Κατάγματα ισχίου και λεκάνης. Αν και συχετίζονται, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των όρων «κάταγμα ισχίου» και «κάταγμα πυέλου ή λεκάνης»
Κατάγματα ισχίου και λεκάνης
Ένα τμήμα της λεκάνης αποτελεί την άρθρωση του ισχίου, αλλά δεν επηρεάζουν όλα τα κατάγματα της λεκάνης την άρθρωση του ισχίου. Ένα κάταγμα του ισχίου μπορεί να συμβεί στην κορυφή του μηριαίου οστού όπου συναντά τη λεκάνη, στην κοτύλη (το τμήμα της λεκάνης που συνδέεται με το μηριαίο οστό για να σχηματίσει το ισχίο) ή να συμβούν και τα δύο.
Ανατομία του ισχίου
Το ισχίο είναι μια άρθρωση που μοιάζει με με μια μπάλα και υποδοχή. Η μπάλα, στην κορυφή του μηριαίου οστού ονομάζεται κεφαλή του μηριαίου οστού. Η υποδοχή, που ονομάζεται κοτύλη, είναι ένα μέρος της λεκάνης. Η κεφαλή του μηριαίου οστού κινείται στην υποδοχή, επιτρέποντας στο πόδι να περιστρέφεται και να κινείται προς τα εμπρός, προς τα πίσω και προς τα πλάγια. Το κάταγμα ισχίου είναι ένα σπάσιμο είτε στο άνω τμήμα του μηριαίου οστού είτε της λεκάνης.
Κατάγματα μηριαίου οστού του ισχίου
Ο όρος “κάταγμα ισχίου”, συνήθως, αναφέρεται σε κάταγμα της σφαιρικής πλευράς της άρθρωσης του ισχίου, δηλαδή σε ένα κάταγμα στο άνω μηριαίο οστό, γενικά σε μία από τις τρεις περιοχές:
–Υποκεφαλικό κάταγμα ισχίου: Είναι το κάταγμα στον αυχένα του μηριαίου και είναι ενδοαρθρικό. Εξαιτίας αυτού του κατάγματος διαταράσσεται η αιμάτωση της κεφαλής του μηριαίου. Σε νεαρότερους ασθενείς και σε απαρεκτόπιστα κατάγματα προτιμάται η υποστήριξη του οστού με βίδες (κοχλίωση). Σε παρεκτοπισμένα κατάγματα σε μεγαλύτερες ηλικίες γίνεται αντικατάσταση του σπασμένου ισχίου είτε με ημιαρθροπλαστική (αντικαθίσταται μόνο ή κεφαλή), είτε με ολική αρθροπλαστική ισχίου (αντικαθίσταται η κεφαλή και η κοτύλη).
–Διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου: Στην εξωτερική επιφάνεια του μηριαίου οστού υπάρχει μία οστική προεξοχή που ονομάζεται μείζων τροχαντήρας. Χαμηλότερα και στην έσω μεριά υπάρχει μία μικρότερη οστική προεξοχή που ονομάζεται ελάσσων τροχαντήρας. Οι τροχαντήρες είναι τα σημεία που συνδέονται οι μύες του μηρού και του ισχίου. Το διατροχαντήριο κάταγμα εμφανίζεται στην περιοχή ανάμεσα στο μείζονα και ελάσσονα τροχαντήρα και είναι εξωαρθρικό κάταγμα. Τα περισσότερα διατροχαντήρια κατάγματα αντιμετωπίζονται με ενδομυελικό ήλο (καρφί), ο οποίος τοποθετείται μέσα στο μυελό του οστού από μία μικρή τομή 2 εκατοστών στο ισχίο με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας. Στη συνέχεια τοποθετείται μία βίδα διά του ήλου ή οποία επιτρέπει τη σταθεροποίηση του κατάγματος.
