Καρκίνος νεφρού. Ποιες είναι οι κατάλληλες εξετάσεις για τη διάγνωση και ποια η θεραπεία του νεφροκυτταρικού καρκίνου;
Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD
Καρκίνος νεφρού
Ο καρκίνος του νεφρού αποτελεί το 2% των νεοπλασιών, με μια αύξηση της συχνότητας 2%, ετησίως. Η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 2:1 και προσβάλλει κυρίως στην 4η-6η δεκαετία της ζωής και περισσότερο τους μαύρους.
Θεωρείται, ένας από τους πιο ανθεκτικούς καρκίνους. Μόνο το 10% εμφανίζεται με αιματουρία (μεγάλοι προχωρημένοι όγκοι), κοιλιακό πόνο ή ψηλαφητή μάζα (25%).
Η 3άδα των βασικών συμπτωμάτων του καρκίνου του νεφρού είναι αναιμία (35%)-αιματουρία (10%)-πυρετός (15%).
Άλλα συμπτώματα, σημεία και ευρήματα είναι ο κολικός, η απώλεια βάρους, η κήλη από διήθηση της νεφρικής ή της κάτω κοίλης φλέβας, το οίδημα του άκρου σε τοπικά προχωρημένη λεμφική και φλεβική απόφραξη, η πρωτεϊνουρία και η αιματουρία η μικροσκοπική και η μακροσκοπική, γι’ αυτό απαραίτητη είναι και η εξέταση ούρων και η υπεργαμμασφαιριναιμία, με αύξηση των πρωτεϊνών της οξείας φάσης (αύξηση Ταχύτητας Καθιζήσεως Ερυθρών).
Η ακτινογραφία θώρακος σε πνευμονικές μεταστάσεις είναι χαρακτηριστική με cannonball μάζες.
Η διάγνωση γίνεται με IV-Intravenous-Ενδιοφλέβια πυελογραφία, CT-computed tomography/Αξονική Τομογραφία, MRI-Magnetic Resonance Imaging-Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού και γίνεται εκτίμηση για διήθηση της κάτω κοίλης φλέβας.
Προσοχή! Η βιοψία νεφρού μπορεί να προκαλέσει εμφύτευση καρκινικών κυττάρων, γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγεται και να γίνεται κατευθείαν χειρουργείο, εκτός κι αν υπάρχει μεγάλη ανάγκη.
Προδιαθεσικοί παράγοντες για τον καρκίνο του νεφρού είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, τα τηγανητά φαγητά, η αστική ζωή, δηλαδή, το άγχος, το οικογενειακό ιστορικό και διάφορα γενετικά σύνδρομα (Von Hippel-Lindau, Birt-Hogg-Dube), το thorotrast, η πολυκυστική νόσος νεφρών, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια διύλιση, ο αμίαντος, το πετρέλαιο.
Οι κύστεις νεφρού ταξινομούνται (Bosniak’s ταξινόμηση). Αν στον υπέρηχο βρεθεί αυξημένη πυκνότητα των κύστεων, χρειάζεται περαιτέρω έλεγχος, ακόμη μπορεί να χρειαστεί και χειρουργείο!
Ταξινόμηση Bosniak των νεφρικών κύστεων
Με βάση τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της αξονικής τομογραφίας, οι κύστεις νεφρών ταξινομούνται σε κάθε μια από τις από τις πέντε διαφορετικές κατηγορίες. Οι κατηγορίες ΙΙΙ και IV συνδέονται με κακοήθη νόσο, σε ποσοστό 40%- 90%, ενώ οι κατηγορίες Ι, ΙΙ, και IIF, είναι συνήθως καλοήθεις κύστεις:
Κατηγορία Ι – Αυτή είναι μια καλοήθης, απλή κύστη, με ένα λεπτό τοίχο, χωρίς διαφράγματα, αποτιτανώσεις ή στερεά συστατικά. Έχει την πυκνότητα του νερού.
Κατηγορία II – Αυτή είναι καλοήθης κυστική βλάβη, που μπορεί να έχει λίγα λεπτά διαφράγματα. Στο τοίχωμα ή στα διαφράγματα μπορεί να υπάρχει ασβεστοποίηση. Αυτές οι κύστεις είναι, συνήθως, λιγότερο από 3 εκατοστά σε διάμετρο και με σαφή όρια.
