Διάγνωση, πρόγνωση και εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου
Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD
Η παραδοσιακή ανάλυση του όγκου απαιτεί τη χειρουργική βιοψία και με τη βοήθεια του μικροσκοπίου μελετάται από τον παθολογοανατόμο η μορφολογία και γίνεται ανοσοϊστοχημεία (IHC). Όπως γίνεται αντιληπτό επειδή οι διαφορές μεταξύ φυσιολογικού και καρκινικού ιστού στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μικρές, η απάντηση της εξέτασης είναι υποκειμενική και γι΄αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται εξέταση από περισσότερους παθολογοανατόμους για να βγει το τελικό συμπέρασμα της βιοψίας. Η ανοσοιστοχημεία απαιτεί, επίσης, ειδικά αντιδραστήρια, αντισώματα, αυτόματο μηχάνημα ανοσοϊστοχημείας, κατάλληλο για τομές παραφίνης, κρυοστάτη, κυτταρολογικά επιχρίσματα και ιστοχημικές χρώσεις, τα οποία πρέπει να είναι καλής ποιότητας για να είναι ακριβείας. Στην ανοσοϊστοχημεία γίνεται χρήση αντισωμάτων για προσδιορισμού κυττάρων ενός συγκεκριμένου είδους, όπως τα καρκινικά κύτταρα.
Η μοριακή ανάλυση του όγκου απαιτεί τη χειρουργική βιοψία, γίνεται παθολογοανατομική εξέταση για προσδιορισμό του τύπου του όγκου και ανάλυση της έκφρασης των γονιδίων με mRNA, ανάλυση των γονιδιακών μεταλλάξεων με DNA και έκφρασης των πρωτεϊνών.
Υπάρχει και η Υγρή Βιοψία που γίνεται με ανίχνευση exosomes που κυκλοφορούν στο αίμα και στα υγρά του σώματος.
Προφίλ σχετικής έκφρασης γονιδίων με την qRT-PCR
Γίνεται χειρουργική αφαίρεση του όγκου και απευθείας στο χειρουργείο το δείγμα από τον καρκινικό ιστό τοποθετείται σε ρυθμιστικό σταθεροποιητικό διάλυμα. Στη συνέχεια απομονώνεται το DNA με απομόνωση των mRNAs και με το ένζυμο DNΑάση Ι λαμβάνεται cDNA και γίνεται ποσοτική σε πραγματικό χρόνο PCR, και λαμβάνεται η μοριακή υπογραφή η οποία φανερώνει αν ο όγκος έχει καλή πρόγνωση, φτωχή πρόγνωση και αν μπορεί να γίνει στοχευμένη θεραπεία.
Προφίλ σχετικής έκφρασης γονιδίων με την qRT-PCR, σε ιστούς ενσωματωμένους σε παραφίνη
Απαιτούνται οι ιστοί που είναι ενσωματωμένοι σε παραφίνη (block παραφίνης) ή 4 τομές των 6mm (ομογενοποίηση). Γίνεται με τη βοήθεια της πρωτεϊνάσης Κ αφαίρεση της παραφίνης και στη συνέχεια απομονώνεται το DNA με απομόνωση των mRNAs και με το ένζυμο DNΑάση Ι λαμβάνεται cDNA και γίνεται ποσοτική σε πραγματικό χρόνο PCR, και λαμβάνεται η μοριακή υπογραφή η οποία φανερώνει αν ο όγκος έχει καλή πρόγνωση, φτωχή πρόγνωση και αν μπορεί να γίνει στοχευμένη θεραπεία.
Η ποσοτική σε πραγματικό χρόνο PCR έχει άριστη ακρίβεια και ευαισθησία στον προσδιορισμό των αντιγράφων DNA & RNA.
Γίνεται απομόνωση του εξαχθέντος RNA του ιστού με φασματομέτρηση μετά από απομόνωση με ειδικό αντιδραστήριο (Τοtal RNA) και μετά μετατροπή σε συμπληρωματικό cDNA με radom primers και reverse trancriptase.
Θετικό control για τους εκκινητές DNA και την PCR σε πραγματικό χρόνο χρησιμοποιείται cDNA από τον συγκεκριμένο καρκίνο και σαν αρνητικό control cDNA από το εξεταζόμενο δείγμα χωρίς εκκινητές.
