Ημικρανία

11 Αυγούστου 2020

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την ημικρανία

Η ημικρανία είναι παροξυσμική, συνήθως, ετερόπλευρη, σοβαρή κεφαλαλγία, διαρκεί 2-72 ώρες, συνοδεύεται από γαστρεντερικά, οφθαλμολογικά ή άλλα νευρολογικά σημεία και είναι χωρίς συμπτώματα μεταξύ των επεισοδίων. Τα επεισόδια ποικίλλουν σε συχνότητα, από εβδομαδιαία σε λιγότερα από ένα το χρόνο.

Οι επτά υποκατηγορίες ημικρανίας βασιζόμενες στο σύμπλεγμα των συμπτωμάτων

-Χωρίς αύρα, κοινή ημικρανία που επηρεάζει το 80% των ασθενών

-Ημικρανία με αύρα, κλασσική ημικρανία που επηρεάζει λιγότερο από το 20% των ασθενών. Οι ασθενείς έχουν εμπειρία από μερικά σταθερά προειδοποιητικά συμπτώματα πριν τον πονοκέφαλο. Ευρεία ποικιλία αύρας αναφέρεται, από ένα ειδικό νευρολογικό σημείο ή σύμπτωμα π.χ, σκότωμα μέχρι μη ειδική αλλαγή διάθεσης. Σπάνιες μορφές είναι η ημιπληγική ημικρανία με παροδική ημιπάρεση και/ή παραισθησία, η ημικρανία της βασικής αρτηρίας (ημικρανία Bickerstaff) με αύρα μεικτών συμπτωμάτων που υποδηλώνει ισχαιμία στον οπίσθιο εγκέφαλο

-Οφθαλμολογική ημικρανία (σπάνια) με παράλυση του 3ου κρανιακού νεύρου, ομόπλευρη στον ημικρανιακό πόνο κατά τη διάρκεια της κεφαλαλγίας

-Αμφιβληστροειδική κεφαλαλγία (σπάνια) με συμπτώματα από βλάβες των αγγείων του αμφιβληστροειδούς κατά τη διάρκεια του πονοκέφαλου

-Περιοδικά σύνδρομα παιδικής ηλικίας, ισοδύναμα ημικρανίας σε παιδιά. Υποτροπιάζοντα επεισόδια με συμπτώματα, όπως έμετο, κοιλιακό άλγος και ίλιγγος που υπερισχύει του πονοκέφαλου

-Επιπλοκή της ημικρανίας ή status migrainous που εμφανίζεται όταν η προσβολή δε γίνεται αυτόματα. Μπορεί να συμβεί κι εγκεφαλική εμβολή κατά τη διάρκεια του επεισοδίου ημικρανίας

Επηρεάζονται το νευρικό, το μυοσκελετικό, το καρδιοαγγειακό και το γαστρεντερικό σύστημα.

Πάνω από ένα 70% των ασθενών έχουν οικογενειακό ιστορικό και υπάρχει και γενετική συμμετοχή με ένα υπολειπόμενο γονίδιο με, περίπου, 70% διεισδυτικότητα ή ένα επικρατούν γονίδιο με μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στις γυναίκες.

Περίπου 75% των ασθενών δεν συμβουλεύονται ειδικό.

Επεισόδιο ημικρανίας αναφέρει το 1-25% του πληθυσμού σε προηγούμενο χρόνο.

Ένα επεισόδιο τουλάχιστον ημικρανίας αναφέρει 10% των αντρών ηλικίας 12-80 ετών και το 18% των γυναικών 12-80 ετών.

Η ημικρανία εμφανίζεται συχνότερα σε νεαρούς ενήλικες < των 50 ετών με έναρξη στην εφηβεία έως την ηλικία των 30 ετών.

