Μήπως έχετε πόνο στην πύελο;

22 Οκτωβρίου 2014

Ο χρόνιος πυελικός πόνος

Ο χρόνιος πυελικός πόνος, ICD-10 R10.2 είναι ο πόνος στην περιοχή της πυέλου.

Tο πυελικό άλγος είναι ο πόνος κάτω από τον ομφαλό. Ο τύπος του πόνου ποικίλει και μπορεί να είναι ήπιος, σταθερός, σοβαρός, κολικοειδής ή συνεχής.

Ο χρόνιος πυελικός πόνος είναι νευροπαθητικός πόνος

• Ήπιος έως σοβαρός

• Αμβλύς ή οξύς

• Κράμπες κατά τη διάρκεια περιόδων

• Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ

• Πόνος κατά την ούρηση

Ο χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, ανορεξία, αϋπνία και ελαττωμένη δραστηριότητα.

Ο οξύς πόνος είναι πιο συχνός από τον χρόνιο πόνο.

Εάν ο πόνος διαρκεί για περισσότερο από 6 μήνες, θεωρείται ότι είναι χρόνιος πυελικός πόνος.

Μπορεί να επηρεάσει τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες.

Οι πιο συχνές αιτίες του πυελικού πόνου είναι η ενδομητρίωση σε γυναίκες, οι συμφύσεις του εντέρου, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, και η διάμεση κυστίτιδα.

Γυναικείος πυελικός πόνος

Οι περισσότερες γυναίκες, σε κάποια στιγμή στη ζωή τους, βιώνουν πυελικό πόνο. Καθώς τα κορίτσια μπαίνουν στην εφηβεία, το πυελικό ή κοιλιακό άλγος είναι ένα συχνό παράπονο. Το χρόνιο πυελικό άλγος αντιπροσωπεύει περίπου το 9% όλων των επισκέψεων σε γυναικολόγους και είναι υπεύθυνο για το 20-30% όλων των λαπαροσκοπήσεων σε ενήλικες.

Αίτια χρόνιου πυελικού άλγους

-Γυναικολογικά

Δυσμηνόρροια
Ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να επιβεβαιωθεί οπτικά με λαπαροσκόπηση σε περίπου 75% των εφήβων κοριτσιών με χρόνιο πυελικό πόνο που είναι ανθεκτικός στην θεραπεία, και σε περίπου 50% των εφήβων κοριτσιών με χρόνιο πυελικό πόνο που δεν είναι κατ ‘ανάγκη ανθεκτικός στη θεραπεία.
Διαταραχές των Müllerian αγωγών
Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου με πόνο που προκαλείται από λοιμώξεις
Κύστεις ωοθηκών, που μπορεί να σπάσουν
Συστροφή των ωοθηκών και διακοπή παροχής αίματος
Έκτοπη κύηση (εγκυμοσύνη έξω από τη μήτρα)
Δυσπαρεύνεια
Ινμυώματα
Οι συμφύσεις στην περιοχή της πυέλου μετά από μια πυελική μόλυνση ή χειρουργική επέμβαση
Σεξουαλική κακοποίηση

-Κοιλιακά

Αιματουρία
Διάμεση κυστίτιδα
Πρωκτίτιδα-λοίμωξη ή φλεγμονή του πρωκτού ή του ορθού
Κολίτιδα-λοίμωξη ή φλεγμονή του παχέος εντέρου
Σκωληκοειδίτιδα-μόλυνση ή φλεγμονή του εντέρου
Η κήλη είναι δύσκολο να εντοπιστεί όταν η γυναίκα είναι ξαπλωμένη. Η κήλη μπορεί τυπικά να ανιχνεύεται μόνο όταν τα συμπτώματα είναι παρόντα, με σωστή τοποθέτηση και ζητώντας από τη γυναίκα να βήξει
Ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος
Ασθένειες του εντέρου, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Σωματική κακοποίηση

Διάγνωση σε πυελικό πόνο στη γυναίκα

Ο διαγνωστικός έλεγχος ξεκινά με ένα λεπτομερές ιστορικό και την φυσική εξέταση, που ακολουθείται από ένα τεστ εγκυμοσύνης. Μερικές γυναίκες μπορεί, επίσης, να χρειάζονται αιματολογικές εξετάσεις ή συμπληρωματικές μελέτες απεικόνισης.

