Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΕναλλακτικές ΘεραπείεςΣυμπληρώματα ΔιατροφήςΟι βιταμίνες για την υγεία του γενετικού σας υλικού

Οι βιταμίνες για την υγεία του γενετικού σας υλικού

Συμπληρώματα διατροφής για την υγεία των νουκλεϊνικών οξέων

 

Τα νουκλεϊνικά ή πυρηνικά οξέα είναι τα ριβοζονουκλεϊνικά οξέα (RNA) και τα δισοξυριβοζονουκλεϊνικά οξέα (DNA). 

Τα νουκλεϊνικά ή πυρηνικά οξέα είναι βασικά συστατικά όλων των ζωντανών κυττάρων και είναι αναγκαία για την ανάπτυξη των κυττάρων και την μεταβίβαση της κληρονομικής πληροφορίας.

Η μειωμένη σύνθεση των νουκλεϊνικών οξέων οδηγεί σε γήρανση και εξασθενημένη μνήμη.

Τα νουκλεϊνικά οξέα χρησιμοποιούνται για να καθυστερήσουν την γήρανση και χορηγούνται μέσω ενέσεων.

Οι βιταμίνες που είναι απαραίτητες για την υγιή παραγωγή RNA και DNA στον άνθρωπο είναι: η βιταμίνη Α, η βιταμίνη Ε, η πυριδοξίνη, το φυλλικό οξύ, η βιταμίνη Β12 και η χολίνη. Υπάρχουν στην ξηρή μαγιά σε ποσοστό 12% του βάρους της.

Τα νουκλεϊκά οξέα είναι βιοπολυμερή ή μεγάλα βιομόρια, απαραίτητα για όλες τις γνωστές μορφές ζωής.

Αυτά αποτελούνται από μονομερή, τα οποία είναι τα νουκλεοτίδια που αποτελούνται από τρία συστατικά: ένα σάκχαρο άνθρακας-5 ή πεντόζη, μια φωσφορική ομάδα και μια αζωτούχο βάση. Εάν το σάκχαρο είναι απλή ριβόζη, το πολυμερές είναι RNA (ριβονουκλεϊνικό οξύ). Εάν το σάκχαρο προέρχεται από ριβόζη ως δεοξυριβόζη, το πολυμερές είναι DNA (δεσοξυριβονουκλεϊνικό οξύ).

Τα νουκλεϊκά οξέα είναι αναμφισβήτητα τα πιο σημαντικά από όλα τα βιομόρια. Βρίσκονται σε αφθονία σε όλα τα ζωντανά πλάσματα, όπου λειτουργούν για να δημιουργούν και να κωδικοποιούν και στη συνέχεια να αποθηκεύουν πληροφορίες στον πυρήνα όλων των ζωντανών κυττάρων κάθε οργανισμού. Λειτουργούν, μεταδίδουν και εκφράζουν αυτές τις πληροφορίες μέσα και έξω από τον πυρήνα των κυττάρων, στις εσωτερικές τους λειτουργίες και τελικά τις μεταβιβάζουν αυτές τις πληροφορίες στην επόμενη γενεά του κάθε ζωντανού οργανισμού. Οι κωδικοποιημένες πληροφορίες περιέχονται και μεταφέρονται μέσω της αλληλουχίας των νουκλεϊκών οξέων, μέσα στα μόρια του RNA και του DNA.

Οι σειρές των νουκλεοτιδίων δεσμεύονται για να σχηματίσουν ελικοειδείς σκελετούς – τυπικά, έναν για το RNA, δύο για το DΝΑ- και συναρμολογούνται σε αλυσίδες ζευγών βάσεων που επιλέγονται από τις πέντε πρωτεύουσες νουκλεοβάσεις, οι οποίες είναι: αδενίνη, κυτοσίνη, γουανίνη, θυμίνη, και ουρακίλη. H θυμίνη εμφανίζεται μόνο στο DNA και η ουρακίλη μόνο στο RNA. Χρησιμοποιώντας τα αμινοξέα και τη διαδικασία που είναι γνωστή ως πρωτεϊνική σύνθεση, ο συγκεκριμένος προσδιορισμός αλληλουχίας στο DNA αυτών των ζευγών νουκλεοβάσεων καθιστά δυνατή την αποθήκευση και τη μετάδοση κωδικοποιημένων οδηγιών, που είναι γνωστά ως γονίδια. Στο RNA, η αλληλουχία ζευγών βάσεων παρέχει την κατασκευή νέων πρωτεϊνών που καθορίζουν τις περισσότερες χημικές διεργασίες όλων των μορφών ζωής.

