Οι τύποι καρκίνου που σχετίζονται με το AIDS

9 Σεπτεμβρίου 2016

Το AIDS έχει άμεση σχέση με τον καρκίνο

Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD

Το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας ή Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας ή Acquired Immune Deficiency Syndrome-AIDS είναι αποτέλεσμα της επίθεσης από έναν ιό με προοδευτική εξάντληση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η ανοσολογική ανεπάρκεια που προκύπτει κάνει τον ξενιστή ευάλωτο σε πολλές ευκαιριακές λοιμώξεις και ασυνήθιστα νεοπλάσματα.

Οι καρκίνοι που σχετίζονται με το AIDS είναι το λέμφωμα non Hodgkin’s, το σάρκωμα Kaposi’s, η νόσος Hodgkin’s και άλλοι λιγότερο συχνοί τύποι καρκίνου, όπως το πλασματοκύττωμα και τα πλακώδη νεοπλάσματα. Η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος από τον HIV-Human Immunodeficiency Virus, δηλαδή τον ιό της Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας, επιτρέπει την επανενεργοποίηση του ιού ή προδιαθέτει τον ανθρώπινο οργανισμό σε λοιμώξεις από άλλους ιούς της οικογένειας του έρπητα. Ο ιός Epstein-Barr σχετίζεται με πολλούς υπότυπους του non-Hodgkin’s λεμφώματος, με τη νόσο Hodgkin’s και με το λειομυοσάρκωμα στα παιδιά. Ο ανθρώπινος ερπητοϊός Human herpesvirus type 8-HHV-8 σχετίζεται με όλους τους τύπους του σαρκώματος Kaposi’s και αναφέρεται σαν ερπητοϊός που σχετίζεται με το σάρκωμα Kaposi’s-Kaposi’s sarcoma-associated herpes virus-KSHV και μερικούς τύπους του non-Hodgkin λεμφώματος (πρωτοπαθές διάχυτο λέμφωμα), ενώ ο ανθρώπινος ιός των θηλωμάτων σχετίζεται με τα πλακώδη καρκινώματα.

Το non-Hodgkin’s λέμφωμα και το σάρκωμα Kaposi’s είναι οι πιο συχνοί καρκίνοι που ανευρίσκονται σε ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον HIV.

Λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS

Το λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS περιλαμβάνει το πρωτοπαθές λέμφωμα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και το συστηματικό λέμφωμα υψηλής ή ενδιάμεσης κακοήθειας. Το λέμφωμα σπάνια εμφανίζεται στην αρχή της διάγνωσης του AIDS (3% των περιπτώσεων), αλλά η πιθανότητα εμφάνισής του αυξάνει κατά τη διάρκεια της νόσου. Σε περίπου 16-20% των περιπτώσεων τα λεμφώματα που σχετίζονται με το AIDS επιφέρουν το θάνατο των ασθενών. Το λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS είναι από Β-κύτταρα στο 95% των περιπτώσεων. Σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, οι ασθενείς που μολύνονται με τον ιό HIV έχουν αυξημένες πιθανότητες για λέμφωμα υψηλής κακοήθειας, όπως το ανοσοβλαστικό λέμφωμα (αύξηση του κινδύνου κατά 600 φορές) και για λέμφωμα Burkitt’s (αύξηση του κινδύνου κατά 200 φορές) και για ενδιάμεσης κακοήθειας διάχυτο λέμφωμα από μεγάλα κύτταρα (αύξηση του κινδύνου κατά 100 φορές).

Το λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS παρατηρείται σε όλους όσους έχουν αυξημένο κίνδυνο. Οι παράγοντες κινδύνου είναι η αντιγονική διέγερση από τα αυξημένα επίπεδα σφαιρινών του ορού και η αυξημένη διάρκεια της ανοσοανεπάρκειας. Ο κίνδυνος ελαττώνεται για τους ετεροζυγώτες της εξάλλειψης του CCR5-delta32 και αυξάνεται στον πολυμορφισμό του προαγωγέα SDF-1 (STROMAL CELL-DERIVED FACTOR). Ο κίνδυνος για λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS έχει ελαττωθεί σημαντικά με την υψηλής δραστηριότητας αντιρετροϊιική θεραπεία και αυξάνεται ο μέσος αριθμός των CD4 σε ασθενείς με λέμφωμα από 55mm³ σε 177/mm³. Επιπρόσθετα, η επίπτωση του πρωτοπαθούς λεμφώματος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, πιστεύεται…, ότι έχει ελαττωθεί ακόμη περισσότερο με την αντιρετροϊκή θεραπεία.

