Γλουταμίνη

22 Ιανουαρίου 2017

Χρήσιμες πληροφορίες για τη γλουταμίνη

Είναι απαραίτητο αμινοξύ και είναι χρήσιμο σε διαφορετική ανεπάρκεια (vegans, χορτοφάγοι με μειωμένη πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων) ή κατά τη διάρκεια παρατεταμένης άσκησης.

Η γλουταμίνη μειώνει την επιθυμία για ζάχαρη.

Η γλουταμίνη είναι ένα από τα 20 φυσικώς απαντώμενα αμινοξέα στις πρωτεΐνες, και συγκεκριμένα είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ.

Βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα σε κρέατα και αυγά. Βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα στην πρωτεΐνη ορού γάλακτος και στην πρωτεΐνη καζεΐνη.

Η γλουταμίνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό συμπλήρωμα για την υγεία του εντέρου και του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς αυτά τα κύτταρα χρησιμοποιούν τη γλουταμίνη ως προτιμώμενη πηγή ενέργειας και όχι τη γλυκόζη.

Γενικά, η γλουταμίνη χτίζει τους μυς, αλλά μόνο σε άτομα που πάσχουν από φυσικό τραύμα, όπως εγκαύματα ή τραύματα μυϊκά ή σε καταστάσεις ασθένειας στην οποία λαμβάνει χώρα μεγάλη απώλεια μυϊκής μάζας, όπως στο AIDS, και στον καρκίνο. Σε αυτά τα άτομα, η γλουταμίνη είναι αποτελεσματική στην οικοδόμηση των μυών και στην ανακούφιση από τη μείωση της μυϊκής μάζας από την ασθένεια.

Συνιστώμενη δοσολογία γλουταμίνης

Η γλουταμίνη λαμβάνεται σε δοσολογία 5g/ ημέρα. Οι υψηλότερες δόσεις αντενδείκνυνται λόγω της υπερβολικής παραγωγής αμμωνίας στον ορό. Η χαμηλότερη δόση που αυξάνει την αμμωνία στον ορό είναι 0,75 g / kg.

Η γλουταμίνη βρίσκεται σε υψηλές ποσότητες στα περισσότερα κρέατα και ζωικά προϊόντα, καθώς και σε κάθε γαλακτοκομικό προϊόν ή υποπροϊόν, όπως η πρωτεΐνη ορού γάλακτος ή η πρωτεΐνη καζεΐνη.

Τα επίπεδα γλουταμίνης σε διάφορα τρόφιμα σε % της πρωτεϊνης:

Βόειο κρέας 4,4% – 4,8%
Αποβουτυρωμένο γάλα 8,08, γαλακτοκομικά προϊόντα 8,7% – 9,2%
Λευκό ρύζι 11,1%
Καλαμπόκι 16,2%
Τόφου 9,1%
Αυγά 4,3%

Ο μέσος όρος διαιτητικής πρόσληψης γλουταμίνης, είναι περίπου 6,85 +/- 2,19 g γλουταμίνης καθημερινά.

Η γλουταμίνη είναι ένα από τα απαραίτητα αμινοξέα και δεν είναι πολύ διαλυτή στο υδατικό περιβάλλον, και έτσι, όταν χρησιμοποιείται σε ενδοφλέβια έγχυση τείνει να δεσμεύεται στο αμινοξύ αλανίνη ως αλανυλ-γλουταμίνη.

Η γλουταμίνη είναι ένα αμινοξύ που πρέπει να λαμβάνουν όσοι έχουν ασθένεια ή καχεξία.

Είναι το πιο άφθονο αμινοξύ στους ανθρώπινους ιστούς (κυρίως, στον μυϊκό ιστό) και το πλάσμα. Βοηθά στη μεταφορά αζώτου μεταξύ των ιστών μαζί με την αλανίνη, και ενεργεί ως πρόδρομος για την αντιοξειδωτική γλουταθειόνη και για τα νουκλεοτίδια, ρυθμίζοντας τον μεταβολισμό οξέος / βάσης και χρησιμοποιείται και ως υπόστρωμα στη γλυκονεογένεση. Μπορεί, επίσης, να διεγείρει την παραγωγή της L-κιτρουλίνης και L-γλυκίνης μέσω επίδράσης στο υπόστρωμα.

