Κοκκύτης. Ο κοκκύτης είναι οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια παροξυσμικού σπασμωδικού βήχα
Ο κοκκύτης, ICD-10 A37, χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια παροξυσμικού σπασμωδικού βήχα και καταλήγει σε εισπνευστικό συριγμό και συχνά σε έμετο.
Ο κοκκύτης ή υλακοειδής βήχας είναι μια πολύ μεταδοτική βακτηριακή λοίμωξη του αναπνευστικού.
Χαρακτηριστικά προκαλεί έναν παροξυσμικό σπασμωδικό βήχα που καταλήγει σε παρατεταμένη υψηλής συχνοτητας εισπνευστική υλακή ή κραυγή. Ο κοκκύτης οφείλεται σε ένα βακτήριο το Bordetella pertussis ή Haemophilus pertussis, αρνητικό κατά Gram, το οποίο προσβάλλει τα επιθηλιακά κύτταρα των βρόγχων και των βρογχιολίων προκαλώντας φλεγμονή και στένωση των αυλών. Μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν τα παιδιά που είναι κάτω του έτους. Όταν το παιδί είναι άρρωστο από κοκκύτη οι αναπνοές του είναι επιπόλαιες (δεν είναι ρυθμικές) και βήχει συνέχεια.
Πώς γίνεται η μετάδοση του κοκκύτη
Επειδή το μικρόβιο του αιμόφιλου του κοκκύτη (Bordetella pertussis) δεν επιβιώνει για μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό περιβάλλον η μετάδοση προϋποθέτει τη στενή επαφή μεταξύ των ατόμων.
Οι ασθενείς είναι μολυσματικοί για 3 εβδομάδες.
Πρόληψη για τον κοκκύτη γίνεται με το αντίστοιχο εμβόλιο που ξεκινά να γίνεται στα παιδιά από την ηλικία των 2 μηνών. Το εμβόλιο κατά του κοκκύτη περιορίζει κατά πολύ τη μετάδοση της νόσου. Καλύτερη, όμως, είναι η φυσική ανοσία. Ενεργός εμβολιασμός γίνεται για τα παιδιά συνδυασμένος με τις τοξίνες διφθερίτιδας και τετάνου ή και με άλλες (τριπλό, τετραπλό, πενταπλό). Δε συνιστάται το εμβόλιο μετά την ηλικία των 6 ετών.
Τα μη εμβολιασμένα παιδιά διατρέχουν κατά 23 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από κοκκύτη σε σύγκριση με τα παιδιά που έχουν εμβολιασθεί.
Τα κορίτσια προσβάλλονται συχνότερα από τα αγόρια.
Η ηλικία που εμφανίζεται είναι 3 μηνών έως 6 χρονών και οι μισές περιπτώσεις συμβαίνουν στα νήπια.
Η μετάδοση του κοκκύτη γίνεται από τα σταγονίδια που εκπέμπει ο άρρωστος όταν βήχει, φτερνίζεται ή ακόμη και όταν μιλάει. Από τη στιγμή που θα μπει το μικρόβιο στον οργανισμό ενός παιδιού θα εμφανίσει τα συμπτώματα μετά από 7-14 μέρες.
Χημειοπροφύλαξη γίνεται με ερυθρομυκίνη σε ευπαθή παιδιά ή μη εμβολιασμένα αν έχουν εκτεθεί σε προσβεβλημένο άτομο κατά την μολυσματική περίοδο (καλύτερα να μη δίνεται η ερυθρομυκίνη).
Συνήθης πορεία οξεία που διαρκεί 10 εβδομάδες μετά το καταρροϊκό επεισόδιο.
Το αναπνευστικό σύστημα επηρεάζεται περισσότερο.
Συμπτώματα κοκκύτη
- To καταρροϊκό στάδιο
Τα πρώτα συμπτώματα δίνουν την εντύπωση ότι το παιδί περνά ένα απλό κρυολόγημα (ρινοκαταρροή, ελαφρύς βήχας, πυρετός, μάτια που δακρύζουν κτλ). Παρουσιάζει, δηλαδή, βήχα, ελαφρό πυρετό, τρέχουν τα μάτια του και η μύτη του. Τα πιο πάνω συμπτώματα διαρκούν 1-2 βδομάδες. Αν στη συνέχεια ο βήχας παρατείνεται και αρχίζει να γίνεται πιο έντονος και συχνός θέτει υποψία κοκκύτη.
- Το παροξυσμικό στάδιο (μετά 1-2 εβδομάδες)
Εφόσον τελικά είναι κοκκύτης, ο βήχας αρχίζει να γίνεται παροξυσμικός.
Ο παροξυσμικός βήχας χαρακτηρίζεται από απότομη εισπνοή αέρα που ακολουθείται με 5-10 προσπάθειες για βήχα. Αυτές οι απανωτές προσπάθειες για βήχα διακόπτονται με απότομη εισπνοή κατά την οποία ακούγεται και ένας χαρακτηριστικός θόρυβος σαν το παιδί να πνίγεται. Παροξυσμικά επεισόδια βήχα θα παρουσιάζει αρκετά το παιδί μέχρι να μπορέσει να αποβάλλει κάποιο κομμάτι βλέννας. Πολλές φορές το επεισόδιο του παροξυσμικού βήχα ακολουθείται από έμετο. Το στάδιο αυτό διαρκεί 2-4 βδομάδες και σταδιακά το παιδί αρχίζει να αναρρώνει. Ο μικροοργανισμός μεταδίδεται πολύ εύκολα, μόλις αρχίσει ο παροξυσμικός βήχας μέχρι και τρεις εβδομάδες μετά. Άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι με τον άρρωστο έχουν πιθανότητα 80-100% να μολυνθούν. Ο κοκκύτης συνολικά διαρκεί, περίπου, 2 μήνες, ενώ το παιδί ταλαιπωρείται πραγματικά για 3-4 εβδομάδες.