Κατηγορία IIF – Οι κύστεις αυτές, οι οποίες είναι γενικά με σαφή όρια, είναι κατηγορία πιο περίπλοκη από την κατηγορία ΙΙ, αλλά σε μικρότερο βαθμό από ό,τι κατηγορία III. Μπορούν να έχουν πολλαπλά λεπτά διαφράγματα ή ομαλή πάχυνση των διαφραγμάτων ή του τοιχώματος, η οποία μπορεί να περιέχει και ασβεστοποίηση και μπορεί, επίσης, να είναι παχιά και οζώδης. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει κύστεις με πάνω από 3cm διάμετρο. Αυτές οι κύστεις απαιτούν, συνέχεια, εξακρίβωση ότι είναι δεν είναι κακοήθεις.
Κατηγορία III – Αυτά είναι κυστικές μάζες, που έχουν συμπυκνωμένα ανώμαλα ή λεία τοιχώματα ή διαφράγματα. Περίπου 40%- 60% είναι κακοήθεις (κυστικό καρκίνωμα νεφρών). Το υπόλοιπο ποσοστό, είναι αιμορραγικές κύστεις, χρόνια λοίμωξη και πολυκυστική νόσος νεφρών και είναι καλοήθεις.
Κατηγορία IV – Αυτές οι βλάβες (85%- 100% είναι κακοήθεις) έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας ΙΙΙ, καθώς και κύστεις με απεικόνιση, όπως των μαλακών ιστών, ανεξάρτητα από το τοίχωμα ή τα διαφραγμάτια.
Οι πιο πολλοί νεφρικοί καρκίνοι δεν είναι κληρονομικοί. Παρόλα αυτά, σε πρώτου βαθμού συγγενείς αυξάνεται 4 φορές ο κίνδυνος.
Η νόσος Von Hippel-Lindau είναι ένα οικογενές σύνδρομο, αυτοσωμικό επικρατές, που προδιαθέτει και σε νεφρικά καρκινώματα. Σε 35%- 45% υπάρχουν πολλαπλοί όγκοι ή αμφοτερόπλευρος καρκίνος. Περιλαμβάνει αιμαγγειώματα αμφιβληστροειδή, αιμαγγειοβλαστώματα νωτιαίου μυελού, παρεγκεφαλίδας και φαιοχρωμοκυττώματα και κύστεις επιδιδυμίδας. 40% των ασθενών με Von Hippel-Lindau νόσο αναπτύσσουν καρκίνο νεφρού (γενετικό ελάττωμα 3 p-). Η διάγνωση σε ποσοστό 25% των Von Hippel-Lindau γίνεται στα 44 έτη και είναι ο μη θηλώδης τύπος.
Το σύνδρομο Birt-Hogg-Dube συνδέεται με τον θηλώδη τύπο ΙΙ καρκίνο νεφρού, με δερματικούς όγκους και πνευμονικές κύστεις.
Η κληρονομική λειομυωμάτωση είναι αυτοσωμικό επικρατές νόσημα, με μαλακούς όγκους μυών και ουρητήρων και καρκίνο του νεφρού με μετάλλαξη στο γονίδιο FH-fumarate hydratase ή φουμαρική υδρατάση.
Σε μετάλλαξη 17p11 το 50% είναι μεικτά, το 34% είναι χρωμόφοβα, το 9% είναι διαυγοκυτταρικά και το 2% θηλώδη καρκινώματα νεφρού.
Το 97% των καρκίνων του νεφρού, όμως, είναι σποραδικοί καρκίνοι, που έχουν χάσει αλλήλια 3p (μεταλλάξεις στο p53 και στο RB που είναι ογκοκατασταλτικά γονίδια).
Ιστολογικοί τύποι καρκίνου νεφρού
1.Αδενοκαρκινώματα ή υπερνεφρώματα ή όγκοι Grawitz. Στην πλειοψηφία των ενηλίκων υπάρχει ψευδοκάψα και το σχήμα είναι στρογγυλό και στο 2% είναι αμφοτερόπλευρο σύγχρονο ή ασύγχρονο.
2.Όγκοι από μεταβατικό επιθήλιο 10% (νεφρική πύελος). Εμφανίζονται σε πολλαπλά σημεία του ουροθηλιακού βλεννογόνου (νεφρική πύελος, ουρητήρες, ουροθήλιο). Γενικά, είναι χαμηλού grade, αλλά ανευρίσκονται, αργά. Προκαλούν εμφύτευση στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο και απόφραξη των ούρων. Αντιμετωπίζονται, όπως ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως.