Τα επίπεδα πλάσματος σε υγιείς ανθρώπους είναι συνήθως 500-750umol / L. Αυτά τα επίπεδα στο πλάσμα, συνήθως μειώνονται σε περιόδους κρίσιμης κατάστασης που οφείλεται στην αυξημένη χρήση της γλουταμίνης ως υπόστρωμα σε διάφορες μεταβολικές διεργασίες.

Έως και 13% της κυκλοφορούσας γλουταμίνη χρησιμοποιείται ως ενέργεια από το ήπαρ και τα εντερικά εντεροκύτταρα.

Όταν από το στόμα ή ενδοφλέβια η γλουταμίνη χορηγείται, η de novo σύνθεση γλουταμίνης στο σώμα μειώνεται.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπληρώματα της γλουταμίνης αυξάνουν τις συγκεντρώσεις γλουταμίνης στο πλάσμα.

Η ισχαιμία / επαναδιάχυση είναι ένας τραυματισμός ιστού που προκαλείται από τον περιορισμό της διαθεσιμότητας οξυγόνου (ισχαιμία) που ακολουθείται από μια υπερβολική τροφοδοσία οξυγόνου στον ιστό η οποία προκαλεί μεγάλη οξειδωτική βλάβη (επαναιμάτωση). Η γλουταμίνη φαίνεται, in vitro, να είναι προστατευτική ενάντια στην ισχαιμία/επαναίματωση σε καρδιακό ιστό. Η προστασία αυτή σχετίζεται με τις αυξημένες καρδιακές συγκεντρώσεις γλουταθειόνης (η ανεπάρκεια γλουταθειόνης ή την επαγωγή των πρωτεϊνών θερμικού σοκ, ιδιαίτερα HSP70 επιδεινώνουν την βλάβη). Η γλουταμίνη φαίνεται να μειώνει τη βλάβη που σχετίζεται με την κάκωση ισχαιμίας / επαναιμάτωσης σε καρδιακά κύτταρα, η οποία μπορεί να σχετίζεται με την ενίσχυση της αντιοξειδωτικής ικανότητας και την άμυνα έναντι στις πρωτεΐνες θερμικού σοκ.

Όταν χορηγούνται σε ανθρώπους κατά την χειρουργική επέμβαση που συνδέεται με ισχαιμία / τραυματισμό (π.χ. καρδιοπνευμονική παράκαμψη), 500mg / kg γλουταμίνης (όπως αλανυλ-γλουταμίνη) για τρεις ημέρες πριν από το χειρουργείο, προκαλείται μικρότερη κλινική βλάβη και εμφανίζονται λιγότερο παθολογικοί βιοχημικοί δείκτες.

Σε άτομα με χρόνια σταθερή στηθάγχη μια εφάπαξ από του στόματος δόση των 80 mg / kg γλουταμίνης είναι σε θέση να ενισχύσει τη φυσική απόδοση, γιατί έχει προστατευτικές ιδιότητες.

Τα συμπληρώματα γλουταμίνης σε άτομα με καρδιακές βλάβες ή πριν την καρδιοχειρουργική επέμβαση έχει αποδειχθεί ότι είναι καρδιοπροστατευτικά.

Η γλουταμίνη έχει αποδειχθεί ότι είναι σε θέση να «αμβλύνει» τις αιχμές της γλυκόζης στο αίμα σε απόκριση στους διαιτητικούς υδατάνθρακες, με εξασθένηση στις αυξήσεις της γλυκόζης του αίματος και αύξηση της απόκρισης της ινσουλίνης σε διαιτητική πρόσληψη υδατανθράκων.