Σημεία και συμπτώματα ημικρανίας

Η αύρα προηγείται του πονοκέφαλου κατά λιγότερο από 1 ώρα στην κλασσική ημικρανία

Οπτικές διαταραχές (φωτοψία, ημιανοψία, σκότωμα, σπινθηροβόλο σκότωμα, γραμμές ζιγκ-ζαγκ και παραισθήσεις)

Σημεία από το ΚΝΣ (παραισθησία, αφασία, ημιπάρεση του προσώπου και/ή του άνω άκρου, οφθαλμικά και άλλα συμπτώματα από το ΚΝΣ)

Αισθητικές διαταραχές της όρασης (φωτοφοβία), γεύσης, όσφρησης, ακοής

Ψυχολογικά συμπτώματα (deja vu-ο όρος προμνησία περιγράφει την αίσθηση ότι κάποιος έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μία κατάσταση, ευφορία, άγχος, κόπωση, αλλαγές διάθεσης)

Πονοκέφαλος ετερόπλευρος < από 30% αμφοτερόπλευρος), σοβαρός σφύζων, επιδεινούμενος με την κίνηση

Ναυτία (87%), έμετος (56%), διάρροια (16%)

Φωτοφοβία (82%)

Ευαισθησία τριχωτού κεφαλής (65%)

Ελαφρά ζάλη (72%), ίλιγγος (33%), συγκοπή (10%)

Παραισθησία γύρω από το στόμα

Ωχρότητα, πυρετός, ερυθρότητα, έξαψη προσώπου (αιφνίδιο ερύθημα), πολυουρία

Υπάρχουν τέσσερις πιθανές φάσεις σε μια ημικρανία, αν και δεν συμβαίνουν απαραίτητα όλες οι φάσεις:

Η πρόδρομη, που συμβαίνει ώρες ή ημέρες πριν από τον πονοκέφαλο

Η αύρα, που προηγείται, αμέσως, πριν από τον πονοκέφαλο

Η φάση του πόνου, επίσης, γνωστή ως φάση πονοκέφαλου

Η μετά τον πονοκέφαλο φάση, που παρατηρείται μετά το τέλος μιας επίθεσης ημικρανίας

Οι ημικρανίες σχετίζονται με τη μείζονα κατάθλιψη, τη διπολική διαταραχή, τις διαταραχές άγχους και την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Αυτές οι ψυχιατρικές διαταραχές είναι περίπου 2-5 φορές πιο συχνές σε άτομα χωρίς αύρα και 3-10 φορές πιο συχνές σε άτομα με αύρα.

Αίτια ημικρανίας

Η ακριβής αιτιολογία είναι άγνωστη

Ανωμαλία του μεταβολισμού της σεροτονίνης

Διαταραχή της αιματικής ροής του εγκεφάλου

Διαστολή των αρτηριών του κρανίου

Συγκεκριμένες τροφές ή οινόπνευμα (σοκολάτα, τυρί, καπνιστό κρέας, κόκκινο κρασί)

Παραλειπόμενα γεύματα

Καταμήνιος κύκλος. Άλλες ορμονικές επιδράσεις, όπως η εγκυμοσύνη, η περιεμμηνόπαυση και η εμμηνόπαυση, διαδραματίζουν επίσης ρόλο. Αυτές οι ορμονικές επιρροές φαίνεται να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στην ημικρανία χωρίς αύρα. Οι ημικρανίες, συνήθως, δεν εμφανίζονται κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης ή μετά την εμμηνόπαυση

Αντισυλληπτικά από το στόμα

Κόπωση ή υπερβολικός ύπνος

Υπερβολικό φως ή φως που τρεμοπαίζει

Άγχος ή ανακούφιση άγχους (άγχος του Σαββατοκύριακου)

Υπάρχει γενετική επίδραση 34% έως 51% της πιθανότητας εμφάνισης ημικρανίας. Αυτή η γενετική σχέση είναι ισχυρότερη για τις ημικρανίες με αύρα παρά για τις ημικρανίες χωρίς αύρα. Ορισμένες συγκεκριμένες παραλλαγές γονιδίων αυξάνουν τον κίνδυνο κατά μια μικρή έως μέτρια πιθανότητα.

Έχει αποδειχθεί ότι τέσσερα γονίδια εμπλέκονται στην οικογενειακή ημιπληγική ημικρανία. Τρία από αυτά τα γονίδια εμπλέκονται στη μεταφορά ιόντων. Το τέταρτο είναι μια αξονική πρωτεΐνη που σχετίζεται με το σύμπλεγμα εξωκυττάρωσης. Μια άλλη γενετική διαταραχή που σχετίζεται με την ημικρανία είναι το σύνδρομο CADASIL ή η εγκεφαλική αυτοσωματική κυρίαρχη αρτηριοπάθεια με υποφλοιώδη εμφράγματα και λευκοεγκεφαλοπάθεια. Υπάρχει προστατευτικό αποτέλεσμα από πολυμορφισμούς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης στην ημικρανία. Το γονίδιο TRPM8, το οποίο κωδικοποιεί ένα κανάλι κατιόντων, συνδέεται με ημικρανίες.