Το 1953 οι Watson και ο Crick καθόρισαν τη δομή του DNA. 

Οι μελέτες των νουκλεϊνικών οξέων αποτελούν σημαντικό μέρος της σύγχρονης βιολογικής και της ιατρικής έρευνας και αποτελούν τη βάση για τη γονιδιωματική και την ιατροδικαστική επιστήμη, καθώς και για την βιοτεχνολογία και τη φαρμακευτική βιομηχανία.

Ο όρος νουκλεϊκό οξύ είναι το γενικό όνομα για το DNA και το RNA, που είναι μέλη της οικογένειας βιοπολυμερών που ονομάζονται πολυνουκλεοτίδια. Τα νουκλεϊνικά οξέα αν και αρχικά ανακαλύφθηκαν στον πυρήνα των ευκαρυωτικών κυττάρων, σήμερα είναι γνωστό ότι βρίσκονται σε όλες τις μορφές ζωής (βακτήρια, μιτοχόνδρια, χλωροπλάστες, ιούς κ.ά). Όλα τα ζωντανά κύτταρα περιέχουν τόσο DΝΑ όσο και RNA (εκτός ορισμένων κυττάρων, όπως τα ώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια), ενώ οι ιοί περιέχουν είτε DΝΑ είτε RNA, αλλά συνήθως όχι και τα δύο. Το βασικό συστατικό των βιολογικών νουκλεϊκών οξέων είναι το νουκλεοτίδιο, το καθένα από τα οποία περιέχει ένα σάκχαρο πεντόζης (ριβόζη ή δεοξυριβόζη), μια φωσφορική ομάδα και μια νουκλεοτιδική βάση. Τα νουκλεϊκά οξέα παράγονται επίσης μέσα στο εργαστήριο, μέσω της χρήσης ενζύμων (πολυμεράσες DNA και RNA) και χημικής σύνθεσης σε στερεή φάση. Οι χημικές μέθοδοι επιτρέπουν, επίσης, τη δημιουργία αλλαγμένων νουκλεϊκών οξέων που δεν απαντώνται στη φύση, για παράδειγμα πεπτιδικά νουκλεϊνικά οξέα.

Τα νουκλεϊκά οξέα είναι γενικά πολύ μεγάλα μόρια (τα μεγαλύτερα γνωστά  μόρια) και αποτελούνται από 21 νουκλεοτίδια (μικρό RNA) έως μεγάλα χρωμοσώματα (για παράδειγμα, το ανθρώπινο χρωμόσωμα 1 είναι ένα μόριο που περιέχει 247 εκατομμύρια ζεύγη βάσεων).

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα φυσικώς ενυπάρχοντα μόρια DΝΑ είναι δίκλωνα και τα μόρια RNA είναι μονόκλωνα. Υπάρχουν, όμως, αρκετές εξαιρέσεις και ορισμένοι ιοί έχουν γονιδιώματα από δίκλωνο RNA και άλλοι ιοί έχουν μονοκλωνικά γονιδιώματα DΝΑ και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να σχηματιστούν δομές νουκλεϊνικού οξέος με τρεις ή τέσσερις κλώνους.

Τα νουκλεϊκά οξέα είναι γραμμικά πολυμερή (αλυσίδες) νουκλεοτιδίων.