Η γλουταμίνη είναι γνωστό ότι είναι η κύρια ενέργεια που χρησιμοποιείται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται λευκοκύτταρα και συμβάλλει στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων αυτών. Τα λευκοκύτταρα δεν μπορούν να συνθέσουν γλουταμίνη από μόνα τους, και έτσι εξαρτώνται από την γλουταμίνη που παρέχεται από άλλους ιστούς που διαθέτουν το ένζυμο συνθετάση της γλουταμίνης, ή από την διαιτητική πρόσληψη.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης λευκοκυττάρων είναι υψηλότερη σε συγκέντρωση περίπου 600umol / L. Για το λόγο αυτό, η γλουταμίνη χορηγείται, ως συμπλήρωμα σε κρίσιμη ασθένεια ή παρατεταμένη καρδιαγγειακή άσκηση.

Η γλουταμίνη είναι ένα αμινοξύ που συνδέεται στενά in vitro με τη μυϊκή ομοιόσταση και την πρωτεϊνική σύνθεση των μυών, στην οποία ένα πλεόνασμα προκαλεί αναβολισμό και αποτρέπει τη διάσπαση, ενώ ένα έλλειμμα προκαλεί καταβολισμό. In vitro, η γλουταμίνη είναι γνωστό ότι μειώνει τα ποσοστά της οξείδωσης λευκίνης και αυξάνει την απόθεση λευκίνης, η οποία αυξάνει τις επιδράσεις της λευκίνης σε ένα σκελετικό μυϊκό κύτταρο. Η γλουταμίνη φαίνεται να αυξάνει με δοσοεξαρτώμενο τρόπο την πρωτεϊνική σύνθεση των μυών.

Σε υγιείς ανθρώπους τα συμπληρώματα γλουταμίνη, δεν ενισχύουν τα ποσοστά της σύνθεσης των μυϊκών πρωτεϊνών.

Τα επιπλέον συμπληρώματα γλουταμίνης δεν ωφελούν βραχυπρόθεσμα στην έντονη άσκηση ή στην άρση βαρών. Όταν η άσκηση ξεπερνά τις 2 ώρες μειώνονται τα επίπεδα γλουταμίνης ορό. Τα συμπληρώματα γλουταμίνης και η αύξηση της πρόσληψης πρωτεΐνης από την τροφή (20-30 g πρωτεΐνης ζωικής προέλευσης) μπορεί να ανακουφίσουν αυτή την πτώση της γλουταμίνης στον ορό και δυνητικά μπορεί να μειώσουν τη βλάβη στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που σχετίζεται με την παρατεταμένη καρδιαγγειακή άσκηση. Αυτή η μείωση των επιπέδων στον ορό γλουταμίνης μπορεί, επίσης, να καταστέλλει την απελευθέρωση της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) από το μυϊκό ιστό, και τα συμπληρώματα της γλουταμίνης μπορεί να διατηρήσουν τα επίπεδα IL-6. Η παρατεταμένη καρδιαγγειακή άσκηση, μέσω μειώσεων γλουταμίνης, μπορεί να καταστείλει την ανοσολογική λειτουργία παρεμποδίζοντας τη διαφοροποίηση των λευκοκυττάρων.

Τα συμπληρώματα γλουταμίνης κατά τη διάρκεια μεγαλύτερης διάρκειας καρδιαγγειακής άσκησης, αυξάνουν τις επιδόσεις. 2 g γλουταμίνης από το στόμα αυξάνουν και τα επίπεδα διττανθρακικών στο πλάσμα. Η γλουταμίνη σε δοσολογία 0.5g / kg ημερησίως, σε ασθενείς που παίρνουν κορτιζόνη μειώνει τον καταβολισμό των μυών.

Η από του στόματος γλουταμίνη μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά γλυκογόνου όταν καταναλώνεται μαζί με υδατάνθρακες και η ίδια η γλουταμίνη, απουσία των υδατανθράκων, μπορεί να ενισχύσει τις αποθήκες γλυκογόνου των μυών.