Η ποσότητα και η ποιότητα του απομονωθέντος RNA από τα βιοπτικά υλικά πιστοποιείται από το μοριακό βάρος του γονιδίου αναφοράς
Σε όλους τους όγκους
CYCLIN D1: Πολλαπλασιαστικότητα
SURVIVIN (αντιαποπτωτικό γονίδιο): Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους.
Γονίδιο GRB7: Όταν η έκφρασή του είναι χαμηλή είναι θετικός προγνωστικός παράγοντας, γιατί είναι το γονίδιο-δείκτης της μεταναστευτικότητας των καρκινικών κυττάρων.
Stromelysin-3, c-MET, cathepsin L2: Η σχετική έκφρασή τους και η απουσία έκφρασής τους είναι θετικοί προγνωστικοί παράγοντες και σχετίζονται με τη διηθητική ικανότητα των καρκινικών κυττάρων.
–STROMELYSIN-3: Η Στρομελυσίνη-1 επίσης γνωστή ως μήτρα μεταλλοπρωτεϊνάσης-3 (matrix metalloproteinase-3-MMP-3) είναι ένα ένζυμο που κωδικοποιείται από το γονίδιο ΜΜΡ3. Η έκφρασή της συνδέεται με τη διηθητική ικανότητα.
–CATHEPSIN L2: Η καθεψίνη L2, κωδικοποιείται από το γονίδιο CCL2, και είναι μέλος της οικογένειας της πεπτιδάσης C1 που είναι μια λυσοσωμική κυστεϊνοπρωτεϊνάση. Η έκφρασή της συνδέεται με τη διηθητική ικανότητα.
-c-MET (υποδοχέας αυξητικού ηπατικού παράγοντα HGF): O υποδοχέας του αυξητικού παράγοντα των ηπατοκυττάρων είναι μια πρωτεΐνη που στον άνθρωπο κωδικοποιείται από το γονίδιο ΜΕΤ (ΜΕΤ πρωτο-ογκογονίδιο, υποδοχέας κινάσης τυροσίνης). Η πρωτεΐνη έχει δραστικότητα κινάσης τυροσίνης. Είναι απαραίτητος για την εμβρυϊκή ανάπτυξη, την οργανογένεση και την επούλωση τραυμάτων. Η ανώμαλη ενεργοποίηση ΜΕΤ σε καρκίνο συσχετίζεται με κακή πρόγνωση, ανάπτυξη του όγκου, σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων (αγγειογένεση) που τροφοδοτούν τον όγκο με θρεπτικά συστατικά, και μετάσταση. Η υπρέκφραση του Met / HGFR, καθώς και η αυτοκρινής ενεργοποίησή του από την συν-έκφραση του συνδέτη του αυξητικού παράγοντα ηπατοκυττάρων, έχουν ενοχοποιηθεί για ογκογένεση. Η έκφρασή του συνδέεται με τη διηθητική ικανότητακαι είναι σημαντικός στόχος για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου. Η αναστολή της δραστικότητας του υποδοχέα c-ΜΕΤ δίνει καλά αποτελέσματα στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων και στην υπερνίκηση της αντίστασης σε αντι-EGFR θεραπεία.
FAP: Η σχετική έκφραση του FAP υποδεικνύει την υψηλή παρουσία ινοβλαστών, που προάγουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Είναι ένα ογκοκατασταλτικό γονίδιο υπεύθυνο για την παραγωγή της αδενωματώδης πολυποδίασης που δρα ως “φύλακας” για την πρόληψη της ανάπτυξης των όγκων και ρυθμίζει την β-κατενίνη, μια πρωτεΐνη που παίζει σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία των κυττάρων, στην σηματοδότηση, την ανάπτυξη, και την ελεγχόμενη καταστροφή. Ένα ελαττωματικό γονίδιο είναι υπεύθυνο για καρκίνο. Η σχετική έκφραση του FAP αποκαλύπτει χαμηλή παρουσία ενεργοποιημένων ινοβλαστών στο μικροπεριβάλλον του όγκου που είναι θετικός προγνωστικός παράγοντας.
