Υποσκληρίδιο αιμάτωμα

Υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι το αιμάτωμα που δημιουργείται στον υποσκληρίδιο χώρο του εγκεφάλου.

Υποσκληρίδιο αιμάτωμα.

Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα, ICD-10 I62.0, P10.0, S06.5, είναι το αιμάτωμα, που δημιουργείται στον υποσκληρίδιο χώρο του εγκεφάλου, δηλαδή, μεταξύ της σκληράς και της αραχνοειδούς μήνιγγας του εγκεφάλου.

Τα υποσκληρίδια αιματώματα, συνήθως, προκύπτουν από ρήξη στη γεφύρωση φλεβών, που διασχίζουν τον υποσκληρίδιο χώρο. Οι υποσκληρίδιες αιμορραγίες μπορεί να προκαλέσουν αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπίεση και βλάβες στον ευαίσθητο ιστό του εγκεφάλου.

Το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι, συχνά, απειλητικό για τη ζωή. Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα, ωστόσο, έχει καλή πρόγνωση, αν αντιμετωπιστεί σωστά. Σε αντίθεση, τα επισκληρίδια αιματώματα, συνήθως, προκαλούνται από ρήξη στις αρτηρίες, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μεγάλης ποσότητας αίματος, μεταξύ της σκληράς μήνιγγας και του κρανίου.

Αίτια του υποσκληριδίου αιματώματος

Το αιμάτωμα προέρχεται, συνήθως, από τραυματισμό αγγείων, τα οποία διατρέχουν το χώρο αυτό, συνήθως, μετά από κάποια κρανιοεγκεφαλική κάκωση ή έντονη πίεση, που δημιουργεί ρήξη αγγείου.

Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα χαρακτηρίζεται ως:

– Οξύ, συνήθως, μετά από κάποια βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, η οποία χρειάζεται άμεση χειρουργική επέμβαση. Το ποσοστό θνησιμότητας στην περίπτωση αυτή είναι υψηλό.

– Υποξύ, μετά από λιγότερο σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Η εξέλιξη του αιματώματος απαιτεί, όμως, χειρουργική επέμβαση, μετά από 48 ώρες έως και 2 εβδομάδες. Οι πιθανότητες θνησιμότητας μειώνονται, σε σχέση με το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα.

–Χρόνιο, από επανειλημμένες, ήσσονος σημασίας, αιμορραγίες και συνήθως, σταματά από μόνη του. Το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι συχνό στους ηλικιωμένους και στους αλκοολικούς, οι οποίοι έχουν εγκεφαλική ατροφία. Η εγκεφαλική ατροφία αυξάνει το μήκος της γεφύρωσης των φλεβών, μεταξύ των δύο στρωμάτων των μηνίγγων, ως εκ τούτου αυξάνονται οι πιθανότητες να προκληθεί ρήξη. Επίσης, είναι πιο συχνή σε ασθενείς, που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα, ιδιαίτερα, ασπιρίνη και βαρφαρίνη. Οι ασθενείς, που λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα, μπορεί να εμφανίσουν υποσκληρίδιο αιμάτωμα, με ένα μικρό τραυματισμό. Άλλη αιτία, μπορεί να είναι η μείωση της πίεσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ), που μπορεί να δημιουργήσει μία χαμηλή πίεση στον υπαραχνοειδή χώρο, τραβώντας τον αραχνοειδή μακριά από τη σκληρή μήνιγγα και οδηγώντας σε ρήξη των αιμοφόρων αγγείων.

Συμπτώματα του υποσκληριδίου αιματώματος

• Έμετος.
• Ναυτία.
• Αδυναμία κίνησης των χεριών ή των ποδιών.
• Πονοκέφαλοι.
• Δυσκολία ισορροπίας.
• Δυσκολία στην ομιλία.
• Αδυναμία.
• Ζάλη.
• Ευερεθιστότητα.
• Πόνος.
• Διακοπτόμενη αναπνοή.
• Απώλεια όρεξης.
• Απώλεια ακοής.
• Εμβοές.
• Θολή όραση.
• Μούδιασμα.

Οι παράγοντες κινδύνου για υποσκληρίδιο αιμάτωμα

Οι παράγοντες, που αυξάνουν τον κίνδυνο για υποσκληρίδιο αιμάτωμα:

• Πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη ηλικία. Καθώς, ο εγκέφαλος συρρικνώνεται, με την ηλικία, ο υποσκληρίδιος χώρος διευρύνεται και οι φλέβες, που διασχίζουν το χώρο πρέπει να ταξιδέψουν μεγαλύτερη απόσταση και είναι πιο ευάλωτες σε ρήξη. Τα βρέφη, επίσης, έχουν μεγαλύτερο υποσκληρίδιο χώρο και έχουν προδιάθεση για υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Γι’ αυτόν το λόγο, ποτέ μην ταρακουνάτε ένα μωρό, γιατί μπορεί να πάθει υποσκληρίδιο αιμάτωμα (σύνδρομο ταρακουνήματος μωρού). Σε νεαρά άτομα, οι αραχνοειδείς κύστεις είναι ένας παράγοντας κινδύνου, για υποσκληρίδιο αιμάτωμα.
• Άλλοι παράγοντες κινδύνου για υποσκληρίδιες αιμορραγίες περιλαμβάνουν τα αντιπηκτικά, τη μακροχρόνια κατάχρηση αλκοόλ και την άνοια.