Τα συμπληρώματα γλουταμίνης διεγείρουν τη σύνθεση πρωτεϊνών στο έντερο των υγιών ανθρώπων. Η γλουταμίνη βοηθά σε «διαρροή του εντέρου». Η εξάντληση της ενδοκυτταρικής γλουταμίνης και η αναστολή της σύνθεσης γλουταμίνης in vitro οδηγεί σε ταχεία αύξηση της διαπερατότητας του εντέρου. Σε περίπτωση απουσίας της γλουταμίνης στη διατροφή, η de novo σύνθεση γίνεται μέσω της συνθετάσης της γλουταμίνης. Η γλουταμίνη ανακουφίζει από την αυξημένη διαπερατότητα στο έντερο από την ακεταλδεΰδη, που είναι μεταβολίτης του αλκοόλ, καθώς και από τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Τα συμπληρώματα γλουταμίνης σε δοσολογία 0.3g / kg βοηθούν στην εντερική ακεραιότητα και μειώνουν την εμφάνιση της σηψαιμίας.

Η νόσος του Crohn είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από αυξημένη εντερική διαπερατότητα, καθώς, επίσης μια φλεγμονώδη απόκριση στην εντερική μεμβράνη. 21g από του στόματος γλουταμίνης καθημερινά προκαλεί βελτιώσεις στην εντερική διαπερατότητα.

Η γλουταμίνη βοηθά στην πρόσληψη του νερού από το έντερο.

Ασθένεια και γλουταμίνη

Σε ασθένεια η γλουταμίνη είναι χρήσιμη. Η ζήτηση για γλουταμίνη είναι αυξημένη από τους νεφρούς, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, και τον εντερικό βλεννογόνο κατά την διάρκεια καχεξίας, μόλυνσης, και τραύματος. Η ανάγκη για γλουταμίνη κατά τη διάρκεια αυτών των καταστάσεων αυτών υπερβαίνει την ικανότητα σύνθεσης των σκελετικών μυών σε γλουταμίνη και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ελεύθερης γλουταμίνης στο σώμα. Η μείωση γλουταμίνης έχει σαν αποτέλεσμα μείωση των πρωτεϊνών και αλλαγές στο μεταβολισμό (αύξηση του πρωτεϊνικού καταβολισμού και μειωμένα επίπεδα ενζύμων και ορμονών χρησιμοποιώντας τη γλουταμίνη ως δομικό στοιχείο). Η γλουταμίνη είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση και την απόκριση στην ασθένεια και όχι απλώς προληπτικά.

Λόγω της πανταχού παρουσίας της γλουταμίνης στο σώμα, τα σωματικά αποθέματα της γλουταμίνης εξαντλούνται σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η αυξημένη μεταβολική δραστηριότητα που είναι χαρακτηριστική της κρίσιμης ασθένειας. Δεδομένου ότι η γλουταμίνη συντίθεται στους σκελετικούς μύες αυτοί είναι σε μεγάλο κίνδυνο για καταβολισμό κατά τη διάρκεια περιόδων ασθένειας. Τα συμπληρώματα με γλουταμίνη στην κρίσιμη κατάσταση ανακουφίζουν από τη μείωση της μυϊκής μάζας σημαντικά.

Η γλουταθειόνη, ένα αντι-οξειδωτικό ένζυμο που δημιουργείται από τη γλουταμίνη, επίσης μειώνεται σε περιπτώσεις κρίσιμης ασθένειας και τραύματος. Η χορήγηση 0,5 g / kg σωματικού βάρους γλουταμίνης, ενδοφλεβίως, αυξάνει τα επίπεδα γλουταθειόνης.

Ασφάλεια και τοξικότητα γλουταμίνης

Το υψηλότερο ποσό που μπορεί κανείς να λάβει είναι 14g / d σε συμπληρώματα, εκτός της διατροφικής πρόσληψης.

Δόσεις 0,75 g περίπου / kg σωματικού βάρους αυξάνουν τα επίπεδα της αμμωνίας στο πλάσμα πάνω από το ανεκτό όριο ασφαλείας. Σε ηλικιωμένα άτομα 0,5 g / kg από του στόματος γλουταμίνη προκαλούν αύξηση της ουρίας και της κρεατινίνης ορού και μια παροδική μείωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης των νεφρών.

