Χρήσιμες πληροφορίες για τον πυρετό Lassa
Ο πυρετός Lassa είναι οξεία, πιθανώς, θανατηφόρος, λοιμώδης νόσος που εμφανίζεται στη Δυτική Αφρική.
Χαρακτηριστικά: υψηλός πυρετός, φαρυγγίτιδα, έμετος, κοιλιακά άλγη, δύσπνοια, ακολουθούμενα από αιμορραγίες και σοκ.
Συνήθης πορεία, οξεία, προοδευτική ύφεση του πυρετού.
Ο πυρετός Lassa, επίσης γνωστός ως αιμορραγικός πυρετός Lassa, είναι ένας τύπος ιογενούς αιμορραγικού πυρετού που προκαλείται από τον ιό Lassa.
Πολλοί από αυτούς που έχουν μολυνθεί από τον ιό δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Όταν εμφανίζονται συμπτώματα, συνήθως, περιλαμβάνουν πυρετό, αδυναμία, πονοκεφάλους, έμετο και μυϊκούς πόνους. Λιγότερο συχνά μπορεί να υπάρχει αιμορραγία από το στόμα ή το γαστρεντερικό σωλήνα. Ο κίνδυνος θανάτου από τη στιγμή που μολυνθεί είναι περίπου ένα τοις εκατό και εμφανίζεται συχνά εντός δύο εβδομάδων από την έναρξη των συμπτωμάτων. Από αυτούς που επιζούν, περίπου το ένα τέταρτο έχει απώλεια ακοής, η οποία βελτιώνεται μέσα σε τρεις μήνες σε περίπου τις μισές από αυτές τις περιπτώσεις. Η ασθένεια, συνήθως, μεταδίδεται αρχικά στους ανθρώπους μέσω της επαφής με τα ούρα ή τα κόπρανα ενός μολυσμένου ποντικού. Στη συνέχεια, η εξάπλωση μπορεί να συμβεί μέσω άμεσης επαφής μεταξύ ανθρώπων.
Η διάγνωση με βάση τα συμπτώματα είναι δύσκολη. Η επιβεβαίωση γίνεται με εργαστηριακό έλεγχο για την ανίχνευση του RNA του ιού, των αντισωμάτων για τον ιό ή του ίδιου του ιού σε κυτταρική καλλιέργεια. Άλλες καταστάσεις που μπορεί να παρουσιαστούν παρόμοια περιλαμβάνουν τον ιό Έμπολα, την ελονοσία, τον τυφοειδή πυρετό και τον κίτρινο πυρετό. Ο ιός Lassa είναι μέλος της οικογένειας των ιών Arenaviridae.
Δεν υπάρχει εμβόλιο.
Η πρόληψη απαιτεί την απομόνωση όσων έχουν μολυνθεί και τη μείωση της επαφής με τα ποντίκια. Άλλες προσπάθειες για τον έλεγχο της εξάπλωσης της ασθένειας περιλαμβάνουν το να έχετε μια γάτα για να κυνηγήσει τα ποντίκια και την αποθήκευση τροφής σε σφραγισμένα δοχεία.
Η θεραπεία στοχεύει στην αντιμετώπιση της αφυδάτωσης και στη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Το αντιιικό φάρμακο ριμπαβιρίνη έχει προταθεί.
Οι περιγραφές της νόσου χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1950. Ο ιός περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1969 από ένα κρούσμα στην πόλη Lassa, στην Πολιτεία Borno, στη Νιγηρία. Ο πυρετός Lassa είναι σχετικά συχνός στη Δυτική Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Νιγηρίας, της Λιβερίας, της Σιέρα Λεόνε, της Γουινέας και της Γκάνας. Υπάρχουν περίπου 300.000 έως 500.000 περιπτώσεις που οδηγούν σε 5.000 θανάτους ετησίως.
