Η θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών πρέπει να είναι εξατομικευμένη
Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ο 6ος πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες, αποτελεί το 4% όλων των γυναικολογικών καρκίνων και το 25% των καρκίνων των γεννητικών οργάνων στις γυναίκες. Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι πιο θανατηφόρος από τον καρκίνο του ενδομητρίου και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί το 90% των περιπτώσεων των καρκινικών όγκων των ωοθηκών.
Η συχνότερη ηλικία εμφάνισης του καρκίνου των ωοθηκών είναι τα 55 έως 60 έτη. Ο κίνδυνος για τη νόσο αυξάνει σταθερά από την ηλικία των 20 ετών μέχρι των 80, οπότε μετά ο κίνδυνος ελαττώνεται. Περισσότεροι από 80% των καρκίνων ωοθηκών συμβαίνουν μετά την ηλικία των 40 ετών και ένα 30-40% αναπτύσσουν τον καρκίνο των ωοθηκών σε ηλικία μεγαλύτερη από 65 ετών. Αντίθετα, λιγότερο από 1% των καρκίνων των ωοθηκών συμβαίνουν σε γυναίκες μικρότερες των 20 ετών. Οι γυναίκες άνω των 65 ετών έχουν όγκους υψηλότερης κακοήθειας που είναι πιο επιθετικοί από ότι νεότερες γυναίκες.
Τα συμπτώματα και τα ευρήματα από την φυσική εξέταση στον καρκίνο των ωοθηκών
Οι ασθενείς με πρώιμο στάδιο καρκίνου των ωοθηκών είναι ασυμπτωματικές τη στιγμή της διάγνωσης ή έχουν μη ειδική αδιαθεσία, με ανώμαλους κύκλους στις προεμμηνοπαυσιακές ή συχνουρία ή δυσκοιλιότητα που προκαλούνται από μια μεγάλη αυξανόμενη πυελική μάζα.
Σε προχωρημένη νόσο οι ασθενείς μπορεί να έχουν πόνο στην κοιλιά, φούσκωμα, δύσπνοια, έμετος, πρώιμο κορεσμό, ανορεξία και δυσκοιλιότητα.
Σε πρώιμο στάδιο της νόσου το πιο συχνό φυσικό σημείο είναι μια πυελική μάζα και σε πιο προχωρημένη νόσο μπορεί να υπάρχει μια σημαντική συσσώρευση υγρών στην κοιλιά (ασκίτης). Επειδή τα συμπτώματα που αφορούν την άνω κοιλία κυριαρχούν τη στιγμή της διάγνωσης σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών, μπορεί να καθυστερήσει η διάγνωση.
Διάγνωση καρκίνου των ωοθηκών
Σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες η πλειοψηψία των μαζών είναι λειτουργικές κύστεις που συνήθως ελαττώνονται σε μέγεθος μετά από αρκετούς κύκλους περιόδου. Ο ενδοκολπικός υπέρηχος μπορεί να είναι περισσότερο διαγνωστικός για την διαφορική διάγνωση των κύστεων που δεν μικραίνουν.
Σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες η ψηλαφητή πυελική μάζα είναι πιο ύποπτη για κακοήθη νόσο.
Ανάλογα με τα σημεία και συμπτώματα άλλες διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται, όπως μαγνητική κοιλίας (καλύτερα), αξονική κοιλίας και πυέλου, ακτινολογικές και ενδοσκοπικές μελέτες του άνω και κάτω γαστρεντερικού και σε ασθενείς με ασκίτη γίνεται παρακέντηση για κυτταρολογική ανάλυση και για ανακούφιση.
Ο καρκινικός δείκτης CA-125 είναι αυξημένος σε πάνω από 80% των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών, αλλά ο δείκτης αυξάνεται και σε άλλες κακοήθειες και σε καλοήθεις καταστάσεις. Επίσης, 50% των ασθενών με πρώιμο καρκίνο των ωοθηκών θα έχουν φυσιολογικό CA-125.