Παράγοντες κινδύνου ημικρανίας

Οικογενειακό ιστορικό ημικρανίας

Θήλυ φύλο

Νεαρή ηλικία

Ατομικό ιστορικό υποτροπιάζοντος κοιλιακού άλγους στην παιδική ηλικία, περιοδικός έμετος ή ναυτία ταξιδιού

Στα παιδιά εμφανίζονται με κοιλιακό άλγος και έμετο, αντί για πονοκέφαλο

Σε ηλικιωμένους η ημικρανία είναι σπάνια κι έχει σχέση με την παροδική καθολική αμνησία και πρέπει να γίνεται διερεύνηση για ενδοκρανιακή βλάβη

Στην εγκυμοσύνη τα επεισόδια μειώνονται η καταργούνται

Διαφορική διάγνωση ημικρανίας

Αρθροιστική κεφαλαλγία

Κεφαλαλγία έντασης

Δευτεροπαθής κεφαλαλγία

Εθισμός από φάρμακα

Ψυχογενής πονοκέφαλος

Τα συμπτώματα ημικρανίας μοιάζουν με κάποιες μορφές επιληψίας

Διάγνωση ημικρανίας

Εργαστηριακά ευρήματα

Χρήσιμα για να αποκλειστούν άλλες αιτίες του πονοκεφάλου (κροταφική αρτηρίτιδα, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα κ.ά)

Αλλαγές στα επίπεδα σεροτονίνης και μεταβολιτών της στα ούρα, αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια των επεισοδίων

Αλλαγές στην περιοχική ενδοκρανιακή ροή

MRI ή CT εγκεφάλου (αποκλεισμός όγκων εγκεφάλου ή αγγειακές δυσπλασίες)

Η διάγνωση της ημικρανίας βασίζεται στα σημεία και συμπτώματα.

Πέντε ή περισσότερες επιθέσεις – για ημικρανία με αύρα, δύο επιθέσεις είναι αρκετές για τη διάγνωση.

Διάρκεια τεσσάρων ωρών έως τριών ημερών

Δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

Μονομερής (επηρεάζει το μισό κεφάλι)

Παλμός

Μέτρια ή σοβαρή ένταση πόνου

Επιδεινώθηκε ή προκάλεσε αποφυγή σωματικής δραστηριότητας

Ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

Ναυτία και / ή έμετος

Ευαισθησία τόσο στο φως (φωτοφοβία) όσο και στον ήχο (φωνοφοβία)

Εάν κάποιος βιώσει δύο από τα ακόλουθα: φωτοφοβία, ναυτία ή αδυναμία εργασίας ή μελέτης για μια ημέρα, η διάγνωση είναι πιο πιθανή.

Σε άτομα με τέσσερα στα πέντε από τα ακόλουθα: παλλόμενος πονοκέφαλος, διάρκεια 4-72 ωρών, πόνος στη μία πλευρά του κεφαλιού, ναυτία ή συμπτώματα που επηρεάζουν τη ζωή του ατόμου, η πιθανότητα να είναι ημικρανία είναι 92%.

Σε άτομα με λιγότερα από τρία από αυτά τα συμπτώματα η πιθανότητα είναι 17%.

Θεραπεία ημικρανίας

-Συμπίεση της σύστοιχης κροταφικής αρτηρίας

-Ψυχρό επίθεμα στο σύστοιχο κρόταφο, μάτι ή ινίο

-Ο ασθενής ξαπλώνει τελείως ακίνητος και τοποθετούνται τριγωνικά μαξιλάρια για να στηρίζουν το κεφάλι και το λαιμό

-Ελαττώστε το φως, θόρυβο και οσμές από μαγείρεμα και καπνό από τσιγάρο

-Ο ασθενής είναι άνετος ότσν είναι κατακεκλιμένος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο

Φάρμακα για την ημικρανία

Τα προληπτικά φάρμακα για την ημικρανία θεωρούνται αποτελεσματικά εάν μειώνουν τη συχνότητα ή τη σοβαρότητα των επιθέσεων της ημικρανίας κατά τουλάχιστον 50%.