Κάθε νουκλεοτίδιο αποτελείται από τρία συστατικά: μια βάση πουρίνης ή πυριμιδίνης  (αζωτούχος βάση), ένα σάκχαρο πεντόζης και μια ομάδα φωσφορικών. Η υποδομή που αποτελείται από μια νουκλεοβάση και την πεντόζη ονομάζεται νουκλεοτίδιο. Οι τύποι νουκλεϊνικών οξέων διαφέρουν στη δομή του σακχάρου στα νουκλεοτίδιά τους – το DNA περιέχει 2′-δεοξυριβόζη ενώ το RNA περιέχει ριβόζη (όπου η μόνη διαφορά είναι η παρουσία μιας ομάδας υδροξυλίου). Επίσης, οι νουκλεοβάσεις που βρίσκονται στους δύο τύπους νουκλεϊκών οξέων είναι διαφορετικές: η αδενίνη, η κυτοσίνη και η γουανίνη βρίσκονται τόσο στο RNA όσο και στο DNA, ενώ η θυμίνη εμφανίζεται στο DNA και η ουρακίλη εμφανίζεται στο RNA.

Τα σάκχαρα και τα φωσφορικά στα νουκλεϊνικά οξέα συνδέονται μεταξύ τους σε εναλλασσόμενη αλυσίδα (από σάκχαρα-φωσφορικά άλατα) μέσω δεσμών φωσφοδιεστερικών. Οι άνθρακες στους οποίους συνδέονται οι φωσφορικές ομάδες είναι οι άνθρακες 3′-άκρου και 5′-άκρου του σακχάρου. Αυτό δίνει την κατεύθυνση των νουκλεϊνικών οξέων και τα άκρα των μορίων νουκλεϊκού οξέος αναφέρονται ως 5′-άκροα και 3′-άκρα. Οι νουκλεοβάσεις ενώνονται με τα σάκχαρα μέσω ενός Ν-γλυκοσιδικού δεσμού που περιλαμβάνει ένα άζωτο δακτυλίου νουκλεοβάσης (Ν-1 για τις πυριμιδίνες και Ν-9 για τις πουρίνες) και τον άνθρακα 1 ‘του δακτυλίου της πεντόζης.

Μη τυποποιημένοι νουκλεοζίτες βρίσκονται, επίσης, και στο RNA και στο DNA και συνήθως προκύπτουν από την τροποποίηση των τυποποιημένων νουκλεοζιτών μέσα στο μόριο DΝΑ ή το πρωτεύον (αρχικό) RNA μεταγραφής. Τα μόρια μεταφοράς του RNA (tRNA) περιέχουν έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό τροποποιημένων νουκλεοζιτών.

Τα δίκλωνα νουκλεϊκά οξέα αποτελούνται από συμπληρωματικές αλληλουχίες, στις οποίες τα ζεύγη βάσεων Watson-Crick έχουν ως αποτέλεσμα μια πολύ επαναλαμβανόμενη και αρκετά ομοιόμορφη διπλή ελικοειδή τρισδιάστατη δομή, την διπλή έλικα του DNA. Αντιθέτως, τα μόρια RNA και μονόκλωνου DΝΑ δεν περιορίζονται σε μια κανονική διπλή έλικα και μπορούν να λάβουν εξαιρετικά πολύπλοκες τρισδιάστατες δομές.

Τα μόρια νουκλεϊκού οξέος είναι συνήθως μη διακλαδισμένα και μπορούν να εμφανιστούν ως γραμμικά και κυκλικά μόρια. Για παράδειγμα, τα βακτηριακά χρωμοσώματα, τα πλασμίδια, το μιτοχονδριακό DΝΑ και το DNA των χλωροπλαστών είναι, συνήθως, κυκλικά μόρια διπλής έλικας DNA, ενώ τα χρωμοσώματα του ευκαρυωτικού πυρήνα είναι συνήθως γραμμικά δίκλωνα μόρια DΝΑ. Τα περισσότερα μόρια RNA είναι γραμμικά μονοκλωνικά μόρια, αλλά αμφότερα τα κυκλικά και διακλαδισμένα μόρια μπορούν να προκύψουν από αντιδράσεις μπολιάσματος του RNA.