Πλήρης γυναικολογική εξέταση
Τεστ Παπανικολάου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή δυσπλασία
Εξετάσεις αίματος και ούρων για μόλυνση
Τεστ εγκυμοσύνης
Εξετάσεις για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις

Θεραπεία πυελικού πόνου στη γυναίκα

Εξαρτάται από την αιτία

• Αντισυλληπτικά χάπια ή θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης για προβλήματα που σχετίζονται με την περίοδο

• Χειρουργική επέμβαση για κύστη, ινομύωμα ή όγκο

• Αντιβιοτικά για λοίμωξη ή φάρμακα για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

• Αναλγητικά, όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη

• Αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στον πόνο, καθώς, και στην κατάθλιψη

• Γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία ή βιοανάδραση

• Συμβουλευτική, για συναισθηματική υποστήριξη και μείωση του στρες

Σε χρόνιο πυελικό πόνο γίνεται διέγερση του νωτιαίου μυελού στις ιερές νευρικές ρίζες, αλλά και στην μεσαία και ανώτερη θωρακική περιοχή του νωτιαίου μυελού.

Ανδρικός πυελικός πόνος

Το χρόνιο πυελικό άλγος στους άνδρες αναφέρεται ως χρόνια προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου και ως χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα. Οι άνδρες δεν έχουν καμία γνωστή λοίμωξη, αλλά έχουν εκτενή πυελικό πόνο που διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες. Η διάγνωση γίνεται με αποκλεισμό άλλων νόσων. Η θεραπεία γίνεται με α-αναστολείς.

Η διαφορική διάγνωση του χρόνιου πυελικού άλγους στους άνδρες γίνεται από τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα η οποία αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.