-Υποτροχαντήριο κάταγμα ισχίου: Είναι το κάταγμα που εμφανίζεται πιο κάτω από τον ελάσσονα τροχαντήρα και είναι εξωαρθρικό. Τα υποτροχαντήρια κατάγματα αντιμετωπίζονται με ενδομυελική ήλωση.
Τα κατάγματα του ισχίου συμβαίνουν, συχνά, σε ηλικιωμένους, άτομα που επηρεάζονται από ασθένεια ή από άμεσο τραυματισμό. Τα κατάγματα του μηριαίου ισχίου μπορούν να αντιμετωπιστούν σχετικά εύκολα, χωρίς χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού.
Κατάγματα ισχίου πυέλου και κοτύλης
Ένα κάταγμα της κοτύλης ή άλλου τμήματος της λεκάνης είναι συχνά πιο σοβαρός τραυματισμός που απαιτεί έγκαιρη χειρουργική επέμβαση (σε ορισμένες περιπτώσεις, πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις). Αυτοί οι τύποι καταγμάτων είναι συχνά το αποτέλεσμα τραύματος υψηλής πρόσκρουσης, όπως από ένα τροχαίο ατύχημα ή μια κακή πτώση. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια μιας μιρότερης πτώσης, κυρίως, σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν εύθραυστα οστά, λόγω οστεοπόρωσης.
Σε κατάγματα αυτού του τύπου, η μηριαία κεφαλή, συχνά, εισχωρεί μέσα από την κοτύλη λόγω της πρόσκρουσης της πτώσης ή του ατυχήματος. Εάν το κάταγμα κάνει την κεφαλή του μηριαίου να βγει έξω από την κοτύλη, αυτό είναι γνωστό ως εξάρθρωση ή εξάρθρημα του ισχίου.
Η θεραπεία των καταγμάτων της κοτύλης είναι πιο πολύπλοκη, επειδή αυτό το τμήμα οστού είναι πολύ κοντά:
στα κύρια αιμοφόρα αγγεία που αιματώνουν τα πόδια
στο ισχιακό νεύρο (το κύριο νεύρο που αναδύεται από το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης και παρέχει αίσθηση και κίνηση στο πόδι)
στο έντερο, στους ουρητήρες και την ουροδόχο κύστη
Ποια είναι η πιο συχνή αιτία κατάγματος της πυέλου;
Ο πιο συνηθισμένος τύπος κατάγματος της πυέλου είναι η προς τα εμπρός μετακίνηση των ηβικών οστών, που εμφανίζεται σε ηλικιωμένους ασθενείς, συνήθως, εν μέρει λόγω της λέπτυνσης των οστών από την οστεοπόρωση. Συνήθως, ένα άτομο χάνει την ισορροπία του και πέφτει σπάζοντας τη λεκάνη. Οι άνθρωποι μπορεί, επίσης, να χάσουν την ισορροπία τους και να αναγκάσουν τους μύες τους να προκαλέσουν βλάβη στη λεκάνη.
Τα περισσότερα από αυτά τα κατάγματα θα επουλωθούν με τον καιρό.
Τα κατάγματα της λεκάνης χρειάζονται πάντα χειρουργική επέμβαση;
Πολλά κατάγματα της πυέλου αντιμετωπίζονται χωρίς χειρουργική επέμβαση. Μερικοί ασθενείς δε χρειάζονται χειρουργική επέμβαση, επειδή ο τύπος του κατάγματος στη λεκάνη δεν είναι επικίνδυνος και το κάταγμα είναι πιθανό να επουλωθεί από μόνο του. Υπάρχουν, επίσης, κατάγματα που δεν είναι σοβαρά, καθώς, τα σπασμένα οστά είναι πολύ κοντά μεταξύ τους και είναι και πάλι πιθανό να επουλωθούν μόνα τους. Αντίθετα, ένας ασθενής μπορεί να έχει κατάγματα που είναι πολύ σοβαρά ή μπορεί να υπάρχουν άλλοι σοβαροί τραυματισμοί που απαιτούν χειρουργική επέμβαση.