Προσυμπτωματικός έλεγχος για καρκίνο των ωοθηκών
Ένα σύνολο από προσεγγίσεις για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου των ωοθηκών υπάρχουν,όπως ο ενδοκολπικός υπέρηχος, η μέτρηση στον ορό του CA-125, αλλά δεν επηρεάζουν την θνησιμότητα από τη νόσο. Σε γυναίκες με κληρονομικό ιστορικό, όπου υπάρχει ο κίνδυνος για μετάλλαξη BRCA1, συστήνονται ενδοκολπικός υπέρηχος και μέτρηση CA-125 τακτικά, ώστε να γίνει διάγνωση της νόσου σε πρωιμότερο στάδιο. Βέβαια, τα ψευδώς θετικά ευρήματα μπορεί να οδηγήσουν σε μη απαραίτητες επεμβατικές διαγνωστικές εξετάσεις, όπως οι λαπαροτομίες ή οι λαπαρασκοπήσεις.
Οικογενειακό ιστορικό και γενετικό τεστ στον καρκίνο ωοθηκών
Το κληρονομικό ιστορικό του καρκίνου των ωοθηκών είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τη νόσο. Αν και το 90-95% των καρκίνων ωοθηκών εμφανίζεται σε γυναίκες χωρίς οικογενειακό ιστορικό, ο κίνδυνος για τη νόσο αυξάνεται κατά 4 φορές σε γυναίκες που έχουν ένα συγγενή πρώτου βαθμού με καρκίνο των ωοθηκών, όταν γίνεται σύγκριση με γυναίκες που δεν έχουν κληρονομικό ιστορικό. Ο κίνδυνος είναι, περίπου 40% για γυναίκες που έχουν δύο συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο των ωοθηκών.
Η παρουσία μετάλλαξης BRCA1 ή BRCA2 είναι ισχυρός δείκτης για ύπαρξη καρκίνου των ωοθηκών. Ο κίνδυνος είναι αυξημένος κατά 50% για γυναίκες που έχουν την μετάλλαξη BRCA1. Η παρουσία της μετάλλαξης BRCA2 σχετίζεται με μικρότερο κίνδυνο.
Για μια γυναίκα με 1 ή 2 μέλη της οικογένειας που έχουν καρκίνο των ωοθηκών ή πρώιμης έναρξης καρκίνο του μαστού, πρέπει να γίνεται γενετικό τεστ για την παρουσία η την απουσία μετάλλαξης BRCA1 και BRCA2. Πρέπει μια ειδική γενετική ανωμαλία να έχει αναγνωριστεί σε μια συγκεκριμένη οικογένεια, γιατί υπάρχουν πολλές ανωμαλίες που ανιχνεύονται σε αυτά τα γονίδια. Μια πολύ συχνή γενετική ανωμαλία στο BRCA1 αναγνωρίζεται στις Εβραίες γυναίκες Ashkenzi που έχουν κληρονομικό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών.
Η αξία ανίχνευσης των ανωμαλιών BRCA1 ή BRCA2 αμφισβητείται.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι με αυτόν τον τρόπο γίνεται πρώιμη διάγνωση του καρκίνου των ωοθηκών. Έτσι αν καταγραφεί μετάλλαξη των BRCA1 ή BRCA2, απαιτείται στενή παρακολούθηση με συχνούς ενδοκολπικούς υπερήχους. Μερικές γυναίκες προτιμούν να κάνουν αμφοτερόπλευρη προφυλακτική ωοθηκεκτομή, αλλά επειδή και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ακόμη ο κίνδυνος πρωτοπαθούς περιτοναϊκού καρκίνου, απαιτείται και σε αυτές τις γυναίκες μακροχρόνια παρακολούθηση. Επιπλέον η διακοπή της παραγωγής οιστρογόνων οδηγεί σε οστεπόρωση και καρδιοαγγειακά νοσήματα και η ορμονική υποκατάσταση είναι μεγάλος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του μαστού σε αυτές τις γυναίκες.