Διάγνωση – Θεραπεία του υποσκληριδίου αιματώματος

• Η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία, συνήθως, ανιχνεύουν τα υποσκληρίδια αιματώματα.
• Είναι σημαντικό, να γίνει μία πλήρης νευρολογική εξέταση, μετά από κάθε τραύμα κεφαλής.
• Τα υποσκληρίδια αιμάτωματα συμβαίνουν πιο συχνά γύρω από τις κορυφές και τις πλευρές των μετωπιαίων και βρεγματικών λοβών. Μπορούν, επίσης, να εμφανιστούν στον οπίσθιο κρανιακό βόθρο και στην παρεγκεφαλίδα. Σε αντίθεση με το επισκληρίδιο αιμάτωμα, το οποίο δε μπορεί να επεκτείνεται πέρα από τις ραφές του κρανίου, το υποσκληρίδιο αιμάτωμα μπορεί να επεκταθεί κατά μήκος του εσωτερικού του κρανίου, δημιουργώντας ένα κοίλο σχήμα, που ακολουθεί την καμπύλη του εγκεφάλου, σταματώντας μόνο στο σκηνίδιο της παρεγκεφαλίδας.

Σε μία αξονική τομογραφία, το υποσκληρίδιο αιμάτωμα έχει κλασικά το σχήμα μισοφέγγαρου, με μία κοίλη επιφάνεια. Ωστόσο, μπορεί να έχει μία κυρτή εμφάνιση, ιδιαίτερα στο πρώιμο στάδιο της αιμορραγίας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στη διάκριση μεταξύ υποσκληρίδιου και επισκληρίδιου αιμορραγίας. Ένας πιο αξιόπιστος δείκτης της υποσκληρίδιου αιμορραγίας είναι η συμμετοχή του μεγαλύτερου τμήματος του εγκεφαλικού ημισφαιρίου, δεδομένου, ότι μπορεί να διασχίσει τις γραμμές συρραφής, σε αντίθεση με την επισκληρίδιο αιμορραγία. Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα μπορεί να δημιουργήσει μία πυκνότητα κατά μήκος του σκηνιδίου της παρεγκεφαλίδας. Αυτό μπορεί να είναι μία χρόνια, σταθερή διαδικασία, δεδομένου, ότι το σύστημα τροφοδοσίας είναι χαμηλής πίεσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, λεπτά σημεία αιμορραγίας, είναι παρόντα. Η χρόνια αιμορραγία μπορεί να έχει την ίδια πυκνότητα με τον εγκεφαλικό ιστό, πράγμα που σημαίνει, ότι θα εμφανιστεί στην αξονική τομογραφία ως ίδια απόχρωση με τον εγκεφαλικό ιστό και αυτό, ενδεχομένως, μπερδεύει τη διάγνωση.

Διαφοροδιάγνωση επισκληρίδιου και υποσκληρίδιου αιματώματος

Τα συμπτώματα της υποσκληρίδιας αιμορραγίας έχουν βραδύτερη έναρξη από εκείνα της επισκληριδίου αιμορραγίας, επειδή οι φλέβες αιμορραγούν πιο αργά από τις αρτηρίες.

Θεραπεία υποσκληριδίου αιματώματος

Η αντιμετώπιση ενός υποσκληριδίου αιματώματος εξαρτάται από το μέγεθός του και το ρυθμό ανάπτυξής του.

Μικρές αιμορραγίες αντιμετωπίζονται συντηρητικά, έως ότου απορροφηθούν από μόνες τους.

Μεγάλες ή συμπτωματικές αιμορραγίες απαιτούν κρανιοτομία, το χειρουργικό άνοιγμα του κρανίου. Ο νευροχειρουργός ανοίγει τη σκληρά μήνιγγα, αφαιρεί το αιμάτωμα και ανιχνεύει πιθανές αιμορραγικές εστίες, ελέγχοντάς τες παράλληλα.

Κάποιες μικρές υποσκληρίδιες αιμορραγίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με προσεκτική παρακολούθηση, μέχρις ότου το ίδιο το σώμα τις θεραπεύσει. Άλλες μικρές υποσκληρίδιες αιμορραγίες μπορούν να αντιμετωπιστούν, με την εισαγωγή ενός μικρού καθετήρα, προσωρινά, μέσω μίας οπής στο κρανίο.

Μεγάλα ή συμπτωματικά αιματώματα απαιτούν κρανιοτομία, το χειρουργικό άνοιγμα του κρανίου. Ένας χειρουργός ανοίγει τη σκληρή μήνιγγα, αφαιρεί το αίμα με αναρρόφηση και εντοπίζει τις θέσεις αιμορραγίας.

Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές περιλαμβάνουν την αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, το εγκεφαλικό οίδημα, νέα ή υποτροπιάζουσα αιμορραγία, τη λοίμωξη και την επιληψία. Το τραυματισμένο κρανίο πρέπει να επισκευαστεί.

Στα άτομα με χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα, αλλά χωρίς ιστορικό επιληπτικών κρίσεων, τα στοιχεία είναι ασαφή, αν τα αντιεπιληπτικά είναι επιβλαβή ή επωφελή.

Βιβλιογραφία

cedars-sinai.org

Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα διατροφής για την ανάκαμψη από εγκεφαλική αιμορραγία

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε το Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα διατροφής για την ανάκαμψη από εγκεφαλική αιμορραγία

Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το νευρικό σύστημα

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για το νευρικό σύστημα

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

Διαβάστε, επίσης,

Υποσκληρίδιο αιμάτωμα

Όταν στο νεογέννητο εμφανίζεται αιμάτωμα στο κεφάλι

Επιληπτικές κρίσεις απουσίας

Νόσος Alzheimer

Υπαραχνοειδής αιμορραγία

Σύνδρομο υποκλοπής υποκλείδιας αρτηρίας

Νόσος Huntington

Αιμορροφιλία ή αιμοφιλία

Νόσος Von Willebrand

www.emedi.gr