Μια μελέτη δείχνει ότι η γλουταμίνη υποστηρίζει την ανάπτυξη του καρκίνου του παγκρέατος μέσω της KRAS μεταβολικής οδού. Τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν το αμινοξύ γλουταμίνη για να τροφοδοτηθούν αναβολικά. Υπάρχουν καρκίνοι που εξαρτώνται από την γλουταμίνη. Ενώ τα περισσότερα κύτταρα χρησιμοποιούν την αφυδρογονάση του γλουταμικού (GLUD1) για να μετατρέψουν από τη γλουταμίνη το προερχόμενο γλουταμικό σε α-κετογλουταρικό στα μιτοχόνδρια για να τροφοδοτήσουν τον κύκλο τρικαρβοξυλικού οξέος, στον καρκίνο του παγκρέατος χρησιμοποιείται μια διαφορετική οδός στην οποία το προερχόμενο από την γλουταμίνη ασπαρτικό μεταφέρεται στο κυτταρόπλασμα όπου μετατρέπεται σε οξαλοξικό από την ασπαρτική τρανσαμινάση (GOT1). Στη συνέχεια, αυτό το οξαλοξικό μετατρέπεται σε μηλικό και, στη συνέχεια, πυροσταφυλικό, με αύξηση του NADPH / NADP + και διατηρείται η κυτταρική οξειδωτική κατάσταση. Τα καρκινικά παγκρεατικά κύτταρα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτή τη σειρά των αντιδράσεων, και η στέρηση γλουταμίνης ή η γενετική αναστολή οποιουδήποτε ενζύμου σε αυτό το μονοπάτι οδηγεί σε αύξηση των αντιδραστικών είδη οξυγόνου και μείωση στην ανηγμένη γλουταθειόνη. Επιπλέον, η προς τα κάτω ρύθμιση οποιουδήποτε συστατικού ενζύμου σε αυτή την σειρά αντιδράσεων καταλήγει σε μία έντονη καταστολή της ανάπτυξης παγκρεατικών καρκινικών κυττάρων in vitro και in vivo. Ο επαναπρογραμματισμός του μεταβολισμού γλουταμίνης διαμεσολαβείται από το ογκογόνο γονίδιο KRAS, μέσω της μεταγραφικής ρύθμισης προς τα πάνω και την καταστολή των βασικών μεταβολικών ενζύμων σε αυτό το μονοπάτι.

Είναι γνωστό ότι ορισμένοι τύποι καρκινικών κυττάρων καταναλώνουν σημαντικά περισσότερη γλυκόζη από τα φυσιολογικά κύτταρα προκειμένου να πάρουν ενέργεια, με τη βοήθεια των μιτοχονδρίων που είναι «εργοστάσια παραγωγής ενέργειας».

Τα καρκινικά κύτταρα, ωστόσο, λειτουργούν αρκετά διαφορετικά. Βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε μια άλλη διαδικασία παραγωγής ενέργειας από το μεταβολισμό του σακχάρου που ονομάζεται γλυκόλυση. Αυτό παράγει ενέργεια πιο γρήγορα, αλλά και εξάγει πολύ λιγότερη από το μόριο σακχάρου. Η προτίμησή του καρκίνου για γλυκόλυση ονομάζεται «φαινόμενο Warburg».

Τα κύτταρα που απαρτίζουν οι πολυκύτταροι οργανισμοί λειτουργούν με ένα ριζικά διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι μονοκύτταροι οργανισμοί. Αυτή η ένωση των κυττάρων λειτουργεί σύμφωνα με ορισμένους “κανόνες”, οι οποίες διασφαλίζουν ότι μοιράζονται τους διατροφικούς πόρους και τις θρεπτικές ουσίες σε συνάρτηση με την ανάπτυξή τους. Σε αντίθεση, οι μονοκύτταροι οργανισμοί είναι σε θέση να καταναλώνουν θρεπτικά συστατικά συνεχώς, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα κύτταρα γύρω τους.