Προγνωστικοί παράγοντες σε καρκίνο των ωοθηκών
Οι προγνωστικοί παράγοντες σε καρκίνο των ωοθηκών:
- Στάδιο κατά τη στιγμή της διάγνωσης
- Έκταση της νόσου με την ολοκλήρωση της πρώτης χειρουργικής κυτταρομείωσης
- Ηλικία ασθενούς
- Γενική κατάσταση
- Grade του όγκου
Συγκεκριμένες μορφολογικές ποικιλίες όπως το διαυγοκυτταρικό και οι βλεννώδοι υπότυποι έχουν χειρότερη πρόγνωση όταν διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Η πρόγνωση είναι καλύτερη σε γυναίκες με BRCA1 ανωμαλία και είναι αυτός ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας.
Καλά προγνωστικά σημεία σε καρκίνο των ωοθηκών
1. Μικρό χειρουργικό στάδιο
2. Μικρός όγκος πριν και μετά το χειρουργείο
3. Μικρή ηλικία
4. Καλό PS
5. Ιστολογικός τύπος διαφορετικός από το βλεννώδες και το διαυγοκυτταρικό
6. Καλά διαφοροποιημένος όγκος
7. Απουσία ασκίτη
8. Χαμηλό grade
9. Απουσία συμφύσεων
10. Ελάχιστος ασκίτης
11. Υπότυποι σταδιοποίησης a/b αντί για c
12. Σε BRCA1 καλύτερη πρόγνωση
Σταδιοποίηση στον καρκίνο των ωοθηκών
Ιστολογικοί τύποι
1. Ορώδες
2. Βλεννώδες
3. Ενδομητροειδές
4. Από διαυγή κύτταρα
5. Brenner
6. Μεικτό
7. Αδιαφοροποίητο
8. Μεικτός όγκος Mullerian επιθηλιακός με αντίσταση στη θεραπεία. Είναι καρκινοσάρκωμα και θέλει χημειοθεραπεία με Ιφωφοσφαμίδη.
9. Borderline επιθηλιακοί όγκοι ωοθήκης. Είναι επιθηλιακοί όγκοι χαμηλής κακοήθειας, που έχουν καλή πρόγνωση (5ετής επιβίωση > από 80% με περιτοναϊκές εμφυτεύσεις). Οι όγκοι Borderline μοιάζουν με την περιτοναϊκή καρκινωμάτωση, αλλά η μικροσκοπική εκτίμηση δεν δείχνει διήθηση.
Σταδιοποίηση κατά FIGO καρκίνου των ωοθηκών
Στάδιο Ι: Στις ωοθήκες
Ιa: Μία ωοθήκη
Ιb: Δύο ωοθήκες
Ιc: Ρήξη κάψας, επιφανειακός όγκος, θετικές κυτταρολογικές
Σταδιο ΙΙ: Έκταση στην πύελο
ΙΙa: Στη μήτρα και στις σάλπιγγες
ΙΙb: Άλλοι πυελικοί ιστοί
ΙΙc: Και θετικές κυτταρολογικές
Στάδιο ΙΙΙ: Έκταση στην κοιλιά και ή μόνο στους περιοχικούς λεμφαδένες
ΙΙΙa: Μικροσκοπική περιτοναϊκή μετάσταση
ΙΙΙb: Μακροσκοπική περιτοναϊκή μετάσταση μικρότερη από 2 εκατοστά
ΙΙΙc: Μακροσκοπική περιτοναϊκή μετάσταση μεγαλύτερη από 2 εκατοστά και /ή περιοχικοί λεμφαδένες
Στάδιο IV: Απομακρυσμένη μετάσταση έξω από την περιτοναϊκή κοιλότητα.
Λαπαροτομία: Το πρώτο χειρουργείο στον καρκίνο των ωοθηκών
Σε περιορισμένο όγκο στην ωοθήκη γίνεται και βιοψία του διαφραγματικού περιτοναίου, των παρακολικών πτυχών, του πυελικού περιτοναίου και επιπλεκτομή και αφαίρεση και έλεγχος των παραορτικών και πυελικών λεμφαδένων και περιτοναϊκές πλύσεις.
