστώνται για 7-10 ημέρες σε σοβαρή αιμορραγία.
Ειδική φροντίδα και θεραπεία είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις νεφρικής ανεπάρκειας, προσβολή του ήπατος, ή συμμετοχή της καρδιάς.
Σε σκύλους, πενικιλλίνη χρησιμοποιείται συνηθέστερα για τον τερματισμό της λεπτοσπειραιμικής φάσης (λοίμωξη του αίματος), και η δοξυκυκλίνη χρησιμοποιείται για την εξάλειψη της φορείας.
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
www.emedi.gr