Το πρωτοπαθές λέμφωμα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος σχετίζεται με την παρουσία του ιού Epstein-Barr, το γονιδιακό προφίλ (EBNA1-6, LMP-1, LMP-2) του τύπου ΙΙΙ γονιδίου EBV και είναι παρόμοιο με αυτό που ανευρίσκεται στα Β κύτταρα που έχουν μεταλλαχθεί in vitro από τον ιό Epstein-Barr. Ο ιός Epstein-Barr σχετίζεται στις μισές περιπτώσεις με λέμφωμα από AIDS και κυριαρχεί ο μη μικροκυτταρικός τύπος, όπως το ανοσοβλαστικό λέμφωμα και το λέμφωμα από μεγάλα κύτταρα. Σε μερικούς ασθενείς το σχέδιο της έκφρασης του τύπου ΙΙΙ EBV είναι ίδιο με αυτό που παρατηρείται στο πρωτοπαθές λέμφωμα του ΚΝΣ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις το σχέδιο είναι ίδιο με αυτό που παρατηρείται στη νόσο Hodgkin. Στους ασθενείς με λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS που είναι αρνητικό για τον ιό Epstein-Barr, υπάρχουν άλλες γενετικές βλάβες, όπως αναδιατάξεις στα c-MYC ή BCL6 σε 1/3 των ασθενών και μεταλλάξεις στο TP53 σε ένα τέταρτο των ασθενών. Παρατηρείται μετάθεση στο c-MYC στην περιοχή σύνδεσης της βαριάς αλυσίδας που είναι ενδεικτική για μετάλλαξη των Β κυττάρων στην μεταβλαστοκυτταρική ωρίμανση των Β κυττάρων.

Η διέγερση των Β κυττάρων τα προδιαθέτει σε γενετικές βλάβες και μεταλλάξεις. Αυτή η αλλαγή μπορεί να συμβεί στην πρωτεϊνη του HIV GP120 που μπορεί να ενεργοποιήσει τα Β κύτταρα, από την αλληλεπίδραση με την CXCR4 που είναι μια G πρωτεϊνη που είναι υποδοχέας χημειοκίνης. Η CXCR-4 δεσμεύει την SDF-1 και ενεργοποιούνται τα Β λεμφοκύτταρα. Ο κίνδυνος για λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS αυξάνεται όταν είναι αυξημένα τα επίπεδα του ενδογενούς SDF-1 σαν αποτέλεσμα του πολυμορφισμού του προαγωγέα.

Ο ιός HIV αλλάζει την γονιδιακή έκφραση και διεγείρει τα Β κύτταρα, επίσης. Η παραγωγή των κυτοκινών που μεταβάλλεται από τον HIV και δίνει υπεροχή στο σχέδιο TH2, με παραγωγή ιντερλευκίνης 10 και ιντερλευκίνης 4 διεγείρει την παραγωγή των Β κυττάρων. Η γενετική ανάλυση δείχνει ότι με την απενεργοποίηση της αφαιρετικής μετάλλαξης του υποδοχέα της χημειοκίνης CCR5, ο κίνδυνος ελαττώνεται.

Σημεία και συμπτώματα του λεμφώματος που σχετίζεται με το AIDS

Σε αντίθεση με το HIV αρνητικό λέμφωμα, το HIV θετικό λέμφωμα αναπτύσσεται σε εξωλεμφαδενικά σημεία, όπως το γαστρεντερικό σύστημα, ο μυελός των οστών και το κεντρικό νευρικό σύστημα, αν και κάθε ιστός μπορεί να προσβληθεί. Οι ιστολογικοί υπότυποι έχουν κάποια διακριτά στοιχεία Για παράδειγμα, οι όγκοι από μεγάλα κύτταρα προτιμούν το γαστρεντερικό σύστημα, ενώ οι όγκοι από μικρά κύτταρα αναπτύσσονται στον μυελό των οστών και τις μήνιγγες. Η εμπλοκή του κεντρικού νευρικού συστήματος, συχνά, συνοδεύεται από εμπλοκή του μυελού των οστών και των παραρρινίων κόλπων. Επιπρόσθετα, ο ιός Epstein-Barr ανευρίσκεται στον ιστό με τον όγκο.