3.Σπάνιοι όγκοι, όπως νεφροβλαστώματα ή όγκοι του Wilms, λεμφώματα, σαρκώματα, ρενινώματα και αιμαγγειοπερικυττώματα. Οι όγκοι του Wilms είναι μεγάλες ογκώδεις μάζες στα παιδιά και σπάνια, στους ενήλικες. Τα ρενινώματα είναι παρασπειραματικοί όγκοι καλοήθεις, συνήθως, που προκαλούν υπέρταση, ενώ τα αιμαγγειοπερικυττώματα εκκρίνουν ρενίνη και είναι κακοήθεις σε ποσοστό 15%.
4.Καλοήθη νεφρικά αδενώματα. Σε όγκους μικρότερους από 3 εκατοστά, απαιτείται ιστολογική απόδειξη της κακοήθειας.
5.Μεταστατικοί όγκοι από πνεύμονες, ωοθήκες, παχύ έντερο και μαστό
Σύστημα βασισμένο στην μορφολογία και την ιστολογία
1.Διαυγοκυτταρικό
2.Θηλώδες
3.Καλόηθες ογκοκύττωμα
4.Όγκος συλλεκτικών αγωγών ή Bellini που είναι όγκος επιθετικός και ανθεκτικός στη θεραπεία
Επιθηλιακά νεοπλάσματα νεφρών 90%
- Διαυγοκυτταρικό: Κυψελιδοειδές (3p) ή σαρκωματώδες στο εγγύς σωληνάριο Von Hippel-Lindau. 70%-80%, 55%-60% 5ετής επιβίωση.
- Θηλώδες ή χρωμόφιλο: Θηλώδες τύπου Ι (+7, +17, -Y) ή σαρκωματώδες στο εγγύς σωληνάριο και Θηλώδες τύπου ΙΙ Bell, 10%-15%,τρισωμία, ΜΕΤ γονίδιο, 80%-90% 5ετής επιβίωση.
- Χρωμοφοβικό και ογκοκυτταρικό: Συμπαγών σωληναρίων (μονοσωμία ή υποδιπλοειδία) ή σαρκωματώδες στη φλοιώδη μοίρα και τους συλλεκτικούς αγωγούς, 5%, 90% 5ετής επιβίωση.
- Συλλεκτικών αγωγών–Bellini: Θηλώδες ή σαρκωματώδες μυελοειδής και των συλλεκτικών αγωγών, 1%, 18Υ, 5% 5ετής επιβίωση.
- Αταξινόμητα: 4%-5%, 5% 5ετής επιβίωση.
Σταδιοποίηση του καρκίνου νεφρού
Tx: Ο όγκος δεν ανευρίσκεται παρά τις θετικές κυτταρολογικές ούρων.
To: Δεν υπάρχει κακοήθης όγκος νεφρών.
T1a: όγκος μικρότερος των 4 εκατοστών.
Τ1b: όγκος 4-7 εκατοστά.
Τ2: όγκος μεγαλύτερος των 7 εκατοστών.
Τ3a: όγκος με επέκταση στα επινεφρίδια ή στον περινεφρικό ιστό αλλά όχι μετά την περιτονία Gerota.
Τ3b: ο όγκος διηθεί την νεφρική φλέβα ή την κάτω κοίλη φλέβα κάτω από το διάφραγμα.
T3c: ο όγκος διηθεί την κάτω κοίλη φλέβα πάνω από το διάφραγμα.
Τ4: διήθηση μετά την περιτονία Gerota.
Ν1: διήθηση ενός μόνο λεμφαδένα.
Ν2: διήθηση σε πάνω από 1 λεμφαδένα.
Στάδια καρκίνου νεφρού
Ι: Τ1ΝοΜο 5ετής επιβίωση 100%.
ΙΙ: Τ2ΝοΜο 5ετής επιβίωση 96%.
ΙΙΙ: Τ1-2Ν1Μο 5ετής επιβίωση 59%.
IV: T4No-1Mo, TanyN2Mo,TanyNany M1 5ετής επιβίωση 16%.
Μεταστάσεις ο καρκίνος του νεφρού δίνει, μέσω λεμφαγγείων και αίματος στους πνεύμονες, στο ήπαρ, στα οστά και στον εγκέφαλο. Τα αδενοκαρκινώματα μπορεί να δώσουν μετάσταση και σε ασυνήθη σημεία, όπως, δάχτυλα, βλέφαρα, μύτη κ.α.