Όλοι οι τρόποι θεραπείας του χρόνιου πυελικού άλγους

Εφαρμόστε πάγο τυλιγμένο σε μια υγρή πετσέτα δύο φορές ή τρεις φορές την ημέρα για περίπου 15-20 λεπτά. Η χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο με μούδιασμα των απολήξεων των νεύρων.
Τρώτε τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μειώνουν την παραγωγή και την αποτελεσματικότητα των διαφόρων προσταγλανδινών που είναι, κυρίως, υπεύθυνες για την ενεργοποίηση των υποδοχέων του πόνου στο σώμα. Το κάνουν αυτό δρώντας με ανταγωνισμό στα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα για την ίδια θέση πρόσδεσης του COX 1. Αυτό το ένζυμο μετατρέπει τα ωμέγα 6 λιπαρά οξέα σε προσταγλανδίνες. Τα περισσότερα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα εμποδίζουν το ένζυμο COX 1, κι έτσι λιγότερα ωμέγα 6 λιπαρά οξέα μετατρέπονται σε προσταγλανδίνες. Τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι τα καρύδια, οι σπόροι λιναριού, οι σαρδέλες, ο σολομός, οι γαρίδες, η σόγια, το τόφου, το κουνουπίδι και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Η συνιστώμενη δόση για τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι μέχρι 3 γραμμάρια ημερησίως.
Φάτε τροφές πλούσιες σε βρωμελαϊνη. Η βρωμελαϊνη ή βρομελίνη είναι ένα ένζυμο που βρίσκεται στους μίσχους του ανανά και βοηθά στη μείωση των επιπέδων των προσταγλανδινών οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη διέγερση της φλεγμονής και του πόνου. Ο ανανάς είναι η πλουσιότερη πηγή της βρομελίνη. Μπορείτε να τρώτε ανανά ως πρωινό ή ως επιδόρπιο μετά το δείπνο.
Τρώτε τροφές πλούσιες σε σιλυμαρίνη. Σύμφωνα με μια μελέτη, η σιλυμαρίνη δεσμεύει το σχηματισμό του ενζύμου Cox-2. Αυτό το ένζυμο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή ενός τύπου προσταγλανδίνης που ονομάζεται προσταγλανδίνη Ε2 η οποία ενεργοποιεί τους υποδοχείς πόνου στο σώμα κι έτσι ο σχηματισμός των προσταγλανδινών είναι μειωμένος, μειώνοντας έτσι την αίσθηση του πόνου. Τροφές πλούσιες σε σιλυμαρίνη είναι το γαϊδουράγκαθο, το γάλα, οι άγριες αγκινάρες, τα σταφύλια, τα τεύτλα, τα φιστίκια, τα μούρα και τις ζύμες. Η ημερήσια συνιστώμενη δοσολογία σιλυμαρίνης είναι 100 έως 200 mg.
Κάντε τακτική άσκηση. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έντονη άσκηση μπορεί να ενισχύσει την παραγωγή των ενδορφινών που είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για την ανύψωση της διάθεσης, μειώνοντας το άγχος και την κατάθλιψη και καταπολεμώντας τον πόνο. Οι ενδορφίνες αλληλεπιδρούν με τους υποδοχείς του εγκεφάλου με διακοπή των σημάτων του πόνου που πηγαίνουν στον εγκέφαλο – με τον ίδιο τρόπο με τα ισχυρότερα παυσίπονα. Εάν είναι δυνατόν, κάνετε έντονη άσκηση για τουλάχιστον 45 λεπτά την ημέρα, όπως ζωηρό περπάτημα, τρέξιμο, ποδηλασία, ανεβείτε μια σκάλα, κολυμπήστε ή κάντε γυμναστική με αντιστάσεις.
Κάντε γιόγκα ή διαλογισμό. Εκτός από την ανακούφιση του στρες, του άγχους και του πόνου, οι δύο αυτές δραστηριότητες μπορεί να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε ή να ανακτήσετε τον έλεγχο του πυελικού σας εδάφους.
Η ενίσχυση των μυών του πυελικού εδάφους με ασκήσεις Kegel αποτρέπει τον πόνο και την ακράτεια στις γυναίκες, ενισχύοντας την ισορροπία και τη σταθερότητα.
Asana: Καθίστε στο έδαφος και ανυψώστε και τα δύο πόδια όσο πιο ψηλά μπορείτε. Τεντώστε την σπονδυλική σας στήλη, τοποθετήστε τα πόδια, έτσι ώστε το σώμα σας να μοιάζει με ένα ανάποδο A. Με τον τρόπο αυτό, οι μυς της πυέλου, ασκούνται, καθώς, οι μηροί σας πιέζονται και οι αρθρώσεις του ισχίου είναι σε κάμψη. Διατηρήστε τη θέση αυτή για 4-5 βαθιές αναπνοές.
Πάρτε απλά παυσίπονα. Τα απλά παυσίπονα μπορεί να μειώσουν τα επίπεδα του πόνου όταν ανταγωνίζονται τις προσταγλανδίνες οι οποίες ελέγχουν την αίσθηση του πόνου. Τα απλά παυσίπονα που μειώνουν τα επίπεδα των προσταγλανδινών, μειώνουν τη σοβαρότητα του πόνου (δισκία 500 mg κάθε 4-6 ώρες). Παραδείγματα απλών παυσίπονων είναι η παρακεταμόλη και η ιβουπροφαίνη.