Σε πολλές περιπτώσεις, η υγεία του ασθενούς μπορεί να είναι πολύ επιβεβαρυμένη για να επιτρέψει την ασφαλή ολοκλήρωση μιας ορθοπεδικής χειρουργικής επέμβασης.
Απαιτείται γύψος ή νάρθηκας για να επουλωθεί ένα κάταγμα της πυέλου;
Τα περισσότερα κατάγματα της πυέλου επουλώνονται μόνα τους χωρίς κανένα στήριγμα ή γύψο. Οι τοπικοί ιστοί στην περιοχή του κατάγματος, συχνά, διατηρούν τα κομμάτια του κατάγματος στσθερά και τα οστά επουλώνονται με λίγη ξεκούραση και καλή διατροφή. Αυτό συμβαίνει λίγο πιο αργά στους ηλικιωμένους, αλλά τα ίδια κύτταρα που επουλώνουν τα κατάγματα όταν είστε νέοι κάνουν το ίδιο και όταν είστε μεγαλύτεροι. Σπάνια, μπορεί να χρησιμοποιηθούν χρησιμοποιηθούν νάρθηκες γύρω από τη λεκάνη.
Πόσο διαρκεί η ανάρρωση από ένα κάταγμα της πυέλου;
Τα κατάγματα της πυέλου, συνήθως, επουλώνονται, περίπου, τέσσερις εβδομάδες μετά το κάταγμα. Μερικοί ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν λιγότερο πόνο μόλις λίγες ημέρες μετά από ένα κάταγμα, ανάλογα με τη σοβαρότητα του κατάγματος, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς λαμβάνουν φυσικά παυσίπονα για τέσσερις έως έξι εβδομάδες μετά τον τραυματισμό. Η τελική επίλυση του πόνου και η αποκατάσταση της λειτουργίας μπορεί να διαρκέσει έξι έως 12 εβδομάδες.
Όσον αφορά τη δραστηριότητα, οι ασθενείς χρειάζεται να παραμένουν στο κρεβάτι για λίγες ημέρες έως και μία εβδομάδα. Οι περισσότεροι ασθενείς, ωστόσο, αρχίζουν να μετακινούνται σε μια καρέκλα σε μερικές ημέρες και αρχίζουν να κυκλοφορούν δίπλα στο κρεβάτι με έναν περιπατητή ή πατερίτσες σε δύο ημέρες.
Γιατί ορισμένοι ασθενείς με κάταγμα πυέλου χρειάζονται περισσότερες από μία χειρουργικές επεμβάσεις;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που οδηγούν σε πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις:
Μπορεί να υπάρχουν πολλά διαφορετικά κατάγματα σε διαφορετικές περιοχές της λεκάνης που απαιτούν ξεχωριστές χειρουργικές επεμβάσεις.
Ο ασθενής μπορεί να έχει υποστεί πολλαπλούς τραυματισμούς και μπορεί να αντέχει μόνο μία επέμβαση τη φορά.
Μερικοί ασθενείς σταθεροποιούνται μετά από ένα σοβαρό τραύμα με μια μικρότερη επέμβαση για να σωθεί η ζωή τους και να επιτραπεί η σταθεροποίησή τους, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να υποβληθούν στο οριστικό χειρουργείο.
Σε ορισμένους ασθενείς τοποθετούνται εμφυτεύματα, τα οποία αφαιρούνται σε ξεχωριστή μετέπειτα επέμβαση μετά την επούλωση, επειδή τα εμφυτεύματα, αυτά μπορεί να προκαλούν πόνο ή άλλα προβλήματα.
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα Διατροφής για την επούλωση των καταγμάτων λεκάνης και ισχίου
Διαβάστε, επίσης,
Κάταγμα αυχένος κεφαλής μηριαίου οστού
Όχι στα χειρουργεία μεγάλης βαρύτητας σε υπερήλικες