Παρανεοπλασματικά σύνδρομα σε αδενοκαρκινώματα νεφρών
1.Ερυθροκυττάρωση: 3% και 15%-20% σε απρόσφορη έκκριση ερυθροποιητίνης. Όταν είναι αυξημένη η ερυθροποιητίνη, υπάρχει ανταπόκριση στην Ιντερφερόνη-α και στην Ιντερλευκίνη 2.
2.Υπερασβεστιαιμία: 5% παραθυρεοειδικής ορμόνης like ή λόγω οστικών μεταστάσεων.
3.Πυρετός: 10%-20%.
4.Σύνδρομο Stauffer’s: σε 15% των ασθενών περιγράφει την κατάσταση με μη διακρινόμενη μεταστατική νόσο, αλλά με βιοχημεία ηπατικής δυσλειτουργίας. Συνυπάρχει λευκοπενία, με εμπύρετο και ηπατικές νεκρώσεις, χωρίς μεταστάσεις. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι εξαιρέσιμος ο όγκος και η παθολογία του ήπατος αντιστρέφεται, με πτώση των τρανσαμινασών και της αλκαλικής φωσφατάσης.
5.Υπέρταση: 40% λόγω της έκκρισης ρενίνης η οποία διορθώνεται με τη νεφρεκτομή.
6.Υπεργαμμασφαιριναιμία και αύξηση της ΤΚΕ.
7.Αμυλοείδωση.
Προγνωστικοί παράγοντες καρκίνου νεφρού
1.Το παθολογικό στάδιο είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας.
2.Ο όγκος, που είναι πάνω από 10 εκατοστά, έχει φτωχότερη πρόγνωση, σε σχέση με μικρότερους όγκους.
3.Η επέκταση στη νεφρική και κάτω κοίλη φλέβα δε συνοδεύεται με φτωχότερη πρόγνωση, 20%-25% 5ετής επιβίωση.
4.Ιστολογική ταξινόμηση. Ο σαρκωματώδης και ο αταξινόμητος τύπος έχει χειρότερη πρόγνωση.
5.Το grade του πυρήνα (FUHRMAN’S) σχετίζεται με το μέγεθος του πυρήνα, το σχήμα και την εμφάνισή του.
6.Χειρότερος προγνωστικός δείκτης, η ανευπλοειδία.
7.Η μετάσταση επηρεάζει την επιβίωση. Όλοι οι ασθενείς με μετάσταση, κατά το χειρουργείο ή με μετάσταση τον πρώτο χρόνο μετά το χειρουργείο, υποτροπιάζουν και πεθαίνουν σε 2 έτη αν δεν λάβουν θεραπεία. Όταν έχουν περάσει περισσότερα από 2 έτη από την εμφάνιση μεταστάσεων, η 5ετής επιβίωση είναι 20%.
Πρόληψη και πρώιμη διάγνωση καρκίνου νεφρού
1.Διακοπή καπνίσματος.
2.Εκτίμηση τυχόν αιματουρίας.
Θεραπεία καρκίνου νεφρού
ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΝΕΦΡΟΥ
Γίνεται χειρουργική νεφρεκτομή με αφαίρεση της περιτονίας του Gerota, του επινεφριδίου σε μεγάλους ή άνω όγκους ή όγκους με επέκταση στη νεφρική ή κάτω κοίλη φλέβα. Γίνεται και αφαίρεση λεμφαδένων, για σταδιοποίηση. Σε όγκους μικρότερους των 4 εκατοστών, σε απουσία του άλλου νεφρού, σε επηρεασμό της νεφρικής λειτουργίας και σε αμφοτερόπλευρο καρκίνο νεφρών γίνεται μερική νεφρεκτομή. Δε χορηγείται συμπληρωματική χημειοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία. Σε δύσκολες καταστάσεις, είναι χρήσιμο ν’ αφαιρεθεί ολόκληρος ο νεφρός για αφαίρεση όγκου και να γίνει αυτομεταμόσχευση. Σε αμφοτερόπλευρη νεφρεκτομή γίνεται μεταμόσχευση, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, αν είναι αναγκαίο να αφαιρεθούν και οι δύο νεφροί.
ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΝΕΦΡΟΥ
Νεφρεκτομή και μεταστεκτομή, σε μονήρη μετάσταση και όταν έχουν περάσει 2 έτη από την νεφρεκτομή. Σε ασθενή, με επέκταση της νόσου στη νεφρική φλέβα και στην κάτω κοίλη φλέβα (στάδιο ΙΙΙ), δεν αποκλείεται το χειρουργείο. 50% των ασθενών έχουν παρατεταμένη επιβίωση.