Η τοπιραμάτη, το βαλπροϊκό νάτριο, η προπρανολόλη και μετοπρολόλη θεωρούνται φάρμακα πρώτης γραμμής. Η προπρανολόλη και η τοπιραμάτη έχουν τις καλύτερες ενδείξεις στα παιδιά.

Επίσης, χρησιμοποιούνται η γκαμπαπεντίνη και η πρεγκαμπαλίνη.

Η τιμολόλη είναι, επίσης, αποτελεσματική για την πρόληψη της ημικρανίας και τη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας της ημικρανίας, ενώ η φροβατριπτάνη είναι αποτελεσματική για την πρόληψη της εμμηνορροϊκής ημικρανίας.

Τα συμπληρώματα μαγνησίου είναι πολύ αποτελεσματικά.

Η αμιτριπτυλίνη και η βενλαφαξίνη είναι πιθανώς επίσης αποτελεσματικά.

Η αναστολή της αγγειοτασίνης είτε από έναν αναστολέα ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης είτε από τον ανταγωνιστή του υποδοχέα της αγγειοτενσίνης II μπορεί να μειώσει τις επιθέσεις.

Τα φάρμακα που σχετίζονται με το γονίδιο κατά της καλσιτονίνης, φαίνεται να μειώνουν τη συχνότητα των ημικρανιών κατά ένα έως δύο ανά μήνα, αλλά είναι ακριβά κι έχουν πολλές παρενέργειες.

Χρησιμοποιείται ευρεία ποικιλία από αγγειοσυσπαστικά, αναλγητικά, αντιεμετικά και ηρεμιστικά και πρέπει να λαμβάνονται νωρίς στα επεισόδια.

Ο βελονισμός χρησιμοποιείται.

Η φυσιοθεραπεία, το μασάζ και η χαλάρωση και η χειροπρακτική θεραπεία είναι αποτελεσματικά.

Τα αποδεικτικά στοιχεία υποστηρίζουν τη χρήση τεχνικών μείωσης του στρες, όπως γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, η βιοανάδραση και οι τεχνικές χαλάρωσης.

Η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των επιθέσεων.

Το butterbur ή Eurasian herb ή πετασίτης είναι κατάλληλο για την ημικρανία. Περιέχει αλκαλοειδή πυρρολιζιδίνης.

Το συνένζυμο Q10 μειώνει τη συχνότητα της ημικρανίας.

Η μελατονίνη είναι, επίσης, κατάλληλη για την πρόληψη και τη θεραπεία της ημικρανίας. Η μελατονίνη βελτιώνει τον ύπνο, έχει άμεση δράση στους υποδοχείς μελατονίνης στον εγκέφαλο και έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Οι ιατρικές συσκευές, όπως η βιοανάδραση και οι νευροδιεγέρτες βοηθούν στην πρόληψη της ημικρανίας. Η βιοανάδραση βοηθά τους ανθρώπους να γνωρίζουν ορισμένες φυσιολογικές παραμέτρους, ώστε να τις ελέγχουν και να προσπαθούν να χαλαρώσουν και είναι αποτελεσματικές για τη θεραπεία της ημικρανίας. Η νευροδιέγερση χρησιμοποιεί μη διεισδυτικούς ή εμφυτεύσιμους νευροδιεγερτές παρόμοιους με τους βηματοδότες για τη θεραπεία των δυσάρεστων χρόνιων ημικρανιών. Ένας διαδερμικός ηλεκτρικός διεγέρτης νεύρου και ένας διακρανιακός μαγνητικός διεγέρτης βοηθούν στην πρόληψη των ημικρανιών και μειώνουν τη συχνότητα των ημικρανιών. Η χειρουργική επέμβαση για την ημικρανία περιλαμβάνει την αποσυμπίεση ορισμένων νεύρων γύρω από το κεφάλι και το λαιμό. Η διέγερση του ινιακού νεύρου είναι αποτελεσματική.

Η χορήγηση οξυγόνου 8-10 λίτρα για 10 λεπτά βοηθά.

Υπάρχουν τρεις κύριες πτυχές της θεραπείας: πρόκληση αποφυγής, οξύς έλεγχος των συμπτωμάτων και φαρμακευτική αγωγή για πρόληψη.