Απαιτείται η αναζήτηση συμπτωμάτων σε ασθενείς με AIDS για τυχόν εμπλοκή του ΚΝΣ και η λήψη προφυλακτικών μέτρων.

Το πρωτοπαθές διάχυτο λέμφωμα είναι σπάνιος τύπος του συστηματικού λεμφώματος και σχετίζεται με το AIDS. Κατά την διάγνωση οι ασθενείς έχουν συμπτώματα λεμφώματος σε μια κοιλότητα του σώματος, όπως ασκίτη, αλλά δεν υπάρχει διόγκωση των λεμφαδένων και δεν υπάρχουν άλλες μάζες.

Το λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS σταδιοποιείται σύμφωνα με την Ann Arbor ταξινόμηση

Το λέμφωμα διακρίνεται σε τέσσερα στάδια με βάση την εξάπλωση της ασθένειας:
Στάδιο Ι (πρώιμη νόσος): ο καρκίνος βρίσκεται σε ένα μόνο λεμφαδένα ή σε ένα όργανο ή σε μια εξωλεμφαδενική περιοχή-ΙΕ
Στάδιο II (τοπικά προχωρημένη νόσος): ο καρκίνος βρίσκεται σε δύο ή περισσότερες περιοχές λεμφαδένων ή εντοπίζεται σε ένα εξωλεμφαδενικό όργανο ή σημείο από τη μία πλευρά του διαφράγματος -ΙΙΕ
Στάδιο III (προχωρημένη νόσος): ο καρκίνος περιλαμβάνει τους λεμφαδένες τόσο πάνω όσο και κάτω από το διάφραγμα και μπορεί να έχει προσβάλλει τοπικά ένα εξωλεμφαδενικό όργανο ή σημείο ή το σπλήνα ή και να συμβαίνουν και τα δύο-IIIE ή/και IIISE
Στάδιο IV (γενικευμένη νόσος): ο καρκίνος βρίσκεται σε διάφορα μέρη, σε ένα ή περισσότερα όργανα ή ιστούς (εκτός από τους λεμφαδένες) ή έχει προσβάλλει το ήπαρ, το αίμα ή το μυελό των οστών και μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει εμπλοκή λεμφαδένων.

Προγνωστικοί παράγοντες του λεμφώματος που σχετίζεται με το AIDS

Όταν ο αριθμός των CD4 είναι μικρότερος των 100/mm3, η ηλικία είναι κάτω των 35 ετών, γίνεται ενδοφλέβια χρήση φαρμάκων και η νόσος είναι σταδίου III και IV είναι αρνητικοί προγνωστικοί παράγοντες για το λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS. Όταν ένας παράγοντας είναι παρών η συνολική επιβίωση είναι περίπου 46 εβδομάδες, όταν δύο παράγοντες είναι παρόντες 44 εβδομάδες και όταν υπάρχουν 3 παράγοντες 18 εβδομάδες.

Θεραπεία του λεμφώματος που σχετίζεται με το AIDS

Χαμηλής δόσης χημειοθεραπεία με methotrexate, bleomycin, doxorubicin, cyclophosphamide, vincristine και dexamethasone (m-BACOD) χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την βελτίωση της αντοχής του μυελού των οστών και την ελάττωση της τοξικότητας σε ασθενείς που είχαν μεγάλο κίνδυνο να έχουν σοβαρές επιπλοκές από τις μολύνσεις. Αυτό το σχήμα χαμηλής δόσης doxorubicin και cyclophosphamide ήταν 50% χαμηλότερο σε δόση από τα κλασσικά σχήματα και το χρησιμοποιούσαν για πρόληψη της επέκτασης της νόσου στο ΚΝΣ. Βέβαια, υπήρχε πλήρης ανταπόκριση της τάξης του 41%, υποτροπή 23% και συνολική επιβίωση 35 εβδομάδες μόνο και πολλές παρενέργειες!!!