Χειρουργείο γίνεται και σε ασθενείς με μικρή μεταστατική νόσο στους πνεύμονες, γιατί η συστηματική θεραπεία δε βοηθά.
Χειρουργείο γίνεται και σε μονήρεις μεταστάσεις των οστών, γιατί η ακτινοθεραπεία είναι αναποτελεσματική.
Για τον όγκο και τις μεταστάσεις επιχειρείται εμβολισμός προεγχειρητικά, λόγω της υψηλής αγγείωσης αυτών των βλαβών, για να ελαττωθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας.
Η νεφρεκτομή ανακουφίζει από τα συμπτώματα, ελέγχει την αιμορραγία, αλλά δεν ελαττώνει γρήγορα τις μεταστάσεις (λιγότερο από 1%).
Αντένδειξη για χειρουργείο είναι ο αυξημένος κίνδυνος, λόγω σοβαρών συνοδών νοσημάτων.
Γενικά, ο ρόλος του χειρουργείου είναι ο μόνος θεραπευτικός με τεχνικές διατήρησης του υγιούς νεφρού με κυτοκίνες. Δεν υπάρχει χημειοθεραπεία που να δείχνει όφελος. Οι νεφρικοί καρκίνοι είναι ανθεκτικοί στη χημειοθεραπεία, επειδή υπάρχει υψηλή έκφραση της p γλυκοπρωτεΐνης MPI1MRG. Το γονίδιο p γλυκοπρωτεΐνης (P170 Mdr1) είναι γονίδιο, που δείχνει πολυαντίσταση στα φάρμακα. Η προσπάθεια μπλοκαρίσματος της p γλυκοπρωτεΐνης απέτυχε.
Επίσης, γενετικοί όγκοι που εκκρίνουν υψηλές τιμές IL4 και IL2 μπορεί να προκαλέσουν ανοσία.
Οι όγκοι νεφρού, επίσης, εμφανίζουν υψηλές τιμές VEGF-Vascular endothelial growth factor-Αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας, γι’ αυτό δραστικοί θεωρούνται οι αντι-VEGF παράγοντες.
Δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες σε μεταστατικό καρκίνο νεφρού
1.Απουσία νεφρεκτομής.
2.Karnofski μικρότερη του 80%.
3.Μικρή τιμή αιμοσφαιρίνης.
4.Αυξημένο ασβέστιο αίματος μεγαλύτερο του 10.
5.Αυξημένη LDH/Lactate Dehydrogenase/Γαλακτική αφυδρογονάση αίματος.
Αν ισχύει 1 παράγοντας, η επιβίωση είναι 24 μήνες, αν ισχύουν 2, η επιβίωση είναι 12 μήνες και αν ισχύουν 3 η επιβίωση είναι 5 μήνες.
Γενικά ο καρκίνος του νεφρού έχει απρόβλεπτη κλινική πορεία. 10% των ασθενών με μεταστατική νόσο δεν είχαν πρόοδο της νόσου μετά από 1 έτος. Μπορεί να έχει αργή εξέλιξη ή να συμβεί γρήγορα υποτροπή. Επίσης, μπορεί να είναι εντοπισμένο και οι μεταστάσεις να βρεθούν πολλά χρόνια μετά.
-Στοχευμένες θεραπείες (Respode Rate/Ρυθμός ανταπόκρισης 5-10%)
- Αντι-VEGF/Vascular endothelial growth factor/Αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας και αναστολείς mTOR/mammalian target of rapamycin/θηλαστικός στόχος της ραπαμυκίνης αντίστοιχα 1ης και 2ης γραμμής σε διαυγοκυτταρικό, κυρίως, τύπο.
- Sutent-sunitinib αναστολέας τυροσινικής κινάσης, που καταστέλλει και το VEGF 50mg/ημέρα POS 4 εβδομάδες ναι και 2 εβδομάδες όχι, RR 24%.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη sunitinib και τις παρενέργειές της
- Nexavar-sorafenib 400mg Pos, δύο φορές την ημέρα.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη sorafenib και τις παρενέργειές της
- Torisel-temsirolimus 25mg IV εβδομαδιαία.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για το temsirolimus και τις παρενέργειές του
- Bevacizumab 10mg/kg IV κάθε 2 εβδομάδες αν και δεν έχει ένδειξη χρησιμοποιείται για διάσωση μαζί με την ιντερφερόνη.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την Bevacizumab και τις παρενέργειές της
- Θαλιδομίδη.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για τη θαλιδομίδη και τις παρενέργειές της
-Ανοσοθεραπεία (Τροποποιητές βιολογικής ανταπόκρισης)
1.Ιντερφερόνη-α.