MYBL2: Η πρωτεΐνη που κωδικοποιείται από αυτό το γονίδιο, είναι ένα μέλος της οικογένειας των γονιδίων του παράγοντα μεταγραφής ΜΥΒ και είναι μια πυρηνική πρωτεΐνη που εμπλέκεται στην εξέλιξη του κυτταρικού κύκλου. Η κωδικοποιημένη πρωτεΐνη φωσφορυλιώνεται από κυκλίνη Α / κυκλίνη εξαρτώμενη κινάση 2 κατά τη διάρκεια της φάσης S του κυτταρικού κύκλου και έχει και δύο ρόλους (ενεργοποιητή και καταστολέα). Ενεργοποιεί τον κύκλο κυτταρικής διαίρεσης 2, την κυκλίνη D1, και τα γονίδια της πρωτεΐνης πρόσδεσης του ινσουλινοειδούς αυξητικού παράγοντα. Δύο παραλλαγές μεταγραφής που κωδικοποιούν διαφορετικές ισόμορφες έχουν βρεθεί για αυτό το γονίδιο. Η έκφρασή του γονιδίου σημαίνει μιτωτική ενεργότητα.
AURKA: Η aurora κινάση Α (AURKA) είναι ρυθμιστής του κυτταρικού κύκλου και εμπλέκεται στο σχηματισμό μικροσωληνίσκων και στη σταθεροποίηση των πόλων της ατράκτου κατά την διάρκεια διαχωρισμού των χρωμοσωμάτων. Η κωδικοποιημένη πρωτεΐνη βρίσκεται στο κεντρόσωμα στη μεσόφαση και στους πόλους της ατράκτου στη μίτωση. Η έκφρασή του γονιδίου σημαίνει μιτωτική ενεργότητα.
Survivin: Αντιαποπτωτικό γονίδιο. Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους. Η σουρβιβίνη, που ονομάζεται επίσης αναστολέας της απόπτωσης βακουλοϊού που περιέχει την επανάληψη 5 ή baculoviral inhibitor of apoptosis repeat-containing 5 ή BIRC5, είναι μια πρωτεΐνη που είναι μέλος της οικογένειας των αναστολέων της απόπτωσης. Οι λειτουργίες της πρωτεΐνη survivin είναι να αναστέλλει την ενεργοποίηση της κασπάσης, οδηγώντας έτσι σε αρνητική ρύθμιση της απόπτωσης ή του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου και εκφράζεται μόνο στη φάση G2-M. Η survivin εντοπίζεται στ μιτωτική άτρακτο με αλληλεπίδραση με την τουμπουλίνη κατά τη διάρκεια της μίτωσης και έχει ρόλο στη ρύθμιση της μίτωσης. Η έκφρασή του γονιδίου σημαίνει αντιαποπτωτική ενεργότητα.
BCL2: Το γονίδιο BCL-2 κωδικοποιεί την οικογένεια Bcl-2 πρωτεϊνών που ρυθμίζουν όλες τις σημαντικές μορφές του κυτταρικού θανάτου, συμπεριλαμβανομένης της απόπτωσης, της νέκρωσης και της αυτοφαγίας. Η έκφρασή του γονιδίου σημαίνει αντιαποπτωτική ενεργότητα. Αποπτωτική ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία
Υποδοχείς κανναβινοειδών: CB1 υποδοχείς στον εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα και CB2 υποδοχείς στο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κανναβινοειδή στη μαριχουάνα μιμούνται τις φυσικές ενώσεις στο σώμα, δεσμεύοντας τους υποδοχείς. Όλα τα όργανα και οι ιστοί του σώματος έχουν υποδοχείς κανναβινοειδών και ρυθμίζουν την ομοιόσταση κι έχουν ιασχυρή αντικαρκινική δράση.
Μοριακή ανάλυση όγκου μαστού για πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες:
Γονίδιο αναφοράς GAPDH: Καλό και ικανοποιητικό υλικό για διάγνωση, πρόγνωση και εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου
HER2/ERBB2: Ανταπόκριση στο Herceptin
ERBB3: Αντίσταση σε θεραπείες. Το HER3 διαδραματίζει βασικό ρόλο στον ογκογόνο κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την επιβίωση σε διάφορους ανθρώπινους όγκους μέσω EGFR / HER3 ή / και HER2 / HER3 διμερών. Ως αποτέλεσμα, οι αναστολείς EGFR και HER2 μπλοκάρουν την HER3 εξαρτώμενη σηματοδότηση μέσω του μονοπατιού ΡΙ3Κ / ΑΚΤ εμποδίζοντας την HER3 διαφωσφορυλίωση, η οποία θεωρείται να είναι ένας μοριακός δείκτη της αποτελεσματικότητας των HER TKIs. Ωστόσο, φαίνεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η αναστολή είναι παροδική και αντισταθμιστικοί μηχανισμοί επιτρέπουν στα καρκινικά κύτταρα να αποκαταστήσουν το μονοπάτι σηματοδότησης HER3. Επιπλέον, η HER3 επανενεργοποίηση πιστεύεται ότι εμπλέκεται στην αντίσταση σε IGF-1R και c-ΜΕΤ αναστολείς. Ως εκ τούτου, νέες θεραπείες ή συνδυασμοί αποκλεισμού του HER3 μπορεί να παρέχουν στρατηγικές για να ξεπεραστεί η αντίσταση που αποκτήθηκε και για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των στοχευμένων θεραπειών.