Δυστυχώς η κυριότερη αιτία διασποράς της νόσου είναι το χειρουργείο
Η σπουδαιότητα της χειρουργικής σταδιοποίησης στον καρκίνο των ωοθηκών ειδικά σε περιπτώσεις πρώιμης νόσου δεν πρέπει να υπερεκτιμάται.
Η πρόγνωση είναι σχετικά καλή για γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μια σωστή διαδικασία σταδιοποίησης και στις οποίες η νόσος περιορίζεται στην ωοθήκη και ο όγκος έχει χαμηλό grade. Η αποτυχία να γίνει χειρουργική σταδιοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε εφαρμογή άσκοπης χημειοθεραπείας.
Άλλωστε η σωστή και ολοκληρωμένη χειρουργική σταδιοποίηση επιτυγχάνεται μόνο σε 15% των ασθενών με υποψία πρώιμου καρκίνου των ωοθηκών.
Σε ασθενείς με γνωστή ή με υποψία καρκίνου των ωοθηκών γίνεται μια κατακόρυφη μέση τομή για να ελεγχθούν όλα τα σημεία της κοιλιάς.
Απαιτείται προσεκτική εξέταση της άνω κοιλίας και της κάτω επιφάνειας του διαφράγματος.
Απαιτείται κυτταρολογική ανάλυση του υγρού της κοιλιάς και των περιτοναϊκών πλύσεων.
Αν είναι δυνατόν γίνεται αφαίρεση της μήτρας, των ωοθηκών, των φαλλοπιανών πόρων, του επίπλουν και των μαζών.
Για ασθενείς με προχωρημένη νόσο που ανακαλύπτεται πριν ή κατά τη διάρκεια της αρχικής χειρουργικής διαδικασίας η επιθετική χειρουργική κυτταρομείωση αμφισβητείται. Κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να γίνεται χημειοθεραπεία πριν το χειρουργείο σε μικρού όγκου ενδοπεριτοναϊκή νόσο. Πάντως, η μέγιστη δυνατή κυτταρομείωση θεωρείται ότι είναι απαραίτητη για τη θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών και η προεγχειρητική χημειοθεραπεία από πολλούς θεωρείται ότι πρέπει να αποφεύγεται όταν είναι δυνατή η χειρουργική εξαίρεση και η μέγιστη κυτταρομείωση, λόγω του κινδύνου να μην είναι χημειοευαίσθητος ο όγκος ή λόγω του ότι υπάρχει κίνδυνος να υπάρξει αντίσταση στη χημειοθεραπεία.
Η κυτταρομείωση μπορεί να μην είναι επιτυχής σε ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών στις οποίες υπάρχει μαζική περιτοναϊκή καρκινωμάτωση, μεγάλη και εκτεταμένη πυελική και οπισθοπεριτοναϊκή λεμφαδενοπάθεια και εκτεταμένη ηπατική εμπλοκή. Επίσης, η χημειοθεραπεία δεν είναι αποτελεσματική για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτές τις ασθενείς. Οι ασθενείς σε προχωρημένη νόσο λαμβάνουν πλατίνα και ταξάνη και όσες έχουν ανταπόκριση υποβάλλονται σε χειρουργείο για να αφαιρεθεί η περιοχική νόσος.
Όμως, η θεραπευτική απόφαση θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με τα κλινικά χαρακτηριστικά, την έκταση της ενδοπεριτοναϊκής νόσου και την ύπαρξη συνοδών νοσημάτων.
Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πρώτα πρέπει να γίνεται κυτταρομείωση και μετά χημειοθεραπεία.