1.Χαμηλές δόσεις 2,5 .106 /m2 /ημέρα, υποδορίως, (RR-response rate-ποσοστό ανταπόκρισης 10%-15%) και σε μικρή νόσο περιορισμένη στον πνεύμονα (RR 30%).
2.Υψηλές δόσεις 20. 106/ημέρα ενδομυϊκά.
3.Ιντερφερόνη-α με 13-cis ρετινοϊκό οξύ (Progressive Rate/Πρόοδος νόσου 30%).
Η Ιντερφερόνη-α, ως συμπληρωματική θεραπεία στο χειρουργείο, ελαττώνει την έκκριση των κυττοκινών των όγκων, με μέση επιβίωση 17 μήνες και είναι αποτελεσματική σε ενδοθωρακική νόσο.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την ιντερφερόνη και τις παρενέργειές της
2.Ιντερλευκίνη 2 (aldesleukin) υψηλές δόσεις 720.000/Kg σε 15 λεπτά, ανά 8 ώρες σε 14 δόσεις σε 5 ημέρες, με 10 ημέρες κενό και μετά επανάληψη άλλη 1 ή 2 φορές σε σταθεροποίηση. Απαιτείται εισαγωγή στην εντατική. Μπορεί να χορηγηθούν και χαμηλότερες δόσεις, 18.106 /ημέρα, σε 5 ημέρες μετά 9.106 /ημέρα, σε 2 και τέλος 18.106 /εβδομάδα, αλλά γενικά, στη χώρα μας δε χορηγείται ιντερλευκίνη, λόγω της αυξημένης τοξικότητάς της. Δεν έχει άμεσες αντιπολλαπλασσιαστικές ιδιότητες, όπως η ιντερφερόνη, αλλά διεγείρει τα λεμφοκύτταρα. Προσφέρει μόνη της 10%-15% μείωση του όγκου και μεγάλης διάρκειας υφέσεις.
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε για την aldesleukin και τις παρενέργειές της
Ιντερλευκίνη 2 με φονικά κύτταρα ενεργοποιημένα λεμφοκίνης με λευκαφαίρεση μετά την χορήγηση της Ιντερλευκίνης 2. Προσοχή, όμως, η θνησιμότητα είναι 4% (διαφυγή τριχοειδών).
-Γονιδιακή θεραπεία με εμβόλιο δενδριτικών κυτταρικών αντισωμάτων.
-Προγεστίνες (RR 15%), αλλά δε βελτιώνει την επιβίωση.
-Κυτταροστατικά.
Στον καρκίνο του νεφρού χρησιμοποιείται το Velbe-vinvlastine (RR 15-20%).
Η ακτινοθεραπεία δεν είναι δραστική σε καρκίνο του νεφρού, γιατί είναι ακτινοάντοχος καρκίνος. Μπορεί να γίνει σε αιμορραγία, σε πόνο, σε μετάσταση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και στα οστά.
Όπως, φαίνεται, απαραίτητη είναι η μοριακή ανάλυση του όγκου, για εξατομικευμένη θεραπεία.
Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στη θεραπεία του καρκίνου νεφρού!!!
Να προτιμάτε τις φυσικές θεραπείες για τον καρκίνο νεφρού, σύμφωνα με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου.
Η ζωή είναι πολύτιμη.
Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!
Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.
Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.
Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.
Γράφει η
Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD, PhD
Διαβάστε περισσότερα για την Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Εμπιστευθείτε τους διατροφικούς συμβούλους της EMEDI
Εμπιστευθείτε το ογκολογικό συμβούλιο της EMEDI
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο νεφρού
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο νεφρού
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης, παρόμοια άρθρα που μπορεί να σας ενδιαφέρουν
Ο καρκίνος θυρεοειδούς θεραπεύεται
Ο καρκίνος δε θεραπεύεται με χημειοθεραπείες
Χρήσιμες πληροφορίες για τον καρκίνο νεφρού
Το καρκινικό μονοπάτι στον καρκίνο του νεφρού
Πρόληψη καρκίνου νεφρού με το ποτό