- Το στάδιο της αναρρώσεως
Ο κοκκύτης συνολικά διαρκεί περίπου 2 μήνες ενώ το παιδί ταλαιπωρείται πραγματικά για 3-4 εβδομάδες.
Σημεία και συμπτώματα κοκκύτη
- Παροξυσμικός βήχας
- Σπασμωδικός βήχας
- Ήπιος πυρετός
- Ρινόρροια
- Ανορεξία
- Υλακοειδής βήχας
- Επεισόδια άπνοιας
- Εισπνευστικός συριγμός μετά το βήχα
Παράγοντες κινδύνου για κοκκύτη
- Μη εμβολιασμένα άτομα
- Επαφή με μολυσμένο άτομο
- Επιδημική έκθεση
- Κύηση
Διαφορική διάγνωση κοκκύτη
- Κοινό κρυολόγημα
- Σύνδρομο αδενοϊού
- Βρογχιολίτιδα
- Γρίπη
- Βακτηριακή πνευμονία
- Κυστική ίνωση
- Φυματίωση
- Διάμεση πνευμονίτιδα
- Ξένο σώμα
Διάγνωση κοκκύτη
Πιθανές εξετάσεις:
- Μέτρηση του αριθμού και του τύπου λευκοκυττάρων (λευκοκυττάρωση) με λεμφοκυττάρωση 15.000 λευκά και το 60-70% είναι λεμφοκύτταρα
- Απομόνωση του αιμόφιλου του κοκκύτη
- Ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων IgA εναντίον Bordetella pertussis
- Καλλιέργεια σε θρεπτικό υλικό Bordet-Gengou
- Η ακτινογραφία θώρακος δείχνει εστιακή ατελεκτασία, περιβρογχικό διήθημα και εμφύσημα
- PCR-Polymerase chain reaction-Αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης
Επιπλοκές κοκκύτη
Θα προσβληθεί το 90% των ατόμων που θα έρθουν σε επαφή με το μολυσμένο άτομο κατά τη φάση μεταδοτικότητας.
Βρογχοπνευμονία, πνευμονία, ατελεκτασία από απόφραξη βρόγχου, βρογχεκτασία, εμφύσημα, υποξική εγκεφαλοπάθεια, σπασμοί από την ανοξία κατά την κρίση άπνοιας ή από πετέχειες και αιμορραγίες εγκεφάλου, αυτόματος πνευμοθώρακας και εγκεφαλίτιδα μετά την υποχώρηση της νόσου, νευρολογικές επιπλοκές, κώμα, θάνατος, μέση ωτίτιδα, ενεργοποίηση φυματίωσης, επίσταξη, κήλη, υποτροπή του παροξυσμικού βήχα, αρκετούς μήνες μετά, ειδικά σε λοιμώξεις αναπνευστικού, απώλεια βάρους και αιμόπτυση και αναστολή ανάπτυξης.
Προκαλεί εστιακό εμφύσημα, βλεννοπυώδες εξίδρωμα και εξέλκωση με πλάκες του αναπνευστικού επιθηλίου.
Συνήθως, υπάρχει πλήρης ανάρρωση.
Αντιμετώπιση κοκκύτη
Είναι συμπτωματική. Χορηγούνται αντιπυρετικά φάρμακα για την αντιμετώπιση του πυρετού, παρεντερικά υγρά αν χρειάζεται, οξυγόνο, παρατήρηση για άπνοια και αποφυγή ερεθισμάτων που προκαλούν παροξυσμούς, μηχανικός αερισμός και θρεπτική υποστήριξη με μικρά και συχνά γεύματα και ανάπαυση σε ήσυχο περιβάλλον.
Μπορεί να απαιτηθεί μονάδα εντατικής θεραπείας.
Απομόνωση απαιτείται για 4 εβδομάδες ή μία εβδομάδα άφότου αρχίσει η ερυθρομυκίνη.
Η έγκαιρη λήψη αντιβιοτικών μπορεί να θεραπεύσει γρήγορα τη λοίμωξη. Προτιμάται η ερυθρομυκίνη σε δόση 40-50 mg/Kg /24h κατανεμημένη σε 4 δόσεις για 5 ημέρες. Μπορεί να χρειασθούν και άλλα αντιβιοτικά για τις βακτηριακές επιπλοκές, όπως βρογχοπνευμονία και ωτίτιδα. Τα αντιβιοτικά προλαμβάνουν την διασπορά, αλλά δε μεταβάλλουν την φυσική πορεία της νόσου (καλύτερα να μη χορηγούνται αντιβιοτικά).
Μπορεί να χρειασθούν στερεοειδή και θεοφυλλίνη και β2 αγωνιστές για την πρόληψη παροξυσμών του βήχα.
Τα βρέφη με σοβαρά συμπτώματα, θα πρέπει να νοσηλεύονται.
Μη χρησιμοποιείτε αντιβηχικά.
Σε παιδιά μικρότερα των 6 μηνών και σε ηλικιωμένους η πρόγνωση είναι χειρότερη.
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα Διατροφής για την πρόληψη και θεραπεία του κοκκύτη
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Βότανα για διάφορα προβλήματα υγείας
Τα πιο συχνά βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες
Μήπως έχετε έντονο βήχα που επιμένει;
Σπιτικές συνταγές για την αντιμετώπιση του βήχα