Πάρτε αν χρειαστεί και ισχυρότερα παυσίπονα. Οι χημικοί αγγελιοφόροι μεταφέρουν τα σήματα πόνου στο νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο, καθυστερώντας έτσι την ερμηνεία των ωθήσεων του πόνου. Η δοσολογία μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου και η δόση tramadol από το στόμα για ενήλικες είναι περίπου 50-100 mg κάθε 4-6 ώρες, ενώ για την κωδεΐνη είναι 30 mg κάθε 6 ώρες.
Θεραπεία των βακτηριακών λοιμώξεων με αντιβιοτικά. Ο χρόνιος πυελικός πόνος προκαλείται από μια μόλυνση και συνήθως, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, όπως η μετρονιδαζόλη. Η μετρονιδαζόλη αναστέλλει την παραγωγή του νέου DNA του βακτηρίου ή του πρωτόζωου και τελικά οδηγεί στο θάνατό του. Η συνιστώμενη δόση μετρονιδαζόλης είναι 7,5 mg/kg από του στόματος κάθε 6 ώρες, ωστόσο δεν πρέπει να λαμβάνονται πάνω από 4 γραμμάρια την ημέρα.
Σκεφτείτε τη λήψη αντικαταθλιπτικών. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία αρκετών συνδρόμων του χρόνιου πόνου. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, όπως η αμιτριπτυλίνη ή η νορτριπτυλίνη (Pamelor) ανακουφίζουν από τον πόνο και έχουν αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Η αμιτριπτυλίνη δρα στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό καταστέλλοντας τα σήματα πόνου που αποστέλλονται σε αυτές τις περιοχές. Η συνιστώμενη αρχική δόση είναι 75 mg ανά ημέρα. Η δόση συντήρησης είναι 150 έως 300 mg ανά ημέρα, η οποία μπορεί να δοθεί σε μονές ή διαιρεμένες δόσεις. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να προκληθεί από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως η κατάθλιψη, το άγχος ή διαταραχή της προσωπικότητας.
Γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να προκληθεί από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως η κατάθλιψη, το άγχος ή η διαταραχή της προσωπικότητας και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθά.
Διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση (TENS). Με αυτή τη θεραπεία, τα ηλεκτρόδια που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση ηλεκτρικών ερεθισμάτων στα νευρικά μονοπάτια, βοηθούν τους γιατρούς να καθορίσουν τους συσπασμένους μυς για να τους χαλαρώσουν. Αυτό αυξάνει τη ροή του αίματος στην περιοχή και βοηθά στην πρόληψη της συσσώρευσης των ερεθιστικών ουσιών, όπως το γαλακτικό οξύ που μπορεί να προκαλέσει πόνο. Εκτός από τη χαλάρωση στους μυς, η ηλεκτρική ενέργεια διεγείρει τα νεύρα στην επώδυνη περιοχή και στέλνει σήματα στον εγκέφαλο που μπλοκάρει τα σήματα του πόνου φυσιολογικά. Ο γιατρός ή ο φυσιοθεραπευτής, συνήθως, καθορίζει τις σωστές ρυθμίσεις TENS πριν από τη θεραπεία.
Νευροδιέγερση ή διέγερση του νωτιαίου μυελού. Μια συσκευή που ονομάζεται νευροτροποποιητής εμφυτεύεται στο σώμα για να εμποδίσει τα νευρικά κανάλια, έτσι ώστε τα ερεθίσματα πόνου δεν φτάνουν στον εγκέφαλο, εμποδίζοντας έτσι τον πόνο από το να γίνεταιι αισθητός. Η συσκευή, η οποία έχει, περίπου, το μέγεθος ενός χρονόμετρου, τοποθετείται χειρουργικά στον επισκληρίδιο χώρο (εξώτατο τμήμα της σπονδυλικής στήλης). Παρέχει ήπια ηλεκτρικά σήματα προς τον επισκληρίδιο χώρο μέσω λεπτών συρμάτων, που ονομάζονται απαγωγές. Αυτά τα ηλεκτρικά σήματα δίνουν ένα αίσθημα μουδιάσματος. Η συσκευή παρέχει ανακούφιση από τον πόνο μπλοκάροντας τα μηνύματα του πόνου, ώστε να μην φτάνουν στον εγκέφαλο και αντί του πόνου, ο ασθενής αισθάνεται μούδιασμα.
Ενέσεις για τις συσπάσεις των μυών που σχηματίζονται όταν οι μύες δεν χαλαρώνουν. Μπορούν συχνά να γίνουν αισθητοί κάτω από το δέρμα και μπορεί να προκαλέσουν πόνο, όταν ψηλαφηθούν ή πιέζονται. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο γιατρός θα εντοπίσει πρώτα το σημείο ενεργοποίησης ψηλαφώντας τους κόμπους των μυών και θα κάνει έγχυση με ένα διάλυμα με βάση το αλκοόλ, όπως ένα μακράς δράσης τοπικό αναισθητικό, όπως η βουπιβακαΐνη και μία μικρή ποσότητα στεροειδούς. Δρα αναστέλλοντας τους υποδοχείς του πόνου στην περιοχή, έτσι ώστε τα σήματα του πόνου δεν μπορεί να φτάσουν στον εγκέφαλο.