Η καρδιοτοξικότητα και η καρδιακή βλάβη μετά από τη χημειοθεραπεία
Η καρδιοτοξικότητα από την χημειοθεραπεία είναι μεγάλη, ειδικά αν είστε διαβητικοί.
Η καρδιακή βλάβη που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία είναι χειρότερη σε ασθενείς με καρκίνο και συνοδές μεταβολικές ασθένειες-EuroEcho-Imaging 2016.
Η συνολική συνεισφορά της κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας για την επιβίωση 5 ετών σε ενήλικες είναι πολύ κάτω από το 3 τοις εκατό. Οι ογκολόγοι τώρα κατανοούν ότι η τοξική θεραπεία έχει ολέθριες συνέπειες για τα άτομα με μεταβολικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης, όπου υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η καρδιακή βλάβη προκύπτει από την αθροιστική δόση των φαρμάκων της χημειοθεραπείας. Η χημειοθεραπεία είναι επιζήμια για την καρδιά, αλλά τα επίπεδο των βλαβών για τα άτομα με μεταβολικό νόσημα είναι εκτεταμένα και οι κίνδυνοι αντισταθμίζουν τα οφέλη.
Καρδιακή βλάβη μπορεί να συμβεί ακόμη και με χαμηλές δόσεις φαρμάκων, εάν το άτομο είχε προηγουμένως λάβει ακτινοβολία και άλλες φαρμακευτικές θεραπείες.
Η καρδιοτοξικότητα που προκαλείται από την χημειοθεραπεία με ανθρακυκλίνες είναι μεγάλη. Στα επόμενα χρόνια αυτή η καρδιοτοξικότητα φαίνεται ότι θα αυξήσει τα ποσοστά της καρδιακής ανεπάρκειας στους επιζώντες από καρκίνο.
Η καρδιοτοξικότητα μπορεί να είναι αναστρέψιμη στα πρώτα στάδια πριν αναπτυχθεί έκδηλη καρδιακή ανεπάρκεια, ιδιαίτερα κατά το πρώτο έτος μετά την θεραπεία, όταν αναπτύσσει έως και 80% της συστολικής δυσλειτουργίας.
Όσοι ασθενείς έχουν καρκίνο και λαμβάνουν ανθρακυκλίνες, πρέπει να κάνουν συχνά κλινική εξέταση και υπερηχοκαρδιογραφική αξιολόγηση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη χημειοθεραπεία, ανεξάρτητα από το εάν ή ο ασθενής έχει συμπτώματα ή όχι. Ο στόχος είναι να ανιχνευθεί η καρδιοτοξικότητα νωρίς, ώστε να προληφθεί η καρδιακή ανεπάρκεια.
Γίνεται triplex καρδιάς και μετρούνται οι διαστάσεις των καρδιακών κοιλοτήτων, η συστολική και διαστολική λειτουργία και το κλάσμα εξώθησης.
Η doxorubicin και η epirubicin καταπονούν την καρδιά και μειώνουν και το κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας σταδιακά. Οι ασθενείς με υπέρταση, έχουν μεγαλύτερες μειώσεις στο κλάσμα εξώθησης. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν σημαντικά μεγαλύτερη καταπόνηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας και είναι ένα πρώιμος προγνωστικός δείκτης της καρδιακής ανεπάρκειας και είναι ιδιαίτερα έντονος σε ασθενείς με διαβήτη.
Οι ασθενείς με διαβήτη και καρκίνο δεν πρέπει να κάνουν καρδιοτοξική χημειοθεραπεία…
Διαβάστε, επίσης,
Η τοξικότητα των κυτταροστατικών φαρμάκων
Η αντλία νατρίου και καλίου στη θεραπεία του καρκίνου
Ο ρόλος του ογκολόγου στον πρώιμο καρκίνο μαστού
www.emedi.gr