Η χρήση της αντιρετροϊκής θεραπείας (dideoxyinosine-DDI και HAART-highly active antiretroviral therapy) άλλαξε την πρόγνωση στους ασθενείς με AIDS. Η αντιρετροϊκή θεραπεία αυξάνει τα CD4 κύτταρα, ελαττώνει τον κίνδυνο για ευκαιριακές λοιμώξεις και αυξάνει την επιβίωση και την ποιότητα ζωής σε ασθενείς με AIDS.

Ο συνδυασμός cyclophosphamide, doxorubicin, vincristine και prednisone (CHOP) και άλλα παρόμοια σχήματα γίνονται σε ασθενείς με λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS. Ο ρόλος του rituximab είναι σημαντικός.

Υπάρχουν και άλλα σχήματα, όπως cyclophosphamide, doxorubicin και etoposide (CDE), etoposide, vincristine, doxorubicin, cyclophosphamide, predisone-EPOCH και αυξητικό παράγοντα λευκών, χωρίς όφελος στην επιβίωση και με κακή ποιότητα ζωής.

Σε περίπτωση υποτροπής του λεμφώματος από AIDS πολλοί χρησιμοποιούν gallium nitrate, PEF-asparaginase, και λιποσωμιακή doxorubicin, χωρίς όφελος στην επιβίωση.

Όσον αφορά την μεταμόσχευση μυελού των οστών σε ασθενείς με λέμφωμα που σχετίζεται με το AIDS, την χρήση των αντισωμάτων CD22 κ.ά είναι υπό διερεύνηση… αλλά χωρίς αποτελέσματα κι αυτά στην επιβίωση.

Καλύτερα να γίνονται μόνο φυσικές θεραπείες, σύμφωνα, με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου!!!

Σάρκωμα Kaposi’s που σχετίζεται με το AIDS

Το σάρκωμα Kaposi’s είναι το πιο συχνό νεόπλασμα που σχετίζεται με την HIV λοίμωξη στους ομοφυλόφιλους. Ένας αυξημένος κίνδυνος για σάρκωμα Kaposi σε άτομα μεγάλου κινδύνου για AIDS υποδηλώνει ότι και κάποιος άλλος παράγοντας μολυσματικός είναι η αιτία. Η αναγνώριση του HHV-8 στον όγκο σε ασθενείς με σάρκωμα Kaposi το αποδεικνύει αυτό. Ο ιός HHV-8 είναι μέλος της οικογένειας των γάμμα ερπητοϊών και περιλαμβάνει και δύο άλλους ιούς που είναι ικανοί να μεταλλάσσουν τα ανθρώπινα κύτταρα: τον ιό Epstein-Barr που κάνει αθάνατα τα ανθρώπινα Β κύτταρα και τον ερπητοϊό saimiri που κάνει αθάνατα τα Τ κύτταρα. Έχει διπλή έλικα DNA και η παρουσία υψηλού τίτλου αντισωμάτων στον ορό κατά του HHV-8 δείχνει ότι αυτός είναι ο αιτιολογικός παράγοντας.

Επίσης, ο HHV-1 έχει ανιχνευθεί στο 1-2% όσων δίνουν αίμα και στο 30% των ομοφυλόφιλων ανδρών που έχουν μολυνθεί με τον HIV. Η παρουσία στον ορό αντισωμάτων κατά του HHV-8 σε ασθενείς είναι παρόμοια με αυτή του HHV-1, αλλά όχι, όπως του ιού Epstein-Barr, ο οποίος είναι απανταχού παρών. Όμως, η επίπτωση στον ορό των αντισωμάτων κατά του HHV-8 είναι 40% σε περιοχές ενδημικές για το σάρκωμα Kaposi. O ρυθμός μετάδοσης σε αυτές τις γεωγραφικές περιοχές δεν είναι καλά ξεκαθαρισμένος, αλλά θεωρείται ότι αιτία είναι το πρωκτικό σεξ. Η παρουσία της μόλυνσης στα παιδιά της Αφρικής υποδεικνύει ότι θα υπάρχουν και άλλοι τρόποι μετάδοσης.