Τα φάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά εάν χρησιμοποιηθούν πρώιμα σε μια επίθεση. Η συχνή χρήση φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των πονοκεφάλων στην οποία οι πονοκέφαλοι γίνονται πιο σοβαροί και συχνότεροι. Αυτό μπορεί να συμβεί με τις τριπτάνες, τις εργοταμίνες και τα αναλγητικά, ειδικά οπιοειδή αναλγητικά. Λόγω αυτών των ανησυχιών, συνιστάται η χρήση απλών αναλγητικών λιγότερο από τρεις ημέρες την εβδομάδα.

Αναλγητικά

Η συνιστώμενη αρχική θεραπεία για άτομα με ήπια έως μέτρια συμπτώματα είναι τα απλά αναλγητικά, όπως, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) ή ο συνδυασμός παρακεταμόλης (επίσης γνωστής ως ακεταμινοφαίνη), ασπιρίνης και καφεΐνης. Αρκετά ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένης της δικλοφαινάκης και της ιβουπροφαίνης χρησιμοποιούνται. Η ασπιρίνη μπορεί να ανακουφίσει τον μέτριο έως σοβαρό πόνο της ημικρανίας, με αποτελεσματικότητα παρόμοια με τη σουματριπτάνη. Η Κετορολάκη διατίθεται σε ενδοφλέβια και ενδομυϊκά σκευάσματα. Η παρακεταμόλη, είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με μετοκλοπραμίδη, είναι μια άλλη αποτελεσματική θεραπεία με χαμηλό κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ενδοφλέβια μετοκλοπραμίδη είναι επίσης αποτελεσματική από μόνη της. Κατά την εγκυμοσύνη, η παρακεταμόλη και η μετοκλοπραμίδη θεωρούνται ασφαλή όπως και τα ΜΣΑΦ έως το τρίτο τρίμηνο.

Τριπτάνες

Οι τριπτάνες, όπως, η σουματριπτάνη είναι αποτελεσματικές τόσο για τον πόνο όσο και για τη ναυτία έως και στο 75% των ατόμων. Όταν η σουματριπτάνη λαμβάνεται με ναπροξένη, λειτουργεί καλύτερα. Είναι οι αρχικά συνιστώμενες θεραπείες για εκείνους με μέτριο έως σοβαρό πόνο ή για άτομα με ήπια συμπτώματα που δεν ανταποκρίνονται στα απλά αναλγητικά. Οι διάφορες διαθέσιμες μορφές περιλαμβάνουν από του στόματος, ενέσιμα, ρινικά σπρέι και δισκία υπογλώσια. Γενικά, όλες οι τριπτάνες εμφανίζονται εξίσου αποτελεσματικές, με παρόμοιες παρενέργειες. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ήπιες, όπως οι εξάψεις. Ωστόσο, έχουν εμφανιστεί σπάνιες περιπτώσεις ισχαιμίας του μυοκαρδίου. Επομένως, δεν συνιστώνται για άτομα με καρδιαγγειακά νοσήματα, με ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου ή για άτομα που έχουν ημικρανίες που συνοδεύονται από νευρολογικά προβλήματα. Επιπλέον, οι τριπτάνες πρέπει να συνταγογραφούνται σε όσους έχουν αγγειακά νοσήματα. Επίσης, μπορεί να προκαλέσουν υπερβολικούς πονοκεφάλους όταν χρησιμοποιούνται περισσότερο από 10 ημέρες το μήνα.

Εργοταμίνες

Η εργοταμίνη και η διυδροεργοταμίνη είναι παλαιότερα φάρμακα που εξακολουθούν να συνταγογραφούνται για τις ημικρανίες, σε ρινικό σπρέι και ενέσιμες μορφές. Είναι εξίσου αποτελεσματικά με τις τριπτάνες. Μπορούν να προκαλέσουν αγγειοσπασμό συμπεριλαμβανομένου του στεφανιαίου αγγειόσπασμου και αντενδείκνυται σε άτομα με στεφανιαία νόσο.