EGFR (ERBB1/EGFR): Ανταπόκριση στην Lapatinib και άλλους αναστολείς EGFR
ESR1α: Ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία
PgR: Ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία
c-MET (υποδοχέας αυξητικού ηπατικού παράγοντα HGF): Διηθητικότητα καρκίνου, και σημαντικός στόχος για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου. Η αναστολή της δραστικότητας του υποδοχέα c-ΜΕΤ δίνει καλά αποτελέσματα στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων και στην υπερνίκηση της αντίστασης σε αντι-EGFR θεραπεία.
IGFR1R: Αντίσταση σε θεραπείες με αναστολείς EGFR και HER2 θεραπείες, στοχευμένες θεραπείες
VEGFR2/KDR: Αγγειογένεση στον όγκο και είναι κατάλληλη η αντιοαγγειογενετική θεραπεία
CXCR4: Λεμφοαγγειογένεση και μετάσταση
CYCLIN D1: Πολλαπλασιαστικότητα
PTEN: Αντίσταση στις θεραπείες, ενεργοποίηση του μονοπατιού P13K. Η ΡΤΕΝ ανεπάρκεια είναι ένας σημαντικός προγνωστικός δείκτης για την πρώιμη αντοχή σε θεραπεία με αναστολείς HER2
p53: Συγκεκριμένες μεταλλάξεις στο P53 που σχετίζονται με de novo αντίσταση σε δοξορουβικίνη σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού και κακή πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες
BCL2: Αποπτωτική ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία
SURVIVIN (αντιαποπτωτικό γονίδιο): Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους.
ΗΟΧΒ13 (γονίδιο που ρυθμίζει τη φυσιολογική αναπτυξη και κυτταρικη διαφοροποίηση): Ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία, η έκφραση της HOXB13 σχετίζεται με χειρότερη πρόγνωση και μικρότερη ανταπόκριση
IL17BR (υποδοχέας κυτοκίνης που δείχνει ευαισθησία στα οιστρογόνα): Ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία, η έκφραση της IL17BR σχετίζεται με καλύτερη πρόγνωση και μεγαλύτερη ανταπόκριση (RFS).
Σημείωση: Σε ER- θετικά κύτταρα καρκίνου μαστού, τα οιστρογόνα καταστέλλουν την έκφραση του ΗΟΧΒ13 και διεγείρουν την έκφραση του IL17BR με αποτέλεσμα χαμηλό λόγο έκφρασης ΗΟΧΒ13/IL17BR. H υψηλή αναλογία του ΗΟΧΒ13/IL17BR σε ER- θετικούς όγκους υποδεικνύει μια κατάσταση δυσλειτουργικής σηματοδότησης από τους υποδοχείς οιστρογόνων, που οδηγεί σε ανθεκτικότητα στην ενδοκρινική θεραπεία.
Η σχετική έκφραση των μιτωτικών γονιδίων Ki67, AURKA, MYBL2 και η χαμηλή έκφραση survivin θεωρούνται θετικοί προγνωστικοί παράγοντες. Η υπερέκφραση cyclin D1 σε χέση μετους προηγούμενους βιοδείκτες παρατηρείται σε καλά διαφοροποιημένους καρκίνους μαστού και συνδέεται με υψηλή έκφραση ορμονικών υποδοχέων.