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΥΡΕΤΟΥ LASSA
Η έναρξη των συμπτωμάτων είναι τυπικά 7 έως 21 ημέρες μετά την έκθεση. Στο 80% των ατόμων που έχουν μολυνθεί εμφανίζονται λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Αυτά τα ήπια συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, κόπωση, αδυναμία και πονοκέφαλο. Στο 20% των ανθρώπων μπορεί να εμφανιστούν πιο σοβαρά συμπτώματα όπως αιμορραγία ούλων, αναπνευστικά προβλήματα, έμετος, πόνος στο στήθος ή επικίνδυνα χαμηλή αρτηριακή πίεση. Οι μακροχρόνιες επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια ακοής. Σε όσες είναι έγκυες, αποβολή μπορεί να συμβεί στο 95% των γυναικών που τεκνοποιούν. Ο πυρετός Lassa μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί κλινικά από άλλους ιογενείς αιμορραγικούς πυρετούς, όπως η νόσος του ιού Έμπολα. Ένας συνδυασμός φαρυγγίτιδας, πόνου πίσω από το στέρνο, παρουσίας περίσσειας πρωτεΐνης στα ούρα και πυρετού μπορεί να υποδηλώνουν πυρετό Lassa με υψηλότερη ειδικότητα. Σε περιπτώσεις όπου επέρχεται θάνατος, αυτός συνήθως συμβαίνει εντός 14 ημερών από την έναρξη. Περίπου το 1% όλων των λοιμώξεων από τον ιό Lassa καταλήγουν σε θάνατο. Περίπου το 15%-20% εκείνων που χρειάστηκαν νοσηλεία για τον πυρετό Lassa πεθαίνουν. Ο κίνδυνος θανάτου είναι μεγαλύτερος σε όσες είναι έγκυες. Ένα «σύνδρομο πρησμένου μωρού» μπορεί να εμφανιστεί σε νεογέννητα, βρέφη και νήπια με οίδημα με εντυπώματα, κοιλιακή διάταση και αιμορραγία.
ΑΙΤΙΑ ΠΥΡΕΤΟΥ LASSA
- Ο ιός Lassa, μία μορφή RNA ιού που βρίσκεται στις απεκκρίσεις των αγρίων τρωκτικών.
Ο ιός Lassa είναι μέλος των Arenaviridae, μιας οικογένειας ιών RNA με μονή έλικα. Αυτός ο ιός έχει τόσο μεγάλο όσο και μικρό τμήμα γονιδιώματος, με τέσσερις γενεαλογίες που έχουν αναγνωριστεί μέχρι σήμερα: Josiah, GA391, LP και στέλεχος AV.
Εξάπλωση
Ο ιός Lassa, συνήθως, εξαπλώνεται στους ανθρώπους από άλλα ζώα, συγκεκριμένα από το ποντίκι Natal multimammate ή τον αφρικανικό αρουραίο, που ονομάζεται επίσης και ο αρουραίος Natal multimammate (Mastomys natalensis). Αυτό είναι ίσως το πιο συχνό ποντίκι στην ισημερινή Αφρική, συχνό στα ανθρώπινα νοικοκυριά και τρώγεται… σε ορισμένες περιοχές. Το ποντίκι μπορεί γρήγορα να παράγει μεγάλο αριθμό απογόνων, τείνει να αποικίζει ανθρώπινους οικισμούς, αυξάνοντας τον κίνδυνο επαφής τρωκτικού-ανθρώπου και βρίσκεται σε όλο το δυτικό, κεντρικό και ανατολικό τμήμα της αφρικανικής ηπείρου. Μόλις το ποντίκι γίνει φορέας, θα αποβάλλει τον ιό καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του μέσω των περιττωμάτων και των ούρων, δημιουργώντας άφθονες ευκαιρίες για έκθεση. Ο ιός, πιθανότατα, μεταδίδεται με την επαφή με τα κόπρανα ή τα ούρα ζώων που έχουν πρόσβαση σε αποθήκες σιτηρών σε κατοικίες. Τα άτομα που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη λοίμωξη είναι εκείνα που ζουν σε αγροτικές περιοχές, όπου δεν επικρατεί η υγιεινή. Η μόλυνση εμφανίζεται, συνήθως, με άμεση ή έμμεση έκθεση σε ζωικά περιττώματα μέσω της αναπνευστικής ή γαστρεντερικής οδού. Η εισπνοή μικροσκοπικών σωματιδίων μολυσματικού