Παθογένεση του σαρκώματος Kaposi που σχετίζεται με το AIDS

H λοίμωξη με τον ιό HHV-8 είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του σαρκώματος Kaposi, αλλά ο ιός προκαλεί κακοήθη μετάλλαξη μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι κατεσταλμένο. Ο ιός μολύνει τα κύτταρα μέσω της κυτταρικής ιντεγκρίνης α-3β-1 (CD49_C/29). Τα κύτταρα αυτά περιλαμβάνουν τα Β κύτταρα, τα μικροαγγειακά ενδοθηλιακά κύτταρα και πιθανώς τα μονοκύτταρα και μακροφάγα. Ο ιός μπορεί να ανιχνευθεί στον ιστό του πρωτοπαθούς όγκου. Ο μηχανισμός μετάλλαξης των ενδοθηλιακών κυττάρων εξηγείται μέσω ενεργοποίησης της πρωτεϊνης του υποδοχέα της χημειοκίνης ORF74 (ιϊκή πρωτεϊνη G συζευγμένη υποδοχέα-vGPCR) που μπορεί να μεταμορφώσει κύτταρα και να προκαλέσει μια νόσο που μοιάζει με το σάρκωμα Kaposi. H ORF74 μπορεί να έχει παρακρινή αποτελέσματα μέσω της ρύθμισης των κυτταρικών γονιδίων που μπορεί να προκαλέσουν κυτταρική μετάλλαξη, συμπεριλαμβανομένων των ιϊκών φλεγμονωδών πρωτεϊνών των μακροφάγων (vMIP1 ή K6, vMIP-II ή Κ4 και η ιϊκή ιντερλευκίνη 6 ή Κ2).

Η ανταπόκριση του ξενιστή στον HHV-8 μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην αποτροπή εμφάνισης της νόσου. Η μείωση του σαρκώματος Kaposi’s και η πρόληψή του σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου, που έχουν επιτευχθεί με υψηλής δραστικότητας αντιρετροϊκή θεραπεία, κατά ένα μέρος, αντανακλά τα οφέλη της ανοσολογικής απόκρισης.

O HHV-8 μπορεί να αποφύγει την ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος ελαττώνοντας τα επίπεδα των μορίων του μείζονος συμπλέγματος ιστοσυμβατότητας τάξεως Ι MHC I με τα ιϊκά προϊόντα γονιδίων Κ5 και Κ3 μέσω αύξησης της ενδοκύττωσης και ελαττώνοντας την έκφραση της ταπασίνης. Έχει αποδειχθεί, επίσης, ότι η Κ5 ελαττώνει την ενδοκυτταρική προσκόλληση του μορίου ICAM και Β7-2, που είναι κρίσιμα μόρια τροποποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος για την ενεργοποίηση των αποτελεσματικών κυττάρων. Ο HIV εμπλέκεται στην ανάπτυξη του σαρκώματος Kaposi με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, το προϊόν του γονιδίου δημιουργίας του HIV-1 μπορεί να αυξήσει την αντιγραφή του HHV-8 και να αυξήσει την έκφραση του αυξητικού παράγοντα και των υποδοχέων του σαρκώματος Kaposi, όπως και της ιντερλευκίνης 6 και του υποδοχέα της. Η αντιγραφή του HIV-1 προκαλεί καρκινογένεση.

Σημεία και συμπτώματα σαρκώματος Kaposi που σχετίζεται με το AIDS

To σάρκωμα Kaposi προσβάλλει, κυρίως, το δέρμα, τους βλεννογόνους και το λίπος ή εμφανίζεται με έντονα αγγειούμενες, οζώδεις βλάβες. Η θνησιμότητα που σχετίζεται με το σάρκωμα Kaposi’s σχετίζεται με την σπλαχνική νόσο που συμβαίνει στο 50% των περιπτώσεων. Κάθε όργανο μπορεί να προσβληθεί, αν και η πρόγνωση είναι χειρότερη για ασθενείς που έχουν πνευμονική εμπλοκή.