Ένα μόριο DNA ή RNA διαφέρει από το άλλο, κυρίως, στην αλληλουχία των νουκλεοτιδίων. Οι αλληλουχίες των νουκλεοτιδίων έχουν μεγάλη σημασία στη βιολογία, αφού φέρουν τις τελικές οδηγίες που κωδικοποιούν όλα τα βιολογικά μόρια, τα μοριακά συγκροτήματα, τις υποκυτταρικές και κυτταρικές δομές, τα όργανα και τους οργανισμούς και επιτρέπουν άμεσα τη γνώση, τη μνήμη και τη συμπεριφορά. Έχουν καταβληθεί τεράστιες προσπάθειες για την ανάπτυξη πειραματικών μεθόδων για τον προσδιορισμό της αλληλουχίας νουκλεοτιδίων των μορίων DNA και RNA και σήμερα εκατοντάδες εκατομμύρια νουκλεοτίδια αλληλουχίζονται καθημερινά σε κέντρα γονιδιώματος και σε μικρότερα εργαστήρια παγκοσμίως. 

Τύποι νουκλεϊκών οξέων 

Το δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ (DNA) είναι ένα νουκλεϊνικό οξύ που περιέχει τις γενετικές οδηγίες που χρησιμοποιούνται στην ανάπτυξη και λειτουργία όλων των γνωστών ζωντανών οργανισμών. Τα τμήματα DNA που μεταφέρουν αυτή τη γενετική πληροφορία ονομάζονται γονίδια. Παρομοίως, άλλες αλληλουχίες DΝΑ έχουν διαρθρωτικούς σκοπούς ή εμπλέκονται στη ρύθμιση της χρήσης αυτής της γενετικής πληροφορίας. Μαζί με το RNA και τις πρωτεΐνες, το DNA είναι ένα από τα τρία κύρια μακρομόρια που είναι απαραίτητα για όλες τις γνωστές μορφές ζωής. Το DNA αποτελείται από δύο μακρά πολυμερή απλών μονάδων που ονομάζονται νουκλεοτίδια, με σκελετούς από σάκχαρα και φωσφορικές ομάδες συνδεδεμένες με δεσμούς εστέρων. Αυτά τα δύο σκέλη τρέχουν σε αντίθετες κατευθύνσεις μεταξύ τους και, ως εκ τούτου, είναι αντιπαράλληλα. Συνδεδεμένο με κάθε πεντόζη είναι ένας από τους τέσσερις τύπους μορίων που ονομάζονται βάσεις. Είναι η ακολουθία αυτών των τεσσάρων βάσεων κατά μήκος της έλικας που κωδικοποιεί τις πληροφορίες. Αυτές οι πληροφορίες διαβάζονται χρησιμοποιώντας τον γενετικό κώδικα, ο οποίος προσδιορίζει την αλληλουχία των αμινοξέων, εντός των πρωτεϊνών. Ο κώδικας διαβάζεται με την αντιγραφή τμημάτων DNA από το σχετικό RNA με την μεταγραφή. Μέσα στα κύτταρα το DNA είναι οργανωμένο σε μεγάλες δομές που ονομάζονται χρωμοσώματα. Κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης αυτά τα χρωμοσώματα αντιγράφονται με τη διαδικασία της αντιγραφής του DNA, παρέχοντας σε κάθε κύτταρο δικό του πλήρες σύνολο χρωμοσωμάτων. Οι ευκαρυωτικοί οργανισμοί (ζώα, φυτά, μύκητες και πρώτιστα) αποθηκεύουν το μεγαλύτερο μέρος του DNA τους μέσα στον πυρήνα των κυττάρων και μερικά σε οργανίδια, όπως μιτοχόνδρια ή χλωροπλάστες. Αντίθετα, οι προκαρυωτικοί οργανισμοί (βακτήρια) αποθηκεύουν το DNA τους μόνο στο κυτταρόπλασμα. Μέσα στα χρωμοσώματα, οι πρωτεΐνες χρωματίνης, όπως οι ιστόνες συμπιέζουν και οργανώνουν το DNA. Αυτές οι συμπαγείς δομές καθοδηγούν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ DNA και άλλων πρωτεϊνών, βοηθώντας τον έλεγχο των τμημάτων του DNA που μεταγράφονται.