υλικού (αεροζόλ) πιστεύεται ότι είναι το πιο σημαντικό μέσο έκθεσης. Είναι πιθανό να προσληφθεί η μόλυνση μέσω σπασμένου δέρματος ή βλεννογόνων που εκτίθενται άμεσα σε μολυσματικό υλικό. Έχει διαπιστωθεί μετάδοση από άτομο σε άτομο, γεγονός που παρουσιάζει κίνδυνο ασθένειας για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Ο ιός υπάρχει στα ούρα για τρεις έως εννέα εβδομάδες μετά τη μόλυνση και μπορεί να μεταδοθεί στο σπέρμα για έως και τρεις μήνες μετά τη μόλυνση.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΥΡΕΤΟΥ LASSA
Γίνεται μια σειρά εργαστηριακών ερευνών, όπου είναι δυνατόν, για τη διάγνωση της νόσου και την αξιολόγηση της πορείας και των επιπλοκών της. Η εμπιστοσύνη μιας διάγνωσης μπορεί να διακυβευτεί εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμες εργαστηριακές εξετάσεις. Ένας παράγοντας που περιλαμβάνει είναι ο αριθμός των εμπύρετων ασθενειών που υπάρχουν στην Αφρική, όπως η ελονοσία ή ο τυφοειδής πυρετός που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμφανίσουν παρόμοια συμπτώματα, ιδιαίτερα για μη ειδικές εκδηλώσεις του πυρετού Lassa. Σε περιπτώσεις με κοιλιακό άλγος, σε χώρες όπου ο πυρετός Lassa είναι συχνός, ο πυρετός, συχνά, διαγιγνώσκεται λανθασμένα ως σκωληκοειδίτιδα και εγκολεασμός, γεγονός που καθυστερεί τη θεραπεία με την αντιική ριμπαβιρίνη. Στη Δυτική Αφρική, όπου ο πυρετός Lassa είναι πιο συνηθισμένος, είναι δύσκολο να διαγνωστεί λόγω της απουσίας κατάλληλου εξοπλισμού για τη διενέργεια δοκιμών.
Οι δοκιμές που γίνονται είναι καλλιέργειες κυττάρων, PCR, δοκιμές αντιγόνου ELISA, δοκιμές εξουδετέρωσης πλάκας και δοκιμές ανοσοφθορισμού. Ωστόσο, τα δοκίμια ανοσοφθορισμού παρέχουν λιγότερο οριστική απόδειξη της μόλυνσης από Lassa. Μια δοκιμή ELISA για αντισώματα αντιγόνου και ανοσοσφαιρίνης Μ δίνει 88% ευαισθησία και 90% ειδικότητα για την παρουσία της λοίμωξης. Άλλα εργαστηριακά ευρήματα στον πυρετό Lassa είναι η λεμφοκυτταροπενία, η θρομβοπενία και τα αυξημένα επίπεδα ασπαρτικής τρανσαμινάσης στο αίμα. Ο ιός του πυρετού Lassa μπορεί, επίσης, να βρεθεί στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
ΠΡΟΛΗΨΗ/ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΥΡΕΤΟΥ LASSA
Ο έλεγχος του πληθυσμού τρωκτικών Mastomys δεν είναι πρακτικός, επομένως τα μέτρα επικεντρώνονται στην απομάκρυνση των τρωκτικών από τα σπίτια και τις προμήθειες τροφίμων, την ενθάρρυνση της αποτελεσματικής προσωπικής υγιεινής, την αποθήκευση δημητριακών και άλλων τροφίμων σε δοχεία ανθεκτικά στα τρωκτικά και την απόρριψη των σκουπιδιών μακριά από το σπίτι για να βοηθήσει στη διατήρηση της καθαριότητας στα νοικοκυριά. Τα γάντια, οι μάσκες, οι εργαστηριακές μανδύες και τα γυαλιά συνιστώνται όταν έρχονται σε επαφή με μολυσμένο άτομο, για να αποφεύγεται η επαφή με αίμα και σωματικά υγρά. Αυτά τα θέματα σε πολλές χώρες παρακολουθούνται από το τμήμα δημόσιας υγείας. Σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, αυτοί οι τύποι οργανισμών ενδέχεται να μην διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα για τον αποτελεσματικό έλεγχο των εστιών.
Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον άνθρωπο. Ερευνητές στο Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Λοιμωδών Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν ένα πολλά υποσχόμενο υποψήφιο εμβόλιο το 2002, κατά του ιού Lassa που βασίζεται σε φορείς ανασυνδυασμένου ιού φυσαλιδώδους στοματίτιδας που εκφράζουν τη γλυκοπρωτεΐνη του ιού Lassa.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΥΡΕΤΟΥ LASSA
- Υποστηρικτική φροντίδα
- Υγρά συν ηλεκτρολύτες
Η θεραπεία στοχεύει στην αντιμετώπιση της αφυδάτωσης και στη βελτίωση των συμπτωμάτων. Όλα τα άτομα που είναι ύποπτα για λοίμωξη από τον πυρετό Lassa θα πρέπει να εισάγονται σε εγκαταστάσεις απομόνωσης και να απορρίπτονται σωστά τα σωματικά τους υγρά και περιττώματα. Το αντιιικό φάρμακο ριμπαβιρίνη έχει προταθεί. Ορισμένα στοιχεία έχουν δείξει ότι μπορεί να επιδεινώσει τα αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις. Μπορεί να απαιτηθούν αντικατάσταση υγρών, μεταγγίσεις αίματος και φαρμακευτική αγωγή για τη χαμηλή αρτηριακή πίεση. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ενδοφλέβια θεραπεία με ιντερφερόνη. Όταν ο πυρετός Lassa μολύνει έγκυες γυναίκες αργά στο τρίτο τρίμηνο, η πρόκληση τοκετού είναι απαραίτητη προκειμένου η μητέρα να έχει καλές πιθανότητες επιβίωσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιός έχει συγγένεια με τον πλακούντα και άλλους εξαιρετικά αγγειακούς ιστούς. Το έμβρυο έχει μόνο μία στις δέκα πιθανότητες επιβίωσης ανεξάρτητα από την πορεία δράσης που ακολουθείται. Ως εκ τούτου, η εστίαση είναι πάντα στη διάσωση της ζωής της μητέρας. Μετά τον τοκετό, οι γυναίκες θα πρέπει να λαμβάνουν την ίδια θεραπεία με άλλα άτομα με πυρετό Lassa.
Πρόγνωση
Περίπου το 15–20% των νοσηλευόμενων ατόμων με πυρετό Lassa θα πεθάνουν από την ασθένεια. Το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας εκτιμάται ότι είναι 1%, αλλά κατά τη διάρκεια επιδημιών, η θνησιμότητα μπορεί να ανέλθει έως και 50%. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι μεγαλύτερο από 80% όταν εμφανίζεται σε έγκυες γυναίκες κατά το τρίτο τρίμηνο. Ο εμβρυϊκός θάνατος συμβαίνει επίσης σε όλες σχεδόν αυτές τις περιπτώσεις. Η άμβλωση μειώνει τον κίνδυνο θανάτου για τη μητέρα. Μερικοί επιζώντες βιώνουν μόνιμες επιπτώσεις της νόσου, και μπορεί να περιλαμβάνουν μερική ή πλήρη κώφωση. Λόγω της θεραπείας με ριμπαβιρίνη, τα ποσοστά θνησιμότητας έχουν μειωθεί.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τις λοιμώξεις
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Οι κανόνες υγιεινής για τα τρόφιμα