Σταδιοποίηση του σαρκώματος Kaposi που σχετίζεται με το AIDS

Επικινδυνότητα

Χαρακτηριστικά	Καλή πρόγνωση-Όλα τα ακόλουθα	Φτωχή πρόγνωση-Όλα τα ακόλουθα
Όγκος	Ο όγκος περιορίζεται στο δέρμα και/ή στους λεμφαδένες και/ή υπάρχει ελάχιστη στοματική νόσος	Οίδημα από έλκος λόγω όγκου, εκτεταμένη στοματική νόσος από σάρκωμα Kaposi’s, σάρκωμα Kaposi’s και σε εξωλεμφαδενικές περιοχές
Ανοσοποιητικό Σύστημα	CD4 κύτταρα πάνω ή ίσα με 150/mm³	CD4 κύτταρα λιγότερα από 150/mm³
Συνοδά Νοσήματα	Δεν υπάρχει ιστορικό ευκαιριακής λοίμωξης ή Β-συμπτώματα, που είναι πυρετός, νυχτερινές εφιδρώσεις, απώλεια βάρους και κνησμός και η κλίμακα Karnofsky είναι ίση ή πάνω από 70	Υπάρχει ιστορικό ευκαιριακής λοίμωξης ή παράλληλα μπορεί να εμφανίζονται τα λεγόμενα Β-συμπτώματα, που είναι πυρετός, νυχτερινές εφιδρώσεις, απώλεια βάρους και κνησμός και η κλίμακα Karnofsky είναι κάτω από 70 ή υπάρχει νευρολογική νόσος ή λέμφωμα ή άλλη νόσος

Κατά την κλινική εξέταση ο όγκος είναι αγγειοβριθής ή μοιάζει να έχει αγγειακή εικόνα αλλά δεν υπάρχει βασική μεμβράνη και τα ενδοθηλιακά κύτταρα είναι ατρακτοειδή. Η αγγειακή ροή μέσω αυτών των αγγείων είναι διαταραγμένη και υπάρχει εξαγγείωση με λεύκωμα, ερυθρά και μονοπύρηνα κύτταρα.

Θεραπεία του σαρκώματος Kaposi που σχετίζεται με το AIDS

Η αφθονία των βλαβών και ο ρυθμός προόδου ποικίλλουν, ακόμη και σε σοβαρή ανοσοανεπάρκεια και σε χαμηλό αριθμό CD4. Το σάρκωμα Kaposi δεν μπορεί να θεραπευθεί λόγω του ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για τον HIV και τον HHV-8. Οι ασθενείς με σάρκωμα Kaposi πρέπει να λάβουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή για τον ιό HIV, γιατί η HAART θεραπεία μπορεί να μειώσει τον όγκο και να αποτρέψει την πρόοδο της νόσου. Αυτές οι ανταποκρίσεις είναι διαρκείς και αυξάνουν με την πρόοδο του χρόνου. Σε ασθενείς, βέβαια, με επιθετική νόσο η αντιρετροϊκή θεραπεία δεν είναι τόσο πολύ αποτελεσματική.

Η απόφαση για το είδος της θεραπείας εξαρτάται από την έκταση της νόσου, από την εντόπιση, από την πρόοδο και από το αν υπάρχει δυσλειτουργία οργάνου.

-Τοπική θεραπεία

Είναι καλή θεραπεία για ασθενείς που έχουν περιορισμένες και προσβάσιμες βλάβες. Όταν γίνεται τοπική θεραπεία χρησιμοποιούνται υγρό nitrogen, ενδοογκικά vinvlastine, 9 cis ρετινοϊκό οξύ σε κρέμα και ακτινοθεραπεία.

-Συστηματική θεραπεία

Σε κάποιες περιπτώσεις, κάποιοι κάνουν χημειοθεραπεία με bleomycin, Vincristine, doxorubicin+bleomycin+vincrristine, liposomal doxorubicin, liposomal daunorubicin, paclitaxel χαμηλής δόσης.

Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθούν αντιαγγειογενετικοί παράγοντες, θαλιδομίδη και αναστολέας μεταλοπρωτεϊνασών μεμβράνης, όπως Col-3…, αλλά δεν υπάρχει όφελος στην επιβίωση…

Καλύτερα να γίνονται μόνο φυσικές θεραπείες, σύμφωνα, με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου!!!

Η ζωή είναι πολύτιμη.

Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!

Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.

Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.

Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.

Μάθετε όλες τις πληροφορίες από τους συνεργάτες μας για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου, πατώντας εδώ.