Το ριβουνουκλεϊνικό οξύ (RNA) λειτουργεί στη μετατροπή της γενετικής πληροφορίας από τα γονίδια στις αλληλουχίες αμινοξέων των πρωτεϊνών. Οι τρεις τύποι RNA είναι το μεταφορικό RNA (tRNA), το αγγελιοφόρο RNA (mRNA) και το ριβοσωμικό RNA (rRNA). Το αγγελιοφόρο RNA μεταφέρει πληροφορίες γενετικής αλληλουχίας μεταξύ DNA και ριβοσωμάτων, κατευθύνοντας τη σύνθεση πρωτεϊνών. Το ριβοσωματικό RNA είναι ένα κύριο συστατικό του ριβοσώματος και καταλύει τον σχηματισμό πεπτιδικού δεσμού. Το μεταφορικό RNA χρησιμεύει ως μόριο φορέας για τα αμινοξέα που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στη σύνθεση πρωτεϊνών και είναι υπεύθυνο για την αποκωδικοποίηση του mRNA. Επιπλέον, πολλές άλλες κατηγορίες RNA είναι τώρα γνωστές.

Τεχνητά νουκλεϊκά οξέα 

Τα τεχνητά ανάλογα νουκλεϊκού οξέος είναι: πεπτίδια νουκλεϊνικού οξέος, νουκλεϊκά οξέα γλυκόλης και θρεπτικά νουκλεϊκά οξέα. Καθένα από αυτά διακρίνεται από το φυσικώς ενυπάρχον DNA ή RNA με μεταβολές στην έλικα των μορίων. Χρησιμοποιούνται στη θεραπεία πολλών ασθενειών, αλλά και στην αντιγήρανση.


Οι απαραίτητες βιταμίνες για την προστασία των νουκλεϊνικών οξέων

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα απαραίτητα συμπληρώματα διατροφής για την υγεία των νουκλεϊνικών σας οξέων

 

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, θα επιλεγούν για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.

 

Διαβάστε, επίσης,

Γιατί πρέπει να προστατεύεστε από το οξειδωτικό στρες

Βιολογική θεραπεία του καρκίνου

Η χρήση του καρυότυπου στην ογκολογία

Διαγνωστικά τεστ του ανθρώπινου γονιδιώματος

Μεθυλίωση του DNA

Τα οφέλη στην υγεία από τα πεπτίδια χαλκού

Τα πεπτίδια για την δυσλειτουργία του θυρεοειδή αδένα

Τα πεπτίδια για το βρογχικό άσθμα

Πόσο οι βιταμίνες απορροφούνται από τον οργανισμό μας

Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη θεραπεία του καρκίνου

Χρήσιμες πληροφορίες για τα αντιοξειδωτικά

Οι βιταμίνες για αποτοξίνωση από τα βαρέα μέταλλα

Το ορθομοριακό νερό είναι το καλύτερο νερό

Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη θεραπεία του καρκίνου

Χρήσιμες πληροφορίες για το ζωμό βοδινού

Υγεία του ανοσοποιητικού

www.emedi.gr

 

 

Print Friendly, PDF & Email
Προηγούμενο άρθροΕΡΤ REPORT
Επόμενο άρθροΤα οφέλη της λιποσωμιακής βιταμίνης C
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19. Οι κυριότερες είναι οι καρδιoαγγειακές επιπλοκές, οι θρομβώσεις και η θρομβοπενία. Επιμέλεια παρουσίασης  Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά  Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD,...

ΔΗΜΟΦΙΛΗ