Χειρουργική επέμβαση του καρκίνου των ωοθηκών σε δεύτερο χρόνο
Σε ασθενείς που δεν πέτυχε η πρώτη χειρουργική σταδιοποίηση γίνεται προεγχειρητική χημειοθεραπεία και ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργείο για αφαίρεση της μακροσκοπικής νόσου. Σε αυτούς τους ασθενείς οι μάζες μπορεί να μην είναι καρκινικές, αλλά νεκρωτικές βλάβες ή φτωχά αγγειούμενες, τις οποίες δεν τις πιάνει η χημειοθεραπεία. Γι΄αυτό, πολλοί ισχυρίζονται ότι η αφαίρεση της μεγαλύτερης μάζας του καρκίνου μπορεί να βελτιώσει την έκβαση με το να χτυπηθούν τα τυχόν χημειοευαίσθητα καρκινικά κύτταρα. Όμως, η θεωρία αμφισβητείται.
Επίσης, σε γυναίκες που έχουν υποτροπή αμφισβητείται κατά πόσο πρέπει να επαναλαμβάνεται η χειρουργική εξαίρεση της υποτροπής.
Άρα, η λαπαροτομία δεύτερης ματιάς αμφισβητείται, μιας και σε αρνητικά ευρήματα και σε αρνητικές βιοψίες ή κυτταρολογικές αναλύσεις, ειδικά σε όγκους grade 3, υποτροπή συμβαίνει σε 60% των ασθενών αργότερα. Άλλωστε η λαπαροσκόπηση δεύτερης ματιάς δεν ωφελεί στην επιβίωση.
Χημειοθεραπεία σε προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών
Χορηγείται πλατίνα (Cisplatin ή Carboplatin) και μια ταξάνη. Έχουν παρόμοια αποτελεσματικότητα, αλλά η carboplatin προτιμάται γιατί έχει μικρότερη τοξικότητα (νευροτοξικότητα και νεφροτοξικότητα) και επιπλέον όταν δίνεται paclitaxel με Cisplatin απαιτείται 24ωρη χορήγησή της γιατί η 3ωρη χορήγησή της προκαλεί υψηλού βαθμού περιφερική νευροπάθεια σε ποσοστό πάνω από 20%. Η χημειοθεραπεία είτε με υψηλές δόσεις είτε με αύξηση των μεσοδιαστημάτων χορήγησης της είτε με πρόσθεση τρίτου παράγοντα έχει δείξει μεγαλύτερο όφελος. Η μέση επιβίωση ελεύθερη προόδου νόσου είναι 36 μήνες και η ολική επιβίωση 60 μήνες σε προχωρημένο καρκίνο ωοθηκών, όταν ο υπολειμματικός όγκος μετά το χειρουργείο και πριν την χημειοθεραπεία είναι μικρότερος από ένα εκατοστό σε διάμετρο. Αν είναι μεγαλύτερος από 1 εκατοστό ή αν υπάρχει νόσος σταδίου IV, η μέση επιβίωση ελεύθερη προόδου νόσου είναι 18 μήνες και η ολική επιβίωση 38 μήνες. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η μονοθεραπεία με carboplatin ή η διαδοχική χορήγηση carboplatin και cispltin έχουν παρόμοια αποτελέσματα με την συνδυασμένη θεραπεία.
Χημειοθεραπεία σε πρώιμο καρκίνο ωοθηκών υψηλού κινδύνου
Για γυναίκες με καρκίνο ωοθηκών σταδίου Ι Grade 3, και σταδίου ΙΙ η χημειοθεραπεία με carboplatine δίνει βελτίωση στη μέση επιβίωση ελεύθερη προόδου νόσου 11% και στη 5ετή επιβίωση 8%. Άρα τα οφέλη είναι λίγα μπροστά στις παρενέργειες…
Ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία σε καρκίνο ωοθηκών
Αφού η νόσος περιορίζεται στην κοιλιακή κοιλότητα φαίνεται καταρχήν σαν ελκυστική θεραπεία, όμως υπάρχουν επιπλοκές, όπως δυσλειτουργία του καθετήρα, βακτηριακή και χημική περιτονίτιδα και παρενέργειες από τα κυτταροτοξικά φάρμακα και τα οφέλη παρατηρούνται σε ασθενείς με μικρού όγκου μακροσκοπική νόσο, μικρότερη από 1 εκατοστό. Χορηγείται Cisplatin ή Carboplatin και τα αποτελέσματα φαίνονται παρεμφερή με την ενδοφλέβια χορήγηση των φαρμάκων, αλλά με μεγάλη τοπική τοξικότητα.