Μοριακή ανάλυση όγκου εντέρου για πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες:
EGFR: Ανταπόκριση σε αναστολείς EGFR (Cetuximab, Panitumumab, Trastuzumab, Pertuzumab)
HER2: Ανταπόκριση στο Herceptin και Lapatinib
ERBB3: Αντίσταση σε θεραπείες. Το HER3 διαδραματίζει βασικό ρόλο στον ογκογόνο κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την επιβίωση σε διάφορους ανθρώπινους όγκους μέσω EGFR / HER3 ή / και HER2 / HER3 διμερών. Ως αποτέλεσμα, οι αναστολείς EGFR και HER2 μπλοκάρουν την HER3 εξαρτώμενη σηματοδότηση μέσω του μονοπατιού ΡΙ3Κ / ΑΚΤ εμποδίζοντας την HER3 διαφωσφορυλίωση, η οποία θεωρείται να είναι ένας μοριακός δείκτη της αποτελεσματικότητας των HER TKIs. Ωστόσο, φαίνεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η αναστολή είναι παροδική και αντισταθμιστικοί μηχανισμοί επιτρέπουν στα καρκινικά κύτταρα να αποκαταστήσουν το μονοπάτι σηματοδότησης HER3. Επιπλέον, η HER3 επανενεργοποίηση πιστεύεται ότι εμπλέκεται στην αντίσταση σε IGF-1R και c-ΜΕΤ αναστολείς. Ως εκ τούτου, νέες θεραπείες ή συνδυασμοί αποκλεισμού του HER3 μπορεί να παρέχουν στρατηγικές για να ξεπεραστεί η αντίσταση που αποκτήθηκε και για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των στοχευμένων θεραπειών
MET: Διηθητικότητα καρκίνου, και σημαντικός στόχος για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου. Η αναστολή της δραστικότητας του υποδοχέα c-ΜΕΤ δίνει καλά αποτελέσματα στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων και στην υπερνίκηση της αντίστασης σε αντι-EGFR θεραπεία
IGFR1R: Αντίσταση σε θεραπείες με αναστολείς EGFR και HER2 θεραπείες, στοχευμένες θεραπείες
C-KIT: Στοχευμένη θεραπεία με ιματινίμπη και χειρότερη πρόγνωση
PDGFRα: Στοχευμένη θεραπεία
VEGFR2: Αγγειογένεση στον όγκο και είναι κατάλληλη η αντιοαγγειογενετική θεραπεία
CXCR4: Λεμφοαγγειογένεση και μετάσταση
CYCLIN D1: Πολλαπλασιαστικότητα
p53: Ένας κλινικά χρήσιμος δείκτης για την αναγνώριση των ασθενών με καρκίνο του παχέος που είναι πιθανότερο να ωφεληθούν από την τυπική χημειοθεραπεία που χρησιμοποιείται σήμερα για την ασθένεια αυτή και στοχευμένες θεραπείες
SURVIVIN: Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους
BCL2: Η απώλεια της έκφρασης Bcl-2 φαίνεται να σχετίζεται με την αύξηση του αριθμού των υποτροπών του καρκίνου του παχέος εντέρου σταδίου ΙΙ και είναι ένας χρήσιμος πρόσθετος ιστοπρογνωστικός δείκτης στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της θεραπείας. Το Bcl-2 φαίνεται να συνδέεται με βραδύτερη τοπική ανάπτυξη όγκου
PTEN: Αντίσταση στις θεραπείες, ενεργοποίηση του μονοπατιού P13K. Η ΡΤΕΝ ανεπάρκεια είναι ένας σημαντικός προγνωστικός δείκτης για την πρώιμη αντοχή σε θεραπεία με αναστολείς HER2
COX2: Η σελεκοξίμπη χρησιμοποιείται για επικουρική θεραπεία ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου
MACC1: To MACC1 σχετίζεται με έναρξη διήθησης σε αρχικό στάδιο ανάπτυξης και είναι δυσμενής προγνωστικός δείκτης
Μοριακή ανάλυση για θεραπεία με αντι- EGFR
Σχέση μεταξύ κατάστασης KRAS και ανταπόκρισης στα EGFR μονοκλωνικά αντισώματα
KRAS wildtype
- Μη ανταπόκριση BRAF μετάλλαξη 10%
- Μη ανταπόκριση απώλεια του PTEN
- Μη ανταπόκριση μετάλλαξη P13K
- Ανταπόκριση 22%
- Ανταπόκριση σε αυξημένη δόση 5%
KRAS μεταλλαγμένο
- Μη ανταπόκριση 40%
- Ανταπόκριση σε αυξημένη δόση 5%
Γίνεται:
- Ποσοτικός προσδιορισμός του EGFR
- Ανάλυση μετάλλαξης KRAS (Exon 2)
- Ανάλυση μετάλλαξης BRAF (V600E)
- Ποσοτική έκφραση EBB3
- Ποσοτική έκφραση PTEN
Μοριακή ανάλυση όγκου πνεύμονος για πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες:
EGFR: Ανταπόκριση σε αναστολείς EGFR
HER2: Ανταπόκριση στο Herceptin και Lapatinib
ERBB3: Αντίσταση σε θεραπείες. Το HER3 διαδραματίζει βασικό ρόλο στον ογκογόνο κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την επιβίωση σε διάφορους ανθρώπινους όγκους μέσω EGFR / HER3 ή / και HER2 / HER3 διμερών. Ως αποτέλεσμα, οι αναστολείς EGFR και HER2 μπλοκάρουν την HER3 εξαρτώμενη σηματοδότηση μέσω του μονοπατιού ΡΙ3Κ / ΑΚΤ εμποδίζοντας την HER3 διαφωσφορυλίωση, η οποία θεωρείται να είναι ένας μοριακός δείκτη της αποτελεσματικότητας των HER TKIs. Ωστόσο, φαίνεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η αναστολή είναι παροδική και αντισταθμιστικοί μηχανισμοί επιτρέπουν στα καρκινικά κύτταρα να αποκαταστήσουν το μονοπάτι σηματοδότησης HER3. Επιπλέον, η HER3 επανενεργοποίηση πιστεύεται ότι εμπλέκεται στην αντίσταση σε IGF-1R και c-ΜΕΤ αναστολείς. Ως εκ τούτου, νέες θεραπείες ή συνδυασμοί αποκλεισμού του HER3 μπορεί να παρέχουν στρατηγικές για να ξεπεραστεί η αντίσταση που αποκτήθηκε και για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των στοχευμένων θεραπειών
MET: Διηθητικότητα καρκίνου, και σημαντικός στόχος για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου. Η αναστολή της δραστικότητας του υποδοχέα c-ΜΕΤ δίνει καλά αποτελέσματα στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων και στην υπερνίκηση της αντίστασης σε αντι-EGFR θεραπεία.
IGFR1R: Αντίσταση σε θεραπείες με αναστολείς EGFR και HER2 θεραπείες, στοχευμένες θεραπείες
C-KIT: Στοχευμένη θεραπεία με ιματινίμπη και χειρότερη πρόγνωση
PDGFRα: Στοχευμένη θεραπεία
VEGFR2: Αγγειογένεση στον όγκο και είναι κατάλληλη η αντιοαγγειογενετική θεραπεία
CXCR4: Λεμφοαγγειογένεση και μετάσταση
CYCLIN D1: Πολλαπλασιαστικότητα
p53: Ένας κλινικά χρήσιμος δείκτης για την αναγνώριση των ασθενών. Oi μεταλλάξεις p53 είναι παρούσες σε όγκους πάνω από 50% των ασθενών με NSCLC και είναι συχνές σε όλους τους τύπους NSCLC με εξαίρεση τον βρογχοκυψελιδικό, και σχετίζονται με το αλκοόλ και τη χρήση του καπνού. Η μετάλλαξη του γονιδίου p53 είναι στατιστικά σημαντικός παράγοντας πρόβλεψης της κακής έκβασης σε ασθενείς με NSCLC και στόχος για θεραπείες
BCL2: Οι ασθενείς με bcl-2 αρνητικoύς όγκους έχουν σημαντικά μικρότερους χρόνους επιβίωσης από εκείνους με bcl-2 θετικούς όγκους
SURVIVIN: Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους
PTEN: Αντίσταση στις θεραπείες, ενεργοποίηση του μονοπατιού P13K/ΑΚΤ/mTOR. Η ΡΤΕΝ ανεπάρκεια είναι ένας σημαντικός προγνωστικός δείκτης για την πρώιμη αντοχή σε θεραπεία με αναστολείς HER2
COX2: Η σελεκοξίμπη χρησιμοποιείται για επικουρική θεραπεία ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα
EGFR (L858R): 14% του συνόλου των μεταλλάξεων. Οι περισσότεροι ασθενείς ανταποκρίνονται σε EGFR TKIs. Κατάλληλη θεραπεία για EGFR-μεταλλαγμένο NSCLC
EGFR (D746-750): Κατάλληλη θεραπεία για EGFR-μεταλλαγμένο NSCLC
EGFRvIII: Κατάλληλη θεραπεία για EGFR-μεταλλαγμένο NSCLC
EML4-ALK: Υβριδικό γονίδιο. Προώθηση και τη διατήρηση της κακοήθους συμπεριφοράς των καρκινικών κυττάρων. EML4-ALK συντήξεις γονιδίου συμβαίνουν σχεδόν αποκλειστικά σε καρκινώματα πνευμόνων σε μη καπνιστές. Περίπου 4% των μη μικροκυτταρικών καρκινωμάτων πνεύμονα έχουν γονίδιο σύντηξης κινάσης τυροσίνης EML4-ALK. Οι EML4-ALK μεταλλάξεις εμφανίζονται σπάνια σε συνδυασμό μεταλλάξεις K-RAS μεταλλάξεις ή EGFR. Στοχευμένες θεραπείες
KRAS (exon 2): Πιθανή μετάλλαξη προκαλεί αντίσταση προς αναστολείς της τυροσίνης κινάσης.
BRAF (exon 15): Όταν υπάρχει η μετάλλαξη υπάρχει κακή πρόγνωση.
Μοριακή ανάλυση όγκων νευρικού συστήματος για πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες:
EGF (ERBB1/EGFR, ERBB2/HER2, ERBB33) και έκφραση των γονιδίων των κυτταρικών υποδοχέων του EGF (EGF, AREG, EREG): Ανταπόκριση σε αναστολείς EGFR, ανταπόκριση στο Herceptin και Lapatinib, αντίσταση σε θεραπείες.
Yποδοχέας ηπατικού αυξητικού παράγοντα HGF (c-MET): Διηθητικότητα και μεταστατικότητα καρκίνου, και σημαντικός στόχος για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου. Η αναστολή της δραστικότητας του υποδοχέα c-ΜΕΤ δίνει καλά αποτελέσματα στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων και στην υπερνίκηση της αντίστασης σε αντι-EGFR θεραπεία
Μετάλλαξη EGFR (EGFRvIII): Είναι συχνή μετάλλαξη στα γλοιοβλαστώματα.
VEGFR2/KDR: Αγγειογένεση στον όγκο και είναι κατάλληλη η αντιοαγγειογενετική θεραπεία
PDGFRα, VEGF-A, VEGF-B (ενεργοποιητές του VEGFR2): Στοχευμένη θεραπεία. Υποδηλώνεται η παρουσία αγγειογενετικού μηχανισμού.
Μετάλλαξη (R132H) του γονιδίου IDH1: Χαρακτηριστική στα αστροκυττώματα.
Έκφραση της τελομεράσης TERT: Η τελομεράση επιμηκύνει τα τελομερή και εμποδίζει τα κύτταρα να εισέλθουν σε απόπτωση. Όταν είναι χαμηλή είναι θετικός προγνωστικός παράγοντας.
Έκφραση CD133: Υποδηλώνεται η παρουσία καρκινικών βλαστοκυττάρων που είναι ανθεκτικά σε θεραπείες.
Υπερέκφραση osteopontin: Επάγει τον φαινότυπο των καρκινικών βλαστοκυττάρων.
C-KIT: Στοχευμένη θεραπεία με ιματινίμπη και χειρότερη πρόγνωση
CYCLIN D1: Πολλαπλασιαστικότητα
SURVIVIN: Oγκογονίδιο και η υπερέκφρασή του στα περισσότερα καρκινικά κύτταρα συνεισφέρει στην αντοχή τους σε αποπτωτικά ερεθίσματα και χημειοθεραπευτικές θεραπείες, συμβάλλοντας έτσι στην συνεχή επιβίωσή τους
COX2: Η σελεκοξίμπη χρησιμοποιείται για επικουρική θεραπεία ασθενών
STAT 3: Η μετάλλαξη STAT3 μπορεί να προωθήσει την ογκογένεση μέσω διαφόρων οδών σε γλοιοβλάστωμα, ή καρκίνο του εγκεφάλου, το STAT3 είναι ογκογονίδιο ή ογκοκατασταλτικό γονίδιο ανάλογα με την μετάλλαξη.
Ε-cadherin: Η Ε-καδερίνη εξαρτάται από το ασβέστιο και είναι μια τάξη διαμεμβρανικών πρωτεϊνών τύπου 1. Παίζει σημαντικό ρόλο στην κυτταρική προσκόλληση, σχηματίζοντας συνδέσεις στα κύτταρα εντός των ιστών.
PTEN: Η μη μετάλλαξή του είναι καλός προγνωστικός δείκτης.
p53: H μη μετάλλαξή του είναι καλός προγνωστικός δείκτης.
Έκφραση του γονιδίου MGMT: Είναι αντιστρόφως ανάλογη της μεθυλίωσης του γονιδίου και όταν είναι έτσι συνδέεται με σχετική ευαισθησία των καρκινικών κυττάρων σε temozolamide.
Υπερέκφραση κινάσης CDK4: Προσδιορίζει υποομάδα γλοιοβλατωμάτων.
Έκφραση SMAD4: Η απουσία έκφρασης είναι κακός προγνωστικός παράγοντας.
Ποσοτική έκφραση γονιδίων για ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία
Η υψηλή έκφραση σημαίνει μη ανταπόκριση
- BCRP (CISPLATIN/CARBOPLATIN, IRINOTECAN, TOPOTECAN)
- MRP1 (CYCLOPHOSHAMIDE, ETOPOSIDE, VINCRISTINE)
- ERCC1, BRCA1 (PLATINUM)
- TYMS (5-FU, CAPECITABINE, PEMETREXATED)
- PGP (DOXORUBICIN, PACLITAXEL, ETOPOSIDE, VINCRISTINE)
- RRM1, RRM2 (GEMCITABINE)
- TUBB3 (TAXANES)
- MGMT (TEMOZOLAMIDE)
Η υψηλή έκφραση σημαίνει ανταπόκριση
- TOPO2A (DOXORUBICIN, ERIRUBICIN)
- TOPO1 (IRINOTECAN, ETOPOSIDE)
Τα κυριότερα τεστ μοριακής ανάλυσης
- Μοριακή διάγνωση και πρόγνωση με τη γονιδιακή έκφραση
- Ανάλυση γονιδιακής έκφρασης του όγκου για πρόγνωση και στοχευμένες θεραπείες (υπογραφή 16 γονιδίων)
- Μοριακή διάγνωση και πρόγνωση όγκου θυρεοειδούς (υπογραφή 10 γονιδίων)
- Μοριακή ανάλυση και πρόγνωση καρκίνου πνεύμονα και στοχευμένες θεραπείες (υπογραφή 20 γονιδίων)
- Μοριακή ανάλυση και πρόγνωση καρκίνου του μαστού και στοχευμένες θεραπείες (υπογραφή 20 γονιδίων)
- Μοριακή ανάλυση και πρόγνωση καρκίνου του εντέρου και στοχευμένες θεραπείες (υπογραφή 20 γονιδίων)
- Μοριακή ανάλυση και πρόγνωση γλοιοβλαστώματος και στοχευμένες θεραπείες (υπογραφή 20 γονιδίων)
- Ανίχνευση κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων και ελεύθερων mRNAs του όγκου στο περιφερικό αίμα
- Ανάλυση μεταλλάξεων KRAS, BRAF, EGFR-γονιδιακή έκφραση, ERBB3, PTEN για ανταπόκριση στις EGFR στοχευμένες θεραπείες
- Ανάλυση της γονιδιακής έκφρασης του όγκου για χημειοαντίσταση ή ανταπόκριση στα συνήθη χημειοθεραπευτικά φάρμακα
- Ανάλυση της γονιδιακής έκφρασης του όγκου για αντίσταση ή ανταπόκριση στα συνήθη εναλλακτικά φάρμακα κατά του καρκίνου
Να προτιμάτε τις φυσικές θεραπείες για τον καρκίνο, σύμφωνα με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου
Η ζωή είναι πολύτιμη.
Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!
Το μοριακό προφίλ του όγκου είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο για τη θεραπευτική σας απόφαση.
Ζητείστε την εξέταση πριν κάνετε οποιαδήποτε θεραπεία. Η ζωή σας είναι πολύτιμη.
Ζητήστε από την EMEDI πληροφορίες για το μοριακό προφίλ του όγκου.
Διαβάστε περισσότερα για την Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Εμπιστευθείτε τους διατροφικούς συμβούλους της EMEDI
Εμπιστευθείτε το ογκολογικό συμβούλιο της EMEDI
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνοΤα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τον καρκίνο
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Φυτοθρεπτικά συστατικά που θεραπεύουν τον καρκίνο
Εξατομικευμένη θεραπεία με ανάλυση του DNA
Παράγοντες που καθορίζουν τη θεραπευτική απόφαση στην ογκολογία
Η μεγάλη υπόθεση για τη θεραπεία του καρκίνου
Θεραπεία του καρκίνου εξατομικευμένα
Ελεύθερα κυκλοφορούντα καρκινικά κύτταρα
Οι πιο πολύτιμοι δείκτες στην ογκολογία