Λόγω των επιδράσεων των μεταλλάξεων, τα καρκινικά κύτταρα γίνονται ουσιαστικά «αντικοινωνικά» και παρεκκλίνουν από τους κανόνες, αδιαφορώντας για το πώς η συμπεριφορά τους επηρεάζει την ευημερία του συνόλου. Αντί να συμπεριφέρονται συνεργατικά, ως μέρος ενός μεγαλύτερου οργανισμού, το καρκινικό κύτταρο τρέφεται και αναπαράγεται χωρίς αναστολή. Τα καρκινικά κύτταρα συμπεριφέρονται περισσότερο σαν ένας μονοκύτταρος οργανισμός, που διέπεται από τα δικά του συμφέροντα. Αυτό το μεταβολικό αποτέλεσμα είναι επιζήμιο για ολόκληρο τον οργανισμό. Πολλά ογκογονίδια εμφανίζουν άμεσα αποτελέσματα επί του μεταβολισμού των κυττάρων, δίνοντας σε μεμονωμένα κύτταρα εξαιρετική δύναμη να ρυθμίζουν την πρόσληψη και τη χρησιμοποίηση των θρεπτικών ουσιών στο περιβάλλον. Για παράδειγμα, ορισμένα ογκογονίδια αυξάνουν την κατανάλωση γλυκόζης (ΑΚΤ και RAS), ενώ άλλοι αυξάνουν την πρόσληψη των αμινοξέων (MYC και Rb). Αυτός ο μεταβολικός επαναπρογραμματισμός είναι κρίσιμος για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και την εξάπλωση.

Η γλυκόζη δεν είναι η μόνη κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων. Ορισμένες μορφές καρκίνων έχουν επίσης δειχθεί ότι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την γλουταμίνη ως πηγή καυσίμου. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν αναπτύξει ένα αριθμό διαφορετικών τρόπων απόκτησης του αμινοξέος από τους ιστούς του ξενιστή (εξωσώματα).

Για παράδειγμα, τα φάρμακα που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τις οδούς κυτταρικής σηματοδότησης αλλά που δεν έχουν παραδοσιακά συσχετισθεί με τη θεραπεία του καρκίνου, όπως η μετφορμίνη, είναι αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο. Η μετφορμίνη, συνήθως, συνταγογραφείται για το διαβήτη λόγω των επιπτώσεών της στα μεταβολικά και ενδοκυτταρικά μονοπάτια σηματοδότησης. Αναστέλλει την παραγωγή γλυκόζης από το ήπαρ, και μειώνει τα επίπεδα της ινσουλίνης στο αίμα με αποτέλεσμα μικρότερη ενεργοποίηση των υποδοχέων ινσουλίνης. Αυτό οδηγεί στην αρνητική ρύθμιση ορισμένων οδών σηματοδότησης που σχετίζονται με την κυτταρική ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό – και τα οποία, συνήθως, χρησιμοποιούνται από τα καρκινικά κύτταρα. Υπάρχουν περισσότερες από 200 συνεχιζόμενες κλινικές δοκιμές για την επίδραση της μετφορμίνης στην πρόληψη, ακόμη και στη θεραπεία καρκίνων.

Ομοίως, σε σχέση με τα εξωσώματα, διάφοροι παράγοντες που διαταράσσουν τη μετάδοση εξωσωμάτων, όπως η ηπαρίνη και η χλωροκίνη μπορούν να σταματήσουν την χρήση της γλουταμίνης από τα καρκινικά κύτταρα.

Μια δίαιτα που βοηθάει να “λιμοκτονούν” τα καρκινικά κύτταρα στερώντας τους τη γλυκόζη για ενέργεια και μια χαμηλή σε γλουταμίνη δίαιτα μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμες για ορισμένους τύπους καρκίνων.