Χημειοθεραπεία συντήρησης στον καρκίνο των ωοθηκών
Χημειοθεραπεία συντήρησης στον καρκίνο των ωοθηκών με paclitaxel δεν έχει όφελος στην επιβίωση, αλλά έχει μεγάλη τοξικότητα και οι γυναίκες χωρίς όφελος στην επιβίωση δεν έχουν καλή ποιότητα ζωής.
Θεραπεία υποτροπιάζουσας ή ανθεκτικής νόσου στον καρκίνο των ωοθηκών
40% των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο ωοθηκών δεν ανταποκρίνονται στην αρχική θεραπεία και οι περισσότερες ασθενείς που αρχικά ανταποκρίνονται υποτροπιάζουν. Γι΄αυτό, γίνεται δεύτερης γραμμής θεραπεία σε γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών. Δεν υπάρχειι καμιά χημειοθεραπεία που να θεραπεύει σε αυτές τις περιπτώσεις και γίνεται, απλώς για μείωση των συμπτωμάτων, παράταση του διαστήματος χωρίς πρόοδο νόσου, της επιβίωσης και για βελτίωση της ποιότητας ζωής. Γι΄αυτό η θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι εξατομικευμένη. Σε γυναίκες που υποτροπίασαν μετά από 6 μήνες γίνεται θεραπεία με το ίδιο σχήμα το αρχικό με ανταπόκριση 20%. Με τα άλλα φάρμακα η ανταπόκριση είναι κάτω από 20% σε ασθενείς που υποτροπίασαν μετά την αρχική θεραπεία ή έχουν νέα συμπτώματα και σημεία από τη νόσο σε λιγότερο από 6 μήνες. Η επιλογή πρέπει να γίνει βάσει των ανεπιθύμητων ενεργειών που είχε η ασθενής στην προηγούμενη θεραπεία, βάσει της τοξικότητας του φαρμάκου που θα χορηγηθεί, την επιθυμία της ασθενούς, το κόστος και την διατήρηση της ποιότητας ζωής. Τα φάρμακα που χορηγούνται είναι (alteramimine, docetaxel, epprubicin, etoposide POs, gemcitabine, ifosfamide, irinotecan, liposomal doxorubicin, paclitaxel, tamoxifen, topotecan, vinorelbine) και δεν υπάρχει όφελος στην επιβίωση. Η ακτινοθεραπεία γίνεται σε πόνο, σε ανθεκτική νόσο και μπορεί να απαιτηθεί και κολοστομία ή ειλεοστομία ή γαστροστομία σε απόφραξη εντέρου ως ανακουφιστική θεραπεία.
Θεραπεία όγκων χαμηλής κακοήθειας-Borderline επιθηλιακών όγκων ωοθηκών
Γίνεται χειρουργικη εξαίρεση και η 5ετής επιβίωση είναι πάνω από 90%. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία δεν βοηθούν και οι γυναίκες αν θέλουν να τεκνοποιήσουν μπορούν να διατηρήσουν την μία ωοθήκη. Ακόμη και οι γυναίκες με πιο προχωρημένο καρκίνο σταδίου III & IV αν κάνουν μέγιστη κυτταρομειωτική επέμβαση θα έχουν 5ετή επιβίωση 75% και ούτε αυτές οι ασθενείς πρέπει να παίρνουν συμπληρωματική θεραπεία.
Όγκοι ωοθηκών εκ γενετικών κυττάρων Germ cells
Είναι σχετικά ασυνήθεις και συμβαίνουν σε κορίτσια και νεαρές γυναίκες. Η χοριακή γοναδοτροπίνη-HCG και η AFP είναι χρήσιμες εργαστηριακές μετρήσεις για την διάγνωση και παρακολούθηση της νόσου. Οι καρκίνοι στη μια ωοθήκη θεραπεύονται με μονόπλευρη ωοθηκεκτομή για διατήρηση της γονιμότητας.