Άλλα

Η ενδοφλέβια μετοκλοπραμίδη, η ενδοφλέβια προχλωροπεραζίνη ή η ενδορινική λιδοκαΐνη είναι άλλες πιθανές επιλογές. Η μετοκλοπραμίδη ή η προχλωροπεραζίνη είναι η συνιστώμενη θεραπεία για όσους παρουσιάζονται στα επείγοντα περιστατικά. Η αλοπεριδόλη, επίσης, χρησιμοποιείται. Μια εφάπαξ δόση ενδοφλέβιας δεξαμεθαζόνης σχετίζεται με μείωση κατά 26% στην υποτροπή του πονοκέφαλου τις επόμενες 72 ώρες.

Η χειροπρακτική της σπονδυλικής στήλης για τη θεραπεία της συνεχιζόμενης ημικρανίας συνιστάται.

Συνιστάται να μην χρησιμοποιούνται οπιοειδή και βαρβιτουρικά λόγω αμφισβητήσιμης αποτελεσματικότητας, εθιστικού δυναμικού και του κινδύνου επανεμφάνισης κεφαλαλγίας. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η προποφόλη μπορεί να είναι χρήσιμη εάν άλλα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά.

Η ιβουπροφαίνη βοηθά στη μείωση του πόνου σε παιδιά με ημικρανίες και είναι η αρχικά συνιστώμενη θεραπεία. Η παρακεταμόλη δε φαίνεται να είναι αποτελεσματική στην ανακούφιση από τον πόνο. Οι τριπτάνες είναι αποτελεσματικές, αν και υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσουν παρενέργειες, όπως διαταραχή της γεύσης, ρινικά συμπτώματα, ζάλη, κόπωση, χαμηλή ενέργεια, ναυτία ή έμετο. Η ιβουπροφαίνη πρέπει να χρησιμοποιείται λιγότερο από τις μισές ημέρες σε ένα μήνα και οι τριπτάνες λιγότερο από το ένα τρίτο των ημερών σε ένα μήνα για τη μείωση του κινδύνου πολλών πονοκεφάλων.

Χρόνια ημικρανία

Η τοπιραμάτη και τοξίνη αλλαντίασης (Botox) χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της χρόνιας ημικρανίας. Η τοξίνη αλλαντίασης είναι χρήσιμη σε άτομα με χρόνιες ημικρανίες. Το αντι-CGRP μονοκλωνικό αντίσωμα (αντίσωμα καλσιτονίνης) erenumab βελτιώνει λίγο τη διάρκεια ημικρανιών, αλλά έχει παρενέργειες.

Πρόληψη ημικρανίας

Αποφύγετε τους εκλυτικούς παράγοντες των επεισοδίων.

Πάρτε προπρανολόλη 80-120 mg ημερησίως ή ατενολόλη 50-100 mg ημερησίως ή ναδολόλη 40-80 mg ημερησίως ή μεταπρολόλη 100-450 mg ημερησίως ή αμιτριπτυλίνη 50-150 mg ημερησίως ή μεθυλοεργίδη 5-8 mg ημερησίως ή κυπροεπταδίνη 4-16 mg ημερησίως ή εργονοβίνη 0,4-2 mg ημερησίως ή βεραπαμίλη 80-120 mg 3 φορές την ημέρα. Άλλα φάρμακα είναι η pizotyline που είναι ανταγωνιστής 5ΗΤ, Η νιμοδιπίνη και η flunarizine που μπλοκάρουν τα κανάλια ασβεστίου και η pirprofen που είναι ΜΣΑΦ σε υπόθετα 600 mg για οξέα επεισόδια.

Επιπλοκές ημικρανίας

Μόνιμη ημικρανία (status migrainous) που διαρκεί περισσότερο από 72 ώρες και οδηγεί σε αφυδάτωση, άσηπτη μηνιγγίτιδα κι εξάντληση.

Ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια του επεισοδίου.

Λευκοεγκεφαλοπάθεια, κυρίως, σε γυναίκες, σε χρόνια ημικρανία.

Υπάρχουν τέσσερα βασικά μοτίβα της νόσου: τα συμπτώματα μπορούν να επιλυθούν εντελώς, τα συμπτώματα μπορούν να συνεχιστούν αλλά να γίνουν σταδιακά λιγότερα με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν με την ίδια συχνότητα και σοβαρότητα ή οι επιθέσεις μπορεί να γίνουν χειρότερες και συχνότερες.

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη φλεγμονώδη ημικρανία

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη φλεγμονώδη ημικρανία