Άρα, πρέπει να παίρνουν γλουταμίνη, όσοι έχουν καρκίνο ή τροφοδοτεί τον καρκίνο όπως η ζάχαρη;

Τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν δύο πηγές καυσίμων, τη γλυκόζη και τη γλουταμίνη.

Τα φυσιολογικά κύτταρα χρησιμοποιούν το αναερόβια και αερόβιο σύστημα, στον κύκλο του Krebs. Τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν μόνο το αναερόβιο σύστημα.

Έτσι, αν τρώτε πολλή ζάχαρη και τρώτε πολύ γλουταμίνη, μπορεί να θεραπεύσετε τις εκφυλιστικές διαταραχές του εγκεφάλου, τη διαρροή του εντέρου, αλλά θα προωθήσετε και τη ανάπτυξη του καρκίνου σας, αν έχετε.

Όμως, υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι η γλουταμίνη είναι ευεργετική στον καρκίνο…

Η γλουταμίνη θεραπεύει το έντερο, βοηθά στην ενίσχυση της γλουταθειόνης, βοηθά με την απώλεια μυϊκής μάζας, βοηθάει όταν κάποιος κάνει χημειοθεραπεία και ακτινοβολία, και είναι χρήσιμη για τις μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών. Τα συμπληρώματα γλουταμίνης σε ασθενείς με καρκίνο βελτιώνουν το μεταβολισμό του ξενιστή και την κλινική κατάσταση χωρίς αύξηση της ανάπτυξης του όγκου, λόγω διατήρησης της ακεραιότητας του βλεννογόνου, βελτιωμένης ανοσολογικής επάρκειας, με αναστολή του πολλαπλασιασμού των κυττάρων, αυξάνοντας το ρυθμό απόπτωσης, τη σύνθεση γλουταθειόνης, με επαγωγή της σύνθεσης πρωτεϊνών θερμικού σοκ, και με αυξημένη σύνθεση γλυκαγόνης σαν πεπτίδια.

Η στοματική χορήγηση γλουταμίνης μπορεί να αποτρέψει την προκαλούμενη από χημειοθεραπεία βλεννογονίτιδα του στόματος σε ασθενείς με καρκίνο του οισοφάγου και την από ακτινοβολία οισοφαγίτιδα, καθώς και την απώλεια βάρους.

Όσοι επιλέγουν να κάνουν χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία πρέπει να λαμβάνουν συμπληρώματα γλουταμίνης σε μικρές δόσεις.

Η γλουταμίνη (Gln) είναι ένα αμινοξύ που παράγεται σε φυσιολογικές συνθήκες σε ανθρώπινα κύτταρα. Ωστόσο, σε παθολογικές καταστάσεις, η παραγωγή γλουταμίνης είναι συχνά ανεπαρκής. Στο κλινικό περιβάλλον, η γλουταμίνη έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τις μεταβολικές παρενέργειες που προκύπτουν από τη θεραπεία του καρκίνου και βελτιώνει την έκβαση του ασθενούς, αλλά δεν έχει αντικαρκινική δράση.

Μην καταναλώνετε πάνω από 5 γραμμάρια ανά ημέρα γλουταμίνη, αν έχετε ενεργό καρκίνο. Άρα, τα από του στόματος συμπληρώματα γλουταμίνης είναι πιθανότατα ασφαλή στους περισσότερους τύπους όγκων σε ασθενείς με καρκίνο, και ενδείκνυται για βλάβες στο γαστρεντερικό σύστημα, με ταυτόχρονο περιορισμό των υδατανθράκων για ορισμένους καρκίνους, όταν επίσης, χρησιμοποιείται γλουταμίνη.

Η γλουταμίνη όταν χρησιμοποιείται σωστά είναι μια εξαιρετική συμπληρωματική θεραπεία στην ογκολογία (μικρές δόσεις και αποφυγή υδατανθράκων, με χρήση της κετογενικής δίαιτας).

Σε κάθε περίπτωση η διατροφή ενός καρκινοπαθούς πρέπει να είναι εξατομικευμένη.