Οι όγκοι αυτοί θεωρούνται χημειοευαίσθητοι, όπως και αυτοί των ανδρών και χρησιμοποιούνται τα ίδια φάρμακα. Γίνεται μέγιστη χειρουργική κυτταρομείωση, σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο εντοπισμένη στη περιτοναϊκή κοιλότητα. Για ασθενείς με στάδιο IV νόσο, όπως με μεταστάσεις στους πνεύμονες γίνεται χημειοθεραπεία μετά την ιστολογική διάγνωση και πριν την χειρουργική κυτταρομείωση.
Οι μη σεμιναματώδεις όγκοι εκ γενετικων κυττάρων σπάνια παραμένουν στις ωοθήκες. Ακόμη και για το στάδιο Ι η υποτροπή συμβαίνει σε 80% και γι΄αυτό γίνεται χημειοθεραπεία και σε αυτούς τους ασθενείς αν έχουν μη σεμινωματώδεις όγκους οποιουδήποτε grade και σταδίου με εξαίρεση το σταδίου Ι Grade 1 ανώριμο τεράτωμα. Αν και έχει σημασία η παρουσία ή απουσία μιας ογκώδους νόσου η θεραπεία περιλαμβάνει 3 ή 4 κύκλους etoposide, bleomycin cisplatin-(BEP).
Οι σεμινωματώδεις όγκοι είναι, επίσης, χημειοευαίσθητοι και επειδή ο ρυθμός υποτροπής σε τοπική νόσο είναι 25% γίνεται χειρουργείο για ασθενείς με νόσο σταδίου Ι και η χημειοθεραπεία γίνεται σε υποτροπή.
Στρωματικοί όγκοι ωοθηκών
Οι στρωματικοί όγκοι ωοθηκών (κοκκιωδών κυττάρων και κυττάρων Sertoli-Leiding) δεν είναι συνήθεις και γίνεται χειρουργείο ακόμη και σε προχωρημένο στάδιο. Η πρόγνωση είναι καλή γιατί οι όγκοι είναι εντοπισμένοι, Όπως και με τους οριακής γραμμής όγκους ωοθηκών η χημειοθεραπεία δεν προσθέτει στην επιβίωση, γιατί οι όγκοι μεγαλώνουν αργά, ακόμη και αν έχει μείνει υπολειμματική νόσος, μετά το χειρουργείο. Για όσους θέλουν να κάνουν χημειοθεραπεία γίνεται BEP.
Να προτιμάτε τις φυσικές θεραπείες αν πάσχετε από καρκίνο ωοθηκών, σύμφωνα με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου
Η ζωή είναι πολύτιμη.
Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!
Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.
Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.
Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.
Διαβάστε περισσότερα για την Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Εμπιστευθείτε τους διατροφικούς συμβούλους της EMEDI
Εμπιστευθείτε το ογκολογικό συμβούλιο της EMEDI
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο ωοθηκών
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο ωοθηκών
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, θα επιλεγούν για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Χρήσιμες πληροφορίες για τους όγκους εκ γεννητικών κυττάρων
Όγκοι ωοθηκών από γεννητικά κύτταρα
Μην χρησιμοποιείτε ταλκ είναι καρκινογόνος
Πότε εφαρμόζεται η λαπαροσκόπηση και η υστεροσκόπηση
Εκτίμηση του κινδύνου για καρκίνο των ωοθηκών
Βλεννώδες κυσταδενοκαρκίνωμα των ωοθηκών
Προσυμπτωματικός έλεγχος για γυναικολογικό καρκίνο
Ρομποτική Χειρουργική στην Γυναικολογία
Δερματικές μεταστάσεις στον καρκίνο
Έχει σχέση ο καρκίνος μαστού με τον καρκίνο ωοθηκών;
Mωρά απαλλαγμένα από το BRCA-1
Μπορεί να προκαλέσει καρκίνο η εξωσωματική γονιμοποίηση;
Γενετικό τεστ για BRCA 1 και BRCA 2Το πέρασμα στην εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου