Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία είναι η πιο συχνή από τις επιπλοκές που εμφανίζονται στα πρόωρα νεογνά και εξελίσσεται σε χρόνια νόσο.
Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία, ICD-10, P27.1, είναι η πιο συχνή από τις επιπλοκές που εμφανίζονται στα πρόωρα νεογνά. Πρόκειται για τη χρόνια νόσο του πνεύμονα που εμφανίζεται, συνήθως, μετά από το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας των πολύ μικρών σε βάρος νεογνών.
Αίτια βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Η αιτιολογία της δεν είναι σαφής, όμως, ορισμένοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή της.
1.Προωρότης
2.Αερισμός με θετική πίεση του αναπνευστήρα. Ο μηχανικός αερισμός με υψηλές πιέσεις προκαλεί τραυματισμό από πίεση.
3.Παρατεταμένη έκθεση σε οξυγόνο σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 40% από το σχηματισμό υπεροξειδίων H202 και ελευθέρων ριζών που διασπούν τα λιπίδια των κυτταρικών μεμβρανών.
4.Παρατεταμένη χρήση ενδοτραχειακών σωλήνων.
5.Πνευμονικό οίδημα (λόγω ανοικτού βοτάλλειου πόρου, υπερενυδάτωση, καθυστερημένη διούρηση)
6.Πνευμονική διαφυγή αέρα (σε διάμεσο εμφύσημα, πνευμοθώρακας).
Ποιά είναι η κλινική εικόνα της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Τα περισσότερα από τα πρόωρα νεογνά που αναπτύσσουν βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρουσιάζουν αρχικά σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ή πνευμονία, που οδηγεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια και υποβάλλονται σε μηχανικό αερισμό για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αρχικά, τα νεογνά αυτά εμφανίζουν ήπια πνευμονοπάθεια που αντιμετωπίζεται με αερισμό με χαμηλές πιέσεις και χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Συχνά, ακολουθεί μια περίοδος βελτίωσης, αλλά, τελικά, μετά από εβδομάδες, η κλινική τους εικόνα αρχίζει να επιδεινώνεται, αυξάνονται οι απαιτήσεις σε οξυγόνο, εμφανίζονται σημεία αναπνευστικής ανεπάρκειας και τελικά αναπτύσσεται ΒΠΔ-βρογχοπνευμονική δυσπλασία.
Η ανάγκη συνεχούς χορήγησης οξυγόνου, η υπερκαπνία η ανατιρροπιστική μεταβολική αλκάλωση, η πνευμονική υπέρταση και η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια είναι οι χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας. Επίσης, παρατηρείται αύξηση της αντίστασης των αεροφόρων οδών και στένωση των βρόγχων. Η εισολκή του θώρακα προκαλεί αρνητική πίεση στο διάμεσο χώρο και έτσι συλλογή υγρού στο διάμεσο ιστό. Η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια απαιτεί περιορισμό υγρών και διουρητικά.
Μακροπρόθεσμα, τα παιδιά που ανέπτυξαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία μπορεί να εμφανίσουν προοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια, υπέρταση, επεισόδια υποξαιμίας κατά τη διάρκεια του ύπνου ή της σίτισης και ευπάθεια σε λοιμώξεις.
Διάγνωση βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Η ακτινολογική εικόνα αρχικά δείχνει σκίαση του πνευμονικού πεδίου και μετά κύστεις με περιοχές διάτασης και ατελεκτασίας που δίνουν στον πνεύμονα σπογγοειδή εμφάνιση.
Η ιστολογική εικόνα ανακαλύπτει διάμεσο οίδημα, ατελεκτασία, μετάπλαση του βλεννογόνου, διάμεση ίνωση, νεκρωτική αποφρακτική βρογχιολίτιδα και διάταση κυψελίδων.
Θεραπεία-Πρόληψη βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
- Κάθε μητέρα που διατρέχει κίνδυνο πρόωρου τοκετού, συνήθως, λαμβάνει στεροειδή, ενώ είναι επιβεβλημένος ο έλεγχος για πιθανή παρουσία χοριοαμνιονίτιδος και η αντιμετώπισή της με αντιμικροβιακούς παράγοντες.
- Η χορήγηση εξωγενούς επιφανειοδραστικού παράγοντα είναι επιβεβλημένη, σε κάθε νεογνό με βάρος μικρότερο από 1.500g, που διασωληνώνεται ή παρουσιάζει αναπνευστικό πρόβλημα σε λιγότερο από 2 ώρες από τη γέννησή του.
- Η μηχανική υποστήριξη της αναπνοής πρέπει να δοθεί με τις μικρότερες δυνατές πιέσεις που απαιτούνται για επαρκή οξυγόνωση, χαμηλότερη PaO2 (50mmHg και υψηλότερη PaCO2 (50-75mmHg).
- Πρέπει να περιοριστεί η χορήγηση υγρών, να απαγορευτεί η χορήγηση κολλοειδών διαλυμάτων bolus και να ξεκινήσει νωρίς η διατροφή του νεογνού, παρεντερική και από του στόματος.
- Τα διουρητικά και τα εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά χρησιμοποιούνται θεραπευτικά, γιατί βελτιώνουν τη μηχανική των πνευμόνων.
- Η θεραπεία με δεξαμεθαζόνη μειώνει τη φλεγμονή και υποβοηθάει τη βαθμιαία διακοπή του μηχανικού αερισμού.
- Για να αποφευχθεί η υπογλωττιδική στένωση γίνεται τραχειοστομία.
Επιπλοκές βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Οι μακροχρόνιες επιπλοκές των παιδιών που στη νεογνική περίοδο παρουσίασαν ΒΠΔ, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, κυρίως, όμως, αφορούν στο αναπνευστικό και στο κυκλοφορικό σύστημα και πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση.
Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά αυτά χρήζουν ειδικής παρακολούθησης, που αρχίζει από το σπίτι με την εγρήγορση του οικείου περιβάλλοντος, για αποφυγή παραγόντων κινδύνου, για παράδειγμα προφύλαξη από λοιμώξεις του αναπνευστικού, παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης κ.ά. και συνεχίζει σε οργανωμένα ιατρικά κέντρα με συστηματική παρακολούθηση, τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια της ζωής.
Η μακροχρόνια παρακολούθηση των πολύ πρόωρων νεογνών που αναπτύσσουν τη “νέα μορφή” ΒΠΔ θα επιτρέψει την αλλαγή στη στρατηγική αντιμετώπισης και θεραπείας, ώστε να μπορέσουν τα παιδιά αυτά να απολαύσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα Διατροφής για την υγεία των πνευμόνων
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τους πνεύμονες
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τους πνεύμονες
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Χρήσιμες πληροφορίες για την πνευμονία από μυκόπλασμα
Αποφρακτική βρογχιολίτιδα με οργανούμενη πνευμονία
Πνευμονίτιδα εξ υπερευαισθησίας
Μάθετε να αξιολογείτε την ακτινογραφία θώρακος
Λοίμωξη από αναπνευστικό συγκυτιακό ιό
Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ενηλίκων
